Αρχική Μέτρα ανακούφισης για τα ΑΜΕΑΆρθρο 01: Ένταξη στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με ΑναπηρίαΣχόλιο του χρήστη Π. Γαληνού | 8 Ιουνίου 2015, 21:45
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Όσο ευκταίο να επιλυθούν κρίσιμα προβλήματα με μία απόφαση, από όσα γνωρίζω από πολυετή εμπειρία και φυσικά από όσα καταγράφονται στη διαβούλευση, θα ήμουν πιο ευτυχής με πιο ευέλιγκτη εξουσιοδότηση κανονιστικών αποφάσεων για την επίλυση προβλημάτων. Εκτός από τη συνεισφορά του ΚΕΠΑ στα προβλήματα που απασχολούν, ας ομολογήσουμε ότι πολλές διακρίσεις, πολλαπλά δείγματα άνισης μεταχείρισης και απόστασης από τον κοινό νού έχουν βαθύτερες ρίζες. Κρίσιμο, κατά τη γνώμη μου, και προτιμότερο να νομοθετηθούν ευθέως, με τυπικό νόμο, κάποια πράγματα αποτρεπτικά της άνισης μεταχείρισης, των εντός κατηγορίας ή/και κατηγοριών διακρίσεων. Ιδιαίτερα προβληματισμένη με τα χαμηλά ποσοστά που προβλέπονται για καταφανείς καταστάσεις αναπηρίας παιδιών και νέων που τους/τις καθιστούν έρμαια διακρίσεων και αποκλεισμού, χωρίς δυνατότητα υπαγωγής σε δομές και παροχές προστασίας. Σε κάποιο σχόλιο, ζητείται να μην υπάρχουν "εξωϊατρικές παρεμβάσεις". Με τη σειρά μου ερωτώ, μόνο οι γιατροί γνωρίζουν για την αναπηρία; Έτσι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο; Όσα περιθώρια καλλιτέρευσης και να υπάρχουν στο ιατροκεντρικό πρότυπο, εκεί θα μείνουμε λίγο μετά την κύρωση της διεθνούς σύμβασης; Καλή επιτυχία!