Αρχική Μέτρα ανακούφισης για τα ΑΜΕΑΆρθρο 01: Ένταξη στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με ΑναπηρίαΣχόλιο του χρήστη Ωρίωνας Μ | 9 Ιουνίου 2015, 09:18
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Για αυτό και μίλησα για την Ιερά Εξέταση της επιτροπής κυρία Κολοτούρου, αναφορικά με το 2ο σκέλος του σχολίου σας προς την κυρία Λάντου. Ξέρετε, με καχυποψια δεν εξετάζουν μόνο τους ασθενείς που έχασαν την ακοή τους σε μεγάλη ηλικία! Εκ πείρας, θα σας πω πως ακριβώς με αυτόν τον τρόπο εξετάζουν και τους κωφούς εκ γενετής, που γνωρίζουν χειλανάγνωση, οπότε και δεν έχουν πρόβλημα στον προφορικό λόγο. Με αυτό στο μυαλό μου προτείνω μέλος ανεξάρτητης αρχής, διότι βάζουν τον πολίτη να αισθανθεί πως είναι απατεώνας και πως παρανομεί, πως δεν έχει κάτι, μα τους κοροϊδεύει για να πάρει κάποιο ευεργέτημα. Κι είναι πολύ άσχημο συναίσθημα αυτό, αφού όση γνώση και να έχεις για το πρόβλημα, όση αυτοεκτίμηση/αυτοπεποίθηση, το γεγονός πως τα μέλη της επιτροπής σε εξετάζουν με τέτοιο τρόπο, σε βάζουν αυτόματα στη θέση αυτή. Για το άλλο που λέτε πάλι, τεχνικά θεωρείται κωφός ο 67%+, έμμεσα εννοώ πως θεωρείται υγιέστατος ο 18-65 για να μην του δίνεται το επίδομα. Οπότε ο ασθενης εγκλωβίζεται μεταξύ τεχνικού και μη τεχνικού σκέλους και έχουμε έναν κωφό, ο οποίος αναγνωρίζεται ως κωφός ως προς το ποσοστό του, μα όχι ως κωφός για το επίδομα, αφού δεν είναι ανήμπορος. Αυτό είναι άκρως ρατσιστικό όπως έχω τονίσει και νωρίτερα και θα έπρεπε να προκαλεί ντροπή στους δημιουργούς του και στους συνεχιστές του. Πολλοί κωφοί πάσχουν από συγγενείς ανωμαλίες άλλωστε! Επειδή μελετώ για τη δυσπλασια Mondini, χαρακτηρίζεται από δυσπλασία/απλασία του κοχλία. Εν ολίγοις, ένα μέλος του σώματος του πάσχοντα αυτής της περίπτωσης δεν έχει δημιουργηθεί, όμως επειδή αυτό δεν φαίνεται, θεωρείται ανάπηρος για το ποσοστό, μη ανάπηρος για το επίδομα. Ομοίως και για εκείνους στους οποίους βίωσαν την κώφωση μεγαλύτεροι, φαντάζομαι πως κάποιο μέλος του σώματος τους χτυπήθηκε ανεπανόρθωτα, όμως επειδή δεν είναι εξωτερικό σημείο και πάλι δεν θεωρούνται ανάπηροι για το επίδομα. Είναι ντροπή αυτό το πράγμα έχω να πω! Έστω και αν γίνεται έμμεσα, δηλαδή αν έμμεσα δεν θεωρούνται ανάπηροι ακόμα και αν έχουν τον τίτλο! Αντί να υπάρχει φροντίδα για τους ανάπηρους, ουσιαστικά οι ασθενείς κυνηγούν τον τίτλο, τη στιγμή που το κράτος θα έπρεπε να φροντίζει να ζουν όπως οι υγιείς! Από εκεί ξεκινά ο ρατσισμός. Όμως θέλω να πω πως καταλαβαίνω πλήρως την οπτική σας. Πως εφόσον το 67%+ υφίσταται υπάρχει αναπηρία, οπότε να προσαρμοστεί αναλόγως και το επίδομα, αντί να μελετηθεί το τεχνικό ή μη τεχνικό σκέλος και να διορθωθεί η ορολογία. Εγώ χαίρομαι διότι έχουμε αναλύσει δυο διαφορετικές διαστάσεις του ίδιου ζητήματος, και αισθάνομαι πως και οι δυο αυτές οπτικές είναι σωστές και ικανές να δώσουν τις απαραίτητες πληροφορίες στους υπευθύνους. Δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός πως είμαι ικανοποιημένος από όλες τις απόψεις που εκφράσαμε, είμαι αισιόδοξος όμως και νιώθω πως οι υπεύθυνοι θα μας ακούσουν. Ελπίζω να μην κάνω λάθος και η αίσθηση αυτή υπάρχει λόγω της ικανοποίησης μου. Με εκτίμηση, Ωρίωνας Μ.