Αρχική Μέτρα ανακούφισης για τα ΑΜΕΑΆρθρο 01: Ένταξη στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με ΑναπηρίαΣχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΒΗΤΗ | 9 Ιουνίου 2015, 09:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΒΗΤΗ' | 9 Ιουνίου 2015, 09:37

    ΕΛΟΔΙ Αθήνα 9/6/2015 Αρ. πρωτ. 138 Το επίδομα που δίνεται από την πρόνοια στους ανασφάλιστους ή έμμεσα ασφαλισμένους με ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, είναι απαραίτητο προκειμένου να καλυφθούν πρόσθετα έξοδα, που προκύπτουν στην καθημερινή μάχη που δίνει το άτομο με διαβήτη για καλύτερη ρύθμιση, ώστε να μην αναπτυχθούν οι γνωστές επιπλοκές. Η χορήγηση του επιδόματος μάλιστα από το 1995 μέχρι το 2013 προϋπόθετε επίσημη ιατρική γνωμάτευση από κρατικό διαβητολογικό κέντρο (ΦΕΚ 629/18-7-1995) ανεξάρτητα από ποσοστό αναπηρίας. Η χορήγηση από την πολιτεία παροχών με αναφορά στην πάθηση, στις χρόνιες σοβαρές παθήσεις, ανεξάρτητα από το ποσοστό αναπηρίας είναι πιστεύουμε σωστότερη, όπως για παράδειγμα συμβαίνει για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με το 5%. Με την Δ29Α/Φ.32/Γ.Π.οικ.10804/528 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 1189 της 15/5/2013, εκτός από την πάθηση προστίθεται και η προϋπόθεση ποσοστού αναπηρίας 50% με βεβαίωση από τα ΚΕΠΑ. Αυτό μας δημιούργησε τα εξής προβλήματα: Τα ΚΕΠΑ, όχι λόγω της πάθησης αλλά εξαιτίας του ποσοστού, εκδίδουν αποφάσεις με διάρκεια 1 ή 2 ετών. Αυτό μάλιστα το αιτιολογούν, διότι εξαιτίας των επιπλοκών το ποσοστό αναπηρίας δεν είναι σταθερό. Έτσι και οι υπηρεσίες της πρόνοιας για την χορήγηση του επιδόματος κάθε 1 με 2 χρόνια ζητούν νέες αποφάσεις. Σε μια σοβαρή χρόνια πάθηση, όπως ο διαβήτης τύπου 1, που όπως είναι γνωστό (δυστυχώς) δεν θεραπεύεται, είναι όπως καταλαβαίνετε τελείως παράλογη και αποτελεί μια άνευ λόγου ταλαιπωρία και για εμάς αλλά και για τις υπηρεσίες η συνεχής έκδοση κάθε 1 ή 2 χρόνια της ίδιας απόφασης για την χορήγηση του επιδόματος. Η ανάγκη χορήγησης του επιδόματος δεν αλλάζει αν για τον ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη η πολιτεία δίνει ποσοστό αναπηρίας 50%, λίγο λιγότερο ή περισσότερο. Το σωστό είναι να στηριχθεί από την πολιτεία το άτομο με ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη από την αρχή, ώστε να μην αναπτυχθούν και να προληφθούν σοβαρές αναπηρίες. Έτσι προτείνουμε (όπως συμβαίνει και με το διατροφικό επίδομα των νεφροπαθών) να απαιτείται για την χορήγηση του επιδόματος μία (πιστοποιημένη βέβαια) ιατρική βεβαίωση δημόσιου νοσοκομείου, όπως ίσχυε και πριν. Την παραπάνω πρόταση την έχουμε καταθέσει με παρέμβασή μας ήδη από την 12 Μαρτίου σε συνάντηση με την κα Τσακιροπούλου διευθύντρια του γραφείου της αναπληρώτριας υπουργού κας Θεανώ Φωτίου (έγγραφο με αρ. πρωτ. 130 12/3/2015). Για το ΔΣ Ο Πρόεδρος Αριστείδης Ράπτης raptis@elodi.org T 6977305308