Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μιτάκης Γεώργιος' | 20 Ιουλίου 2016, 20:11

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σχετικά με την παρ. 2, του αρθ.3 και από τα προηγηθέντα σχόλια διαπιστώνονται δύο βασικές εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις - αιτήματα: η πρώτη παραμένουμε στο προυπάρχον ‘γκρίζο τοπίο’ δηλαδή κανένας περιορισμός υποχρέωσης εμφανούς εργασίας για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα, προκειμένου μέσω εθελοντικής (άδηλης) εργασίας να ενισχύεται η βιωσιμότητα της ΚοινΣΕπ και η δεύτερη που επιθυμεί αυστηρό περιορισμό δηλωμένης εργασίας από την πρώτη ημέρα λειτουργίας μιας ΚοινΣΕπ. Είναι κατανοητό ότι η αδήλωτη εργασία ελέγχεται από άλλους νόμους και διατάξεις και δεν αποτελεί αντικείμενο υποκατάστασης τους, ο παρόν νόμος. Η παρ. 2, του αρθ.3, είναι κυρίως ουσιαστικού περιεχομένου και όχι ελεγκτικού, προσπαθεί να συγκεράσει τις δύο προαναφερόμενες αντίθετες απόψεις, που η καθεμία έχει την δική της καλοπροαίρετη λογική και ως εκ τούτου η προτεινόμενη διάταξη κινείται στην σωστή κατεύθυνση και πρέπει να παραμείνει στο νόμο για τους εξής λόγους: Η πρώτη άποψη πρέπει να λάβει υπόψη της τα εξής: α) Σήμερα υπάρχουν ΚοινΣΕπ με σχετικά μεγάλο κύκλο δραστηριότητας και εσόδων και δεν δηλώνουν ούτε ένα εργαζόμενο. Πως παρήχθησαν αυτά τα έσοδα χωρίς το συντελεστή εργασία ? Ως εκ τούτου μάλλον προκύπτει ζήτημα εισφοροδιαφυγής και φοροδιαφυγής. β) Εν γένει προκύπτει το θέμα: Για να υπάρχουν έσοδα προϋπάρχει δραστηριότητα και για να υπάρχει αυτή, θα πρέπει να προϋπάρχει κάποιας μορφής εργασία από την οποία παράχθηκε αυτή. γ) Και η κοινωνική επιχειρηματικότητα δεν παύει να είναι επιχειρηματικότητα που θα πρέπει κάποια στιγμή να είναι βιώσιμη όπως όλες οι μορφές επιχειρηματικότητας και φυσικά όχι βιώσιμη λόγω αδήλωτης εργασίας. δ) οι βιώσιμοι Κοινωνικοί επιχειρηματίες συμμετάσχουν στην δημιουργία ασφαλιστικών και φορολογικών εσόδων για το κράτος και εν τέλει συμμετάσχουν στην ενίσχυση της απασχόλησης. ε) είναι άδικη η παροχή των ευεργετημάτων του νομού εξ ίσου και για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ανάμεσα σε βιώσιμους, μη βιώσιμους, ‘πονηρούς’, κλπ υποτιθέμενους κοινωνικούς επιχειρηματίες. στ) από την παρ. 10 του αρθ.7 και από την παρ. 7 του αρθ.26, προκύπτει ότι ο προτεινόμενος νόμος αντιλαμβάνεται την πραγματική εθελοντική εργασία, ως μια διάσταση απαραίτητη στο περιβάλλον της κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Η δεύτερη άποψη πρέπει να λάβει υπόψη της τα εξής: α) από την παρ. 2, του αρθ.3 δεν συνάγεται από πουθενά το συμπέρασμα ότι η ΚοινΣΕπ, δεν υποχρεούται να ασφαλίσει τους εργαζομένους της, από την πρώτη κιόλας ημέρα ίδρυσης της, εφ`όσον η λειτουργία η δραστηριότητα της και η νομική υποχρέωση, της επιβάλει κάτι τέτοιο. β) αντιθέτως από την διάταξη αυτή προκύπτει η υποχρέωση ότι η λειτουργία και η δραστηριότητα μιας ΚοινΣΕπ θα πρέπει να είναι τουλάχιστον τέτοια που κατά τον δεύτερο χρόνο της, να μπορεί να απασχολεί έστω ένα εργαζόμενο γ) η διάταξη αυτή δεν αναιρεί επ` ουδενός, τις σε κάθε στιγμή (άρα και από την πρώτη στιγμή) ασφαλιστικές υποχρεώσεις μιας ΚοινΣΕπ, αντιθέτως υποχρεώνει ότι τουλάχιστον από τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας της θα πρέπει να έχει τις προϋποθέσεις για να έχει ασφαλιστικές υποχρεώσεις.. δ) ήδη ή διάταξη είναι αυστηρή δεν θα μπορούσε να γίνει πιο αυστηρή, γιατί πράγματι οποιαδήποτε επιχείρηση, είναι φυσικό, σε ένα πρώτο διάστημα μετά την ίδρυσή της να μην έχει εργαζομένους χωρίς αυτό (πάντα) να υποκρύπτει πρόθεση αδήλωτης εργασίας. ε) η παρούσα διάταξη σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παρ. 10 του αρθ.7 και της παρ. 7 του αρθ.26 ξεκαθαρίζουν το ‘γκρίζο’ τοπίο του 4019/11 και βέβαια πάντα υπερισχύουν και όλες οι ελεγκτικές διαδικασίες, των λοιπών νόμων περί ανασφάλιστης εργασίας.