Αρχική Σχέδιο Νόμου «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία και ανάπτυξη των φορέων της»Κεφάλαιο Β’ Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας – Άρθρο 3 Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας ΟικονομίαςΣχόλιο του χρήστη Μιτάκης Γεώργιος | 24 Ιουλίου 2016, 22:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μιτάκης Γεώργιος' | 24 Ιουλίου 2016, 22:00

    ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ στην ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Ένας νόμος για την ΚΑΟ λόγω της ιδιαίτερης κατεύθυνσης του, είναι πιθανό να μην είναι δυνατό να συμπεριλάβει όλο το πλήθος των συνεταιριστικών οντοτήτων. Υπό την προσέγγιση ότι ο νόμος για την ΚΑΟ, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει τις κατευθύνσεις της Διεθνούς Συνεταιριστικής Συμμαχίας (ICA) και της CICOPA, πιθανό δεν θα είχε νόημα ένας τέτοιος νόμος. Θα ήταν προτιμότερο τα όποια κίνητρα και ευεργετήματα του παρόντος νόμου να δοθούν στους κάθε φύσεως συνεταιρισμούς και να τελειώναμε εκεί. Ούτε φυσικά κάθε μορφή συνεταιρισμού, απαραίτητα, αποτελεί ή πρέπει να αποτελεί Φορέα Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΦΚΑΟ). Άλλωστε το παρόν νομοσχέδιο εντάσσει ως ΦΚΑΟ και αστικές εταιρείες κλπ νομικές μορφές και αν αποδεχθούμε την παραπάνω προσέγγιση, θα έπρεπε πιθανό, ο νόμος να συμπεριλάβει και αυτών τις κατευθυντήριες γραμμές. Βεβαίως, το βασικό πρότυπο – νομικού προσώπου, τόσο του 4019/11, όσο και του παρόντος νομοσχεδίου αποτελεί το κλασικό συνεταιριστικό πρότυπο αλλά αν αντιλαμβάνομαι καλά, η κυρίαρχη αρχή δεν είναι απλά η συνεταιριστική επιχειρηματικότητα. Αυτή πάντα την είχαμε, με τα καλά και τα κακά της. Η κυρίαρχη αρχή είναι η επικέντρωση στον εργαζόμενο κοινωνικό επιχειρηματία σε αντιδιαστολή με τον επιχειρηματία επενδυτή. Και διερωτώμαι το εξής: το απλό μη εργαζόμενο μέλος ενός π.χ. αστικού συνεταιρισμού, που πιθανό κατέχει και πλείονες συνεταιριστικές μερίδες, μέσω των οποίων επιθυμεί (ορθώς) να έχει ένα αντίκρισμα οφέλους αλλά και πιθανώς εργάζεται ή βιοπορίζεται με κάποιον άλλο τρόπο εκτός συνεταιρισμού, τι σχέση έχει με το μέλος ενός κοινωνικού συνεταιρισμού που παράλληλα εργάζεται σε αυτόν και αυτή του η εργασία αποτελεί συνάμα και κύριο τρόπο βιοπορισμού του ? Μήπως αυτή είναι μια κύρια διαφορά (όχι η μόνη) ανάμεσα στην συνεταιριστική επιχειρηματικότητα και την συνεταιριστική κοινωνική επιχειρηματικότητα ? Και αυτή την διαφορά την ανάγαγε τόσο ο 4019/11, όσο και το παρόν σχέδιο νόμου, προσδοκώντας να καταστήσουν ως βιώσιμο, ένα τρίτο εναλλακτικό πόλο επιχειρηματικότητας ανάμεσα στον παραδοσιακό ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, όπου ο εργαζόμενος θα αποτελεί το κύριο συστατικό αυτής της επιχειρηματικότητας. Σαφώς και είναι αυτονόητο ότι κάποιες συνεταιριστικές πρωτοβουλίες και μορφές έχουν σημαντικά στοιχεία κοινωνικής επιχειρηματικότητας και πιθανό πλησιάζουν κατά πολύ τα ζητούμενα του παρόντος νομοσχεδίου. Γι` αυτό πιστεύω ότι και το παρόν νομοσχέδιο καλεί αυτά τα σχήματα να ενταχθούν σε αυτό. Όμως εφ` όσον επιθυμούν να ενταχθούν, η προαναφερόμενη διαφορά και αναγωγή θα πρέπει να είναι διακριτή και σαφής. ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΘΕΜΑ ΠΕΡΙ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΚΕΡΔΩΝ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ Στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, πράγματι, βάση του νόμου που τους διέπει αλλά και από την φορολογική νομοθεσία διακρίνεται το θετικό αποτέλεσμα τους, σε πλεόνασμα και σε κέρδος. Διερωτώμαι, αν στους αστικούς συνεταιρισμούς, υπάρχει νόμος ή ακόμα και αν στην φορολογική νομοθεσία υπάρχουν διατάξεις που να διακρίνουν το θετικό αποτέλεσμα τους, σε πλεόνασμα και σε κέρδος ? Αν δεν υπάρχουν τέτοιος νόμος και φορολογικές διατάξεις, τότε το θετικό αποτέλεσμα στους αστικούς συνεταιρισμούς δεν διακρίνεται. Αποτελεί και χαρακτηρίζεται μοναδικά ως κέρδος. Αν είναι έτσι, προς τι η ταύτιση των αγροτικών συνεταιρισμών με τους αστικούς συνεταιρισμούς, ως προς την διάκριση του θετικού αποτελέσματος τους, σε πλεόνασμα ? Είναι ευρέως γνωστό ότι στους αγροτικούς συνεταιρισμούς δύναται να υφίστανται ουσιαστικά – πραγματικά και τυπικά βάση νόμου πλεονάσματα, σε αντίθεση με τους αστικούς (βλέπε σχετικό σχόλιο στο άρθρο 11). Το παρόν νομοσχέδιο από καμιά διάταξη του, δεν απαγορεύει ή περιορίζει τα ουσιαστικά – πραγματικά και τυπικά βάση νόμου πλεονάσματα των συνεταιρισμών, εφ` όσον αυτοί επιθυμήσουν να γίνουν Φορείς Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας. Άρα οι αγροτικοί συνεταιρισμοί καλύπτονται από το παρόν νομοσχέδιο χωρίς να απαιτείται κάποια τροποποίηση του. Όμως δεν είναι δυνατή κάποια τροποποίηση του παρόντος, για κάτι που δεν υφίσταται, ούτε στον ιδρυτικό νόμο, ούτε στον φορολογικό περί αστικών συνεταιρισμών, εκτός και αν το παρόν νομοσχέδιο προτίθεται να τροποποιήσει τόσο τον ιδρυτικό, όσο και το φορολογικό νόμο περί αστικών συνεταιρισμών.