Αρχική Σχέδιο Νόμου «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία και ανάπτυξη των φορέων της»Άρθρο 2. ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία | 25 Ιουλίου 2016, 11:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία' | 25 Ιουλίου 2016, 11:44

    Καταρχάς, η Ε.Σ.Α.μεΑ. εκφράζει την ικανοποίησή της, διότι: α) η παρ. 1 του άρθρου 10 του ν.4019/2011 ενσωματώθηκε στο εν λόγω Σχέδιο Νόμου με την παρ. 2, του άρθρου 24. Αξίζει να επισημάνουμε ότι πρόκειται για διάταξη που είχε συμπεριληφθεί στον ν.4019/2011 ύστερα από παρέμβαση της Συνομοσπονδίας προκειμένου η διακοπή των πάσης φύσεως παροχών λόγω αναπηρίας -συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων αναπηρίας που ορθώς και δικαίως περιλαμβάνεται στην παρ. 2 του άρθρου 24 του Σχεδίου Νόμου - να μην λειτουργεί ως αντικίνητρο για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνική οικονομία. β) η Ε.Σ.Α.μεΑ. έχει συμπεριληφθεί μεταξύ των μελών της Εθνικής Επιτροπής για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία, η οποία συστήνεται με την παρ. 1 άρθρο 29 του παρόντος Σχεδίου Νόμου. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία όχι μόνο δεν πρέπει να δημιουργεί νέα εμπόδια στα άτομα με αναπηρία, αλλά τόσο λόγω των αρχών στις οποίες στηρίζεται όσο και λόγω των δραστηριοτήτων που είναι δυνατόν να αναπτυχθούν εξαιτίας της ποικιλομορφίας των φορέων της, είναι δυνατόν να αποτελέσει εξαιρετικά σημαντικό παράγοντα για την υλοποίηση των παρακάτω γενικών αρχών που περιλαμβάνονται στο άρθρο 3 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (την οποία η χώρα μας μαζί με το Προαιρετικό Πρωτόκολλό της έχει επικυρώσει με το ν.4074/2014 και ως εκ τούτου οφείλει να θέσει σε εφαρμογή): I.Σεβασμός της έμφυτης αξιοπρέπειας, της αυτονομίας, που περιλαμβάνει την ελευθερία να κάνει το άτομο τις δικές του επιλογές, και της ανεξαρτησίας των προσώπων. II. Απαγόρευση των διακρίσεων III.Πλήρης και αποτελεσματική συμμετοχή και ένταξη στην κοινωνία IV.Σεβασμός της διαφορετικότητας και αποδοχή των ατόμων με αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας και της ανθρωπότητας V.Ισότητα των ευκαιριών VI.Προσβασιμότητα VII.Ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει τα ακόλουθα ανά άρθρο: Άρθρο 2. Ορισμοί α) η παρ.1 να συμπληρωθεί ως ακολούθως: «1. Ως ‘Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία’ ορίζεται το σύνολο των οικονομικών δραστηριοτήτων που στηρίζονται σε μια εναλλακτική μορφή οργάνωσης των σχέσεων παραγωγής, διανομής, κατανάλωσης και επανεπένδυσης, βασισμένη στις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της συνεργασίας, του Σχεδιασμού για Όλους καθώς και του σεβασμού στον άνθρωπο και το περιβάλλον». Αιτιολόγηση: η προσβασιμότητα που διασφαλίζεται μέσω της εφαρμογής των αρχών του «Σχεδιασμού για Όλους» είναι το βασικό προαπαιτούμενο για την εξασφάλιση της ισότητας των πολιτών. β) η παρ. 5 να συμπληρωθεί ως ακολούθως: «5. Ως «κοινωνική καινοτομία» ορίζεται η παραγωγή προϊόντων και η παροχή υπηρεσιών προσβάσιμων σε όλους, οι οποίες αναπτύσσονται για να ικανοποιούν κοινωνικές ανάγκες, και βασίζονται στην ενεργοποίηση κοινωνικών δυνάμεων τόσο του κόσμου της εργασίας κατά τη διαδικασία παραγωγής, όσο και της υπόλοιπης κοινωνίας που δέχεται τα προϊόντα και τις υπηρεσίες κατά τη διαδικασία της κατανάλωσής τους. Η κοινωνική καινοτομία, δίνοντας λύσεις εκεί που η αγορά δεν θέλει ή αποτυγχάνει και το κράτος αδυνατεί, προάγει τη συμφιλίωση παραγωγής και κατανάλωσης, συμβάλλει στην εναρμόνιση προσφοράς και ζήτησης και, τελικά, βοηθά στη διαμόρφωση νέου τύπου κοινωνικών σχέσεων που βασίζονται στη συλλογικότητα, στην ισοτιμία, και όχι στον ανταγωνισμό». Αιτιολόγηση: προτείνεται η προαναφερθείσα συμπλήρωση στη βάση των απαιτήσεων: -του άρθρου 9 «Προσβασιμότητα» της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, την οποία η χώρα μας μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλό της επικύρωσε με τον ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012), σύμφωνα με το οποίο: «Προκειμένου να επιτρέψουν στα άτομα με αναπηρίες να ζουν ανεξάρτητα και να συμμετέχουν πλήρως σε όλες τις πτυχές της ζωής, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν στα άτομα με αναπηρίες την πρόσβαση, σε ίση βάση με τους άλλους, στο φυσικό περιβάλλον, τα μέσα μεταφοράς, την πληροφορία και τις επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνολογιών και συστημάτων πληροφορίας και επικοινωνιών και σε άλλες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές…». -της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν.4399/2016 «Θεσμικό πλαίσιο για τη σύσταση καθεστώτων Ενισχύσεων Ιδιωτικών Επενδύσεων για την περιφερειακή και οικονομική ανάπτυξη της χώρας -Σύσταση Αναπτυξιακού Συμβουλίου και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την οποία: «5. Κανόνας μη διάκρισης και της προσβασιμότητας ατόμων με αναπηρία. Τα επενδυτικά σχέδια που υπάγονται στα καθεστώτα ενίσχυσης του παρόντος οφείλουν να διασφαλίζουν τις απαραίτητες συνθήκες, ώστε να μη δημιουργούνται διακρίσεις σε βάρος ευπαθών ομάδων, ιδίως ως προς την προσβασιμότητα σε υποδομές, υπηρεσίες και αγαθά», -του άρθρο 7 του Κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 «περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006», σύμφωνα με το οποίο: «[...]Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψουν κάθε διάκριση εξαιτίας του φύλου, της φυλής ή της εθνοτικής καταγωγής, της θρησκείας ή των πεποιθήσεων, αναπηρίας, της ηλικίας ή του γενετήσιου προσανατολισμού κατά την εκπόνηση και υλοποίηση των προγραμμάτων. Ειδικότερα, η προσβασιμότητα για τα άτομα με αναπηρίες λαμβάνεται υπόψη σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας και της εφαρμογής των προγραμμάτων[…]» καθώς και η Αιρεσιμότητα 3 «Αναπηρία», -των παρ. 1 και 4 του άρθρου 26 «Ειδικές ρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή εμποδιζόμενων ατόμων» του ν. 4067/2012 «Νέος Οικοδομικός Κανονισμός» (ΦΕΚ 79 Α’/09.04.2012) σύμφωνα με τις οποίες: i) «1. Στους χώρους όλων των νέων κτιρίων εκτός των κτιρίων με χρήση κατοικίας, για τα οποία η άδεια δόμησης εκδίδεται μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, επιβάλλεται να εξασφαλίζεται η οριζόντια και κατακόρυφη αυτόνομη και ασφαλής προσπέλαση από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα και η εξυπηρέτηση αυτών σε όλους τους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους των κτιρίων σύμφωνα με τις Οδηγίες Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Σχεδιάζοντας για Όλους», όπως αυτές τροποποιούνται και ισχύουν κάθε φορά […]». ii) «4. Στα υφιστάμενα πριν από την ισχύ του παρόντος νόμου κτίρια που στεγάζονται υπηρεσίες του Δημοσίου, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου του ευρύτερου δημόσιου τομέα, κοινωφελείς οργανισμοί, οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτης και δεύτερης βαθμίδας ή έχουν χρήσεις συνάθροισης κοινού… επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα. Οι διαμορφώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή γίνονται σύμφωνα με τις Οδηγίες Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο 1 και θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το 2020 […]». γ) η παρ. 3 να συμπληρωθεί ως ακολούθως: «3.Ως «συλλογική ωφέλεια» ορίζεται η από κοινού εξυπηρέτηση των αναγκών των μελών του Φορέα Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, μέσα από τη δημιουργία ισότιμων σχέσεων παραγωγής, τη δημιουργία θέσεων σταθερής και αξιοπρεπούς εργασίας που να είναι προσβάσιμες σε όλους και τη συμφιλίωση προσωπικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής». Αιτιολόγηση: Προτείνεται η προαναφερθείσα συμπλήρωση διότι σύμφωνα με: - το άρθρο 27 «Εργασία και Απασχόληση» της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία για να επιτευχθεί η ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην εργασία απαραίτητη προϋπόθεση είναι το εργασιακό περιβάλλον να «…είναι ανοικτό, ενιαίο και προσβάσιμο.» (παρ.1). - το άρθρο 10 «Εύλογες Προσαρμογές» του ν.3304/2005 και το άρθρο 27 «Εργασία και Απασχόληση» της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, ο εργοδότης οφείλει να παρέχει στα άτομα με αναπηρία εύλογες προσαρμογές του εργασιακού χώρου. δ) η παρ. 6 να συμπληρωθεί ως ακολούθως: «6. Η ‘βιώσιμη ανάπτυξη’ περιλαμβάνει οικονομικές δραστηριότητες που στοχεύουν στην αειφορία του φυσικού περιβάλλοντος, προστατεύουν και αναπτύσσουν τα κοινά αγαθά, προωθούν τη διαγενεακή και πολυπολιτισμική συμφιλίωση, καθώς και την άρση των εμποδίων για τα άτομα με αναπηρία και εν γένει τα εμποδιζόμενα άτομα (π.χ. ηλικιωμένοι), δίνοντας έμφαση στην τοπική διάσταση. Ενδεικτικά, περιλαμβάνει δραστηριότητες, όπως [..]». Επιπρόσθετα στην ίδια παρ. να προστεθεί εδάφιο ιγ) ως ακολούθως: «Ιγ. Η προώθηση της προσβασιμότητας στα άτομα με αναπηρία σε όλους τους προαναφερθέντες τομείς στη βάση των απαιτήσεων της Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (Ν.4074/2012)» Αιτιολόγηση: Ο όρος «εμποδιζόμενα άτομα» περιλαμβάνει τα άτομα με αναπηρία, καθώς επίσης και τους ηλικιωμένους, τα μικρά παιδιά κάτω των 5 ετών, τις γυναίκες στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, τα άτομα που πάσχουν από αρθρίτιδα, άσθμα και καρδιακά προβλήματα κ.λπ. Επιπρόσθετα, αξίζει να επισημάνουμε ότι με τον όρο «αειφόρο ανάπτυξη» νοείται η ανάπτυξη, που ικανοποιεί με τις ανάγκες αυτής της γενιάς, χωρίς να καταστρέφει όμως τη ζωή και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές για τις επόμενες γενεές. Η αειφόρος ανάπτυξη προσφέρει μια θετική προοπτική σε βάθος χρόνου, για τη δημιουργία μας κοινωνίας με επίκεντρο τον άνθρωπο και τη ζωή, που υπόσχεται καθαρότερο, ασφαλέστερο και υγιεινότερο περιβάλλον, καλύτερη ποιότητα ζωής τόσο για τη σημερινή όσο και για τις επόμενες γενεές. Η εξασφάλιση της προσβασιμότητας από την άλλη στοχεύει στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος βιώσιμου σε βάθος χρόνου, που θα ικανοποιεί τις ανάγκες όλων σε όλα τα στάδια της ζωής. Υπό αυτήν την οπτική, η προσβασιμότητα αποτελεί θεμελιώδη λίθο ενός ανθρωποκεντρικού βιώσιμου περιβάλλοντος και ένα σημαντικό προ-απαιτούμενο για τη διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της ένταξης, που αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά μιας «αειφόρου κοινωνίας». Κατά συνέπεια είναι λάθος όταν μιλάμε για αειφόρο ανάπτυξη να επικεντρωνόμαστε μόνο στη διάσταση της προστασίας του περιβάλλοντος, αγνοώντας τη διάσταση της προσβασιμότητας. ε) η παρ. 7 να συμπληρωθεί/τροποποιηθεί ως ακολούθως: «7. ’Κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος’ είναι οι υπηρεσίες που είναι προσβάσιμες σε όλους, προάγουν την ποιότητα ζωής και παρέχουν την κοινωνική προστασία σε ομάδες όπως βρέφη, νήπια, παιδιά, ηλικιωμένους, άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και περιλαμβάνουν ενδεικτικά, την εκπαίδευση, την υγεία, την κοινωνική στέγαση, την κοινωνική σίτιση, την παιδική φροντίδα, τη μακροχρόνια φροντίδα και τις υπηρεσίες κοινωνικής αρωγής, χωρίς, ωστόσο, να υποκαθιστούν τις γενικές υποχρεώσεις του κράτους στην άσκηση της κοινωνικής πολιτικής». Αιτιολόγηση: προτείνεται η προαναφερθείσα συμπλήρωση/τροποποίηση δεδομένου ότι όπως έχει συνταχθεί η συγκεκριμένη παράγραφος οδηγείται κάποιος στο συμπέρασμα ότι οι «Κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος» σχετίζονται με τις συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες (βρέφη, νήπια, παιδιά κ.λπ.) μόνο μέσω της παροχής μακροχρόνιας φροντίδας. στ) η παρ. 8 να συμπληρωθεί/τροποποιηθεί ως ακολούθως: «8.Ως “κοινωνική ένταξη» ορίζεται η διαδικασία βελτίωσης των όρων και των προϋποθέσεων για τη συμμετοχή ατόμων που ανήκουν στις «ευάλωτες» και «ειδικές» ομάδες στην κοινωνική και οικονομική ζωή, κυρίως μέσω της προώθησής τους στη μισθωτή εργασία», Αιτιολόγηση: ο όρος «ενσωμάτωση» δηλώνει την προσαρμογή του ατόμου στο περιβάλλον, ενώ ο όρος «ένταξη» δηλώνει την προσαρμογή του περιβάλλοντος στις ανάγκες των ατόμων. Η εν λόγω πρότασή μας βασίζεται στη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας, η οποία καθιερώθηκε με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. ζ) το εδάφιο α) της παρ. 9 να συμπληρωθεί/τροποποιηθεί ως ακολούθως: «9. Ως ‘ευάλωτες’ ορίζονται εκείνες οι κοινωνικές ομάδες, που αντιμετωπίζουν αυξημένες δυσκολίες ένταξης στην οικονομική και κοινωνική ζωή σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Συγκεκριμένα, πρόκειται για: α) τα άτομα με αναπηρία, οποιασδήποτε μορφής (σωματική, ψυχική, νοητική, αισθητηριακή, πολλαπλές αναπηρίες κ.α.), ή χρόνια πάθηση (π.χ. νεφροπαθείς, ινσουλοεξερτώμενα άτομα, οροθετικοί κ.α.) με ποσοστό αναπηρίας από 50% και άνω β) τα άτομα με προβλήματα εξάρτησης από ουσίες ή τα απεξαρτημένα άτομα[…]». Αιτιολόγηση: η φράση «είναι δυσχερής» υπαινίσσεται την ευθύνη του ίδιου του ατόμου ως προς τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, ενώ η φράση «αντιμετωπίζουν αυξημένες δυσκολίες» υπαινίσσεται τα εμπόδια που δημιουργούνται από εξωγενείς παράγοντες, τα οποία δυσκολεύουν την ένταξη. Η εν λόγω πρότασή μας βασίζεται στη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας, η οποία καθιερώθηκε με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. Επιπρόσθετα, δεδομένου ότι μέσω του εν λόγω Σχεδίου Νόμου προωθείται, πέραν όλων των άλλων ομάδων, και η ένταξη των ατόμων με αναπηρία στον κόσμο της εργασίας και λαμβάνοντας υπόψη ότι το εδάφιο β του άρθρου 1 του ν.2643/1998, που συνιστά το κύριο θεσμικό μέτρο επαγγελματικής ένταξης των ατόμων με αναπηρία στη χώρα, ορίζει συγκεκριμένο ποσοστό αναπηρίας, (50% και άνω), προτείνουμε το ίδιο ποσοστό να συμπεριληφθεί και στην ως άνω διάταξη. Αξίζει να επισημανθεί ότι ο καθορισμός συγκεκριμένου ποσοστού αναπηρίας είναι απαραίτητος για την εφαρμογή του εδαφίου αα) της παρ. 2 του άρθρου 4. Τέλος προτείνουμε το σημείο γ) της παρ. 9 να διαγραφεί δεδομένου ότι οι οροθετικοί συμπεριλαμβάνονται στα άτομα με χρόνια πάθηση - όρο που προτείνουμε να συμπεριληφθεί στο σημείο α) της ίδιας παραγράφου. η) η παρ. 10 του άρθρου 2 να συμπληρωθεί ως ακολούθως: «11.Γενικό Μητρώο Κοινωνικής Οικονομίας, αποκαλούμενο εφεξής «μητρώο» είναι η βάση δεδομένων που τηρείται σε ηλεκτρονική μορφή και υπάγεται στο τμήμα μητρώου της προηγούμενης παραγράφου. Οι διαδικτυακές υπηρεσίες του μητρώου θα συμμορφώνεται με το πρότυπο Web Content Accessibility Guidelines (Οδηγίες για την Προσβασιμότητα του Περιεχομένου του Ιστού) στην εκάστοτε ισχύουσα έκδοση και σε επίπεδο προσβασιμότητας τουλάχιστον «ΑΑ». Όπου στο νόμο 1667/1986 αναφέρεται καταχώριση στο “Μητρώο Συνεταιρισμών του Ειρηνοδικείου” ή “στο Μητρώο της παραγράφου 3 του άρθρου 1” θεωρείται το μητρώο του προηγούμενου εδαφίου. Η πρόσβαση σε αυτό γίνεται ατελώς». Αιτιολόγηση: η εν λόγω προσθήκη προτείνεται στη βάση των απαιτήσεων: -των παρ. 7 και 8 του άρθρου 4 του Ν. 3979/2011 «Για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και λοιπές διατάξεις» (ΦΕΚ 138 Α'/16.06.2011), σύμφωνα με τις οποίες: «[…]Οι φορείς του δημόσιου τομέα διαμορφώνουν την πληροφόρηση και επικοινωνία και εν γένει τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης κατά τρόπο, ώστε αυτές να είναι φιλικές προς τον χρήστη, να διασφαλίζουν και να ενισχύουν την ισότητα ως προς την πρόσβαση σε πληροφορίες και υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες πρόσβασης ορισμένων ομάδων ή ατόμων και ιδίως των ατόμων με αναπηρία» και «Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και η διαμόρφωση και προμήθεια των αντίστοιχων πληροφοριακών και επικοινωνιακών συστημάτων και υπηρεσιών πρέπει να γίνεται με γνώμονα τη διασφάλιση της ηλεκτρονικής προσβασιμότητας σε άτομα με αναπηρίες και τη δυνατότητα αξιοποίησης των σχετικών υπηρεσιών από αυτά[…]», -της ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989 «Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», όπου στο Παράρτημα Ι (στην ενότητα 7 «Προσβασιμότητα», ΚΥ. 49 -Βλ. επίσης ΚΠ.27) ορίζεται ότι οι δημόσιοι διαδικτυακοί τόποι πρέπει να συμμορφώνονται με το πρότυπο «Οδηγίες για την Προσβασιμότητα του Περιεχομένου του Ιστού» (WCAG) έκδοση 2.0, το οποίο αποτελεί το de facto πρότυπο ηλεκτρονικής προσβασιμότητας, και μόνο υπό την προϋπόθεση ότι το εν λόγω μητρώο θα περιλαμβάνει διαδικτυακές εφαρμογές προς τους φορείς της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.