Αρχική Μέτρα Προώθησης Αναδοχής και ΥιοθεσίαςΆρθρο 25 – Διάταξη για τις κοινωνικές υπηρεσίεςΣχόλιο του χρήστη Γιώτα Μάνθου | 5 Δεκεμβρίου 2017, 15:32
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Η ανάθεση της διεξαγωγής της έρευνας σε ιδιώτη -πραγματογνώμονα Κοινωνικό Λειτουργό, αποτελεί επί της ουσίας παραδοχή περί μη πρόθεσης ενίσχυσης των αρμόδιων κρατικών φορέων και ενδεχομένως μπορεί να εκληφθεί ως μια στροφή στην «ιδιωτικοποίηση της πρόνοιας». Η διατήρηση αυτής της ευθύνης σε κρατικούς οργανισμούς ενέχει και έναν συμβολισμό ότι το κράτος αναγνωρίζει την ευθύνη του απέναντι στους ανηλίκους που χρήζουν προστασίας. Η μη προώθηση άλλωστε της αναδοχής σχετίζεται με ζητήματα όπως πχ ότι τα παιδιά παραμένουν στα ιδρύματα συνηθέστερα μόνο με εισαγγελική εντολή φιλοξενίας (χωρίς το ίδρυμα να έχει την επιτροπεία, άρα να προχωρήσει και σε αναδοχή), με το ότι οι δομές φιλοξενίας θεωρούν ότι εφόσον δεν θα φιλοξενούν παιδιά θα απειλείται η ύπαρξή τους, με το ότι η αναδοχή νοείται από πολλούς ως το προοίμιο για την τεκνοθεσία, συνεπώς. Δεν είναι λοιπόν ζήτημα άμεσα συναρτώμενο μόνο με το προσωπικό.