Αρχική Μέτρα Προώθησης Αναδοχής και ΥιοθεσίαςΆρθρο 13 – Εποπτεία της αναδοχήςΣχόλιο του χρήστη Νικολαΐδης Γιώργος | 13 Δεκεμβρίου 2017, 13:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νικολαΐδης Γιώργος' | 13 Δεκεμβρίου 2017, 13:15

    Το περιεχόμενο της παραγράφου 1 του Άρθρου 13 περί φορέων εποπτείας της αναδοχής δυστυχώς αναπαράγει τη λίαν προβληματική παρούσα κατάσταση με την αρμοδιότητα αυτή να περιορίζεται σε λιγότερο του 5% των κοινωνικών λειτουργών που υπηρετούν σε δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες ανά την επικράτεια. Στην πραγματικότητα η μόνη επέκταση αφορά τη συμπερίληψη όχι μόνο των συγκεκριμένων ιδρυμάτων που σήμερα έχουν την αρμοδιότητα αυτή στο σύνολο των ΚΚΠΠ της χώρας, τα δημοτικά βρεφοκομεία (που σύμφωνα με την σχετική παγκόσμια οδηγία του ΟΗΕ από 10ετίας θα έπρεπε να έχουν καταργηθεί αφού κανένα βρέφος δεν θα έπρεπε να διαμένει σε ίδρυμα!) και τις ΕΠΑΑ. Με ρεαλιστικούς όρους αυτό σημαίνει ότι η αρμοδιότητα αυτή που σήμερα αναγνωρίζεται σε λιγότερους των 40 κοινωνικών λειτουργών ανά την επικράτεια με τις προβλέψεις του παρόντος Σ/Ν επεκτείνεται σε επιπλέον 10-15 κοινωνικούς λειτουργούς, πράγμα που φανερώνει ατολμία και αναντιστοιχία με τις πραγματικές ανάγκες. Πόσο μάλλον που με τέτοιες αναλογίες είναι πρόδηλο πως επί της ουσίας ο θεσμός της αναδοχής στη χώρα μας δεν πρόκειται να επεκταθεί ποσοτικά ούτε να αναβαθμιστεί ποιοτικά. Σημειωτέον πως αυτή η συγκεντρωτική αντίληψη για την αρμοδιότητα της αναδοχής σε ελάχιστες υπηρεσίες και σε τέτοια ελάχιστα ποσοστά του όλου συστήματος κοινωνικών υπηρεσιών δεν υπάρχει πλέον εξ όσων γνωρίζουμε σε καμία ανεπτυγμένη χώρα (στην πραγματικότητα ακόμα και αυτές οι πλείστες των ευρωπαϊκών χωρών που υπολείπονται σαφώς της χώρας μας σε δείκτες κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης έχουν πολύ καλύτερη τέτοια αναλογία). Αυτή η επιφύλαξη για την επέκταση στον βασικό κορμό των δημοσίων κοινωνικών υπηρεσιών της χώρας που είναι οι ΟΤΑ Α’ βαθμού είναι δύσκολο να γίνει κατανοητή (οι σήμερα υπηρετούντες κοινωνικοί λειτουργοί στους ΟΤΑ Α’ βαθμού ή σε φορείς ευθύνης του Υπουργείου Υγείας είναι για καθεμιά από τις περιπτώσεις αυτές υπετετραπλάσιοι των σήμερα υπηρετούντων κοινωνικών λειτουργών στα ΚΚΠΠ, στις ΕΠΑ, στα βρεφοκομεία και στους ΟΤΑ Β’ βαθμού ομού!). Οπότε αν όντως το Σ/Ν επιχειρεί να διευρύνει τον θεσμό της αναδοχής με δεδομένο την σημερινή υποστελέχωση των υπηρεσιών καθίσταται ακατανόητη αυτή η συστολή στο να συμπεριληφθούν ως προς την διεύρυνση των αρμοδιοτήτων τους οι δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες που απασχολούν ακόμα σήμερα το πλείστο των κοινωνικών λειτουργών του δημοσίου και η εμμονή σε μια συγκεντρωτική αντίληψη ολίγων μόνο «αρμοδίων». Νικολαΐδης Γιώργος, Ψυχίατρος, Δ/ντης της Δ/νσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού