Αρχική Ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, Αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίαςΆρθρο 06 – Δικαίωμα και προϋποθέσεις έκπτωσηςΣχόλιο του χρήστη IOANNIS | 2 Ιουνίου 2018, 11:09
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Η έκπτωση που προβλέπεται στο συγκεκριμένο άρθρο μάλλον έχει μπει εκ παραδρομής. Είναι εμφανές ότι με αυτήν θα αυξηθεί η αδήλωτη εργασία αφού ο κάθε εργοδότης θα απασχολεί έναν εργαζόμενο ,και εάν τυχόν οι επιθεωρητές ή οι ελεγκτές του ΕΦΚΑ το διαπιστώσουν, θα τον προσλαμβάνει στην πραγματικότητα εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Τι εσφαλμένα περιγράφει ο νομοθέτης στο άρθρο: Ότι εάν ενας εργοδότης έπρεπε να καταβάλει ένα πρόστιμο 10.500€ για κάθε έναν ανασφάλιστο τώρα θα έχει έκπτωση 3500€ εάν τον προσλάβει για 3 μήνες, 5.500€ για 6 μήνες,.. .Για τον εργαζόμενο που έχει μηνιαίο μισθό 486-600€ (για πλήρη απασχόληση , συνήθως 200-300€ αφού δηλώνονται ως μερικής) και κοστίζει στην επιχείρηση 1458-1800€ για 3 μήνες ,θα επωφελείται με την προτεινόμενη έκπτωση 3.500€! Το σχέδιο νόμου δίνει την δυνατότητα να αντικατασταθεί αυτός ο εργαζόμενος με έναν άλλο προκειμένου να διατηρηθεί σταθερός ο αριθμός. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι ο εργαζόμενος κατά τον έλεγχο θα αντικατασταθεί με άλλον αφού θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να παραμείνει σε αυτή την εργασία λόγω των πιέσεων που θα του ασκηθούν. Το συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί προτροπή στην αδήλωτη εργασία, καθιστά τον κακό εργοδότη πρότυπο «έξυπνου εργοδότη» ο οποίος με χρήματα των φορολογουμένων απασχολεί προσωπικό, και θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην μείωση των εσόδων του ΕΦΚΑ και κατά συνέπεια και των συντάξεων. Θα έπρεπε να αυστηροποιηθεί περισσότερο το πλαίσιο και όχι να γίνει πιο ελκυστικό. Η εισφοροδιαφυγή έπρεπε να αντιμετωπίζεται όπως και η φοροδιαφυγή (κλείσιμο καταστημάτων, κ.α). Έχουν ακριβώς τις ίδιες συνέπειες στα έσοδα του κράτους και επιπλέον έχει την εκμετάλλευση του εργαζομένου. Είναι σίγουρος ότι θα διορθωθεί αυτό το λάθος εκ παραδρομής