Αρχική Ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, Αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίαςΆρθρο 03 – Εύλογη αμφιβολία ως προς την υπαγωγή σε δύο ή περισσότερους φορείς έως 31.12.2016Σχόλιο του χρήστη Ιωάννης Σιάτος | 4 Ιουνίου 2018, 21:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Σιάτος' | 4 Ιουνίου 2018, 21:46

    Το άρθρο 3 είναι πολύ γενίκολο και διακατέχεται από ασάφεια. Δημιουργεί τεράστια πρόσθετη γραφειοκρατία και μέσω αυτής δεν επιφέρει τελικά λύση στους εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους που έχουν ακριβώς αυτό το πρόβλημα που περιγράφεται. Την τελική λύση την δίνει το Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης το οποίο δεν συνεδριάζει σχεδόν ποτέ. Η μεγαλύτερη κατηγορία (χιλιάδες ασφαλισμένοι) είναι ασφαλισμένοι στον πρώην ΟΓΑ σε περιοχές με χαμηλό πληθυσμό που ασκούσαν εμπορική δραστηριότητα χαμηλότατου τζίρου όπως και ιδιοκτήτες ξενοδοχείων εώς 10 δωματιών που παράλληλα ήταν κανονικά εγγεγραμμένοι στο Μητρώο αγροτών και ασκούσαν αγροτική δραστηριότητα (τις περισσότερες φορές ήταν το κύριο τους επάγγελμα και μόνο κάποιες περιστασιακές ετήσιες οικονομικές χρήσεις το είσοδημα τους από ξενοδοχιακή δραστηριότητα υπερέβαινε το αγροτικό εισόδημα) για τους οποίους έχουν βγει δεκάδες ρυθμίσεις για το ασφαλιστικό τους τα τελευταία χρόνια. Οι συγκεκριμένοι έπρεπε κάθε 1 χρόνο να αλλάζουν ασφαλιστικό φορέα με βάση το γράμμα του νόμου! Κάθε χρόνο έβγαινε μια διάταξη που αναιρούσε την προηγούμενη. Όμως παράλληλα δεν γινόταν ως αγρότες να μην είναι ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ!!!! O 4144/2013 (ΦΕΚ Α΄ 88/18-4-2013), με το άρθρο 58 του οποίου αντικαταστάθηκε εξ ολοκλήρου η παρ. 5 του άρθρου 9 του ν. 3050/2002 και απλοποιήθηκε η ασφάλιση των ιδιοκτητών τουριστικών καταλυμάτων, οι οποίοι είναι παράλληλα ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ και στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων. Ειδικότερα με τις διατάξεις του άνω άρθρου καταργήθηκαν ως κριτήρια για την ασφάλιση ή όχι στον Ο.Α.Ε.Ε.,: α) το είδος του τουριστικού καταλύματος, β) το εισόδημα των ιδιοκτητών τουριστικών καταλυμάτων και γ) ο πληθυσμός του τόπου της έδρας της άσκησης της δραστηριότητας. Ειδικότερα με την παρ. 2 του άνω άρθρου ορίστηκε ότι: «2. Ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 (Α 118) και του π.δ. 33/1979 (Α 10), όπως ισχύουν, και γενικά όλων των κυρίων και μη κυρίων καταλυμάτων με το ειδικό σήμα λειτουργίας του EOT δυναμικότητας από έξι (6) μέχρι και δέκα (10) δωματίων, σε όλη την Επικράτεια, που είναι παράλληλα εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων, ασφαλίζονται υποχρεωτικά στον ΟΓΑ.» Όπως βλέπουμε η νομοθεσία είχε ασάφειες και αυτό πήγε να λύσει ο 4144/2013. Περαιτέρω με την παράγραφο 6 του ιδίου άρθρου ορίστηκε ότι: «6. Για όσους, έως την έναρξη ισχύος της παρούσας διάταξης, ασφαλίζονταν στον ΟΓΑ, η ασφάλιση παραμένει ισχυρή και δεν αναζητούνται εισφορές από τον ΟΑΕΕ. Αντίστοιχα, η ασφάλιση στον ΟΑΕΕ παραμένει ισχυρή και δεν αναζητούνται εισφορές από τον ΟΓΑ.» Για αυτό λοιπόν στο παρόν άρθρο θα πρέπει να ορίζεται ξεκάθαρα ότι όσοι πολίτες έχουν καταβάλει εισφορές στον ΟΓΑ θα πρέπει να διαγράφονται οριστικά οι ΔΗΘΕΝ οφειλές τους προς τον ΟΑΕΕ. Εκτός του ότι πλήρωναν κανονικά εισφορές στον ΟΓΑ οι εκατοντάδες αυτοί ασφαλισμένοι (τις περισσότερες φορές την ανώτερη εισφορά του ΟΓΑ) ο ΟΑΕΕ τους έχει χρεώσει εισφορές ΥΓΕΙΑΣ που παράλληλα πλήρωναν στον ΟΓΑ , τόκους, προσαυξήσεις, εισφορές Συνταξης που παράλληλα πλήρωναν στον ΟΓΑ ενώ ο ΟΑΕΕ τους έχει ανεβάσει ασφαλιστική κατηγορία με βάση ΜΗ πραγματικά τεκμαρτά εισοδήματα συσσωρεύοντας όλη την αδικία που ήρθε να καταργήσει ο 4387/2016 συνδέοντας τις ασφαλιστικές εισφορές με το πραγματικό εισόδημα. Συνοψίζοντας. Πρέπει να γίνει πιο σαφές το νομοθετικό πλαίσιο και να λύσει τα συσσωρευμένα χρόνια προβλήματα χωρίς να δημιουργεί νέα γραφειοκρατία. Οι μικρές επιχειρήσεις είναι η ατμομηχανή της οικονομίας. Το συγκεκριμένο άρθρο θα λύσει χρόνια προβλήματα αν επέλθουν οι κατάλληλες βελτιώσεις και θα μνημονεύεται χρόνια.