Αρχική Ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, Αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίαςΆρθρο 09 – Ευθύνη αναθέτοντος, εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένωνΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Ξαμωνάκης | 6 Ιουνίου 2018, 22:36
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Άρθρο 09 – Ευθύνη αναθέτοντος, εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων Στην παράγραφο 1 η φράση «στο πλαίσιο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας» φαίνεται να μην περιλαμβάνει τους ιδιώτες που χτίζουν την δική τους οικία μέσω κατασκευαστή η μεσίτη, αλλά ταυτόχρονα δεν ακυρώνει τις εις ολόκληρον ευθύνες του ιδιοκτήτη σαν κυρίου της οικοδομής όπως ορίζεται από το άρθρο 8 του 1846/1951 (παράγραφος 5 που ορίζει ότι «για τις οικοδοµικές εργασίες, που εκτελούνται από τον κύριο του έργου ή µε τη µεσολάβηση τρίτων προσώπων (εργολάβων, υπεργολάβων), όπου, ως εργοδότης θεωρείται ο κύριος του κτίσματος που ανεγείρεται, συµπληρώνεται, µεταρρυθµίζεται, επισκευάζεται ή κατεδαφίζεται». Κατάργηση του άρθρου 8 του 1846/1951 και υπαγωγή όλων των οικοδομικών έργων σε στο νέο νομο θα ήταν βελτίωση. Η εις ολόκληρον ευθύνη του πολίτη, (ο εργολάβος /κατασκευαστής δεν είναι καν συνυπεύθυνος) κυρίου του κτίσματος της ιδιωτικής οικοδομής εξακολουθεί και σήμερα να εφαρμόζεται από κατασκευαστές και τις ασφαλιστικές αρχές σύμφωνα με το άρθρο 8 του 1846/1951, παρόλο που ο πιο πρόσφατος νόμος 4488/2017, άρθρο 37, ορίζει τον εργοδότη ως τον «εργολάβο και (τον ) υπεργολάβο που έχουν αναλάβει την εκτέλεση της οικοδομικής εργασίας ή του τεχνικού έργου» - ο 1846/1951 είναι ακόμα σε ισχύ. Ο αρχικός ορισμός του κυρίου της οικοδομής ως εργοδότη από τον 1846/1951, ήταν πιθανών το αποτέλεσμα της αδυναμίας των τότε ασφαλιστικών αρχών να εντοπίσουν τον εργολάβο ιδιωτικών έργων, ενώ ο κύριος της οικοδομής είναι πάντοτε εντοπίσιμος διασφαλίζοντας έτσι το δημόσιο συμφέρον. Αυτό δεν ισχύει πλέων, γιατί ιη σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει στις αρχές να εντοπίσουν ηλεκτρονικά τους εργολάβους και κατασκευαστές που σαν εργοδότες, σύμφωνα με το νόμο 4488/2017 «υποχρεούνται να αναγγέλλουν ηλεκτρονικά στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα του ΣΕΠΕ (ΟΠΣ-ΣΕΠΕ) το απασχολούμενο προσωπικό», λεπτομέρειες οι οποίες δεν είναι διαθέσιμες στον κύριο του έργου που σπάνια έχει γνώση των εργαζομένων και ούτε ορίζει τις συνθήκες εργασίας τους. Επιπλέων η εφαρμογή του άρθρου 8 του 1846/1951 έχει δημιουργήσει και εξακολουθεί να δημιουργεί εκτεταμένη δυσλειτουργία και αδικίες προς τους ιδιώτες επενδυτές εξοχικών όπως αναφέρει σε γραπτή ερώτηση ο βουλευτής Χανίων κος Μπαλωμενάκης και 47 άλλοι βουλευτές. (Ερώτηση 5654 17/052017, «Βελτίωση του τρόπου εκκαθάρισης των ασφαλιστικών εισφορών οικοδομοτεχνικών έργων»), Στην περίπτωση του 1846/1951, η νομοθεσία προσαρμόζεται στην αδυναμία επιτήρησης από της ασφαλιστικές αρχές που ίσχυε στο παρελθόν αντί να εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών και του δημοσίου συμφέροντος, ειδικά όταν η τεχνολογία επιτρέπει αποτελεσματική επιτήρηση κα την άμεση καταβολή των εισφορών όπως προβλέπει ο πρόσφατος ασφαλιστικός νόμος 4488/2017