Αρχική ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 15 – Τροποποίηση της με αριθμό Δ13οικ.10747/256/06.03.2019 κοινής υπουργικής απόφασης «Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων για την εφαρμογή προγράμματος Επιδόματος Στέγασης» (Β’ 792)Σχόλιο του χρήστη Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες | 10 Ιανουαρίου 2020, 17:53
Αρθρα 13 και 15 Με τα άρθρα 13 και 15 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου προβλέπεται η χορήγηση επιδόματος παιδιού και επιδόματος στέγασης σε δικαιούχους διεθνούς προστασίας με τους ίδιους όρους με τους Ελληνες πολίτες. Πλην όμως η απαίτηση μόνιμης διαμονής στην Ελλάδα τα τελευταία 5 έτη πριν από το έτος υποβολής αίτησης, αποδεικνυόμενης μάλιστα αποκλειστικά από την υποβολή δηλώσεων φορολογία εισοδήματος, θέτει εξ αντικειμένου σε δυσμενέστερη θέση τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας, οι οποίοι ως εκ της θέσεώς των και της κατάστασης στην οποία περιήλθαν με την αναγκαστική φυγή τους και τη στέρηση της προστασίας της χώρας καταγωγής τους ή προηγούμενης συνήθους διαμονής τους, καθώς και λόγω και της συνήθως ολιγόχρονης (μικρότερη της 5ετίας) παραμονής τους στην Ελλάδα, αδυνατούν, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, να τηρήσουν τους όρους αυτούς. Οι ως άνω όροι προβλέπονταν και από τις διατάξεις που τροποποιούνται με τις προτεινόμενες διατάξεις, πλην όμως επισημαίνουμε ότι με τις διατάξεις του άρθρου 34 του της Σύμβασης της Γενεύης για τη Νομική Κατάσταση των προσφύγων, όσο και του άρθρου 34 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ (που ενσωματώθηκε στην Ελληνική νομοθεσία με τελευταία διάταξη το άρθρο 35 του ν. 3636/2019) τα συμβαλλόμενα Κράτη μέλη έχουν υποχρέωση παροχής προγραμμάτων κοινωνικής ένταξης των δικαιούχων διεθνούς προστασίας που βρίσκονται νόμιμα στη χώρα, υποχρέωση που έρχεται σε αντίθεση με πρόβλεψη όρων, με τους οποίους δεν μπορούν για αντικειμενικούς λόγους αυτοί να συμμορφωθούν.