Αρχική ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (e-Ε.Φ.Κ.Α.)Άρθρο 27Σχόλιο του χρήστη ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ | 25 Ιανουαρίου 2020, 12:55
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Α. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1 § 3 Ν. 1256/1982 (όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 21 § 3 Ν. 1400/1983 και εξακολουθεί να ισχύει), συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, μεταξύ των οποίων οι πολύτεκνοι και οι ανάπηροι, δικαιούνται κατ’ εξαίρεση να κατέχουν δεύτερη θέση στο Δημόσιο. Ειδικώς, μάλιστα οι πολύτεκνοι, λαμβάνουν πλήρεις αποδοχές και από τις δύο θέσεις υπό τους περιορισμούς οι αποδοχές της δεύτερης θέσης να μην υπερβαίνουν αυτές της πρώτης (άρθρο 104 § 2 Σ.) και οι συνολικές αποδοχές να μην υπερβαίνουν τις αποδοχές του Γενικού Γραμματέα Υπουργείου (άρθρο 2 § 1 Ν. 3833/2010). Αν και δεν προκύπτει ρητώς από το κείμενο του άρθρου 20 Ν. 4387/2016 αλλά και του προϊσχύσαντος άρθρου 63 Ν. 2676/1999, όπως τροποποιήθηκε και ίσχυσε με το άρθρο 10 Ν. 3865/2010. Προφανώς, ο περιορισμός της σύνταξης για τους συνταξιούχους οι οποίοι απασχολούνται αποσκοπεί αφενός μεν στη δημιουργία αντικινήτρων για την απασχόληση των συνταξιούχων, στα πλαίσια της καταπολέμησης της ανεργίας, αφετέρου δε στον περιορισμό της δημοσιονομικής δαπάνης. Οι στόχοι αυτοί δεν μπορούν να βρουν πεδίο επιδίωξης σε μια συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών, αυτούς οι οποίοι, όπως αναφέραμε, δικαιούνται και κατέχουν ήδη δύο θέσεις στο Δημόσιο. Σε ό,τι, μεν, αφορά στον στόχο δημιουργίας αντικινήτρου για την καταπολέμηση της ανεργίας, αυτός δεν υφίσταται διότι ήδη κατέχουν δύο θέσεις και συνταξιοδοτούνται ή πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν από την πρώτη εξ αυτών. Σε ό,τι δε αφορά στον στόχο μείωσης της δημοσιονομικής δαπάνης, αυτός έχει ήδη επιτευχθεί με τη ρύθμιση του άρθρου 25 § 10 Ν. 4354/2015 όπου ορίζεται: «Υπάλληλοι που υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος, οι οποίοι κατέχουν νόμιμα και δεύτερη έμμισθη θέση σε άλλο φορέα από αυτόν της οργανικής τους θέσης, λαμβάνουν το σύνολο των αποδοχών της θέσης τους και το τριάντα τοις εκατό (30%) των αποδοχών της δεύτερης θέσης στην οποία απασχολούνται». Σε εφαρμογή αυτής της διάταξης, δηλαδή, οι εκ του νόμου δικαιούμενοι να κατέχουν δεύτερη θέση στο Δημόσιο έχουν υποστεί 70% των αποδοχών τους από την δεύτερη θέση. Κατά συνέπεια η επιχειρούμενη ένταξή τους και στο πεδίο εφαρμογής παρόντος άρθρου, που αντικαθιστά το άρθρο 20 Ν. 4387/2016 σημαίνει μείωση και της σύνταξής τους κατά 30%. Έτσι, όμως, οι συνταξιούχοι αυτής της κατηγορίας θα έχουν υποστεί συνολικώς μείωση 30% από τη σύνταξή τους και 70% από την δεύτερη θέση, ευρισκόμενοι ουσιαστικά σε δυσμενέστερη θέση έναντι όλων των λοιπών συνταξιούχων και υπαλλήλων του Δημοσίου, κατά προφανή παράβαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας (άρθρο 4 Σ.). Β. Σύμφωνα με το άρθρο 5 § 4 Ν. 2703/1999: «Ειδικά στους κληρικούς που λαμβάνουν σύνταξη από το Δημόσιο καταβάλλονται, από 1ης Ιανουαρίου 1997 και μετά, πλήρης η σύνταξή τους και από τη θέση τού εν ενεργεία κληρικού οι αποδοχές που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 11 του ν. 1810/1988 (ΦΕΚ 223 Α`)». Η ανωτέρω διάταξη εξακολούθησε να ισχύει και μετά την έναρξη εφαρμογής του νεότερου, και ισχύοντος,περί ενιαίου μισθολογίου Ν. 4354/2015 (ΦΕΚ 176 Α΄), με τη μόνη διαφορά ότι οι αποδοχές των εφημερίων οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και συνταξιούχοι ρυθμίζονται από τις διατάξεις του νόμου αυτού και όχι από το άρθρο 11 Ν. 1810/1988. Γ. Το άρθρο 63 § 1 Ν. 2676/1999 ρύθμιζε το ζήτημα της απασχόλησης των συνταξιούχων και προέβλεπε περικοπή της σύνταξης για όποιον συνταξιούχο εργαζόταν ή αυτοαπασχολούνταν. Παρά ταύτα, ενώ η διάταξη αυτή βρισκόταν εν ισχύ, ρυθμίστηκε, το πρώτον, ειδικώς το ζήτημα των αποδοχών των συνταξιούχων ως υπαλλήλων και ταυτοχρόνως εν ενεργεία εφημερίων με τη διάταξη του άρθρου 5 § 4 Ν. 2703/1999 με την οποία, όπως αναφέρθηκε και στην προηγούμενη παράγραφο, εξαιρέθηκαν ρητώς από κάθε περιορισμό της σύνταξής τους οι συνταξιούχοι υπάλληλοι που εκ παραλλήλου κατείχαν εφημεριακή θέση. Αντίστοιχοι γενικοί περιορισμοί στην απασχόληση συνταξιούχων ετέθησαν και με το άρθρο 10 του Ν. 3865/2010 «Μεταρρύθμιση Συνταξιοδοτικού Συστήματος του Δημοσίου και συναφείς διατάξεις» (ΕτΚ Α΄ 120). Οι διατάξεις αυτές δεν εφαρμόστηκαν στους συνταξιούχους υπαλλήλους που ήταν ταυτόχρονα εν ενεργεία εφημέριοι, αλλά εξακολούθησε να ισχύει η ειδική ρύθμιση του άρθρου 5 § 4 Ν. 2703/1999. Δ. Στο άρθρο 10 § 1, περ. γ΄, εδ. β΄ του Ν. 3865/2010 προβλέπεται ρητή εξαίρεση από τις περικοπές της σύνταξης για τους απασχολούμενους συνταξιούχους οι οποίοι « … έχουν τέκνο ανίκανο για την άσκηση κάθε βιοποριστικού επαγγέλματος κατά ποσοστό 67% και άνω, καθώς και για τους πολύτεκνους …». (βλ. και την ανάλογη παλαιότερη ρύθμιση του άρθρου 63 §6, περ. γ΄ Ν. 2676/1999). Οι εξαιρέσεις αυτές, που χαρακτηρίζονται από την κοινωνική ευαισθησία του νομοθέτη, δεν συμπεριλήφθηκαν στον νεότερο Ν. 4387/2016 «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας - Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού συστήματος - Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις» (ΕτΚ Α΄ 85) (νόμος «Κατρούγκαλου») και συγκεκριμένα με το άρθρο 20 «Απασχόληση συνταξιούχων» προβλέπεται μείωση της σύνταξης κατά 60% για τους συνταξιούχους οι οποίοι αναλαμβάνουν εργασία χωρίς καμιά εξαίρεση για πολύτεκνους και γονείς τέκνων με αναπηρία άνω του 67% και ανικανότητα για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα. ΣΤ. Δυστυχώς ούτε στο παρόν άρθρο συμπεριλήφθηκαν στις εξαιρέσεις οι ειδικές περιπτώσεις: 1. των πολυτέκνων, 2. των γονέων τέκνων με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% και ανικανότητα για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα, 3. των εκπαιδευτικών που εκ παραλλήλου κατέχουν εφημεριακή θέση και για τους οποίους ίσχυε πάντοτε ειδικό καθεστώς και 4. όσων εν γένει δικαιούνται δεύτερη θέση στο Δημόσιο και ήδη έχει περικοπεί ο μισθός από τη δεύτερη θέση κατά 70% ! (άρθρο 25 § 10 Ν. 4354/2015 [Ενιαίο Μισθολόγιο]. Ειδικώς σε ό,τι αφορά στους πολυτέκνους και τους γονείς τέκνων με αναπηρία άνω του 67% και ανικανότητα για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα, που κατέχουν και δεύτερη θέση στο Δημόσιο, η πλήρης καταβολή των αποδοχών και από τις δύο θέσεις, αποτελεί ουσιαστικώς εφαρμογή της συνταγματικής επιταγής (άρθρο 21 § 2 Σ.) για ειδική φροντίδα αυτών των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (βλ. Ν.Σ.Κ. 528/2006). Κατά συνέπεια η μη συμπερίληψη των πολυτέκνων και των γονέων αναπήρων τέκνων στις εξαιρούμενες από τη μείωση της σύνταξής τους κατηγορίες απασχολουμένων συνταξιούχων, έρχεται σε αντίθεση με την ανωτέρω συνταγματική επιταγή. ΠΡΟΤΑΣΗ Να συμπεριληφθούν στην § 4 του παρόντος άρθρου, οι εξής εξαιρέσεις: 1. Οι πολύτεκνοι γονείς, σύμφωνα με το άρθρο 6 § 3 Ν. 3454/2006. 2. Οι γονείς τέκνων με αναπηρία άνω του 67% και ανικανότητα για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα. 3. Τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 4 του άρθρου 5 του Ν. 2703/1999. 4. Τα πρόσωπα που κατέχουν δεύτερη θέση στο Δημόσιο δυνάμει του άρθρου 1 § 3 Ν. 1256/1982, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 21 § 3 Ν, 1400/1983 και ισχύει σήμερα, και υπόκεινται ήδη σε μείωση 70% των αποδοχών τους από τη δεύτερη θέση την οποία κατέχουν, σύμφωνα με το άρθρο 25 § 10 Ν. 4354/2015.