Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νικόλαος Κοκκάρης' | 28 Ιανουαρίου 2020, 10:20

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμοι Κύριοι, Η προτεινόμενη στο σχέδιο νόμου τροποποίηση του άρθρου 27 εξακολουθεί να διατηρεί ανισότητες και διαφορετική προσέγγιση σε ένα ιδιαίτερο σοβαρό θέμα για τους συνταξιούχους, ανεξαρτήτως χρονολογίας απονομής του εξ ιδίου δικαιώματος σύνταξης. Η λογική της μείωσης των (ακαθάριστων) συντάξιμων αποδοχών όσων εργάζονται βασίζεται στην υπόθεση εργασίας ότι, θα δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης για τους άνεργους συμπολίτες μας και ειδικότερα για τους νεότερους ηλικιακά. Η εν λόγω παραδοχή έχει αποδειχθεί στην πράξη εσφαλμένη γιατί όσοι συνταξιούχοι εργάζονται στον ιδιωτικό (κυρίως) τομέα ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας - μισθωτοί ή και ελεύθεροι επαγγελματίες- καλύπτουν ανάγκες που δεν θα μπορούσαν να καλυφθούν από άλλους ήδη εργαζόμενους ή ευρισκόμενους σε καθεστώς μη απασχόλισης. Επίσης σε αρκετές περιπτώσεις δημιουργούν τις προϋποθέσεις νέων θέσεων εργασίας μέσα από την οιαδήποτε επιχειρηματική ενασχόλισή τους. Επιπρόσθετα, συμβάλουν σε ένα θετικό ισοζύγιο στο ασφαλιστικό σύστημα με την καταβολή των προβλεπόμενων ασφαλιστικών εισφορών, χωρίς να απολαμβάνουν στις περισσότερες των περιπτώσεων αναλογικά την αύξηση των συντάξιμων αποδοχών τους , διαδικασία που και με το νέο σχέδιο νόμου εξακολουθεί να υφίσταται. Κατά την άποψή μου θα πρέπει το συγκεκριμένο άρθρο να τροποποιεί το προηγούμενο άρθρο 20 του ν.4387/2016 επιτρέποντας στους συνταξιούχους να εργάζονται, είτε στον ιδιωτικό, είτε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, χωρίς την οιαδήποτε μείωση των συντάξιμων ακαθάριστων αποδοχών τους. Η πρόβλεψη αυτή του νόμου θα λειτουργήσει θετικά , τόσο για την οικονομία, όσο και για το ασφαλιστικό σύστημα , καθώς θα δοθεί η δυνατότητα σε όσους έχουν την εμπειρία, τα προσόντα αλλά και τα απαιτούμενα κεφάλαια αν πρόκειται να αναλάβουν επιχειρηματική πρωτοβουλία να εργασθούν νόμιμα και να μεταδώσουν γνώσεις και εμπειρίες, να συμβάλουν στην ενίσχυση του ασφαλιστικού, ενώ θα λειτουργήσει αποτρεπτικά και για την τυχόν ανασφάλιστη εργασία. Η ανωτέρω επιλογή δεν επιβαρύνει το ασφαλιστικό σύστημα αφού στο εξής οι εργαζόμενοι συνταξιούχοι θα λαμβάνουν μόνο την αναπλήρωση που θα δικαιούνται βάσει των συντελεστών και των εισφορών τους και μόνο για τα χρόνια της νέας εργασίας χωρίς να υπολογίζεται ο παλαιότερος συντάξιμος χρόνος. Επίσης, μειώνει σε μεγάλο βαθμό , την γραφειοκρατική διαχείριση του συστήματος ασφάλισης, τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης διατηρώντας ενεργούς τους ανθρώπους που συνεχίζουν την απασχόλισή τους, ενισχύει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και κατά συνέπεια τα φορολογικά έσοδα και δεν επιβαρύνει το ισοζύγιο των θέσεων εργασίας. Σε περίπτωση που δεν υιοθετηθεί η πλήρης απελευθέρωση της εργασίας και για τους συνταξιούχους , χωρίς μειώσεις στις συντάξιμες αποδοχές, να προβλεφθεί στο εν λόγω άρθρο μεταβατικός χρόνος προσαρμογής τουλάχιστον 2 ετών για όσους εργάζονται ή πρόκειται εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος από την ψήφισή του να εργαστούν.