Αρχική ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (e-Ε.Φ.Κ.Α.)ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ` – ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ – Άρθρο 28Σχόλιο του χρήστη Μαγειρόπουλος Ανδρέας | 28 Ιανουαρίου 2020, 11:37
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Υπάρχουν μετρημένοι εργαζόμενοι οι οποίοι στον εργασιακό τους βίο, έχουν σαράντα χρόνια από την πρωινή τους μισθωτή εργασία και επειδή έτυχε να έχουν το απόγευμα άλλη μισθωτή εργασία, έχουν ένα ικανοποιητικό αριθμό ενσήμων (πχ άνω της πενταετίας). Από τη στιγμή που έχουν εισφέρει στο ασφαλιστικό σύστημα τόσες πολλές κρατήσεις, για ποιο λόγο για αυτούς τους ελάχιστους ανθρώπους να υπάρχει ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης και να μη γίνει πρόβλεψη να συνταξιοδοτούνται ανεξαρτήτου ορίου ηλικίας; Ο συγκεκριμένος έχει από μισθωτές εργασίες ένσημα πενήντα χρόνων. Μήπως θα έπρεπε για αυτή την κατηγορία εργαζομένων να υπάρχει μία πρόβλεψη στο νόμο;