Αρχική ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (e-Ε.Φ.Κ.Α.)ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ- ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – Άρθρο 19Σχόλιο του χρήστη Σκίννερ Ανδρέας-Γεώργιος | 31 Ιανουαρίου 2020, 00:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σκίννερ Ανδρέας-Γεώργιος' | 31 Ιανουαρίου 2020, 00:08

    Ο νόμος 4387/2016 (Α' 85) ονομάζεται «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας - Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος - Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις.» Η προτεινόμενη τροποίηση του άρθρου 1 του νόμου αυτού, απαλείφει κάθε ορισμό στο Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας, το οποίο αποτελεί και θεμέλιο του νόμου. Παράδοξο! Μάλιστα, το Ε.ΣΥ.Κ.Α. που συνιστάται στο άρθρο 3 του ιδίου νόμου, συνιστάται στο πλαίσιο του Ενιαίου Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλειας, το οποίο πλέον μένει αόριστο. Επιπλέον, η έννοια του Ενιαίου Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλειας (ας το ονομάσουμε Ε.Σ.Κ.Α.) καλό είναι να διατηρηθεί. Ο σκοπός του συστήματος αυτού, όπως ισχύει, ήτοι «[η] εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης και κοινωνικής προστασίας [...]» με όρους που αναδιατυπώνονται και εμπλουτίζονται στο άρθρο 20 του παρόντος, σκοπός που επιβάλλεται να διατηρηθεί, απαιτεί τη διατήρηση του Ε.Σ.Κ.Α., στο οποίο η κοινωνική ασφάλιση συνυπάρχει με την υγεία και την κοινωνική πρόνοια, αφού χωρίς πρόσβαση στην υγεία και χωρίς την κάλυψη επιπλέον αναγκών ορισμένων πληθυσμιακών ομάδων, όσοι ανήκουν σε αυτές και οι ασθενείς στερούνται αξιοπρεπούς διαβιώσεως. Αυτή η στέρηση οφείλεται στην ανάγκη να καλυφθούν περισσότερες ανάγκες από όσες επιτρέπει η κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα που βιώνει η πλειοψηφία των πολιτών και κατοίκων της Ελλάδας, η οποία ανάγκη οδηγεί, στην καλύτερη περίπτωση, στην ανεπαρκή κάλυψη μίας ή και όλων των αναγκών αυτών. Τέλος, στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου, όπως ισχύει, ορίζεται πως «[η] κοινωνική ασφάλιση, η υγεία και η κοινωνική πρόνοια αποτελούν δικαίωμα όλων των Ελλήνων Πολιτών και όσων διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα.» Υπάρχουν άνθρωποι που είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω ασθενείας, είτε λόγω της υψηλής ανεργίας ή άλλης αιτίας αδυνατούν να εργαστούν. Οπότε, ιδίως εάν διατηρηθεί η έννοια του Ε.Σ.Κ.Α., δεν νοείται «περιορισμός» του δικαιώματος αυτού στους εργαζομένους. Γενικότερα, όμως, δεν νοείται ουδείς περιορισμός ουδενός δικαιώματος, εξ ορισμού. Επομένως, προτείνεται η διατήρηση της έννοιας του Ενιαίου Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλειας, με όσα αυτά συνεπάγεται, βάσει των προλεχθέντων.