Αρχική ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (e-Ε.Φ.Κ.Α.)Άρθρο 103 – Ειδικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Λουκάς Κ | 31 Ιανουαρίου 2020, 13:12
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Στο υπό διαβούλευση ασφαλιστικό νομοσχέδιο πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για την άρση της διάκρισης μεταξύ των δύο φύλων και συγκεκριμένα η διάταξη που προβλέπει ότι οι μητέρες με ασφάλιση πριν από το 1993 στο ΙΚΑ και είχαν συμπληρώσει 5500 ημέρες εργασίας και έχουν ανήλικο τέκνο έως το 2010, συνταξιοδοτούνται με τα παλαιά όρια, πρέπει να ισχύει και για τους άνδρες με ανήλικο τέκνο και τις άλλες όμοιες προϋποθέσεις. H διεύρυνση αυτής της ρύθμισης και στους άνδρες με ανήλικα τέκνα και τις ίδιες άλλες προϋποθέσεις, υπάρχει ως συνταγματική υποχρέωση, αλλά και βάση του Ν 3896/2010 ''Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης - Εναρμόνιση της κείμενης νομοθεσίας με την Οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5-7-2006 και άλλες διατάξεις'' (ΦΕΚ Α' 207). Δεν είναι αυτονόητη η προσαρμογή των νομοθετικών διατάξεων με τις αποφάσεις των Ανώτατων Δικαστηρίων της χώρας, όταν υπάρχουν σχετικές αποφάσεις των ανώτατων δικαστηρίων πχ 214/2017 Αρείου Πάγου, 790/2016 Ελεγκτικού Συνεδρίου κλπ; Σύμφωνα με την απόφαση της απόφασης 790/2016 Ελεγκτικού Συνεδρίου (Απόσπασμα) « Η διαφορετική συνταξιοδοτική μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών και μάλιστα τόσο αυτών που τελούν σε ειδικές συνθήκες (μητέρες με ανήλικα ή ανίκανα παιδιά ή γυναίκες με ανίκανο σύζυγο), όσο και των λοιπών που δεν τελούν σε τέτοιες συνθήκες συνιστά δυσμενή διάκριση των πρώτων έναντι των δεύτερων με μόνο κριτήριο το φύλο τους, που δεν δικαιολογείται από λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος ή από λόγους που ανάγονται στην ανάγκη μεγαλύτερης προστασίας των γυναικών σε θέματα μητρότητας, γάμου και οικογένειας ή σε καθαρά βιολογικές διαφορές που επιβάλλουν τη λήψη ιδιαίτερων μέτρων υπέρ αυτών. Και τούτο διότι κατά το μέρος που με τις συνταξιοδοτικές αυτές ρυθμίσεις σκοπείται η προστασία της οικογένειας και των παιδιών δεν επιτρέπεται η διαφορετική μεταχείριση των δύο φύλων, δοθέντος ότι και οι δύο γονείς έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια βάρη στο πλαίσιο της ανατροφής των τέκνων τους, αλλά και της λειτουργίας και της ενότητας της οικογένειας.»