Αρχική ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (e-Ε.Φ.Κ.Α.)Άρθρο 27Σχόλιο του χρήστη ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ | 7 Φεβρουαρίου 2020, 12:10
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Με το υπό συζήτηση Νομοσχέδιο στο οποίο και στο άρθρο 1 περιλαμβάνει περικοπές συντάξεων και σε όσους βρίσκονται σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς δημιουργείται μια τεράστια αδικία για τους αυτοαπασχολούμενους (Δικηγόρους κλπ) που εργάζονταν με πλήρη απασχόληση (αντιμισθία) σε κάποια Τράπεζα ή μεγάλο Οργανισμό που προέβλεπε ειδικό καθεστώς ( επικουρικό ταμείο) με εισφορές του εργαζόμενου και του εργοδότη για όσο διάστημα απαιτείται για να πάρει κάποιος πλήρη σύνταξη από τον Κύριο φορέα ασφάλισης ( τότε Ταμείο Νομικών ) που έχει ως αποτέλεσμα τον συμψηφισμό ( μείωση ) της συνταξιοδοτικής παροχής με την Κυρία σύνταξη. Ο Νόμος έδινε το δικαίωμα σε αυτούς να συνεχίζουν τη δραστηριότητα τους χωρίς να περικόπτεται η προσυνταξιοδοτική παροχή τους. Η δικαιολογητική βάση της ρυθμίσεως αυτής ήταν ότι eφόσον απασχολείσαι αποκλειστικά για τον μοναδικό σου πελάτη δεν έχεις την ευχέρεια να αυξήσεις το πελατολόγιο και τα έσοδά σου. Στις περισσότερες δε των περιπτώσεων των εμμίσθων δικηγόρων πήραμε σύνταξη με κάποιο πρόγραμμα εθελουσίας προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων του εργοδότη μας , εγώ συγκεκριμένα της Τράπεζας και μάλιστα χωρίς αποζημίωση. Τώρα τους εντάσσουμε μαζί με τους άλλους , τους περικόπτουν τη σύνταξη τους χωρίς το ελεύθερο επάγγελμα να τους δίνει μόνιμο και σταθερό εισόδημα κάθε μήνα ώστε να θεωρείται το μέτρο ίσο με όσους αναλαμβάνουν μισθωτή εργασία όντας συνταξιούχοι. Αυτό είναι και αντισυνταγματικό και άδικο καθόσον η ευχέρεια αυτή που τους έδινε ο Νόμος βασιζόταν και στο ότι ως ελεύθεροι επαγγελματίες ( Δικηγόροι κλπ) έχοντας τον μοναδικό εντολέα με πλήρη απασχόληση δεν είχαν πρακτικά το χρόνο και την δυνατότητα άλλης πελατείας και η ευχέρεια αυτή τους εδίδετο στο τέλος της καριέρας τους, έως ότου θεμελιώσουν δικαίωμα πλήρης συντάξεως να απασχολούνται συμπληρώνοντας το πενιχρό εισόδημα της προσυνταξιοδοτικής παροχής. Θεωρώ ότι πρέπει να εξαιρεθούν όπως συνέβαινε και στον προηγούμενο ασφαλιστικό Νόμο γιατί η οποιαδήποτε άλλη μεταχείριση είναι και άδικη και αντισυνταγματική και θα υποχρεώσει ανθρώπους – επαγγελματίες να λάβουν αποφάσεις που θα τους δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα στο τέλος της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Εγώ , π.χ. , όντας διαζευγμένη μητέρα δύο ανήλικων παιδιών , στηρίζομαι στην προσυνταξιοδοτική αυτή παροχή της οποίας η μείωση θα με ζημιώσει εμένα και την οικογένειά μου σε μεγάλο βαθμό, διότι όπως είναι εύκολα αντιληπτό εφόσον πρέπει να αναθρέψω τα τέκνα μου δε δύναμαι να είμαι ολημερίς σε άγρα πελατείας για να αποκομίσω τα προς το ζήν. Γι αυτό ζητώ να διορθωθεί η αδικία αυτή με διόρθωση του κειμένου σχετικώς.