Αρχική ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (e-Ε.Φ.Κ.Α.)Άρθρο 24Σχόλιο του χρήστη ΣΓ | 7 Φεβρουαρίου 2020, 17:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΓ' | 7 Φεβρουαρίου 2020, 17:51

    1) Συνεχίζεται να υφίσταται η αιτία που προκαλεί πολλές στρεβλώσεις αλλά και πολλά παράπονα: Για τον καθορισμό του ποσοστού αναπλήρωσης, δεν εισάγεται και το κριτήριο της ηλικίας αποχώρησης από την εργασία, κατά την συνταξιοδότηση, αλλά μόνο η διάρκεια ασφάλισης και οι συντάξιμες αποδοχές. Και ναι μεν τα ζεύγη ορίων, 40 έτη ασφάλισης και 62 ετών ελάχιστη ηλικία συνταξιοδότησης και για λιγότερα έτη ασφάλισης, ελάχιστα 15 έτη ασφάλισης και 67 ετών ηλικία συνταξιοδότησης, υπηρετούν εν πολλοίς το κριτήριο της ηλικίας αποχώρησης, πλην όμως αυτά αφορούν μερίδα μόνον από τους νέους συνταξιούχους, γιατί πολλοί ακόμα και σήμερα συνταξιοδοτούνται με πολύ μικρότερα δεδομένα από τα όρια του νόμου (ευνοϊκές καταστατικές διατάξεις ορισμένων ταμείων και μεταβατικές διατάξεις του νόμου) και βέβαια επ’ ουδενί αφορούν στους παλαιούς. Π.χ. δύο παλαιοί ασφαλισμένοι που ο μεν ένας συνταξιοδοτήθηκε στα 50 του ο δε άλλος (με ίδιο μισθό και έτη ασφάλισης) στα 65 του, ενώ θα τους υπολογισθεί απολύτως ίδια επανυπολογισμένη σύνταξη, εν τούτοις ο 1ος θα εισπράξει ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΙΠΛΑΣΙΟ συνταξιοδοτικό κεφάλαιο, αφού με προσδόκιμο ζωής στα 80-82 έτη, θα εισπράξει την ίδια επανυπολογισμένη σύνταξη για διπλάσιους μήνες (80-50=30*12 ενώ 80-65=15*12). Τέτοιες αποκλίσεις δεν μπορεί να είναι συνταγματικά ανεκτές, διότι παραβιάζουν τις αρχές της ισότητας, της ισονομίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Πρόταση: να εφαρμοσθεί και ένας επί πλέον συντελεστής αναπροσαρμογής της επανυπολογισμένης σύνταξης με βάση και την ηλικία αποχώρησης. Θα μπορούσε κάλλιστα αντί του ορίου των 62 ετών να ορισθεί το όριο των 60 ετών ή το παλαιότερο όριο των 58 ετών. Στο παραπάνω παράδειγμα με όριο την ηλικία των 60 ετών και προσδόκιμο ζωής στα 81 έτη, οι συντελεστές αναπροσαρμογής θα έχουν ως εξής: Συντελεστής αναπροσαρμογής 1ου = (81-60)/(81-50) =21/31 = 68,74% Συντελεστής αναπροσαρμογής 1ου = (81-60)/(81-65) =21/16 = 131,25% Εάν για παράδειγμα η επανυπολογισμένη σύνταξη και των δύο είναι 1.000€, μετά την αναπροσαρμογή τους οι τελικές επανυπολογισμένες συντάξεις να είναι: Του 1ου = 1.000*68,74% =687,40€ και του 2ου =1.000*131,25%=1.312,5€. Ο μεν πρώτος θα συνεχίζει να λαμβάνει την καταβαλλόμενη σύνταξή του, με ενδεχόμενο μηδενισμό της αρνητικής προσωπικής διαφοράς, αλλά ο δεύτερος θα δει αύξηση μετά τον πιθανό μηδενισμό της θετικής προσωπικής διαφοράς. Εναλλακτικά, θα μπορούσαν οι επί πλέον αυτές διαφορές από την αναπροσαρμογή των επανυπολογισμένων συντάξεων, απλά να συμψηφίζουν τις υπολογισθείσες προσωπικές διαφορές, δηλαδή σε περίπτωση μειωτικού συντελεστή απλά να μειώνεται η (απόλυτη) αρνητική προσωπική διαφορά, μέχρι μηδενισμού της (δηλαδή έως την πλήρη εξαφάνιση της πραγματικής αύξησης) και σε περίπτωση αυξητικού συντελεστή να τείνει να μηδενισθεί η θετική προσωπική διαφορά, χωρίς πραγματική αύξηση σύνταξης. Άλλωστε θα αμβλυνθεί η μάλλον παράλογη εικόνα, η ηλικία των συνταξιούχων 25-50 να είναι αυτή με τις υψηλότερες συντάξεις και μάλιστα όσο αυξάνεται η ηλικία τόσο μειώνονται οι συντάξεις (βλ. φύλλο Σ.14 από το excel συστήματος ΗΛΙΟΣ Δεκ. 2018). 2) Είναι προδήλως άδικο να αντιμετωπίζονται με την ίδια βαρύτητα τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ έτη ασφάλισης με τα ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ με εξαγορά. Τα μεν πραγματικά σε «μεγαλώνουν» υποχρεωτικά και επηρεάζουν την ηλικία αποχώρησης από την εργασία και επομένως μπορεί να υφίσταται ένα ισοζύγιο ανάμεσα στο συσσωρευμένο ασφαλιστικό κεφάλαιο όλου του ασφαλιστικού βίου και στο συνταξιουχικό κεφάλαιο όλου του συνταξιοδοτικού βίου, ενώ τα πλασματικά χρηματοδοτούν μεν ισότιμα το ασφαλιστικό σύστημα αλλά οδηγούν σε επιβάρυνση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Π.χ. κάποιος με 1.000€ συντάξιμες αποδοχές εξαγοράζει στην ηλικία των 57 ετών πέντε πλασματικά έτη, ενώ θα καταβάλει 1.000€*20%=200€*12μήνες*5έτη=12.000€, εν τούτοις θα εισπράξει, με αποβίωση στα 81 έτη και έστω με ποσοστό αναπλήρωσης για κάθε έτος 2,5% = (81-57)*12*1.000€*(5*2,5%)=24έτη*12μήνες*125€(ανταποδοτική επί πλέον σύνταξη) =36.000€ , δηλαδή 300% αυτών που πλήρωσε. Στην περίπτωση δε που η εξαγορά ολοκληρώθηκε με καταβολή ΜΟΝΟ 6,67% από τον ασφαλισμένο και όχι 20%, η απόδοση είναι 900%!!!! Σε αντίθεση κάποιος με 12 πραγματικά έτη ασφάλισης που εξαγοράζει 3 πλασματικά χρόνια για να συνταξιοδοτηθεί στην ηλικία των 67 ετών με τα ελάχιστα 15 έτη και έστω ότι είχε 1.000€ συντάξιμες αποδοχές, θα πληρώσει και θα λάβει τα εξής: 1.000€*20%=200€*12μήνες*3έτη=7.200€, εν τούτοις θα εισπράξει, με αποβίωση στα 81 έτη και με ποσοστό αναπλήρωσης για κάθε έτος 0,77% = (81-67)*12*1.000€*(3*0,77%)=14έτη*12μήνες*23,10€(ανταποδοτική επί πλέον σύνταξη) =3.881€ , δηλαδή το 54% των χρημάτων που πλήρωσε. Είναι προφανές ότι ή «κλέβεται» ή «κλέβει» το σύστημα και δεν υπηρετείται η βιωσιμότητά του και η κοινωνική αλληλεγγύη. Τι θα πρέπει να γίνει λοιπόν;; Μα είναι προφανές, τα πλασματικά χρόνια να έχουν συντελεστή αναπλήρωσης ανάλογα με την ηλικία αποχώρησης, ώστε τουλάχιστον να λαμβάνεις πίσω το κεφάλαιο που κατέβαλλες.