Αρχική «Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων»ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΥΑΛΩΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΤΜΗΜΑ Ι Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Ατόμων με Αναπηρία Άρθρο 1 Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης ΠαιδιώνΣχόλιο του χρήστη ΝΟΔΟΥΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ | 26 Οκτωβρίου 2020, 16:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΟΔΟΥΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ' | 26 Οκτωβρίου 2020, 16:08

    Παράγραφος 5 Προτείνουμε αναδιατύπωση της Παραγράφου 5 ως εξής: Για τον έλεγχο της εύρυθμης λειτουργίας των ΚΔΑΠ και την αξιολόγησή τους ως θεσμού Κοινωνικής Πρόνοιας, δημιουργείται ηλεκτρονική εφαρμογή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, την οποία υλοποιεί και διαχειρίζεται η εταιρεία «Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης Α.Ε.» (Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε.). Στην εφαρμογή αυτή κάθε αδειοδοτημένος φορέας υποχρεούται, κατ’ ελάχιστο, να δηλώνει σε ημερήσια βάση την συμμετοχή/παρουσία κάθε παιδιού δηλώνοντας παράλληλα την ώρα άφιξης και αποχώρησης του από τη δομή, καθώς και το εβδομαδιαίο πρόγραμμα λειτουργίας της, με ρητή καταγραφή των επιμέρους δραστηριοτήτων δημιουργικής απασχόλησης και το χρονοδιάγραμμά τους, ώστε για κάθε παιδί να δηλώνονται αναλυτικά οι δραστηριότητες δημιουργικής απασχόλησης που συμμετείχε σύμφωνα με το ως άνω δηλωθέν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.Αιτιολόγηση: Α. Ο στόχος του συγκεκριμένου Άρθρου είναι αφενός να ελεγχθεί η προσέλευση των παιδιών και αφετέρου η συμμετοχή τους στις προσφερόμενες υπηρεσίες δημιουργικής απασχόλησης. Εύλογος ο στόχος και θεμιτός. Παρόλα αυτά σε κάποια σημεία καθίσταται μη λειτουργικό το μέτρο, ο τρόπος μέσω του οποίου επιλέγει το Υπουργείο να επιτύχει τον επιθυμητό στόχο. Το πρώτο σκέλος της ρύθμισης έχει να κάνει με την εφαρμογή καταγραφής ώρας άφιξης και αποχώρησης κάθε παιδιού σε πραγματικό χρόνο. Για να εφαρμόσουμε αυτήν την πραγματικά υπερβολική διαδικασία στην πράξη (η οποία παρεμπιπτόντως δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ ξανά σε άλλη δομή πρόνοιας), θα πρέπει κάθε δημοτικό ΚΔΑΠ να στερηθεί τις παιδαγωγικές υπηρεσίες ενός εκ του εκπαιδευτικού προσωπικού του, ο/η οποίος/α θα πρέπει να είναι συνεχώς μπροστά από έναν υπολογιστή και να ενημερώνει την ηλεκτρονική πλατφόρμα σε πραγματικό χρόνο για την ώρα που ήρθε και που έφυγε κάθε ένα από τα παιδιά που συμμετέχουν. Για παράδειγμα, αν υποθέσουμε πως σε μία Δομή με 100 εγγεγραμμένα παιδιά, έρχονται καθημερινά περίπου 60-70 παιδιά και για κάθε ένα από αυτά τα παιδιά ο υπεύθυνος θα χρειάζεται κατά μ.ο. από 2’ για την κάθε καταγραφή, θα απαιτούνται τουλάχιστον 4-5 ώρες κάθε μέρα για να δηλώνονται σε πραγματικό χρόνο τα παιδιά από τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό. Ο εκπαιδευτικός αυτός θα σταματάει το εργαστήριο, την ομαδική ή εξατομικευμένη δραστηριότητα που διδάσκει/επιβλέπει εκείνη τη στιγμή, διακόπτοντας τη ροή της, για να μεταβεί στον χώρο του γραφείου εκπαιδευτικών και να δηλώσει στην εφαρμογή σε πραγματικό χρόνο ένα-ένα το κάθε παιδί που εισέρχεται ή εξέρχεται του χώρου. Μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε δημοτικές Δομές, οι οποίες είτε είναι οριακά στελεχωμένες είτε ακόμα και υποστελεχωμένες, ειδικά μετά τις απολύσεις και τις μειώσεις ωρών εργασίας που προέκυψαν λόγω της απαράδεκτης και καταστροφικής πολιτικής επιλογής για μείωση της χρηματοδότησης των ΚΔΑΠ που εφαρμόστηκε μέσω του φετινού σχεδιασμού της Δράσης. Επίσης, υπάρχουν δομές που δεν διαθέτουν καν ίντερνετ ή ακόμα και υπολογιστή (τα ΚΔΑΠ πχ σε σχολικά κτίρια δεν έχουν καν πρόσβαση στα γραφεία των Δασκάλων του σχολείου, οπότε δεν έχουν καθόλου πρόσβαση σε σταθερό τηλέφωνο και ίντερνετ), καθώς και ΚΔΑΠ στην περιφέρεια στα οποία με την πρώτη κακοκαιρία κόβεται το ίντερνετ και το τηλέφωνο. Ενώ, λοιπόν, ο στόχος της ρύθμισης είναι στην κατεύθυνση του ελέγχου της συμμετοχής των παιδιών κλπ., πρακτικά θα απαιτεί πολύ χρόνο για το άτομο που θα έχει τη ευθύνη αυτή και στην ουσία θα αποκοπεί από την παιδαγωγική διαδικασία αναλαμβάνοντας το ρόλο του «καταγραφέα». Και εδώ προφανώς μιλάμε για την πλειοψηφία των δημοτικών ΚΔΑΠ, στα οποία με 2-3 άτομα εκπαιδευτικό προσωπικό, η δέσμευση του ενός εξ αυτών θα έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα την κατακόρυφη υποβάθμιση της ποιότητας αλλά και της ποικιλίας των παρεχόμενων παιδαγωγικών υπηρεσιών στα παιδιά. Θεωρούμε πως ο στόχος της συγκεκριμένης νομοθετικής παρέμβασης είναι η διασφάλιση της ποιότητας των υπηρεσιών προς τα παιδιά, αλλά και η ίδια η ασφάλεια των παιδιών, όπως γράφει και η αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου, και όχι η παραμικρή υποβάθμιση αυτών. Η εμπειρία μάς έχει αποδείξει ότι ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος να ελεγχθεί με σιγουριά η συμμετοχή των παιδιών (ή η μη συμμετοχή τους), εφόσον αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της ρύθμισης, είναι οι αιφνιδιαστικοί επιτόπιοι έλεγχοι, οι οποίοι όπως έχουμε τονίσει και κατ’ιδίαν στις συναντήσεις, αφενός θα πρέπει να ενταθούν και να πυκνώσουν και αφετέρου θα πρέπει να διενεργούνται ΚΑΘ’ΟΛΗ τη διάρκεια του ωραρίου της Δομής και ΟΧΙ ΜΟΝΟ κατά την έναρξη του ωραρίου, όπως συνηθίζεται κατά κόρον τα τελευταία χρόνια. Δεν μπορούν να εξαχθούν ακριβή, ορθά και ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με την συμμετοχή των παιδιών σε μία Δομή με οκτάωρη λειτουργία, όταν διενεργούνται έλεγχοι μόνο κατά τα πρώτα 30 ή 60 λεπτά του ωραρίου λειτουργίας της. Δεν αντικατοπτρίζει τον ημερήσιο αριθμό συμμετεχόντων παιδιών η πρώτη ώρα λειτουργίας μας, ούτε και το τελευταίο μισάωρό της. Αυτό δεν είναι κάτι ούτε κρυφό, ούτε κακό, ούτε παράνομο, ούτε παράλογο. Τα παιδιά προσέχονται και αποχωρούν ΣΤΑΔΙΑΚΑ. Η real time καταγραφή ακούγεται απόλυτα αποτελεσματική ως προς τον στόχο του ελέγχου της συμμετοχής των παιδιών, αλλά αν το προσεγγίσουμε πρακτικά, όπως αναφέραμε παραπάνω, απαιτεί τη δέσμευση ενός ατόμου από το προσωπικό για να ασχολείται με προσοχή και ακρίβεια ΜΟΝΟ με αυτό, για να μη γίνει βεβαίως κάποιο λάθος και γεννηθούν νέα, μεγαλύτερα προβλήματα λόγω αυτού. Σας διαβεβαιώνουμε πως με τα σημερινά δεδομένα ΔΕΝ περισσεύει, στα δημοτικά τουλάχιστον ΚΔΑΠ, αυτό το επιπλέον άτομο. Είμαστε ήδη οριακά στελεχωμένοι και ένα τέτοιο χρονικά απαιτητικό επιπλέον καθήκον, θα αποδυναμώσει τα ΚΔΑΠ ως προς τις παρεχόμενες παιδαγωγικές υπηρεσίες ακόμα περισσότερο. Β. Το δεύτερο σημείο της Παραγράφου 5 στο οποίο έχουμε ένσταση είναι η εισαγωγή της υποχρέωσης των παιδιών να παρακολουθούν «ισομερώς», ισόχρονα δηλαδή, την κάθε προσφερόμενη δραστηριότητα-εργαστήριο. Ο λόγος που εισάγεται η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι σαφής και ο στόχος που θέτει είναι σωστός (αντιμετώπιση φαινομένων μονοθεματικών ΚΔΑΠ, ακαδημίες ποδοσφαίρου κλπ). Η διατύπωση όμως μέσω της οποίας επιχειρείται να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος και να επιλυθεί το πρόβλημα δεν δίνει μία πρακτικά εφαρμόσιμη λύση, καθώς θα επιφέρει άλλα προβλήματα στη λειτουργία μας. Εξηγούμε με μορφή ερώτησης υπόθεσης εργασίας: Έστω ότι έχουμε σε ένα ΚΔΑΠ τις δραστηριότητες εικαστικά, μουσική, γυμναστική. Σύμφωνα με τη διατύπωση της ρύθμισης, το κάθε παιδί θα πρέπει να συμμετέχει ισομερώς, δηλαδή για ίσες ώρες, σε όλες τις δραστηριότητες. Έστω ότι κάποιο παιδί έχει κλίση και του αρέσουν περισσότερο τα εικαστικά και θέλει να συμμετέχει καθημερινά στα αντίστοιχα εργαστήρια, ενώ η μουσική δεν του αρέσει και τόσο οπότε επιθυμεί να κάνει μόνο μία ώρα την εβδομάδα ή και καθόλου. Θα το αναγκάσουμε να κάνει και μουσική, που δεν του αρέσει τόσο, ίσες ώρες όσες συμμετείχε στο εικαστικό εργαστήρι που είναι η κλίση του και το ταλέντο του, απλά και μόνο για να ικανοποιήσουμε τον στόχο που θέτει η συγκεκριμένη διάταξη; Χρειάζεται μία διαφορετική διατύπωση που να εξυπηρετεί την αρχική φιλοσοφία τόσο της ρύθμισης, όσο και την φιλοσοφία του χαρακτήρα των ΚΔΑΠ. Δεν είναι δυνατόν τα ΚΔΑΠ που έχουν στον πυρήνα της φιλοσοφίας τους την ελευθερία στην επιλογή της δημιουργικής έκφρασης των παιδιών, να καταντήσουν εντελώς δυσλειτουργικά ή με χαρακτήρα καταναγκασμού των παιδιών ως προς τις δραστηριότητές τους. Το μόνο αποτέλεσμα που θα φέρει η τυχόν εφαρμογή της ρύθμισης αυτής με την συγκεκριμένη διατύπωση είναι να «αναγκάζουμε» τα παιδιά να συμμετέχουν, θέλουν – δεν θέλουν, ισομερώς και ισόχρονα σε όλες τις δραστηριότητες, είτε τους αρέσουν, είτε δεν τους αρέσουν, με αποτέλεσμα τα παιδιά να νιώθουν πίεση και να μην επιθυμούν να ξανάρθουν. Συμπερασματικά, ο στόχος της πολύπλευρης δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών, δηλαδή η απασχόλησή τους σε ποικίλες και διαφορετικές δραστηριότητες πρέπει να προβλεφθεί, αλλά δεν μπορεί να επιτευχθεί με το να υποχρεώσουμε τα παιδιά να συμμετέχουν ισομερώς και ισοχρόνως σε αυτές. Πρέπει η νομοθεσία να διασφαλίζει ότι κάθε ΚΔΑΠ θα προσφέρει σε εβδομαδιαία βάση υποχρεωτικά μία ποικιλία δραστηριοτήτων (π.χ. τουλάχιστον τρεις διαφορετικές δραστηριότητες) οι οποίες θα προσφέρονται ισόχρονα μοιρασμένες εντός του εβδομαδιαίου προγράμματος, διαθέτοντας παράλληλα και τις κατάλληλες αντίστοιχες ειδικότητες παιδαγωγικού προσωπικού για καθεμιά από αυτές και τα παιδιά με τους γονείς θα είναι ελεύθεροι να επιλέξουν σε ποια εργαστήρια/δραστηριότητες θα συμμετέχουν.