Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΟΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΛΙΑ' | 29 Οκτωβρίου 2020, 13:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Τα παιδιά, που αποφοιτούν από Παιδοπόλεις και άλλα ιδρύματα (νπδδ ή νπιδ) και έχουν αποσυνδεθεί δια βίου από την οικογένειά τους είναι μια ¨αθέατη" ομάδα ανθρώπων, που συχνά συνεχίζουν τη σχέση τους με κοινωνικές υπηρεσιες ή εργαζόμενους των ιδρυμάτων για να υποστηριχθούν. Είναι άτομα με χαμηλά επαγγελματικά προσόντα στη μεγάλη τους πλειοψηφία (εξαιτίας και των τραυμάτων και των εμποδίων που μπήκαν στην ομαλή τους εξέλιξη αλλά και της ιδρυματικής ζωής), με αποτέλεσμα οι συνθήκες της ζωής τους να είναι εξαιρετικά ευάλωτες. Δεν έχουν που να πάνε όταν χάνουν τη δουλειά τους ή τους κάνουν έξωση, όπως μπορεί να συμβεί σε άτομα με συγγενικό περιβάλλον. Μπορεί εύκολα να "εξαθλιωθούν" και να χρειάζεται να κάνουν τρομερή προσπάθεια για να σταθούν στα πόδια τους. Έως σήμερα, μόνο δύο μέτρα έχουν παρθεί για την υποστήριξή τους, από τα οποία δεν έχουν ωφεληθεί στη πραγματικότητα πάνω από 15 άτομα και μάλιστα για περιορισμένο χρονικό διάστημα (Πρόγραμμα Στέγαση και Επανένταξη/ εργασία για δύο χρόνια και μικρή προτεραιότητα σε πρόσληψη (10% στο σύνολο προσλήψεων)στο Δήμο, όπου βρίσκεται το ίδρυμα, δε ξέρω κανέναν που να έχει ωφεληθεί) Το να έχουν ένα σπίτι για να βάση, είναι μία σοβαρότατη ενίσχυση για τους ίδιους και για την οικογένεια, που μπορεί να αποκτήσουν. Ως Εμπειρογνώμονας Παιδικής Προστασίας, με εμπειρία πάνω από 40 χρόνια στα ιδρύματα, υποστηρίζω με σθένος την συμπερίληψη των αποφοίτων ιδρυμάτων στο μέτρο που περιγράφεται και μάλιστα όχι στην ΚΥΑ ή στα πλαίσια των αποφάσεων των ΔΣ, αλλά μέσα από το προβλεπόμενα αυτού του νομοσχεδίου.