Αρχική «Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων»ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΥΑΛΩΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΤΜΗΜΑ Ι Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Ατόμων με Αναπηρία Άρθρο 1 Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης ΠαιδιώνΣχόλιο του χρήστη ΝΙΚΗ | 29 Οκτωβρίου 2020, 15:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΗ' | 29 Οκτωβρίου 2020, 15:41

    Το πρόγραμμα δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά προσχολικής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία είναι δομές που προϋπήρχαν της ίδρυσης του ολοήμερου σχολείου και μάλιστα με πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας για κάποια χρόνια. Στη συνέχεια με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας μετατράπηκαν σε διάφορους τύπους Ολοήμερου Σχολείου. Παράλληλα με τη λειτουργία του ολοήμερου επαναλειτούργησαν τα δημοτικά κέντρα δημιουργικής απασχόλησης από το 2007 έως σήμερα. Αυτή τη φορά όμως το καθεστώς λειτουργίας τους και η χρηματοδότηση πραγματοποιείται αποκλειστικά από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στα πλαίσια δράσεων Κοινωνικής Πολιτικής. Βέβαια, και στις δύο περιπτώσεις οι στόχοι αυτού του προγράμματος είναι οι ίδιοι, παιδαγωγικοί και κοινωνικοί με έμφαση στις κοινωνικές ανάγκες χωρίς να λείπει όμως η παιδαγωγική διάσταση που αποσκοπεί στην ελεύθερη έκφραση και δημιουργία των παιδιών μέσα από οργανωμένες δραστηριότητες. Τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης κατά κοινή ομολογία αποτελούν μια από τις πιο σημαντικές και απαραίτητες κοινωνικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις των τελευταίων ετών, με πρωτοβουλία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο συγκεκριμένος θεσμός έχει καινοτόμο χαρακτήρα και απευθύνεται σε πολλούς μαθητές ανεξάρτητα από κοινωνική, οικονομική ή πολιτιστική προέλευση. Η αναγκαιότητα συνέχισης και ενδυνάμωσης του θεσμού αυτού σε κοινωνικό επίπεδο έγκειται στην αλλαγή της δομής της οικογένειας όπου εργάζονται τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες αλλά και στην απουσία των παππούδων από το σπίτι για να φροντίζουν τα παιδιά. Επίσης, προωθεί την επαγγελματική κατάρτιση και απασχόληση των άνεργων γυναικών απαγκιστρώνοντας αυτές για κάποιες ώρες από την αποκλειστική φροντίδα των παιδιών. Η ύπαρξη των δομών αυτών λύνουν το πρόβλημα φύλαξης και προσοχής των παιδιών και των εργαζομένων και των άνεργων γονέων καθώς έχει εκτεταμένο ωράριο και προβλέπει ακόμα και το ωράριο καταστημάτων.Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό που τα ΚΔΑΠ λειτουργούν ώς τις 10:00μμ, ειδικά για τους γονείς που εργάζονται έως τις 9:00μμ. Σήμερα λοιπόν, τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης δεν είναι απλά ένα ευρωπαϊκό χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα ή μία πρόσκαιρη πολιτική των ΟΤΑ. Με το πέρας των χρόνων και την εμπειρία που έχει αποκτηθεί, πλέον έχουν οργανωθεί σωστά, έχουν στελεχωθεί στοχευμένα (αλλά όχι επαρκώς), εμπλουτίζονται διαρκώς με σύγχρονες δραστηριότητες με αποτέλεσμα να έχουν γίνει θεσμός ο οποίος έχει διεισδύσει στη ζωή και στην καθημερινότητα των παιδιών και των οικογενειών τους. Αυτό αποδεικνύεται από την συνεχή αύξηση εισροής μαθητών σε αυτές τις δομές και επιβεβαιώνεται από τα στατιστικά στοιχεία της Ε.Ε.Τ.Α.Α. Άλλο ένα κοινωνικό πρόβλημα το οποίο θεωρείται ότι διαχειρίζεται αυτός ο θεσμός είναι η μείωση και εξάλειψη των ανισοτήτων. Καταπολεμά την ανισότητα ως προς τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες σε βάρος των μαθητών που προέρχονται από κατώτερα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα. Η συμμετοχή στις δραστηριότητες των δομών δεν έχει καμία οικονομική επιβάρυνση για τους γονείς (καθώς η επιλογή των ωφελούμενων μητέρων γίνεται με εισοδηματικά κριτήρια). Επίσης ενισχύει τους μαθητές των οποίων οι γονείς δυσκολεύονται να παρέχουν βοήθεια στις σχολικές εργασίες λόγω της έλλειψης χρόνου ή γνώσεων. Επιπλέον, από τη συμμετοχή των παιδιών στις δραστηριότητες των ΚΔΑΠ, - οι οποίες εκτός από επιμορφωτικό έχουν και ψυχαγωγικό ρόλο - και από την αυτονομία που έχουν οι δομές αυτές ως προς την επιλογή των αντικειμένων των δραστηριοτήτων, μπορούν να γεφυρωθούν οι διαφορές που υπάρχουν όσον αφορά τους μαθητές που προέρχονται από διαφορετικές κουλτούρες και κοινωνικοπολιτισμικά περιβάλλοντα και έχουν διαφορετική μητρική γλώσσα και εθνικότητα. Τέλος στα ΚΔΑΠ, καλλιεργείται η ελεύθερη έκφραση και δημιουργία, η αυτενέργεια, η λήψη πρωτοβουλιών και η ανάπτυξη δημιουργικής σκέψης. Σε παιδαγωγικό επίπεδο τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης έχουν εντάξει στο πρόγραμμά τους νέα γνωστικά αντικείμενα και δραστηριότητες όπου στους μαθητές δίνεται η δυνατότητα να διαλέξουν αυτά που τους αρέσουν και έχουν κλίση, έτσι ώστε να αναπτύξουν και να καλλιεργήσουν τις δεξιότητες που τους ενδιαφέρουν. Επίσης, δίνεται έμφαση όχι μόνο στη γνώση αλλά και στην αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου από την εφαρμογή δημιουργικών δραστηριοτήτων. Μέσα από ομαδικές δράσεις αναπτύσσουν την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα τους, μαθαίνουν να αποδέχονται τους άλλους, να συνεργάζονται μαζί τους και να δείχνουν υπευθυνότητα. Η μέθοδος διδασκαλίας στις δομές αυτές έχουν πιο συμμετοχικό χαρακτήρα και προωθούν τις εργασίες σε ομάδες. Επίσης οι εκπαιδευτικοί εποπτεύουν και καθοδηγούν με κατάλληλο και αποτελεσματικό τρόπο τους μαθητές. Ουσιαστικά αντικαθιστούν τους γονείς που είχαν αυτή την ευθύνη κι έτσι τους απαλλάσσει από ένα επιπρόσθετο βάρος, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.Γι αυτό το λόγο, δεν προβλέπεται σε καμία περίπτωση να υποχρεωθεί κανένας μαθητής να παρακολουθήσει δραστηριότητα μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει την ημερήσια/εβδομαδιαία χρονική του παρουσία στο ΚΔΑΠ. Επίσης,προτείνουμε το ηλικιακό όριο των παιδιών να ξεκινάει από τα τέσσερα (4) έτη, καθώς με την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης των νηπίων τα παιδιά αυτής της ηλικίας (προ-νήπια), στερούνται της δυνατότητας δημιουργικών δραστηριοτήτων εκτός του σχολικού ωραρίου (απογεύματα και καλοκαίρι). Όσον αφορά τη συστέγαση των ΚΔΑΠ στις σχολικές εγκατστάσεις, κάτι που προβλέπεται και με ΦΕΚ, δημιουργούνται κάποια προβλήματα.Από τη μία πλευρά βέβαια, η στάση των διευθυντών είναι απόλυτα κατανοητή καθώς πίσω τους έχουν το Υπουργείο Παιδείας, έναν φορέα που είναι δαιδαλώδης με αυστηρή νομοθεσία, υποχρεώσεις, ευθύνες ακόμα και ως προς τη χρήση των σχολικών κτιρίων. Από την άλλη όμως, οφείλουν να γίνουν πιο διαλλακτικοί, να αφουγκραστούν τις ανάγκες των παιδιών και των εκπαιδευτικών των ΚΔΑΠ και να αποδεχτούν τις αλλαγές που προκύπτουν από αυτή τη νέα συνεργασία και συνύπαρξη. Από τη στιγμή λοιπόν, που εξασφαλιστούν όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις ως προς την οργάνωση και διοίκηση – ηγεσία των δομών αυτών αλλά και ως προς το κοινωνικο-εκπαιδευτικό περιεχόμενό τους, το μόνο που μένει είναι η σύζευξη του Υπουργείου Παιδείας με την Τοπική Αυτοδιοίκηση για την ενσωμάτωση των δομών αυτών στο Σύγχρονο Σχολείο. Από αυτή τη συνεργασία είναι βέβαιο ότι θα γεννηθεί ένα νέο Σύγχρονο Σχολείο φτιαγμένο με αγάπη, ελεύθερη συνεργασία και απαλλαγμένο από ελλείψεις και αντιφάσεις του παρελθόντος. Ένα Σύγχρονο Σχολείο που θα καλύπτει πολύπλευρες διαστάσεις της αγωγής και εκπαίδευσης του παιδιού λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο την εκπαίδευση αλλά και την κοινωνικοποίηση και ψυχαγωγία του παιδιού, προσαρμοσμένο παράλληλα στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας.