Αρχική Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025Σχόλιο του χρήστη Χριστίνα Σακκά | 11 Αυγούστου 2021, 13:13
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Παρακαλώ να λάβετε σοβαρά υπόψιν σας τις γυναικοκτονίες που φτάνουν στο φως της δημοσιότητας και να τις αναγνωρίσετε ως τέτοιες τιμωρώντας, μάλιστα, τους δράστες παραδειγματικά! Ούσα θύμα ενδοοικογενειακής βίας (κι εγώ και οι 3 ανήλικες κόρες μου), η φοβία μήπως και κάποια στιγμή οι απειλές του πρώην γίνουν πραγματικότητα, ενεργοποιούν διαρκώς το μετατραυματικό μας στρες... Ειδικά τώρα, με το νέο νόμο περί συνεπιμέλειας, ο πρώην κάνει τα αδύνατα δυνατά να καταργήσει τις αποφάσεις που έχουμε διεκδικώντας την αποκλειστική επιμέλεια των παιδιών! «Τρίβει τα χέρια του» και εκβιάζει συνέχεια προς αυτή την κατεύθυνση...Δεν μπορώ καν να διανοηθώ πώς θα ήταν τα πράγματα αν έπρεπε να ξεκινήσω τώρα-με τα νέα δεδομένα-τις διαδικασίες των ασφαλιστικών μέτρων για την απομάκρυνση του απο την οικία μας... Τα παιδιά μου έχουν πολύ άσχημα βιώματα τόσο από την κοινή μας πορεία, όσο κ τώρα που δεν είμαστε μαζί με τον πατέρα τους και αρνούνται συνειδητά την επικοινωνία τους μαζί του (να σημειωθεί πρέπει να τα βλέπει με παρουσία 3ου για κάποιες ώρες, χωρίς διανυκτέρευση!) Αντιλαμβάνομαι απόλυτα το δικαίωμα του πατέρα στην επικοινωνία με τα τέκνα του, αλλά δεν κατανοώ γιατί καταπατούνται τα δικαιώματα των παιδιών στο αίσθημα ασφάλειας ή ακόμα και στο προσωπικό τους «θέλω»;! Εφόσον αναφέρεστε στο βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, στη δική μου απλή λογική, η απορία είναι η εξής: «Η επικοινωνία με έναν κακοποιητικό-τοξικό άνθρωπο, ακόμα κι αν αυτός είναι ο γονέας σου, πώς συμβάλλει ή πώς θεωρείται ότι είναι για το καλό σου; Προς το συμφέρον σου; Τι αποκομίζεις άλλο πέραν ενός αέναου ψυχολ τραύματος με το οποίο “καταδικάζεσαι” να διαχειρίζεσαι εσαεί;» Όσον αφορά, λοιπόν, στην ενδοοικογενειακή βία και την καταπολέμηση αυτής, στρέψετε το φακό σας στα παιδιά (ακόμα και τα μικρότερα σε ηλικία μπορούν να δώσουν πληροφορίες μέσα από τις ζωγραφιές τους), βοηθήστε τις γυναίκες όχι μόνο ψυχολογικά, αλλά και οικονομικά διότι οι περισσότερες ήμασταν οικονομικά εξαρτώμενες (μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή) και πράξτε προς το πραγματικό βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, όπως θα προστατεύατε τον εαυτό σας αν συναναστρεφόσασταν με κάποιον άνθρωπο που θα είχε άκρως κακοποιητική συμπεριφορά απέναντί σας...!