Αρχική Διαδικασία επίλυσης συλλογικών διαφορώνΆρθρο 3Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Σαμαράς | 26 Νοεμβρίου 2010, 22:08
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Σχετικά με την παράγραφο 2, στο τέλος της: Κατ΄αρχήν πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει το θέμα κλαδική/ ομοιοεπαγγελματική / επιχειρησιακή ΣΣΕ. Αν οι επιχειρησιακές υπερισχύουν των κλαδικών/ επιχειρησιακών, τι νόημα έχει να βγάλει απόφαση σχετικά με το βασικό μισθό η διαιτησία; Έπειτα, το να προσφεύγει το κάθε μέρος μόνο για να προσδιοριστεί ο μισθός είναι ύποπτο. Δεν αναφέρεται σε ποσοστό αυξήσεων (έστω και μηδενικό) αλλά σε βασικό μισθό, από τον οποίο προκύπτει ολόκληρη η μισθοδοσία με πρόσθεση επιδομάτων, νυχτερινών, αργιών κλπ. Έτσι που είναι γραμμένο αφήνει παράθυρο για μείωση μισθών για αυτό χρήζει επαναδιατύπωσης. Τέλος, γιατί να μην είναι στην ευχέρεια του διαιτητή αν θα επεκταθεί σε όλα τα περιεχόμενα του εξώδικου; Με αυτό τον τρόπο και σε συνδυασμό της ουσιαστικής απαγόρευσης απεργιών για θέματα που είναι σε εξέλιξη στη διαιτησία, οι εργοδότες δεν θα δίνουν τίποτε σε θεσμικά αιτήματα, η σε αιτήματα που συνδέονται με ιδιαιτερότητες της κάθε εργασίας.