Αρχική Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξειςΆρθρο 2 ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία (ΠΟΣΓΚΑμεΑ) | 14 Οκτωβρίου 2022, 15:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία (ΠΟΣΓΚΑμεΑ)' | 14 Οκτωβρίου 2022, 15:41

    Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία (Π.Ο.Σ.Γ.Κ.ΑμεΑ), ιδρυτικό και ενεργό μέλος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), αποτελεί το δευτεροβάθμιο όργανο του αναπηρικού κινήματος που εκπροσωπεί τα άτομα με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και τις οικογένειές τους, μέσω των Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων τους, με κύρια αποστολή της τη διεκδίκηση και προστασία των δικαιωμάτων τους. Πέραν των σχολίων που υποβάλλονται από την πλευρά της Ομοσπονδίας μας ακολούθως, σε επιμέρους άρθρα της προωθούμενης ρύθμισης, είμαστε αναγκασμένοι/ες να σας μεταφέρουμε τον εύλογο προβληματισμό και ανησυχία μας και να διαμαρτυρηθούμε έντονα για τη διαπίστωση ότι σε ένα ακόμη νομοσχέδιο του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, προσπερνώνται μείζονα και πολυαναμενόμενα ζητήματα για τα άτομα με αναπηρίες και τις οικογένειές τους, τα οποία, παρά τις εξαγγελίες, τις δεσμεύσεις και τις παραδοσιακά θετικές, αλλά δίχως αντίκρισμα, διαβεβαιώσεις, δεν φαίνεται να αποτελούν ούτε αυτή τη φορά προτεραιότητα του νομοθέτη. Ειδικότερα αναφερόμαστε στα γεγονότα ότι: (α) Πλην αποσπασματικών συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών ρυθμίσεων στο κείμενο του σχεδίου νόμου, δεν διαπιστώνεται για άλλη μια φορά ουδεμία αναφορά στο περιβόητο πλέγμα των νέων ενιαίων κανόνων συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας Ομάδας Εργασίας Εμπειρογνωμόνων και αξιοποιώντας και το Πόρισμα της Επιτροπής του Φεβρουαρίου του 2017 που είχε συσταθεί προς τη διαμόρφωση των εν θέματι κανόνων, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 11 του Νόμου 4387/2016, ενέργεια που ‘καρκινοβατεί’ ουσιαστικά. Θεωρούμε ευχερώς αντιληπτό πως από τη στιγμή που εδώ και έξι περίπου χρόνια (!) διάγουμε ακόμα τη μεταβατική περίοδο μέχρι τη θεσμοθέτηση του νέου καθεστώτος για τη συνταξιοδότηση λόγω αναπηρίας, με τις όποιες θετικές διαβεβαιώσεις για την έγκαιρη δρομολόγησή του, δια των ενίοτε αρμοδίων Υπουργών, να καταστρατηγούνται κατ’ εξακολούθηση, εντείνεται δίκαια η αγωνία, η αγανάκτηση και η σύγχυση των ενδιαφερόμενων / δικαιούχων – ατόμων με αναπηρία ή/και μελών των οικογενειών τους – ως προς τη δυνατότητα άσκησης του κοινωνικού / συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος. (β) Εξακολουθεί να διαφαίνεται ότι βρίσκεται εκτός της άμεσης βούλησης του νομοθέτη η θεσμοθέτηση του προγράμματος Πρώιμης Παρέμβασης για τα παιδιά με αναπηρία, παρά τη δεδομένη απουσία επαρκούς θεσμικού πλαισίου για το ζητούμενο στη χώρα και τη συνεπαγόμενη αναγκαιότητα αποκατάστασης της έλλειψης αυτής, που έχει υπαγορεύσει τη δέσμευση της πολιτείας για συναφή επιδίωξη, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (Στόχος 10: «Παιδιά με αναπηρία και στήριξη της οικογένειας», επιμέρους στόχος 2: «Θεσμοθετούμε πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης για παιδιά με αναπηρία 0-6 ετών»). Υπενθυμίζοντας πως το πρόγραμμα της Πρώιμης Παρέμβασης πρόκειται για μια εν πολλοίς προσδοκώμενη ρύθμιση, από εκατοντάδες οικογένειες ανά την χώρα που έχουν μέλος με αναπηρία ή βρίσκεται σε επικινδυνότητα για αναπτυξιακή διαταραχή, επαναδιατυπώνουμε με έμφαση την ανησυχία μας για την πιθανότητα συνέχισης μιας παράδοσης εξαγγελιών, εγγράφων κατευθυντήριων γραμμών και αντίστοιχων ρυθμίσεων που προβλέπονται να εκδοθούν στο μέλλον, χωρίς χρονικό όριο, και ζητάμε ταυτόχρονα την επίσπευση κάθε δυνατής πρωτοβουλίας για την επίτευξη της θεσμοθέτησης και εφαρμογής του Προγράμματος, χωρίς άλλη χρονοτριβή.