Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωσήφ Αβράμογλου' | 15 Οκτωβρίου 2022, 07:56

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είναι δώρον άδωρον και έξω από το πνεύμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της σχετικής απόφασης του ΣτΕ, η προβλεπόμενη 10ετής παραγραφή να τελεί υπό την αίρεση μίας διακοπής με την αόριστη συνθήκη της "κοινοποίησης πράξης βεβαίωσης, εν ευρεία ή εν στενή εννοία, προς τον ασφαλισμένο". Τελικά τι ψάχνουμε; Σε ποιούς οφειλέτες ο ΕΦΚΑ παρενέβη το καθήκον του και δεν κατάφερε να αξιώσει την οφειλή εγκαίρως και να είναι αυτοί μόνον οι τυχεροί που θα ευεργετηθούν της 10ετούς παραγραφής; Γιατί πρέπει η συμπεριφορά και η αποτελεσματικότητα του ΕΦΚΑ, ως προς το κατά πόσον ήταν επαρκής ή όχι, να επηρεάζει διαφορετικά την κατάσταση δύο κατά τα άλλα πανομοιότυπων οφειλετών; Είναι δυνατόν να "επιδοτείται" και να επιβραβεύεται η αμέλεια του κρατικού οργανισμού, που υποτίθεται ότι έχει συσταθεί για το κοινό όφελος όλων των πολιτών; Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Η έννοια και ο σκοπός της λεγόμενης "φορολογικής μνήμης" (αντιστοίχως και της ασφαλιστικής), δηλαδή η υποχρέωση καταβολής οφειλών, που μειώνεται από τα 20 στα 10 έτη και αργότερα στα 5, είναι προκειμένου να τονωθεί και να ανακάμψει η εγχώρια μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και ταυτόχρονα να προσελκύονται ξένες επενδύσεις, οι οποίες ελέγχουν τέτοιους δείκτες πριν επενδύσουν! Εδώ αυτός ο νόμος είναι εντελώς αντιφατικός σε αυτό το σημαντικό σημείο. Από τη μία διατυμπανίζει την 10ετή παραγραφή και από την άλλη (με ψιλά γράμματα) την θέτει υπό την αίρεση της διακοπής λόγω κοινοποίησης. Συνεπώς ουσιαστικά ο νόμος αυτοαναιρείται!