Αρχική Διαδικασία επίλυσης συλλογικών διαφορώνΆρθρο 3Σχόλιο του χρήστη Αναστάσιος Μπ. | 1 Δεκεμβρίου 2010, 16:51
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Οι επιχειρησιακές ΣΣΕ των μεγάλων επιχειρήσεων, που συχνά εμπεριέχουν τον κανονισμό εργασίας, ρυθμίζουν πλήθος θεμάτων, οικονομικής και μη φύσης. Αν η διαδικασία μεσολάβησης και διαιτησίας περιορίζεται μόνο στο καθορισμό βασικού ημερομισθίου (που υπάρχουν πλήθος βασικών ημερομισθίων σε μια ΕΣΣΕ με επιδράσεις από άλλους παράγοντες) τότε πως θα επιλύονται πολύ σοβαρότερα θέματα, που προκύπτουν κατά τη καταγγελία του συνόλου της Επιχειρ. ΣΣΕ; Αν η διαδικασία της μεσολάβησης και διαιτησίας δεν υπεισέρχεται σε όλα τα θέματα της ΕΣΣΕ, υπάρχει κίνδυνος, μετά το διάστημα της μετενέργειας να σέρνεται μια εργασιακή κρίση σε μια επιχείρηση, που πιθανότατα θα υπονομεύσει το μέλλον της. Άρα θα πρέπει οπωσδήποτε να προβλεφθεί το δικαίωμα του Εργοδότη, που καταγγέλει το σύνολο της ΕΣΣΕ (υποβάλλοντας συνολική πρόταση τροποποίησης), να προσφύγει μονομερώς σε μεσολάβηση και διαιτησία για το σύνολο της ΕΣΣΕ και όχι μόνο για το βασικό μισθό.