Αρχική Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξειςΆρθρο 17 Καθορισμός του αρμόδιου οργανισμού για την κρίση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος σε περίπτωση διαδοχικής ασφάλισης μεταξύ e-Ε.Φ.Κ.Α. και άλλων ασφαλιστικών οργανισμών – Τροποποίηση παρ. 1-4 και προσθήκη παρ. 5 στο άρθρο 2 ν.δ. 4202/1961Σχόλιο του χρήστη Γεώργιος Βλάχος | 17 Οκτωβρίου 2022, 18:58
ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡ. 5 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 17. Κατ' αρχάς, οφείλω να ομολογήσω ότι η συγκεκριμένη διάταξη είναι απολύτως επιβεβλημένη και αποκαθιστά ένα σοβαρό ζήτημα, αναφορικά με περιπτώσεις συνταξιούχων του Δημοσίου (ή γενικότερα) οι οποίοι εργάζονται ή εργάστηκαν ασφαλιζόμενοι σε έτερο φορέα/οργανισμό κύριας ασφάλισης (π.χ. συνταξιούχος του Δημοσίου, ασφαλισμένος στον πρώην ΟΑΕΕ ως ελ.επαγγελματίας), καθώς έως σήμερα τα επιπλέον αυτά έτη δεν προσμετρώνται στον συντάξιμο χρόνο για επαύξηση της σύνταξης. Στο πλαίσιο αυτό: 1. Να εξεταστεί εάν η νέα διάταξη μπορεί να εφαρμοστεί αυτούσια ή εάν θα πρέπει να προστεθεί στο κείμενο η φράση "κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη καταργείται", καθόσον υφίστανται διατάξεις οι οποίες πιθανόν να εκληφθεί από τη Διοίκηση ότι εξακολουθούν να ισχύουν διαιωνίζοντας και όχι επιλύοντας τελικά το ζήτημα (ενδεικτικά: παρ. 8 του άρθρου 37 του ΠΔ 169/07, σύμφωνα με την οποία μία μεγάλη κατηγορία συνταξιούχων όπως οι στρατιωτικοί συνταξιούχοι δεν δικαιούνται να αναγνωρίσουν/προσμετρήσουν χρόνο ασφάλισης μετά τη συνταξιοδότησή τους για επαύξηση σύνταξης). 2. Η συγκεκριμένη διάταξη, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΠΩΣ ΤΗΣ ΙΣΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ, ΤΗΣ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, έτσι ώστε να καλύπτει κάθε περίπτωση ανεξαρτήτως του χρόνου ασφάλισης ενός συνταξιούχου σε ομοειδή οργανισμό κύριας ασφάλισης. Εάν η, κατά τα λοιπά, εν λόγω ορθή διάταξη δεν έχει αναδρομικό χαρακτήρα δημιουργούνται ανισότητες και αδικίες. [Παράδειγμα: εάν ένας συνταξιούχος του Δημοσίου ασφαλίστηκε σε ομοειδή οργανισμό (πρώην ΟΑΕΕ) ως ελ. επαγγελματίας το 2014, δεν θα προσμετρηθούν τα έτη ασφάλισης από το 2014 έως το χρόνο εφαρμογής του άρθρου αυτού]. Στη βάση αυτή οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβλήθηκαν όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια πως αξιοποιούνται και που κατευθύνονται; Για ποιον λόγο δεν θα λειτουργούν υπέρ του ασφαλισμένου, ήτοι δεν θα έχουν ανταποδοτικό όφελος; Υπάρχει ανάλογο παράδειγμα σε άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε.; Σε μία κοινωνικά φιλελεύθερη δημοκρατία δυτικού τύπου, δεν πρέπει ένας πολίτης να συνταξιοδοτείται για όλα τα έτη του εργασιακού του βίου όταν ασφαλίζεται σε φορείς κύριας ασφάλισης; Περαιτέρω, εάν οφείλονται ποσά στο ΚΕΑΟ (στο πλαίσιο της ρύθμισης των 120 δόσεων), ποιο θα είναι το ανταποδοτικό όφελος για τον ασφαλισμένο από την καταβολή των ποσών αυτών; Kατόπιν της ανωτέρω ανάλυσης, να συμπεριληφθεί κατάλληλα διατυπωμένη διάταξη περί ΑΝΕΥ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΟΡΙΟΥ αναδρομικότητας της παρ. 5 είτε στην ίδια την παρ. 5, είτε στο άρθρο των Μεταβατικών διατάξεων του νομοσχεδίου. Εάν δεν αποτυπωθεί/προβλεφθεί σαφώς η αναδρομικότητα της συγκεκριμένης διάταξης, να προβλεφθεί στην παρούσα παράγραφο η επιστροφή των ασφαλιστικών εισφορών στον συνταξιούχο που ασφαλίσθηκε (μετά τη συνταξιοδότησή του) σε άλλο ομοειδή οργανισμό για παροχή εργασίας ή άσκηση επαγγέλματος, για το χρονικό διάστημα που δεν προσμετράται. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.