Αρχική Διαδικασία επίλυσης συλλογικών διαφορώνΆρθρο 2Σχόλιο του χρήστη ΣΒΘΚΕ - ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ & ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ | 3 Δεκεμβρίου 2010, 12:35
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Με αφορμή τη θέση σε Δημόσια Διαβούλευση του σχεδίου νόμου για τη διαδικασία επίλυσης των συλλογικών διαφορών, επιθυμούμε κατ΄ αρχήν να επισημάνουμε το εξής: Η εφαρμογή του Νόμου 1876/1990, για μια σχεδόν 20ετία επέδειξε μια σχετικά ομαλή και ικανοποιητική εξέλιξη στην επίλυση των συλλογικών διαφορών, με εξαίρεση την έκδοση Διαιτητικών Αποφάσεων που δεν ελάμβαναν υπόψη συνθήκες και όρους λειτουργίας κλάδων οικονομικής δραστηριότητας κατά την έκδοση των υποχρεωτικών και για τα δύο μέρη αποφάσεών τους. Άρθρο 2 παράγραφος 4 και άρθρο 3 παράγραφος 4 Είναι θετικό ότι το σχέδιο νόμου και ειδικότερα στο άρθρο 2 παράγραφος 4 υιοθετείται ως προϋπόθεση για την υποβολή της πρότασης του Μεσολαβητή η εξέταση της οικονομικής κατάστασης και η εξέλιξη της ανταγωνιστικότητας της παραγωγικής δραστηριότητας στην οποία αναφέρεται η συλλογική διαφορά η οποία ως προϋπόθεση επεκτείνεται και στο στάδιο της έκδοσης της διαιτητικής απόφασης με το άρθρο 3 παράγραφος 4.