Αρχική Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξειςΆρθρο 6 Ρύθμιση οφειλών προς φορείς κοινωνικής ασφάλισης – Αντικατάσταση υποπαρ. ΙΑ.1 παρ. ΙΑ άρθρου πρώτου ν. 4152/2013Σχόλιο του χρήστη Ιωάννης Γκούμας | 20 Οκτωβρίου 2022, 15:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Γκούμας' | 20 Οκτωβρίου 2022, 15:20

    Κύριε Υπουργέ, Αν η Πολιτεία, δεν δει την πικρή αλήθεια της, ότι, η πηγή του κακού της διόγκωσης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, από το 2010 και μετά, είναι τα μνημόνια (τραπεζική - οικονομική κρίση), η πανδημία, ο πόλεμος, η ενεργειακή κρίση, η εκτίναξη του κόστους ζωής, η απώλεια εργασίας και οι περικοπές μισθών, απόρροια της, κατά γενική ομολογία, κακής διαχείρισης της εξουσίας, από την Πολιτεία διαχρονικά και όχι κάποια ευθύνη του Πολίτη, το πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων οφειλών δεν θα λυθεί ποτέ. Απόδειξη αποτελεί ότι, το Κ.Ε.Α.Ο., συστάθηκε το 2013, απόρροια της καταστροφής την οποία έφεραν τα μνημόνια, στους Πολίτες, από το 2010 και μετά. Παραθέτω τα αναφερόμενα σήμερα, στην ιστοσελίδα του e-ΕΦΚΑ, για την σύσταση και την αποστολή του Κ.Ε.Α.Ο.. «Το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (Κ.Ε.Α.Ο.) συστάθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 101 του ν.4172/2013. Το Κ.Ε.Α.Ο. λειτουργεί με οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Διοικητή του Ε.Φ.Κ.Α. Αποστολή του Κ.Ε.Α.Ο. είναι ο εντοπισμός και η καταπολέμηση διαχρονικών παθογενειών του συστήματος είσπραξης και η λήψη μέτρων κατά της συστηματικής αποφυγής καταβολής εισφορών». Αλήθεια ποια είναι η «συστηματική αποφυγή καταβολής εισφορών», οι ονομαζόμενοι από την Πολιτεία και «Στρατηγικοί Κακοπληρωτές», στο όνομα των οποίων, η πολιτεία, νομοθετεί καταχρηστικούς και αντισυνταγματικούς νόμους, οι οποίοι όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα, που δημιούργησαν τα μνημόνια αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να αρπάζουν τα σπίτια (πρώτη κατοικία) ανήμπορων και κατεστραμμένων πολιτών. Αυτός φυσικά, ήταν, εξ’ αρχής, ο στόχος των δανειστών αλλά και των μνημονίων. Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις, στο παρόν υπό συζήτηση νομοσχέδιο, όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά απλά αποτελούν ένα ακόμα δώρο στους δανειστές. Κατά τα άλλα τελείωσαν τα μνημόνια και βγήκαμε μάλιστα από την αυστηρή επιτήρηση. Από ότι πληροφορήθηκα, οι δανειστές είναι αυτοί, οι οποίοι δεν επιτρέπουν την επαναφορά του Νόμου 4611/2019, οι ρυθμίσεις του οποίου αντιμετώπιζαν ουσιαστικά το πρόβλημα των οφειλών. Δεν ενδιαφέρει τους δανειστές να λυθεί το πρόβλημα των οφειλών, αλλά χρειάζονται το πρόβλημα των οφειλών, για να αρπάξουν όσα περισσότερα σπίτια (πρώτες κατοικίες) γίνεται, από ανήμπορους και κατεστραμμένους πολίτες, συνδράμοντας σε αυτό και η Πολιτεία, νομοθετώντας προς όφελός τους και όχι προς όφελος των ανήμπορων Πολιτών. Η Πολιτεία γνωρίζει, επ’ ακριβώς, ποιοι είναι οι κατονομαζόμενοι από την ίδια «Στρατηγικοί Κακοπληρωτές» και όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία, γιατί δεν τους καλεί έναν έναν και να λύσει το πρόβλημα μαζί τους, όπως γινόταν στο παρελθόν, πριν τα μνημόνια; Τώρα, αν οι οφειλέτες, ξαφνικά μετά το 2010 (μνημόνια), είναι εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια, τότε κάτι άλλο συμβαίνει, το οποίο, το γνωρίζει πολύ καλά η Πολιτεία (μνημόνια - τραπεζική - οικονομική κρίση, η πανδημία, ο πόλεμος, η ενεργειακή κρίση, η εκτίναξη του κόστους ζωής, η απώλεια εργασίας, οι περικοπές μισθών κλπ), προσπαθώντας να απεμπολήσει τις δικές της ευθύνες, μετακυλίοντας την ζημιά, όπως πάντα γίνεται, στον απλό πολίτη και προστατεύοντας αυτούς, που όλοι γνωρίζουμε, ότι την δημιούργησαν. Δεν μπορεί αυτός, ο οποίος διαχρονικά δημιούργησε το πρόβλημα (Πολιτεία), να καλεί αυτόν (Πολίτη), ο οποίος υφίσταται τα δεινά του προβλήματος, να πληρώσει, με δυσβάστακτους όρους, ευρισκόμενος ήδη σήμερα σε δεινή οικονομική και όχι μόνο, κατάσταση, σε ένα αόρατο και εκ προοιμίου αβέβαιο και δυσμενές μέλλον. Επιτρέψτε μου την παροιμία, «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Δεν μπορεί, η Πολιτεία, να περικόπτει μισθούς, συντάξεις, να χάνουν οι πολίτες τις δουλειές τους, εξ’ αιτίας των μνημονίων, πανδημίας κλπ, το κόστος ζωής να εκτοξεύεται στα ύψη, μη δυνάμενοι, εν τοις πράγμασι, οι πολίτες, να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, εν προκειμένω ασφαλιστικές εισφορές και η Πολιτεία, υπόλογη για τα μνημόνια, να μην κατανοεί ότι, μόνο με δραστικά μέτρα και ριζικές αποφάσεις, με γνώμονα πάντα τον Άνθρωπο, θα λυθεί το πρόβλημα, το οποίο σέρνεται επί χρόνια. Όλα τα άλλα, όπως οι προτεινόμενες ρυθμίσεις, στο παρόν νομοσχέδιο, είναι ημίμετρα, τα οποία όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά το αναγεννούν και το μεταθέτουν στο μέλλον, ακόμα πιο διογκωμένο. Επιτρέψτε μου και πάλι την παροιμία, «Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει». Πρότασή μου είναι: - Διαγραφή όλων των προσαυξήσεων (τόκοι, πρόστιμα κλπ.) όλων των οφειλών. - Διαγραφή οφειλών, από υπηρεσίες στις οποίες δεν γινόταν χρήση, όπως η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. - Ρύθμιση έως 240 ΆΤΟΚΕΣ δόσεις, με ελάχιστο 50 ευρώ, χωρίς αίτηση (γραφειοκρατία) και χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις (διακρίσεις – αντισυνταγματικές). - Απονομή σύνταξης, σε όσους έχουν συμπληρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, με διαγραφή προσαυξήσεων, ρύθμιση σε 240 άτοκες δόσεις, με ελάχιστο 50 ευρώ, χωρίς όρια οφειλών. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω, το όριο των 20.000 ευρώ, για τους ελεύθερους επαγγελματίες και 6.000 ευρώ για τους αγρότες! ‘Όπως δεν καταλαβαίνω, γιατί, ασφαλισμένος, ο οποίος έχει υποβάλει αίτηση συνταξιοδότησης πριν από σχεδόν δυόμισι χρόνια (2020), έχοντας καταβάλει ανελλιπώς μέχρι το 2010, εισφορές επί 27 χρόνια, να μην μπορεί να λάβει την σύνταξή του, ούτε και προσωρινή σύνταξη, όντας σήμερα άνεργος, επειδή, στις οφειλές τεσσάρων ετών, μετά το 2010, το ταμείο έχει υπολογίσει προσαυξήσεις 60%. Όταν τα χρήματα των εισφορών του ασφαλισμένου, των 27 ετών, δανείζονταν, μέσω γνωστής τράπεζας, σε ημετέρους επιχειρηματίες, με σχεδόν μηδενικά επιτόκια, ενίοτε και αγύριστα ή τα κατάπιε η καταβόθρα του χρηματιστηρίου ή κουρεύτηκαν από τα μνημόνια των δανειστών, με αποκλειστική πάντα ευθύνη της Πολιτείας. - Σε εξαιρετικές δε περιπτώσεις θα μπορούσε να γίνει και κούρεμα του κεφαλαίου των οφειλών. - Θα μπορούσε επίσης να γίνει επαναφορά του Νόμου 4611/2019, για τον οποίο ορισμένοι οφειλέτες (Έλληνες Μετανάστες στο εξωτερικό, Αγρότες κλπ.), δεν έλαβαν γνώση και εκ των πραγμάτων, δεν υπέβαλλαν τη σχετική αίτηση, για να τύχουν των ευεργετικών διατάξεων του νόμου. Πρωταρχική υποχρέωση του κάθε Ασφαλιστικού Ταμείου, είναι η ενημέρωση των Ασφαλισμένων του, για τα θέματα, τα οποία τους αφορούν και ειδικά όταν πρόκειται για μείζονος σημασίας, όπως είναι οι ευνοϊκοί όροι ρύθμισης (Νόμος 4611/2019), σε υπάρχουσες και εκκρεμείς οφειλές, δυστυχώς όμως δεν γίνεται, αν και αυτό επιβάλλει η χρηστή Διοίκηση. Για το Τμήμα Μηχανογράφησης του e-ΕΦΚΑ (Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης) αλλά και των λοιπών επιμέρους Ταμείων, ήταν απλά και μόνο, λίγες ώρες δουλειάς, για να δημιουργηθεί μία εφαρμογή (πρόγραμμα) στο μηχανογραφικό σύστημα και να ενημερωθούν όλοι οι Ασφαλισμένοι, αποστέλλοντας, με μόνο το πάτημα ενός κουμπιού, εκατοντάδες χιλιάδες μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αλλά και συστημένες επιστολές, στους Ασφαλισμένους των Ταμείων, γνωστοποιώντας τους, τους ευνοϊκούς όρους ρύθμισης του Νόμου 4611/2019, σε υπάρχουσες εκκρεμείς οφειλές. Γεγονός το οποίο όμως, δεν έγινε, στα πλαίσια της Χρηστής Διοίκησης και του Κράτους Δικαίου. Η εφαρμογή αυτή, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για τη συνεχή ενημέρωση των Ασφαλισμένων, για τα θέματα, τα οποία τους απασχολούν, προς όφελος των Ασφαλισμένων όπως και των επιμέρους Ασφαλιστικών Ταμείων αλλά και του ΕΦΚΑ. Αυτό εξ’ άλλου κάνει, πληθώρα άλλων Οργανισμών όπως, η ΑΑΔΕ, Κτηματολόγιο, Τράπεζες κλπ. Επειδή είθισται, η Διοίκηση, να αναφέρει ότι, «άγνοια νόμου δεν δικαιολογείται», για να δικαιολογήσει την μη τήρηση, από την ίδια, των επιταγών του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εξ΄ αυτού απορρεουσών υποχρεώσεών της, όπως είναι η υποχρέωση της αλλά και του κάθε Ασφαλιστικού Ταμείου, για την ενημέρωση των Ασφαλισμένων του, θα ήθελα να αναφέρω ότι, δεν έχω βρει κάπου στο Σύνταγμα, να αναφέρεται ότι, η «άγνοια νόμου δεν δικαιολογείται». Αναλογίζομαι πως, ένας Αγρότης ή ένας Έλληνας Μετανάστης στο εξωτερικό, ο οποίος, εργαζόμενος δεκαπέντε ώρες την ημέρα, για να επιβιώσει, φεύγει από το σπίτι του πριν ξημερώσει και επιστρέφει αφού έχει νυχτώσει, μην μπορώντας, από την κούραση, ούτε το πιάτο του να δει, για να φάει, πως θα γνωρίζει τους δεκάδες νόμους που εκδίδονται καθημερινά αλλά και να έχει γνώση όλων των νόμων από την σύσταση του Ελληνικού Κράτους, που με βάση την πολυνομία, η οποία υπάρχει, χρειάζονται δέκα ζωές, μόνο για να τους διαβάσει και δεν γνωρίζω, αν έχει την νομική γνώση, για να τους κατανοήσει και να τους ερμηνεύσει. Σημειωτέον ότι, ο Νόμος 4611/2019, από όσο γνωρίζω, ήταν σε ισχύ, για μόνο πέντε μήνες. Δηλαδή, επιτρέψτε μου, «όποιος πρόλαβε, τον Κύριο είδε». Θα μπορούσε ο νόμος να ισχύει και να εφαρμοστεί αυτόματα σε όλους, χωρίς την προϋπόθεση της αίτησης, η οποία εν τοις πράγμασι οδηγεί στην εξαίρεση – διάκριση – αντισυνταγματικότητα, ή την υποβολή αίτησης οποιαδήποτε στιγμή, για οφειλές οι οποίες υπήρχαν τις περιόδους που ορίζει ο Νόμος 4611/2019. Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας ρητά ορίζει: Άρθρο 5Α 2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19. Άρθρο 4 1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. 2. Oι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. 5. Oι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Άρθρο 25 **1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. 2. H αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη. 3. H καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται. Συνεπώς είναι αντισυνταγματικό, κάποιος που ενημερώθηκε, για τους ευνοϊκούς όρους ρύθμισης του Νόμου 4611/2019, να επωφελείται και κάποιος, που δεν μπόρεσε να ενημερωθεί, να εξαιρείται. Σημειωτέον ότι, οι νόμοι εναρμονίζονται με τις επιταγές του Συντάγματος και όχι το Σύνταγμα με τους νόμους. Οι απειλές των ποινικών δικαστηρίων, των κατασχέσεων των κατοικιών, οι έφοδοι στα σπίτια για κατάσχεση προσωπικών αντικειμένων, ότι απέμεινε από τα ενεχυροδανειστήρια και οποιουδήποτε άλλου αναγκαστικού μέτρου, σε ανθρώπους που έχασαν τις δουλειές τους, καταστράφηκαν οικονομικά, στερούμενοι, για περισσότερα από δώδεκα χρόνια, άνευ υπαιτιότητός τους, τον οικογενειακό και επαγγελματικό τους προγραμματισμό, την οικογενειακή τους γαλήνη και την ποιότητα της ζωής τους, όχι μόνο δεν είναι δίκαιο και τίμιο, αλλά είναι απάνθρωπο, και δεν αρμόζει στην Δημοκρατία και στο Κράτος Δικαίου. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και του συνανθρώπους μας, οι οποίοι κάτω από την πίεση της οικονομικής τους καταστροφής, των δικαστηρίων και των κατασχέσεων, δεν άντεξαν και έκαναν το απονενοημένο διάβημα, θέτοντας τέλος στην ζωή τους ή βρέθηκαν με εγκεφαλικά, καρδιοπάθειες κλπ. Πιστεύω ότι η Πολιτεία, δεν θέλει να συνεχίσει να βλέπει ανήμπορους ανθρώπους να πέφτουν στο κενό ή οικογένειες με Παιδιά, να πετάγονται στο δρόμο, για να τους κατασχέσει η Πολιτεία τα σπίτια τους. Αυτοί που αποφασίζουν τις ρυθμίσεις, οι οποίοι, εν τοις πράγμασι, δεν βιώνουν, προσωπικά, οι ίδιοι το πρόβλημα, και εύχομαι να μην το βιώσουν ποτέ, καλό είναι να αναλογιστούν, πως, ένας άνεργος, οικονομικά κατεστραμμένος, η μία Επιχείρηση που έκλεισε ή προσπαθεί να ορθοποδήσει, μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη, με υπέρογκες μάλιστα προσαυξήσεις, σε 24 ή 48 δόσεις. Τούτες τις δύσκολες μέρες και για εκείνες που έρχονται, ας κοιτάξει ο ένας τον άλλον στα μάτια και ας απλώσει το χέρι του, στην ανάγκη του άλλου. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την φιλοξενία του σχολίου μου και την κατανόησή σας. Με εκτίμηση, Ιωάννης Γκούμας