Αρχική «Σπίτι μου - στεγαστική πολιτική για τους νέους, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για κοινωνική κατοικία και άλλες διατάξεις»Άρθρο 9 Πρόγραμμα «Ανακαινίζω – Νοικιάζω»Σχόλιο του χρήστη Γιώργος Παπαμιχαήλ | 30 Νοεμβρίου 2022, 00:39
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Στην παράγραφο 2 το σημείο γ) που αφορά στο εισόδημα και την ακίνητη περιουσία θα πρέπει να αφαιρεθεί συνολικά. Ο σκοπός είναι ακίνητα, που έχουν μείνει κλειστά και μπορούν να ανακαινιστούν, να επιδοτηθούν για να επισκευαστούν αξιοπρεπώς ώστε να κατοικήσουν νέοι άνθρωποι. Ας το δούμε όμως αναλυτικά με ένα παράδειγμα. Για να ανακαινιστεί ένα διαμέρισμα 60-100 τ.μ. απαιτούνται περισσότερα από 20.000 ευρώ. Μόνο για την αλλαγή κουφωμάτων και πόρτας ασφαλείας απαιτούνται 8.000-12.000 ευρώ, για ανακαίνιση μπάνιου 2.000 ευρώ και για ανακαίνιση κουζίνας 2.000 ευρώ, βάψιμο: 2.500 ευρώ κ.λ.π. Κάποιος που έχει εισόδημα μικρότερο από 40.000 ευρώ πώς θα μπορέσει να καλύψει αυτά τα έξοδα για να ανακαινίσει το ακίνητο όταν η επιδότηση αναφέρει 10.000 ευρώ (από τα οποία θα επιδοτηθεί με 4.000 ευρώ); Ο σχεδιασμός ενός προγράμματος δεν γίνεται μόνο παίρνοντας το συνολικό ποσό (χρηματοδότηση) και διαιρώντας το με τους αριθμό των δικαιούχων που θέλουμε να καλύψουμε (νεαρά ζευγάρια), πρέπει να λαμβάνει υπόψη και την πραγματικότητα. Ρεαλιστικό θα ήταν αν ο προϋπολογισμός της ανακαίνισης ήταν μεγαλύτερος από 20.000 ευρώ και η επιδότηση μεγαλύτερη από 60% χωρίς προϋποθέσεις για τους ιδιοκτήτες. Έτσι θα είχαν και την ικανότητα να χρηματοδοτήσουν τις εργασίες και πιο ποιοτικά ακίνητα θα δίνονταν σε νέους ανθρώπους.