Αρχική «Σπίτι μου - στεγαστική πολιτική για τους νέους, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για κοινωνική κατοικία και άλλες διατάξεις»ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 23 Ισολογισμοί Ναυτικού Απομαχικού ΤαμείουΣχόλιο του χρήστη Αναστάσιος Πατσίδης | 2 Δεκεμβρίου 2022, 21:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αναστάσιος Πατσίδης' | 2 Δεκεμβρίου 2022, 21:03

    Ως Επαγγελματίας Οπλίτης παρακαλώ για την άμεση επίλυση του συνταξιοδοτικού των Επαγγελματιών Οπλιτών σύμφωνα με την επίσημη πρόταση της ΠΟΜΕΝΣ. Επιπρόσθετα και καθώς πλησιάζω την καταληκτική ηλικία καθόσον εντάχθηκα στην ηλικία των 28 ετών, θα περίμενα να ερωτηθώ για το εάν θέλω να συνεχίσω την ενεργό πορεία μου ή την παύση, όπως όταν αναφέραμε στην λήξη της 7ετίας για την μονιμοποίηση ή όχι. Εξάλλου δεν είναι δυνατόν, κάποιοι οι οποίοι ενταχθήκαμε στις ένοπλες δυνάμεις, όχι με το ζόρι των γονιών μας ή επειδή περάσαμε στις πανελλήνιες, αλλά συνειδητά επειδή αγαπάμε αυτό που κάνουμε, με ένα νομοθετικό διάταγμα του 1974 το οποίο έρχεται από άλλες εποχές και άλλα δεδομένα, να απορρίπτονται ενεργά στελέχη στον ΚΑΙΑΔΑ της ανεργίας στο πεντηκοστό έτος της ηλικίας τους... Επιπλέον να σας τονίσω ότι, στην ηλικία αυτή οι περισσότεροι έχουν δημιουργήσει οικογένειες, παιδιά τα οποία ευρίσκονται στην περίοδο της ζωής τους όπου θα επιλέξουν να σπουδάσουν, εφόσον επιτύχουν στις εξετάσεις, γεγονός που αποτελεί "σπάσιμο των φτερών τους" εάν τελικά ο γονέας θα βρεθεί έτσι ξαφνικά "άνεργος" όπου θα αναγκαστεί να ανακοινώσει στο τέκνο του ή στα τέκνα του, "παιδί μου ΔΕΝ θα σπουδάσεις διότι είμαι άνεργος και δε θα καταφέρω να ανταποκριθώ στα έξοδα των σπουδών σου". Ποιος από εσάς που νομοθετεί και έχει στα χέρια του την πένα που υπογράφει, μπορεί να το πει αυτό στο δικό του παιδί; Παγωμένοι μισθοί 12 χρόνια, κομμένα δώρα και επιδόματα αδείας, πλάτη στα δημοσιονομικά της χώρας (λέτε και ευθυνόμασταν εμείς), συνεχώς συνδρομή και ανταπόκριση με ανθρωπιστική και υλική βοήθεια σε κάθε κάλεσμα, συνέπεια σεισμών, πλημμυρών, πυρκαγιών, χιονιά κλπ χωρίς αντίρρηση, γκρίνια, κατήφεια, καθημερινές, αργίες, εκτός ωραρίων, νύχτες, αποστολές πέραν του κυρίως προορισμού των ΕΔ, αλλά πάντα με πάθος και συμπόνια για τους συμπολίτες μας και αντί της αναγνώρισης και ενστερνισμού των προσπαθειών, μόνο συγχαρητήρια και ένα χτύπημα στην πλάτη. Εάν τελικά ισχύσει το απεχθές νομοθετικό διάταγμα του 1974 και μας αποπέμψετε στην ανεργία, να γνωρίζετε ότι σε κανένα κατάστημα στην αγορά δε δέχονται ούτε συγχαρητήρια ούτε εύφημους μνείες ούτε χτυπήματα στην πλάτη... Για όλα τα παραπάνω παρακαλώ όπως εξετάσετε τη δυνατότητα της τροποποίησης του νομοθετικού διατάγματος του 1974 ώστε να εξισορροπηθεί στα νέα δεδομένα της εποχής. Σε διαφορετική περίπτωση να γνωρίζετε ότι, οι Επαγγελματίες Οπλίτες, οι οποίοι μετρώνται σε περίπου 20.000 θα οδηγηθούν στην φτώχια και εξαθλίωση (καθόσον σε αυτήν την ηλικία είναι αδύνατο να βρουν εργασία, κανένας δεν παίρνει πενηντάχρονο στην επιχείρησή του), μαζί με τις οικογένειές τους που εάν υπολογιστούν σε συζύγους και τέκνα τότε ο αριθμός των 20.000 μετατρέπεται και αυξάνεται γεωμετρικά σε περίπου 100.000. Με εκτίμηση «ΜΗΝ ΜΑΣ ΠΑΡΑΠΕΤΑΤΕ ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΗΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΠΟΤΕ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ»