Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΆρθρο 4 – Δοκιμαστική περίοδος – Δόκιμος εργαζόμενος – Προσθήκη άρθρου 1Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 8 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)Σχόλιο του χρήστη Κώστας Βουκελάτος | 26 Αυγούστου 2023, 00:41
Η "πρόβα" 6 μηνών στο εξωτερικό σε περίπτωση που η επιχείρηση επιθυμεί να κρατήσει τον υπάλληλο, οδηγεί στους 6 μήνες ή και νωρίτερα σε συμβόλαιο συγκεκριμένης διάρκειας, με συγκεκριμένη αμοιβή η οποία συνήθως είναι σαφώς πιο υψηλή σε σχέση με την αρχική αμοιβή που ίσχυε την περίοδο της "πρόβας" και συγκεκριμένους όρους εργασίας. Αντιθέτως στην περίπτωση της Ελλάδας, ο εργαζόμενος ο οποίος προσλαμβάνεται με σύμβαση αόριστης διάρκειας μετά το πέρας των έξι μηνών θα συνεχίσει να εργάζεται ακριβώς με τους ίδιους όρους εργασίας, ακριβώς με την ίδια αμοιβή και ακριβώς με την ίδια σύμβαση εργασίας, η οποία θα παραμείνει αόριστης διάρκειας απλά ο εργαζόμενος μετά τους έξι μήνες θα δικαιούται αποζημίωση. Δεδομένου ότι διαχρονικά ο νομοθέτης έχει περιγράψει ακριβώς και με μεγάλη σαφήνεια τι ισχύει στις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και με ποιον τρόπο αυτές ρυθμίζονται και δεδομένου ότι το παρόν σχέδιο νόμου δεν επιφέρει καμία απολύτως αλλαγή στους βασικούς νόμους και αρχές που ρυθμίζουν τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, η εφαρμογή της "πρόβας" στις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου δεν έχει απολύτως τίποτα να προσφέρει στις συγκεκριμένες συμβάσεις, ακόμα και στην περίπτωση των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου οι οποίες έχουν τον όρο ότι κατά την λύση τους μετατρέπονται αυτοδικαίως σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, αφού ισχύουν τα όσα έχουν ήδη αναφερθεί για τις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Συνεπώς για τα ελληνικά δεδομένα η δοκιμαστική περίοδος (πρόβα) και ο όρος του δόκιμου εργαζόμενου κρίνονται απολύτως αδόκιμοι, δεδομένου ότι η αγορά εργασίας θα συνεχίσει να ρυθμίζεται από τα όσα ίσχυαν και πριν από το παρόν σχέδιο νόμου και η χρήση των συγκεκριμένων όρων μόνο σύγχιση και απορίες θα προκαλέσει τόσο σε εργοδότες όσο και σε εργαζόμενους, την ίδια ακριβώς στιγμή που σε εθνικό επίπεδο η μοναδική σαφής και ευδιάκριτη αλλαγή που θα επιφερει είναι το ότι ο εργαζόμενος θα δικαιούται αποζημίωση μετά τους έξι μήνες.