α. Το άρθρο 46 του ν.4025/2011 (Α΄228),όπως αυτό ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
Οι ενδιαφερόμενοι προς ένταξη στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία, καθώς και οι δικαιούχοι των οποίων η ισχύς των γνωματεύσεων ή πιστοποιητικών αναπηρίας έχει λήξει, εξετάζονται υποχρεωτικά από 1/9/2011 για την πιστοποίηση του βαθμού αναπηρίας τους από τις Υγειονομικές Επιτροπές ΚΕ.Π.Α., ως προϋπόθεση για τη χορήγηση ή παράταση των προνοιακών παροχών.
β. Στο ως άνω άρθρο προστίθενται οι παράγραφοι 2,3,4 και 5:
2. Από 1/10/2015 η διαδικασία ένταξης στα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία καθορίζεται ως εξής:
α) Οι ενδιαφερόμενοι υποβάλλουν αίτηση με τα απαιτούμενα κατά περίπτωση δικαιολογητικά στo Δήμο ο οποίος εντός είκοσι 20 ημερών τους ενημερώνει εγγράφως εάν πληρούν ή όχι τις προϋποθέσεις με βάση τα διοικητικά έγγραφα, όπως αυτά προβλέπονται από τη νομοθεσία που διέπει την αντίστοιχη παροχή ένταξής τους σε ένα ή περισσότερα από αυτά.
β) Σε περίπτωση που ο αιτών δεν πληροί τις ως άνω διοικητικές προϋποθέσεις ένταξής του σε πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης εκδίδεται διοικητική πράξη απόρριψης του σχετικού αιτήματος.
γ) Σε περίπτωση διοικητικής προέγκρισης του σχετικού αιτήματος, ο ενδιαφερόμενος παραπέμπεται στην αρμόδια Υγειονομική Επιτροπή με τυποποιημένο Ειδικό Σημείωμα (παραπεμπτικό), στο οποίο θα αναγράφονται αναλυτικά οι απαιτούμενες ανά παροχή ιατρικές προϋποθέσεις.
δ) Με την υποβολή σχετικής αίτησης στα ΚΕ.Π.Α. βάσει του ανωτέρω ειδικού σημειώματος παραπομπής, ολοκληρώνεται η διαδικασία υποβολής αιτήματος για ένταξη στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία και κατά συνέπεια η ημερομηνία υποβολής της σχετικής αίτησης στo Δήμο συνιστά και την ημερομηνία έναρξης των οικονομικών αποτελεσμάτων αυτών.
ε) Η διαδικασία ένταξης σε ένα ή περισσότερα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία ολοκληρώνεται με την προσκόμιση από τον αιτούντα στην αρμόδια υπηρεσία χορήγησης αυτών της «Γνωστοποίησης Αποτελέσματος Πιστοποίησης Ποσοστού Αναπηρίας» από τα ΚΕ.Π.Α.
στ) Ειδικότερα κατά την προσκόμιση από τους ενδιαφερόμενους της «Γνωστοποίησης Αποτελέσματος Πιστοποίησης Ποσοστού Αναπηρίας», οι αρμόδιες υπηρεσίες θα διενεργούν υποχρεωτικά έλεγχο, με ανάκτηση αυτής μέσω της σχετικής ηλεκτρονικής υπηρεσίας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.
3. Από 1/10/2015 η διαδικασία παράτασης των προνοιακών παροχών καθορίζεται ως εξής:
α) Η καταβολή της οικονομικής ενίσχυσης στα Άτομα με Αναπηρία διακόπτεται αυτοδίκαια από την επομένη της ημερομηνίας λήξης της ισχύουσας γνωμάτευσης.
β) Η αρμόδια υπηρεσία χορήγησης των προνοιακών παροχών υποχρεούται τρεις μήνες πριν από τη λήξη ισχύος της προηγούμενης γνωμάτευσης να ειδοποιεί εγγράφως τους δικαιούχους για επανυποβολή του αιτήματος χορήγησης των προνοιακών παροχών, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία.
Η έναρξη των οικονομικών αποτελεσμάτων στην περίπτωση της παράτασης χορήγησης των προνοιακών παροχών εκκινεί από την επομένη της λήξης της προηγούμενης παροχής του επιδόματος μόνο στην περίπτωση που ο δικαιούχος υποβάλλει στην αρμόδια υπηρεσία τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, εντός προθεσμίας έξι (6) μηνών από την ημερομηνία λήξης της προηγούμενης γνωμάτευσης.
4. Οι αρμόδιες υπηρεσίες χορήγησης των προνοιακών παροχών δύνανται αυτεπάγγελτα ή κατ’ εντολή της Γενικής Γραμματείας Πρόνοιας να διενεργούν τακτικούς ή έκτακτους επανελέγχους διοικητικής ή και ιατρικής φύσεως των καταβαλλόμενων οικονομικών ενισχύσεων, από τους οποίους εφόσον διαπιστώνεται η καταβολή αχρεωστήτως ποσών οικονομικών ενισχύσεων σε μη δικαιούχους, θα προβαίνουν είτε σε αναζήτηση αυτών σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις της νομοθεσίας τους, είτε στον συμψηφισμό τους με τυχόν καταβαλλόμενα ποσά στο ίδιο πρόσωπο για άλλη προνοιακή παροχή.
5. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και των καθ’ύλην αρμοδίων Αναπληρωτών Υπουργών δύνανται να ρυθμίζονται επιμέρους θέματα εφαρμογής του παρόντος, καθώς και να εναρμονίζεται η ορολογία των απαιτούμενων ιατρικών προϋποθέσεων για καθεμιά από τις προνοιακές παροχές με την ορολογία του εκάστοτε ισχύοντος Ενιαίου Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας, όπως και κάθε άλλη λεπτομέρεια σχετική με τα ιατρικής φύσης θέματα χορήγησης των προνοιακών παροχών.
Όσο ευκταίο να επιλυθούν κρίσιμα προβλήματα με μία απόφαση, από όσα γνωρίζω από πολυετή εμπειρία και φυσικά από όσα καταγράφονται στη διαβούλευση, θα ήμουν πιο ευτυχής με πιο ευέλιγκτη εξουσιοδότηση κανονιστικών αποφάσεων για την επίλυση προβλημάτων. Εκτός από τη συνεισφορά του ΚΕΠΑ στα προβλήματα που απασχολούν, ας ομολογήσουμε ότι πολλές διακρίσεις, πολλαπλά δείγματα άνισης μεταχείρισης και απόστασης από τον κοινό νού έχουν βαθύτερες ρίζες.
Κρίσιμο, κατά τη γνώμη μου, και προτιμότερο να νομοθετηθούν ευθέως, με τυπικό νόμο, κάποια πράγματα αποτρεπτικά της άνισης μεταχείρισης, των εντός κατηγορίας ή/και κατηγοριών διακρίσεων.
Ιδιαίτερα προβληματισμένη με τα χαμηλά ποσοστά που προβλέπονται για καταφανείς καταστάσεις αναπηρίας παιδιών και νέων που τους/τις καθιστούν έρμαια διακρίσεων και αποκλεισμού, χωρίς δυνατότητα υπαγωγής σε δομές και παροχές προστασίας.
Σε κάποιο σχόλιο, ζητείται να μην υπάρχουν «εξωϊατρικές παρεμβάσεις». Με τη σειρά μου ερωτώ, μόνο οι γιατροί γνωρίζουν για την αναπηρία; Έτσι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο; Όσα περιθώρια καλλιτέρευσης και να υπάρχουν στο ιατροκεντρικό πρότυπο, εκεί θα μείνουμε λίγο μετά την κύρωση της διεθνούς σύμβασης;
Καλή επιτυχία!
Κύριε Ωρίωννα,
καταλαβαίνω ότι έχουμε φτάσει σε επίπεδα παράνοιας προσπαθώντας να εξηγήσουμε στους συμμετέχοντες στην διαβούλευση τι σημαίνει στην κώφωση.
Σίγουρα δεν διαφωνούμε μεταξύ μας σε αυτά που λέμε, στο πνεύμα των όσων λέμε, απλά επιμένω στην ορολογία γιατί ξέρετε καλά κι εσείς ότι την βρίσκουμε μπροστά μας.
Κάποιος που έχει ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% λόγω κώφωσης από ΚΕΠΑ (εγώ έχω) , είναι ιατρικά κωφός. Σας το λέω με βεβαιότητα γιατί είμαι και γιατρός. Είναι επίσης κωφός ως προς το κράτος. Τι άλλο είναι τα ΚΕΠΑ εκτός από κράτος;
Να μην έχετε λοιπόν αμφιβολία. Είμαστε κωφοί και είμαστε ανάπηροι με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67%.
Απλώς το κράτος μας δίνει αυτό το ποσοστό για να το μετατρέψουμε σε 200 ευρώ έκπτωση για την εφορία και μια πολύ ωραία κάρτα για τα λεωφορεία. Δεν αισθάνεται την ανάγκη να μας επιδοτήσει κιόλας, όπως επιδοτεί όλους τους άλλους αναπήρους, ακόμα και τους ίδιους τους κωφούς αν είναι παιδιά ή ηλικιωμένοι.
Σε μερικές παθήσεις μάλιστα, νομίζω και στην τυφλότητα, η επιδότηση γίνεται ανεξάρτητα από το εάν εργάζεται ή όχι ο πάσχων.
Πολύ θα ήθελα να δω πως θα μπορούσε να υλοποιηθεί η πρόταση για ενιαίο επίδομα «αισθητηριακής ανεπάρκειας» , όπως ζητάνε άλλοι σχολιαστές, όταν όποιος έχει πρόβλημα όρασης παίρνει ένα επίδομα τριπλάσιο από το επίδομα κώφωσης είτε εργάζεται είτε όχι, και όποιος (ενήλικος) έχει κώφωση δεν παίρνει τίποτα, είτε εργάζεται είτε όχι.
Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να κάνω αντιπαραβολή αναπηριών – παθήσεων. Δεν έχει νόημα κάτι τέτοιο, εξάλλου. Κάθε πάθηση έχει τα δικά της προβλήματα.
Ωστόσο, επιθυμώ να κάνω σαφές και γνωστό το νομικό παράδοδο του να είναι η κώφωση η μόνη αναπηρία με 67% και άνω όπου ο πάσχων κερδίζει δώρο μια ωραία κάρτα για τα λεωφορεία για να ζήσει μηνιαίως.
Ισονομία στο δικαίωμα αναπηρικής σύνταξης όσον αφορά το κατώτατο ποσοστό αναπηρίας για όλα τα ταμεία. 50% για όλα τα ταμεία, αντί 67% που ισχύει για κάποια πχ ΟΑΕΕ.
Κυρία Λάντου,
η βεβαιότητά σας ότι οι κωφοί 18-65 ετών μπορούν να πάρουν το «βαριάς αναπηρίας» , και δεν το παίρνουν επειδή δεν το γνωρίζουν, με φέρνει σε πλήρη αμηχανία.
Αυτό γιατί ο δικός μας σύλλογος ασφαλώς το γνωρίζει και ασφαλώς έχει προτρέψει τα μέλη μας που δεν μπορούν να πάρουν το κώφωσης λόγω ηλικίας να προσπαθήσουν να πάρουν εναλλακτικά το «βαριάς αναπηρίας».
Τα μέλη μας όμως επιστρέφουν άπραγα και μας λένε ότι κόβονται και από το «βαριάς αναπηρίας», διότι τους λένε πως για να το πάρουν θα έπρεπε να κριθούν ανίκανοι για κάθε βιοποριστική εργασία.
Ισως έχετε στο μυαλό σας κωφούς που έχουν πρόβλημα εκ γενετής, έπαιρναν επίδομα κώφωσης από παιδιά και δεν εντάχθηκαν ποτέ στην αγορά εργασίας. Αντίθετα, τα δικά μας μέλη είναι κωφοί και βαρήκοοι με προφορικό λόγο, που έχουν χάσει την ακοή τους συνήθως σε μεγαλύτερες ηλικίες πχ 10, 15, 25, 30, 35, είχαν κάνει σπουδές, είχαν ασκήσει ένα επάγγελμα και έχασαν την ακοή τους και από κει και πέρα βρέθηκαν στο κενό.
Απολύθηκαν από την εργασία τους, ζήτησαν επίδομα κώφωσης και τους είπαν ότι δεν μπορούν να το πάρουν γιατί είναι πχ 35 ετών, ζήτησαν επίδομα βαριάς αναπηρίας και τους είπαν ότι δεν γίνεται να το πάρουν γιατί δεν είναι ανίκανοι για κάθε βιοποριστική εργασία ή τους θεώρησαν άμεσα ασφαλισμένους επειδή δούλευαν πριν απολυθούν, ζήτησαν αναπηρική σύνταξη και τους είπαν ότι δεν έχουν τα ένσημα για να βγουν σε σύνταξη γιατί είναι ακόμα νέοι κοκ.
Για να μην αναφέρουμε το ότι 1) Μέχρι και Απρίλιο του 2013 δεν μπορούσαν καν να σκεφτούν να ζητήσουν επίδομα «κώφωσης», αφού αυτό ονομάζονταν «κωφαλαλίας» και εκείνοι, όπως κι εγώ που σας γράφω, μιλάνε προφορικά. Από Απρίλιο 2013 και μετά, που έγινε η αλλαγή της ονομασίας και ζήτησαν το επίδομα κώφωσης (πλέον) τους είπαν ότι είναι πολύ μεγάλοι σε ηλικία για να το πάρουν! και
2) Ότι όπου πηγαίνουν με γνωμάτευση και ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% αλλά μιλάνε προφορικά έρχονται αντιμέτωποι με την καχυποψία «εσύ τώρα είσαι κουφός; αφού μιλάς και απαντάς, μήπως δεν είσαι κουφός; » Γιατί φυσικά όλοι οι υπάλληλοι έχουν ακόμα στο μυαλό τους το μοντέλο του «κωφάλαλου» που έπαιρνε επίδομα «κωφαλαλίας» πριν τον Απρίλιο του 2013 και ήταν η μόνη περίπτωση κωφού ατόμου που γνώριζαν ως τότε. Δηλαδή δυο μόλις χρόνια πριν.
Για τους παραπάνω λόγους εξάλλου φτιάξαμε κι εμείς σωματείο που ονομάζεται «Ακουστήριξη – κίνηση στήριξης κωφών και βαρηκόων με προφορικό λόγο».
Προσωπικά είμαι και ιατρός, εκτός από κωφή, και με όποιες γνώσεις έχω προσπαθώ να βγάλω άκρη μέσα από τον σκόπελο της νομοθεσίας, όπως τον περιγράψατε και τον περιγράψαμε.
Εάν, μετά από όλα αυτά, η προσωπική σας εκτίμηση είναι ότι έχει γίνει λάθος και πιστεύετε ότι τα μέλη μας, με γνωματεύσεις από ΚΕΠΑ άνω του 67% λόγω κώφωσης, τα οποία δεν εργάζονται (αλλά έχουν εργαστεί στο παρελθόν και βεβαίως προσπαθούν πάρα πολύ να ξαναβρούν εργασία ώστε να ζήσουν αξιοπρεπώς, αλλά δεν τα καταφέρνουν λόγω των οικονομικών συνθηκών), μπορούν να πάρουν ΕΣΤΩ το «βαριάς αναπηρίας», αφού δεν μπορούν να πάρουν το «κώφωσης», θα ήθελα πολύ να μας ενημερώσετε για να μπορέσουμε κι εμείς να τους καθοδηγήσουμε καταλλήλως.
Η δική μου, μέχρι στιγμής, εκτίμηση από όσα μου έχουν πει είναι ότι δεν μπορούν να το πάρουν όσο δεν κρίνονται ανίκανοι για βιοποριστική εργασία. Μα δεν είναι αυτό το ζητούμενό τους. Οι άνθρωποι θέλουν να δουλέψουν σε θέσεις που να μπορούν να αποδώσουν, δεν επιθυμούν να περάσουν μια ζωή με 300 ευρώ που μάλιστα θα παρακαλάνε για να τα πάρουν. Μόνο που στην παρούσα φάση κανείς δεν προσλαμβάνει κωφό υπάλληλο. Και έρχονται με την γνωμάτευση της 67% και άνω αναπηρίας λόγω κώφωσης στο σωματείο μας για να μας πουν ότι δεν έχουν καθόλου πόρους για να επιβιώσουν μέχρι να ξαναβρούν (αν ξαναβρουν) εργασία.
Όσον αφορά την παρ. 2 περ. α) , β) και γ) προτείνουμε να ενοποιηθούν και ο ενδιαφερόμενος να ενημερώνεται εγγράφως από τη αρμόδια δ/νση Πρόνοιας του Δήμου με την αποστολή είτε της διοικητικής πράξης απόρριψης του σχετικού αιτήματος είτε του τυποποιημένου Ειδικού Σημειώματος (παραπεμπτικό) προς τα ΚΕΠΑ.
Σχετικά με την παρ. 2 περ. ε) και στ) προτείνουμε να ενοποιηθούν και τα ΚΕΠΑ να αποστέλλουν τη «Γνωστοποίηση Αποτελέσματος Πιστοποίησης Ποσοστού Αναπηρίας» στην αρμόδια Δ/νση Πρόνοιας του Δήμου και στον αιτούντα πολίτη ώστε να αποφεύγεται η ταλαιπωρία του αιτούντα ΑμΕΑ με τις περιττές μετακινήσεις.
1.Απλοποίηση της νομοθεσίας και ομογενοποίηση των διαταξεων όσον αφορά τα ασφαλιστικά ταμεία: να ισχύουν τα ίδια για όλους.
2.Ομαδοποίηση των επιδομάτων σε κύριες κατηγορίες, ανεξάρτητα από την πάθηση ώστε να έχουν διαχρονική ισχύ και να μη χρειάζονται προσθήκες συνεχώς, π.χ. α) επίδομα κινητικής αναπηρίας αντί για όλα αυτά τα εξωιδρυματικά, απολύτου αναπηρίας κλπ, β) νοητικής υστέρησης- άνοιας γ) αισθητηριακής αναπηρίας αντί για τυφλότητας/ κώφωσης. Το αποτέλεσμα έχει σημασία όχι η ονοματολογία.
3. Αποδέσμευση των επιδομάτων στους οικονομικά αδύνατους ή σε άλλες κατηγορίες κοινωνικά ευπαθών ομάδων από τα ποσοστά αναπηρίας. Όποιος θέλει να κάνει κοινωνική πολιτική ας την κάνει με τη δική του υπογραφή και ας μη μεταθέτει το βάρος στις ιατρικές επιτροπές. Άλλος ο ρόλος του καθενός.
4. Όχι μεμονωμένες προσθαφαιρέσεις στον κανονισμό, ο οποίος πρέπει να διέπεται από ενιαίο πνεύμα και όχι σε άλλα κεφάλαια να είναι υπερβολικά επιεικής και σε άλλα αυστηρός, συνολική αναθεώρηση υπό εποπτεύουσας αρχής, με επιστημονικά και σύγχρονα κριτήρια, χωρίς εξωιατρικές παρεμβάσεις.
1)Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι για κάθε πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης ισχύει και διαφορετική νομοθεσία. Κατ’ επέκταση κάποιος που πληρεί της διοικητικές προϋποθέσεις για μια κατηγορία επιδόματος μπορεί να μην τις πληρεί για κάποια άλλη. Επιπλέον, ο πολίτης μπορεί να αιτηθεί για επίδομα π.χ. τυφλότητας αλλά μετά την εξέταση από την υγειονομική επιτροπή να κριθεί με το απαιτούμενο ποσοστό. Τι γίνεται μετά; Απορρίπτεται οριστικά το αίτημα του ή εντάσσεται σε άλλη κατηγορία επιδόματος πχ. βαριάς αναπηρίας.
2)Ποιός θα κρίνει για ποια κατηγορία επιδόματος θα αιτηθεί ο δικαιούχος; Θα περιγράφει στους διοικητικούς υπαλλήλους των υπηρεσιών πρόνοιας τις παθήσεις του και ανάλογα θα τον κατευθύνουν;
3)Οι υπηρεσίες πρόνοιας όπως έχει προαναφερθεί δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρονικές υπηρεσίες προκειμένου να διασταυρώσουν στοιχεία (παρά τις εκκλήσεις μας για να δοθεί πρόσβαση σε αυτές, ωστέ να μην ταλαιπωρούνται και οι πολίτες). Κατ’ επέκταση προκειμένου να ελεγχούν οι διοικητικές προϋποθέσεις για ορισμένες κατηγορίες επιδομάτων απαιτούνται μεγάλα χρονικά διαστήματα. Λαμβάνοντας υπόψη και τις διοικητικές διαδικασίες που απαιτούνται, το διάστημα των 20 ημερών δεν επαρκεί για να εκδοθεί απόφαση προέγκρισης. Επιπλέον, για όλους τους αιτούντες θα πρέπει να γίνει έλεγχος των προϋποθέσεων ενω δεν είναι σίγουρο ότι θα κριθούν με το απαιτούμενο ποσοστό αναπηρίας. Στον ήδη μεγάλο φόρτο εργασίας, αντί να απλουστεύσουμε τις διαδικασίες, θα προστέσουμε επιπλέον εργασία η οποία στο τέλος μπορεί να αποδειχθεί περιττή… Συνοψίζοντας, κάποιος πολίτης με την υπόννοια ότι μπορεί να δικαιούται επίδομα, θα καταφεύγει στις υπηρεσίες πρόνοιας, θα αιτείται για επίδομα θα γίνεται ολη η διαδικασία της προέγκρισης (ελεγχος, παραπομπή κτλ), και τελικά με το ποσοστό αναπηρίας μπορεί να μην δικαιώνεται…
4)Για πόσο χρονικό διάστημα η αίτηση θα παραμένει «παγωμένη» μέχρι ο αιτών να προσκομίσει την γνωμάτευση; Είναι φανερό ότι ο αριθμός αυτών των αιτήσεων θα είναι πολύ μεγάλος.
Τέλος, αν και έχει γίνει ήδη γνωστό με αλλεπάλληλες επιστολές στις αρμόδιες υπηρεσίες, θα πρέπει να ληφθή υπόψη ότι οι υπηρεσίες πρόνοιας των δήμων δουλεύουν με πολύ λίγα άτομα σε σχέση με το εξυπηρετούμενο κοινό και η όποια αλλάγή θα έπρεπε να αποσκοπεί στην απλούστευση των διαδικασίών και όχι την επιφόρτιση τους με επιπλέον δουλειά. Επίσης, σκόπιμο θα ήταν πριν την οποιαδήποτε αλλάγη στην διαδικασία να ζητείται και η γνώμη των ανθρώπων εκείνων που δουλεύουν στην βάση και γνωρίζουν τα προβλήματα προκειμένου οι αλλάγες να είναι προς το καλύτερο.
Πιστεύω ότι είναι ώριμες οι συνθήκες για την ανάληψη θεσμικών – κυβερνητικών πρωτοβουλιών υλοποίησης διαδικασιών κωδικοποίησης κανόνων για την πιστοποιημένη ομοιογένεια των αρμόδιων υπηρεσιών σε κάθε Ο.Τ.Α. που ασχολούνται με την χορήγηση προνοιακών επιδομάτων.
Να ζητήσει κάποιος τις απόψεις μας, την γνώμη μας, να μας αξιολογήσει, να μας ρωτήσει τι χρειαζόμαστε για να γίνει ακόμη πιο αποτελεσματική η άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων που μας έφερε η εφαρμογή του Ν.3852/2010.
Εμείς για παράδειγμα ως Τμήμα Κοινωνικής Προστασίας του Δήμου Καλυμνίων, έχουμε υπό τη διοικητική ευθύνη μας τους δικαιούχους πέντε νησιών (Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Αστυπάλαια, Λειψοί, Αγαθονήσι). Την οικονομική διαχείριση – δηλ. την αποστολή οικονομικών στοιχείων πραγματοποιεί η αντίστοιχη υπηρεσία του Δήμου Ρόδου ως μητροπολιτικός ΟΤΑ – πρωτεύουσα Νομού Δωδεκανήσων και ευτυχώς υπάρχει άψογη συνεργασία μεταξύ συναδέλφων. Όσες φορές επιχειρήσαμε να δημιουργήσουμε διαδικασίες μετάπτωσης δεδομένων για να δράσουμε αποκεντρωτικά και να αναλάβουμε την αρμοδιότητα και ως προς το οικονομικό διεκπεραιωτικό σκέλος, σκοντάφτουμε στην ασαφή εικόνα του θεσμικού πλαισίου και στην έλλειψη χρηματοδότησης προς τον Δήμο μας, για την υλοποίηση του συγκεκριμένου εγχειρήματος. Αναμειγνύονται … δημιουργικά τα Υπουργεία Εσωτερικών, Εργασίας, Οικονομικών και έως σήμερα, η ζωή τραβά την ανηφόρα.
Στην λογική της βέλτιστης και δικαιότερης άσκησης των καθηκόντων μας, προκρίθηκε η χρήση διαδικασιών αναθεώρησης των επιδομάτων σύμφωνα με το περιεχόμενο όλων των κανονιστικών διατάξεων όλων των κατηγοριών επιδομάτων και κινούμενοι στην λογική του ορθολογισμού, της δίκαιης μεταχείρισης των συμπολιτών μας, της εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας, ουσιαστικά ολοκληρώσαμε από μόνοι μας το έργο της ενιαίας πιστοποίησης αναπηρίας όλων των δικαιούχων προνοιακών επιδομάτων της περιοχής διοικητικής ευθύνης μας.
Με βάση τα στοιχεία που διαθέτουμε, είμαστε η πρώτη ανάλογη υπηρεσία στον Ελλαδικό χώρο, όπου όλοι ανεξαιρέτως οι δικαιούχοι προνοιακών επιδομάτων του χώρου της διοικητικής ευθύνης μας, έχουν πιστοποιήσει ενιαία και ισότιμα την αναπηρία τους, από τις διαδικασίες των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ σύμφωνα με το υφιστάμενο κανονιστικό και ρυθμιστικό πλαίσιο που προέκυψε και από τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 7 του Ν.3863/2010 «Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις» (ΦΕΚ Α΄115), όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 76 του Ν.3996/2011 (ΦΕΚ Α΄170).
Όμως αυτό το πλαίσιο των περίπου αυτοσχεδιασμών, που στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στο φιλότιμο των εργαζομένων, οφείλει να εξαλειφθεί και να λάβει χαρακτήρα θεσμικά θωρακισμένο και οργανωτικά συγκεκριμένο. Πέρασαν τέσσερα και πλέον έτη με αυτήν την εικόνα και είναι απολύτως αναγκαία η μέριμνα για οργανωτική μορφοποίηση αυτού του συστήματος παροχής υπηρεσιών.
Για παράδειγμα, θα μπορούσε να ανατεθεί στην Ε.Ε.Τ.Α.Α. ανάλογη προγραμματική συνολική διεκπεραίωση με σκοπό να καλύψει αυτές τις ανάγκες ομογενοποίησης των υπηρεσιακών μονάδων των Ο.Τ.Α. που ασκούν τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες, σε επίπεδο στελεχών και ειδικότερα των προϊσταμένων.
Εκτός των άλλων για να υλοποιηθούν οι διατάξεις του σχεδίου νόμου, οι υπηρεσίες πρόνοιας των Ο.Τ.Α. μέσω ειδικά πιστοποιημένων υπαλλήλων θα έχουν πρόσβαση σε στοιχεία και αντίστοιχες εφαρμογές του Η.ΔΙ.Κ.Α. (ασφαλιστική ικανότητα – βιογραφικό, συνταξιούχοι, συνταγογράφηση), της Γ.Γ.Π.Σ. και του Εθνικού Δημοτολογίου. Απαιτείται ειδική μέριμνα για την πρόσβαση σε στοιχεία κατοίκων ή συνταξιούχων-εισοδηματιών εξωτερικού, κυρίως για τις χώρες της Αυστραλίας (CENTERLINK) και Η.Π.Α. με ειδικές ρυθμίσεις από το Υπουργείο Εξωτερικών. Οι προθέσεις όσων δημιούργησαν το συγκεκριμένο κείμενο, είναι απολύτως ειλικρινείς και ενισχυτικές για την αποτελεσματικότητα και το νοικοκύρεμα της συγκεκριμένης αρμοδιότητας. Όμως, χωρίς την βέλτιστη δυνατή και άμεση πρόσβαση σε υπάρχουσες εφαρμογές της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κινδυνεύουν να καταστούν οι εργαζόμενοι απλοί τροχονόμοι και θεατές πολλών παραλογισμών και αδικιών που εν τέλει θα ευτελίζουν την μορφή και το ύφος μιας τόσο σοβαρής εργασίας και παρέμβασης. Θεωρώ ότι αν δεν υπάρξει μια τελειοποιημένη ηλεκτρονική πλατφόρμα διαρκούς παρακολούθησης και ελέγχου της συγκεκριμένης αρμοδιότητας σε όλα τα επίπεδα, θα είναι εξεζητημένης αξίας τα αποτελέσματα της εν γένει προσπάθειας.
Ακριβώς όπως τα λέτε κυρία Κολοτούρου. Ιατρικά θεωρείται κωφός, για το κράτος εννοούσα πως δεν θεωρείται κωφός. Για το κράτος θεωρείται μη ανάπηρος με ποσοστό αναπηρίας. Και έχετε δίκιο, στο ΦΕΚ δεν αναφέρεται πουθενά αλλού κάτι παρόμοιο νομίζω. Χαίρομαι που εκφράζετε τη γνώμη σας θέλω να σας πω, εκφράζοντας πως είναι και δική μου ελπίδα να διορθωθεί αυτό το παράδοξο, ευχόμενος να διορθωθούν και τα όσα παράδοξα παρατηρούνται και σε άλλες περιπτώσεις. Μακάρι να είναι μια ευκαιρία για να διορθωθεί όλο αυτό το χάος γενικά.
Αγαπητή κυρία Λάντου, δεν θα εισακουστείτε. Αν πατήσετε την αμέσως προηγούμενη δημόσια διαβούλευση για την ανθρωπιστική κρίση, θα δείτε πως έμεινε στον «αέρα» για 15 ώρες… Τα λόγια είναι περιττά όταν βλέπουμε σημαντικά θέματα να ξεπετάγονται με συνοπτικές διαδικασίες. Κι ειδικά όταν φαίνεται πως υπάρχει τόσο ενδιαφέρον! Ως τώρα έχουν πραγματοποιηθεί 100αδες σχόλια.
Μετά τη λήξη της γνωμάτευσης αναπηρίας, πολύ συχνά, λόγω των γνωστών αργοποριών, δεν προλαβαίνει να βγει η νέα απόφαση αναπηρίας και διακόπτεται αυτομάτως η προνοιακή οικονομική ενίσχυση. Έτσι οι ανάπηροι αναγκάζονται να προσκομίσουν δεκάδες δικαιολογητικά εκ νέου, για να πιστοποιηθεί ξανά εάν δικαιούνται ενίσχυση.
Σε αυτό το στάδιο οι ανάπηροι και οι συνοδοί έχουν ήδη περάσει πολλούς μήνες ταλαιπωρίας για την πιστοποίηση αναπηρίας και έκδοση ή ανανέωση βιβλιαρίου και η διαδικασία προσκόμισης νέων δικαιολογητικών είναι και αυτή πολύ χρονοβόρα. Το αποτέλεσμα είναι η πολύμηνη διακοπή οικονομικής ενίσχυσης, χωρίς να φταίει ο ανάπηρος.
-Προτείνω την αυτόματη παράταση της ενίσχυσης για κάποιους μήνες, για να μην βρίσκονται οι ανάπηροι ξεκρέμαστοι.
—–
Ένα από τα δικαιολογητικά που μου ζητήθηκαν αυτή τη φορά (29/05/2015) από την Πρόνοια (για αίτηση [συνέχειας] χορήγησης επιδόματος) είναι «Βεβαίωση από τη χώρα γέννησης ότι ο δικαιούχος δεν έχει τις ασφαλιστικές προϋποθέσεις και δεν λαμβάνει σύνταξη ή επίδομα (το πρωτότυπο μαζί με επίσημη μετάφραση)».
Η μητέρα μου γεννήθηκε στην Αίγυπτο όπου παρέμεινε μέχρι 5 ετών. Δεν είχε ποτέ Αιγυπτιακή υπηκοότητα. Καταλαβαίνει κανείς πόσο δύσκολο είναι να μου δοθεί ένα τέτοιο χαρτί από την Αιγυπτιακή πρεσβεία η οποία πρέπει να αναζητήσει την πληροφορία απο τα αιγυπτιακά ασφαλιστικά ταμεία. Και, αν μου δοθεί, θα πάρει μήνες. Πρόκειται για μια παράλογη προϋπόθεση (η οποία μάλιστα δεν υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια. Πρώτη φορά μας ζητήθηκε τέτοιο χαρτί. Αρκούσε σχετική αναφορά στην υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερόμενου).
-Προτείνω να αφαιρεθεί αυτό το δικαιολογητικό να επανεξεταστεί η λίστα με τα απαραίτητα δικαιολογητικά για επίδομα βαριάς αναπηρίας, ώστε να περιοριστεί στο ελάχιστο η ταλαιπωρία των αναπήρων.
Συγγνώμη για τα ορθογραφικά μου στην προηγούμενη ανάρτηση, διότι γράφω υπό πίεση χρόνου.
Θέλω να αναφερθώ σε κάτι τελευταίο .Στο γεγονός ότι το σχέδιο δόθηκε σε διαβούλευση Παρασκευή 5-6 στις 10.οο πμ και αυτή λήγει την Τρίτη 9-6.Πόσοι αλήθεια πρόλαβαν να το αντιληφθούν και να μπορέσουν να σχολιάσουν? Εκτός αν ο στόχος είναι η προσχηματική διαβούλευση.Με συναδέλφους της πρόνοιας που επικοινώνησα σήμερα στην επαρχία φυσικά και δεν το είχαν αντιληφθεί.Αυτά δεν είναι χρονικά περιθώρια για σοβαρή διαβούλευση.
Από την μέχρι τώρα διαβούλευση καταλαβαίνει κανείς το αλαλούμ και την συγχυση που επικρατεί ως προς το τι ισχυει και τι όχι με τα προνοιακά.Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό των κωφών.Οι κωφοί μεταξύ 19-65 αν δεν έχουν άλη πάθηση και είναι ανασφάλιστοι ή έμεσα ασφαλισμένοι εντάσσονται στην βαριά αναπηρία.Αλλά οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν .Πως να το γνωρίζουν όταν έχουμε δέκα νομοθεσίες με τρείς το λιγότερο υποπεριπτώσεις η καθε μία?Μ εεγκυκλίους που αναιρούν η μία την άλλη?Επομένως η σοβαρή δουλειά είναι η απλοποίηση της νιμοθεσίας και θα συμφωνήσω με κάποια σχόλια σημασία έχει η λειτουργικότητα και το ποσοστό όχι η πάθηση αυτή καθεαυτή.Οπως ανέφερα και σε άλλα σχόλια μου οι Δήμοι δεν μπορούν να έχουν την λειτουργίσα ταμείου διότι αυτό προυποθέτει προσωπικό και νοργάνωση που λυπάμαι δεν υπάρχει.Επίσης όπως καταλαβαίνετε για τις προεγκρίσεις πρέπει να υπάρχει ξεχωριστό τμήμα, διότι τώρα οι πέντε υπάλληλοι τα κάνουν όλα.Και εξυπηρετούν κοινό και εκδίδουν αποφασεις και καταχωρούν στο μηχανογραφικό σύστημα και υπογράφουν-ελέγχουν καταστάσεις και αποδίδουν στην οικονομική επιτροπή και προυπολογίζουν και στέλνουν τα ενημερωτικά και αποχρεώνουν έγγραφα και φακελώνουν και απαντούν στα τηλέφωνα εάν δεν έχουν μπροστά τος κοινό.Συνεχώς το Υπουργείο βάζει και κάποια άλλη παράμετρο που απαιτεί περαιτέρω ενέργειες.Αυτή θα ήταν η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας?Να ψάχνουμε άραγε σε ποιά κατηγορία θα μπορεί να ενταχθεί ο δικαιούχος με βάση τα λεγόμενα του για να υποβάλει το αίτημα για προέγκριση?Μα συστατικό στοιχείο της αίτησης ήταν σύμφωνα με τις Υπουργικές αποφασεις η γνωμάτευση της επιτροπής.Μετά αν ο πολίτης υποβάλει αίτημα προέγκρισης για βαρειά νοητική υστέρηση και φέρι γνωμάτευση με μέτρια θα πρέπει να απορίψεις το αίτημά του? να το επαναυποβάλει?Να γίνουμε σαν το ΙΚΑ που καταθέτει οπαραπληγικός για σύνταξη λόγω αναπηρίας όπου απορίπτεται λόγω ενσήμων, αλλά έχει τα ένσημα για το εξωιδρυματικό,αλλά επειδή δεν ήξερε την διαφορά να τοζητήσει δεν το λαμβάνει γιατί πολύ απλά του λένε δεν τοζήτησες.Το θέμα είναι να γίνουμε όλοι καλύτεροι όχι όλοι χειρότεροι.Προφανώς το Υπουργείο έχει σαν παράδειγμα τα ταμεία.Εδώ όμως δεν μπορεί να τύχει της εφαρμογής γιατί υπάρχουν διαφορετικές νομοθεσίες.Η προέγκριση θα δημιουργήσει το τελειωτικό έμφραγμα στις υπηρεσίες των Δήμων, που κανείς δεν ασχολείται μαζί τους αλλά όλοι θεωρούν τις υπηρεσίες τους πάρεργο.Γι αυτό δεν ερωτώνται ποτέ.Οταν θα φτάσουν οι αποφάσεις χορήγησης να εκδίδονται μετά από 10-12 μήνες , όταν θα συσωρεύονται αιτήματα με προεγκρίσεις που θα αναμένουν την έκδοση του ΚΕΠΑ , αφού κανείς δεν ΔΙασφαλίζει ότι όποιος ζητά προέγκριση τελικά θα την χρησιμοποιήσει και δεν τίθεται χρονικό περιθώριο μέσα στο οποίο θα πρέπει να απευθυνθεί στα ΚΕΠΑτότε θα ελπίζω να υποχρεωθούν όλοι να κάνουν την αξιολόγηση τους.Είναι απαράδεκτο να μην έχουν ληφθεί υπόψη τα ανωτέρω , μου είναι αδιανόητο ότι δεν υπαρχει αντίληψη της κατάστασης.Η λύση είναι μία γρήγορη και αποτελεσματική λειτουργία των ΚΕΠΑ.Τα υπόλοπα είναι κακής εμπνευσης ημίμετρα που θα δημιουργήσουν πιο πολλά προβλήματα από αυτά που θα λύσουν.
Θα ήταν δυνατό να υπάρχει κάποια μέριμνα για κάποιους πολίτες οι οποίοι, μπορεί να μην είναι μεν οι ίδιοι ανάπηροι, αλλά έχουν να φροντίσουν πολλούς αναπήρους μέσα στην οικογένειά του. Για παράδειγμα:
πολίτης, παντρεμένος με 1 παιδί και είσόδημα δημοσίου υπαλλήλου, που έχει το βάρος των παρακάτω:
1.μητέρα με ημιπλιγία (αίτηση στο ΚΕΠΑ για αναπηρία και λήψη επιδόματος)
2.αδελφή με νοητική υστέρηση άνω του 67% (παίρνει επίδομα)
3.Πατέρας με άνοια (έχει σύνταξη).
Παράλληλα για το παιδί 4 ετών, πρέπει να καταβάλονται δαπάνες για λογοθεραπεία και εργοθεραπεία.
Είναι πραγματικό περιστατικό και για το σκοπό αυτό όπως καταλαβαίνεται τα εξοδα είναι τεράστια.
Δε θα επρεπε με κάποιο τρόπο να έχει μία βοήθεια ο πολίτης αυτός, είτε με τη μορφή επιδόματος, είτε με το να έχει δυνατότητα κάποια νοσοκόμα ή κάτι αντίστοιχο, να παρέχει μία βοήθεια με δαπάνη που να καλύπτει η πρόνοια ή το ασφαλιτικό ταμείο;
Διαφορετικά, κάποιος/οι από όλους είναι καταδικασμένοι και αλλοίμονο στο μικρό παιδί, που έχει μεν προτεραιότητα αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα, ούτε οικονομική ούτε χρόνου.
ευχαριστώ
Προς κ. Ωρίωννα:
Θα περιέγραφα το θέμα της κώφωσης ως εξής: ο πάσχων που παίρνει 67% και άνω ποσοστό αναπηρίας, ιατρικά θεωρείται κωφός.
Παρόλα αυτά, η κώφωση παραμένει η μοναδική αναπηρία όπου το να έχει κανείς ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω οδηγεί σε επίδομα μόνο αν είσαι ανήλικος ή υπερήλικος.
Με κάποιον μυστηριώδη τρόπο, το να είσαι ενήλικος (18-65 ετών) κωφός και να έχεις γνωμάτευση με 67% και άνω αναπηρία λόγω κώφωσης, δεν σε καθιστά ικανό να παίρνεις 313 ευρώ επίδομα τον μήνα, ούτε καν όταν είσαι άνεργος και ανασφάλιστος.
Πιστεύω ότι η πολιτεία πρέπει να μεριμνήσει για αυτό το νομικό παράδοξο. Είμαι δε απολύτως βέβαιη ότι δεν συμβαίνει αυτό σε καμία άλλη πάθηση πλην της κώφωσης. Και απολύτως αποφασισμένη, μέσω και του συλλόγου μας, να το κοινοποιήσω και να ευαισθητοποιήσω όσους περισσότερους μπορώ, ώστε τα νέα παιδιά να μην αντικρύζουν τον τοίχο του παραλόγου, όπως εμείς.
Καλησπέρα και πάλι.
Θέλω να πω πως λίγο πολύ, όλοι έχουμε βάλει ένα λιθαράκι και ελπίζω να ληφθούν υπόψη τα όσα έχουμε καταθέσει.
Αναφορικά με την πρόταση της αγαπητής κυρίας Κολοτούρου συμφωνώ επίσης. Θα προσθέσω, πως θα πρέπει να καλύπτει και τους ανθρώπους με συγγενείς ανωμαλίες, διότι παρατηρείται το παράδοξο να λαμβάνει κάποιος 67%+ και να μην θεωρείται ούτε βαρήκοος, ούτε κωφός και πάλι λόγω ηλικίας να μην παίρνει επίδομα, διότι ο νόμος έχει κενά και ερμηνεύεται διαφορετικά από τον καθένα. Οπότε, συμφωνούμε σαφέστατα κυρία Κολοτούρου, προτείνοντας να διευρυνθεί το 67% σε όλες τις μορφές αναπηρίας. Έτσι θα καλυφθεί το κενό των βαρήκοων ή των κωφών από το ένα αυτί, που παίρνουν ποσοστό πάνω από 67% και δεν λαμβάνουν επίδομα επίσης.
Η διεύρυνση που αναφέρω τώρα, έχει σχέση με αυτό που αναφέρουν πριν και άλλοι άνθρωποι. Η νομοθεσία είναι δαιδαλώδης, τα επιδόματα δίνονται από 100 μεριές, δεν υπάρχει σαφές πλαίσιο για τα δικαιώματα των αναπήρων και ο νόμος έχει πολλά κενά. Είναι λάθος που τα επιδόματα αναπηρίας στηρίζονται στο ποσοστό ανά ασθένεια! Το επίδομα αναπηρίας θα πρέπει να στηρίζεται στο ποσοστό αναπηρίας, το οποίο και προκύπτει από την ασθένεια! Πρέπει να ενοποιηθούν τα επιδόματα εν ολίγοις (α) και το ένα επίδομα να δίνεται ανάλογα με συγκεκριμένο ποσοστό σε όλες τις παθήσεις (β)! Οι ασθένειες να δουλευτούν ως προς τα ποσοστά που δίνουν εν ολίγοις, όχι τα ποσοστά ως προς τα επιδόματα (γ)! Οι αιτήσεις θα πρέπει να είναι σαφέστατες επίσης, διότι με τους κωδικούς χρειάζεσαι εργατολόγο ή δικηγόρο για να τις συμπληρώσεις (δ) και αυτό δεν είναι υπόθεση δική μου, μα γεγονός! Οι αιτήσεις θα πρέπει να αιτούνται ποσοστό αναπηρίας μοναχά και από εκεί και πέρα, η πρόσβαση στα ευεργετήματα να είναι μια άλλη, απλή διαδικασία, που θα είναι κοινή για όλους (ε)!
Συνεχίζω να προτείνω την ηλεκτρονική αίτηση επιπλέον (στ), μιας και κάθε άλλη μορφή είναι και ψυχοφθόρα και ασύμφορη! Προτείνω μάλιστα, ακόμα και όταν η αίτηση γίνεται μέσω υπαλλήλου, να υπάρχει υπολογιστής για τη διαδικασία (η). Επίσης, πράγματι είναι παράλογο που η διαδικασία γίνεται μέσω δήμων, αντίθετα θα ήταν προτιμότερο να γίνεται μέσω απλής αίτησης στο ΚΕΠ, με δημιουργία ηλεκτρονικού φακέλου {θ}! Μάλιστα, θα προτείνω η αίτηση να έχει και πλαίσιο συμπλήρωσης από τον αιτούντα, για τις παθήσεις που ο ίδιος θεωρεί πως πρέπει να πάρει ποσοστό αναπηρίας (ι), μιας και παρατηρείται το φαινόμενο να δίνουν άλλο ποσοστό από αυτό που αναφέρεται στο ΦΕΚ, με τη δικαιολογία πως δεν παρατηρήθηκε άλλη πάθηση ή πως ξεχάστηκε να διαβαστεί η γνωμάτευση! Ο πάσχων ή ο συνοδός εν ολίγοις, θα πρέπει να έχουν συμμετοχή στην εκτίμηση του ποσοστού και όχι η εξέταση να έχει τη μορφή της Ιεράς Εξέτασης, που ο ανάπηρος φορτίζεται από τις αόριστες ερωτήσεις αισθανόμενος πως ΔΕΝ δικαιούται τίποτα και πως παρανομεί (ια)! Τέλος, προτείνω εντός της επιτροπής, να υπάρχει μέλος μιας ανεξάρτητης αρχής που να υπερασπίζεται τα δικαιώματα του πολίτη και ασθενούς, ώστε να σταματήσουν τα φαινόμενα αυθαιρεσίας και η κατακρεούργηση των ποσοστών αναπηρίας (ιβ)! Εναλλακτικά, να είναι δυνατό να γίνει η εξέταση παρουσία συνοδού κάποιας συγκεκριμένης ειδικότητας, είτε ο συνοδος είναι δικηγόρος, είτε είναι ψυχολόγος για παράδειγμα.
*και για τον Θεό, γιατί τέτοια γραφειοκρατία; Ας έχουν πρόσβαση όλες οι μονάδες σε έναν ηλεκτρονικό φάκελο και όχι η μία υπηρεσία να στέλνει ραβασάκια στην άλλη (ιγ)!
Με εκτίμηση, Ωρίωνας Μ.
Πρέπει να ληφθεί οπωσδήποτε μέριμνα έτσι ώστε κάποιες μορφές αναπηρίας που είναι εκ φύσεως μη αναστρέψιμες και τα αποτελέσματα των οποίων βαίνουν συνεχώς πιο επιβαρυντικά για το άτομο με αναπηρία με την πάροδο του χρόνου, να προστεθούν στη λίστα εκείνων για τις οποίες εκδίδεται μόνιμο και επ’ αόριστον πιστοποιητικό αναπηρίας.
Μια τέτοια συγκεκριμένη περίπτωση είναι η ολική παγκρεατεκτομή, λόγω της οποίας προξενείται στον ασθενή διαβήτης τύπου 1 και δεδομένου ότι ο οργανισμός δεν παράγει ίχνος ινσουλίνης, η καθημερινή επιβίωση και διαβίωσή του αποτελεί μια συνεχή μάχη. Επίσης δεδομένου ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η χορήγηση ινσουλίνης είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατον να ρυθμιστεί με επάρκεια, ο ασθενής ταλαιπωρείται από συχνές υπογλυκαιμίες ή ανόδους του σακχάρου, που καταστρέφουν καθημερινά την υγεία του με αποτέλεσμα με την πάροδο του χρόνου αυτή να χειροτερεύει ολοένα. Με ένα τέτοιο δεδομένο η «κατ΄έτος επανεκτίμηση» της κατάστασης του ασθενή και το να δίνεται διακριτική ευχέρεια σε κάποιες επιτροπές να μειώνουν το ποσοστό αναπηρίας του (για δημοσιονομικούς κατά βάση λόγους!) είναι και ανήθικο και παράλογο. Το ίδιο παράλογο είναι να του ζητείται να φέρνει νέα χαρτιά τα οποία αποδεικνύουν την ίδια κατάσταση (και συνεχώς επιδεινούμενη) κάθε ενά μιση με δύο έτη για να παρατείνεται με το μαρτύριο της σταγόνας η αναγνώριση του ποσοστού αναπηρίας του και να φοβάται συνεχώς μην και τυχόν κάποια επιτροπή του το μειώσει.
Η κατάσταση της αναπηρίας ενός ατόμου και το ποσοστό της αναπηρίας του δεν κρίνεται μόνο από το αν η γενεσιουργός της αναπηρίας ασθένεια (πχ καρκίνος) επανήρθε η όχι, αλλά ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ από την πραγματική κατάσταση της υγείας του στην καθημερινότητά του και το κατά πόσο η αναπηρία του του προκαλεί προβλήματα επιβίωσης-διαβίωσης.
Πάνω από όλα, γνώμονας σε αντίστοιχες περιπτώσεις οφείλει να είναι ο σεβασμός στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου κατά το άρθρο 2 του Συντάγματος.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΚΕΠΑ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΑΜΕΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ Η ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΑΘΗΣΗ ΤΟΥ, ΔΗΛ , ΔΗΛ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΦΟΡΕΙΑ ΤΙ ΕΧΩ ΑΛΛΑ ΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΝΤΑΣΕΤΕ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ Ή ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΕΛΩΝ Η ΠΑΘΗΣΗ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΕΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΧΟΡΗΓΗΤΕ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΜΑΣ???? ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟ 2006, ΝΒΑ ΔΕΙΝΕΤΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣΗ . ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΜΕΑ Κ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΧΡΕΙΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΜΟΥ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΟΣΤΩ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΕς ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ , ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ Κ ΠΑΡΑΛΟΓΟ. ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ , ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΣ ΜΑΣ ΔΕΙΝΕΤΕ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΕΙΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΒΕΒΑΙΩΣΗ
οι πρόνοιες με το υπάρχον μηδαμινό προσωπικό είναι αδύνατο να υποστηρίξουν όλο αυτό το σύστημα και να κάνουν προεγκρίσεις σε αυτά τα χρονικά διαστήματα και ούτε λίγο ούτε πολύ να γίνει ταμείο.
Πρόκειται για άλλη μια ΚΥΑ του ποδαριού με σκοπό να κουκουλώσει καταστάσεις αντί να τις επιλύσει και να διαιωνίσει για άλλη μια φορά τα κακώς κείμενα της υπάρχουσας νομοθεσίας.
Αν ήθελε κάποιος να κάνει σοβαρή δουλειά θα έπρεπε να αξιοποιήσει το προσωπικό που έχει στην Εθνική σχολή Δημόσιας Διοίκησης να κάνει διαγράμματα ροής εργασιών να μετρηθούν οι χρόνοι διεκπεραίωσης σύμφωνα με τον όγκο εργασίας και συνυπολογίζοντας καθυστερήσεις από άλλες εμπλεκόμενες Υπηρεσίες να γίνει προτυποποιηση των εργασιών για να ακολουθούν όλοι την ίδια διαδικασία και όχι όπως είναι τώρα που ο κάθε δήμος κάνει τα δικά του ,πρέπει να υπάρχει ομοιογένεια.Δεν μπορεί σήμερα που η διοίκηση έχει στα χέρια της ένα σωρό εργαλεία διοίκησης να μην τα αξιοποιεί και να βγάζει αποφάσεις μπακαλίστικες χωρίς σχεδιασμό, έτσι θα πάει μπροστά το δημόσιο??Πότε ήρθε κάποιος στην Πρόνοια να καταγράψει τις διαδικασίες και τις ελλείψεις να κάνει μετρήσεις???
Οι νομοθεσίες των επιδομάτων με τις συνεχείς τροποποιήσεις τους καθώς και με τις χίλιες δύο υποπεριπτώσεις έχουν γίνει δαιδαλώδεις δυσνόητες για το προσωπικό και προκαλούν δυσλείτουργία στην Υπηρεσία.
Τα επιδόματα για τα ΑΜΕΑ δίνονται από 100 μεριές με αποτέλεσμα και οι πολίτες να ταλαιπωρούνται και οι Υπηρεσίες να μπλέκουν μεταξύ τους για το ποιος πρέπει να δώσει το επίδομα και να γίνονται λάθη με διπλοεπιδοτήσεις!!!!!!!Χρειάζεται επειγόντως αναθεώρηση των νομοθεσιών γιατί εκτός των άλλων υπάρχουν πολλές αδικίες.
Οι δήμοι δεν είναι ο κατάλληλος φορέας για την διεξαγωγή της όλης διαδικασίας από όλες τις απόψεις και στελέχωσης και οργάνωσης και διοίκησης το πρόβλημα των πληρωμών που γίνεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε Δήμο ανάλογα με το τί έχει επιλέξει κάθε φορά η Διοίκηση είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα για να καταλάβει κανείς ότι δεν υπάρχει σύστημα και ομοιογένεια.Και επίσης οι υπάλληλοι δεν γίνεται να μπαίνουν κάθε δίμηνο υπόλογοι για 5 εκατ. ευρώ για να μην σχολιάσω ότι στο οικονομικών παίρνουν επιδόματα που διαχειρίζονται χρήματα ενώ στην Πρόνοια τίποτα.
Παρακαλώ πολύ όπως στις επιτροπές πιστοποίησης αναπηρίας να συμπεριληφθούν και οι υπόλοιπες αρμόδιες Επιτροπές: Ανώτατες Υγειονομικές Επιτροπές του Στρατού (Α.Σ.Υ.Ε.), του Ναυτικού (Α.Ν.Υ.Ε.), της Αεροπορίας (Α.Α.Υ.Ε.) και της Ελληνικής Αστυνομίας
όπως προβλέπεται στο ΦΕΚ: Αρ. Φύλλου 3483, ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ, 24 Δεκεμβρίου 2014, σελ. 40337.
Για πιστοποίηση αναπηρίας μέλους οικογενείας το ΓΛΚ ζητά γνωμάτευση απ΄ την Α.Σ.Υ.Ε. και όχι από το ΚΕΠΑ. Η ίδια γνωμάτευση δεν γινόταν αποδεκτή από τον εκάστοτε Δήμο για χορήγηση επιδόματος ΑμεΑ. Αυτό διορθώθηκε με το ΦΕΚ που σας προανέφερα. Ελπίζω να μη ξαναγυρίσουμε πίσω στην ταλαιπωρία των ΑμεΑ.
Σας παραθέτω τη συγκεκριμένη διάταξη:
Άρθρο 1
Προϋποθέσεις χορήγησης οικονομικής ενίσχυσης ή άλλης προνομιακής παροχής
Οι ενδιαφερόμενοι προς ένταξη στα προνομιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία καθώς και οι δικαιούχοι των οποίων η ισχύς των γνωματεύσεων ή πιστοποιητικών αναπηρίας έχει λήξει, εξετάζονται υποχρεωτικά από 1/9/2011 για την πιστοποίηση του βαθμού αναπηρίας τους από τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) ή τις Ανώτατες Υγειονομικές Επιτροπές του Στρατού (Α.Σ.Υ.Ε.), του Ναυτικού (Α.Ν.Υ.Ε.), της Αεροπορίας (Α.Α.Υ.Ε.) και της Ελληνικής Αστυνομίας, ως προϋπόθεση για τη χορήγηση ή την παράταση οικονομικής ενίσχυσης ή άλλης προνομιακής παροχής.
Ευχαριστώ,
Κώστας Λιναρδάτος
Με το παρών Σχέδιο Νόμου Πρέπει να ξεκαθαριστεί ΟΡΙΣΤΙΚΑ εάν οι Αποφάσεις -Γνωματεύσεις Αποτελέσματος Πιστοποίησης Ποσοστού Αναπηρίας της Ανώτερης Στρατού Υγειονομικής Επιτροπής (ΑΣΥΕ) γίνονται δεκτές για ένταξη των ΑΜΕΑ στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης ή οιποιασδήποτε άλλης προνοιακής παροχής.
Λαμβάνοντας υπ’οψιν τα παρακάτω:
1) Ν.Δ 1327/1972 Άρθρο 7 και 12 «ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ»
2) Ν 3863/2010 Άρθρο 6
3) Κ.Υ.Α. αριθμ. Π3α/Γ.Π.οικ. 49361/1253/22.12.2014
Άρθρο 1
Προϋποθέσεις χορήγησης οικονομικής ενίσχυσης ή άλλης προνοιακής παροχής
Οι ενδιαφερόμενοι προς ένταξη στα προνομιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρίακαθώς και οι δικαιούχοι των οποίων η ισχύς των γνωματεύσεων ή πιστοποιητικών αναπηρίας έχει λήξει, εξε
τάζονται υποχρεωτικά από 1/9/2011 για την πιστοποίηση του βαθμού αναπηρίας τους από τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) ή τις Ανώτατες Υγειονομικές Επιτροπές του Στρατού (Α.Σ.Υ.Ε.), του Ναυτικού (Α.Ν.Υ.Ε.),της Αεροπορίας (Α.Α.Υ.Ε.) και της Ελληνικής Αστυνομίας, ως προϋπόθεση για τη χορήγηση ή την παράταση οικονομικής ενίσχυσης ή άλλης προνομιακής παροχής.
ΠΕΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΑΛΛΑΓΕΣ:
Άρθρο 01: Ένταξη στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία
α. Το άρθρο 46 του ν.4025/2011 (Α΄228),όπως αυτό ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
Οι ενδιαφερόμενοι προς ένταξη στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία, καθώς και οι δικαιούχοι των οποίων η ισχύς των γνωματεύσεων ή πιστοποιητικών αναπηρίας έχει λήξει, εξετάζονται υποχρεωτικά από 1/9/2011 για την πιστοποίηση του βαθμού αναπηρίας τους από τις Υγειονομικές Επιτροπές ΚΕ.Π.Α.ή της ΑΣΥΕ, ως προϋπόθεση για τη χορήγηση ή παράταση των προνοιακών παροχών.
2. Από 1/10/2015 η διαδικασία ένταξης στα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία καθορίζεται ως εξής:
δ) Με την υποβολή σχετικής αίτησης στα ΚΕ.Π.Α.ή την ΑΣΥΕ βάσει του ανωτέρω ειδικού σημειώματος παραπομπής, ολοκληρώνεται η διαδικασία υποβολής αιτήματος για ένταξη στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία και κατά συνέπεια η ημερομηνία υποβολής της σχετικής αίτησης στo Δήμο συνιστά και την ημερομηνία έναρξης των οικονομικών αποτελεσμάτων αυτών.
ε) Η διαδικασία ένταξης σε ένα ή περισσότερα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία ολοκληρώνεται με την προσκόμιση από τον αιτούντα στην αρμόδια υπηρεσία χορήγησης αυτών της «Γνωστοποίησης Αποτελέσματος Πιστοποίησης Ποσοστού Αναπηρίας» από τα ΚΕ.Π.Α ή την ΑΣΥΕ.
στ) Ειδικότερα κατά την προσκόμιση από τους ενδιαφερόμενους της «Γνωστοποίησης Αποτελέσματος Πιστοποίησης Ποσοστού Αναπηρίας», οι αρμόδιες υπηρεσίες θα διενεργούν υποχρεωτικά έλεγχο, με ανάκτηση αυτής μέσω της σχετικής ηλεκτρονικής υπηρεσίας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ή αποστολής της γνωματευσης από την γραμματεία της ΑΣΥΕ ηλεκτρονικά η με FAX.
Πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για συνέχιση του επιδόματος μετά την λήξη του, για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, γιατί ο προγραμματισμός των επιτροπών, ιδικά στην νησιωτική και ορεινή Ελλάδα είναι δραματικός και πολλές φορές φτάνει και το ένα έτος.
Έχοντας προσωπική εμπειρία, γνωρίζω ότι υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων με βαρειά αναπηρία λόγω εγκεφαλικού στα οποία άτομα ο χρόνος που μεσολαβεί από την ημερομηνία αίτησης εώς την ημερομηνία που τελικά περνούν από την επιτροπή ΚΕΠΑ είναι πολύ μεγάλος (π.χ. 8-10 μήνες). Πιστεύω ότι ο χρόνος αυτός πρέπει να μειωθεί στο ελάχιστο γιατί εκτός των άλλων προβλημάτων αυτοί οι άνθρωποι κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ο αδελφός μου, Χαρίσης Γεώργιος του Κων/νου, του οποίου έχω την επιμέλεια, πάσχει από σύνδρομο Down, με ποσοστό αναπηρίας 85%, διαπιστωμένο από την ανωτάτη υγειονομική επιτροπή του Στρατού.
Έως τις αρχές του 2012 έπαιρνε το επίδομα βαριάς νοητικής καθυστέρησης (1050 ευρώ το δίμηνο). Επίσης, έπαιρνε και μέρισμα (378 ευρώ) από τη σύνταξη του αποβιώσαντος πατέρα, το οποίο υπερέβαινε κατά δεκαοχτώ (18) ευρώ την βασική σύνταξη του ΟΓΑ (360 ευρώ, ύστερα από την αναπροσαρμογή, βάσει του άρθρου 19 του Ν. 3863/2010). Ξαφνικά, επί υπουργίας Βρούτση, αποφασίστηκε η διακοπή του ανωτέρω επιδόματος με το δικαιολογητικό ότι η σύνταξη που λάμβανε από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους, υπερέβαινε την βασική σύνταξη του ΟΓΑ (κατά 18 ευρώ, όπως προανέφερα).
Αυτή η εξέλιξη δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης στον αδελφό μου και στην μητέρα μου, οι οποίοι συνοικούν, και αδυναμία να ανταπεξέλθουν στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους και στην συνέχιση της ομαλής ιατροφαρμακευτικής τους αγωγής.
Για το θέμα είχε κατατεθεί αναφορά προς τον υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Βρούτση Ιωάννη, από την βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ν.Άρτας Όλγα Γεροβασίλη, χωρίς να υπάρξει καμία ανταπόκριση.
Να σημειωθεί ότι ο αδελφός μου έχει απογραφεί με τις νόμιμες διαδικασίες ως δικαιούχος προνοιακού επιδόματος στις 1/3/2012 με αρ. πρωτ. ΚΕΠ 0492/φ.547646/1395/01-03-2012.
Αυτό που ζητώ, είναι αυτό που περιέχεται στην επιστολή της ΠΟΣΓΚΑμεΑ (9/3/15) προς τον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, στην οποία ζητούσε: «Να ψηφισθεί διάταξη νόμου για τη μη διακοπή του επιδόματος των ΑμεΑ με Νοητική Αναπηρία σε περίπτωση που κληρονομήσουν τη σύνταξη του γονέα τους. Συγκεκριμένα, για να επιτευχθεί αυτό, απαιτείται η επαναφορά της διάταξης του άρθρου 18, παρ. 3, του Ν. 2072/92 με την προσθήκη της φράσης «ή όταν συνταξιοδοτούνται», διάταξη η οποία καταργήθηκε με το Ν. 2716/99 (άρθρο 22).»
Έχω εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της αριστεράς ότι θα δείξει έμπρακτα την προσήλωσή της στη δικαιοσύνη και στην υπεράσπιση των αδυνάτων και θα επανορθώσει την κατάφωρη αδικία, που επέδειξαν όσοι άσκησαν σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική, υλοποιώντας μνημονιακές επιταγές που επεβλήθησαν στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Το παρακάτω σχολιο το δημοσιεύουμε και στο άρθρο 4 και αυτο γιατι δεν ξέρω που είναι ορθότερο να τοποθετηθεί αφού εμάς μας αφορούν και τα 2.
Σε κάθε περιπτωση όμως επειδή σε αυτο το άρθρο μπαίνει η διαδικασία και εξαιτίας του ότι οι βαριά Τοξικοεξαρτημένοι από ουσίες λόγο της πάθησης τους υπόκεινται σε ρατσιστικές συμπεριφορές και στιγματιστικές αντιλήψεις θεωρούμε ότι πρεπει η όλη διαδικασία να γίνει όσο πιο προσβάσιμη γίνετε και σύντομη γιατι αλλιώς εκ των πραγμάτων μας αδικεί και το αποτέλεσμα είναι να »μένουν απ έξω» από το προνοιακό επίδομα (αν βέβαια δικαιούνται να το λάβουν) πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από Βαριά Τοξικοεξάρτηση ναρκωτικών ουσιών.
Εμείς σαν σύλλογος Θεραπευομένων Ο.ΚΑ.ΝΑ. Βορείου Ελλάδος ο »ΣΙΣΥΦΟΣ΄΄ θα επιθυμούσαμε την χορήγηση επιδόματος από την πρόνοια με την διατύπωση ΄΄ΕΙΔΙΚΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟ ΕΠΙΔΟΜΑ» και εξηγώ όσο καλύτερα μπορώ.
Το 2012 άλλαξε το ποσοστό αναπηρίας για την βαριά τοξικοεξάρτηση για όσους – όσες παρακολουθούν κρατικά προγράμματα απεξάρτησης όπως Ο.ΚΑ.ΝΑ. ΚΕ.Θ.Ε.Α. ΙΑΝΟΣ ΑΡΓΩ κ.α και από 67% έπεσε στο 35% με σχεδόν άμεσα αποτελέσματα που επιβαρύνουν οικονομικά πολλαπλάσια την πολιτεία από αυτά που υποτίθεται ότι θα την γλίτωναν.
Βέβαια το τι ακριβώς συνέβη στους ανθρώπους που δίνουν την δική τους μάχη με την εξάρτηση θα χρειαζόμουν πολλές σελίδες να σας το περιγράψω ενδεικτικά μόνο θα σας θυμίσω ότι πολλά δυστυχισμένα κορίτσια που βλέπετε γύρω σας στις πιάτσες του αγοραίου ερωτά (όπως λέγονται) βρίσκονται εκεί γιατι ακριβως δεν μπορούν πλέον να πάρουν το επίδομα πρόνοιας και να ζήσουν έστω οριακά αξιοπρεπώς η κάποια νεαρά συνήθως άτομα που σας ζητούν στον δρόμο σας να τους αγοράσετε μια τυρόπιτα η ένα σάντουιτς, με τρύπια παπούτσια και αξύριστο πρόσωπο, αυτοί οι ίδιοι που κοιμούνται στα πάρκα η μέσα σε χαρτόκουτο είναι συνάνθρωποι μας που ζώντας υπό αυτές τις συνθήκες προσπαθούν όπως είπα και πριν να ολοκληρώσουν κάποιο προγραμμα απεξάρτησης. Εμείς σαν Σύλλογος Θεραπευομένων Ο.ΚΑ.ΝΑ. Βορείου Ελλάδος ο »ΣΙΣΥΦΟΣ» ζητούμε από την πολιτεία
1ον Να χορηγεί το το προνοιακό επίδομα σε ολους όσους πάσχουν απο βαριά τοξικοεξάρτηση από ουσίες που προκαλούν ψυχοσωματική εξάρτηση με κακή πρόγνωση λαμβάνοντας φυσικά υπόψιν εκτός των άλλων και κοινωνικοοικονομικά κριτήρια.
2ο Να χορηγεί η πολιτεία το ειδικό υποστηρικτικό της θεραπείας επίδομα με την παρουσίαση της βεβαίωσης του προγράμματος που παρακολουθεί ο εκάστοτε χρήστης με υπογραφή του διευθυντή της μονάδας και οχι να ζητούν απο ανθρώπους που δεν έχουν τις καλύτερες των σχέσεων ένα βουνό έγγραφα από δημόσιες υπηρεσίες (που δυστυχως -οχι πάντα βέβαια- τους αντιμετωπιζουν σαν Β κατηγορία ανθρώπους).
3ο Θέλουμε στις Υγειονομικές επιτροπές την παρουσία ψυχιάτρου η ειδικού ψυχοθεραπευτή.
4ο Ζητάμε να υπαρχει εκπρόσωπος από τους συλλόγους θεραπευομένων όταν λαμβάνονται αποφάσεις οι οποίες αφορούν την ασθένεια τους καθώς και για όποιες άλλες αλλαγές γίνονται σε θεσμικό πλαίσιο.
Ευχαριστούμε
Όταν η ενασχόληση με τους αναπήρους προκειμένου να κάνουμε την απονομή αναπηρίας πιο δίκαιη (υποτίθεται) στην αναμεταξύ τους σχέση, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη σε ποιο σημαντικά πράγματα από αυτό. Το πιο σημαντικό πρόβλημα που κάποιοι δεν θέλουν να δουν είναι ο αποκλεισμός των αναπήρων από την κοινωνική ζωή του τόπου. Όταν λοιπόν υπάρχει αποκλεισμός σε όλα τα επίπεδα (από εργασία – κοινωνικές συναναστροφές ) τότε με ποιο δικαίωμα καταργούμε η μειώνουμε επιδόματα και συντάξεις από ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Αυτό ούτε ο διάβολος δεν θα το ήθελε. Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος με κομμένο το αριστερό πχ χέρι δεν βρίσκει εργασία πουθενά εξαιτίας της εξωτερικής εμφάνισης του πέστε μου πως είναι δυνατό να καταφερόμαστε ενάντια σε αυτούς τους ανθρώπους που θα μπορούσε να είναι πιο χρήσιμοι από κάποιους άλλους αρτιμελείς. Δυστυχώς στην Ελλάδα θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να συνειδητοποιήσουμε κάποια πράγματα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις και στην Ελλάδα μιας και ο κος Σόιμπλε παρόλο που βρίσκεται στο αναπηρικό καροτσάκι εξακολουθεί και κρατά τα ηνία της Ευρωπαϊκής οικονομίας. Δυστυχώς την τύχη μέσα από την ατυχία του Κου Σόιμπλε δεν μπορούν να την έχουν οι ευάλωτες κοινωνικά ομάδες και κυρίως οι ΑΜΕΑ. Για αυτό τον λόγο προτείνω ότι όποιες αποφάσεις ληφθούν να είναι πάντα υπέρ των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες και κάποιοι να μην Διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον. Ας παραμείνουμε άνθρωποι όσο μπορούμε περισσότερο.
4. Οι αρμόδιες υπηρεσίες χορήγησης των προνοιακών παροχών δύνανται αυτεπάγγελτα ή κατ’ εντολή της Γενικής Γραμματείας Πρόνοιας να διενεργούν τακτικούς ή έκτακτους επανελέγχους διοικητικής ή και ιατρικής φύσεως των καταβαλλόμενων οικονομικών ενισχύσεων,….
Στο ανωτερω αρθρο χρειαζεται περαιτερω εξειδεικευση των προς επανεξεταση περιπτωσεων αλλοιως ειναι σιγουρο οτι θα οδηγησει σε κατασχρηστικες καταστασεις και διακριτικες μεταχειρησεις.
Επιπλέον παρατήρηση Στις Υπουργικές αποφα΄σεις που τροποποιήθηκαν το 2013 και ορισαν την κατάθεση γνωμάτευσης ΚΕΠΑ η ισχύς άρχιζε ΑΠΌ 2-11-2011 αναδρομικά που ήταν η ημερομηνία δημοσιέυσης του Νόμου για τα ΚΕΠΑ.Μάλιστα οι υπηρεσίες ζητήσαμε γνωματεύσεις ΚΕΠΑ αναδρομικά και για τα επιδόματα που μέχρι τότε δεν προβλέπονταν για όσους είχαν καταθέσει δικαιολογητικά από 2-11-2011.Επομένως το σωστό είναι για τα προνοιακά να ορίζεται αυτή η ημερομηνία και όχι η 1-9-2011.
Δεύτερη επιπλέον παρατήρηση .Μόνο για τις αυτεπάγγελτες και τον έλεγχο των στοιχείων που προκύπτουν από αυτές φτάνει το εικοσαήμερο.Υπάρχουν περιπτώσεις που πρέπει να κατατεθο’ύν βεβαιώσεις από τα ασφαλιστικά τα μεία οι οποίες δεν υπάγονται στα αυτεπάγγελτα διότι απαιτούν κάποιες ενέργειες του ενδιαφερόμενου για να εκδοθούν.
Απλοποιείστε την νομοθεσία ,σταματείστε τις επικαλύψεις πρόνοιας και ασφαλιστικών ταμείων,χορηγείστε την παροχή στον πολίτη από μία πηγή με τα αντίστοιχα χρήματα που παίρνει από 2-3 πηγές για να μην χρειάζεται να πηγαίνει σε τόσες υπηρεσίες ο πολίτης και αυτές να μπορούν να προσφέρουν μια ουσιαστική υπηρεσία.Τέλος ρωτήστε τους ανθρώπους που δουλεύουν στη βάση που έρχονται σε καθημερινή επαφή με τον πολίτη στις Πρόνοιες και τα ασφαλιστικά ταμεία εάν θέλετε να έχετε την πραγματική εικόνα προκειμένου να θέσετε τις βάσεις για ένα ρεαλιστικό πλαίσιο λειτουργίας.Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουμε ζήσει το θέατρο του παραλόγου πολίτες και υπάλληλοι .
Κυρία Λάντου, διάβασα με μεγάλη προσοχή αυτά που είπατε. Προσωπικά πάσχω από κώφωση και προσπαθώ να μάθω οτιδήποτε αφορά στην κώφωση , επειδή είμαι πρόεδρος του ΔΣ του σωματείου «Ακουστήριξη – κίνηση για την προσβασιμότητα κωφών και βαρηκόων με προφορικό λόγο».
Διαβάζοντας αυτή την πρότασή σας: «Επομένως κάνει κάποιος αιτηση για επίδομα πχ.βαριας αναπηρίας, και είναι έμμεσα ασφαλισμένος .Βγαίνει η προέγκριση ,μετά προσκομίζει γνωμάτευση με βάση την οποία δεν μπορεί να ενταχθεί στην βαριά αναπηρία γιατί η πάθησή του ισοδυναμεί πχ με παραπληγία »
και επειδή γνωρίζω ότι πολλοί ενήλικες κωφοί, μέσα στην απελπισία τους επειδή δεν μπορούν να πάρουν επίδομα κώφωσης λόγω …ηλικίας (!) , όπως περιγράφω παρακάτω, ζητούν το επίδομα βαριάς αναπηρίας και δεν τους δίνεται με το αιτιολογικό ότι είναι κωφοί (έχουν άλλη πάθηση, συγκεκριμένη πάθηση δηλαδή, με συγκεκριμένους κανόνες χορήγησης επιδομάτων), νομίζω ότι για πρώτη φορά κατανόησα σε ποιο σημείο σκοντάφτει αυτή η διάταξη και σας ευχαριστώ πολύ.
Επομένως, πρέπει σαφώς το επίδομα κώφωσης να επεκταθεί σε όλες τις ηλικίες κωφών με 67% αναπηρία και άνω, γιατί οτιδήποτε άλλο το μόνο που θα έχει ως αποτέλεσμα θα είναι αυτό που συμβαίνει και σήμερα, δηλαδή να γίνεται ο κωφός ηλικίας 18-65 ετών μπαλάκι μεταξύ των υπηρεσιών πρόνοιας και να μην μπορεί να πάρει κανενός είδους επίδομα, αν και ανάπηρος με 67% και άνω αναπηρία!
Ετσι εξηγείται πως έχουμε αυτό το απελπισμένο πλήθος άνεργων, ανασφάλιστων και χωρίς επίδομα κωφών, που καταφθάνουν στο σωματείο μας με γνωματεύσεις 67% και άνω αναπηρίας λόγω κώφωσης και δεν γνωρίζουν πως να βρουν τρόπο να ζήσουν. Και ποιος να τους πάρει για δουλειά με τις συγκεκριμένες οικονομικές συνθήκες;
Πως να μην οδηγηθούν συνεπακόλουθα στον ψυχίατρο, όπως περιγράφει ο κ. Ωρίωννας Μ. παρακάτω;
παρατήρηση πρώτη. Το αρθρο δεν λαμβάνει υπόψη ότι υπάρχουν ΔΕΚΑ ΔΙΑΔΟΡΕΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΑΠΗΡΙΚΩΝ επιδοματων με διαφορετική νομοθεσία ως προς τις προυποθέσεις χορήγησης.Με λεπτές διαφορές ή και πιο ουσιαστικές μπορεί να δικαιούται κάποιος στην μία κατηγορία όχι όμως εάν η πάθησή του είναι κάπως διαφορετική απ ότι ορίζεται. ΧΩΡΊΣ ΑΠΛΟΠΟΊΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΠΟΊΗΣΗ ΝΟΜΟΘΕΣΊΑΣ ΤΟ ΕΓΧΕΊΡΗΜΑ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΈΝΟ.Η εμπειρία μας λέει ότι οι πολίτες δεν γνωρίζουν ακριβώς να αιτηθούν την κατηγορία αφου και εμείς εάν δεν έχουμε στα χέρια μας την πιστοποίηση δεν μπορούμε να ξέρουμε που θα μπορούσαν να ενταχθούν.Επομένως κάνει κάποιος αιτηση για επίδομα πχ.βαριας αναπηρίας, και είναι έμμεσα ασφαλισμένος .Βγαίνει η προέγκριση ,μετά προσκομίζει γνωμάτευση με βάση την οποία δεν μπορεί να ενταχθεί στην βαριά αναπηρία γιατί η πάθησή του ισοδυναμεί πχ με παραπληγία και άρα έπρεπε να απευθυνθεί στο ταμείο του.Εκείνος όμως έχει την προέγκριση.Τι γίνεται τότε?Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα.Β) Θα συμφωνήσω με τον ανωτέρω σχολιαστή SOTIRIOs για την πρόσβαση στις ηλεκτρονικές διασταυρώσεις για τις οποίες έχουμε κάνει έγγραφα και στην κυριολεξια παρακαλάμε να μας δοθεί.Γ) Οι Υπουργικές αποφάσεις αναγράφουν πάντα ότι οι υπηρεσίες υποχρεούνται εντός πχ 20ημερών να κάνουν αυτήν την ενέργεια ή ένα τρίμηνο πριν να ειδοποιήσουντους ενδιαφερόμενους.Που στηρίζονται και αυθαίρετα ορίζουν χρονικά διαστήματα.Εχουν κάνει κάποια αξιολόγηση των υπηρεσιών που με τρείς και πέντε υπάλλήλους προσπαθούν να ανταποκριθούν στις συνεχείς αλλαγές που επιβαλλει το υπουργείο στο νομοθετικό πλαίσιο? Εχει αντιληφθεί το Υπουργείο ότι και τους φακέλλους σε πολλές περιπτώσεις τους αγοράζουμε οι υπάλληλοι για να στείλουμε τα επείγοντα? Με αυτό θέλω να πω ότι χρονικοί ορίζοντες τέτοιοι είναι εκτός πραγματικότητας με την επικρατούσα κατάσταση. Δ) Το άρθρο αυτό σημαίνει ότι πλέον δεν δεχόμαστε ΑΣΥΕ όπως έγινε με πρόσφατη τροποποίηση η οποία μας δημιούργησε πρόβλημα διότι μας προσκομίστηκαν γνωματε΄υσεις ΑΣΥΕ πλέον της δεκαετίας και σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου έπρεπε να τις κάνουμε δεκτές.Παρακαλόύμε να διευκρινίζεται αυτό.Επίσης εάν γίνονται δεκτές σε περιπτώσεις που υπάρχει ΚΕΠΑ να διευκρινίζεται ποιά είναι ισχυρότερη και κατά την αποψή μου ισχυρότερη πρέπει να είναι η πιό πρόσφατη.Αλλιώς ακυρώνεις κάθε διαδικασία επανελέγχου.Ε)Είναι σωστό η εφαρμογή να αρχίζει από 1-10-2015 για να υπάρχει ένας μίνιμουμ χρόνος συννενόησης για τον τρόπο εφαρμογής.ΣΤ) Στην σωστή κατεύθυνση η αναφορά για τα αχρεωστήτως η οποία όμως θα πρέπει να εξειδικευτεί διότι υπάρχει τεράστιο θέμα με τα καλοπίστως ληφθέντα και γενικά με την διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί.Ζ)Με την υποβολή της πιστοποίησης θα πρε΄πει να υποβάλλεται και οαριθμός πρωτοκόλλου για να πιστοποιείται το εξάμηνο. Συνοψ’ιζοντας θα παρακαλούσα να λάβετε σοβαρά υπόψη ότι η διαδικασία αυτή ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.Τα τμήματα στελεχώνουν ελάχιστοι υπάλληλοι που δεν έχουν ως αριθμός καμμία σχέση με τον αριθμό που υπηρετούσε στις Νομαρχίες, ενώ κανείς δεν θέλει να μετακινηθεί λόγω της κατάστασης που επικρατεί με τα προνοιακά επιδόματα.Κσαι εμείς που απομένουμε είμαστε πέρα από τα τα όρια της ψυχολογικής αντοχής. EΛΠΙΔΑ ΛΑΝΤΟΥ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΗ ΠΡΟΝΟΙΑΣ(ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ) ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Προς κ. Μιχάλη Κορωναίο.
Κάποιο λάθος κάνετε για την κώφωση. Η κώφωση ανήκει σαφώς στις 43 παθήσεις και έχει προστεθεί στον κατάλογο των μόνιμων παθήσεων από 18/11/2013.
Διαβάστε αν θέλετε και το σχόλιό μου στο άρθρο 7, που αφορά όσους έχουν μια από τις 43 παθήσεις, που είναι μόνιμες εδώ και 2 σχεδόν χρόνια, και παρόλα αυτά καλούνται να επαναξεταστούν στα ΚΕΠΑ , επειδή η γνωμάτευσή τους δόθηκε λίγους μήνες πριν την ημερομηνία 18/11/2013.
Σε αυτούς τους ανθρώπους θα μπορούσε πολύ απλά να δοθεί η δυνατότητα να μετατρέπουν την γνωμάτευσή τους σε απ’ αόριστον με μια απλή αίτηση, όπως και σαφώς είχε υποσχεθεί το υπουργείο και ο κ. Υπουργός μετά από συνάντηση με την ΕΣΑμεΑ στις 9/4/2015. Εχει αναγραφεί αυτή η υπόσχεση σαφέστατα στο δελτίο τύπου της ΕΣΑμεΑ, όπως θα δείτε στο σχόλιό μου στο άρθρο 7.
Απαιτείται πλήρης αναδιοργάνωση του προελέγχου του ασθενούς και του φακέλλου του από θεσμικά οργανωμένο κέντρο, όπως γινόταν προ 3ετίας για τους αιτούντες για πρώτη φορά, (Αγία Μαρίνα). Ο προέλεγχος και η εξέταση από τις ιατρικές ειδικότητες είναι απαραίτητος για την πληρέστερη και δικαιότερη ιατρική κρίση των 3 μελών επιτροπών. Το υπουργείο οφείλει να εξετάσει το θέμα αναλυτικά και να το συνδέσει σοβαρά με την «χαλάρωση» που παρατηρήθηκε τα τελευταία 2 χρόνια και με τις συνέπειες στους αρρώστους και στην οικονομία του κράτους.
Ένα άλλο πράγμα που πρέπει και μπορεί να συμπεριληφθεί στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου σας, είναι οι περιπτώσεις των Ανίκανων για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα Τέκνων , εκ γεννετής. Αυτή τη στιγμή, δικαιούνται το 20% της σύνταξης από τον ένα γονέα, και το 60 % σε περίπτωση που είναι ορφανά εξ’ αμφοτέρο. Δεν εξετάζετε η περίπτωση να είναι ορφανά εξ’ αμφοτέρο, και οι γονείς τους να μην ήταν συνταξιούχοι. Σε αυτήν την περίπτωση, λαμβάνουν το 60 % της βασικής σύνταξης (περίπου 240 ευρώ). Θα πρέπει να νομοθετηθεί ένα επίδομα, που να καλύπτει τις ανάγκες και τα απαραίτητα και αναγκαστικά έξοδα διαβίωσης των Ανίκανων Τέκνων. Ή έστω, η κρατική κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών τους. Διότι το κόστος επιβίωσης ενός Ανίκανου για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα, υπερβαίνει κατά πολύ το 60% της βασικής σύνταξης.
Φίλοι και συνάδελφοι. Όσον αφορά τις 43 ασθένειες, σαφώς και πρέπει να επανεξεταστεί ο νόμος και να προστεθούν και άλλες 100 ασθένειες – παθήσεις. Η ΣΚΠ, η πνευμονική ίνωση, η κώφωση, η μερική απώλεια όρασης κ.λ.π. Άλλα θέματα όπως η αύξηση του ορίου των 1650 κ.ε. στα αυτοκίνητα, είναι θέματα που αφορούν τον Ανάπηρο και να είστε σίγουροι ότι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για αυτά. Όμως, αυτά δεν αφορούν το συγκεκριμένο σχέδιο Νόμου. Σε αυτό το Νόμο που θα κατατεθεί στη Βουλή, αναγράφονται θέματα που αφορούν την Κοινωνική Ασφάλιση. Οι 43 ασθένειες ανήκουν στον Τομέα του Υπουργείου. Η αλλαγή – διόρθωση περί δικαιούχων του επιδόματος Απολύτου Αναπηρίας (Συμπαράστασης), που αυτή τη στιγμή το δικαιούνται ΜΟΝΟ όσοι έχουν βγεί σε σύνταξη Αναπηρίας, και οι άλλοι συνταξιούχοι ( γήρατος ή χηρείας) μόνο άν είναι ΟΛΙΚΩΣ ΤΥΦΛΟΙ. Αυτό πρέπει να διορθωθεί με απλή Υ.Α. . Δεν είναι δυνατόν, κάποιος που έχει βγεί με σύνταξη γήρατος, σε 3 χρόνια παθαίνει ένα εγκεφαλικό και καθίσταται με τετραπληγία, να μη δικαιούται το Επίδ. Απολύτου Αναπηρίας (συμπαράστασης), εφόσον δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί, επειδή βγήκε σε σύνταξη Γήρατος. Δεν μπορεί επίσης, ένας Ανάπηρος με τετραπληγία να μπορεί να πάρει και τα δύο επιδόματα, (εξωιδρυματικό και Απολ. Αναπηρίας) αρκεί να μην υπερβαίνουν το ποσόν του εξωιδρυματικού. ν 1140/81.
Καθίσταται επείγουσα, άμεση και χωρίς άλλη καθυστέρηση η επικαιροποίηση του Οδηγού του Πολίτη με αναπηρία από το Υπουργείο Εσωτερικών.
Επίσης, η σύσταση μιας Ανεξάρτητης Αρχής η οποία θα ελέγχει και θα προστατεύει τις συναλλαγές των ΑμεΑ με τη Δημόσια Διοίκηση.
Ενας Συνήγορος του Πολίτη με Αναπηρία.
Ανδρέας Μπαρδάκης
Δημιουργός Ιστοτόπων
«Δωρεάν Συμβουλές για ΑμεΑ και οικονομικά αδύναμους»
Υποστηρίζω την πρόταση του κυρίου Σβάρνα Χρήστου:
«Η διαδικασία ένταξης στα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία και η διαδικασία παράτασης των προνοιακών παροχών που αναφέρονται στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου και συγκεκριμένα στο σημείο 2 και 3 να αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και οχι απο 01/10/2015 όπως αναφέρεται.»
Επίσης, προτείνω στο άρθρο 1 επιπλέον παράγραφο ζ):
Ειδικότερα κατά την προσκόμιση από τους ενδιαφερόμενους, ανεπαρκούς ως προς την περιγραφή, «Γνωστοποίησης Αποτελέσματος Πιστοποίησης Ποσοστού Αναπηρίας» οι αρμόδιες υπηρεσίες θα αποστέλλουν υπηρεσιακώς διευκρινιστικό ερώτημα στα ΚΕ.Π.Α.
Ανδρέας Μπαρδάκης
Δημιουργός ιστοτόπων «Δωρεάν συμβουλές σε ΑμεΑ και οικονομικά αδύναμους»
(παράγραφος 2-α ) : Υποβολή αίτησης – απαιτούμενων δικαιολογητικών για προέγκριση από την υπηρεσία του Δήμου της έδρας του κάθε Νομού.
Οι ενδιαφερόμενοι δεν υποβάλλουν σήμερα “αίτηση” αλλά “ αίτηση – υπεύθυνη δήλωση άρθρου 8 Ν.1599/1986 και άρθρου 3 παρ.3 Ν.2690/1999” . Αυτό είναι και σχεδόν το σοβαρότερο δικαιολογητικό του πολυπληθέστερου προγράμματος -βαριές αναπηρίες ανασφάλιστων ή έμμεσα ασφαλισμένων ή άμεσα χωρίς ασφαλιστικές προϋποθέσεις ατόμων με αναπηρίες ποσοστού 67% και άνω- που πρέπει να εξετασθεί από την υπηρεσία για να εκδοθεί η απορριπτική απόφαση ή η προέγκριση. Με την αίτηση – υπεύθυνη δήλωση ο δικαιούχος ή ο/η νόμιμος εκπρόσωπός του, δηλώνει υπεύθυνα την ασφαλιστική και συνταξιοδοτική του κατάσταση. Ειδικότερα να εισπράττει ό ίδιος σύνταξη ή επίδομα ή άλλο πρόσωπο για λογαριασμό του προσαύξηση συντάξεως. Σε περίπτωση ύπαρξης παλαιότερης ασφαλιστικής σχέσης με κάποιο φορέα, πρέπει να έχει εξετασθεί η δυνατότητα χορήγησης σύνταξης ή επιδόματος από τον φορέα αυτό και να έχει απορριφθεί το αίτημα λόγω έλλειψης ασφαλιστικών προϋποθέσεων και όχι επειδή οφείλονται εισφορές ή επειδή δεν συγκεντρώθηκε το απαραίτητο ποσοστό αναπηρίας. Ενώ λοιπόν είναι απολύτως αναγκαίο να γίνονται οι έλεγχοι από τις κοινωνικές υπηρεσίας των Δήμων, οι υπηρεσίες αυτές είναι εντελώς αποκλεισμένες από τις σχετικές εφαρμογές που θα μπορούσαν να διενεργούν τους ελέγχους γρήγορά και με αποτελεσματικό τρόπο. Σε σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών της προηγούμενης εβδομάδας, αναφέρεται ότι όταν έγινε το Εθνικό Δημοτολόγιο, υπήρξε πρόβλεψη να έχουν πρόσβαση τα ΚΕΠ αλλά όχι οι υπηρεσίες που χορηγούν τα προνοιακά επιδόματα και ότι σήμερα απαιτούνται τεχνικές παρεμβάσεις και πιστώσεις για να διορθωθεί το πρόβλημα. Στο σημείο αυτό, αναφέρω ότι τα ΚΕΠ που δεν διαχειρίζονται εκατομμύρια ανά δίμηνο, έχουν πρόσβαση σε όλες τις απαραίτητες εφαρμογές ενώ οι υπηρεσίες που χορηγούν τα επιδόματα είναι αποκλεισμένες. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η ΗΔΙΚΑ ΑΕ η οποία παρέχει πρόσβαση στο Μητρώο ΑΜΚΑ –ασφαλιστικής ιστορίας ενός προσώπου. Παράλληλα θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι οι υπηρεσίες των Δήμων που σήμερα χορηγούν τα προνοιακά επιδόματα (πρώην υπηρεσίες των Νομαρχιακών Διαμερισμάτων) ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε υποστελεχωμένες επειδή πάντα θα είναι οι πλέον ανεπιθύμητες για τους υπαλλήλους …
Πρόταση : μέχρι να δοθεί πλήρης πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων της έδρας κάθε Νομού σε όλα τα απαραίτητα μητρώα (Εθνικό Μητρώο Ασφάλισης – Ασφαλιστικής ικανότητας “ΑΤΛΑΣ”, Εθνικό Δημοτολόγιο, Εθνικό Ληξιαρχείο – Μητρώο πολιτών , TAXIS της ΓΓΠΣ, κ.ο.κ.) οι αιτήσεις – υπεύθυνες δηλώσεις Ν.1599/86 των πολιτών κα υποβάλλονται στα ΚΕΠ τα οποία θα συγκεντρώνουν τα λοιπά δικαιολογητικά και τα δικαιολογητικά ελέγχου (ΑΜΚΑ, πιστοποιητικά οικογ. Κατάστασης, καρτέλες ασφαλιστικής – συνταξιοδοτικής κατάστασης κ.ο.κ.) και θα διαβιβάζουν τα αιτήματα στις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου. Να σημειωθεί ότι η διαδικασία αυτή προβλέπεται για τα βιβλιάρια ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης ανασφαλίστων πολιτών.
(παράγραφος 2-στ ) : Η περιγραφόμενη διαδικασία είναι λανθασμένη. Γιατί θα πρέπει ο ανάπηρος πολίτης να μετατρέπεται σε κλητήρα του ΙΚΑ και των Δήμων ώστε να μεταφέρει την γνωμάτευση αναπηρίας του. Οι γραμματείες των ΚΕΠΑ θα πρέπει να ενημερώνει αμέσως τις υπηρεσίες των Δήμων στέλνοντας με e-mail τα αντίγραφα υποβολής των δικαιολογητικών για όσους έχουν εκδοθεί γνωματεύσεις ΚΕΠΑ. Μόνο από τα αντίγραφα αυτά προκύπτει η ημερομηνία υποβολής τους ώστε να εξετάζεται το 6μηνο. Από τα αντίγραφα αυτά προκύπτουν και τα στοιχεία της γνωμάτευσης που έχει εκδοθεί ώστε όπως γίνεται και σήμερα οι υπηρεσίες των Δήμων να τις ανακτούν από την ιστοσελίδα του ΙΚΑ (ήδη έχουν πρόσβαση με πιστοποιημένους χρήστες τους).
ΠΕΡΙ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΚΩΦΩΣΗΣ – 2
Aγαπητέ κ. Ωρίωννα Μ.,
καταλαβαίνω τι λέτε και συμφωνώ πλήρως. Νομίζω πως αρκεί να συμφωνήσουμε και εμείς, αλλά και κάθε λογικός άνθρωπος ότι, από τη στιγμή που κάποιος έχει αναπηρία 67% και άνω λόγω κώφωσης, δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί να πάρει επίδομα λόγω ηλικίας ! Δηλαδή μια πάθηση είτε επιδοτείται είτε όχι, ως πάθηση, δεν μπορεί να επιδοτείται ως τα 18, μετά να μην επιδοτείται, και μετά να επιδοτείται ξανά στα 65 (αν δεν υπάρχουν άλλοι πόροι).
Ώστε, λοιπόν, συμφωνούμε πως πρέπει να προστεθεί μια διάταξη που να λέει να αλλάξει το εδάφιο
«Οι ηλικίας 0 έως 18 ετών, γνωμάτευση Υγειονομικής Επιτροπής ΚΕΠΑ (Πειραιώς 181 ή Κεφαλληνίας 12 , κ.α.) όπου θα βεβαιώνεται ότι το άτομο που εξετάστηκε είναι κωφό ή βαρήκοο. Οι ηλικίας 19 έως 65 ετών, γνωμάτευση των ΚΕΠΑ , στην οποία θα βεβαιώνεται ότι είναι ανίκανοι για κάθε βιοποριστική εργασία λόγω ταυτόχρονης με την κώφωση ή βαρηκοΐα χρόνιας σωματικής ή πνευματικής ή ψυχικής πάθησης»
σε : «Γνωμάτευση Υγειονομικής Επιτροπής ΚΕΠΑ (Πειραιώς 181 ή Κεφαλληνίας 12 , κ.α.) όπου θα βεβαιώνεται ότι το άτομο που εξετάστηκε είναι κωφό ή βαρήκοο, με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67%» ,
άνευ άλλων προϋποθέσεων, και κυρίως ηλικιακών!
Νομίζω ότι αυτό προστάζει η κοινή λογική, αλλά και η Ευρωπαϊκή νομοθεσία περί επιδομάτων αναπηρίας. Δεν γίνεται να εξετάζουμε την ψυχική κατάσταση ή τις συνυπάρχουσες παθήσεις ενός βαριά αναπήρου ατόμου προκειμένου να αποφασίσουμε αν θα πάρει επίδομα αναπηρίας, επιλεκτικά σε κάποιες ηλικίες.
Με εκτίμηση
Σοφία Κολοτούρου
Η διαδικασία ένταξης στα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία και η διαδικασία παράτασης των προνοιακών παροχών που αναφέρονται στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου και συγκεκριμένα στο σημείο 2 και 3 να αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και οχι απο 01/10/2015 όπως αναφέρεται.
Για να αποφευχθεί περαιτέρω γραφειοκρατική διαδικασία και αναίτια ταλαιπωρία των αναπήρων με προσκομίσεις γνωματεύσεων αφ ενός και αφ εταίρου για να εξασφαλίζεται η πλήρης γνησιότητα των εγγράφων προτείνω την σύμπτυξη των διατάξεων του σημείου 2. ε και στ σε μια ως έξης: Η διαδικασία ένταξης σε ένα ή περισσότερα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με Αναπηρία ολοκληρώνεται με την ηλεκτρονική προσκόμιση από τα ΚΕΠΑ της «Γνωστοποίησης Αποτελέσματος Πιστοποίησης Ποσοστού Αναπηρίας» στην αρμόδια υπηρεσία με ταυτόχρονη κοινοποίηση στον αιτούντα ανάπηρο και με την έκδοση σχετικής διοικητικής πράξης.
Αγαπητή κυρία Σοφία Κολοτούρου.
Διάβασα προσεκτικά το σχόλιο σας κι ήθελα να εξηγήσω, πως δεν εννόησα πως οι άνθρωποι με κώφωση ή βαρηκοΐα είναι καταθλιπτικοί ή θα διαγνωστούν με κατάθλιψη αν πάνε στον ψυχίατρο. Επίσης, δεν εννοούσα πως το ΦΕΚ προτρέπει τους ανθρώπους να πάνε στον ψυχίατρο.
Αναφορικά με τις καταθλίψεις, την μοναχικότητα, το άγχος, την νευρικότητα που ανέφερα, προφανέστατα υπάρχει μία προδιάθεση. Μου δίνεται η ευκαιρία μέσα από αυτόν τον χώρο να αναφέρω όμως, πως ο χαρακτήρας διαμορφώνεται βάση και αυτού του χαρακτηριστικού. Είναι προφανές και λογικότατο! Όχι, δεν περιστρέφεται όλη μας η ζωή γύρω από την κώφωση, είναι όμως ένα σημαντικό χαρακτηριστικό, το οποίο έχει επίδραση στον χαρακτήρα μας! Σε έρευνες για παράδειγμα έχει φανεί, πως τα άτομα με δυσπλασία Mondini είναι εκ φύσεως μοναχικά και τελειοθηρικά πλην κάποιων εξαιρέσεων, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσουν συμπεριφορά, η οποία και έχει χαρακτηριστικά Ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, μολονότι δεν πάσχουν από αυτήν.
Κάπως έτσι, και σύμφωνα με το κομμάτι που παραθέσατε από το ΦΕΚ με τους προσδιορισμούς αναπηρίας, υπάρχει έμμεση προτροπή για τον ψυχίατρο. Διότι ένας άνθρωπος με κώφωση, σπάνια να πάσχει από άλλη σωματική ασθένεια, εύκολα πάσχει από ψυχική όμως με τη βοήθεια του κράτους και του συστήματος.
Καταλαβαίνω πως προσπαθείτε να κάνετε σαφές πως η κώφωση/βαρηκοΐα αρκεί για να δοθεί το επίδομα, όπως και πως η κώφωση/βαρηκοΐα δεν έχει σχέση με ψυχολογικά προβλήματα και έχετε δίκιο. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η ψυχολογία του ανθρώπου που πάσχει όμως, διότι ναι δεν είναι ψυχικά άρρωστος ή καταθλιπτικός, δεν είναι ανήμπορος, πολλές φορές είναι δυνατός και δυναμικός χαρακτήρας, είναι όμως ευάλωτος ψυχολογικά και το ηλικιακό στιγμάτισμα δεν νομίζω πως προσφέρει υποστήριξη, τουναντίον μάλιστα πιέζει και άλλο ψυχολογικά. Όπως και να το κάνουμε, οι άνθρωποι με κώφωση έχουν μια ανικανότητα σε ένα κομμάτι της ζωής τους, αφού δεν ακούνε. Προσπαθώ να κάνω σαφές εν ολίγοις, πως δεν γίνεται να χαρακτηρίζονται υγιείς, επειδή δεν είναι ανίκανοι για κάθε εργασία!
Δεν ξέρω, στην προσπάθεια μου να το περιγράψω αγανάκτησα, διότι είναι τελείως παράλογο να λαμβάνεται υπόψη η πλήρης ανικανότητα, τη στιγμή που οι κωφοί / βαρήκοοι, δεν έχουν ίσες ευκαιρίες με τους υγιείς, χωρίς ρατσιστικό υπόβαθρο αυτό, αλλά από ανθρώπινης πλευράς αν το δεις, έτσι είναι. Δεν γίνεται η ηλικία να χαρακτηρίζει τον άλλο υγιή ενώ έχει 67%+ αναπηρία. Η παράγραφος αυτή από το ΦΕΚ είναι πραγματικά άσχημη και ρατσιστική, διότι απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν χτυπηθεί από τη μοίρα, θεωρώντας υγιείς τους ανθρώπους με κώφωση ή βαρηκοΐα, οι οποίοι έχουν και μια πιο ιδιαίτερη ψυχολογία.
Κλείνοντας, να πω πως δεν διαφωνώ καθόλου μαζί σας, ίσα ίσα συμφωνώ και θαυμάζω την οπτική σας στο ζήτημα. Χαίρομαι ιδιαιτέρως που το αναλύουμε και που το εξετάζουμε από διαφορετικές πλευρές, οπότε θεωρώ πως όλα όσα λέμε είναι σωστά, απλά «οδηγούμε» από διαφορετικές διαδρομές.
Με εκτίμηση και σεβασμό,
Ωρίωνας Μ
Απλούστευση της διαδικασίας για την έκδοση προνοιακών επιδομάτων. Αναφέρεται πράγματι μια απλούστευση της διαδικασίας στο Άρθρο 01, αλλά υπάρχουν και άλλα πρακτικά κωλύματα που δεν αναφέρονται. Για παράδειγμα, αργεί εξωφρενικά η διαδικασία έκδοσης βιβλιαρίου πρόνοιας (από 2 έως 6 μήνες).
Εγώ, ας πούμε, κατέθεσα τα χαρτιά μου στα ΚΕΠΑ τον περασμένο Αύγουστο, εξετάστηκα το Νοέμβριο (εξαιρετικά νωρίς για τα δεδομένα τους), η απόφαση κοινοποιήθηκε τον Ιανουάριο και η αναπηρία μου (67%) ισχύει μέχρι τον ερχόμενο Αύγουστο. Πάω στην Πρόνοια για να κάνω αίτηση για το επίδομα. Μου λένε να βγάλω βιβλιάριο Πρόνοιας αφού είμαι ανασφάλιστη, γιατί είναι υποχρεωτικό να υπάρχει βιβλιάριο για να καταβληθεί το επίδομα. Το βιβλιάριο όμως αυτό μπορεί να πάρει και 6 μήνες για να εκδοθεί, οπότε θα λήξει και η αναπηρία μου.
Επίσης, στην υπόθεση της κόρης μου με βαριά νοητική υστέρηση, τετραπληγία και επιληψία (95% συνολικό ποσοστό αναπηρίας), δεν πήρε ποτέ αναδρομικά, και, ακόμα και αν δικαιωθούμε κάποτε στο απώτερο μέλλον, δεν θα πάρει αναδρομικά το επίδομα βαριάς νοητικής υστέρησης που της στερείται εδώ και 5 χρόνια από γραφειοκρατικά κωλύματα και όχι λόγω δικής μας υπαιτιότητας.
Τέλος, θα πρέπει να θεσμοθετηθεί το επίδομα οικονομικής ενίσχυσης των ατόμων που φροντίζουν άτομα με βαριές αναπηρίες. Η φροντίδα της κόρης μου απαιτεί 24ωρη απασχόληση, που δεν μου επιτρέπει όχι δουλειά να πιάσω, αλλά ούτε μέχρι το σούπερ μάρκετ να πεταχτώ. Είμαι καταδικασμένη να ζω εγκλωβισμένη στο σπίτι μου, άπορη, άνεργη και ανασφάλιστη.
Για όσους είναι με μόνιμη αναπηρία 67% και άνω Θα πρέπει να υπάρξει και μια μέριμνα για τα τέλη κυκλοφορίας και τον φόρο πολυτελείας για όσους ΕΧΟΥΜΕ αυτοκίνητο απο 1650 έως και μέχρι 2.000 πάνω από 5ετια για να προστατευτεί η κατάχρηση του.
γιατί το αυτοκίνητο αυτό που είναι αυτόματο στις περισσότερες τον περιπτώσεων το αγοράσαμε μεταχειρισμένο πολλών ετών με χαμηλη τιμη λόγο κυβικών γιατί είναι ΑΥΤΟΜΑΤΟ και μας ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ στις μετακινήσεις μας.
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΚΩΦΩΣΗΣ
Το επίδομα κώφωσης, όπως γράφουν και κάποιοι σχολιαστές παρακάτω, διακόπτεται στις πλέον παραγωγικές ηλικίες (18-65 ετών). Ετσι, παρατηρείται το εξής παράδοξο: Η κώφωση είναι η ΜΟΝΗ αναπηρία όπου οι πάσχοντες μπορούν να πάρουν ποσοστό αναπηρίας άνω του 67%, χωρίς παράλληλα να δικαιούνται επίδομα κώφωσης, λόγω της ηλικίας τους!
Ηλικιακή χορήγηση επιδόματος δεν συμβαίνει σε καμία άλλη πάθηση, και αποτελεί νομικό παράδοξο, παράλογο ίσως και παράνομο να συμβαίνει, από τη στιγμή που θεωρείται πως η πάθηση της κώφωσης επιδοτείται αλλά μόνο ως τα 18 ή μετά τα 65.
Θα πρέπει να διορθώσω τον σχολιαστή που γράφει ότι οι κωφοί πρέπει να πηγαίνουν (πηγαίνουμε) υποχρεωτικά στον ψυχίατρο. Σε κανένα έγγραφο δεν αναφέρει ότι οι ενήλικες κωφοί στέλνονται για ψυχιατρική παρακολούθηση. Αυτό που αναφέρει είναι , επί λέξει , τα εξής:
«Οι ηλικίας 0 έως 18 ετών, γνωμάτευση Υγειονομικής Επιτροπής ΚΕΠΑ (Πειραιώς 181 ή Κεφαλληνίας 12 , κ.α.) όπου θα βεβαιώνεται ότι το άτομο που εξετάστηκε είναι κωφό ή βαρήκοο. Οι ηλικίας 19 έως 65 ετών, γνωμάτευση των ΚΕΠΑ , στην οποία θα βεβαιώνεται ότι είναι ανίκανοι για κάθε βιοποριστική εργασία λόγω ταυτόχρονης με την κώφωση ή βαρηκοΐα χρόνιας σωματικής ή πνευματικής ή ψυχικής πάθησης.»
Πρέπει , λέει, να είμαστε ανίκανοι για κάθε βιοποριστική εργασία, επειδή θα έχουμε και άλλη πάθηση εκτός από την κώφωση. Σαν να λέμε ότι η κώφωση , αν και έχει ποσοστό αναπηρίας 67%, δεν είναι και κάτι σπουδαίο από μόνη της. Πρέπει απαραιτήτως να υπάρχει και κάποια άλλη πάθηση, για να πάρουμε… επίδομα κώφωσης!
Προδιάθεση για κατάθλιψη μπορεί να έχουμε, εγνωσμένες καταθλίψεις δεν έχουμε όλοι οι ενήλικες κωφοί κ. Ωρίωννα Μ, υποχρεωτικά. Οι καταθλίψεις και η ψυχική αστάθεια ενδεχομένως μας δημιουργούνται από αυτόν τον παραλογισμό του συστήματος, που από την μια δίνει ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% στην κώφωση, δηλαδή τη θεωρεί βαριά αναπηρία και δίνει και επίδομα κώφωσης, αλλά μόνο αν έχεις… και κάτι ακόμα, γιατί τι είναι η κώφωση; Τίποτα το σπουδαίο!
Για να κλείσουμε το σχόλιο αυτό. Γράφω εδώ ως πρόεδρος του συλλόγου «Ακουστήριξη-κίνηση για την προσβασιμότητα κωφών και βαρηκόων με προφορικό λόγο». Νομίζω πως έγινε ήδη αντιληπτό ότι στα επιδόματα κώφωσης, ειδικά, υπάρχει μέγα θέμα. Δεν είναι δυνατόν η πολιτεία να αφήνει ανθρώπους με γνωματευμένα ποσοστά αναπηρίας άνω του 67% από το ΚΕΠΑ, και ενώ έχει θεσπιστεί «επίδομα κώφωσης» , τελικά να μην τους το δίνει, θεωρώντας πως η κώφωση δεν είναι κάτι σπουδαίο από μόνη της! Μιλάμε εδώ για όσους κωφούς είναι άνεργοι, ανασφάλιστοι, χωρίς άλλους πόρους και μάλλον χωρίς ελπίδα να βρουν εργασία , μια και δεν δίνονται κίνητρα στους εργοδότες να τους προσλάβουν.
Ας απαντηθεί επιτέλους αυτό το ερώτημα: θεωρούμε ότι η κώφωση είναι βαριά αναπηρία και δίνουμε 67% ποσοστό αναπηρίας; Ναι. Τότε πως γίνεται να το θεωρούμε αυτό μόνο για τα κωφά παιδιά και όχι για τους κωφούς ενήλικες; Μήπως θεραπεύονται από την βαριά αναπηρία οι κωφοί ενήλικες; Μα όχι, αφού εξακολουθούν να παίρνουν άνω του 67% αναπηρία. Τότε γιατί δεν παίρνουν επίδομα;
Το σωματείο μας, έχοντας λάβει πολλές αναφορές από άνεργους, ανασφάλιστους και χωρίς επίδομα κωφούς με γνωματευμένη αναπηρία άνω του 67% από ΚΕΠΑ, πιστεύει πως ήρθε η ώρα να προστεθεί μια διάταξη στο νομοσχέδιο, η οποία θα αποκαθιστά αυτή την αδιανόητη και ασύλληπτη διάκριση που υφίσταται οι ενήλικες κωφοί, μόνοι αυτοί από όλους τους ανάπηρους με αναπηρία άνω του 67%.
Με εκτίμηση
Σοφία Κολοτούρου
Πρόεδρος ΔΣ του σωματείου «Ακουστήριξη»
http://www.akoustirixi.gr
Αυτό που θέλω να καταθέσω από την δική μου εμπειρία είναι τα εξής.
Πάσχω από σκλήρυνση κατά πλάκας περνάω από επιτροπή από το 2006 μέχρι και σήμερα 2015 είναι η τελευταία σύνολο 5 (πέντε επιτροπές) με 67% αναπηρία, το 2019 πρέπει θα ξαναπεράσω από επιτροπή ,παίρνω Επίδομα Παραπληγίας – Τετραπληγίας ( εξωιδρυματικό επίδομα)
Και σύνταξη γήρατος με ειδικές διατάξεις (4.500)ημέρες ασφάλισης με αιτιολογία (σκλήρυνσης κατά πλάκας).
Είμαι 50 ετών ασφαλισμένος από το 1980 με 33 χρόνια συνεχούς ασφάλισης γιατί πρέπει να περνάω συνέχεια από επιτροπή και δεν γίνετε να υπαγόμαστε σε αυτές της 42 μόνιμες κατηγορίες αναπηρίας, με τον κίνδυνο να βρεθούμε κάποια στιγμή χωρίς σύνταξη και χωρίς εργασία.
‘Ειμαι οροθετικός και μάλιστα εγγραμένος σε νοσοκομείο. Γιατί να πρέπει να περάσω ΚΕΠΑ? Γιατί να περιμένω να αρχείσω θεραπία όταν θα είμαι ετοιμοθάνατος (κάτω απο 350cd4) αφού βάση ιατρικών-επιστημονικών ερευνών όσο πιο νωρίς τόσο το καλύτερο?
Τα προστατευόμενα μέλη ασφαλισμένων του ΙΚΑ (δεν ξέρω τι γίνεται με άλλα ταμεία) που έχουν ολική αναπηρία πάνω από 80% και κυρίως κινητική και είναι εφ’ όρου ζωής δικαιούνται και παίρνουν επίδομα αναπηρίας από τους γονείς τους. Όμως επειδή τα άτομα αυτά δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν για τις πιο απλές ανάγκες τους δεν δικαιούνται δυστυχώς επιδόματος συμπαράστασης ετέρου προσώπου γιατί δεν είναι άμεσα ασφαλισμένοι.
Το ερώτημα είναι ποιος θα φροντίζει τα άτομα αυτά όταν οι γέροντες γονείς δεν δύναται να φροντίσουν το εαυτό τους ή έχουν αποβιώσει. Θα πρέπει τα άτομα αυτά να λαμβάνουν το επίδομα συμπαράστασης ετέρου προσώπου ομότιμα όπως και τα άμεσα μέλη.
Προτείνεται το ακόλουθο άρθρο¨
«Τα άτομα με κινητική αναπηρία (κυρίως) που είναι ενταγμένα στον ασφαλιστικό φορέα ως προστατευόμενα μέλη, έχουν ποσοστό αναπηρίας πάνω από 80% και είναι εφ’ όρου ζωής και αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν και χρήζουν συμπαράστασης ετέρου προσώπου μετά απο απόφαση των ΚΕΠΑ, δικαιούνται εξίσου όλα τα επιδόματα που λαμβάνουν και οι άμεσα ασφαλισμένοι για να μπορέσουν να επιβιώσουν».
Σε συνέχεια του σχολίου της Πολυξένης, ήθελα να προσθέσω πως οι κωφοί ή οι βαρήκοοι ενήλικες 18-62 χρονών, αντιμετωπίζουν προβλήματα στην επικοινωνία, ακόμα και αν δεν παρατηρείται η κώφωση ή η βαρηκοΐα τους από τον έξω κόσμο! Αυτό υπάρχει και ως συμπέρασμα στις διάφορες έρευνες του εξωτερικού! Ποια είναι τα άλλα προβλήματα; Άγχος, κατάθλιψη, νευρικότητα, μοναξιά… κάτι που παρατηρείται περισσότερο σε νέους ανθρώπους, παρά σε μεγαλύτερους! Το σημερινό σύστημα λέει πως οι άνθρωποι αυτοί, θα πρέπει να πηγαίνουν για εξέταση και στον ψυχίατρο. Από τα παραπάνω, προκύπτουν ερωτήματα.
α) γιατί να πάει να εξεταστεί από ψυχίατρο ένα τέτοιο άτομο, τη στιγμή που αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχουν πάντα σε έναν βαρήκοο ή κωφό;
β) γιατί αποκλείεται ο νέος από το επίδομα, τη στιγμή που επηρεάζεται η λειτουργικότητα του;
γ) για ποιο λόγο να υφίσταται διάκριση ένα ανάπηρο άτομο, και να εγκλωβίζεται από το ίδιο το κράτος σε μια μέση κατάσταση, ανάμεσα στην αναπηρία και τη μη αναπηρία;
δ) για ποιο λόγο χρησιμοποιείται η ηλικία απορριπτικά, αφήνοντας να εννοηθεί πως ένας τέτοιος άνθρωπος έχει πλεονέκτημα, τη στιγμή που έχει πρόβλημα και το «πλεονέκτημα» αυτό, το υποτιμά περισσότερο!
Υπάρχει παραλογισμός εδώ, διότι είναι σαν να λέγεται στο άτομο με μια χ, ψ μορφή αναπηρίας, πως θα του χορηγηθεί το επίδομα μόνο αν ο ψυχίατρος επιβεβαιώσει, πως δεν μπορεί να ανταπεξέλθει με αυτήν!
Στα υπόλοιπα πάλι, επειδή είμαστε στον 21ο αιώνα, αυτό με την έγγραφη ενημέρωση θα πρέπει να σταματήσει να υφίσταται, διότι λειτουργεί και ως δικαιολογία για να περνάνε οι μήνες χωρίς ενημέρωση. Όλα θα πρέπει να γίνονται από το διαδίκτυο με κωδικούς πρόσβασης και με ενημερώσεις μέσω email ή στο τηλέφωνο/κινητό. Ακόμα και η κατάθεση των εγγράφων θα μπορούσε να γίνεται με ηλεκτρονικό τρόπο, αφού μπορεί να πραγματοποιηθεί διασταύρωση των στοιχείων με το σύστημα υγείας. Έτσι αποφεύγονται οι ουρές, η ταλαιπωρία του κόσμου, τα έξοδα για την εξυπηρέτηση του κόσμου μέσω μισθών, η χαρτούρα (οικολογική καταστροφή / έξοδα για χώρους αρχειοθέτησης κ.τ.λ.).
Επιφυλάσσομαι διότι θα ξαναδιαβάσω αύριο το άρθρο και ίσως επανέλθω με παρατηρήσεις.
Αναμονή 2-3 μήνες για εξέταση και απόφαση ΚΕΠΑ..
Η ΣΥΝΤΑΞΗ ΚΟΒΕΤΑΙ..ΤΟ ΕΚΑΣ ΚΟΒΕΤΑΙ
Αναμονή 2-3 μήνες για απόφαση διευθυντή ΙΚΑ..
Η ΣΥΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΣ ΚΟΜΜΕΝΑ..
ΔΥΟ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ… !!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ 20% ΣΤΑ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ…!!!!!
Ειχατε πει πως απο 1/1/2016 τα ατομα με αναπηρια ανω του 67% θα λαμβανουν και το εκας που τους εχει κοπει λογω ηλικιας!αυτο δεν το βλεπω στο παρον νομοσχεδιο!
Εαν υπάρχει γνωμάτευση παραπληγίας δια βίου από ΑΣΥΕ και 2ετούς διάρκειας από το ΚΕΠΑ ο παραπληγικός υποχρεώνεται να περνά κάθε 2 χρόνια επιτροπή ΚΕΠΑ; Τι νόημα έχει; Μια επιπλέον ταλαιπωρία για τον ΑΜΕΑ και τους φροντιστές του; Ξεκαθαρίστε επιτέλους πότε είναι δια βίου, ο Λάζαρος ήταν ένας και πριν 2.000 χρόνια.
να υπαρξει μεριμνα και για τους κωφους ενηλικες ανω των 18 – 62 χρ.που σημερα δεν δικαιουνται προνιακο επιδομα, αλλα δεν εχουν και εισοδηματα λογω ανεργιας που οφειλεται τοσο στην κριση αλλα και στο μειονεκτημα τους λογω αναπηριας.