Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025

Μεταφορτώστε εδώ το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

91 ΣχόλιαΕθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025

Σχόλια 1 2 »

14 Αυγούστου 2021, 12:08 | TEST

Μόνιμος Σύνδεσμος

TEST 2
14 Αυγούστου 2021, 12:39 | TEST

Μόνιμος Σύνδεσμος

TEST
14 Αυγούστου 2021, 12:18 | DATAWO

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021 – 2025»
Ως προς το κεφάλαιο 1.4.1 «Πρόληψη και αντιμετώπιση της έμφυλης βίας στον κυβερνοχώρο», αρχικά θα θέλαμε να επισημάνουμε την σπουδαιότητα της συμπερίληψής του στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης.
Ωστόσο πρέπει να αποτυπωθεί σαφώς η ανάγκη για στατιστική έρευνα με σκοπό να διερευνηθεί η συχνότητα εκδήλωσης συμπεριφορών έμφυλης βίας μέσω διαδικτύου και ο αριθμός των περιστατικών ετησίως, οι μορφές της βίας, το προφίλ των προσώπων που καταφεύγουν σε τέτοιες συμπεριφορές και το προφίλ των προσώπων που τις δέχονται. Σημειωτέον πως η τελευταία στατιστική έρευνα που χρησιμοποιεί σχετικά ελληνικά δεδομένα έλαβε χώρα το έτος 2014 στο πλαίσιο της έρευνας «Βία κατά των Γυναικών, Πανευρωπαϊκή έρευνα, τα αποτελέσματα με μια ματιά».
Ακόμη, τόσο η στατιστική έρευνα όσο και οι υπόλοιπες δράσεις που περιγράφονται στο εν λόγω πεδίο πρέπει να αφορούν και την ψηφιακή έμφυλη βία, δηλαδή τη βία που εκδηλώνεται με τη χρήση ψηφιακών μέσων, όπως με την χρήση τηλεπικοινωνιών (π.χ. αποστολή σεξουαλικών μηνυμάτων μέσω κινητού τηλεφώνου χωρίς χρήση ίντερνετ, βλ. σχετική μας έρευνα στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://www.datawo.org/el/2021/07/16/%ce%bc%ce%bf%cf%81%cf%86%ce%ad%cf%82-%ce%ad%ce%bc%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%88%ce%b7%cf%86%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%cf%80%ce%bf/ ).
Περαιτέρω στο κεφάλαιο 4.1 «Ενσωμάτωση διάστασης του φύλου σε όλες τις πολιτικές (gender mainstreaming)» θεωρούμε ότι υπάρχει κενό αναφορικά με την πρόληψη και την παρακολούθηση των αλγορυθμικών προκαταλήψεων γύρω από το φύλο. Εάν ληφθεί υπόψη η σημαντική παρουσία της τεχνολογίας στην ζωή μας το ζήτημα αυτό θα έπρεπε να εγείρεται έντονα, να υπάρχει ενημέρωση και να φροντίζεται η παρακολούθηση μη παρουσίας σεξιστικών στερεοτύπων και προκαταλήψεων σε αλγόρυθμους που χρησιμοποιούν δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς.
Το κεφάλαιο 1.2 Καταπολέμηση της Βίας στην Εργασία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μάλιστα, το περιεχόμενο του συνδέεται πια άμεσα στην πράξη και με τη διαδικτυακή/ψηφιακή βία που μαστίζει τους επαγγελματικούς χώρους δεδομένου του καθεστώτος της τηλεργασίας που έχει επιβληθεί εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών της πανδημίας covid-19. Η θέσπιση του Ν. 4808/2021 είναι σπουδαία καθώς μεταξύ άλλων αναφέρει ρητά στο άρθρο 4 «1. Απαγορεύεται κάθε μορφής βία και παρενόχληση, που εκδηλώνεται κατά τη διάρκεια της εργασίας είτε συνδέεται με αυτήν είτε προκύπτει από αυτήν, συμπεριλαμβανομένης της βίας και παρενόχλησης λόγω φύλου και της σεξουαλικής παρενόχλησης. […] 3. Για τους σκοπούς εφαρμογής του παρόντος οι μορφές συμπεριφοράς βίας και παρενόχλησης σε βάρος των προσώπων του άρθρου 3 μπορούν να λαμβάνουν χώρα ιδίως: (α) στον χώρο εργασίας, συμπεριλαμβανομένων δημόσιων και ιδιωτικών χώρων και χώρων όπου ο εργαζόμενος παρέχει εργασία, λαμβάνει αμοιβή, κάνει διάλειμμα ιδίως, για ανάπαυση ή για φαγητό, σε χώρους ατομικής υγιεινής και φροντίδας, αποδυτηρίων ή καταλυμάτων που παρέχει ο εργοδότης, (β) στις μετακινήσεις από και προς την εργασία, τις λοιπές μετακινήσεις, τα ταξίδια, την εκπαίδευση, καθώς και τις εκδηλώσεις και τις κοινωνικές δραστηριότητες που σχετίζονται με την εργασία και (γ) κατά τις επικοινωνίες που σχετίζονται με την εργασία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πραγματοποιούνται μέσω τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας.». Συνεπώς θεωρούμε ότι καλύπτεται και το πεδίο της διαδικτυακής/ψηφιακής βίας εν προκειμένω, ωστόσο είναι πλέον αναγκαίο να τονίζεται ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη πολιτικών που στόχο έχουν την καταπολέμηση των εν λόγω μορφών βίας στην εργασία / τηλεργασία.
Αναγκαία είναι η πρόβλεψη από τον ελληνικό ποινικό κώδικα της σεξουαλικής εκβίασης (sextortion) και της εκδικητικής πορνογραφίας (revenge porn) ως αυτοτελών αδικημάτων, καθότι αποτελούν μεν ήδη γνωστές μορφές έμφυλης βίας που τελούνται μέσω διαδικτύου/ψηφιακών μέσων, αντιμετωπίζονται δε ως απλή εκβίαση και ως παραβίαση προσωπικών δεδομένων, ενώ στην πραγματικότητα συνιστούν σοβαρότατες πράξεις με έμφυλο χαρακτήρα που συναντώνται πια συχνά εξαιτίας της ολοένα και πιο «προσιτής» τεχνολογίας και των έμφυλων στερεοτύπων.
Θα ανταποκρινόταν περισσότερο στις πραγματικές ανάγκες της σημερινής μας κοινωνίας το Εθνικό Σχέδιο Δράσης εάν έκανε έστω αναφορά στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, τόσο για τις γυναίκες που ανήκουν σε αυτή όσο και για τα υπόλοιπα φύλα που υποφέρουν από την διάκριση με βάση το φύλο.
Αν και οι αναφορές στις γυναίκες και κορίτσια με αναπηρία δεν λείπουν από το κείμενο πιστεύουμε ότι η πρόσβαση σε πληροφορίες επείγουσας ανάγκης όπως για παράδειγμα ο ιστότοπος κατά της βίας των γυναικών https://womensos.gr/ θα έπρεπε να διευκολύνεται, όπως για παράδειγμα με ακουστικό υλικό.
Αντίστοιχη με την ανωτέρω πρόβλεψη θα ωφελούσε και τις γυναίκες Ρομά καθώς τα ποσοστά αναλφαβητισμού στους Ρομά παραμένουν υψηλά.
Με εκτίμηση,
Η ομάδα της DATAWO
*H DATAWO είναι νεοσύστατος Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός με στόχο την προώθηση της έμφυλης ισότητας στο διαδίκτυο και τα ψηφιακά μέσα και την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών στην ψηφιακή εποχή.
13 Αυγούστου 2021, 14:51 | Κατερινα Καπερναράκου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Υπάρχει πρόβλημα με τις αναρτήσεις, οι οποίες συνεχίζονται μεν δεν «άνεβαίνουν» δε.
Παρακαλούμε να λυθεί
13 Αυγούστου 2021, 13:15 | Κατερίνα Καπερναράκου

Μόνιμος Σύνδεσμος

(δεύτερο μέρος σχολίου)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ
Η όποια νομοθετική πρωτοβουλία υιοθετηθεί από την Κυβέρνηση θα πρέπει να είναι στο πλαίσιο της Σύμβασης του 1949 των Ηνωμένων Εθνών για την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων και της εκμετάλλευσης της πορνείας τρίτων, καθώς και του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της
26ης Φεβρουαρίου 2014 (2013/2103(INI)) για «Σεξουαλική εκμετάλλευση και πορνεία και τον αντίκτυπό τους στην ισότητα των φύλων»
Ζητάμε η επικείμενη νομοθετική πρωτοβουλία να είναι στην κατεύθυνση των πολιτικών που θεσμοθέτησαν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Σουηδία, η Γαλλία, Ισλανδία, η Νορβηγία, έχοντας ως γνώμονα ότι η πορνεία και η σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και κοριτσιών αποτελούν μορφές βίας και συνιστούν εμπόδιο στην ουσιαστική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, όπως και την ουσιαστική στήριξη των εκδιδομένων προσώπων και την πάταξη του trafficking γυναικών και ανηλίκων.
Θεωρούμε ότι θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη σας την επισήμανση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι υπάρχουν πολλές συνδέσεις μεταξύ της πορνείας και της εμπορίας ανθρώπων. Το Κοινοβούλιο αναγνωρίζει ότι η πορνεία — τόσο σε παγκόσμιο όσο και ευρωπαϊκό επίπεδο — τροφοδοτεί την εμπορία ευάλωτων γυναικών και ανήλικων κοριτσιών, ένα μεγάλο ποσοστό των οποίων είναι μεταξύ 13 και 25 ετών και επισημαίνει ότι, όπως το αποδεικνύουν στοιχεία που επεξεργάστηκε η προπαρασκευαστική Επιτροπή, η πλειοψηφία των θυμάτων (62 %) προορίζονται για σεξουαλική εκμετάλλευση, με τις γυναίκες και τα ανήλικα κορίτσια να ανέρχονται σε 96% των βεβαιωμένων και εικαζόμενων θυμάτων, ενώ το ποσοστό θυμάτων από χώρες εκτός ΕΕ έχει αυξηθεί κατά την τελευταία πενταετία.
Επιπλέον, θεωρούμε ότι για την οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη και το πόρισμα της ΟΔΕ της ΓΓΙΦ του 2018, το οποίο στηρίζεται τόσο στα συμπεράσματα και τις κατευθύνσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσο και στη θετική εμπειρία των ευρωπαϊκών χωρών που ήδη εφαρμόζουν πολιτικές για την αντιμετώπιση της πορνείας και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης ως μορφές βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών.
Οι βασικοί άξονες της επικείμενης νομοθετικής πρωτοβουλίας θα πρέπει είναι οι εξής :
13
1.Καταπολέμηση της διακίνησης, συμπεριλαμβανομένης της διακίνησης μέσω του Διαδικτύου, με ενισχυμένη προστασία των θυμάτων που συμμετέχουν σε δικαστικές διαδικασίες.
2. Αποποινικοποίηση των εκδιδόμενων προσώπων και υποστήριξη εκείνων που θέλουν να απομακρυνθούν από την πορνεία μέσω ενός προγράμματος διεξόδου από την πορνεία, για την κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη.
3. Πρόληψη της πορνείας και την πρόσβαση σε αυτή, κυρίως για τις νέες και τους νέους.
4. Απαγόρευση αγοράς σεξουαλικών υπηρεσιών και καταλογισμός της ευθύνης των πελατών της πορνείας.
Σκοπός του νέου νομοθετικού πλαισίου θα πρέπει να είναι η προστασία των θυμάτων, η απαγόρευση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και η αποφυγή οποιασδήποτε εισόδου στην πορνεία.
Προτείνουμε :
1) Την ποινικοποίηση όλων των μορφών προαγωγής και μαστροπείας
2) Κατάργηση του αδικήματος προσέλκυσης πελατών. Οι εκδιδόμενες
είναι θύματα όχι παραβάτες
3) Ευθύνη των πελατών: επιβολή προστίμου (1.500€) (*) με προσαύξηση
εφόσον πραγματοποιείται με υποτροπή. Τριετή φυλάκιση και πρόστιμο 45.000 €(*) για την πράξη προσέλκυσης, αποδοχής ή απολαβής επαφών σεξουαλικής φύσης από ένα άτομο που ασκεί πορνεία, ακόμα και περιστασιακά, εφόσον το άτομο είναι ανήλικο ή ιδιαιτέρως ευάλωτο, εμφανώς ή σε γνώση του δράστη, εξαιτίας κάποιας ασθένειας, κάποιας αναπηρίας, κάποιου ιδιαίτερου προβλήματος ή σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή είναι θύμα trafficking. Επισημαίνουμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών από εκδιδόμενα άτομα κάτω των 21 ετών πρέπει να συνιστά εγκληματική πράξη, ενώ οι υπηρεσίες των εκδιδόμενων ατόμων δεν πρέπει να τιμωρούνται. Επίσης, οι κατ’ εξακολούθηση παραβάτες θα πρέπει πέραν της επιβολής του προστίμου, να παρακολουθούν ειδικά προγράμματα ώστε να αποκτήσουν κίνητρα αλλαγής σεξουαλικής συμπεριφοράς.
4) Προγράμματα πρόληψης και εκπαίδευσης που θα προωθούν την ισότητα των φύλων και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης με στόχο την αποτροπή της εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος και όχι μόνο. Εκστρατείες ευαισθητοποίησης των ανδρών χρηστών σεξουαλικών υπηρεσιών, καθώς και δημιουργία ειδικών δομών .
5) Δημιουργία προγραμμάτων ΟΑΕΔ για επανένταξη και την εξεύρεση εργασίας των ατόμων που επιθυμούν να εξέλθουν από την πορνεία.
6) Ενημερωτικά προγράμματα σε συνεργασία με τις Πρεσβείες κρατών
από τα οποία υπάρχει τροφοδότηση και προώθηση γυναικών στην πορνεία μέσω παραπλανητικών αγγελιών και υποσχέσεων.
14
7) Θέσπιση τακτικών και εμπιστευτικών επισκέψεων παροχής συμβουλών και υπηρεσιών υγείας για τα εκδιδόμενα άτομα εκτός πορνείων· (Ψ. ΕΚ)
8) Άδεια παραμονής για αλλοδαπές εκδιδόμενες, που εγγυώνται την έξοδό τους από την πορνεία. Συμμετοχή τους σε πρόγραμμα διεξόδου από την πορνεία, που θα παρέχει συγκεκριμένα δικαιώματα όπως: – Έκδοση προσωρινής άδειας παραμονής για αλλοδαπές, με δυνατότητα ανανέωσής της όσο διαρκεί το πρόγραμμα και στη συνέχεια δυνατότητα μετατροπής σε άδεια παραμονής άλλου σκοπού,- Χρηματοδοτική βοήθεια με στόχο την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη (AFIS) για όσα εκδιδόμενα άτομα δεν μπορούν να επωφεληθούν από τα κοινωνικά ελάχιστα.
9) Δημιουργία ειδικού Ταμείου από το οποίο θα χρηματοδοτούνται προγράμματα οικονομικής, επαγγελματικής, ψυχολογικής, κοινωνικής στήριξης ατόμων που εξακριβωμένα επιθυμούν να εξέλθουν από την πορνεία. Το Ταμείο θα χρηματοδοτείται από τον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους. Επίσης, τα έσοδα από τα πρόστιμα των χρηστών σεξουαλικών υπηρεσιών θα πρέπει να πηγαίνουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην ενίσχυση του Ταμείου, το οποίο θα συντάσσει ετήσιες εκθέσεις και στο οποίο θα δίνεται η δυνατότητα να συμμετέχει, ως παρατηρήτρια, εκπρόσωπος γυναικείων οργανώσεων.
10)Εκπαίδευση εργαζομένων του δημόσιου τομέα – όλες οι υπηρεσίες που ασχολούνται με την πορνεία (π.χ. αστυνομία, υγειονομικές αρχές, φορολογικές αρχές) χρειάζονται εκπαίδευση για να αυξηθεί η συνειδητοποίηση των όρων διαβίωσης των προσώπων που δουλεύουν στην πορνεία και είναι θύματα τράφικινγκ και οι επιπτώσεις του τραύματος.
Ιδιαίτερη έμφαση θα θέλαμε να δώσουμε στο θέμα της παιδικής πορνείας, η οποία δεν μπορεί ποτέ να είναι εθελούσια, επειδή τα παιδιά δεν έχουν την ικανότητα «συναίνεσης» στην πορνεία· θα πρέπει η χώρα μας να ακολουθήσει τη σύσταση της ΕΕ, που προτρέπει τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν την παιδική πορνεία (κάτω των 18 ετών) όσο το δυνατόν πιο δραστήρια, δεδομένου ότι αποτελεί την πλέον ειδεχθή μορφή πορνείας· απαιτεί επειγόντως μια προσέγγιση μηδενικής ανοχής με βάση την πρόληψη, την προστασία των θυμάτων και τη δίωξη των πελατών.
Τέλος, επισημαίνουμε ότι η ποινικοποίηση μιας συμπεριφοράς δεν θα έχει αποτέλεσμα από μόνη της, αλλά μόνον εφόσον συνοδεύεται με κοινωνική πολιτική για τις εκδιδόμενες και διαπαιδαγώγηση για τους νέους και τους πελάτες.
Καταλήγουμε: Η πορνεία δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα, είναι μορφή βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών. Η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται εργασία και επάγγελμα. Δεν μπορεί να υπάρχουν επιχειρήσεις πορνείας και πορνικών υπηρεσιών. Το κράτος δεν επιτρέπεται να εισπράττει φόρους από την πορνεία.
15
(*) Το ύψος των προστίμων που αναφέρονται στο κείμενο είναι αυτά του γαλλικού νόμου, θα μπορούσαμε είτε να τα αναπροσαρμόσουμε ανάλογα με την αξία του χρήματος στην Ελλάδα, είτε να ορίσουμε ότι θα πρέπει να είναι υψηλά, ώστε να είναι αποτρεπτικά για τον πελάτη σεξουαλικών υπηρεσιών.
13 Αυγούστου 2021, 13:48 | Κατερινα Καπερναράκου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Α. Εισαγωγικό Σημείωμα (πρώτο τμήμα σχολίου)
Ως εισαγωγική παρατήρηση επί του κειμένου του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων (ΕΣΔΙΦ) πρέπει να διατυπωθεί η μη ευκρινής αποτύπωση εντός του κειμένου , ενός κεντρικού στόχου, κάτι που δεν παρατηρήθηκε με τα προηγούμενα σχέδια δράσης. Επιπλέον στο σχέδιο δεν
1
αξιοποιούνται και δεν μνημονεύονται τα διδάγματα της πρόσφατης
πανδημίας σε σχέση με την ισότητα των φύλων ιδίως στα πεδία της υγειονομικής φροντίδας, της τηλεργασίας και της βίας κατά των γυναικών, γεγονός που κάνει το σχέδιο να μοιάζει αποκομμένο από την πραγματικότητα σαν να εκπονήθηκε εκτός και μακριά από την βιωμένη καθημερινότητα και τις τρέχουσες συνθήκες .
Βεβαίως θα μας επιτρέψετε στο σημείο αυτό να εκφράσουμε και την δικαιολογημένη απογοήτευση μας για το γεγονός ότι στο ΕΣΔΙΦ δεν υπάρχει και καμία αναφορά στις φεμινιστικές οργανώσεις πράγμα αναμενόμενο καθόσον το Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας δεν αξιοποίησε ουσιαστικά τις φεμινιστικές οργανώσεις στη συζήτηση για το ΕΣΔΙΦ, την στιγμή μάλιστα που τα περισσότερα μέλη του προέρχονται από δημόσιους οργανισμούς και η αξιοποίηση της εμπειρίας των φεμινιστικών οργανώσεων και της άμεσης καθημερινής επαφής τους με τα προβλήματα που άπτονται των θεμάτων που πραγματεύεται το σχέδιο και ουσιαστικότερη θα έκανε την προσέγγιση των θεμάτων και θα βοηθούσε στην άμβλυνση της εντύπωσης, ότι το σχέδιο διατυπώθηκε σε ̈συνθήκες εργαστηρίου ̈ .
Ακολούθως, θα ήταν χρήσιμο για όσους ασχολούνται εκ του σύνεγγυς με τα ζητήματα αυτά να υπάρχει αναφορά στο σχέδιο για το ποιες προτάσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ισότητας υιοθετούνται στο ΕΣΔΙΦ και ποιες όχι. Επίσης ενώ το κείμενο είναι δομημένο κατά τρόπον ώστε να προτάσσονται τα Υπουργεία, αφενός δεν υφίσταται εννοιολογική σύνδεση μεταξύ των κειμένων τους αφετέρου και οι 67 δράσεις που αναφέρονται στο ΕΣΔΙΦ επαναλαμβάνουν αυτά που γράφουν τα Υπουργεία.
Ας μας επιτραπεί να σημειώσουμε – το αυτονόητο ενδεχομένως- ότι κάθε ουσιαστική τοποθέτηση επιβάλλεται να συνοδεύεται από πρόβλεψη προϋπολογισμού και αναφορά στις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ και στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Επίσης πρέπει να παρατηρηθούν ότι χρησιμοποιούνται πρωτόλειοι δείκτες για τους 4 στόχους του ΕΣΔΙΦ, ότι στα θέματα βίας χρησιμοποιείται ο ίδιος ποσοτικός δείκτης σε όλες τις μορφές βίας , ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη διυπουργικής επιτροπής για το συντονισμό των δράσεων των Υπουργείων και ότι απουσιάζει εντελώς το ΚΕΘΙ και η ενίσχυση των δράσεων της βιβλιοθήκης.
Σε σχέση με τις παρούσες συνθήκες, την τρέχουσα πραγματικότητα, την πρόσφατη νομοπαρασκευαστική και νομοθετική διαδικασία και το κυβερνητικό έργο , οι στόχοι για την ισότητα που θέτει το ΕΣΔΙΦ και για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας μάλλον υπονομεύονται αντί να προάγονται στη πράξη (παράδειγμα ο πρόσφατος νόμος αλλαγής του
2
οικογενειακού δικαίου που και τις ενδοοικογενειακές εντάσεις υποθάλπει και την παρέμβαση της δικαιοσύνης σε ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας δυσχεραίνει ).
Δεν αποτελεί πεσιμισμό ή κινδυνολογία η άποψη ότι με τέτοια νομοθετική παραγωγή, η αξιολόγηση της χώρας μας στα ζητήματα ισότητας των φύλων πρόκειται να λάβει ακόμη πιο χαμηλή βαθμολογία στο δείκτη ισότητας του EIGE.
Δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε την ολιγωρία που σημειώνεται στην εφαρμογή δράσεων και πολιτικών που είχαν ανακοινωθεί πριν μεγάλο διάστημα και των οποίων την υλοποίηση αναμένουμε ως καίριας και αποφασιστικής σημασίας (ενόψει και των αποτρόπαιων εγκλημάτων που συνταράσσουν την κοινωνία μας) όπως τη δημιουργία ειδικών τμημάτων – γραφείων εντός της αστυνομίας για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών( μόλις ανακοινώθηκε η πιλοτική δημιουργία τμήματος στο Περιστέρι) και την πλατφόρμα #ΜeΤoo, η οποία παρότι ανακοινωθείσα επισήμως και πολυαναμενόμενη, εντούτοις δεν φαίνεται πουθενά εντός του σχεδίου.
Δεν μπορεί επίσης να κριθεί θετικά η επιλογή της μη ενισχύσεως της γραμμής βοήθειας 15900 η οποία δέχεται καταγγελίες για όλες τις περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών σε συνδυασμό με την επιλογή για ξεχωριστή γραμμή υποστήριξης μόνο για τις/τους αθλήτριες/τες για την καταγγελία βίας/παρενόχλησης σε βάρος τους. Πάγια θέση των φεμινιστικών οργανώσεων αποτελεί ότι οι δομές πρόληψης και αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών πρέπει να συμπεριλαμβάνονται μόνιμα στον κρατικό προϋπολογισμό.
Επίσης, επισημαίνουμε ότι στη σελίδα 22 και στο σημείο «Δράση 1.4.3 Πρόληψη και αντιμετώπιση trafficking και πορνείας – survival sex», ενώ γίνεται αναφορά σε πόρισμα για την πορνεία από ομάδα εργασίας που έχει συσταθεί στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με τη συμμετοχή του Γ.ΕΘ.ΕΙΣ. για την επανεξέταση του ν. 2734/1999 (Α’ 161) «περί εκδιδόμενων επ’ αμοιβή προσώπων» και το περιεχόμενο του οποίου δεν έχει γίνει γνωστό, εντούτοις απουσιάζει η αναφορά στο ήδη υπάρχον -από το 2018 – πόρισμα της ΓΓΙΦ για το θέμα αυτό.
Σημαντική η οπισθοδρόμηση και στο θέμα της ποσόστωσης των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια, με εύγλωττο το παράδειγμα των αθλητικών σωματείων όπου καταργήθηκε η ποσόστωση στα συμβούλια για να προστεθεί στα ψηφοδέλτια, με αποτέλεσμα την κατ’ ουσίαν μείωση της συμμετοχής των γυναικών.
Τέλος σημαντική παράλειψη του σχεδίου αποτελεί η μη αξιοποίηση των ερευνών που είχαν εκπονηθεί για τις αγρότισσες και το ασφαλιστικό τη στιγμή μάλιστα που ο νέος εργασιακός νόμος προμηνύει μεγάλες δυσκολίες για τις γυναίκες στο πεδίο της απασχόλησης με τις προβλέψεις του για
3
εντατικοποίηση της εργασίας μέσω της τηλεργασίας, για τις απολύσεις και την κατάργηση του 8ωρου.
Β. Επί μίας εκάστης των θεματικών ενοτήτων
Β1 Πρόληψη και καταπολέμηση έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας
Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας αρκεί και μόνο η πολιτική βούληση της πλήρους ενσωμάτωσης των διατάξεων της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης που αν δεν ενσωματωθεί κατ ουσίαν στην νομοθεσία μας παρέλκει η παρακολούθηση εφαρμογής της.
Ακολούθως υφίστανται ήδη πρωτόκολλα διάγνωσης και διαχείρισης ενδοοικογενειακής βίας, πρωτόκολλα αντιμετώπισης διεμφυλικής βίας , διαδικασίας εξέτασης θυμάτων και μαρτύρων, που έχουν εκπονηθεί από εγκεκριμένους φορείς και οργανώσεις με την συνεργασία της ευρωπαϊκής ένωσης και χρειάζεται μόνον η πολιτική βούληση να αξιοποιηθούν.
Η πρόσφατη νομοπαρασκευαστική διαδικασία σε σχέση με το οικογενειακό δίκαιο έδειξε ότι όχι μόνο δε βρισκόμαστε προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής ενσωμάτωσης των ρυθμίσεων της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης αλλά αντιθέτως στα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας κάνουμε βήματα όπισθεν με διατάξεις όπως αυτές που επιτρέπουν στους δράστες να διατηρούν την επιμέλεια και γονική μέριμνα των τέκνων τους μέχρι την καταδίκη τους με δικαστική απόφαση και όχι με την έναρξη της ποινικής διαδικασίας. Εισάγουμε διατάξεις που δυσχεραίνουν το έργο των αρχών αντί να το διευκολύνουν και που επιτρέπουν την διαιώνιση κατάστασης οικογενειακής βίας αντί της άμεσης παρεμβάσεως της πολιτείας
Το ευχολόγιο του συντονισμού των δράσεων όλων των υπηρεσιών απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την υλοποίηση του δεδομένου ότι με την πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση στο οικογενειακό δίκαιο δεν δημιουργήθηκαν οικογενειακά δικαστήρια ούτε στελεχώθηκαν με ειδικούς ψυχικής υγείας και ομάδες που θα αναλαμβάνουν συντονισμένα δράση από την πρώτη καταγγελία του περιστατικού ενδοοικογενειακής βίας μέχρι την οριστική διευθέτηση του ζητήματος.
Στο Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων δεν υπάρχει καμία αναφορά στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες, παρότι υφίσταται πρόβλεψη από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την ύπαρξη one stop shop που θα συμπεριλαμβάνει ιατροδικαστικές υπηρεσίες για τα θύματα έμφυλης βίας 24ώρες το 24ωρο, και θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της χώρας με βάση τα γεωγραφικά και πληθυσμιακά κριτήρια.
Τονίζουμε και πάλι ότι για τα θέματα ενδοοικογενειακών διαφορών είναι απολύτως απαραίτητο το Οικογενειακό Δικαστήριο και οι εξειδικευμένες κοινωνικές υπηρεσίες στελεχωμένες με ειδικούς ψυχικής υγείας και
4
κοινωνικούς λειτουργούς στις μονάδες Δικαιοσύνης. Επίσης υπάρχει ανάγκη για περισσότερες κοινωνικές υπηρεσίες στην Κοινότητα και ειδικά στα σχολεία, όπου πολλές δυσλειτουργίες μπορούν να εντοπιστούν εγκαίρως, πριν καταλήξουν στο έγκλημα. Οι κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι στα σχολεία μπορούν να προσφέρουν βοήθεια και στους ενήλικες να ασκήσουν σωστά τον γονεϊκό τους ρόλο. Τέλος, από τη θεματική ενότητα του Άξονα προτεραιότητας 1, απουσιάζει κάθε αναφορά στο σχέδιο για την αντιμετώπιση της πιο ακραίας μορφής έμφυλης βίας, της γυναικοκτονίας. Σύμφωνα και με τις διατάξεις της Σύμβασης της Κων/πολης, τη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και την οδηγία της πρόσφατης έκθεσης του Ε.Κ. (για τον “Αντίκτυπο της ενδοοικογενειακής βίας στις γυναίκες και τα παιδιά και τα δικαιώματα γονικής επιμέλειας” ) που υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τις Επιτροπές FEMM και JURI του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να προστεθεί η βία με βάση το φύλο στη λίστα των εγκλημάτων στην ΕΕ (Eurocrimes), είναι απαραίτητο στο Σχέδιο Δράσης να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό το θέμα. Συγκεκριμένα στην πρώτη υπο- ενότητα : «Στόχος 1.1. – Δράση 1.1.1: Εισαγωγή νομοθετικών μέτρων για την επίτευξη των σκοπών της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης – Eισήγηση προτάσεων για νομοθετικές παρεμβάσεις », στα νομοθετικά μέτρα πρέπει να περιλαμβάνεται κατά προτεραιότητα και η νομική αναγνώριση του όρου της γυναικοκτονίας με την εισαγωγή του στον Ποινικό Κώδικα.
Β2 Ισότιμη συμμετοχή γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων/ ηγετικούς ρόλους
Κριτήρια ισότητας θα πρέπει να θεωρούνται ως προαπαιτούμενο και εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση κατά την κατάρτιση προϋπολογισμών των Δήμων η κατά την χρηματοδότηση με δημόσια δαπάνη οποιασδήποτε δράσης. Επίσης προς την ίδια κατεύθυνση θα συμβάλλουν:
Η ενίσχυση των Δημοτικών και Περιφερειακών Επιτροπών Ισότητας θα επιτευχθεί με την πρόσληψη προσωπικού εμπειρογνωμόνων ή πανεπιστημιακών με συμμετοχή και αποφασιστικό ρόλο ως προς την επιλογή της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας που θα διασφαλίζει έτσι την αναβάθμισή τους με την επιλογή του κατάλληλου ανθρώπινου δυναμικού.
Τακτικά σεμινάρια υποχρεωτικής παρακολούθησης για ζητήματα ισότητας στα μέλη των ΔΕΠΙΣ και δράσεις για τη χρήση του διαδικτύου , με στόχο την πρόληψη της νέας γενιάς από τον εθισμό και τη προστασία από έκθεση σε προβολές μίσους.
Η υποστήριξη προγραμμάτων εκμάθησης ηλεκτρονικών υπολογιστών στην τρίτη ηλικία ώστε να προληφθεί η θυματοποίηση τους μέσω του διαδικτύου
5
Οι συστάσεις στα ΜΜΕ και τις ενώσεις δημοσιογράφων για συχνή προβολή θεμάτων ισότητας και με κάθε μέσο διάδοση της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού, μέσω της οποίας οι αυριανοί πολίτες μαθαίνουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Σημειωτέον ότι η Ελλάδα ήδη ελέγχεται για καθυστέρηση ως προς το συγκεκριμένο θέμα.
Β3 Συμμετοχή των κυβερνητικών φορέων στην διαμόρφωση των τομεακών πολιτικών για την ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου.
Προώθηση της ισότητας των φύλων στην υγεία
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι η κύρωση των ΔΣΕ 190 για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας και της 185 για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία δεν επιφέρει κατ ́ουσίαν αποτέλεσμα, αφού παραπέμπει στον ν.3850/10 που δεν είναι επαρκής ως προς την ύπαρξη δομών στο συνολικό ζήτημα της διασφάλισης της υγείας των εργαζομένων και της σωματικής τους ακεραιότητας με εκκωφαντική μάλιστα την απουσία των ειδικών γιατρών εργασίας για το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης.
́Οσον αφορά τις πολιτικές για την ισότητα των φύλων του Υπουργείου Υγείας γίνεται στο σχέδιο μία απολύτως γενικόλογη αναφορά στην διασφάλιση της υγείας των γυναικών, στον οικογενειακό προγραμματισμό, κλπ.
Kατά την αντιμετώπιση της πανδημίας ο δημόσιος τομέας υπηρεσιών υγείας σήκωσε όλο το βάρος, με ελλιπή στελέχωση, με μεγάλο αριθμό εργολαβικών εργαζομένων με χαμηλότερη αμοιβή από των μονίμων εργαζομένων και συγκεκριμένη διάρκεια σύμβασης εργασίας, με μικρή συμμετοχή των υπηρεσιών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, παρά την επισήμανση του ΠΟΥ για την ενίσχυση του δημόσιου τομέα.
Ο οικογενειακός προγραμματισμός και η φροντίδα της υγείας του φύλου από την παιδική ηλικία μέχρι και την τρίτη ηλικία χρειάζεται υποστήριξη και απαραίτητη κρίνεται η στελέχωση των υπαρχόντων Κέντρων Υγείας και των Τοπικών Μονάδων Υγείας όπως και των μαιευτικών κλινικών του δημόσιου τομέα υγείας.
Ακολούθως για τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι απαραίτητη η επιμόρφωση και εκπαίδευση των εργαζομένων υγειονομικών στα τμήματα επειγόντων περιστατικών και όχι μόνο. Αναγκαία είναι η χρήση της νοηματικής για τις κωφάλαλες γυναίκες και η διερμηνεία για τις μετανάστριες και τις πρόσφυγες.
Σημειωτέον ότι εν τω μέσω της νέας έξαρσης της πανδημίας, η περαιτέρω συρρίκνωση των δημοσίων νοσοκομείων μόνον θετικά αποτελέσματα δεν θα επιφέρει στην περιφρούρηση της δημόσιας υγείας.
Β4 Υπουργείο Εθνικής Άμυνας
6
Άξονας Ι Πρόληψη και Καταπολέμηση
Επί του ανωτέρω άξονα θεωρούμε ως χρήσιμες τις κάτωθι παρατηρήσεις:
Η δημιουργία γραφείου SAPRO για τη πρόληψη και την αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας, έρχεται πράγματι να καλύψει ένα κενό αλλά είναι αναγκαία η αποσύνδεση του γραφείου από την αλυσίδα της στρατιωτικής ιεραρχίας για λόγους αποφυγής προσπάθειας συγκάλυψης σε περιπτώσεις σημαίνουσας θέσης του δράστη.
Ακολούθως εκτός από την υποστήριξη των θυμάτων πρέπει να δοθεί προσοχή και στην πρόληψη της δευτερογενούς θυματοποίησης των μαρτύρων και των θυμάτων από αντίποινα (πχ αντίποινα διοικητικού χαρακτήρα, μετάθεση, άτυπη αφαίρεση καθηκόντων κλπ ). Μάλιστα στην στελέχωση του γραφείου θα μπορούσε να ενταχθεί διοικητικό προσωπικό, καθώς και επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Τα ανωτέρω διατυπώνονται διότι , από τo έτος 2006 που έχει δημιουργηθεί το γραφείο SARPO στην Αμερική και μέχρι σήμερα τα προβλήματα που ανέκυψαν είναι α) ο βαθμός της ανεξαρτησίας αυτού του γραφείου και β) ο φόβος για αντίποινα από θύματα και μάρτυρες που οδηγούν στην αποτροπή των καταγγελιών .
Προφανώς η δημιουργία του εν λόγω γραφείου δεν θα εξαφανίσει αυτόματα τα φαινόμενα έμφυλης βίας. Χρειάζεται επιμόρφωση της διοίκησης με σεμινάρια που θα αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση της άσκησης διοικητικών καθηκόντων όπως απαραίτητη κρίνεται και η δημιουργία ενός κώδικα δεοντολογίας, στα πρότυπα του ΝΑΤΟ Code of Conduct 2020 , στον οποίο θα αποτυπώνονται κωδικοποιημένα οι ηθικές επιταγές που οφείλουν να ακολουθούν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ,ενώ ταυτόχρονα θα προσδιορίζονται και τα αποδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς που ορίζουν τις εργασιακές σχέσεις μεταξύ των φύλων.
H εκπαίδευση του προσωπικού που θα στελεχώνει τα γραφεία SARPO, σύμφωνα με το ΕΣΔΙΦ είναι αυτή του «Gender Advisor». Αντιπροτείνουμε ως πιο ενδεδειγμένο το προσωπικό να έχει ολοκληρώσει σπουδές στις Σπουδές Φύλου.
Άξονας ΙΙ Ισότιμη Συμμετοχή σε θέσεις ευθύνης
Επί του ανωτέρω άξονα θεωρούμε ότι θα πρέπει να προωθηθούν και ουσιαστικά κριτήρια ώστε να μπορεί να λάβει χώρα και κάποιου είδους ποιοτική έρευνα ως προς την κατ ουσίαν συμμετοχή και να μην εστιάζουμε μόνο σε ποσοτικά προβλεπόμενες αναλύσεις που βεβαίως είναι και αυτές σημαντικές.
Άξονας ΙΙΙ Ισότιμη Συμμετοχή στην αγορά εργασίας
7
Σημαντικός είναι ο εναρμονισμός επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής σε συνεργασία με την επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων.
Άξονας ΙV Ενσωμάτωση Διάστασης Φύλου σε Τομεακές Πολιτικές
Θετικά θα συμβάλει η διενέργεια ετήσιας έρευνας για το Φύλο ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.
Β5 Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
Χρειάζεται να αποδομήσουμε τα έμφυλα στερεότυπα στο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες, παρεμβαίνοντας σε τρία επίπεδα:
1.
Στο σύλλογο διδασκουσών και διδασκόντων:
 Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα ισότητας των φύλων, στην σεξουαλική παρενόχληση, στα στερεότυπα και την αποδόμησή τους, στον σεξισμό, στην αντιμετώπιση ενδοοικογενιεακής βίας, στους υποστηρικτικούς φορείς που μπορούν να απευθυνθούν.
 Ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά και με βοήθεια ειδικών, όλα τα περιστατικά έμφυλης βίας που εκδηλώνονται σε μαθήτριες και μαθητές τους. Και παράλληλη εποπτεία τους κατά την διάρκεια όλου του έτους από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς για τα θέματα αυτά.
 Αξιοποίηση κι εφαρμογή των νόμων και των εγκυκλίων περί μη χρήσης σεξιστικού λόγου στα δημόσια έγγραφα, στην ισότιμη ανάθεση εργασιών κι αρμοδιοτήτων στο σχολείο χωρίς στερεοτυπικές αντιλήψεις .
 Επιτροπή εκπαιδευτικών σε κάθε σχολείο για θέματα ισότητας των φύλων , σε συνεργασία με φορείς και οργανώσεις, με ψυχολόγους και δικηγορίνες/ους ,με την τοπική κοινωνία και το σχολικό εργατικό προσωπικό.
 Δίκτυο γυναικών εκπαιδευτικών που θα ανταλλάσσουν καλές πρακτικές αντιμετώπισης της έμφυλης βίας, ιδέες και προτάσεις.
 SOS 24ωρη γραμμή για θέματα έμφυλης βίας στα σχολεία.
Στις μαθήτριες και μαθητές
 Ενδυνάμωση των μαθητριών να συμμετέχουν στα σχολικά συμβούλια, ενημέρωση και πληροφόρηση όλων των παιδιών για τον ρόλο της ισότιμης συμμετοχής των φύλων στην σχολική ζωή.
 Εκπαίδευση των μαθητών στον σεβασμό, στην αποδοχή της διαφορετικότητας, ευαισθητοποίηση στην έμφυλη βία.
2.
8
 Κινητοποίηση όλων των παιδιών στην ισότιμη χρήση του δημόσιου χώρου, στην συνειδητοποίηση των στερεοτύπων, στην χρήση συμπεριληπτικού λόγου.
 Μαθήτριες μεντόρισσες σε μαθήτριες μικρότερων τάξεων, για την αντιμετώπιση περιστατικών έμφυλης βίας.
3. Στη δομή του σχολείου:
 Θέσπιση μαθήματος ́ ́Ισότητα των φύλων ́ ́, με ιστορικές
αναφορές σημαντικών γυναικείων προσωπικοτήτων, με παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού, γνώση νόμων και εγκυκλίων για την ισότητα, παραδείγματα χωρών που προάγουν την ισότητα.
 Επιτροπές ισότητας των φύλων σε όλες τις περιφέρειες με ετήσια σεμινάρια ευαισθητοποίησης κι επιμόρφωσης εκπαιδευτικών.
 Ειδικό τμήμα στην σχολική βιβλιοθήκη για την ισότητα των φύλων.
 Επίβλεψη της αρχιτεκτονικής του χώρου , έτσι ώστε να γίνεται ισότιμη χρήση και να μην υπάρχουν ́ ́σκοτεινά ́ ́ και ́ ́κρυφά ́ ́σημεία που ευνοούν την χρήση βίας.
 Αρχείο με επιμορφωτικό υλικό , ταινίες, βίντεο, μουσικές, κείμενα, φωτογραφίες, πίνακες, λογοτεχνία, ιστορικά στοιχεία, σύγχρονοι νόμοι, γυναίκες σύγχρονες σε ποικίλα επαγγέλματα, επιστημόνισσες και πολιτικοί.
 Θέσπιση της ποσόστωσης 50-50 στα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών.
 Να αρθούν τα πολλαπλά εμπόδια όταν καταγγέλλονται από το σχολείο περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σε μαθήτριες και μαθητές. Επίσπευση και άμεση αντιμετώπιση χωρίς χρονοτριβή.
Β6 Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
Ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας
Το ΕΣΔΙΦ δεν αξιοποιεί τα διδάγματα της πανδημίας γύρω από την ισότητα των φύλων με πιθανό αποτέλεσμα την αρνητική αξιολόγηση της χώρας μας στο δείκτη ισότητας του EIGE.
Στο ΕΣΔΙΦ θα έπρεπε να περιλαμβάνονται τα μέτρα που πάρθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας καθώς και στατιστικά στοιχεία για τις συνέπειες της πανδημίας στις αμοιβές των γυναικών που δυστυχώς δεν συγκεντρώθηκαν ενώ δεν πραγματοποιήθηκε το απαιτούμενο follow-up για τις συνθήκες εργασίας των γυναικών μετά την πανδημία.
9
H ενσωμάτωση της οδηγίας (EU/2019/1158) στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά γίνεται με στόχο τη περαιτέρω δικαιολόγηση ευέλικτων μορφών εργασίας που καταλήγουν όμως και στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
H Διεθνής Σύμβαση 190 και ο τρόπος με τον οποίο εντάχθηκε στην εγχώρια νομοθεσία κρίνεται ανεπαρκής καθώς δεν προηγήθηκε διαβούλευση με τις φεμινιστικές οργανώσεις, και δεν καλύπτονται ζητήματα όπως αυτά της σεξουαλικής παρενόχλησης από τρίτους, (π.χ πελάτες σε επιχειρήσεις) και της προστασίας των μαρτύρων των παρενοχλητικών ενεργειών και αδικημάτων .
Σημειώνεται επίσης ότι στο τμήμα του σχεδίου που αφορά τη συμφιλίωση εργασιακής και οικογενειακής ζωής, δίνεται έμφαση στις «νταντάδες της γειτονιάς», δηλαδή έμφαση σε έμφυλα στερεότυπα περί καταμερισμού εργασίας και φροντίδας των παιδιών αποκλειστικά από γυναίκες.
Αναφορικά με το Σήμα Ισότητας που απονέμεται σε επιχειρήσεις για την επιβράβευση της προώθησης την ισότητας των φύλων, δεν διασφαλίζεται η συμμετοχή των φεμινιστικών οργανώσεων, και δεν λαμβάνονται υπόψη στατιστικά στοιχεία και δικαστικές αποφάσεις/προσφυγές ή και τυχόν πρόστιμα επιβληθέντα από την Επιθεώρηση Εργασίας, με προφανή κίνδυνο το εν λόγω σήμα να απονεμηθεί τελικώς σε επιχειρήσεις που δεν το αξίζουν ή δικαιούνται .
Στο πεδίο της καταπολέμησης της ανεργίας θα πρέπει να ενισχυθούν οι μονάδες κοινωνικής οικονομίας (ΚΟΙΝΣΕΠ), οι οποίες προσφέρουν θέσεις εργασίας και συνήθως διοικούνται από γυναίκες και σύμφωνα με τα μέχρι τούδε δεδομένα έχουν δώσει δείγματα «καλής γραφής» . .
Τέλος στις εργαζόμενες μητέρες πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να επιλέγουν ανάμεσα στην 9μηνη άδεια μητρότητας και στην εργασία 4 ωρών μέχρι το παιδί να είναι σε ηλικία κατάλληλη για παιδικό σταθμό. (δηλαδή στα τρία έτη του που θεωρείται η ενδεδειγμένη ηλικία) έτσι ώστε να μην απομακρύνονται από το αντικείμενο της εργασίας τους, ενώ στις μετανάστριες που εργάζονται ως βοηθοί οικιακής καθαριότητας να δίνεται η δυνατότητα αυτασφάλισης
Β7 Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας
Στο κείμενο του σχεδίου για τα θέματα περιβάλλοντος γίνονται μόνον γενικόλογες αναφορές.
Το θέμα της γυναικείας εκπροσώπησης δεν αποτελεί ούτε στόχευση ούτε βρίσκεται σε κάποια προτεραιότητα , δεδομένων μάλιστα και των πρόσφατων νόμων σχετικά με τους εποπτευόμενους φορείς του ΥΠΕΝ που επίσης δεν λαμβάνουν σχετική πρόνοια ή μέριμνα ( χαρακτηριστικό παράδειγμα ο υπό συζήτηση στη Βουλή Νόμος για την ανακύκλωση) .
10
Ας σημειωθεί ότι στις ενεργειακές κοινότητες συμμετέχουν γυναίκες μόνον σε ποσοστό 2% σε επίπεδο οργάνων ενώ στο 50% αυτών δεν υπάρχει καθόλου γυναικεία συμμετοχή. Ακολούθως δεν υπάρχουν προτάσεις και για τη χρηματοδότηση γυναικείων επιχειρήσεων στα Χρηματοδοτικά Προγράμματα που σχεδιάζει το ΥΠΕΝ. Τα κονδύλια του μηχανισμού στήριξης θα αποτελούσαν μία εξαιρετική ευκαιρία για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας με προβλέψεις για την έμφυλη διάσταση του ζητήματος , κάτι που δυστυχώς δεν παρατηρούμε να γίνεται. .
Στην επερχόμενη συζήτηση του ΤΑΑ στη Βουλή θα πρέπει να αναδειχθεί αυτή η διάσταση του θέματος , ότι πρόκειται δηλαδή για ένα σχέδιο που εθελοτυφλεί ως προς το κομβικό θέμα της επαγγελματικής απασχόλησης και της επιχειρηματικής προοπτικής των γυναικών .
Β8 Υπουργείο Εξωτερικών –
Β9 Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Προτάσεις του Γραφείου του Εθνικού Εισηγητή για την Καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων, κ. Ηρακλή Μοσκώφ:
Δράση 1.4.3 Πρόληψη και αντιμετώπιση trafficking και πορνείας – survival sex
Η όποια νομοθετική πρωτοβουλία υιοθετηθεί από την Κυβέρνηση θα πρέπει να είναι στο πλαίσιο της Σύμβασης του 1949 των Ηνωμένων Εθνών για την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων και της εκμετάλλευσης της πορνείας τρίτων, καθώς και του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 (2013/2103(INI)) για «Σεξουαλική εκμετάλλευση και πορνεία και τον αντίκτυπό τους στην ισότητα των φύλων»
Ζητάμε η επικείμενη νομοθετική πρωτοβουλία να είναι στην κατεύθυνση των πολιτικών που θεσμοθέτησαν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Σουηδία, η Γαλλία, Ισλανδία, η Νορβηγία, έχοντας ως γνώμονα ότι η πορνεία και η σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και κοριτσιών αποτελούν μορφές βίας και συνιστούν εμπόδιο στην ουσιαστική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, όπως και την ουσιαστική στήριξη των εκδιδομένων προσώπων και την πάταξη του trafficking γυναικών και ανηλίκων. Τέλος, επισημαίνουμε ότι η ποινικοποίηση μιας συμπεριφοράς δεν θα έχει αποτέλεσμα από μόνη της, αλλά μόνον εφόσον συνοδεύεται με κοινωνική πολιτική για τις εκδιδόμενες και διαπαιδαγώγηση για τους νέους και τους πελάτες.
Καταλήγουμε: Η πορνεία δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα, είναι μορφή βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών. Η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται εργασία και επάγγελμα. Δεν μπορεί να υπάρχουν επιχειρήσεις πορνείας και πορνικών υπηρεσιών. Το κράτος δεν επιτρέπεται να εισπράττει φόρους από την πορνεία.
12 Αυγούστου 2021, 14:23 | Μιχάλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι δράσεις για την προώθηση της ισότητας των φύλων πρέπει να ενσωματώνονται ως πάγιες στο κράτος. Οι επιμορφώσεις επαγγελματιών του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα να αποτελούν τμήμα της υποχρεωτικής του εκπαίδευσης (στο πρόγραμμα σπουδών ή μέσα στην εργασιακή τους επιμόρφωση). Η βία κατά των γυναικών δε μοιάζει να έχει ημερομηνία λήξης, η εξάλειψή της δεν είναι ένας ρεαλιστικός στόχος, η αντιμετώπισή της ή τα βήματα για τη μείωσή της είναι. Αυτό σημαίνει ότι οι δομές του Δικτύου που παρέχουν υπηρεσίες για τη βία και τις διακρίσεις κατά των γυναικών, (αλλά και γενικά με βάση το φύλο) πρέπει να γίνουν μόνιμες και όχι μέσω συμβάσεων ορισμένου χρόνου, καθώς καλύπτουν μόνιμες και πάγιες ανάγκες. Η έμφυλη βία και οι διακρίσεις αποτελούν πολύ εξειδικευμένους τομείς και τα στελέχη που εργάζονται και επιμορφώνονται τόσα χρόνια στις δομές αυτές αποτελούν ένα έμπειρο και κατάλληλο προσωπικό για αυτούς.
12 Αυγούστου 2021, 12:29 | Ευγενία Κατούφα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το σχέδιό σας είναι πολύ θεωρητικό και δύσκολα εφαρμόσιμο. Θα ήταν καλύτερα να περιλάμβανε συγκεκριμένες προτασεις με χρονοδιάγραμμα και τρόπο εξέτασης της αποτελεσματικότητας
Θεωρούμε λάθος να συμμετέχουν στη διαβούλευση για το Σχέδιο μόνο 2 άντρες ανάμεσα σε 15 άτομα

Προτείνουμε να γίνει η εφαρμογή κανόνων ισότητας προαπαιτούμενο για:
την κατάρτιση προϋπολογισμών των Δήμων
τη χρηματοδότηση από δημόσιες δαπάνες οποιασδήποτε δράσης

Για την ενίσχυση των Δημοτικών και Περιφερειακών Επιτροπών Ισότητας να προσληφθεί προσωπικό εμπειρογνωμόνων ή πανεπιστημιακών από τη Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας και να μην αφεθεί η αναβάθμισή τους στην κρίση των εκάστοτε δημάρχων που ενδεχομένως θα διορίσουν ακατάλληλα άτομα

Να γίνονται τακτικά σεμινάρια στα μέλη των ΔΕΠΙΣ

Η έρευνα για την πορεία της ισότητας που τώρα γίνεται στους δήμους να επεκταθεί και στις γυναικείες οργανώσεις
Να γίνουν καμπάνιες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης των γυναικών για το πώς να αναγνωρίζουν τον επίβουλο βιαστή ή κακοποιητή και ενδυνάμωσής τους να μην επιτρέπουν την με οποιονδήποτε τρόπο προσβολή στο πρόσωπό τους.
Να αναληφθούν δράσεις για τή χρήση του ιντερνετ, ώστε τα νέα παιδιά να μην εθίζονται σ’ αυτό και ιδιαίτερα σε προβολές μίσους.
Στις μητέρες να δίνεται η δυνατότητα να επιλέγουν ανάμεσα στην 9μηνη άδεια μητρότητας και στην εργασία 4 ωρών μέχρι το παιδί να παει στον παιδικό σταθμό (δηλαδή τα τρία χρόνια ου θεωρείται η ενδεδειγμένη ηλικία) ώστε να μην αποκόβονται από το αντικείμενο της εργασίας τους.
Στις μετανάστριες που εργάζονται ως καθαρίστριες σε σπίτια να δίνεται η δυνατότητα να αυτοασφαλίζονται
Να ενταθεί η παρακολούθηση των Συμβουλευτικών Κέντρων ιδιαίτερα στον τομέα η δικτύωσης ε φορείς με φορείς που λαμβάνουν χρηματοδότηση από την πολιτεία για δράσεις.
Να γίνονται τακτικά σεμινάρια σε εκλεγμένες γυναικες σε τακτική βάση για την αντιμετώπιση πρακτικών και ηθικών προβλημάτων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Συστάσεις στα ΜΜΕ και τις ενώσεις δημοσιογράφων για συχνή προβολή θεμάτων ισότητας
Έρευνα σχετικά με τις πραγματικές αιτίες των εγκλημάτων γυναικοτονίας. Δηλαδή να διαπιστωθεί πώς λειτούργησαν οι δράστες από φιλοσοφική, ψυχολογική, κοινωνική άποψη
Για την καταπολέμηση της ανεργίας να ενισχυθούν και οι μονάδες κοινωνικής οικονομίας (ΚΟΙΝΕΣΠ), οι οποίες προσφέρουν θέσεις εργασίας και συνήθως διοικούνται από γυναικες και σύμφωνα με τα δεδομένα «πανε καλά».
Για τα θέματα ενδοοικογενειακών διαφορών απαραίτητο το Οικογενειακό Δικαστήριο και οι εξειδικευμένες κοινωνικές υπηρεσίες στις μονάδες Δικαιοσύνης. Επίσης ανάγκη για περισσότερες κοινωνικές υπηρεσίες στην Κοινότητα που θα συμβάλλουν στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής και ειδικά στα σχολεία, όπου πολλές δυσλειτουργίες μπορούν να εντοπιστούν εγκαίρως, πριν καταλήξουν στο έγκλημα. Οι κοινωνικοί λειτουργοί στα σχολεία μπορούν να προσφέρουν βοήθεια και στους ενήλικες να ασκήσουν σωστά τον γονεϊκό τους ρόλο.

Προτείνουμε οι δράσεις στα σχολεία με τον τίτλο «Ευ ζην» να έχουν τον τίτλο «Αξίες» γιατί ο πρώτος εύκολα ερμηνεύεται προς άλλες κατευθύνσεις.
Τέλος να διαδοθεί η Διεθνής Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, μέσω της οποίας οι αυριανοί πολίτες μαθαίνουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Η Ελλάδα ελέγχεται για την καθυστέρηση σε αυτό το θέμα.

Ευγενία Κατούφα
Πρόεδρος Δημοτικής επιτροπής Ισότητας Χαλανδρίου
12 Αυγούστου 2021, 12:24 | ActionAid

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι παρατηρήσεις επί του προτεινόμενου εθνικού σχεδίου δράσης για την ισότητα των φύλων (2021 -2025) δεν θα μπορούσαν παρά να έχουν ως αφετηρία το γεγονός της πανδημίας, όπως αναφέρεται στον πρόλογο του υπό σχολιασμού κειμένου. Λόγω του γεγονότος ότι το παρόν σχέδιο συντάχθηκε μέσα σε αυτές τις συνθήκες θα ήταν σκόπιμο να υπάρχουν εκτενέστερες αναφορές και σχετική ανάλυση του πώς επηρεάστηκαν οι πολιτικές ισότητας των φύλων από την πανδημία, ποιες αλλαγές παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το πώς ανταποκρίθηκε η Ελληνική Πολιτεία σε αυτές και αν κάποια από αυτά τα μέτρα αναμένεται να επεκταθούν και κατά την περίοδο μετά από την πανδημία. Δε πρόκειται για έκθεση απολογισμού των μέτρων που ελήφθησαν, αλλά ένα γεγονός τόσο καθοριστικής σημασίας θα ήταν αναμενόμενο να αποτελεί το σημείο αναφοράς όλων των δράσεων, καθώς και της διαμόρφωσης των πυλώνων του παρόντος. Αξίζει να αναφερθεί πως αυτή ήταν η προσέγγιση που ακολουθήθηκε από διεθνείς οργανισμούς κατά την εκπόνηση εκθέσεων, ερευνών και λοιπών σχεδίων δράσης. Συνεπώς, δεν είναι αρκετές οι απλές αναφορές, αλλά θα ήταν απαραίτητη μια συνολικότερη αναδιαμόρφωση του παρόντος σε αυτή τη βάση.

Ένα δεύτερο σημείο το οποίο θα θέλαμε να τονίσουμε είναι ότι το προτεινόμενο εθνικό σχέδιο δράσης διαφέρει σημαντικά από το προηγούμενο χωρίς να υπάρχει κάποια επαρκής αιτιολόγηση. Κάποιοι άξονες δράσης είναι κοινοί και στα δύο, αλλά, για παράδειγμα, λαμβάνοντας υπόψιν τα αυξημένα ποσοστά έμφυλης βίας κατά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, προξενεί απορία το γεγονός ότι ο άξονας προτεραιότητας σχετικά με την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας είναι σαφώς πιο περιορισμένος συγκριτικά με το προηγούμενο εθνικό σχέδιο δράσης. Οι δράσεις που προβλέπονται ανά άξονα περιγράφονται με τρόπο γενικό, ενώ γνωρίζουμε ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ανάγκες που είναι ασαφές αν πρόκειται να καλυφθούν. Θα ήταν σκόπιμο, για παράδειγμα, να υπάρξει αναφορά στο αν θα δημιουργηθούν περισσότεροι ξενώνες – και μάλιστα ξενώνες έκτακτης ανάγκης-, ποιες θα είναι ενδεικτικά οι προτάσεις για νομοθετικές παρεμβάσεις για τις οποίες θα γίνει εισήγηση (βλ. δράση 1.1.1.), αν θα προσληφθούν γυναίκες διερμηνείς για την υποστήριξη επιζωσών/ θυμάτων έμφυλης βίας κ.α. Σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου εισήχθησαν σημαντικές νομοθετικές αλλαγές που επηρεάζουν σημαντικές πτυχές της ισότητας των φύλων και θα ήταν χρήσιμο να υπήρχαν σχετικές αναφορές στο προτεινόμενο κείμενο. Ειδικότερες αναφορές για το ζήτημα πρόληψης και αντιμετώπισης της βίας θα υπάρξουν και παρακάτω.

Ωστόσο, παρά το ότι αναγνωρίζουμε τη σημασία των θεματικών που συνιστούν τους πυλώνες του σχεδίου δράσης, δεν έχει γίνει κατανοητό το γιατί σε μια περίοδο που η πανδημία έπληξε δυσανάλογα τόσο κοινωνικά και οικονομικά τις γυναίκες, συρρικνώθηκε αισθητά ο άξονας του προηγούμενου σχεδίου δράσης σχετικά με τα μέτρα για την προστασία των γυναικών που αντιμετωπίζουν πολλαπλές διακρίσεις. Οι γυναίκες αυτές ούσες περισσότερο ευάλωτες και εκτεθειμένες στις επιπτώσεις της πανδημίας θα έπρεπε να συνιστούν έναν χωριστό πυλώνα δράσης (και όχι απλώς μια σειρά δράσεων) που θα προστίθετο στους υπόλοιπους. Δεν είναι, δυστυχώς, αρκετές οι αναφορές στο παρόν και η κάλυψη των αναγκών τους από τις γενικότερες προβλέψεις που σχεδίου δράσης δεν ανταποκρίνονται πλήρως στις πραγματικές ανάγκες τους.

Στο πλαίσιο αυτό θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι οι ανάγκες που παρατίθενται και έχουν προκύψει από τη συνεδρίαση του ΕΣΙΦ είναι αναμφίβολα σημαντικές, αλλά όχι πλήρως αντιπροσωπευτικές των όσων συναντάμε κατά την εργασία μας στο πεδίο. Η συμμετοχή της Κοινωνίας των Πολιτών και δη όλων των γυναικείων οργανώσεων σε μια διαδικασία διαβούλευσης πριν την σύνταξη του προτεινόμενου εθνικού σχεδίου δράσης θα ήταν απαραίτητη για να αποτυπωθούν όλες οι ανάγκες για όλες τις γυναίκες. Η συμμετοχή όλων των μη κυβερνητικών φορέων που ασχολούνται με την ισότητα των φύλων και τα γυναικεία δικαιώματα μπορεί να φωτίσει αποτελεσματικά τις ανάγκες με σκοπό τη λήψη των αναγκαίων μέτρων. Παράλληλα, η γλώσσα του κειμένου υπό σχολιασμό δεν είναι όσο έμφυλη θα έπρεπε λαμβανομένων υπόψιν των ζητημάτων που θίγονται.

Τέλος, αξίζει να γίνει ξεχωριστή αναφορά στην καταπολέμηση της βίας στην εργασία και πιο συγκεκριμένα στην Κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης 190 για την βία και την παρενόχληση στην εργασία. Επειδή από τον τρόπο παράθεσης των δράσεων (σελ. 63) δεν είναι αρκετά σαφές το τι επιδιώκεται με τα μέτρα θα ήταν χρήσιμο να υπάρχουν διευκρινίσεις αναφορικά με το ποια είναι τα μέτρα που συμβάλουν στην πρόληψη και ποια στην άμεση αντιμετώπιση και το πώς αυτά συνδέονται με το υπάρχον πλαίσιο προστασίας. Είναι σημαντικό να καθίσταται σαφές ότι η προστασία από τη βία και την παρενόχληση στην εργασία δεν αποτελεί καινούρια υποχρέωση, αλλά υποχρέωση προστασίας των εργοδοτών, αλλά και της πολιτείας για την οποία η Σύμβαση 190 εισάγει σύγχρονα πρότυπα. Σε επίπεδο νομοθετικών αλλαγών δεν αρκούν μόνο οι παρεμβάσεις στον ποινικό κώδικα, αλλά χρειάζεται βελτίωση του κυρωτικού νόμου της Σύμβασης στη βάση των σχολίων που είχαν κατατεθεί κατά τη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης. Για παράδειγμα, και όπως είχαν επισημάνει αρκετοί φορείς – μεταξύ των οποίων και η ActionAid- δεν υπήρχαν αρκετά μέτρα για την προστασία των εργαζομένων από την ενδοοικογενειακή βία. Όπως είχαμε επισημάνει και στη διαβούλευση, η πρόβλεψη για τη συμβουλευτική αρμοδιότητα του γιατρού εργασίας θα έπρεπε να έχει απαλειφθεί και αντικατασταθεί με άλλα μέτρα.

Επειδή οι χώροι εργασίας διαφέρουν θα ήταν σκόπιμο να περιλαμβάνονται ειδικότερα μέτρα ανά κλάδο απασχόλησης και ανά τομέα εργασίας γιατί δεν μπορούν όλες οι πολιτικές να εφαρμοστούν με τον ίδιο οριζόντιο τρόπο παντού. Είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψιν οι ιδιαιτερότητες και οι ανάγκες των επιμέρους κλάδων του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Ένα ακόμα σχόλιο σχετίζεται με την επιλογή του δείκτη του στόχου 1.2., καθώς δεν είναι σαφής ο τρόπος με τον οποίο αναμένεται να μας δείξει την αποτελεσματικότητα των μέτρων που προτείνονται. Δεδομένου του ότι μέχρι σήμερα τα στοιχεία για την καταπολέμηση της βίας είναι περιορισμένα και προέρχονται από πολύ συγκεκριμένες πηγές (Συνήγορος του Πολίτη, ΣΕΠΕ κ.λπ.) θα ήταν χρήσιμο σε αυτόν τον στόχο να συμπεριληφθεί μία δράση σχετικά με τον τρόπο συλλογής των δεδομένων αυτών. Παράλληλα, θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλοι δείκτες, όπως, για παράδειγμα και όλως ενδεικτικά, ο αριθμός των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα και των εργασιακών κλάδων του δημοσίου (π.χ. εκπαίδευση – σχολεία, αθλητισμός – γυμναστικές/ προπονητικές εγκαταστάσεις) που υιοθέτησαν σχετικές πολιτικές. Η δράση 1.2.3. για τις εκστρατείες φαίνεται αρκετά γενική. Ο αριθμός των εκστρατειών ενημέρωσης θα μπορούσε, επίσης, να είναι ένας από τους δείκτες και να έχουμε πληρέστερη εικόνα για το πώς εξελίχθηκαν οι δράσεις. Αν στους δείκτες παραμείνει μόνο ο αριθμός των καταγγελιών από γυναίκες που υφίστανται παρενόχληση στην εργασία χωρίς να συνοδεύεται από άλλες μετρήσεις, δεν θα είναι εφικτό να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των μέτρων.

Θα ήταν παράλειψη να μην γίνει λόγος για το ότι για την καταπολέμηση της βίας και της σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία δεν είναι αρκετές μόνο οι παραπάνω παρεμβάσεις. Χρειάζεται ένα ευρύ πλέγμα ενεργειών που θα ενδυναμώνει ουσιαστικά τις γυναίκες και θα τους επιτρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες στην εργασία και στις υπόλοιπες πτυχές της ζωής. Το γεγονός ότι δεν ξεκινούν όλες οι γυναίκες από την ίδια αφετηρία, αλλά υπάρχει ανάγκη μεγαλύτερης υποστήριξης για κάποιες δεν θα πρέπει να παραβλέπεται. Για να είναι η διάχυση της οπτικής του φύλου στις πολιτικές επιτυχής θα πρέπει να γίνεται με συμπεριληπτικό τρόπο που δεν θα αφήνει καμία γυναίκα πίσω και όχι να δίνεται έμφαση μόνο σε εκείνες που βρίσκονται ήδη στην αγορά εργασίας.

Αντίστοιχες αλλαγές θα διευκόλυναν την υλοποίηση και την παρακολούθηση των μέτρων σε ολόκληρο τον άξονα προτεραιότητας για την έμφυλη βία. Κλείνοντας, θεωρούμε αρκετά σημαντική τη λίστα ερευνητικών δράσεων που παρατίθεται στο τέλος και προτείνουμε την καθιέρωσή τους σε περιοδική βάση ώστε να είναι η ουσιαστική παρακολούθηση των μέτρων που λαμβάνονται και θα μπορούν να προτείνονται αλλαγές και νέες παρεμβάσεις. Συνολικά, μία σημαντική παράλειψη του σχεδίου δράσης που θα πρέπει να συμπεριληφθεί είναι αφενός το ακριβές χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των δράσεων αφετέρου οι πηγές χρηματοδότησής τους. Αν δεν συμπεριληφθούν αυτές οι πληροφορίες δεν καθίσταται σαφές το πλάνο ενεργειών προς επίτευξη των στόχων, ενώ θα είναι δύσκολη η κατάρτιση του επόμενου σχεδίου δράσης στη βάση της προόδου που θα έχει γίνει ή των κενών που θα έχουν προκύψει.
12 Αυγούστου 2021, 10:48 | Ελένη Σταύρου ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΥΤΙΚΑ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η Ομάδα γυναικών της Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά συνυπογράφει το παρακάτω σχετικό ΥΠΟΜΝΗΜΑ

======

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Προς τον
Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
Κύριο Κωστή Χατζηδάκη

Υφυπουργό Εργασίας και
Κοινωνικών Υποθέσεων
Δημογραφικής και
Οικογενειακής Πολιτικής και
Ισότητας των Φύλων
Κυρία Μαρία Συρεγγέλα

Προς την
Γενική Γραμματέα Δημογραφικής και
Οικογενειακής Πολιτικής και
Ισότητας των Φύλων
Κυρία Γιάννα Χορμόβα

28 Ιουλίου 2021

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
«Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων:
Σχόλια και προτάσεις στην ανοιχτή δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση των γυναικείων οργανώσεων και συλλογικοτήτων που προσυπογράφουν»

Α. Εισαγωγικό Σημείωμα
Ως εισαγωγική παρατήρηση επί του κειμένου του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων (ΕΣΔΙΦ) πρέπει να διατυπωθεί η μη ευκρινής αποτύπωση εντός του κειμένου , ενός κεντρικού στόχου, κάτι που δεν παρατηρήθηκε με τα προηγούμενα σχέδια δράσης. Επιπλέον στο σχέδιο δεν αξιοποιούνται και δεν μνημονεύονται τα διδάγματα της πρόσφατης πανδημίας σε σχέση με την ισότητα των φύλων ιδίως στα πεδία της υγειονομικής φροντίδας, της τηλεργασίας και της βίας κατά των γυναικών, γεγονός που κάνει το σχέδιο να μοιάζει αποκομμένο από την πραγματικότητα σαν να εκπονήθηκε εκτός και μακριά από την βιωμένη καθημερινότητα και τις τρέχουσες συνθήκες .

Βεβαίως θα μας επιτρέψετε στο σημείο αυτό να εκφράσουμε και την δικαιολογημένη απογοήτευση μας για το γεγονός ότι στο ΕΣΔΙΦ δεν υπάρχει και καμία αναφορά στις φεμινιστικές οργανώσεις πράγμα αναμενόμενο καθόσον το Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας δεν αξιοποίησε ουσιαστικά τις φεμινιστικές οργανώσεις στη συζήτηση για το ΕΣΔΙΦ, την στιγμή μάλιστα που τα περισσότερα μέλη του προέρχονται από δημόσιους οργανισμούς και η αξιοποίηση της εμπειρίας των φεμινιστικών οργανώσεων και της άμεσης καθημερινής επαφής τους με τα προβλήματα που άπτονται των θεμάτων που πραγματεύεται το σχέδιο και ουσιαστικότερη θα έκανε την προσέγγιση των θεμάτων και θα βοηθούσε στην άμβλυνση της εντύπωσης, ότι το σχέδιο διατυπώθηκε σε ¨συνθήκες εργαστηρίου¨ .
Ακολούθως, θα ήταν χρήσιμο για όσους ασχολούνται εκ του σύνεγγυς με τα ζητήματα αυτά να υπάρχει αναφορά στο σχέδιο για το ποιες προτάσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ισότητας υιοθετούνται στο ΕΣΔΙΦ και ποιες όχι. Επίσης ενώ το κείμενο είναι δομημένο κατά τρόπον ώστε να προτάσσονται τα Υπουργεία, αφενός δεν υφίσταται εννοιολογική σύνδεση μεταξύ των κειμένων τους αφετέρου και οι 67 δράσεις που αναφέρονται στο ΕΣΔΙΦ επαναλαμβάνουν αυτά που γράφουν τα Υπουργεία.

Ας μας επιτραπεί να σημειώσουμε – το αυτονόητο ενδεχομένως- ότι κάθε ουσιαστική τοποθέτηση επιβάλλεται να συνοδεύεται από πρόβλεψη προϋπολογισμού και αναφορά στις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ και στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Επίσης πρέπει να παρατηρηθούν ότι χρησιμοποιούνται πρωτόλειοι δείκτες για τους 4 στόχους του ΕΣΔΙΦ, ότι στα θέματα βίας χρησιμοποιείται ο ίδιος ποσοτικός δείκτης σε όλες τις μορφές βίας , ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη διυπουργικής επιτροπής για το συντονισμό των δράσεων των Υπουργείων και ότι απουσιάζει εντελώς το ΚΕΘΙ και η ενίσχυση των δράσεων της βιβλιοθήκης.

Σε σχέση με τις παρούσες συνθήκες, την τρέχουσα πραγματικότητα, την πρόσφατη νομοπαρασκευαστική και νομοθετική διαδικασία και το κυβερνητικό έργο , οι στόχοι για την ισότητα που θέτει το ΕΣΔΙΦ και για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας μάλλον υπονομεύονται αντί να προάγονται στη πράξη (παράδειγμα ο πρόσφατος νόμος αλλαγής του οικογενειακού δικαίου που και τις ενδοοικογενειακές εντάσεις υποθάλπει και την παρέμβαση της δικαιοσύνης σε ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας δυσχεραίνει ).
Δεν αποτελεί πεσιμισμό ή κινδυνολογία η άποψη ότι με τέτοια νομοθετική παραγωγή, η αξιολόγηση της χώρας μας στα ζητήματα ισότητας των φύλων πρόκειται να λάβει ακόμη πιο χαμηλή βαθμολογία στο δείκτη ισότητας του EIGE.

Δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε την ολιγωρία που σημειώνεται στην εφαρμογή δράσεων και πολιτικών που είχαν ανακοινωθεί πριν μεγάλο διάστημα και των οποίων την υλοποίηση αναμένουμε ως καίριας και αποφασιστικής σημασίας (ενόψει και των αποτρόπαιων εγκλημάτων που συνταράσσουν την κοινωνία μας) όπως τη δημιουργία ειδικών τμημάτων – γραφείων εντός της αστυνομίας για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών( μόλις ανακοινώθηκε η πιλοτική δημιουργία τμήματος στο Περιστέρι) και την πλατφόρμα #ΜeΤoo, η οποία παρότι ανακοινωθείσα επισήμως και πολυαναμενόμενη, εντούτοις δεν φαίνεται πουθενά εντός του σχεδίου.
Δεν μπορεί επίσης να κριθεί θετικά η επιλογή της μη ενισχύσεως της γραμμής βοήθειας 15900 η οποία δέχεται καταγγελίες για όλες τις περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών σε συνδυασμό με την επιλογή για ξεχωριστή γραμμή υποστήριξης μόνο για τις/τους αθλήτριες/τες για την καταγγελία βίας/παρενόχλησης σε βάρος τους. Πάγια θέση των φεμινιστικών οργανώσεων αποτελεί ότι οι δομές πρόληψης και αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών πρέπει να συμπεριλαμβάνονται μόνιμα στον κρατικό προϋπολογισμό.
Επίσης, επισημαίνουμε ότι στη σελίδα 22 και στο σημείο «Δράση 1.4.3 Πρόληψη και αντιμετώπιση trafficking και πορνείας – survival sex», ενώ γίνεται αναφορά σε πόρισμα για την πορνεία από ομάδα εργασίας που έχει συσταθεί στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με τη συμμετοχή του Γ.ΕΘ.ΕΙΣ. για την επανεξέταση του ν. 2734/1999 (Α’ 161) «περί εκδιδόμενων επ’ αμοιβή προσώπων» και το περιεχόμενο του οποίου δεν έχει γίνει γνωστό, εντούτοις απουσιάζει η αναφορά στο ήδη υπάρχον -από το 2018 – πόρισμα της ΓΓΙΦ για το θέμα αυτό.
Σημαντική η οπισθοδρόμηση και στο θέμα της ποσόστωσης των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια, με εύγλωττο το παράδειγμα των αθλητικών σωματείων όπου καταργήθηκε η ποσόστωση στα συμβούλια για να προστεθεί στα ψηφοδέλτια, με αποτέλεσμα την κατ’ ουσίαν μείωση της συμμετοχής των γυναικών.
Τέλος σημαντική παράλειψη του σχεδίου αποτελεί η μη αξιοποίηση των ερευνών που είχαν εκπονηθεί για τις αγρότισσες και το ασφαλιστικό τη στιγμή μάλιστα που ο νέος εργασιακός νόμος προμηνύει μεγάλες δυσκολίες για τις γυναίκες στο πεδίο της απασχόλησης με τις προβλέψεις του για εντατικοποίηση της εργασίας μέσω της τηλεργασίας, για τις απολύσεις και την κατάργηση του 8ωρου.

Β. Επί μίας εκάστης των θεματικών ενοτήτων

Β1 Πρόληψη και καταπολέμηση έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας
Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας αρκεί και μόνο η πολιτική βούληση της πλήρους ενσωμάτωσης των διατάξεων της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης που αν δεν ενσωματωθεί κατ ουσίαν στην νομοθεσία μας παρέλκει η παρακολούθηση εφαρμογής της.
Ακολούθως υφίστανται ήδη πρωτόκολλα διάγνωσης και διαχείρισης ενδοοικογενειακής βίας, πρωτόκολλα αντιμετώπισης διεμφυλικής βίας , διαδικασίας εξέτασης θυμάτων και μαρτύρων, που έχουν εκπονηθεί από εγκεκριμένους φορείς και οργανώσεις με την συνεργασία της ευρωπαϊκής ένωσης και χρειάζεται μόνον η πολιτική βούληση να αξιοποιηθούν.

Η πρόσφατη νομοπαρασκευαστική διαδικασία σε σχέση με το οικογενειακό δίκαιο έδειξε ότι όχι μόνο δε βρισκόμαστε προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής ενσωμάτωσης των ρυθμίσεων της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης αλλά αντιθέτως στα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας κάνουμε βήματα όπισθεν με διατάξεις όπως αυτές που επιτρέπουν στους δράστες να διατηρούν την επιμέλεια και γονική μέριμνα των τέκνων τους μέχρι την καταδίκη τους με δικαστική απόφαση και όχι με την έναρξη της ποινικής διαδικασίας. Εισάγουμε διατάξεις που δυσχεραίνουν το έργο των αρχών αντί να το διευκολύνουν και που επιτρέπουν την διαιώνιση κατάστασης οικογενειακής βίας αντί της άμεσης παρεμβάσεως της πολιτείας

Το ευχολόγιο του συντονισμού των δράσεων όλων των υπηρεσιών απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την υλοποίηση του δεδομένου ότι με την πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση στο οικογενειακό δίκαιο δεν δημιουργήθηκαν οικογενειακά δικαστήρια ούτε στελεχώθηκαν με ειδικούς ψυχικής υγείας και ομάδες που θα αναλαμβάνουν συντονισμένα δράση από την πρώτη καταγγελία του περιστατικού ενδοοικογενειακής βίας μέχρι την οριστική διευθέτηση του ζητήματος.

Στο Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων δεν υπάρχει καμία αναφορά στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες, παρότι υφίσταται πρόβλεψη από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την ύπαρξη one stop shop που θα συμπεριλαμβάνει ιατροδικαστικές υπηρεσίες για τα θύματα έμφυλης βίας 24ώρες το 24ωρο, και θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της χώρας με βάση τα γεωγραφικά και πληθυσμιακά κριτήρια.
Τονίζουμε και πάλι ότι για τα θέματα ενδοοικογενειακών διαφορών είναι απολύτως απαραίτητο το Οικογενειακό Δικαστήριο και οι εξειδικευμένες κοινωνικές υπηρεσίες στελεχωμένες με ειδικούς ψυχικής υγείας και κοινωνικούς λειτουργούς στις μονάδες Δικαιοσύνης. Επίσης υπάρχει ανάγκη για περισσότερες κοινωνικές υπηρεσίες στην Κοινότητα και ειδικά στα σχολεία, όπου πολλές δυσλειτουργίες μπορούν να εντοπιστούν εγκαίρως, πριν καταλήξουν στο έγκλημα. Οι κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι στα σχολεία μπορούν να προσφέρουν βοήθεια και στους ενήλικες να ασκήσουν σωστά τον γονεϊκό τους ρόλο. Τέλος, από τη θεματική ενότητα του Άξονα προτεραιότητας 1, απουσιάζει κάθε αναφορά στο σχέδιο για την αντιμετώπιση της πιο ακραίας μορφής έμφυλης βίας, της γυναικοκτονίας. Σύμφωνα και με τις διατάξεις της Σύμβασης της Κων/πολης, τη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και την οδηγία της πρόσφατης έκθεσης του Ε.Κ. (για τον “Αντίκτυπο της ενδοοικογενειακής βίας στις γυναίκες και τα παιδιά και τα δικαιώματα γονικής επιμέλειας” ) που υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τις Επιτροπές FEMM και JURI του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να προστεθεί η βία με βάση το φύλο στη λίστα των εγκλημάτων στην ΕΕ (Eurocrimes), είναι απαραίτητο στο Σχέδιο Δράσης να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό το θέμα. Συγκεκριμένα στην πρώτη υπο-ενότητα : «Στόχος 1.1. – Δράση 1.1.1: Εισαγωγή νομοθετικών μέτρων για την επίτευξη των σκοπών της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης – Eισήγηση προτάσεων για νομοθετικές παρεμβάσεις », στα νομοθετικά μέτρα πρέπει να περιλαμβάνεται κατά προτεραιότητα και η νομική αναγνώριση του όρου της γυναικοκτονίας με την εισαγωγή του στον Ποινικό Κώδικα.

Β2 Ισότιμη συμμετοχή γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων/ ηγετικούς ρόλους

Κριτήρια ισότητας θα πρέπει να θεωρούνται ως προαπαιτούμενο και εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση κατά την κατάρτιση προϋπολογισμών των Δήμων η κατά την χρηματοδότηση με δημόσια δαπάνη οποιασδήποτε δράσης. Επίσης προς την ίδια κατεύθυνση θα συμβάλλουν:

Η ενίσχυση των Δημοτικών και Περιφερειακών Επιτροπών Ισότητας θα επιτευχθεί με την πρόσληψη προσωπικού εμπειρογνωμόνων ή πανεπιστημιακών με συμμετοχή και αποφασιστικό ρόλο ως προς την επιλογή της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας που θα διασφαλίζει έτσι την αναβάθμισή τους με την επιλογή του κατάλληλου ανθρώπινου δυναμικού.

Τακτικά σεμινάρια υποχρεωτικής παρακολούθησης για ζητήματα ισότητας στα μέλη των ΔΕΠΙΣ και δράσεις για τη χρήση του διαδικτύου , με στόχο την πρόληψη της νέας γενιάς από τον εθισμό και τη προστασία από έκθεση σε προβολές μίσους.

Η υποστήριξη προγραμμάτων εκμάθησης ηλεκτρονικών υπολογιστών στην τρίτη ηλικία ώστε να προληφθεί η θυματοποίηση τους μέσω του διαδικτύου
Οι συστάσεις στα ΜΜΕ και τις ενώσεις δημοσιογράφων για συχνή προβολή θεμάτων ισότητας και με κάθε μέσο διάδοση της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού, μέσω της οποίας οι αυριανοί πολίτες μαθαίνουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Σημειωτέον ότι η Ελλάδα ήδη ελέγχεται για καθυστέρηση ως προς το συγκεκριμένο θέμα.

Β3 Συμμετοχή των κυβερνητικών φορέων στην διαμόρφωση των τομεακών πολιτικών για την ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου.

Προώθηση της ισότητας των φύλων στην υγεία

Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι η κύρωση των ΔΣΕ 190 για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας και της 185 για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία δεν επιφέρει κατ΄ουσίαν αποτέλεσμα, αφού παραπέμπει στον ν.3850/10 που δεν είναι επαρκής ως προς την ύπαρξη δομών στο συνολικό ζήτημα της διασφάλισης της υγείας των εργαζομένων και της σωματικής τους ακεραιότητας με εκκωφαντική μάλιστα την απουσία των ειδικών γιατρών εργασίας για το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης.
΄Οσον αφορά τις πολιτικές για την ισότητα των φύλων του Υπουργείου Υγείας γίνεται στο σχέδιο μία απολύτως γενικόλογη αναφορά στην διασφάλιση της υγείας των γυναικών, στον οικογενειακό προγραμματισμό, κλπ.
Kατά την αντιμετώπιση της πανδημίας ο δημόσιος τομέας υπηρεσιών υγείας σήκωσε όλο το βάρος, με ελλιπή στελέχωση, με μεγάλο αριθμό εργολαβικών εργαζομένων με χαμηλότερη αμοιβή από των μονίμων εργαζομένων και συγκεκριμένη διάρκεια σύμβασης εργασίας, με μικρή συμμετοχή των υπηρεσιών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, παρά την επισήμανση του ΠΟΥ για την ενίσχυση του δημόσιου τομέα.
Ο οικογενειακός προγραμματισμός και η φροντίδα της υγείας του φύλου από την παιδική ηλικία μέχρι και την τρίτη ηλικία χρειάζεται υποστήριξη και απαραίτητη κρίνεται η στελέχωση των υπαρχόντων Κέντρων Υγείας και των Τοπικών Μονάδων Υγείας όπως και των μαιευτικών κλινικών του δημόσιου τομέα υγείας.

Ακολούθως για τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι απαραίτητη η επιμόρφωση και εκπαίδευση των εργαζομένων υγειονομικών στα τμήματα επειγόντων περιστατικών και όχι μόνο. Αναγκαία είναι η χρήση της νοηματικής για τις κωφάλαλες γυναίκες και η διερμηνεία για τις μετανάστριες και τις πρόσφυγες.
Σημειωτέον ότι εν τω μέσω της νέας έξαρσης της πανδημίας, η περαιτέρω συρρίκνωση των δημοσίων νοσοκομείων μόνον θετικά αποτελέσματα δεν θα επιφέρει στην περιφρούρηση της δημόσιας υγείας.

Β4 Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Άξονας Ι Πρόληψη και Καταπολέμηση
Επί του ανωτέρω άξονα θεωρούμε ως χρήσιμες τις κάτωθι παρατηρήσεις:
Η δημιουργία γραφείου SAPRO για τη πρόληψη και την αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας, έρχεται πράγματι να καλύψει ένα κενό αλλά είναι αναγκαία η αποσύνδεση του γραφείου από την αλυσίδα της στρατιωτικής ιεραρχίας για λόγους αποφυγής προσπάθειας συγκάλυψης σε περιπτώσεις σημαίνουσας θέσης του δράστη.
Ακολούθως εκτός από την υποστήριξη των θυμάτων πρέπει να δοθεί προσοχή και στην πρόληψη της δευτερογενούς θυματοποίησης των μαρτύρων και των θυμάτων από αντίποινα (πχ αντίποινα διοικητικού χαρακτήρα, μετάθεση, άτυπη αφαίρεση καθηκόντων κλπ ). Μάλιστα στην στελέχωση του γραφείου θα μπορούσε να ενταχθεί διοικητικό προσωπικό, καθώς και επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Τα ανωτέρω διατυπώνονται διότι , από τo έτος 2006 που έχει δημιουργηθεί το γραφείο SARPO στην Αμερική και μέχρι σήμερα τα προβλήματα που ανέκυψαν είναι α) ο βαθμός της ανεξαρτησίας αυτού του γραφείου και β) ο φόβος για αντίποινα από θύματα και μάρτυρες που οδηγούν στην αποτροπή των καταγγελιών .
Προφανώς η δημιουργία του εν λόγω γραφείου δεν θα εξαφανίσει αυτόματα τα φαινόμενα έμφυλης βίας. Χρειάζεται επιμόρφωση της διοίκησης με σεμινάρια που θα αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση της άσκησης διοικητικών καθηκόντων όπως απαραίτητη κρίνεται και η δημιουργία ενός κώδικα δεοντολογίας, στα πρότυπα του ΝΑΤΟ Code of Conduct 2020 , στον οποίο θα αποτυπώνονται κωδικοποιημένα οι ηθικές επιταγές που οφείλουν να ακολουθούν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ,ενώ ταυτόχρονα θα προσδιορίζονται και τα αποδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς που ορίζουν τις εργασιακές σχέσεις μεταξύ των φύλων.
H εκπαίδευση του προσωπικού που θα στελεχώνει τα γραφεία SARPO, σύμφωνα με το ΕΣΔΙΦ είναι αυτή του «Gender Advisor». Αντιπροτείνουμε ως πιο ενδεδειγμένο το προσωπικό να έχει ολοκληρώσει σπουδές στις Σπουδές Φύλου.
Άξονας ΙΙ Ισότιμη Συμμετοχή σε θέσεις ευθύνης
Επί του ανωτέρω άξονα θεωρούμε ότι θα πρέπει να προωθηθούν και ουσιαστικά κριτήρια ώστε να μπορεί να λάβει χώρα και κάποιου είδους ποιοτική έρευνα ως προς την κατ ουσίαν συμμετοχή και να μην εστιάζουμε μόνο σε ποσοτικά προβλεπόμενες αναλύσεις που βεβαίως είναι και αυτές σημαντικές.
Άξονας ΙΙΙ Ισότιμη Συμμετοχή στην αγορά εργασίας
Σημαντικός είναι ο εναρμονισμός επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής σε συνεργασία με την επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων.
Άξονας ΙV Ενσωμάτωση Διάστασης Φύλου σε Τομεακές Πολιτικές
Θετικά θα συμβάλει η διενέργεια ετήσιας έρευνας για το Φύλο ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.

Β5 Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
Χρειάζεται να αποδομήσουμε τα έμφυλα στερεότυπα στο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες, παρεμβαίνοντας σε τρία επίπεδα:
1. Στο σύλλογο διδασκουσών και διδασκόντων:
• Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα ισότητας των φύλων, στην σεξουαλική παρενόχληση, στα στερεότυπα και την αποδόμησή τους, στον σεξισμό, στην αντιμετώπιση ενδοοικογενιεακής βίας, στους υποστηρικτικούς φορείς που μπορούν να απευθυνθούν.
• Ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά και με βοήθεια ειδικών, όλα τα περιστατικά έμφυλης βίας που εκδηλώνονται σε μαθήτριες και μαθητές τους. Και παράλληλη εποπτεία τους κατά την διάρκεια όλου του έτους από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς για τα θέματα αυτά.
• Αξιοποίηση κι εφαρμογή των νόμων και των εγκυκλίων περί μη χρήσης σεξιστικού λόγου στα δημόσια έγγραφα, στην ισότιμη ανάθεση εργασιών κι αρμοδιοτήτων στο σχολείο χωρίς στερεοτυπικές αντιλήψεις .
• Επιτροπή εκπαιδευτικών σε κάθε σχολείο για θέματα ισότητας των φύλων , σε συνεργασία με φορείς και οργανώσεις, με ψυχολόγους και δικηγορίνες/ους ,με την τοπική κοινωνία και το σχολικό εργατικό προσωπικό.
• Δίκτυο γυναικών εκπαιδευτικών που θα ανταλλάσσουν καλές πρακτικές αντιμετώπισης της έμφυλης βίας, ιδέες και προτάσεις.
• SOS 24ωρη γραμμή για θέματα έμφυλης βίας στα σχολεία.

2. Στις μαθήτριες και μαθητές
• Ενδυνάμωση των μαθητριών να συμμετέχουν στα σχολικά συμβούλια, ενημέρωση και πληροφόρηση όλων των παιδιών για τον ρόλο της ισότιμης συμμετοχής των φύλων στην σχολική ζωή.
• Εκπαίδευση των μαθητών στον σεβασμό, στην αποδοχή της διαφορετικότητας, ευαισθητοποίηση στην έμφυλη βία.
• Κινητοποίηση όλων των παιδιών στην ισότιμη χρήση του δημόσιου χώρου, στην συνειδητοποίηση των στερεοτύπων, στην χρήση συμπεριληπτικού λόγου.
• Μαθήτριες μεντόρισσες σε μαθήτριες μικρότερων τάξεων, για την αντιμετώπιση περιστατικών έμφυλης βίας.

3. Στη δομή του σχολείου:
• Θέσπιση μαθήματος ΄΄Ισότητα των φύλων΄΄, με ιστορικές αναφορές σημαντικών γυναικείων προσωπικοτήτων, με παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού, γνώση νόμων και εγκυκλίων για την ισότητα, παραδείγματα χωρών που προάγουν την ισότητα.
• Επιτροπές ισότητας των φύλων σε όλες τις περιφέρειες με ετήσια σεμινάρια ευαισθητοποίησης κι επιμόρφωσης εκπαιδευτικών.
• Ειδικό τμήμα στην σχολική βιβλιοθήκη για την ισότητα των φύλων.
• Επίβλεψη της αρχιτεκτονικής του χώρου , έτσι ώστε να γίνεται ισότιμη χρήση και να μην υπάρχουν ΄΄σκοτεινά΄΄ και ΄΄κρυφά΄΄σημεία που ευνοούν την χρήση βίας.
• Αρχείο με επιμορφωτικό υλικό , ταινίες, βίντεο, μουσικές, κείμενα, φωτογραφίες, πίνακες, λογοτεχνία, ιστορικά στοιχεία, σύγχρονοι νόμοι, γυναίκες σύγχρονες σε ποικίλα επαγγέλματα, επιστημόνισσες και πολιτικοί.
• Θέσπιση της ποσόστωσης 50-50 στα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών.
• Να αρθούν τα πολλαπλά εμπόδια όταν καταγγέλλονται από το σχολείο περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σε μαθήτριες και μαθητές. Επίσπευση και άμεση αντιμετώπιση χωρίς χρονοτριβή.

Β6 Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
Ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας
Το ΕΣΔΙΦ δεν αξιοποιεί τα διδάγματα της πανδημίας γύρω από την ισότητα των φύλων με πιθανό αποτέλεσμα την αρνητική αξιολόγηση της χώρας μας στο δείκτη ισότητας του EIGE.
Στο ΕΣΔΙΦ θα έπρεπε να περιλαμβάνονται τα μέτρα που πάρθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας καθώς και στατιστικά στοιχεία για τις συνέπειες της πανδημίας στις αμοιβές των γυναικών που δυστυχώς δεν συγκεντρώθηκαν ενώ δεν πραγματοποιήθηκε το απαιτούμενο follow-up για τις συνθήκες εργασίας των γυναικών μετά την πανδημία.
H ενσωμάτωση της οδηγίας (EU/2019/1158) στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά γίνεται με στόχο τη περαιτέρω δικαιολόγηση ευέλικτων μορφών εργασίας που καταλήγουν όμως και στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
H Διεθνής Σύμβαση 190 και ο τρόπος με τον οποίο εντάχθηκε στην εγχώρια νομοθεσία κρίνεται ανεπαρκής καθώς δεν προηγήθηκε διαβούλευση με τις φεμινιστικές οργανώσεις, και δεν καλύπτονται ζητήματα όπως αυτά της σεξουαλικής παρενόχλησης από τρίτους, (π.χ πελάτες σε επιχειρήσεις) και της προστασίας των μαρτύρων των παρενοχλητικών ενεργειών και αδικημάτων .

Σημειώνεται επίσης ότι στο τμήμα του σχεδίου που αφορά τη συμφιλίωση εργασιακής και οικογενειακής ζωής, δίνεται έμφαση στις «νταντάδες της γειτονιάς», δηλαδή έμφαση σε έμφυλα στερεότυπα περί καταμερισμού εργασίας και φροντίδας των παιδιών αποκλειστικά από γυναίκες.

Αναφορικά με το Σήμα Ισότητας που απονέμεται σε επιχειρήσεις για την επιβράβευση της προώθησης την ισότητας των φύλων, δεν διασφαλίζεται η συμμετοχή των φεμινιστικών οργανώσεων, και δεν λαμβάνονται υπόψη στατιστικά στοιχεία και δικαστικές αποφάσεις/προσφυγές ή και τυχόν πρόστιμα επιβληθέντα από την Επιθεώρηση Εργασίας, με προφανή κίνδυνο το εν λόγω σήμα να απονεμηθεί τελικώς σε επιχειρήσεις που δεν το αξίζουν ή δικαιούνται .

Στο πεδίο της καταπολέμησης της ανεργίας θα πρέπει να ενισχυθούν οι μονάδες κοινωνικής οικονομίας (ΚΟΙΝΣΕΠ), οι οποίες προσφέρουν θέσεις εργασίας και συνήθως διοικούνται από γυναίκες και σύμφωνα με τα μέχρι τούδε δεδομένα έχουν δώσει δείγματα «καλής γραφής» . .
Τέλος στις εργαζόμενες μητέρες πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να επιλέγουν ανάμεσα στην 9μηνη άδεια μητρότητας και στην εργασία 4 ωρών μέχρι το παιδί να είναι σε ηλικία κατάλληλη για παιδικό σταθμό. (δηλαδή στα τρία έτη του που θεωρείται η ενδεδειγμένη ηλικία) έτσι ώστε να μην απομακρύνονται από το αντικείμενο της εργασίας τους, ενώ στις μετανάστριες που εργάζονται ως βοηθοί οικιακής καθαριότητας να δίνεται η δυνατότητα αυτασφάλισης

Β7 Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας
Στο κείμενο του σχεδίου για τα θέματα περιβάλλοντος γίνονται μόνον γενικόλογες αναφορές.
Το θέμα της γυναικείας εκπροσώπησης δεν αποτελεί ούτε στόχευση ούτε βρίσκεται σε κάποια προτεραιότητα , δεδομένων μάλιστα και των πρόσφατων νόμων σχετικά με τους εποπτευόμενους φορείς του ΥΠΕΝ που επίσης δεν λαμβάνουν σχετική πρόνοια ή μέριμνα ( χαρακτηριστικό παράδειγμα ο υπό συζήτηση στη Βουλή Νόμος για την ανακύκλωση) .
Ας σημειωθεί ότι στις ενεργειακές κοινότητες συμμετέχουν γυναίκες μόνον σε ποσοστό 2% σε επίπεδο οργάνων ενώ στο 50% αυτών δεν υπάρχει καθόλου γυναικεία συμμετοχή. Ακολούθως δεν υπάρχουν προτάσεις και για τη χρηματοδότηση γυναικείων επιχειρήσεων στα Χρηματοδοτικά Προγράμματα που σχεδιάζει το ΥΠΕΝ. Τα κονδύλια του μηχανισμού στήριξης θα αποτελούσαν μία εξαιρετική ευκαιρία για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας με προβλέψεις για την έμφυλη διάσταση του ζητήματος , κάτι που δυστυχώς δεν παρατηρούμε να γίνεται. .
Στην επερχόμενη συζήτηση του ΤΑΑ στη Βουλή θα πρέπει να αναδειχθεί αυτή η διάσταση του θέματος , ότι πρόκειται δηλαδή για ένα σχέδιο που εθελοτυφλεί ως προς το κομβικό θέμα της επαγγελματικής απασχόλησης και της επιχειρηματικής προοπτικής των γυναικών .
Β8 Υπουργείο Εξωτερικών –
Β9 Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Προτάσεις του Γραφείου του Εθνικού Εισηγητή για την Καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων, κ. Ηρακλή Μοσκώφ:
Δράση 1.4.3 Πρόληψη και αντιμετώπιση trafficking και πορνείας – survival sex
Η όποια νομοθετική πρωτοβουλία υιοθετηθεί από την Κυβέρνηση θα πρέπει να είναι στο πλαίσιο της Σύμβασης του 1949 των Ηνωμένων Εθνών για την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων και της εκμετάλλευσης της πορνείας τρίτων, καθώς και του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 (2013/2103(INI)) για «Σεξουαλική εκμετάλλευση και πορνεία και τον αντίκτυπό τους στην ισότητα των φύλων»
Ζητάμε η επικείμενη νομοθετική πρωτοβουλία να είναι στην κατεύθυνση των πολιτικών που θεσμοθέτησαν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Σουηδία, η Γαλλία, Ισλανδία, η Νορβηγία, έχοντας ως γνώμονα ότι η πορνεία και η σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και κοριτσιών αποτελούν μορφές βίας και συνιστούν εμπόδιο στην ουσιαστική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, όπως και την ουσιαστική στήριξη των εκδιδομένων προσώπων και την πάταξη του trafficking γυναικών και ανηλίκων. Τέλος, επισημαίνουμε ότι η ποινικοποίηση μιας συμπεριφοράς δεν θα έχει αποτέλεσμα από μόνη της, αλλά μόνον εφόσον συνοδεύεται με κοινωνική πολιτική για τις εκδιδόμενες και διαπαιδαγώγηση για τους νέους και τους πελάτες.
Καταλήγουμε: Η πορνεία δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα, είναι μορφή βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών. Η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται εργασία και επάγγελμα. Δεν μπορεί να υπάρχουν επιχειρήσεις πορνείας και πορνικών υπηρεσιών. Το κράτος δεν επιτρέπεται να εισπράττει φόρους από την πορνεία.

Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική
Απεργία
http://www.facebook.com/femstrike2019
feministikodiktio8marti@gmail.com
Σοφία Κάντα kanta@otoe.gr 6973083986

Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
nroubani@gmail.com
https://www.facebook.com/enowhumanrights/
+30 694 429 5094

Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων
Κοινωνική Παρέμβαση Δυτικά
email paremvasidytika@gmail.com
ιστοσελίδα https://paremvasidytika.wordpress.com/
facebook @paremvasiDytika
instagram koinwniki_paremvasi_dytika/
youtube https://bit.ly/2KCAdPk
elenist9@gmail.com

Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ)
Αρκαδίου 9, Αγία Παρασκευή 15341
http://www.kede.org kede@kede.org https://www.facebook.com/groups/23810084828
fotini.sianou@gmail.com;

ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ Σύλλογος Πολύτεκνων Μητέρων
Ναθαναήλ 17, 54644, Θεσσαλονίκη, τηλ. 6976000933
e mail: miterasergon@yahoo.gr
http://www.miterasergon.gr fb: https://www.facebook.com/aikaterini.sidiropoulou ekatoufa@gmail.com;

Πρωτοβουλία Γυναικών Πειραιά
e-mail: protovouliagynaikonpeiraia@gmail.com
fb: Πρωτοβουλία Γυναικών Πειραιά

Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»
https://tomov.gr/ info@tomov.gr
Αναστασία Γκολιομύτη 6977270790.
Στέλλα Σάμου 6948820219

Φεμινιστική Συλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑ https://www.facebook.com/groups/391995412113784
aikape@gmail.com;
12 Αυγούστου 2021, 10:56 | Ελένη Σταύρου ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΥΤΙΚΑ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κατ΄ αρχήν, η δημοσιοποίηση του “Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των φύλων 2021 – 2025″ χωρίς να εμπλακούν ουσιαστικά οι Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών, που εκπροσωπούν τις γυναίκες (φεμινιστικές οργανώσεις) και να προηγηθεί συζήτηση μαζί τους, είναι από μόνη της μια παθογένεια του συστήματος και δίνει το στίγμα της διαμόρφωσης πολιτικής «εκ των άνω», που βρίσκεται μακριά από την κοινωνία.

Το κείμενο διακρίνεται από γενικολογίες, απουσιάζει η κεντρική στοχοθεσία για την επίτευξη της ισότητας, δεν υπάρχει κοστολόγηση των δράσεων, ούτε γίνονται αναφορές σε προβλέψεις προϋπολογισμού ή/και χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης για να είναι δυνατή η υλοποίηση των δράσεων.

Μια από τις σημαντικότατες παραλείψεις του ΕΣΔΙΦ 2021 – 2025 είναι ότι δεν κάνει καμμία αναφορά στην μείωση των έμφυλων ανισοτήτων που γιγάντωσε η πανδημία, κυρίως λόγω της αύξησης της έμφυλης βίας και της τηλεεργασίας καθώς και του άνισου βάρους που σήκωσαν και σηκώνουν κατά πλειοψηφία οι γυναίκες για την υγειονομική φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων.

Οι λύσεις στο χάσμα των έμφυλων ανισοτήτων δεν δίνονται με κείμενα – ευχολόγια, αλλά με ουσιαστικές δράσεις, που εκπαιδεύουν την κοινωνία, σπάνε στερεότυπα, αλλάζουν ρόλους και ενδυναμώνουν – θωρακίζουν τις γυναίκες για να βγούν ανοιχτά και ισότιμα στην κοινωνία.
11 Αυγούστου 2021, 21:07 | Θ.Κ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οικογενειακά δικαστήρια με εξειδικευμένους δικαστές. Να μπορεί μια γυναίκα ν αποδείξει την ακατάλληλότητα του πατέρα για συνεπιμέλεια, σε περιπτώσεις κ λεκτικής, ψυχολογικής βίας. Η βία αυτή, εκτός του ότι διαλύει τη μητέρα, έστω κ υποσυνείδητα περνάει στο παιδί. Κύριοι όταν δύο άνθρωποι δε μπορούν να συνεννοηθούν, πρέπει να υπάρχει προστασία κ όχι ‘τιμωρία’ με συνεπιμέλεια που ξαφνικά θέλει ο τοξικός πατέρας και που μόνο θα καταδικάσει τη γυναίκα κ άρα το παιδί. Ένα οποιοδήποτε δικαστήριο δεν ασχολείται μ αυτά που όμως είναι ΤΌΣΟ καθοριστικά για τη ζωή ενός αν όχι δύο ανθρώπων, αυτών της μητέρας και του παιδιού που δε φταίει σε τίποτα.

Επιπλέον, περισσότερες παροχές σε ρυθμίσεις εργασίας για εργαζόμενες μητέρες μέχρι την ενηλικίωση του παιδιού.
Ευχαριστώ πολύ
11 Αυγούστου 2021, 14:08 | Αναστασία Ζήση

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η κατάρτιση ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025 είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη καθώς τα ζητήματα έμφυλης βίας και έμφυλων ανισοτήτων έχουν βαριά επιδεινωθεί στη χώρα μας, και εμφανίζουν δείκτες που υστερούν σοβαρά έναντι των κριτηρίων και των σχετικών θεσμικών προδιαγραφών της ΕΕ. Ωστόσο, θα ήθελα να συνεισφέρω στη δημόσια διαβούλευση με τις ακόλουθες παρατηρήσεις-σχόλια:
1. Η Ενότητα 1 Πλαίσιο Πολιτικής ΕΣΔΙΦ 2021-2025 εξαντλείται σε μια στοιχειώδη αναφορά για το θεσμικό πλαίσιο που οργανώνει τις στρατηγικές επιλογές χωρίς μια πλήρη και εμπεριστατωμένη τεκμηρίωση από σχετικές έρευνες, αλλά και από μια θεωρητική πλαισίωση που να συστήνει τις εννοιολογήσεις του φύλου, και μια βασική ορολογία για παράδειγμα, ισότιμη συμμετοχή, ισότητα μισθών,κ.ο.κ. Αυτό έχει ως συνέπεια οι αποδέκτες και αποδέκτριες να διαμορφώνουν μια εντύπωση ότι πρόκειται για κείμενο πρακτικής πολιτικής μια την αναγκαία και απαραίτητη επεξεργασία και στοχασμό βασικών εννοιών, στόχων, φιλοσοφίας και κατεύθυνσης.
2. Η τεκμηρίωση των στρατηγικών επιλογών στηρίζεται αποκλειστικά σε μεγέθη και ποσοστά. Χωρίς κανείς να αμφισβητεί τη σημασία του μεγέθους, αυτό έχει τον κίνδυνο να απομακρύνει την ανάλυση από το πραγματικό φαινόμενο στρέφοντας την προσοχή στο επιφαινόμενο του μεγέθους. Με αλλά λόγια, εάν βελτιωθούν οι ποσοστώσεις είμαστε βέβαιες ότι θα αντιμετωπιστούν οι δομικές σχέσεις ισχύος;
3. Ως προς την ενότητα 2.1 Διαβούλευση στο Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας Φύλων, στη σελ. 12, γραμμή 15, η φράση η ανάγκη για σωστή συνεργασία μεταξύ των οργανώσεων είναι ασαφής, και ίσως σωστή χρειάζεται βελτίωση.
4. Ως προς τις νομοθετικές δράσεις του Υπουργείου Οικονομικών, η έμφαση είναι στην ποσόστωση και την εκπροσώπηση των ΔΣ. Αυτό το μέτρο είναι μόνο μια στρατηγική που δεν προάγει πραγματικά την άμβλυνση των ανισοτήτων. Χρειάζεται μια λεπτόλογη μελέτη για τη φορολογική δικαιοσύνη που να προστατεύει μόνες μητέρες, και άλλες κατηγορίες γυναικών που βιώνουν αυξημένη καταπόνηση, όπως φροντίστριες εξαρτώμενων μελών.
5. Η οικιακή εργασία χρειάζεται να είναι αμειβόμενη και καμία γυναίκα να μην μείνει ανασφάλιστη. Τι μέτρα θα πάρει το Υπουργείο για γυναίκες που για δεκαετίες δούλευαν αδήλωτα σε οικογενειακές και άλλες δουλειές;
Εάν δεν προστατεύσουμε την οικιακή εργασία, η ενδο-οικογενειακή βία ολοένα θα επιδεινώνεται.
6. Η κάθε τομεακή δράση και πολιτική χρειάζεται να προσδιοριστεί ως προς την χρηματοδότηση, την λογοδοσία, την αξιολόγηση του αποτελέσματος και να οριστούν ονομαστικά για κάθε συγκεκριμένη δράση τα πρόσωπα που θα είναι αρμόδια με εμαιλ, τηλ επικοινωνίας και προσβάσιμη επικοινωνία.
7. Ο κατάλογος δράσεων είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από ένα χρονοδιάγραμμα αλλά και από κριτήρια διαφάνειας, όπως προσκλήσεις οι οποίες να φτάνουν στους/ις πραγματικούς αποδέκτες/τριες, ενημέρωση για δράσεις που να φτάνουν στις γυναίκες που δεν έχουν ψηφιακή πρόσβαση και είναι αυτές που τυρρανώνται από μια πολύμορφη καταπίεση: νοικοκυρές με μέτρια εκπαίδευση που φροντίζουν εξαρτώμενα μέλη στην οικογένεια.
8. Η φωνή και το έργο των φεμινιστικών οργανώσεων απουσιάζει.
9. Ως προς την Έρευνα και την Τεχνολογία, θα πρέπει άμεσα να έχουμε στοιχεία για το πόσες γυναίκες ΕΥ έλαβαν χρηματοδότηση ΕΛΙΔΕΚ από το σύνολο των προτάσεων που κατατέθηκαν τις τελευταίες δύο προσκλήσεις.
11 Αυγούστου 2021, 13:13 | Χριστίνα Σακκά

Μόνιμος Σύνδεσμος

Παρακαλώ να λάβετε σοβαρά υπόψιν σας τις γυναικοκτονίες που φτάνουν στο φως της δημοσιότητας και να τις αναγνωρίσετε ως τέτοιες τιμωρώντας, μάλιστα, τους δράστες παραδειγματικά!
Ούσα θύμα ενδοοικογενειακής βίας (κι εγώ και οι 3 ανήλικες κόρες μου), η φοβία μήπως και κάποια στιγμή οι απειλές του πρώην γίνουν πραγματικότητα, ενεργοποιούν διαρκώς το μετατραυματικό μας στρες…
Ειδικά τώρα, με το νέο νόμο περί συνεπιμέλειας, ο πρώην κάνει τα αδύνατα δυνατά να καταργήσει τις αποφάσεις που έχουμε διεκδικώντας την αποκλειστική επιμέλεια των παιδιών! «Τρίβει τα χέρια του» και εκβιάζει συνέχεια προς αυτή την κατεύθυνση…Δεν μπορώ καν να διανοηθώ πώς θα ήταν τα πράγματα αν έπρεπε να ξεκινήσω τώρα-με τα νέα δεδομένα-τις διαδικασίες των ασφαλιστικών μέτρων για την απομάκρυνση του απο την οικία μας… Τα παιδιά μου έχουν πολύ άσχημα βιώματα τόσο από την κοινή μας πορεία, όσο κ τώρα που δεν είμαστε μαζί με τον πατέρα τους και αρνούνται συνειδητά την επικοινωνία τους μαζί του (να σημειωθεί πρέπει να τα βλέπει με παρουσία 3ου για κάποιες ώρες, χωρίς διανυκτέρευση!)
Αντιλαμβάνομαι απόλυτα το δικαίωμα του πατέρα στην επικοινωνία με τα τέκνα του, αλλά δεν κατανοώ γιατί καταπατούνται τα δικαιώματα των παιδιών στο αίσθημα ασφάλειας ή ακόμα και στο προσωπικό τους «θέλω»;! Εφόσον αναφέρεστε στο βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, στη δική μου απλή λογική, η απορία είναι η εξής:
«Η επικοινωνία με έναν κακοποιητικό-τοξικό άνθρωπο, ακόμα κι αν αυτός είναι ο γονέας σου, πώς συμβάλλει ή πώς θεωρείται ότι είναι για το καλό σου; Προς το συμφέρον σου; Τι αποκομίζεις άλλο πέραν ενός αέναου ψυχολ τραύματος με το οποίο “καταδικάζεσαι” να διαχειρίζεσαι εσαεί;»

Όσον αφορά, λοιπόν, στην ενδοοικογενειακή βία και την καταπολέμηση αυτής, στρέψετε το φακό σας στα παιδιά (ακόμα και τα μικρότερα σε ηλικία μπορούν να δώσουν πληροφορίες μέσα από τις ζωγραφιές τους), βοηθήστε τις γυναίκες όχι μόνο ψυχολογικά, αλλά και οικονομικά διότι οι περισσότερες ήμασταν οικονομικά εξαρτώμενες (μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή) και πράξτε προς το πραγματικό βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, όπως θα προστατεύατε τον εαυτό σας αν συναναστρεφόσασταν με κάποιον άνθρωπο που θα είχε άκρως κακοποιητική συμπεριφορά απέναντί σας…!
11 Αυγούστου 2021, 12:45 | Mother’s Wings Greece (M.W.G.)

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ως ομάδα που εκπροσωπεί γυναικες-μητέρες, βιώνοντας την κακοποίηση σε κάθε επίπεδο, σωματικό, ψυχικό, λεκτικό, οικονομικό και πολλές φορές με κίνδυνο της ζωής μας, εργαλειοποιωντας οι θύτες τα παιδιά μας, εκμεταλλευόμενοι τον γονεϊκό τους ρόλο καταχρηστικά, θέλουμε να λάβετε σοβαρά υπόψη σας τα κάτωθι:

Προτείνουμε:

1. Εφαρμογή της συνθήκης της Κωνσταντινούπολης με αφαίρεση όλων των γονεικων δικαιωμάτων, γονικής μέριμνας, επιμέλειας, επικοινωνίας, όπως αναφέρονται και τα άρθρα 31, 45 Παρ. 2, 56, σε οποιαδήποτε μορφής ενδοοικογενειακής βίας προκειμένου να μην υπάρχει κανενός είδους επαφή του δράστη με τα θύματα από την πρώτη στιγμή και όχι με την έκδοση οριστικής απόφασης όπως προβλέπεται και στο άρθρο 50 της συνθήκης της Κωνσταντινούπολης.
2. Καμία μορφή διαμεσολάβησης μεταξύ των θυμάτων και του δράστη ακόμα και με την μορφή γεφύρωσης των σχέσεων γονεικοτητας μεταξύ θύτη και παιδιού θύματος όταν το ίδιο αρνείται όπως προβλέπεται και από το άρθρο 48 της συνθήκης της Κωνσταντινούπολης. Να αναγνωριστεί και να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στους κινδύνους των παιδιών θυμάτων τα οποία έζησαν ή επέζησαν από περιστατικά κακοποίησης έμμεσα ή άμεσα προκειμένου να μην εξοικειώνονται με την κακοποίησή, γεγονός που ενέχει τον κίνδυνο να ανατράφουν τα νέα θύματα ή θύτες.
3. Να απαγορευτεί ο όρος γονεϊκή αποξένωση σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας, καθώς αποτελεί εργαλείο για την περαιτέρω κακοποίηση των θυμάτων, όπως και υπερασπιστική γραμμή των δραστών προκειμένου να αποφύγουν τις συνέπειες των πράξεών τους μετατρέποντας τους ίδιους σε θυματα, όπως έχει αποφανθεί η διεθνής επιστημονική κοινότητα μέσω υπομνήματος στον ΠΟΥ, ο ΟΗΕ η GREVIO, οι επιτροπές FEMM και JURI του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
4. Οικονομική στήριξη σε θύματα ενδοοικογενειακη βίας προκειμένου τα θύματα να μην εξαρτώνται από τον θύτη και κάλυψη των υποχρεώσεων διατροφής από το κράτος, όταν ο θύτης για λόγους οικονομικής βίας δεν τις καλύπτει, προκειμένου τα θύματα να έχουν την δύναμη να καταγγείλουν ως οικονομικά ανεξάρτητα και δυνατά οικονομικά.
5. Ενίσχυση των γυναικών θυμάτων μέσω προγραμμάτων και οικονομική υποστήριξη έναρξης δικής τους επαγγελματικής δραστηριότητας.
6. Μοριοδότηση σε διαγωνισμούς ως ευάλωτη ομάδα και επιχορήγηση των εργοδοτών ως κίνητρο πρόσληψης θυμάτων εμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας.
7. Εκπαίδευση κοινωνικών υπηρεσιών, δικαστών, εκπαιδευτικών, πρωτοβάθμια πρόληψη όπως αναφέρεται στο μεγαλύτερο μέρος της συνθήκης της Κωνσταντινούπολης και ιδιαίτερα στο ΚΕΦΆΛΑΙΟ 2 με τίτλο «Ολοκληρωμένες πολιτικές και συλλογή δεδομένων»
8. Στελέχωση όλων των δήμων των ΔΕΠΙΣ με ειδικούς και νομικούς προκειμένου τα θύματα να απευθύνονται και να μπορούν να διεκδικήσουν όλα τα δικαιώματα τους και να προστατευτούν άμεσα. Ειδικοί οι οποίοι θα στηρίξουν γυναίκες και παιδιά θύματα ενδοοικογενειακής, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν το κάθε περιστατικό συστημικά από την στήριξη, θεραπεία, παράσταση σε νόμιμες διαδικασίες. Νομικοί οι οποίοι θα αναλαμβάνουν τις υποθέσεις σε επίπεδο νομικό, διεκδικώντας την προστασία των γυναικών και των παιδιών.
9. Σοβαρότατη αξιολόγηση κινδύνου όταν αναφέρονται περιστατικά ψυχολογικής βίας ακόμα και αν δεν υπάρχουν ακόμα σημάδια σωματικής κακοποίησης, όπως προβλέπεται από το άρθρο 51 της συνθήκης της Κωνσταντινούπολης. Πρόκειται για τα πρώιμα στάδια εκδήλωσης κακοποίησης από τον θύτη και θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
10. Αποσύνδεση οποιασδήποτε κοινής υποχρέωσης του δράστη με τα θύματα, αφού όπως έχουμε δει βιωματικά η οποιαδήποτε κοινή υποχρέωση, είτε κοινωνική, είτε οικονομική, αποτελεί για τον δράστη μοχλό πίεσης και ψυχολογικής βίας προκειμένου να μην «χάσει» το θύμα.
11. Να συμπεριληφθεί ο όρος γυναικοκτονια ως επιβαρυντική περίσταση όπως προβλέπεται από το άρθρο 46 της συνθήκης της Κωνσταντινούπολης..
12. Επανεξέταση του νόμου 4800 με επαναπροσδιορισμό των θεμάτων που αφορούν τις γυναίκες και τα παιδιά καθώς δεν συνάδει σε πολλά από τα άρθρα με την συνθήκη της Κωνσταντινούπολης για την προστασία των γυναικών και των παιδιών.
Σας καταγγέλλουμε ότι μετά την ψήφιση του νέου οικογενειακού δικαίου, δεχόμαστε πιέσεις, εκβιαζομαστε να σιωπουμε, βασανιζομαστε, κινδυνεύουμε τόσο εμείς όσο και τα ανήλικα τέκνα μας. Προκειμένου να γλιτώσουμε την ζωή μας και την ακεραιότητα των ανηλίκων, τα οποία αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα μιας γυναικας-μητερας, δεν καταγγέλλουμε όταν τα στοιχεία δεν είναι επαρκή και δεν καλύπτονται από ιατροδικαστικές ή μάρτυρες. Υπάρχει έντονη ανησυχία και φόβος ότι μετά την εφαρμογή του νέου νόμου, μήπως τις γυναικοκτονιες τις συνοδεύσουν παιδοκτονίες αν δεν ληφθούν άμεσα τα κατάλληλα προστατευτικά μέτρα.

Mother’s Wings Greece (M W.G.)
10 Αυγούστου 2021, 12:26 | Μαρία

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πολλοί παράγοντες κάνουν έναν οργανισμό να έχει προδιάθεση ώστε να ευδοκιμεί η σεξουαλική παρενόχληση , η έμφυλη διάκριση , προσβολή και βία.
Προτείνουμε έναν αριθμό ενεργειών που οι οργανισμοί υγείας (τα εκπαιδευτικά ιδρύματα υγείας, οι ιατρικές δομές , δημοσιές και ιδιωτικές και τα συνδικαλιστικά όργανα ) πρέπει να δρομολογήσουν ώστε να προληφθούν και να εξαλειφτούν οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές και να δημιουργηθεί ένα ασφαλές περιβάλλον που να επιτρέπει τους εργαζόμενους και τους φοιτητές της υγείας να κάνουν το καλύτερο δυνατό για τον εαυτό τους και τους ασθενείς τους.
• Ποιοτική και ποσοτική αξιολόγηση- εκτίμηση του υπάρχοντος προβλήματος
Στους οργανισμούς υγείας θα πρέπει να γίνονται διεξοδικές και επαναλαμβανόμενες μετρήσεις της φύσης , συχνότητας και της σοβαρότητας της παρενόχλησης και διάκρισης. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται τυποποιημένα και εγκεκριμένα εργαλεία που θα ερευνούν ετήσια και ανώνυμα. Τα αποξέσματα μαζί με την συνολικά δεδομένα των καταγγελιών θα πρέπει να ανακοινώνονται σε όλο τον οργανισμό έτσι ώστε να εξακριβώνεται συνεχώς τι πρέπει να βελτιωθεί και να βρίσκονται ανάλογες λύσεις για την βελτίωση της κατάστασης.
• Κώδικες πρακτικής – πολιτικές ( policies) για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης, της διάκριση, της βίας και προσβολής,
Κάθε ένας οργανισμός υγείας θα πρέπει να υιοθέτει και να προωθεί έναν ξεκάθαρο και κατανοητό κώδικα πρακτικής που θα εκφράζει μια ακλόνητη δέσμευσης στην ασφάλεια , τον σεβασμό ,την ενσωμάτωση και την ισότητα των εργαζομένων και φοιτητών.
Θα πρέπει να περιλαμβάνει ξεκάθαρους ορισμούς και οδηγίες για
1 την ανεπιθύμητη συμπεριφορά όσο αναφορά την σεξουαλική παρενόχληση, διάκριση ,προσβολή , βία και αντίποινων των εργαζομένων , φοιτητών και εκπαιδευτικών.
2 για την αναφορά περιστατικών σεξουαλικής παρενόχλησης , διάκρισης , προσβολής ,βίας και αντίποινων των εργαζομένων και φοιτητών και εκπαιδευτικών.
3 για το τρόπο αντιμετώπισης των παραπάνω συμπεριφορών και το ξεκάθαρο πρωτόκολλο για τις διαδικασίες μετά από καταγγελία περιστατικού από τον οργανισμό.
Η Πολιτεία θα πρέπει να καθοδηγήσει με την εγγραφή προτύπων κωδικών πρακτικής αλλά και να ελέγχει και να επιβλέπει την εφαρμογή τους ώστε οι κώδικες πρακτικής να μην αποτελούν μόνο συμβολική συμμόρφωση των οργανισμών στην νομική τους υποχρέωση .

• Κώδικας πρακτικής –πολιτική για την πρόληψη και αντιμετώπιση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς των ασθενών και των συνόδων τους προς στους εργαζόμενους και φοιτητές στους οργανισμούς υγείας.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στους οργανισμούς υγείας για τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης , διάκρισης, προσβολής και βίας από ασθενείς σε εργαζόμενους και φοιτητές στην υγεία . Ερευνά που έχει γίνει το 2018 στην Αμερική σε 6000 ιατρούς έδειξε ότι το 27 % ανέφερε σεξουαλική παρενόχληση από ασθενείς στα περασμένα 3 χρόνια ενώ μόνο 3% ανέφερε παρενόχληση από κλινικούς , νοσηλευτικό ή διοικητικό προσωπικό. Σε άλλη ερευνά 822 ιατρών του 2017 στην Αμερική φάνηκε ότι 60% είχε να αντιμετωπίσει προσβλητικά σχόλια από ασθενείς τα προηγούμενα 5 χρόνια.
Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχουν στους οργανισμούς υγείας και κώδικες πρακτικής για την πρόληψη και αντιμετώπιση ανεπιθύμητων συμπεριφορών από ασθενής και τους συνοδούς τους σε εργαζόμενους και φοιτητές υγείας.

• Εκπαιδευτικά σεμινάρια –δράσεις
Θα πρέπει να γίνονται υποχρεωτικά σεμινάρια σε εργαζόμενους και φοιτητές κατά την διάρκεια της φοίτησης τους που να αφορούν στην εκπαίδευση τους ώστε να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί η σεξουαλική παρενόχληση, προσβολή ,βία έμφυλη διάκριση σε οργανισμούς υγείας.
Τα σεμινάρια αυτά να επαναλαμβάνονται τακτικά
Θα πρέπει να περιλαμβάνουν πληροφορίες και πρακτικό οδηγό σχετικά με
1- τους υφισταμένους νομούς
2 – Για το τι ακριβώς θεωρείτε σεξουαλική παρενόχληση, βίαιη , υβριστική και προσβλητική συμπεριφορά
3 – Πώς να αντιμετωπίζονται και να καταγγέλλονται.

• Mentorship και sponsorship προγράμματα εκπαίδευσης για γυναίκες στην υγεία.
Η παρενόχληση ευδοκιμεί σε κοινότητες όπου οι άνδρες κυριαρχούν. Επομένως είναι ουσιώδες να αυξηθεί η παρουσία των γυναικών σε ηγετικούς ρόλους και να εξασφαλιστεί η ισότητα σε μισθούς και δύναμη. Έτσι προτείνουμε mentorship και sponsorship προγράμματα εκπαίδευσης των γυναικών , εργαζομένων και φοιτητριών στους οργανισμούς υγείας που είναι ουσιώδη για την πρόοδο της καριέρας και την άνοδο τους .

Σχετικά με τον άξονα προτεραιότητας 3 του Σχεδίου, που σχετίζεται με τη στήριξη της γυναικείας απασχόλησης και τη συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής (δράσεις που αφορούν κυρίως το Υπουργείο Εργασίας)
1 – Απαιτούνται περισσότερες δράσεις για την κατάργηση των ανισοτήτων μεταξύ των αυτοαπασχολούμενων γυναικών (οδοντίατροι) και των γυναικών που εργάζονται ως έμμισθες σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Να γίνει αντίστοιχη ενίσχυση της μητρότητας στις αυτοαπασχολούμενες, σε περιόδους κύησης και λοχείας, με τις ίδιες παροχές από το κράτος.
2-Σε ότι αφορά στη δράση 3.2.3 για τη βελτίωση της πρόσβασης στη Προσχολική φροντίδα και Εκπαίδευση, που θα ενισχυθεί στις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, ζητούμε να δοθεί αντίστοιχη, ισότιμη μέριμνα και για τις αυτοαπασχολούμενες στον τομέα της Υγείας.
Οι γυναίκες στις σχολές υγείας και στις δομές υγείας αποτελούν το πενήντα της εκατό των φοιτητών και εργαζομένων .Η υγεία δεν μπορεί να διατηρήσει μια κουλτούρα που συστηματικά υποσκάπτει την εξουσία ,την σωματική και ψυχική υγεία και την επιτυχία ενός τόσο μεγάλου κομματιού του επιστημονικού δυναμικού της.
9 Αυγούστου 2021, 17:32 | ΣΙΣΣΥ ΒΩΒΟΥ ΜΕΛΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟ ΜΩΒ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Επαναδημοσιεύω το κείμενο που δημοσίευσα πριν δύο ημέρες, αφού δεν βλέπω να έχει δημοσιευθεί. Έμαθα και από άλλες φίλες ότι η δημοσίευση, τουλάχιστον στην αρχή, ήταν αδύνατη. Ελπίζω αυτή τη φορά να δημοσιευθεί το κείμενό μου.

Σχετικά με τις δράσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και τις ενέργειες της επιτροπής που έχει συσταθεί :
Να θεσμοθετηθεί ο όρος “γυναικοκτονία” για το φόνο γυναικών επειδή είναι γυναίκες. Όταν ο φόνος αυτός είναι προϊόν μίσους ή “κατοχής” μιας γυναίκας από έναν άνδρα. Η γυναικοκτονία αποτελεί επιβαρυντική περίσταση συγκριτικά με την ανθρωποκτονία, γιατί περιλαμβάνει την κυριαρχία και το μίσος που προκύπτει από αυτήν, στις συνθήκες της κυρίαρχης πατριαρχίας.
Να γίνει δεκτή η αυτοάμυνα σε περιπτώσεις επιθέσεων έμφυλης βίας, όπου σε άμυνα μια γυναίκα σκοτώνει τον επιτιθέμενο για να σώσει τη ζωή της ή την ακεραιότητά της. Να μην τιμωρείται για έναν φόνο ή τραυματισμό με τέτοια χαρακτηριστικά. Αυτό να ισχύει και για τις περιπτώσεις μακροχρόνιας συζυγικής κακοποίησης, όπως συμβαίνει σε πολλές έννομες τάξεις ανά τον κόσμο, και ο φόνος του κακοποιητή να αναγνωρίζεται ως πράξη αυτοάμυνας που είναι.
Να επιμηκυνθούν τα όρια παραγραφής υποθέσεων σεξουαλικής επίθεσης ή βιασμών ώστε αυτές να μην παραγράφονται σύντομα. Να συμπεριλαμβάνονται κακουργήματα αλλά και πλημμελήματα. Πολύ περισσότερο σε υποθέσεις σεξουαλικής κατάχρησης ή βιασμών ανηλίκων ιδιαίτερα όταν ο επιτιθέμενος είναι φορέας εξουσίας απέναντί τους (ιδρύματα διαβίωσης παιδιών, αθλητικοί σύλλογοι, σχολεία, γιατροί).
Να αλλάξει ο νόμος ώστε να επανέλθει το αδίκημα της εκμετάλλευσης πόρνης, το οποίο καταργήθηκε κατά την τροποποίηση των Ποινικών Κωδίκων το 2019, κάτι που αφήνει τις εκδιδόμενες γυναίκες έρμαια σε μεγαλύτερη εκμετάλλευση και φυσικά έρχεται σε αντίθεση με τη σύμβαση για την πρόληψη και την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, που έχει κυρώσει η Ελλάδα.
Η πορνεία είναι βία κατά των γυναικών, σεξουαλική εκμετάλλευση των γυναικών και υποβάθμιση της θέσης των γυναικών συνολικά στην κοινωνία, οι οποίες παίρνουν τη μορφή αντικειμένου που μπορεί να πωλούνται και αγοράζονται από το κυρίαρχο ανδρικό φύλο. Η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται επάγγελμα ούτε να αποτελεί κερδοφόρα επιχείρηση. Οι εκδιδόμενες γυναίκες (και μικρό ποσοστό ανδρών) δεν μπορεί να διώκονται, αλλά πρέπει να διώκονται οι πελάτες. Να απαγορευθεί κάθε διαφήμιση, σε κάθε μέσο διάδοσης πληροφοριών, με στόχο την προαγωγή της πορνείας.
Να εξασφαλιστεί η ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, τόσο σε περιπτώσεις έμφυλης βίας όσο και στις περιπτώσεις διαζυγίων και διατροφών. Η αργοπορία που παρατηρείται αποτρέπει τις γυναίκες από τη διεκδίκηση όσων δικαιούνται από το νόμο αλλά και να προβούν σε καταγγελίες, αφού οι δίκες σέρνονται για χρόνια και οι κακοποιημένες γυναίκες πλήττονται πολλαπλά.
7 Αυγούστου 2021, 09:39 | ΣΙΣΣΥ ΒΩΒΟΥ ΜΕΛΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟ ΜΩΒ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σχετικά με τις δράσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και τις ενέργειες της επιτροπής που έχει συσταθεί :
Να θεσμοθετηθεί ο όρος “γυναικοκτονία” για το φόνο γυναικών επειδή είναι γυναίκες. Όταν ο φόνος αυτός είναι προϊόν μίσους ή “κατοχής” μιας γυναίκας από έναν άνδρα. Η γυναικοκτονία αποτελεί επιβαρυντική περίσταση συγκριτικά με την ανθρωποκτονία, γιατί περιλαμβάνει την κυριαρχία και το μίσος που προκύπτει από αυτήν, στις συνθήκες της κυρίαρχης πατριαρχίας.
Να γίνει δεκτή η αυτοάμυνα σε περιπτώσεις επιθέσεων έμφυλης βίας, όπου σε άμυνα μια γυναίκα σκοτώνει τον επιτιθέμενο για να σώσει τη ζωή της ή την ακεραιότητά της. Να μην τιμωρείται για έναν φόνο ή τραυματισμό με τέτοια χαρακτηριστικά. Αυτό να ισχύει και για τις περιπτώσεις μακροχρόνιας συζυγικής κακοποίησης, όπως συμβαίνει σε πολλές έννομες τάξεις ανά τον κόσμο, και ο φόνος του κακοποιητή να αναγνωρίζεται ως πράξη αυτοάμυνας που είναι.
Να επιμηκυνθούν τα όρια παραγραφής υποθέσεων σεξουαλικής επίθεσης ή βιασμών ώστε αυτές να μην παραγράφονται σύντομα. Να συμπεριλαμβάνονται κακουργήματα αλλά και πλημμελήματα. Πολύ περισσότερο σε υποθέσεις σεξουαλικής κατάχρησης ή βιασμών ανηλίκων ιδιαίτερα όταν ο επιτιθέμενος είναι φορέας εξουσίας απέναντί τους (ιδρύματα διαβίωσης παιδιών, αθλητικοί σύλλογοι, σχολεία, γιατροί).
Να αλλάξει ο νόμος ώστε να επανέλθει το αδίκημα της εκμετάλλευσης πόρνης, το οποίο καταργήθηκε κατά την τροποποίηση των Ποινικών Κωδίκων το 2019, κάτι που αφήνει τις εκδιδόμενες γυναίκες έρμαια σε μεγαλύτερη εκμετάλλευση και φυσικά έρχεται σε αντίθεση με τη σύμβαση για την πρόληψη και την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, που έχει κυρώσει η Ελλάδα.
Η πορνεία είναι βία κατά των γυναικών, σεξουαλική εκμετάλλευση των γυναικών και υποβάθμιση της θέσης των γυναικών συνολικά στην κοινωνία, οι οποίες παίρνουν τη μορφή αντικειμένου που μπορεί να πωλούνται και αγοράζονται από το κυρίαρχο ανδρικό φύλο. Η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται επάγγελμα ούτε να αποτελεί κερδοφόρα επιχείρηση. Οι εκδιδόμενες γυναίκες (και μικρό ποσοστό ανδρών) δεν μπορεί να διώκονται, αλλά πρέπει να διώκονται οι πελάτες. Να απαγορευθεί κάθε διαφήμιση, σε κάθε μέσο διάδοσης πληροφοριών, με στόχο την προαγωγή της πορνείας.
Να εξασφαλιστεί η ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, τόσο σε περιπτώσεις έμφυλης βίας όσο και στις περιπτώσεις διαζυγίων και διατροφών. Η αργοπορία που παρατηρείται αποτρέπει τις γυναίκες από τη διεκδίκηση όσων δικαιούνται από το νόμο αλλά και να προβούν σε καταγγελίες, αφού οι δίκες σέρνονται για χρόνια και οι κακοποιημένες γυναίκες πλήττονται πολλαπλά.
6 Αυγούστου 2021, 21:25 | Ράνια Παπαϊωάννου Γραμματέας του Τομέα Ισότητας των Φύλων του Κινήματος Αλλαγής

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προς :
-κ. Κωστή Χατζηδάκη
Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
-κ. Μαρία Συρεγγέλα
Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων,
Δημογραφικής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων
-κ. Γιάννα Χορμόβα
Γ.Γ. Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής
και Ισότητας των Φύλων

Κύριε Υπουργέ, κ. Υφυπουργέ, κ Γ.Γραμματέα,

Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων για τα έτη 2021-2025, που θέσατε σε διαβούλευση κατακαλόκαιρο (μέχρι 20 Αυγούστου), αποτελεί ένα αφήγημα περιγραφικού χαρακτήρα, χωρίς έμπνευση, όραμα και στόχους.
Δεν διακρίνουμε ενδιάμεσα και σαφή βήματα, οριοθετημένα προγράμματα με συγκεκριμένο προϋπολογισμό για δράσεις και υποδομές.
Είναι ένα σχέδιο δράσης, χωρίς οικονομικό προϋπολογισμό, χωρίς πρόβλεψη προς χρήση συγκεκριμένων ποσών από το Ταμείο Ανάκαμψης, με στόχο την πραγματική άρση των ανισοτήτων των φύλων, δεν λύνει προβλήματα, δεν ζυμώνει ψωμί παρά μόνο κοσκινίζει.
Είμαστε σε μια ειδική περίοδο λόγω της πανδημίας και των επιπροσθέτων αρνητικών επιπτώσεων της στις γυναίκες.
Τις βλέπουμε να επιστρέφουν πάλι στο σπίτι μέσω της τηλεργασίας.
Ν’ αναλαμβάνουν πάλι αποκλειστικά το σύνολο των υποχρεώσεων του νοικοκυριού, το μεγάλωμα των παιδιών, καθώς και την υποστήριξη των ηλικιωμένων και των αναπήρων.
Η επιλογή αυτή για τις γυναίκες, συνήθως εμπεριέχει και το επιπρόσθετο θέμα της μειωμένης εργασίας, χωρίς ασφάλιση τις περισσότερες φορές, με μισές αποδοχές, ανύπαρκτη συμμετοχή στα κοινά και επιπρόσθετες δυσκολίες στις συνθήκες ζωής τους.
Η πανδημία έφερε επίσης στην επιφάνεια, αύξηση των ποσοστών της ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και των γυναικοκτονιών.
Όλα αυτά δημιουργούν εκρηκτικές συνθήκες ζωής και εν τέλει κοινωνίες με φτωχές γυναίκες και πολλές φορές και κακοποιημένες.
Μια κοινωνική πραγματικότητα μειωτική για τις γυναίκες, που η κυβέρνηση πρέπει ν’ αντιμετωπίσει άμεσα με συγκεκριμένα προγράμματα, νομοθετικές ρυθμίσεις για την εφαρμογή της 190 Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας, της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, καθώς και εξειδικευμένα υποστηρικτικά μέτρα για τις γυναίκες.
Με μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα, στη Δικαιοσύνη για γρήγορη και δίκαιη δίκη, καθώς και αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο και στον Ποινικό Κώδικα.
Ένα μεγάλο πρόβλημα και ιδιαίτερα οξυμένο λόγω της Πανδημίας, στο οποίο πρέπει να εγκύψει η κυβέρνηση, είναι η υποστήριξη των κακοποιημένων γυναικών με προγράμματα ψυχολογικής, νομικής στήριξης και ευρέσεως εργασίας, ώστε οι γυναίκες αυτές να μπορέσουν να επιστρέψουν σε μια φυσιολογική ζωή, με οικονομική αυτοδυναμία.
Να δημιουργηθεί ειδική πλατφόρμα MeToo, για καταγγελίες που αφορούν στη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση των γυναικών.
Να συσταθούν ειδικά γραφεία σε όλα τα Αστυνομικά Τμήματα της Χώρας, με εξειδικευμένο προσωπικό για την υποδοχή κακοποιημένων γυναικών.
Ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης θα έπρεπε να αναφέρεται σε συγκεκριμένο προϋπολογισμό από το Ταμείο Ανάκαμψης για τη δημιουργία σε όλους τους Δήμους της Χώρας, Συμβουλευτικών Κέντρων Γυναικών, ώστε όλες οι γυναίκες να έχουν άμεση και εύκολη πρόσβαση σε αυτά, καθώς και Κέντρων Φιλοξενίας Κακοποιημένων Γυναικών και Κέντρων Εκπαίδευσης και Ενσωμάτωσης Μεταναστριών.
Πρότυπο τους θα είναι τα ήδη υπάρχοντα Συμβουλευτικά Κέντρα που δημιουργήθηκαν και λειτουργούν, υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη του ΚΕΘΙ.
Αν δεν εκριζωθούν οι διακρίσεις και η βία κατά των γυναικών από την κοινωνία μας, με συγκεκριμένα εκπαιδευτικά και υποστηρικτικά προγράμματα, δε μπορούμε να μιλάμε για ισότητα και ισοτιμία των φύλων.
Στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα πρέπει να ενταχθούν μαθήματα Ισότητας των Φύλων και Συμπεριφορικής Ψυχολογίας.
Επίσης ειδική και υποχρεωτική εκπαίδευση των Εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων και των προπονητών των αθλητών, σε θέματα Ισότητας των Φύλων.
Για την εκπαίδευση αυτή είναι απαραίτητη η εμπειρία του ΚΕΘΙ καθώς και άλλων εξειδικευμένων φορέων, όπως η Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης.
Να λειτουργεί σε 24ωρη βάση ειδική γραμμή καταγγελιών έμφυλης βίας στα σχολεία.
Να προβλεφθούν ειδικά μέτρα για τη μείωση της φτώχειας και της ανεργίας
των γυναικών.
Να ενισχυθούν οι αυτοαπασχολούμενες επιχειρηματίες και αγρότισσες από το Τ. Ανάκαμψης, ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν, με εκσυγχρονισμό των μηχανημάτων τους, τυποποίηση των προϊόντων τους και ταυτόχρονη εξαγωγή τους.
Να εκπαιδευτούν στις νέες τεχνολογίες, καθώς και στις νέες μεθόδους παραγωγής, τυποποίησης και εξαγωγής, καθώς και με κάλυψη για ένα χρόνο των ασφαλίστρων των προϊόντων που εξάγουν, από τον Οργανισμό Ασφαλιστικών και Εξαγωγικών Πιστώσεων (ΟΑΕΠ).
Να ληφθούν μέτρα για την εξέλιξη και ανέλιξη όλων των γυναικών σε θέσεις ευθύνης, ώστε να αμβλυνθούν οι έμφυλες ανισότητες και να περιοριστούν οι μεγάλες οικονομικές διαφορές στις αμοιβές των φύλων.
Να υπάρξει νομοθετικό πλαίσιο, που θα εξασφαλίζει 50/50 τη συμμετοχή ανδρών και γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων οικονομικού και πολιτικού χαρακτήρα.
Να προβλέπεται ποσόστωση 50/50 για κάθε φύλο, σε όλα τα όργανα αξιολόγησης και ελέγχου των εργαζομένων, καθώς επίσης και στα ψηφοδέλτια στις εκλογές των Δήμων και Περιφερειών.
Να αυστηροποιηθούν οι ποινές για αδικήματα προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, ενδοοικογενειακής βίας και γυναικοκτονίας.
Να συμπεριληφθεί στον ποινικό κώδικα η λέξη γυναικοκτονία, για αδικήματα φόνου λόγω φύλου.

Κύριοι και κυρίες της Κυβέρνησης

Με έπεα πτερόεντα, οι δομές της κοινωνίας δεν αλλάζουν και η ισοτιμία των φύλων δεν εξασφαλίζεται.
Απαιτείται τόλμη, συγκεκριμένα και κοστολογημένα προγράμματα υποστήριξης των γυναικών, και κύρια προγράμματα άμεσης εύρεσης εργασίας.
Θετικά φορολογικά μέτρα και θετικές διακρίσεις σε επιχειρήσεις που τηρούν ποσοστώσεις 50/50 στις προσλήψεις ανδρών και γυναικών.
Οι καιροί ου μενετοί και επί μια 2ετία και πλέον δεν εισπράξαμε καμία θετική παρέμβαση και νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης προς άρση των ανισοτήτων των φύλων.
Εισπράξαμε αντίθετα με το νόμο «περί συνεπιμέλειας», μια υποστηρικτική ρύθμιση για τους κακοποιητές γονείς, που μπορούν να επικοινωνούν με τα κακοποιημένα παιδιά τους, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση από το Ποινικό Δικαστήριο, αντί να απαγορεύεται η επικοινωνία τους αμέσως μετά την σε βάρος τους άσκηση ποινικής δίωξης.

Σας καλούμε να βελτιώσετε άμεσα το Σχέδιο σας με τις προτάσεις των άλλων Κομμάτων της Βουλής και των Γυναικείων Οργανώσεων, αν θέλετε να ονομάζεται και να είναι ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων.

Με τιμή

Για τη Γραμματεία
του Τομέα Ισότητας των Φύλων
του Κινήματος Αλλαγής

Η Γραμματέας
Ράνια Παπαϊωάννου
6 Αυγούστου 2021, 13:54 | Δημήτρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ισότητα των φύλων έπρεπε να υπάρχει και μεταξύ των γονέων που ανατρέφουν τα τέκνα μετά από κάθε χωρισμό. Ισότητα προς το παρόν υπάρχει προς όφελος των γυναικών στο θέμα αυτό και σε συγκεκριμένα κοινωνικά σημεία. Όπως και να έχει δυστυχώς όσο και να προσπαθούμε για αλλαγές δεν πραγματοποιείται ποτέ καμία. Δεν μπορεί να θέλουμε όλοι μας ισότητα μόνο στα σημεία που είναι προς όφελος μας. Η κοινωνία μας όμως δεν αντιμετωπίζει την ισότητα φύλων σε όλα τα σημεία. Όμως για εμένα προσωπικά αυτό είναι κάτι που ξεκινάει μέσα από την οικογένεια και τους θεσμούς της ίδιας. Εάν εμένα με αντιμετωπίζουν ως υποδιεστερο ων στην ανατροφή του παιδιού μου, πώς αυτό το παιδί θα μεγαλώσει και σέβεται την ισότητα φύλων. Σίγουρα θα αναγνωρίσει την διάκριση της μητέρας του και αργότερα σε 15 χρόνια θα κουβεντιάζει και αυτό περί ισότητας φύλων διότι θα έχει μεγάλωσει σε ένα οικογενειακό σύστημα που δεν υπάρχει ισότητα. Επομένως για εμένα εάν δεν ξεκινήσει η αλλαγή μέσα από το σπίτι, δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό ποτέ!
6 Αυγούστου 2021, 10:00 | ΕΛΕΝΗ ΚΑΝΤΖΕΛΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΔΗΜΟΣ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Δημοτική Επιτροπή Ισότητας (ΔΕΠΙΣ)

Εν μέσω ενός «καταιγισμού» γυναικοκτονιών που πραγματικά συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία και ενός καθεστώτος αύξησης της έμφυλης βίας και των ακραίων φαινομένων σεξουαλικής παρενόχλησης, αναμέναμε ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων που θα απαντούσε δυναμικά σε όλα αυτά τα ζητήματα και ίσως στο πρωτόγνωρο θέμα της συγχώνευση της πολιτικής ισότητας με την οικογενειακή και δημογραφική πολιτική.

Δυστυχώς, το κείμενο που τέθηκε σε διαβούλευση δεν μπορούμε να πούμε ότι ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας.

Επιχειρώντας να συμβάλουμε στον εμπλουτισμό του και στην ανάδειξη των σημαντικότερων ελλείψεων που το διακρίνουν, σημειώνουμε επιγραμματικά τα παρακάτω:

1. Απουσιάζει κάποιος κεντρικός πολιτικός στόχος που να εστιάζει στα νέα ζητήματα των έμφυλων σχέσεων που ανέδειξε η πανδημία, όπως είναι η τηλεργασία, η υγειονομική φροντίδα, οι γυναικοκτονίες, ο ρόλος των γυναικών στην ανθεκτικότητα της κοινωνίας.
2. Η εκτίμηση της υπάρχουσας κατάστασης βασίζεται σε ελάχιστα στατιστικά στοιχεία και ερευνητικά δεδομένα, χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση, αλλά και χωρίς να προβλέπει νομοπαρασκευαστικές ή συμβουλευτικές επιτροπές με εμπειρογνώμονες και φορείς της κοινωνίας των πολιτών για βαθύτερη προσέγγιση σε όλα τα ζητήματα.
3. Οι άξονες προτεραιότητας είναι οι αναμενόμενοι και οι ελάχιστοι δυνατοί: η έμφυλη βία, τα κέντρα αποφάσεων, η αγορά εργασίας και οι τομεακές πολιτικές (εκπαίδευση, υγεία, πολιτισμός), οι στόχοι είναι συνοπτικοί και επιγραμματικοί, ενώ οι δράσεις είναι αδύναμες και κοινότοπες, αφού ως τέτοιες εκλαμβάνονται τυπικές υποχρεώσεις της χώρας για ενσωμάτωση ευρωπαϊκών οδηγιών ή η σύνταξη εκθέσεων προς τους διεθνείς οργανισμούς. Επίσης, πολλές δράσεις αποτελούν προγράμματα που ήδη υλοποιούνται από το ΚΕΘΙ (Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας) ή προβλέπονται ήδη από τους νόμους του κράτους.
4. Δίνεται μεγάλη έμφαση στις δράσεις των Υπουργείων, που θα ήταν ευπρόσδεκτη αν εξασφαλιζόταν η πολιτική βούληση της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας και κάποιος τρόπος εποπτείας και συντονισμού μέσω κάποιας διυπουργικής Επιτροπής.
5. Απουσιάζει ο στόχος της ενίσχυσης των μηχανισμών για την ισότητα των φύλων, όπως δυστυχώς αναμενόταν μετά την κατάργηση της αυτοτέλειας της Γραμματείας ισότητας των φύλων. Όμως, από το Σχέδιο Δράσης απουσιάζει εντελώς και η αναφορά στον μη καταργημένο (ακόμα;) ΚΕΘΙ το οποίο λόγω της διοικητικής ευελιξίας (ΝΠΙΔ) και των εξωτερικών συνεργασιών του αποτελεί σήμερα την εμπροσθοφυλακή στο πεδίο εισάγοντας νέες θεματικές για την έμφυλη ισότητα μέσω καινοτόμων ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
6. Οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις, ως συλλογικότητες της κοινωνίας των πολιτών, αγνοήθηκαν τόσο κατά την προετοιμασία του Σχεδίου όσο και στην εκπροσώπησή τους στο 11μελές Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας, προφανώς λόγω της έντονης αντίθεσής τους στη συγχώνευσης της ισότητας με την δημογραφία και την οικογένεια.
7. Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στις χρηματοδοτικές πηγές π.χ. του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, καθώς και στις κατευθύνσεις της ΕΕ στον τομέα της ισότητας των φύλων στα νέα κοινοτικά χρηματοδοτικά εργαλεία (gender budgeting).
8. Στις δράσεις για τη «βελτίωση της θέσης των γυναικών που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις» αναφέρεται η εθνική καταγωγή, η αναπηρία, η ηλικία, αλλά όχι η ταυτότητα φύλου, και μάλιστα ενώ η κυβέρνηση αναγγέλλει πρόγραμμα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ. Η αναφορά στη «διαφορετικότητα» χωρίς όμως να διευκρινίζεται τι περιλαμβάνει, δεν είναι επαρκής.

Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων αποτελεί πλέον προϋπόθεση για την χρηματοδότηση των Ευρωπαϊκών Ταμείων, ενώ στο Πρόγραμμά της για τα επόμενα χρόνια (2020-2025), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενίσχυσε τους στόχους, τις διαδικασίες, και την προσέγγιση των πολιτικών ισότητας των φύλων.
Στη χώρα μας, το Σχέδιο Δράσης που έχει κατατεθεί για διαβούλευση διατηρεί το παρωχημένο συντηρητικό πλαίσιο, στρέφει την πλάτη στην εκσυγχρονιστική ευρωπαϊκή προοπτική και υστερεί τόσο στην εξασφάλιση της αποτελεσματικότητας, αλλά κυρίως σε έμπνευση για μια συμπεριληπτική κοινωνία ισότητας.

Επίσης, κατατίθενται και οι κάτωθι προτάσεις:
1. Για την εφαρμογή του Άρθρου 25 (Παροχή υποστήριξης σε θύματα σεξουαλικής βίας) της Σύμβασης της Κων/πολης απαιτείται να προβλεφθεί προϋπολογισμός για την δημιουργία και λειτουργία εξειδικευμένων Κέντρων υποστήριξης σε θύματα σεξουαλικής βίας με 24ωρη λειτουργία, η οποία θα είναι πλήρως αποσυνδεδεμένη από την καταγγελία για την έναρξη ποινικής διαδικασίας, όπου θα παρέχεται άμεση ιατροδικαστική εξέταση, συλλογή και διατήρηση αποδεικτικών στοιχείων, περίθαλψη και εξειδικευμένη ψυχολογική στήριξη για τη διαχείριση ψυχικού τραύματος.
Συμβουλευτικό κέντρο γυναικών με σκοπό και προτεραιότητα την πρόληψη και την αντιμετώπιση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας.
Με στελέχωση από εξειδικευμένο προσωπικό όπως κοινωνικό λειτουργό, σύμβουλο σταδιοδρομίας, ψυχολόγο και νομική σύμβουλο .
2. Ενίσχυση και επέκταση της Γραμμής 15900.
3. Αύξηση των ξενώνων φιλοξενίας και των συμβουλευτικών κέντρων για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, σε επίπεδο μεγάλων δήμων.
4. Ενίσχυση των κοινωνικών υπηρεσιών των Δήμων με εξειδικευμένο επιστήμονα σε θέματα έμφυλης βίας.
5. Νομικός ορισμός της έννοιας και τυποποίηση του εγκλήματος της γυναικοκτονίας με την εισαγωγή του στον Ποινικό Κώδικα, ως εγκλήματος που απορρέει από την «άσκηση κυριαρχίας των ανδρών πάνω στις γυναίκες». Ώστε η γυναικοκτονία να θεωρείται ποινικό αδίκημα επιβαρυντικό για το δράστη (έγκλημα με κίνητρο μισογυνισμού κατ’ αναλογία του εγκλήματος με ρατσιστικό ή αντισημιτικό κίνητρο).
6. Δημιουργία τμημάτων εντός της αστυνομίας σε θέματα αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών και στελέχωση τους με εκπαιδευμένο προσωπικό (μόλις ανακοινώθηκε η πιλοτική δημιουργία τμήματος στο Περιστέρι!!!! παρά την επανειλημμένως διαπιστωθείσα ολιγωρία στελεχών της αστυνομίας στα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας που ενδέχεται ή και καταλήγουν σε φόνο της γυναίκας)
7. Δημιουργία Οικογενειακών Δικαστηρίων με εξειδικευμένες κοινωνικές υπηρεσίες στελεχωμένες με ειδικούς ψυχικής υγείας και κοινωνικούς λειτουργούς στις μονάδες Δικαιοσύνης.
8. Εισαγωγή προγραμμάτων σπουδών φύλου στις σχολές δικαστών
9. Εκπαίδευση και κατάρτιση των γυναικών στις νέες τεχνολογίες και ψηφιακές δεξιότητες

Η πρόεδρος της ΔΕΠΙΣ Τα μέλη
Ελένη Καντζέλη Θεόδωρος Σταματάκης
Σταματική Ταβουλαρέα
Ιωάννα Καρούτη
Αμαλία Ταπραντζή
Γεωργία Πετράκη
6 Αυγούστου 2021, 07:38 | Α.Ματζάρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πιστευω οτι η υποχρεωτικη στρατιωτική θητεία των γυναικων θα συμβάλει στην χειραφέτηση των γυναικων αλλα και στην άμυνα της χώρας . Επίσης το οτι για τους ανδρες που θελουν να καταλάβουν καποια θέση, απαιτείται απολυτήριο στρατου ενώ για τις γυναικες όχι, ειναι καταπάτηση του δικαιώματος της ισότητας . Αν θέλουν λοιπον οι γυναίκες τα ίδια δικαιώματα με τους άνδρες να συμβάλουν στην άμυνα της χώρας τώρα που υπάρχει και λειψάνδρία . Να απάλλάσονται μόνο οι γυναίκες που έχουν τρία παιδία και πάνω γιατί αυτων η συμβολή είναι μεγάλη στην κοινωνία . Επίσης θα πρέπει να ισχύουν τα ίδια μέτρα και σταθμα για όλους και όχι ηπιότεροι όροι πρόσληψης η επιλογής όταν προκειται για γυναίκες απο ότι για τους άνδρες. Αυτό εκτος του ότι μειώνει την γυναίκα σαν άτομο , δίνει το δικαίωμα σε αυτους που καθορίζουν τους όρους να συμπεριφέροναται και να αμείβουν τις γυναίκες υποδεέστερα. Πιστευω επίσης ότι για να απαιτήσεις σεβασμό απο τους άλλους πρεπει να τον εμπνέεις όταν η αλλη βαζει το μινι μεχρι τον αφαλό και εκθέτει τα κάλη της για μια ώρα στην τηλεόραση και ανέχεται να της φέρονται σαν αντικείμενο δεν νομιζω να μπορέσει να εμπνευσει σεβασμό. Και η παιδεία επίσης συμβάλλει στην σωστή συμπεριφορα . Υπαρχουν προτυπα απο τις γυναίκες στην αρχαια Σπαρτη τις Αμαζόνες και στο Σούλι που θα μπορούσαν να υιοθετηθούν στην παιδεία μας .Κατι αντίστοιχο φυσικα πρέπει να διδάσκονται και οι άνδρες . Δόξα το Θεό η ιστορία μας εχει να επιδείξει πολλά παραδείγματα προς μίμηση .Αρκει να υπάρχει θέληση να υιοθετηθούν. Αντί γι΄αυτον υιοθετουνται προτυπα Μαντονας σαρας μαρας και το κακό συναπάντημα που δεν φημίζονται για την ηθικη προσωπική τους ζωή . Στην Σπάρτη υπηρχε ένα ρητο που έλεγε : Στην Σπάρτη μονο, οι ανδρες σεβονται τις γυναίκες ,και οι γυναίκες της Σπάρτης απαντούσαν , ναι γιατί μονο στην Σπάρτη γενιούνται άνδρες .
5 Αυγούστου 2021, 10:28 | Κωνσταντίνα

Μόνιμος Σύνδεσμος

1) Πέραν του χώρου της Δικαιοσύνης, δεν υπάρχει εν των έσω μηχανισμός ρύθμισης για τη σεξουαλική παρενόχληση των γυναικών στο χώρο εργασίας τους (για υπαλλήλους στο δημόσιο, ιδιωτικό τομέα και εργατριών σε εργοστάσια). Μέχρι στιγμής, η ρύθμιση του θέματος επαφίεται στην καλή θέληση του προϊσταμένου (που λόγω διπλωματίας δε θέλει να πάρει θέση στο συγκεκριμένο ζήτημα) ή στην καλή θέληση του υπεύθυνου ανθρώπινου δυναμικού, με αποτέλεσμα παραιτήσεις γυναικών λόγω της έλλειψης ασφάλειας στο χώρο της εργασίας τους.

2) Επίσης τα προγράμματα κοινωφελής εργασίας του ΟΑΕΔ δεν προστατεύουν τη μητρότητα αφού δε δίνουν παροχές, όπως άδεια ανατροφής τέκνου, παρά μόνο λίγες ημέρες για την κύηση και τη λοχεία και κατά μία ώρα μειωμένο ωράριο, τις οποίες όμως θα εργαστούν σε κατ’ εξαίρεση δύο μήνες παράταση του προγράμματος για τις ίδιες. Κάτι που εξωθεί σε παραίτηση ή καταπίεσή τους.

3) Επίσης, δεν υπάρχει μέριμνα για τον εκφοβισμό των γυναικών στο χώρο εργασίας τους με απώτερο στόχο να αναλάβουν καθήκοντα που δεν προκύπτουν από τη σύμβαση εργασίας τους, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ψυχολογικής βίας από τους εκάστοτε προϊσταμένους ή διευθυντές που τις εξωθούν σε παραίτηση, χρησιμοποιώντας καθημερινά ως μοχλό πίεσης την πιθανότητα της καταγγελίας της σύμβασης με τη δημιουργία εγγράφων που θα κοινοποιηθούν στις ίδιες ή στα ανώτερα κλιμάκια της διεύθυνσης.

4) Έχει παρατηρηθεί ότι κάποια κέντρα συμβουλευτικής σε θέματα ισότητας, δέχονται μόνο γυναίκες μετανάστριες ή από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες για συμβουλευτική και νομική υποστήριξη. Όμως οι Ελληνίδες πολίτες που θα απευθυνθούν; Ποιος δημόσιος φορέας θα μεριμνήσει και θα τις υποστηρίξει να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους;

5) Σε σχέση με το νόμο για την ενδοοικογενειακή βία και την επιλογή της διαμεσολάβησης, ποιοι φορείς έχουν εκπαιδευτεί για να αναλάβουν ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα; Έχει παρατηρηθεί ότι οι δικαστικές υπηρεσίες απευθύνονται στις κοινωνικές υπηρεσίες των νοσοκομείων οι οποίες είναι μη καταρτισμένες σε τέτοιου τύπου ζητήματα.
3 Αυγούστου 2021, 20:46 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΚΟΒΑ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
Χρειάζεται να αποδομήσουμε τα έμφυλα στερεότυπα στο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες, παρεμβαίνοντας σε τρία επίπεδα:
1. Στο σύλλογο διδασκουσών και διδασκόντων:
• Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα ισότητας των φύλων, στην σεξουαλική παρενόχληση, στα στερεότυπα και την αποδόμησή τους, στον σεξισμό, στην αντιμετώπιση ενδοοικογενιεακής βίας, στους υποστηρικτικούς φορείς που μπορούν να απευθυνθούν.
• Ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά και με βοήθεια ειδικών, όλα τα περιστατικά έμφυλης βίας που εκδηλώνονται σε μαθήτριες και μαθητές τους. Και παράλληλη εποπτεία τους κατά την διάρκεια όλου του έτους από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς για τα θέματα αυτά.
• Αξιοποίηση κι εφαρμογή των νόμων και των εγκυκλίων περί μη χρήσης σεξιστικού λόγου στα δημόσια έγγραφα, στην ισότιμη ανάθεση εργασιών κι αρμοδιοτήτων στο σχολείο χωρίς στερεοτυπικές αντιλήψεις .
• Επιτροπή εκπαιδευτικών σε κάθε σχολείο για θέματα ισότητας των φύλων , σε συνεργασία με φορείς και οργανώσεις, με ψυχολόγους και δικηγορίνες/ους ,με την τοπική κοινωνία και το σχολικό εργατικό προσωπικό.
• Δίκτυο γυναικών εκπαιδευτικών που θα ανταλλάσσουν καλές πρακτικές αντιμετώπισης της έμφυλης βίας, ιδέες και προτάσεις.
• SOS 24ωρη γραμμή για θέματα έμφυλης βίας στα σχολεία.

2. Στις μαθήτριες και μαθητές
• Ενδυνάμωση των μαθητριών να συμμετέχουν στα σχολικά συμβούλια, ενημέρωση και πληροφόρηση όλων των παιδιών για τον ρόλο της ισότιμης συμμετοχής των φύλων στην σχολική ζωή.
• Εκπαίδευση των μαθητών στον σεβασμό, στην αποδοχή της διαφορετικότητας, ευαισθητοποίηση στην έμφυλη βία.
• Κινητοποίηση όλων των παιδιών στην ισότιμη χρήση του δημόσιου χώρου, στην συνειδητοποίηση των στερεοτύπων, στην χρήση συμπεριληπτικού λόγου.
• Μαθήτριες μεντόρισσες σε μαθήτριες μικρότερων τάξεων, για την αντιμετώπιση περιστατικών έμφυλης βίας.

3. Στη δομή του σχολείου:
• Θέσπιση μαθήματος ΄΄Ισότητα των φύλων΄΄, με ιστορικές αναφορές σημαντικών γυναικείων προσωπικοτήτων, με παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού, γνώση νόμων και εγκυκλίων για την ισότητα, παραδείγματα χωρών που προάγουν την ισότητα.
• Επιτροπές ισότητας των φύλων σε όλες τις περιφέρειες με ετήσια σεμινάρια ευαισθητοποίησης κι επιμόρφωσης εκπαιδευτικών.
• Ειδικό τμήμα στην σχολική βιβλιοθήκη για την ισότητα των φύλων.
• Επίβλεψη της αρχιτεκτονικής του χώρου , έτσι ώστε να γίνεται ισότιμη χρήση και να μην υπάρχουν ΄΄σκοτεινά΄΄ και ΄΄κρυφά΄΄σημεία που ευνοούν την χρήση βίας.
• Αρχείο με επιμορφωτικό υλικό , ταινίες, βίντεο, μουσικές, κείμενα, φωτογραφίες, πίνακες, λογοτεχνία, ιστορικά στοιχεία, σύγχρονοι νόμοι, γυναίκες σύγχρονες σε ποικίλα επαγγέλματα, επιστημόνισσες και πολιτικοί.
• Θέσπιση της ποσόστωσης 50-50 στα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών.
• Να αρθούν τα πολλαπλά εμπόδια όταν καταγγέλλονται από το σχολείο περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σε μαθήτριες και μαθητές. Επίσπευση και άμεση αντιμετώπιση χωρίς χρονοτριβή.
3 Αυγούστου 2021, 18:00 | ΕΛΕΝΑ ΠΕΥΚΙΑΝΑΚΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Καλησπέρα σας. Το σχόλιο σας αναρτήθηκε. Ευχαριστούμε πολύ.
3 Αυγούστου 2021, 11:58 | ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προέχει
Να κάνετε ισότιμη την συμμετοχή και των πατεράδων στην ανατροφή των ανηλίκων παιδιών τους όπως σας έχει πολλάκις εγκαλέσει ο συνήγορος του παιδιου.
Ο Νόμος Τσιάρα σε καμμία των περιπτώσεων δεν θεράπευσε την ανισότητα πατέρα μητέρα, το μοναδικό που κατάφερε ήταν να ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ.
Η με τον τσαμπουκά ποσόστωση υπερ γυναικών προάγει τον σεξισμό και τις εμφυλες διακρίσεις.
2 Αυγούστου 2021, 22:03 | Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Δράση 4.2.3: Συνεργασία με άλλα Υπουργεία (σελ. 80-81)
Προτάσεις για την πρόληψη και αντιμετώπισης της σεξουαλικής κακοποίησης και παρενόχλησης
Η ιστοσελίδα https://metoogreece.gr/ (ή άλλη) χρειάζεται να περιλαμβάνει επιπλέον:
– όλες τις αρμόδιες διοικητικές και δικαστικές αρχές και τα στοιχεία επικοινωνίας τους, καθώς και πληροφορίες για την επιλεξιμότητα των καταγγελιών που δέχεται κάθε Αρχή, ώστε να είναι διαθέσιμες και εύκολα προσβάσιμες
– φόρμα για ανώνυμες καταγγελίες σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης: να μεταβιβάζονται στο πλαίσιο στο οποίο συνέβησαν προκειμένου να λαμβάνει γνώση και κατάλληλα μέτρα πρόληψης και επιτήρησης (όταν δεν κατονομάζεται δράστης, επομένως δεν μπορούν να επιβληθούν κυρώσεις). Σε περίπτωση αυτεπάγγελτα διωκόμενων αδικημάτων σε οργανωμένο πλαίσιο (εκπαιδευτικό, αθλητικό, σωφρονιστικό, προνοιακό θρησκευτικό, κλπ.) να μεταβιβάζονται στη Δικαιοσύνη, η οποία να οφείλει να προβεί σε διερεύνηση
– φόρμα για επώνυμες καταγγελίες σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης: να μεταβιβάζονται: α) στο πλαίσιο στο οποίο συνέβησαν, β) στον επαγγελματικό σύλλογο του καταγγελόμενου ατόμου (εφόσον μπορεί να επιβάλλει κυρώσεις) και γ) στη Δικαιοσύνη όταν πρόκειται για αυτεπάγγελτα διωκόμενα εγκλήματα.

Συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης ώστε να ενσωματωθούν στο Ελληνικό Δίκαιο τα ακόλουθα άρθρα της Σύμβασης της Κων/πολης (Ν.4531/2018) που αφορούν στην σεξουαλική κακοποίηση και παρενόχληση:
Άρθρο 40- Σεξουαλική παρενόχληση: Να εισαχθεί στον Π.Κ. αυτούσιο ή να περιληφθεί στο Άρ. 337 Π.Κ.
Άρθρο 36- Σεξουαλική βία συμπεριλαμβανομένου του βιασμού: ιδανικά, θα θέλαμε να εισαχθεί ως νέο άρθρο στον Π.Κ. για σεξουαλική βία. Εναλλακτικά, να διαμοιραστούν στα ήδη υπάρχοντα άρθρα του ΠΚ όλες οι, χωρίς συναίνεση, εκ προθέσεως συμπεριφορές σεξουαλικής βίας που περιλαμβάνει.
Άρθρο 46-Επιβαρυντικές περιστάσεις: Να εισαχθούν στον Π.Κ. όλες οι αναφερόμενες επιβαρυντικές περιστάσεις (α-θ). Επιπλέον, προτείνεται συνδυασμός των σημείων α, β, γ και θ ώστε η επαναλαμβανόμενη σεξουαλική κακοποίηση (όχι μόνο του ίδιου αλλά και διαφορετικών ατόμων) να θεωρείται επιβαρυντική περίσταση του αδικήματος. Με δεδομένο το πολύ μικρό χρονικό διάστημα παραγραφής του ισχύοντος νομικού πλαισίου μας και έως ότου αυτό τροποποιηθεί, να εισαχθεί τροποποίηση που θα παρέχει στο δικαστικό σύστημα τη δυνατότητα α) να συσχετίζει διαφορετικές υποθέσεις να ακόμα και όταν τα καταγγελλόμενα αδικήματα έχουν παραγραφεί και β) να εκκινεί αυτεπάγγελτα έρευνα με στόχο την αποτροπή μελλοντικών αδικημάτων, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου το καταγγελλόμενο άτομο εξακολουθεί να εργάζεται σε μεικτά πλαίσια, αποκτώντας, έτσι, πρόσβαση σε πληθυσμούς ευάλωτους σε κατάχρηση εξουσίας
Άρθρο 54 – Έρευνες και αποδεικτικά στοιχεία: να εισαχθεί στους Κώδικες Ποινικής και Πολιτικής Δικονομίας αλλά και σε όλους τους Κανονισμούς, Κώδικες Δεοντολογίας κλπ, του παρόντος νόμου η πρόβλεψη του συγκεκριμένου άρθρου, ότι «τα αποδεικτικά στοιχεία που αναφέρονται στο σεξουαλικό ιστορικό και τη συμπεριφορά του θύματος επιτρέπονται μόνον οσάκις παρίστανται ως σχετικά και αναγκαία»
Άρθρο 58 – Παραγραφή: προτείνεται η κατάργηση της προθεσμίας παραγραφής για τα σεξουαλικά εγκλήματα κακουργηματικής φύσης, ανεξάρτητα από την ανηλικότητα ή μη του θύματος, προκειμένου να μπορούν να διωχθούν ποινικά οποτεδήποτε είναι έτοιμα τα θύματα να τα καταγγείλουν. Για τα πλημμελήματα, μεγάλη επιμήκυνση του χρονικού διαστήματος για την υποβολή έγκλησης.
Άρθρο 55 – Κατ’ έγκληση και αυτεπάγγελτη διαδικασία: κατ’ εφαρμογή του άρθρου 55 της Σύμβασης της Κων/πολης, που ζητάει να διασφαλιστεί ότι οι έρευνες ή η δίωξη των σεξουαλικών αδικημάτων δεν στηρίζονται εξ ολοκλήρου στην αναφορά ή την έγκληση που υπέβαλε το θύμα, χρειάζεται να διαγραφεί από το άρθρο 344 Π.Κ. η φράση «Στις περιπτώσεις των άρθρων 336 και 343 στοιχείο γ΄ η ποινική δίωξη ασκείται αυτεπαγγέλτως, αλλά αν ο παθών δηλώσει ότι δεν επιθυμεί την ποινική δίωξη, ο εισαγγελέας μπορεί να απόσχει οριστικά από την ποινική δίωξη ή, αν αυτή έχει ασκηθεί, να εισαγάγει την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο, το οποίο μπορεί να παύσει οριστικά την ποινική δίωξη»: η συγκεκριμένη πρόβλεψη επιτρέπει ή ακόμα και προτρέπει τους δράστες να πειθαναγκάσουν ή να τρομοκρατήσουν τα θύματά τους, ώστε να τα αναγκάσουν να ζητήσουν να παύσει η αυτεπάγγελτη δίωξη για βιασμό (336 Π.Κ.) ή για κατάχρηση σε γενετήσια πράξη η οποία διαπράχθηκε από εργαζόμενο/-η σε «φυλακές ή άλλα κρατητήρια, σε αστυνομικές υπηρεσίες, σε σχολές, παιδαγωγικά ιδρύματα, νοσοκομεία, κλινικές ή κάθε είδους θεραπευτικά καταστήματα ή σε άλλα ιδρύματα προορισμένα να περιθάλπουν πρόσωπα που έχουν ανάγκη από βοήθεια αν, με κατάχρηση της θέσης τους, υποχρεώσουν σε γενετήσια πράξη πρόσωπο που έχει εισαχθεί σε αυτά τα ιδρύματα» (Π.Κ. 343, γ).
Άρθρα 27, 21 και 9 – Αναφορά, Παροχή συνδρομής σε ατομικές /συλλογικές καταγγελίες και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και Κοινωνία των Πολιτών): η ενσωμάτωση στο Εθνικό Δίκαιο θα διευκόλυνε την αναφορά όχι μόνο από θύματα, μάρτυρες και Οργανώσεις άλλα και από κάθε άτομο που ενημερώθηκε με οποιοδήποτε τρόπο για άσκηση βίας και παρενόχλησης.
Επιπλέον, προτείνεται η δημιουργία Μητρώου Δραστών σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης, με εγγραφή σε αυτό από την υποβολή καταγγελίας. Αυτό κρίνεται απαραίτητο, με δεδομένο τον αργό ρυθμό απονομής δικαιοσύνης, προκειμένου να αποκλείονται οι φερόμενοι ως δράστες από θέσεις εργασίας που τους παρέχουν πρόσβαση σε ευάλωτο πληθυσμό, πχ. παιδιά)

Σε συνεργασία με το Υπ. Υγείας: Για την εφαρμογή του Άρθρου 25 (Παροχή υποστήριξης σε θύματα σεξουαλικής βίας) της Σύμβασης της Κων/πολης απαιτείται να προβλεφθεί προϋπολογισμός για την δημιουργία και λειτουργία εξειδικευμένων Κέντρων υποστήριξης σε θύματα σεξουαλικής βίας με 24ωρη λειτουργία, η οποία θα είναι πλήρως αποσυνδεδεμένη από την καταγγελία για την έναρξη ποινικής διαδικασίας, όπου θα παρέχεται άμεση ιατροδικαστική εξέταση, συλλογή και διατήρηση αποδεικτικών στοιχείων, περίθαλψη και εξειδικευμένη ψυχολογική στήριξη για τη διαχείριση ψυχικού τραύματος.

Σε συνεργασία με όλα τα Υπουργεία: να σχεδιαστούν και να τεθούν σε εφαρμογή Κώδικες Δεοντολογίας, Κανονισμοί που θα περιλαμβάνουν πειθαρχικές διαδικασίες και μέτρα αλλά και μέτρα προστασίας των ατόμων που καταγγέλλουν και, οπωσδήποτε, απλή και ευέλικτη διαδικασία για επώνυμες και ανώνυμες καταγγελίες (σε διάφορα ιεραρχικά επίπεδα) : τα παραπάνω να υποχρεούνται να τα εφαρμόζουν ΚΑΙ όλοι/-ες οι εποπτευόμενοι/-ες φορείς/δομές κάθε Υπουργείου καθώς και οι επιχορηγούμενοι φορείς. Ειδικά όταν πρόκειται για μεικτά πλαίσια, όπου εργαζόμενοι/-ες παρέχουν υπηρεσίες σε ενήλικα ή ανήλικα άτομα, προτείνεται να δημιουργηθεί KAI πολιτική υποχρεωτικής αναφοράς (Whistleblowing policy).

Συνεργασία με όλες τις Αρχές και επαγγελματικούς Συλλόγους, Ομοσπονδίες, κλπ. που εκδίδουν και ανακαλούν άδειες άσκησης επαγγέλματος, προκειμένου να δημιουργηθεί διαδικασία, απλή και ευέλικτη, για την καταγγελία σεξουαλικής βίας και/ή παρενόχλησης που διαπράχθηκε από μέλος τους.
2 Αυγούστου 2021, 19:34 | FOTINI SIANOU

Μόνιμος Σύνδεσμος

Έχω ανεβάσει ΥΠΟΜΝΗΜΑ από τις 25/7 το οποίο όμως δεν βλέπω στις αναρτήσεις. Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να το ελέγξετε αυτό;;
Ευχαριστώ θερμά
2 Αυγούστου 2021, 10:46 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ειδικότερες Δράσεις:

Πιστεύουμε ότι πρέπει να περιληφθεί συγκεκριμένα η ενίσχυση της Γραμμής 15900 καθώς και γραμμών ορισμένων ΔΕΠΙΣ, αλλά και γραμμών γυναικείων οργανώσεων που αδυνατούν να συνεχίσουν να λειτουργούν μόνο εθελοντικά. Επίσης, η αύξηση των ξενώνων φιλοξενίας και των συμβουλευτικών κέντρων για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, σε επίπεδο δήμων είναι αναγκαία να προωθηθεί μέσω του ΕΣΔΙΦ.

Στα ζητήματα της Έμφυλης Βίας και της καταπολέμησης της Σεξουαλικής Βίας έχουμε κηρύξει εκστρατεία ενημέρωσης στην οποία έχετε κληθεί και μετάσχει και η οποία παρακαλούμε να περιληφθεί και στο ΕΣΔΙΦ ώστε να στηριχτεί και στο μέλλον μέσω ΕΣΠΑ.

Παρακαλούμε στα πλαίσια της ανάγκης στήριξης των δικτύων των εθελοντικών γυναικείων οργανώσεων να προβλεφθεί μέσω ΕΣΠΑ ή άλλου χρηματοδοτικού εργαλείου μικρή χρηματοδότηση για χορήγηση στοιχειώδους εξοπλισμού και τουλάχιστον ενός ατόμου για γραμματειακή υποστήριξη, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν, μέσω Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Ο τελικός έλεγχος θα ανήκει στο Υφυπουργείο για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια.

Τέλος, θεωρούμε αναγκαία και συμφωνούμε με τη θέσπιση βραβείων Ισότητας, όχι μόνο προς τις επιχειρήσεις, αλλά και των δικτύων των Γυναικείων Οργανώσεων, οι οποίες αφιλοκερδώς προσφέρουν σημαντικότατο έργο στήριξης της Πολιτείας στις πολιτικές Ισότητας, με ανιδιοτέλεια.
2 Αυγούστου 2021, 10:58 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (σελ.55):

Παρατηρούμε ότι το ΥΠΑΤ δεν αναφέρεται διόλου σε εξειδικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα των γυναικών της υπαίθρου σε τομείς που έχουμε ως χώρα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Επίσης, απουσιάζουν προτάσεις για στήριξη των αγροτουριστικών επιχειρήσεων καθώς και των γυναικείων συνεταιρισμών μέσω του Οργανισμού ΔΗΜΗΤΡΑ. Τέτοιες εκπαιδεύσεις την τετραετία 2004 – 2009 έδωσαν τεράστια ώθηση στην παραμονή, πρόοδο και συμμετοχή των γυναικών στον αγροτικό τομέα, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας.
2 Αυγούστου 2021, 10:59 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σχετικά με τις δράσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και τις ενέργειες της επιτροπής που έχει συσταθεί ζητούμε :

Να προσδιοριστεί ο όρος «γυναικοκτονία» ως : «έγκλημα μίσους που βασίζεται στο φύλο και συνδέεται με τα στερεότυπα του φύλου» ή «δολοφονία γυναικών από άνδρες επειδή είναι γυναίκες, ή που συνδέεται με τα στερεότυπα του φύλου.

Ζητούμε να περιληφθεί στο ΕΣΔΙΦ πρόταση για τα εγκλήματα μαστροπείας και της εκμετάλλευσης πόρνης, καθώς με το νόμο 4619/11.10.19 αφαιρέθηκε ο ποινικός χαρακτήρας που προεβλέπετο. Συγκεκριμένα: α) στο άρθρο 349 του Π.Κ. περί μαστροπείας, αφαιρέθηκε η τρίτη περίπτωση του άρθρου που αφορούσε την προστασία των γυναικών και προέβλεπε «όποιος κατ’ επάγγελμα ή από κερδοσκοπία προάγει στην πορνεία γυναίκα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 18 μηνών και με χρηματική ποινή¨, θέτοντας επιβαρυντική περίπτωση αν ¨η τέλεση της πράξης ή η συμμετοχή σε αυτή γίνεται από υπάλληλο κατά την άσκηση της υπηρεσίας του ή επωφελούμενο από την ιδιότητά του αυτή¨ και β) το άρθρο 350 του Π.Κ. με τίτλο «Εκμετάλλευση πόρνης», το οποίο όριζε «άντρας που συντηρείται ολικά ή εν μέρει από γυναίκα που ασκεί κατ’ επάγγελμα την πορνεία και από την εκμετάλλευση των σχετικών ανήθικων κερδών της τιμωρείται με φυλάκιση έξι μηνών μέχρι τριών ετών, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί για άλλη βαρύτερη αξιόποινη πράξη» καταργήθηκε ολοσχερώς.

Η αφαίρεση των ως άνω διατάξεων στον ελληνικό Ποινικό Κώδικα μειώνει την προστασία των ευάλωτων αυτών γυναικών, αφού αφήνει ατιμώρητους τους προαγωγούς και τους εκμεταλλευτές τους και έρχεται βέβαια σε πλήρη αντίθεση με την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.

Η κατάργηση της Σαρία στη χώρας μας θα πρέπει πλέον να υλοποιηθεί και να στηριχθεί μέσω των πολιτικών Ισότητας.
2 Αυγούστου 2021, 10:13 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Καταλήγουμε: Η πορνεία δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα, είναι μορφή βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών. Η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται εργασία και επάγγελμα. Δεν μπορεί να υπάρχουν επιχειρήσεις πορνείας και πορνικών υπηρεσιών. Το κράτος δεν επιτρέπεται να εισπράττει φόρους από την πορνεία.
2 Αυγούστου 2021, 10:46 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προτείνουμε :

1) Την ποινικοποίηση όλων των μορφών προαγωγής μαστροπείας.

2) Κατάργηση του αδικήματος προσέλκυσης πελατών, οι εκδιδόμενες είναι θύματα όχι παραβάτες.

3) Ευθύνη των πελατών : επιβολή προστίμου (1.500€) με προσαύξηση εφόσον πραγματοποιείται με υποτροπή. Τριετή φυλάκιση και πρόστιμο 45.000 € η πράξη προσέλκυσης αποδοχής ή απολαβής επαφών σεξουαλικής φύσης από ένα άτομο που ασκεί πορνεία, ακόμα και περιστασιακά, εφόσον το άτομο είναι ανήλικο ή ιδιαιτέρως ευάλωτο, εμφανώς ή σε γνώση του δράστη, εξαιτίας κάποιας ασθένειας, κάποιας αναπηρίας, κάποιου ιδιαίτερου προβλήματος ή σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή είναι θύμα trafficking. Επισημαίνουμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών από εκδιδόμενα άτομα κάτω των 21 ετών πρέπει να συνιστά εγκληματική πράξη, ενώ οι υπηρεσίες των εκδιδόμενων ατόμων δεν πρέπει να τιμωρούνται. Επίσης, οι κατ’ εξακολούθηση παραβάτες θα πρέπει πέραν της επιβολής του προστίμου, να παρακολουθούν ειδικά stage ώστε να αποκτήσουν κίνητρα αλλαγής σεξουαλικής συμπεριφοράς.

4) Προγράμματα πρόληψης και εκπαίδευσης που θα προωθούν την ισότητα των φύλων και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, που ήδη έχουν εξαγγελθεί, αλλά πρέπει να διδάσκονται από εξειδικευμένους δασκάλους και καθηγητές από τις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης με στόχο την αποτροπή της εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος και όχι μόνο, εκστρατείες ευαισθητοποίησης των ανδρών χρηστών σεξουαλικών υπηρεσιών, όπως και δημιουργία ειδικών δομών .

5) Τη δημιουργία προγραμμάτων ΟΑΕΔ για επανένταξη και την εξεύρεση εργασίας των ατόμων που επιθυμούν να εξέλθουν από την πορνεία.

6) Ενημερωτικά προγράμματα σε συνεργασία με τις Πρεσβείες κρατών που υπάρχει τροφοδότηση και προώθηση γυναικών στην πορνεία μέσω παραπλανητικών αγγελιών και υποσχέσεων.

7) Θέσπιση τακτικών και εμπιστευτικών επισκέψεων παροχής συμβουλών και υγείας για τα εκδιδόμενα άτομα εκτός πορνείων· (Ψ. ΕΚ)

8) Άδεια παραμονής για αλλοδαπές εκδιδόμενες, που εγγυώνται την έξοδο τους από την πορνεία. Η συμμετοχή τους σε πρόγραμμα διεξόδου από την πορνεία, που θα παρέχει συγκεκριμένα δικαιώματα όπως:-Έκδοση προσωρινής άδειας παραμονής για αλλοδαπές, με δυνατότητα ανανέωσης της όσο διαρκεί το πρόγραμμα και στη συνέχεια δυνατότητα μετατροπής σε άδεια παραμονής άλλου σκοπού,-Χρηματοδοτική βοήθεια με στόχο την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη (AFIS) για όσα εκδιδόμενα άτομα δεν μπορούν να επωφεληθούν από τα κοινωνικά ελάχιστα.

9) Δημιουργία ειδικού Ταμείου από το οποίο θα χρηματοδοτούνται προγράμματα οικονομικής, επαγγελματικής, ψυχολογικής, κοινωνικής στήριξης ατόμων που εξακριβωμένα επιθυμούν να εξέλθουν από την πορνεία. Το Ταμείο θα χρηματοδοτείται από τον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους. Επίσης, τα έσοδα από τα πρόστιμα των χρηστών σεξουαλικών υπηρεσιών θα πρέπει να πηγαίνουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην ενίσχυση του Ταμείου, το οποίο θα συντάσσει ετήσιες εκθέσεις και θα δίνεται η δυνατότητα να συμμετέχει, ως παρατηρήτρια, εκπρόσωπος γυναικείων οργανώσεων.

10) Εκπαίδευση του δημόσιου τομέα – όλες οι υπηρεσίες που ασχολούνται με την πορνεία (π.χ. αστυνομία, οι υγειονομικές αρχές, οι δικαστές, οι φορολογικές αρχές) χρειάζονται εκπαίδευση για να αυξηθεί η συνειδητοποίηση των όρων διαβίωσης των προσώπων που δουλεύουν στην πορνεία και στο trafficking και οι επιπτώσεις του τραύματος.

Ιδιαίτερη έμφαση θα θέλαμε να δώσουμε στο θέμα της παιδικής πορνείας, η οποία δεν μπορεί ποτέ να είναι εθελούσια, επειδή τα παιδιά δεν έχουν την ικανότητα «συναίνεσης» στην πορνεία· και θα πρέπει η χώρα μας να ακολουθήσει τη σύσταση της ΕΕ που προτρέπει τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν την παιδική πορνεία (κάτω των 18 ετών) όσο το δυνατόν πιο δραστήρια, δεδομένου ότι αποτελεί την πλέον ειδεχθή μορφή πορνείας· απαιτεί επειγόντως μια προσέγγιση μηδενικής ανοχής με βάση την πρόληψη, την προστασία των θυμάτων και τη δίωξη των πελατών· Σχετικά υπομνήματα και επιστολές σας έχουμε υποβάλει.

Επισημαίνουμε ότι η ποινικοποίηση μιας συμπεριφοράς δεν θα έχει αποτέλεσμα από μόνη της, αλλά μόνον εφόσον συνοδεύεται με κοινωνική πολιτική για τις εκδιδόμενες και διαπαιδαγώγηση για τους νέους και τους πελάτες.
2 Αυγούστου 2021, 10:42 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η παράταση του χρόνου παραγραφής όταν πρόκειται για σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση ανηλίκων είναι αναγκαία όπως και η επιμήκυνση της έκτισης της ποινής σε όλα τα παρόμοια εγκλήματα.

Οι βασικοί άξονες της επικείμενης νομοθετικής πρωτοβουλίας θα πρέπει είναι οι εξής :

1.Καταπολέμηση της διακίνησης, συμπεριλαμβανομένου του Διαδικτύου και μέσω της ενισχυμένης προστασίας των θυμάτων, που συμμετέχουν σε δικαστικές διαδικασίες.

2. Αποποινικοποίηση των εκδιδόμενων προσώπων και την υποστήριξη εκείνων που θέλουν να απομακρυνθούν από την πορνεία μέσω ενός προγράμματος διεξόδου από την πορνεία, καθώς και την κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη.

3. Πρόληψη της πορνείας και την πρόσβαση σε αυτή, κυρίως για τις νέες και τους νέους.

4. Απαγόρευση αγοράς σεξουαλικών υπηρεσιών και την ευθύνη των πελατών της πορνείας.

Σκοπός του νέου νομοθετικού πλαισίου θα πρέπει να είναι η προστασία των θυμάτων, η απαγόρευση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και η αποφυγή οποιασδήποτε εισόδου στην πορνεία.
2 Αυγούστου 2021, 10:55 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ζητάμε η επικείμενη νομοθετική πρωτοβουλία να είναι στην κατεύθυνση των πολιτικών που θεσμοθέτησαν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Σουηδία, η Γαλλία, Ισλανδία, η Νορβηγία, έχοντας ως γνώμονα ότι η πορνεία και η σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και κοριτσιών αποτελούν μορφές βίας και συνιστούν εμπόδιο στην ουσιαστική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, όπως και την ουσιαστική στήριξη των εκδιδομένων προσώπων και την πάταξη του trafficking γυναικών και ανηλίκων.

Θεωρούμε ότι θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη σας την επισήμανση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι υπάρχουν πολλές συνδέσεις μεταξύ της πορνείας και της εμπορίας ανθρώπων, το οποίο αναγνωρίζει ότι η πορνεία — τόσο σε παγκόσμιο όσο και ευρωπαϊκό επίπεδο — τροφοδοτεί την εμπορία ευάλωτων γυναικών και ανήλικων κοριτσιών, ένα μεγάλο ποσοστό των οποίων είναι μεταξύ 13 και 25 ετών· και επισημαίνει ότι, όπως το αποδεικνύουν στοιχεία που επεξεργάστηκε η προπαρασκευαστική Επιτροπή, η πλειοψηφία των θυμάτων (62 %) προορίζονται για σεξουαλική εκμετάλλευση, με τις γυναίκες και τα ανήλικα κορίτσια να ανέρχονται σε 96 % των βεβαιωμένων και εικαζόμενων θυμάτων, ενώ το ποσοστό θυμάτων από χώρες εκτός ΕΕ έχει αυξηθεί κατά την τελευταία πενταετία και στη χώρα μας.
2 Αυγούστου 2021, 10:47 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ειδικότερα:

Υπουργείο Δικαιοσύνης (σελ.42):

Για το θέμα της Πορνείας και της άμεσης διασύνδεσης με το trafficking, για το οποίο η Ελληνική Αντιπροσωπεία του ΕΛΓ έχει διενεργήσει σειρά συνεδρίων και ενημερωτικών εκστρατειών με την παρουσία εκπροσώπων του Υφυπουργείου για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια, της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και αρμοδίων φορέων, όπως το Εργαστήρι Αστεακής Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Ευρωπαϊκό και Εθνικό Κοινοβουλίου, καθώς και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Απαιτείται ενσωμάτωση και πρόβλεψη εκ μέρους της Γενικής Γραμματείας για μεταφράσεις, έκδοση φυλλαδίων και διενέργεια εθνικών και ευρωπαϊκών συνεδρίων. Ειδικότερα, απαιτείται να προωθηθεί νομοθετική πρωτοβουλία στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1949 για την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων και της εκμετάλλευσης της πορνείας τρίτων και του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 (2013/2103(INI)) για «Σεξουαλική εκμετάλλευση και πορνεία και ο αντίκτυπός τους στην ισότητα των φύλων».
2 Αυγούστου 2021, 10:29 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο στο ΕΣΔΙΦ να γίνει συγκεκριμένη αναφορά των επιπτώσεων της κρίσης λόγω COVID19 στις γυναίκες και ιδίως στα ζητήματα της απασχόλησης, ανεργίας και έμφυλης βίας τα οποία έχουν επιδεινωθεί ιδιαίτερα.

Είναι αναγκαία η σαφής αναφορά στην διασύνδεση και συχνή επικοινωνία του Υφυπουργείου και της Γενικής Γραμματείας για στήριξη και συνεργασία σε όλες τις ενέργειες του ΕΣΔΙΦ που αναφέρονται στις ενημερωτικές εκστρατείες και την πληροφόρηση με σαφή πρόβλεψη και προγραμματισμό και στήριξη στο ΕΣΔΙΦ.

Θεωρούμε αναγκαία την σύνδεση και κοστολόγηση των δράσεων και των προτάσεων με σαφήνεια και προϋπολογισμό, ιδίως από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ.
2 Αυγούστου 2021, 10:58 | Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Διαπιστώνουμε τη μη εκπροσώπηση της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ, που είναι η μεγαλύτερη Συνομοσπονδία Γυναικείων Οργανώσεων στη χώρα μας, στο Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας.

Σύμφωνα με την πρόσφατη εθνική νομοθεσία (ν.4604/19) αλλά και τη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (άρθρο 9) απαιτείται ουσιαστική διαβούλευση σε τακτική βάση με τις γυναικείες οργανώσεις που έχουν εθνική και ευρωπαϊκή εμπειρία. Αυτό θα βοηθήσει σημαντικά το έργο του Υπουργείου Εργασίας και της Γενικής Γραμματίας.
1 Αυγούστου 2021, 13:21 | Μαρία ΣΤΡΑΤΗΓΑΚΗ μστρατι

Μόνιμος Σύνδεσμος

Με ανυπομονησία περιμέναμε δύο χρόνια το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων της κυβέρνησης. Εν τω μεταξύ συνειδητοποιήσαμε, ως κοινωνία, ότι αυξήθηκε η έμφυλη βία ανάμεσα στα εγκλεισμένα ζευγάρια, ότι οι γυναικοκτονίες είναι καθημερινές, ότι η σεξουαλική παρενόχληση είναι πράξη βίας. Θεωρήσαμε ευκαιρία της κυβέρνησης να «απαντήσει» στην κριτική που της έχει ασκηθεί για την (πρωτόγνωρη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα) συγχώνευση της πολιτικής ισότητας με την οικογενειακή και δημογραφική πολιτική. Όμως, το 98σέλιδο κείμενο που τέθηκε σε διαβούλευση μας απογοήτευσε πολλαπλά:
1. Δεν έχει κεντρικό πολιτικό στόχο όπως όλα τα άλλα πριν από αυτό. Δεν αξιοποιεί τα νέα ζητήματα των έμφυλων σχέσεων που αναδείχθηκαν με την πανδημία όπως είναι η τηλεργασία, η υγειονομική φροντίδα, οι γυναικοκτονίες, ο ρόλος των γυναικών στην ανθεκτικότητα της κοινωνίας.
2. Η ανάλυση της κατάστασης (πλαίσιο πολιτικής) στηρίζεται σε ελάχιστα στατιστικά στοιχεία και ερευνητικά δεδομένα. Δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση των διαπιστώσεων, αλλά ούτε προβλέπονται επιστημονικές, νομοπαρασκευαστικές ή συμβουλευτικές επιτροπές με εμπειρογνώμονες και φορείς της κοινωνίας των πολιτών.
3. Οι 4 άξονες προτεραιότητας είναι οι αναμενόμενοι και οι ελάχιστοι δυνατοί: η έμφυλη βία, τα κέντρα αποφάσεων, η αγορά εργασίας και οι τομεακές πολιτικές (εκπαίδευση, υγεία, πολιτισμός). Οι στόχοι είναι συνοπτικοί και επιγραμματικοί. Οι δράσεις είναι άνευρες και χωρίς φαντασία π.χ. αναβαθμίζονται σε δράσεις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της χώρας για ενσωμάτωση οδηγιών, ή η σύνταξη εκθέσεων προς τους διεθνείς οργανισμούς η οποία αποτελεί επίσης υποχρέωση της χώρας. Πολλές δράσεις αποτελούν προγράμματα που ήδη υλοποιούνται από το ΚΕΘΙ (Κέντρο Ερευνών για Θέματα ισότητας) ή προβλέπονται ήδη από τους νόμους του κράτους. Οι δείκτες δεν αντιστοιχούν στους στόχους π.χ. ο δείκτης του πολύ σημαντικού στόχου της «ενίσχυσης και αναβάθμισης του δικτύου δομών για την καταπολέμηση της βίας» είναι ο γενικότατος «δείκτης της συντροφικής βίας».
4. Η μεγάλη έμφαση στις δράσεις των Υπουργείων (οι πρώτες 41 σελίδες) θα ήταν είναι καλοδεχούμενη, αν παράλληλα εξασφαλιζόταν η πολιτική βούληση από τον Πρωθυπουργό και εποπτεία μέσω π.χ. διυπουργικής Επιτροπής σε επίπεδο Γενικών Γραμματέων. Μόνον τότε θα μπορούσαμε να αισιοδοξούμε ότι μερικές τουλάχιστον από τις εξαγγελίες θα πραγματοποιηθούν και θα έχουν ενσωματώσει τη διάσταση του φύλου. Ανάμεσα στα Υπουργεία ξεχωρίζει το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για την οργάνωση των δράσεων του και ακολουθεί το Υπουργείο Εσωτερικών που λόγω της προηγούμενης εμπειρίας (μέχρι το 2019 η Γραμματεία Ισότητας ανήκε σε αυτό) αλλά και λόγω της εποπτείας των ΟΤΑ, παρουσιάζει συγκροτημένες δράσεις.
5. Απουσιάζει ο στόχος της ενίσχυσης των μηχανισμών για την ισότητα των φύλων, όπως δυστυχώς αναμενόταν μετά την κατάργηση της αυτοτέλειας της Γραμματείας ισότητας των φύλων. Όμως, από το Σχέδιο Δράσης απουσιάζει εντελώς και η αναφορά στον μη καταργημένο (ακόμα;) ΚΕΘΙ το οποίο λόγω της διοικητικής ευελιξίας (ΝΠΙΔ) και των εξωτερικών συνεργασιών του αποτελεί σήμερα την εμπροσθοφυλακή στο πεδίο εισάγοντας νέες θεματικές για την έμφυλη ισότητα μέσω καινοτόμων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όπως για την ταυτότητα φύλου.
6. Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην υποστήριξη των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων, ως φορέων της κοινωνίας των πολιτών. Αυτές, ούτε έλαβαν μέρος στην προετοιμασία του Σχεδίου (όπως είθισται) ούτε εκπροσωπούνται στο 11μελές Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας (2020) παρά μόνον μέσω του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών. Η έντονη κριτική που άσκησαν κατά της συγχώνευσης της ισότητας με την δημογραφία και την οικογένεια φαίνεται να αποτέλεσε λόγο διάρρηξης των δεσμών τους με την αρμόδια Υφυπουργό.
7. Απουσιάζει η κοστολόγηση των δράσεων, το χρονοδιάγραμμα και ο τρόπος παρακολούθησης και αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης , πέραν της απλής καταγραφής των στοιχείων από τις υπηρεσίες της αρμόδιας (ανάμεσα σε άλλα) Γενικής Γραμματείας.
8. Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στις χρηματοδοτικές πηγές π.χ. του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, όπως επίσης οποιαδήποτε προσπάθεια να αξιοποιηθούν οι κατευθύνσεις της ΕΕ στον τομέα της ισότητας των φύλων στα νέα κοινοτικά χρηματοδοτικά εργαλεία (gender budgeting).
9. Στις δράσεις για τη «βελτίωση της θέσης των γυναικών που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις» αναφέρεται η εθνική καταγωγή, η αναπηρία, η ηλικία, αλλά όχι η ταυτότητα φύλου, και μάλιστα ενώ η κυβέρνηση αναγγέλλει πρόγραμμα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ. Υπάρχει βέβαια αναφορά στην «διαφορετικότητα» χωρίς όμως να διευκρινίζεται τι περιλαμβάνει.
Ως γνωστόν, το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητας των Φύλων αποτελεί πλέον προϋπόθεση για την χρηματοδότηση των Ευρωπαϊκών Ταμείων. Στο Πρόγραμμά της για τα επόμενα χρόνια (2020-2025), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενίσχυσε τους στόχους, τις διαδικασίες, και την προσέγγιση (διαθεματικότητα) των πολιτικών ισότητας των φύλων.
Όμως, εμείς στην Ελλάδα έχουμε για διαβούλευση ένα Σχέδιο Δράσης που δεν διακρίνεται, ούτε για τον λογισμό της τεκμηρίωσης και της αποτελεσματικότητας, ούτε για το όνειρο που μπορεί να εμπνεύσει για μια συμπεριληπτική κοινωνία της ισότητας. Τελικά, θα αφήσουμε να κυριαρχήσουν οι δυνάμεις της συντήρησης αντί για την εκσυγχρονιστική ευρωπαϊκή προοπτική;
(τα σχολια δημοσιευθηκαν και στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ στις 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021 με τον τίτλο (χωρίς λογισμό κιαι όνειρο για τις γυναίκες).
31 Ιουλίου 2021, 10:48 | ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΙΑΝΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
«Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων:
Σχόλια και προτάσεις στην ανοιχτή δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση των γυναικείων οργανώσεων και συλλογικοτήτων που προσυπογράφουν»

Α. Εισαγωγικό Σημείωμα
Ως εισαγωγική παρατήρηση επί του κειμένου του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων (ΕΣΔΙΦ) πρέπει να διατυπωθεί η μη ευκρινής αποτύπωση εντός του κειμένου , ενός κεντρικού στόχου, κάτι που δεν παρατηρήθηκε με τα προηγούμενα σχέδια δράσης. Επιπλέον στο σχέδιο δεν αξιοποιούνται και δεν μνημονεύονται τα διδάγματα της πρόσφατης πανδημίας σε σχέση με την ισότητα των φύλων ιδίως στα πεδία της υγειονομικής φροντίδας, της τηλεργασίας και της βίας κατά των γυναικών, γεγονός που κάνει το σχέδιο να μοιάζει αποκομμένο από την πραγματικότητα σαν να εκπονήθηκε εκτός και μακριά από την βιωμένη καθημερινότητα και τις τρέχουσες συνθήκες .

Βεβαίως θα μας επιτρέψετε στο σημείο αυτό να εκφράσουμε και την δικαιολογημένη απογοήτευση μας για το γεγονός ότι στο ΕΣΔΙΦ δεν υπάρχει και καμία αναφορά στις φεμινιστικές οργανώσεις πράγμα αναμενόμενο καθόσον το Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας δεν αξιοποίησε ουσιαστικά τις φεμινιστικές οργανώσεις στη συζήτηση για το ΕΣΔΙΦ, την στιγμή μάλιστα που τα περισσότερα μέλη του προέρχονται από δημόσιους οργανισμούς και η αξιοποίηση της εμπειρίας των φεμινιστικών οργανώσεων και της άμεσης καθημερινής επαφής τους με τα προβλήματα που άπτονται των θεμάτων που πραγματεύεται το σχέδιο και ουσιαστικότερη θα έκανε την προσέγγιση των θεμάτων και θα βοηθούσε στην άμβλυνση της εντύπωσης, ότι το σχέδιο διατυπώθηκε σε ¨συνθήκες εργαστηρίου¨ .
Ακολούθως, θα ήταν χρήσιμο για όσους ασχολούνται εκ του σύνεγγυς με τα ζητήματα αυτά να υπάρχει αναφορά στο σχέδιο για το ποιες προτάσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ισότητας υιοθετούνται στο ΕΣΔΙΦ και ποιες όχι. Επίσης ενώ το κείμενο είναι δομημένο κατά τρόπον ώστε να προτάσσονται τα Υπουργεία, αφενός δεν υφίσταται εννοιολογική σύνδεση μεταξύ των κειμένων τους αφετέρου και οι 67 δράσεις που αναφέρονται στο ΕΣΔΙΦ επαναλαμβάνουν αυτά που γράφουν τα Υπουργεία.

Ας μας επιτραπεί να σημειώσουμε – το αυτονόητο ενδεχομένως- ότι κάθε ουσιαστική τοποθέτηση επιβάλλεται να συνοδεύεται από πρόβλεψη προϋπολογισμού και αναφορά στις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ και στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Επίσης πρέπει να παρατηρηθούν ότι χρησιμοποιούνται πρωτόλειοι δείκτες για τους 4 στόχους του ΕΣΔΙΦ, ότι στα θέματα βίας χρησιμοποιείται ο ίδιος ποσοτικός δείκτης σε όλες τις μορφές βίας , ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη διυπουργικής επιτροπής για το συντονισμό των δράσεων των Υπουργείων και ότι απουσιάζει εντελώς το ΚΕΘΙ και η ενίσχυση των δράσεων της βιβλιοθήκης.

Σε σχέση με τις παρούσες συνθήκες, την τρέχουσα πραγματικότητα, την πρόσφατη νομοπαρασκευαστική και νομοθετική διαδικασία και το κυβερνητικό έργο , οι στόχοι για την ισότητα που θέτει το ΕΣΔΙΦ και για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας μάλλον υπονομεύονται αντί να προάγονται στη πράξη (παράδειγμα ο πρόσφατος νόμος αλλαγής του οικογενειακού δικαίου που και τις ενδοοικογενειακές εντάσεις υποθάλπει και την παρέμβαση της δικαιοσύνης σε ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας δυσχεραίνει ).
Δεν αποτελεί πεσιμισμό ή κινδυνολογία η άποψη ότι με τέτοια νομοθετική παραγωγή, η αξιολόγηση της χώρας μας στα ζητήματα ισότητας των φύλων πρόκειται να λάβει ακόμη πιο χαμηλή βαθμολογία στο δείκτη ισότητας του EIGE.

Δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε την ολιγωρία που σημειώνεται στην εφαρμογή δράσεων και πολιτικών που είχαν ανακοινωθεί πριν μεγάλο διάστημα και των οποίων την υλοποίηση αναμένουμε ως καίριας και αποφασιστικής σημασίας (ενόψει και των αποτρόπαιων εγκλημάτων που συνταράσσουν την κοινωνία μας) όπως τη δημιουργία ειδικών τμημάτων – γραφείων εντός της αστυνομίας για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών( μόλις ανακοινώθηκε η πιλοτική δημιουργία τμήματος στο Περιστέρι) και την πλατφόρμα #ΜeΤoo, η οποία παρότι ανακοινωθείσα επισήμως και πολυαναμενόμενη, εντούτοις δεν φαίνεται πουθενά εντός του σχεδίου.
Δεν μπορεί επίσης να κριθεί θετικά η επιλογή της μη ενισχύσεως της γραμμής βοήθειας 15900 η οποία δέχεται καταγγελίες για όλες τις περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών σε συνδυασμό με την επιλογή για ξεχωριστή γραμμή υποστήριξης μόνο για τις/τους αθλήτριες/τες για την καταγγελία βίας/παρενόχλησης σε βάρος τους. Πάγια θέση των φεμινιστικών οργανώσεων αποτελεί ότι οι δομές πρόληψης και αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών πρέπει να συμπεριλαμβάνονται μόνιμα στον κρατικό προϋπολογισμό.
Επίσης, επισημαίνουμε ότι στη σελίδα 22 και στο σημείο «Δράση 1.4.3 Πρόληψη και αντιμετώπιση trafficking και πορνείας – survival sex», ενώ γίνεται αναφορά σε πόρισμα για την πορνεία από ομάδα εργασίας που έχει συσταθεί στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με τη συμμετοχή του Γ.ΕΘ.ΕΙΣ. για την επανεξέταση του ν. 2734/1999 (Α’ 161) «περί εκδιδόμενων επ’ αμοιβή προσώπων» και το περιεχόμενο του οποίου δεν έχει γίνει γνωστό, εντούτοις απουσιάζει η αναφορά στο ήδη υπάρχον -από το 2018 – πόρισμα της ΓΓΙΦ για το θέμα αυτό.
Σημαντική η οπισθοδρόμηση και στο θέμα της ποσόστωσης των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια, με εύγλωττο το παράδειγμα των αθλητικών σωματείων όπου καταργήθηκε η ποσόστωση στα συμβούλια για να προστεθεί στα ψηφοδέλτια, με αποτέλεσμα την κατ’ ουσίαν μείωση της συμμετοχής των γυναικών.
Τέλος σημαντική παράλειψη του σχεδίου αποτελεί η μη αξιοποίηση των ερευνών που είχαν εκπονηθεί για τις αγρότισσες και το ασφαλιστικό τη στιγμή μάλιστα που ο νέος εργασιακός νόμος προμηνύει μεγάλες δυσκολίες για τις γυναίκες στο πεδίο της απασχόλησης με τις προβλέψεις του για εντατικοποίηση της εργασίας μέσω της τηλεργασίας, για τις απολύσεις και την κατάργηση του 8ωρου.

Β. Επί μίας εκάστης των θεματικών ενοτήτων

Β1 Πρόληψη και καταπολέμηση έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας
Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας αρκεί και μόνο η πολιτική βούληση της πλήρους ενσωμάτωσης των διατάξεων της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης που αν δεν ενσωματωθεί κατ ουσίαν στην νομοθεσία μας παρέλκει η παρακολούθηση εφαρμογής της.
Ακολούθως υφίστανται ήδη πρωτόκολλα διάγνωσης και διαχείρισης ενδοοικογενειακής βίας, πρωτόκολλα αντιμετώπισης διεμφυλικής βίας , διαδικασίας εξέτασης θυμάτων και μαρτύρων, που έχουν εκπονηθεί από εγκεκριμένους φορείς και οργανώσεις με την συνεργασία της ευρωπαϊκής ένωσης και χρειάζεται μόνον η πολιτική βούληση να αξιοποιηθούν.

Η πρόσφατη νομοπαρασκευαστική διαδικασία σε σχέση με το οικογενειακό δίκαιο έδειξε ότι όχι μόνο δε βρισκόμαστε προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής ενσωμάτωσης των ρυθμίσεων της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης αλλά αντιθέτως στα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας κάνουμε βήματα όπισθεν με διατάξεις όπως αυτές που επιτρέπουν στους δράστες να διατηρούν την επιμέλεια και γονική μέριμνα των τέκνων τους μέχρι την καταδίκη τους με δικαστική απόφαση και όχι με την έναρξη της ποινικής διαδικασίας. Εισάγουμε διατάξεις που δυσχεραίνουν το έργο των αρχών αντί να το διευκολύνουν και που επιτρέπουν την διαιώνιση κατάστασης οικογενειακής βίας αντί της άμεσης παρεμβάσεως της πολιτείας

Το ευχολόγιο του συντονισμού των δράσεων όλων των υπηρεσιών απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την υλοποίηση του δεδομένου ότι με την πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση στο οικογενειακό δίκαιο δεν δημιουργήθηκαν οικογενειακά δικαστήρια ούτε στελεχώθηκαν με ειδικούς ψυχικής υγείας και ομάδες που θα αναλαμβάνουν συντονισμένα δράση από την πρώτη καταγγελία του περιστατικού ενδοοικογενειακής βίας μέχρι την οριστική διευθέτηση του ζητήματος.

Στο Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων δεν υπάρχει καμία αναφορά στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες, παρότι υφίσταται πρόβλεψη από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την ύπαρξη one stop shop που θα συμπεριλαμβάνει ιατροδικαστικές υπηρεσίες για τα θύματα έμφυλης βίας 24ώρες το 24ωρο, και θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της χώρας με βάση τα γεωγραφικά και πληθυσμιακά κριτήρια.
Τονίζουμε και πάλι ότι για τα θέματα ενδοοικογενειακών διαφορών είναι απολύτως απαραίτητο το Οικογενειακό Δικαστήριο και οι εξειδικευμένες κοινωνικές υπηρεσίες στελεχωμένες με ειδικούς ψυχικής υγείας και κοινωνικούς λειτουργούς στις μονάδες Δικαιοσύνης. Επίσης υπάρχει ανάγκη για περισσότερες κοινωνικές υπηρεσίες στην Κοινότητα και ειδικά στα σχολεία, όπου πολλές δυσλειτουργίες μπορούν να εντοπιστούν εγκαίρως, πριν καταλήξουν στο έγκλημα. Οι κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι στα σχολεία μπορούν να προσφέρουν βοήθεια και στους ενήλικες να ασκήσουν σωστά τον γονεϊκό τους ρόλο. Τέλος, από τη θεματική ενότητα του Άξονα προτεραιότητας 1, απουσιάζει κάθε αναφορά στο σχέδιο για την αντιμετώπιση της πιο ακραίας μορφής έμφυλης βίας, της γυναικοκτονίας. Σύμφωνα και με τις διατάξεις της Σύμβασης της Κων/πολης, τη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και την οδηγία της πρόσφατης έκθεσης του Ε.Κ. (για τον “Αντίκτυπο της ενδοοικογενειακής βίας στις γυναίκες και τα παιδιά και τα δικαιώματα γονικής επιμέλειας” ) που υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τις Επιτροπές FEMM και JURI του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να προστεθεί η βία με βάση το φύλο στη λίστα των εγκλημάτων στην ΕΕ (Eurocrimes), είναι απαραίτητο στο Σχέδιο Δράσης να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό το θέμα. Συγκεκριμένα στην πρώτη υπο-ενότητα : «Στόχος 1.1. – Δράση 1.1.1: Εισαγωγή νομοθετικών μέτρων για την επίτευξη των σκοπών της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης – Eισήγηση προτάσεων για νομοθετικές παρεμβάσεις », στα νομοθετικά μέτρα πρέπει να περιλαμβάνεται κατά προτεραιότητα και η νομική αναγνώριση του όρου της γυναικοκτονίας με την εισαγωγή του στον Ποινικό Κώδικα.

Β2 Ισότιμη συμμετοχή γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων/ ηγετικούς ρόλους

Κριτήρια ισότητας θα πρέπει να θεωρούνται ως προαπαιτούμενο και εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση κατά την κατάρτιση προϋπολογισμών των Δήμων η κατά την χρηματοδότηση με δημόσια δαπάνη οποιασδήποτε δράσης. Επίσης προς την ίδια κατεύθυνση θα συμβάλλουν:

Η ενίσχυση των Δημοτικών και Περιφερειακών Επιτροπών Ισότητας θα επιτευχθεί με την πρόσληψη προσωπικού εμπειρογνωμόνων ή πανεπιστημιακών με συμμετοχή και αποφασιστικό ρόλο ως προς την επιλογή της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας που θα διασφαλίζει έτσι την αναβάθμισή τους με την επιλογή του κατάλληλου ανθρώπινου δυναμικού.

Τακτικά σεμινάρια υποχρεωτικής παρακολούθησης για ζητήματα ισότητας στα μέλη των ΔΕΠΙΣ και δράσεις για τη χρήση του διαδικτύου , με στόχο την πρόληψη της νέας γενιάς από τον εθισμό και τη προστασία από έκθεση σε προβολές μίσους.

Η υποστήριξη προγραμμάτων εκμάθησης ηλεκτρονικών υπολογιστών στην τρίτη ηλικία ώστε να προληφθεί η θυματοποίηση τους μέσω του διαδικτύου
Οι συστάσεις στα ΜΜΕ και τις ενώσεις δημοσιογράφων για συχνή προβολή θεμάτων ισότητας και με κάθε μέσο διάδοση της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού, μέσω της οποίας οι αυριανοί πολίτες μαθαίνουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Σημειωτέον ότι η Ελλάδα ήδη ελέγχεται για καθυστέρηση ως προς το συγκεκριμένο θέμα.

Β3 Συμμετοχή των κυβερνητικών φορέων στην διαμόρφωση των τομεακών πολιτικών για την ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου.

Προώθηση της ισότητας των φύλων στην υγεία

Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι η κύρωση των ΔΣΕ 190 για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας και της 185 για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία δεν επιφέρει κατ΄ουσίαν αποτέλεσμα, αφού παραπέμπει στον ν.3850/10 που δεν είναι επαρκής ως προς την ύπαρξη δομών στο συνολικό ζήτημα της διασφάλισης της υγείας των εργαζομένων και της σωματικής τους ακεραιότητας με εκκωφαντική μάλιστα την απουσία των ειδικών γιατρών εργασίας για το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης.
΄Οσον αφορά τις πολιτικές για την ισότητα των φύλων του Υπουργείου Υγείας γίνεται στο σχέδιο μία απολύτως γενικόλογη αναφορά στην διασφάλιση της υγείας των γυναικών, στον οικογενειακό προγραμματισμό, κλπ.
Kατά την αντιμετώπιση της πανδημίας ο δημόσιος τομέας υπηρεσιών υγείας σήκωσε όλο το βάρος, με ελλιπή στελέχωση, με μεγάλο αριθμό εργολαβικών εργαζομένων με χαμηλότερη αμοιβή από των μονίμων εργαζομένων και συγκεκριμένη διάρκεια σύμβασης εργασίας, με μικρή συμμετοχή των υπηρεσιών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, παρά την επισήμανση του ΠΟΥ για την ενίσχυση του δημόσιου τομέα.
Ο οικογενειακός προγραμματισμός και η φροντίδα της υγείας του φύλου από την παιδική ηλικία μέχρι και την τρίτη ηλικία χρειάζεται υποστήριξη και απαραίτητη κρίνεται η στελέχωση των υπαρχόντων Κέντρων Υγείας και των Τοπικών Μονάδων Υγείας όπως και των μαιευτικών κλινικών του δημόσιου τομέα υγείας.

Ακολούθως για τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι απαραίτητη η επιμόρφωση και εκπαίδευση των εργαζομένων υγειονομικών στα τμήματα επειγόντων περιστατικών και όχι μόνο. Αναγκαία είναι η χρήση της νοηματικής για τις κωφάλαλες γυναίκες και η διερμηνεία για τις μετανάστριες και τις πρόσφυγες.
Σημειωτέον ότι εν τω μέσω της νέας έξαρσης της πανδημίας, η περαιτέρω συρρίκνωση των δημοσίων νοσοκομείων μόνον θετικά αποτελέσματα δεν θα επιφέρει στην περιφρούρηση της δημόσιας υγείας.

Β4 Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Άξονας Ι Πρόληψη και Καταπολέμηση
Επί του ανωτέρω άξονα θεωρούμε ως χρήσιμες τις κάτωθι παρατηρήσεις:
Η δημιουργία γραφείου SAPRO για τη πρόληψη και την αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας, έρχεται πράγματι να καλύψει ένα κενό αλλά είναι αναγκαία η αποσύνδεση του γραφείου από την αλυσίδα της στρατιωτικής ιεραρχίας για λόγους αποφυγής προσπάθειας συγκάλυψης σε περιπτώσεις σημαίνουσας θέσης του δράστη.
Ακολούθως εκτός από την υποστήριξη των θυμάτων πρέπει να δοθεί προσοχή και στην πρόληψη της δευτερογενούς θυματοποίησης των μαρτύρων και των θυμάτων από αντίποινα (πχ αντίποινα διοικητικού χαρακτήρα, μετάθεση, άτυπη αφαίρεση καθηκόντων κλπ ). Μάλιστα στην στελέχωση του γραφείου θα μπορούσε να ενταχθεί διοικητικό προσωπικό, καθώς και επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Τα ανωτέρω διατυπώνονται διότι , από τo έτος 2006 που έχει δημιουργηθεί το γραφείο SARPO στην Αμερική και μέχρι σήμερα τα προβλήματα που ανέκυψαν είναι α) ο βαθμός της ανεξαρτησίας αυτού του γραφείου και β) ο φόβος για αντίποινα από θύματα και μάρτυρες που οδηγούν στην αποτροπή των καταγγελιών .
Προφανώς η δημιουργία του εν λόγω γραφείου δεν θα εξαφανίσει αυτόματα τα φαινόμενα έμφυλης βίας. Χρειάζεται επιμόρφωση της διοίκησης με σεμινάρια που θα αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση της άσκησης διοικητικών καθηκόντων όπως απαραίτητη κρίνεται και η δημιουργία ενός κώδικα δεοντολογίας, στα πρότυπα του ΝΑΤΟ Code of Conduct 2020 , στον οποίο θα αποτυπώνονται κωδικοποιημένα οι ηθικές επιταγές που οφείλουν να ακολουθούν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ,ενώ ταυτόχρονα θα προσδιορίζονται και τα αποδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς που ορίζουν τις εργασιακές σχέσεις μεταξύ των φύλων.
H εκπαίδευση του προσωπικού που θα στελεχώνει τα γραφεία SARPO, σύμφωνα με το ΕΣΔΙΦ είναι αυτή του «Gender Advisor». Αντιπροτείνουμε ως πιο ενδεδειγμένο το προσωπικό να έχει ολοκληρώσει σπουδές στις Σπουδές Φύλου.
Άξονας ΙΙ Ισότιμη Συμμετοχή σε θέσεις ευθύνης
Επί του ανωτέρω άξονα θεωρούμε ότι θα πρέπει να προωθηθούν και ουσιαστικά κριτήρια ώστε να μπορεί να λάβει χώρα και κάποιου είδους ποιοτική έρευνα ως προς την κατ ουσίαν συμμετοχή και να μην εστιάζουμε μόνο σε ποσοτικά προβλεπόμενες αναλύσεις που βεβαίως είναι και αυτές σημαντικές.
Άξονας ΙΙΙ Ισότιμη Συμμετοχή στην αγορά εργασίας
Σημαντικός είναι ο εναρμονισμός επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής σε συνεργασία με την επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων.
Άξονας ΙV Ενσωμάτωση Διάστασης Φύλου σε Τομεακές Πολιτικές
Θετικά θα συμβάλει η διενέργεια ετήσιας έρευνας για το Φύλο ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.

Β5 Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
Χρειάζεται να αποδομήσουμε τα έμφυλα στερεότυπα στο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες, παρεμβαίνοντας σε τρία επίπεδα:
1. Στο σύλλογο διδασκουσών και διδασκόντων:
• Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα ισότητας των φύλων, στην σεξουαλική παρενόχληση, στα στερεότυπα και την αποδόμησή τους, στον σεξισμό, στην αντιμετώπιση ενδοοικογενιεακής βίας, στους υποστηρικτικούς φορείς που μπορούν να απευθυνθούν.
• Ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά και με βοήθεια ειδικών, όλα τα περιστατικά έμφυλης βίας που εκδηλώνονται σε μαθήτριες και μαθητές τους. Και παράλληλη εποπτεία τους κατά την διάρκεια όλου του έτους από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς για τα θέματα αυτά.
• Αξιοποίηση κι εφαρμογή των νόμων και των εγκυκλίων περί μη χρήσης σεξιστικού λόγου στα δημόσια έγγραφα, στην ισότιμη ανάθεση εργασιών κι αρμοδιοτήτων στο σχολείο χωρίς στερεοτυπικές αντιλήψεις .
• Επιτροπή εκπαιδευτικών σε κάθε σχολείο για θέματα ισότητας των φύλων , σε συνεργασία με φορείς και οργανώσεις, με ψυχολόγους και δικηγορίνες/ους ,με την τοπική κοινωνία και το σχολικό εργατικό προσωπικό.
• Δίκτυο γυναικών εκπαιδευτικών που θα ανταλλάσσουν καλές πρακτικές αντιμετώπισης της έμφυλης βίας, ιδέες και προτάσεις.
• SOS 24ωρη γραμμή για θέματα έμφυλης βίας στα σχολεία.

2. Στις μαθήτριες και μαθητές
• Ενδυνάμωση των μαθητριών να συμμετέχουν στα σχολικά συμβούλια, ενημέρωση και πληροφόρηση όλων των παιδιών για τον ρόλο της ισότιμης συμμετοχής των φύλων στην σχολική ζωή.
• Εκπαίδευση των μαθητών στον σεβασμό, στην αποδοχή της διαφορετικότητας, ευαισθητοποίηση στην έμφυλη βία.
• Κινητοποίηση όλων των παιδιών στην ισότιμη χρήση του δημόσιου χώρου, στην συνειδητοποίηση των στερεοτύπων, στην χρήση συμπεριληπτικού λόγου.
• Μαθήτριες μεντόρισσες σε μαθήτριες μικρότερων τάξεων, για την αντιμετώπιση περιστατικών έμφυλης βίας.

3. Στη δομή του σχολείου:
• Θέσπιση μαθήματος ΄΄Ισότητα των φύλων΄΄, με ιστορικές αναφορές σημαντικών γυναικείων προσωπικοτήτων, με παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού, γνώση νόμων και εγκυκλίων για την ισότητα, παραδείγματα χωρών που προάγουν την ισότητα.
• Επιτροπές ισότητας των φύλων σε όλες τις περιφέρειες με ετήσια σεμινάρια ευαισθητοποίησης κι επιμόρφωσης εκπαιδευτικών.
• Ειδικό τμήμα στην σχολική βιβλιοθήκη για την ισότητα των φύλων.
• Επίβλεψη της αρχιτεκτονικής του χώρου , έτσι ώστε να γίνεται ισότιμη χρήση και να μην υπάρχουν ΄΄σκοτεινά΄΄ και ΄΄κρυφά΄΄σημεία που ευνοούν την χρήση βίας.
• Αρχείο με επιμορφωτικό υλικό , ταινίες, βίντεο, μουσικές, κείμενα, φωτογραφίες, πίνακες, λογοτεχνία, ιστορικά στοιχεία, σύγχρονοι νόμοι, γυναίκες σύγχρονες σε ποικίλα επαγγέλματα, επιστημόνισσες και πολιτικοί.
• Θέσπιση της ποσόστωσης 50-50 στα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών.
• Να αρθούν τα πολλαπλά εμπόδια όταν καταγγέλλονται από το σχολείο περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σε μαθήτριες και μαθητές. Επίσπευση και άμεση αντιμετώπιση χωρίς χρονοτριβή.

Β6 Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
Ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας
Το ΕΣΔΙΦ δεν αξιοποιεί τα διδάγματα της πανδημίας γύρω από την ισότητα των φύλων με πιθανό αποτέλεσμα την αρνητική αξιολόγηση της χώρας μας στο δείκτη ισότητας του EIGE.
Στο ΕΣΔΙΦ θα έπρεπε να περιλαμβάνονται τα μέτρα που πάρθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας καθώς και στατιστικά στοιχεία για τις συνέπειες της πανδημίας στις αμοιβές των γυναικών που δυστυχώς δεν συγκεντρώθηκαν ενώ δεν πραγματοποιήθηκε το απαιτούμενο follow-up για τις συνθήκες εργασίας των γυναικών μετά την πανδημία.
H ενσωμάτωση της οδηγίας (EU/2019/1158) στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά γίνεται με στόχο τη περαιτέρω δικαιολόγηση ευέλικτων μορφών εργασίας που καταλήγουν όμως και στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
H Διεθνής Σύμβαση 190 και ο τρόπος με τον οποίο εντάχθηκε στην εγχώρια νομοθεσία κρίνεται ανεπαρκής καθώς δεν προηγήθηκε διαβούλευση με τις φεμινιστικές οργανώσεις, και δεν καλύπτονται ζητήματα όπως αυτά της σεξουαλικής παρενόχλησης από τρίτους, (π.χ πελάτες σε επιχειρήσεις) και της προστασίας των μαρτύρων των παρενοχλητικών ενεργειών και αδικημάτων .

Σημειώνεται επίσης ότι στο τμήμα του σχεδίου που αφορά τη συμφιλίωση εργασιακής και οικογενειακής ζωής, δίνεται έμφαση στις «νταντάδες της γειτονιάς», δηλαδή έμφαση σε έμφυλα στερεότυπα περί καταμερισμού εργασίας και φροντίδας των παιδιών αποκλειστικά από γυναίκες.

Αναφορικά με το Σήμα Ισότητας που απονέμεται σε επιχειρήσεις για την επιβράβευση της προώθησης την ισότητας των φύλων, δεν διασφαλίζεται η συμμετοχή των φεμινιστικών οργανώσεων, και δεν λαμβάνονται υπόψη στατιστικά στοιχεία και δικαστικές αποφάσεις/προσφυγές ή και τυχόν πρόστιμα επιβληθέντα από την Επιθεώρηση Εργασίας, με προφανή κίνδυνο το εν λόγω σήμα να απονεμηθεί τελικώς σε επιχειρήσεις που δεν το αξίζουν ή δικαιούνται .

Στο πεδίο της καταπολέμησης της ανεργίας θα πρέπει να ενισχυθούν οι μονάδες κοινωνικής οικονομίας (ΚΟΙΝΣΕΠ), οι οποίες προσφέρουν θέσεις εργασίας και συνήθως διοικούνται από γυναίκες και σύμφωνα με τα μέχρι τούδε δεδομένα έχουν δώσει δείγματα «καλής γραφής» . .
Τέλος στις εργαζόμενες μητέρες πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να επιλέγουν ανάμεσα στην 9μηνη άδεια μητρότητας και στην εργασία 4 ωρών μέχρι το παιδί να είναι σε ηλικία κατάλληλη για παιδικό σταθμό. (δηλαδή στα τρία έτη του που θεωρείται η ενδεδειγμένη ηλικία) έτσι ώστε να μην απομακρύνονται από το αντικείμενο της εργασίας τους, ενώ στις μετανάστριες που εργάζονται ως βοηθοί οικιακής καθαριότητας να δίνεται η δυνατότητα αυτασφάλισης

Β7 Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας
Στο κείμενο του σχεδίου για τα θέματα περιβάλλοντος γίνονται μόνον γενικόλογες αναφορές.
Το θέμα της γυναικείας εκπροσώπησης δεν αποτελεί ούτε στόχευση ούτε βρίσκεται σε κάποια προτεραιότητα , δεδομένων μάλιστα και των πρόσφατων νόμων σχετικά με τους εποπτευόμενους φορείς του ΥΠΕΝ που επίσης δεν λαμβάνουν σχετική πρόνοια ή μέριμνα ( χαρακτηριστικό παράδειγμα ο υπό συζήτηση στη Βουλή Νόμος για την ανακύκλωση) .
Ας σημειωθεί ότι στις ενεργειακές κοινότητες συμμετέχουν γυναίκες μόνον σε ποσοστό 2% σε επίπεδο οργάνων ενώ στο 50% αυτών δεν υπάρχει καθόλου γυναικεία συμμετοχή. Ακολούθως δεν υπάρχουν προτάσεις και για τη χρηματοδότηση γυναικείων επιχειρήσεων στα Χρηματοδοτικά Προγράμματα που σχεδιάζει το ΥΠΕΝ. Τα κονδύλια του μηχανισμού στήριξης θα αποτελούσαν μία εξαιρετική ευκαιρία για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας με προβλέψεις για την έμφυλη διάσταση του ζητήματος , κάτι που δυστυχώς δεν παρατηρούμε να γίνεται. .
Στην επερχόμενη συζήτηση του ΤΑΑ στη Βουλή θα πρέπει να αναδειχθεί αυτή η διάσταση του θέματος , ότι πρόκειται δηλαδή για ένα σχέδιο που εθελοτυφλεί ως προς το κομβικό θέμα της επαγγελματικής απασχόλησης και της επιχειρηματικής προοπτικής των γυναικών .
Β8 Υπουργείο Εξωτερικών –
Β9 Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Προτάσεις του Γραφείου του Εθνικού Εισηγητή για την Καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων, κ. Ηρακλή Μοσκώφ:
Δράση 1.4.3 Πρόληψη και αντιμετώπιση trafficking και πορνείας – survival sex
Η όποια νομοθετική πρωτοβουλία υιοθετηθεί από την Κυβέρνηση θα πρέπει να είναι στο πλαίσιο της Σύμβασης του 1949 των Ηνωμένων Εθνών για την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων και της εκμετάλλευσης της πορνείας τρίτων, καθώς και του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 (2013/2103(INI)) για «Σεξουαλική εκμετάλλευση και πορνεία και τον αντίκτυπό τους στην ισότητα των φύλων»
Ζητάμε η επικείμενη νομοθετική πρωτοβουλία να είναι στην κατεύθυνση των πολιτικών που θεσμοθέτησαν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Σουηδία, η Γαλλία, Ισλανδία, η Νορβηγία, έχοντας ως γνώμονα ότι η πορνεία και η σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και κοριτσιών αποτελούν μορφές βίας και συνιστούν εμπόδιο στην ουσιαστική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, όπως και την ουσιαστική στήριξη των εκδιδομένων προσώπων και την πάταξη του trafficking γυναικών και ανηλίκων. Τέλος, επισημαίνουμε ότι η ποινικοποίηση μιας συμπεριφοράς δεν θα έχει αποτέλεσμα από μόνη της, αλλά μόνον εφόσον συνοδεύεται με κοινωνική πολιτική για τις εκδιδόμενες και διαπαιδαγώγηση για τους νέους και τους πελάτες.
Καταλήγουμε: Η πορνεία δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα, είναι μορφή βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών. Η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται εργασία και επάγγελμα. Δεν μπορεί να υπάρχουν επιχειρήσεις πορνείας και πορνικών υπηρεσιών. Το κράτος δεν επιτρέπεται να εισπράττει φόρους από την πορνεία.

Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική
Απεργία
http://www.facebook.com/femstrike2019
feministikodiktio8marti@gmail.com
Σοφία Κάντα kanta@otoe.gr 6973083986

Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
nroubani@gmail.com
https://www.facebook.com/enowhumanrights/
+30 694 429 5094

Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων
Κοινωνική Παρέμβαση Δυτικά
email paremvasidytika@gmail.com
ιστοσελίδα https://paremvasidytika.wordpress.com/
facebook @paremvasiDytika
instagram koinwniki_paremvasi_dytika/
youtube https://bit.ly/2KCAdPk
elenist9@gmail.com

Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ)
Αρκαδίου 9, Αγία Παρασκευή 15341
http://www.kede.org kede@kede.org https://www.facebook.com/groups/23810084828
fotini.sianou@gmail.com;

ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ Σύλλογος Πολύτεκνων Μητέρων
Ναθαναήλ 17, 54644, Θεσσαλονίκη, τηλ. 6976000933
e mail: miterasergon@yahoo.gr
http://www.miterasergon.gr fb: https://www.facebook.com/aikaterini.sidiropoulou ekatoufa@gmail.com;

Πρωτοβουλία Γυναικών Πειραιά
e-mail: protovouliagynaikonpeiraia@gmail.com
fb: Πρωτοβουλία Γυναικών Πειραιά

Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»
https://tomov.gr/ info@tomov.gr
Αναστασία Γκολιομύτη 6977270790.
Στέλλα Σάμου 6948820219

Φεμινιστική Συλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑ https://www.facebook.com/groups/391995412113784
aikape@gmail.com;
30 Ιουλίου 2021, 18:17 | ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΙΑΝΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προς τον
Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
Κύριο Κωστή Χατζηδάκη

Υφυπουργό Εργασίας και
Κοινωνικών Υποθέσεων
Δημογραφικής και
Οικογενειακής Πολιτικής και
Ισότητας των Φύλων
Κυρία Μαρία Συρεγγέλα

Προς την
Γενική Γραμματέα Δημογραφικής και
Οικογενειακής Πολιτικής και
Ισότητας των Φύλων
Κυρία Γιάννα Χορμόβα

28 Ιουλίου 2021

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
«Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων:
Σχόλια και προτάσεις στην ανοιχτή δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση των γυναικείων οργανώσεων και συλλογικοτήτων που προσυπογράφουν»

Α. Εισαγωγικό Σημείωμα
Ως εισαγωγική παρατήρηση επί του κειμένου του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων (ΕΣΔΙΦ) πρέπει να διατυπωθεί η μη ευκρινής αποτύπωση εντός του κειμένου , ενός κεντρικού στόχου, κάτι που δεν παρατηρήθηκε με τα προηγούμενα σχέδια δράσης. Επιπλέον στο σχέδιο δεν αξιοποιούνται και δεν μνημονεύονται τα διδάγματα της πρόσφατης πανδημίας σε σχέση με την ισότητα των φύλων ιδίως στα πεδία της υγειονομικής φροντίδας, της τηλεργασίας και της βίας κατά των γυναικών, γεγονός που κάνει το σχέδιο να μοιάζει αποκομμένο από την πραγματικότητα σαν να εκπονήθηκε εκτός και μακριά από την βιωμένη καθημερινότητα και τις τρέχουσες συνθήκες .

Βεβαίως θα μας επιτρέψετε στο σημείο αυτό να εκφράσουμε και την δικαιολογημένη απογοήτευση μας για το γεγονός ότι στο ΕΣΔΙΦ δεν υπάρχει και καμία αναφορά στις φεμινιστικές οργανώσεις πράγμα αναμενόμενο καθόσον το Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας δεν αξιοποίησε ουσιαστικά τις φεμινιστικές οργανώσεις στη συζήτηση για το ΕΣΔΙΦ, την στιγμή μάλιστα που τα περισσότερα μέλη του προέρχονται από δημόσιους οργανισμούς και η αξιοποίηση της εμπειρίας των φεμινιστικών οργανώσεων και της άμεσης καθημερινής επαφής τους με τα προβλήματα που άπτονται των θεμάτων που πραγματεύεται το σχέδιο και ουσιαστικότερη θα έκανε την προσέγγιση των θεμάτων και θα βοηθούσε στην άμβλυνση της εντύπωσης, ότι το σχέδιο διατυπώθηκε σε ¨συνθήκες εργαστηρίου¨ .
Ακολούθως, θα ήταν χρήσιμο για όσους ασχολούνται εκ του σύνεγγυς με τα ζητήματα αυτά να υπάρχει αναφορά στο σχέδιο για το ποιες προτάσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ισότητας υιοθετούνται στο ΕΣΔΙΦ και ποιες όχι. Επίσης ενώ το κείμενο είναι δομημένο κατά τρόπον ώστε να προτάσσονται τα Υπουργεία, αφενός δεν υφίσταται εννοιολογική σύνδεση μεταξύ των κειμένων τους αφετέρου και οι 67 δράσεις που αναφέρονται στο ΕΣΔΙΦ επαναλαμβάνουν αυτά που γράφουν τα Υπουργεία.

Ας μας επιτραπεί να σημειώσουμε – το αυτονόητο ενδεχομένως- ότι κάθε ουσιαστική τοποθέτηση επιβάλλεται να συνοδεύεται από πρόβλεψη προϋπολογισμού και αναφορά στις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ και στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Επίσης πρέπει να παρατηρηθούν ότι χρησιμοποιούνται πρωτόλειοι δείκτες για τους 4 στόχους του ΕΣΔΙΦ, ότι στα θέματα βίας χρησιμοποιείται ο ίδιος ποσοτικός δείκτης σε όλες τις μορφές βίας , ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη διυπουργικής επιτροπής για το συντονισμό των δράσεων των Υπουργείων και ότι απουσιάζει εντελώς το ΚΕΘΙ και η ενίσχυση των δράσεων της βιβλιοθήκης.

Σε σχέση με τις παρούσες συνθήκες, την τρέχουσα πραγματικότητα, την πρόσφατη νομοπαρασκευαστική και νομοθετική διαδικασία και το κυβερνητικό έργο , οι στόχοι για την ισότητα που θέτει το ΕΣΔΙΦ και για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας μάλλον υπονομεύονται αντί να προάγονται στη πράξη (παράδειγμα ο πρόσφατος νόμος αλλαγής του οικογενειακού δικαίου που και τις ενδοοικογενειακές εντάσεις υποθάλπει και την παρέμβαση της δικαιοσύνης σε ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας δυσχεραίνει ).
Δεν αποτελεί πεσιμισμό ή κινδυνολογία η άποψη ότι με τέτοια νομοθετική παραγωγή, η αξιολόγηση της χώρας μας στα ζητήματα ισότητας των φύλων πρόκειται να λάβει ακόμη πιο χαμηλή βαθμολογία στο δείκτη ισότητας του EIGE.

Δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε την ολιγωρία που σημειώνεται στην εφαρμογή δράσεων και πολιτικών που είχαν ανακοινωθεί πριν μεγάλο διάστημα και των οποίων την υλοποίηση αναμένουμε ως καίριας και αποφασιστικής σημασίας (ενόψει και των αποτρόπαιων εγκλημάτων που συνταράσσουν την κοινωνία μας) όπως τη δημιουργία ειδικών τμημάτων – γραφείων εντός της αστυνομίας για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών( μόλις ανακοινώθηκε η πιλοτική δημιουργία τμήματος στο Περιστέρι) και την πλατφόρμα #ΜeΤoo, η οποία παρότι ανακοινωθείσα επισήμως και πολυαναμενόμενη, εντούτοις δεν φαίνεται πουθενά εντός του σχεδίου.
Δεν μπορεί επίσης να κριθεί θετικά η επιλογή της μη ενισχύσεως της γραμμής βοήθειας 15900 η οποία δέχεται καταγγελίες για όλες τις περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών σε συνδυασμό με την επιλογή για ξεχωριστή γραμμή υποστήριξης μόνο για τις/τους αθλήτριες/τες για την καταγγελία βίας/παρενόχλησης σε βάρος τους. Πάγια θέση των φεμινιστικών οργανώσεων αποτελεί ότι οι δομές πρόληψης και αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών πρέπει να συμπεριλαμβάνονται μόνιμα στον κρατικό προϋπολογισμό.
Επίσης, επισημαίνουμε ότι στη σελίδα 22 και στο σημείο «Δράση 1.4.3 Πρόληψη και αντιμετώπιση trafficking και πορνείας – survival sex», ενώ γίνεται αναφορά σε πόρισμα για την πορνεία από ομάδα εργασίας που έχει συσταθεί στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με τη συμμετοχή του Γ.ΕΘ.ΕΙΣ. για την επανεξέταση του ν. 2734/1999 (Α’ 161) «περί εκδιδόμενων επ’ αμοιβή προσώπων» και το περιεχόμενο του οποίου δεν έχει γίνει γνωστό, εντούτοις απουσιάζει η αναφορά στο ήδη υπάρχον -από το 2018 – πόρισμα της ΓΓΙΦ για το θέμα αυτό.
Σημαντική η οπισθοδρόμηση και στο θέμα της ποσόστωσης των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια, με εύγλωττο το παράδειγμα των αθλητικών σωματείων όπου καταργήθηκε η ποσόστωση στα συμβούλια για να προστεθεί στα ψηφοδέλτια, με αποτέλεσμα την κατ’ ουσίαν μείωση της συμμετοχής των γυναικών.
Τέλος σημαντική παράλειψη του σχεδίου αποτελεί η μη αξιοποίηση των ερευνών που είχαν εκπονηθεί για τις αγρότισσες και το ασφαλιστικό τη στιγμή μάλιστα που ο νέος εργασιακός νόμος προμηνύει μεγάλες δυσκολίες για τις γυναίκες στο πεδίο της απασχόλησης με τις προβλέψεις του για εντατικοποίηση της εργασίας μέσω της τηλεργασίας, για τις απολύσεις και την κατάργηση του 8ωρου.

Β. Επί μίας εκάστης των θεματικών ενοτήτων

Β1 Πρόληψη και καταπολέμηση έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας
Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας αρκεί και μόνο η πολιτική βούληση της πλήρους ενσωμάτωσης των διατάξεων της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης που αν δεν ενσωματωθεί κατ ουσίαν στην νομοθεσία μας παρέλκει η παρακολούθηση εφαρμογής της.
Ακολούθως υφίστανται ήδη πρωτόκολλα διάγνωσης και διαχείρισης ενδοοικογενειακής βίας, πρωτόκολλα αντιμετώπισης διεμφυλικής βίας , διαδικασίας εξέτασης θυμάτων και μαρτύρων, που έχουν εκπονηθεί από εγκεκριμένους φορείς και οργανώσεις με την συνεργασία της ευρωπαϊκής ένωσης και χρειάζεται μόνον η πολιτική βούληση να αξιοποιηθούν.

Η πρόσφατη νομοπαρασκευαστική διαδικασία σε σχέση με το οικογενειακό δίκαιο έδειξε ότι όχι μόνο δε βρισκόμαστε προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής ενσωμάτωσης των ρυθμίσεων της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης αλλά αντιθέτως στα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας κάνουμε βήματα όπισθεν με διατάξεις όπως αυτές που επιτρέπουν στους δράστες να διατηρούν την επιμέλεια και γονική μέριμνα των τέκνων τους μέχρι την καταδίκη τους με δικαστική απόφαση και όχι με την έναρξη της ποινικής διαδικασίας. Εισάγουμε διατάξεις που δυσχεραίνουν το έργο των αρχών αντί να το διευκολύνουν και που επιτρέπουν την διαιώνιση κατάστασης οικογενειακής βίας αντί της άμεσης παρεμβάσεως της πολιτείας

Το ευχολόγιο του συντονισμού των δράσεων όλων των υπηρεσιών απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την υλοποίηση του δεδομένου ότι με την πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση στο οικογενειακό δίκαιο δεν δημιουργήθηκαν οικογενειακά δικαστήρια ούτε στελεχώθηκαν με ειδικούς ψυχικής υγείας και ομάδες που θα αναλαμβάνουν συντονισμένα δράση από την πρώτη καταγγελία του περιστατικού ενδοοικογενειακής βίας μέχρι την οριστική διευθέτηση του ζητήματος.

Στο Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων δεν υπάρχει καμία αναφορά στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες, παρότι υφίσταται πρόβλεψη από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την ύπαρξη one stop shop που θα συμπεριλαμβάνει ιατροδικαστικές υπηρεσίες για τα θύματα έμφυλης βίας 24ώρες το 24ωρο, και θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της χώρας με βάση τα γεωγραφικά και πληθυσμιακά κριτήρια.
Τονίζουμε και πάλι ότι για τα θέματα ενδοοικογενειακών διαφορών είναι απολύτως απαραίτητο το Οικογενειακό Δικαστήριο και οι εξειδικευμένες κοινωνικές υπηρεσίες στελεχωμένες με ειδικούς ψυχικής υγείας και κοινωνικούς λειτουργούς στις μονάδες Δικαιοσύνης. Επίσης υπάρχει ανάγκη για περισσότερες κοινωνικές υπηρεσίες στην Κοινότητα και ειδικά στα σχολεία, όπου πολλές δυσλειτουργίες μπορούν να εντοπιστούν εγκαίρως, πριν καταλήξουν στο έγκλημα. Οι κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι στα σχολεία μπορούν να προσφέρουν βοήθεια και στους ενήλικες να ασκήσουν σωστά τον γονεϊκό τους ρόλο. Τέλος, από τη θεματική ενότητα του Άξονα προτεραιότητας 1, απουσιάζει κάθε αναφορά στο σχέδιο για την αντιμετώπιση της πιο ακραίας μορφής έμφυλης βίας, της γυναικοκτονίας. Σύμφωνα και με τις διατάξεις της Σύμβασης της Κων/πολης, τη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και την οδηγία της πρόσφατης έκθεσης του Ε.Κ. (για τον “Αντίκτυπο της ενδοοικογενειακής βίας στις γυναίκες και τα παιδιά και τα δικαιώματα γονικής επιμέλειας” ) που υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τις Επιτροπές FEMM και JURI του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να προστεθεί η βία με βάση το φύλο στη λίστα των εγκλημάτων στην ΕΕ (Eurocrimes), είναι απαραίτητο στο Σχέδιο Δράσης να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό το θέμα. Συγκεκριμένα στην πρώτη υπο-ενότητα : «Στόχος 1.1. – Δράση 1.1.1: Εισαγωγή νομοθετικών μέτρων για την επίτευξη των σκοπών της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης – Eισήγηση προτάσεων για νομοθετικές παρεμβάσεις », στα νομοθετικά μέτρα πρέπει να περιλαμβάνεται κατά προτεραιότητα και η νομική αναγνώριση του όρου της γυναικοκτονίας με την εισαγωγή του στον Ποινικό Κώδικα.

Β2 Ισότιμη συμμετοχή γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων/ ηγετικούς ρόλους

Κριτήρια ισότητας θα πρέπει να θεωρούνται ως προαπαιτούμενο και εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση κατά την κατάρτιση προϋπολογισμών των Δήμων η κατά την χρηματοδότηση με δημόσια δαπάνη οποιασδήποτε δράσης. Επίσης προς την ίδια κατεύθυνση θα συμβάλλουν:

Η ενίσχυση των Δημοτικών και Περιφερειακών Επιτροπών Ισότητας θα επιτευχθεί με την πρόσληψη προσωπικού εμπειρογνωμόνων ή πανεπιστημιακών με συμμετοχή και αποφασιστικό ρόλο ως προς την επιλογή της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας που θα διασφαλίζει έτσι την αναβάθμισή τους με την επιλογή του κατάλληλου ανθρώπινου δυναμικού.

Τακτικά σεμινάρια υποχρεωτικής παρακολούθησης για ζητήματα ισότητας στα μέλη των ΔΕΠΙΣ και δράσεις για τη χρήση του διαδικτύου , με στόχο την πρόληψη της νέας γενιάς από τον εθισμό και τη προστασία από έκθεση σε προβολές μίσους.

Η υποστήριξη προγραμμάτων εκμάθησης ηλεκτρονικών υπολογιστών στην τρίτη ηλικία ώστε να προληφθεί η θυματοποίηση τους μέσω του διαδικτύου
Οι συστάσεις στα ΜΜΕ και τις ενώσεις δημοσιογράφων για συχνή προβολή θεμάτων ισότητας και με κάθε μέσο διάδοση της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού, μέσω της οποίας οι αυριανοί πολίτες μαθαίνουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Σημειωτέον ότι η Ελλάδα ήδη ελέγχεται για καθυστέρηση ως προς το συγκεκριμένο θέμα.

Β3 Συμμετοχή των κυβερνητικών φορέων στην διαμόρφωση των τομεακών πολιτικών για την ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου.

Προώθηση της ισότητας των φύλων στην υγεία

Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι η κύρωση των ΔΣΕ 190 για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας και της 185 για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία δεν επιφέρει κατ΄ουσίαν αποτέλεσμα, αφού παραπέμπει στον ν.3850/10 που δεν είναι επαρκής ως προς την ύπαρξη δομών στο συνολικό ζήτημα της διασφάλισης της υγείας των εργαζομένων και της σωματικής τους ακεραιότητας με εκκωφαντική μάλιστα την απουσία των ειδικών γιατρών εργασίας για το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης.
΄Οσον αφορά τις πολιτικές για την ισότητα των φύλων του Υπουργείου Υγείας γίνεται στο σχέδιο μία απολύτως γενικόλογη αναφορά στην διασφάλιση της υγείας των γυναικών, στον οικογενειακό προγραμματισμό, κλπ.
Kατά την αντιμετώπιση της πανδημίας ο δημόσιος τομέας υπηρεσιών υγείας σήκωσε όλο το βάρος, με ελλιπή στελέχωση, με μεγάλο αριθμό εργολαβικών εργαζομένων με χαμηλότερη αμοιβή από των μονίμων εργαζομένων και συγκεκριμένη διάρκεια σύμβασης εργασίας, με μικρή συμμετοχή των υπηρεσιών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, παρά την επισήμανση του ΠΟΥ για την ενίσχυση του δημόσιου τομέα.
Ο οικογενειακός προγραμματισμός και η φροντίδα της υγείας του φύλου από την παιδική ηλικία μέχρι και την τρίτη ηλικία χρειάζεται υποστήριξη και απαραίτητη κρίνεται η στελέχωση των υπαρχόντων Κέντρων Υγείας και των Τοπικών Μονάδων Υγείας όπως και των μαιευτικών κλινικών του δημόσιου τομέα υγείας.

Ακολούθως για τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι απαραίτητη η επιμόρφωση και εκπαίδευση των εργαζομένων υγειονομικών στα τμήματα επειγόντων περιστατικών και όχι μόνο. Αναγκαία είναι η χρήση της νοηματικής για τις κωφάλαλες γυναίκες και η διερμηνεία για τις μετανάστριες και τις πρόσφυγες.
Σημειωτέον ότι εν τω μέσω της νέας έξαρσης της πανδημίας, η περαιτέρω συρρίκνωση των δημοσίων νοσοκομείων μόνον θετικά αποτελέσματα δεν θα επιφέρει στην περιφρούρηση της δημόσιας υγείας.

Β4 Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Άξονας Ι Πρόληψη και Καταπολέμηση
Επί του ανωτέρω άξονα θεωρούμε ως χρήσιμες τις κάτωθι παρατηρήσεις:
Η δημιουργία γραφείου SAPRO για τη πρόληψη και την αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας, έρχεται πράγματι να καλύψει ένα κενό αλλά είναι αναγκαία η αποσύνδεση του γραφείου από την αλυσίδα της στρατιωτικής ιεραρχίας για λόγους αποφυγής προσπάθειας συγκάλυψης σε περιπτώσεις σημαίνουσας θέσης του δράστη.
Ακολούθως εκτός από την υποστήριξη των θυμάτων πρέπει να δοθεί προσοχή και στην πρόληψη της δευτερογενούς θυματοποίησης των μαρτύρων και των θυμάτων από αντίποινα (πχ αντίποινα διοικητικού χαρακτήρα, μετάθεση, άτυπη αφαίρεση καθηκόντων κλπ ). Μάλιστα στην στελέχωση του γραφείου θα μπορούσε να ενταχθεί διοικητικό προσωπικό, καθώς και επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Τα ανωτέρω διατυπώνονται διότι , από τo έτος 2006 που έχει δημιουργηθεί το γραφείο SARPO στην Αμερική και μέχρι σήμερα τα προβλήματα που ανέκυψαν είναι α) ο βαθμός της ανεξαρτησίας αυτού του γραφείου και β) ο φόβος για αντίποινα από θύματα και μάρτυρες που οδηγούν στην αποτροπή των καταγγελιών .
Προφανώς η δημιουργία του εν λόγω γραφείου δεν θα εξαφανίσει αυτόματα τα φαινόμενα έμφυλης βίας. Χρειάζεται επιμόρφωση της διοίκησης με σεμινάρια που θα αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση της άσκησης διοικητικών καθηκόντων όπως απαραίτητη κρίνεται και η δημιουργία ενός κώδικα δεοντολογίας, στα πρότυπα του ΝΑΤΟ Code of Conduct 2020 , στον οποίο θα αποτυπώνονται κωδικοποιημένα οι ηθικές επιταγές που οφείλουν να ακολουθούν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ,ενώ ταυτόχρονα θα προσδιορίζονται και τα αποδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς που ορίζουν τις εργασιακές σχέσεις μεταξύ των φύλων.
H εκπαίδευση του προσωπικού που θα στελεχώνει τα γραφεία SARPO, σύμφωνα με το ΕΣΔΙΦ είναι αυτή του «Gender Advisor». Αντιπροτείνουμε ως πιο ενδεδειγμένο το προσωπικό να έχει ολοκληρώσει σπουδές στις Σπουδές Φύλου.
Άξονας ΙΙ Ισότιμη Συμμετοχή σε θέσεις ευθύνης
Επί του ανωτέρω άξονα θεωρούμε ότι θα πρέπει να προωθηθούν και ουσιαστικά κριτήρια ώστε να μπορεί να λάβει χώρα και κάποιου είδους ποιοτική έρευνα ως προς την κατ ουσίαν συμμετοχή και να μην εστιάζουμε μόνο σε ποσοτικά προβλεπόμενες αναλύσεις που βεβαίως είναι και αυτές σημαντικές.
Άξονας ΙΙΙ Ισότιμη Συμμετοχή στην αγορά εργασίας
Σημαντικός είναι ο εναρμονισμός επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής σε συνεργασία με την επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων.
Άξονας ΙV Ενσωμάτωση Διάστασης Φύλου σε Τομεακές Πολιτικές
Θετικά θα συμβάλει η διενέργεια ετήσιας έρευνας για το Φύλο ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.

Β5 Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
Χρειάζεται να αποδομήσουμε τα έμφυλα στερεότυπα στο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες, παρεμβαίνοντας σε τρία επίπεδα:
1. Στο σύλλογο διδασκουσών και διδασκόντων:
• Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα ισότητας των φύλων, στην σεξουαλική παρενόχληση, στα στερεότυπα και την αποδόμησή τους, στον σεξισμό, στην αντιμετώπιση ενδοοικογενιεακής βίας, στους υποστηρικτικούς φορείς που μπορούν να απευθυνθούν.
• Ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά και με βοήθεια ειδικών, όλα τα περιστατικά έμφυλης βίας που εκδηλώνονται σε μαθήτριες και μαθητές τους. Και παράλληλη εποπτεία τους κατά την διάρκεια όλου του έτους από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς για τα θέματα αυτά.
• Αξιοποίηση κι εφαρμογή των νόμων και των εγκυκλίων περί μη χρήσης σεξιστικού λόγου στα δημόσια έγγραφα, στην ισότιμη ανάθεση εργασιών κι αρμοδιοτήτων στο σχολείο χωρίς στερεοτυπικές αντιλήψεις .
• Επιτροπή εκπαιδευτικών σε κάθε σχολείο για θέματα ισότητας των φύλων , σε συνεργασία με φορείς και οργανώσεις, με ψυχολόγους και δικηγορίνες/ους ,με την τοπική κοινωνία και το σχολικό εργατικό προσωπικό.
• Δίκτυο γυναικών εκπαιδευτικών που θα ανταλλάσσουν καλές πρακτικές αντιμετώπισης της έμφυλης βίας, ιδέες και προτάσεις.
• SOS 24ωρη γραμμή για θέματα έμφυλης βίας στα σχολεία.

2. Στις μαθήτριες και μαθητές
• Ενδυνάμωση των μαθητριών να συμμετέχουν στα σχολικά συμβούλια, ενημέρωση και πληροφόρηση όλων των παιδιών για τον ρόλο της ισότιμης συμμετοχής των φύλων στην σχολική ζωή.
• Εκπαίδευση των μαθητών στον σεβασμό, στην αποδοχή της διαφορετικότητας, ευαισθητοποίηση στην έμφυλη βία.
• Κινητοποίηση όλων των παιδιών στην ισότιμη χρήση του δημόσιου χώρου, στην συνειδητοποίηση των στερεοτύπων, στην χρήση συμπεριληπτικού λόγου.
• Μαθήτριες μεντόρισσες σε μαθήτριες μικρότερων τάξεων, για την αντιμετώπιση περιστατικών έμφυλης βίας.

3. Στη δομή του σχολείου:
• Θέσπιση μαθήματος ΄΄Ισότητα των φύλων΄΄, με ιστορικές αναφορές σημαντικών γυναικείων προσωπικοτήτων, με παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού, γνώση νόμων και εγκυκλίων για την ισότητα, παραδείγματα χωρών που προάγουν την ισότητα.
• Επιτροπές ισότητας των φύλων σε όλες τις περιφέρειες με ετήσια σεμινάρια ευαισθητοποίησης κι επιμόρφωσης εκπαιδευτικών.
• Ειδικό τμήμα στην σχολική βιβλιοθήκη για την ισότητα των φύλων.
• Επίβλεψη της αρχιτεκτονικής του χώρου , έτσι ώστε να γίνεται ισότιμη χρήση και να μην υπάρχουν ΄΄σκοτεινά΄΄ και ΄΄κρυφά΄΄σημεία που ευνοούν την χρήση βίας.
• Αρχείο με επιμορφωτικό υλικό , ταινίες, βίντεο, μουσικές, κείμενα, φωτογραφίες, πίνακες, λογοτεχνία, ιστορικά στοιχεία, σύγχρονοι νόμοι, γυναίκες σύγχρονες σε ποικίλα επαγγέλματα, επιστημόνισσες και πολιτικοί.
• Θέσπιση της ποσόστωσης 50-50 στα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών.
• Να αρθούν τα πολλαπλά εμπόδια όταν καταγγέλλονται από το σχολείο περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σε μαθήτριες και μαθητές. Επίσπευση και άμεση αντιμετώπιση χωρίς χρονοτριβή.

Β6 Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
Ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας
Το ΕΣΔΙΦ δεν αξιοποιεί τα διδάγματα της πανδημίας γύρω από την ισότητα των φύλων με πιθανό αποτέλεσμα την αρνητική αξιολόγηση της χώρας μας στο δείκτη ισότητας του EIGE.
Στο ΕΣΔΙΦ θα έπρεπε να περιλαμβάνονται τα μέτρα που πάρθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας καθώς και στατιστικά στοιχεία για τις συνέπειες της πανδημίας στις αμοιβές των γυναικών που δυστυχώς δεν συγκεντρώθηκαν ενώ δεν πραγματοποιήθηκε το απαιτούμενο follow-up για τις συνθήκες εργασίας των γυναικών μετά την πανδημία.
H ενσωμάτωση της οδηγίας (EU/2019/1158) στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά γίνεται με στόχο τη περαιτέρω δικαιολόγηση ευέλικτων μορφών εργασίας που καταλήγουν όμως και στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
H Διεθνής Σύμβαση 190 και ο τρόπος με τον οποίο εντάχθηκε στην εγχώρια νομοθεσία κρίνεται ανεπαρκής καθώς δεν προηγήθηκε διαβούλευση με τις φεμινιστικές οργανώσεις, και δεν καλύπτονται ζητήματα όπως αυτά της σεξουαλικής παρενόχλησης από τρίτους, (π.χ πελάτες σε επιχειρήσεις) και της προστασίας των μαρτύρων των παρενοχλητικών ενεργειών και αδικημάτων .

Σημειώνεται επίσης ότι στο τμήμα του σχεδίου που αφορά τη συμφιλίωση εργασιακής και οικογενειακής ζωής, δίνεται έμφαση στις «νταντάδες της γειτονιάς», δηλαδή έμφαση σε έμφυλα στερεότυπα περί καταμερισμού εργασίας και φροντίδας των παιδιών αποκλειστικά από γυναίκες.

Αναφορικά με το Σήμα Ισότητας που απονέμεται σε επιχειρήσεις για την επιβράβευση της προώθησης την ισότητας των φύλων, δεν διασφαλίζεται η συμμετοχή των φεμινιστικών οργανώσεων, και δεν λαμβάνονται υπόψη στατιστικά στοιχεία και δικαστικές αποφάσεις/προσφυγές ή και τυχόν πρόστιμα επιβληθέντα από την Επιθεώρηση Εργασίας, με προφανή κίνδυνο το εν λόγω σήμα να απονεμηθεί τελικώς σε επιχειρήσεις που δεν το αξίζουν ή δικαιούνται .

Στο πεδίο της καταπολέμησης της ανεργίας θα πρέπει να ενισχυθούν οι μονάδες κοινωνικής οικονομίας (ΚΟΙΝΣΕΠ), οι οποίες προσφέρουν θέσεις εργασίας και συνήθως διοικούνται από γυναίκες και σύμφωνα με τα μέχρι τούδε δεδομένα έχουν δώσει δείγματα «καλής γραφής» . .
Τέλος στις εργαζόμενες μητέρες πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να επιλέγουν ανάμεσα στην 9μηνη άδεια μητρότητας και στην εργασία 4 ωρών μέχρι το παιδί να είναι σε ηλικία κατάλληλη για παιδικό σταθμό. (δηλαδή στα τρία έτη του που θεωρείται η ενδεδειγμένη ηλικία) έτσι ώστε να μην απομακρύνονται από το αντικείμενο της εργασίας τους, ενώ στις μετανάστριες που εργάζονται ως βοηθοί οικιακής καθαριότητας να δίνεται η δυνατότητα αυτασφάλισης

Β7 Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας
Στο κείμενο του σχεδίου για τα θέματα περιβάλλοντος γίνονται μόνον γενικόλογες αναφορές.
Το θέμα της γυναικείας εκπροσώπησης δεν αποτελεί ούτε στόχευση ούτε βρίσκεται σε κάποια προτεραιότητα , δεδομένων μάλιστα και των πρόσφατων νόμων σχετικά με τους εποπτευόμενους φορείς του ΥΠΕΝ που επίσης δεν λαμβάνουν σχετική πρόνοια ή μέριμνα ( χαρακτηριστικό παράδειγμα ο υπό συζήτηση στη Βουλή Νόμος για την ανακύκλωση) .
Ας σημειωθεί ότι στις ενεργειακές κοινότητες συμμετέχουν γυναίκες μόνον σε ποσοστό 2% σε επίπεδο οργάνων ενώ στο 50% αυτών δεν υπάρχει καθόλου γυναικεία συμμετοχή. Ακολούθως δεν υπάρχουν προτάσεις και για τη χρηματοδότηση γυναικείων επιχειρήσεων στα Χρηματοδοτικά Προγράμματα που σχεδιάζει το ΥΠΕΝ. Τα κονδύλια του μηχανισμού στήριξης θα αποτελούσαν μία εξαιρετική ευκαιρία για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας με προβλέψεις για την έμφυλη διάσταση του ζητήματος , κάτι που δυστυχώς δεν παρατηρούμε να γίνεται. .
Στην επερχόμενη συζήτηση του ΤΑΑ στη Βουλή θα πρέπει να αναδειχθεί αυτή η διάσταση του θέματος , ότι πρόκειται δηλαδή για ένα σχέδιο που εθελοτυφλεί ως προς το κομβικό θέμα της επαγγελματικής απασχόλησης και της επιχειρηματικής προοπτικής των γυναικών .
Β8 Υπουργείο Εξωτερικών –
Β9 Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Προτάσεις του Γραφείου του Εθνικού Εισηγητή για την Καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων, κ. Ηρακλή Μοσκώφ:
Δράση 1.4.3 Πρόληψη και αντιμετώπιση trafficking και πορνείας – survival sex
Η όποια νομοθετική πρωτοβουλία υιοθετηθεί από την Κυβέρνηση θα πρέπει να είναι στο πλαίσιο της Σύμβασης του 1949 των Ηνωμένων Εθνών για την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων και της εκμετάλλευσης της πορνείας τρίτων, καθώς και του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 (2013/2103(INI)) για «Σεξουαλική εκμετάλλευση και πορνεία και τον αντίκτυπό τους στην ισότητα των φύλων»
Ζητάμε η επικείμενη νομοθετική πρωτοβουλία να είναι στην κατεύθυνση των πολιτικών που θεσμοθέτησαν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Σουηδία, η Γαλλία, Ισλανδία, η Νορβηγία, έχοντας ως γνώμονα ότι η πορνεία και η σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και κοριτσιών αποτελούν μορφές βίας και συνιστούν εμπόδιο στην ουσιαστική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, όπως και την ουσιαστική στήριξη των εκδιδομένων προσώπων και την πάταξη του trafficking γυναικών και ανηλίκων. Τέλος, επισημαίνουμε ότι η ποινικοποίηση μιας συμπεριφοράς δεν θα έχει αποτέλεσμα από μόνη της, αλλά μόνον εφόσον συνοδεύεται με κοινωνική πολιτική για τις εκδιδόμενες και διαπαιδαγώγηση για τους νέους και τους πελάτες.
Καταλήγουμε: Η πορνεία δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα, είναι μορφή βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών. Η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται εργασία και επάγγελμα. Δεν μπορεί να υπάρχουν επιχειρήσεις πορνείας και πορνικών υπηρεσιών. Το κράτος δεν επιτρέπεται να εισπράττει φόρους από την πορνεία.

Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική
Απεργία
http://www.facebook.com/femstrike2019
feministikodiktio8marti@gmail.com
Σοφία Κάντα kanta@otoe.gr 6973083986

Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
nroubani@gmail.com
https://www.facebook.com/enowhumanrights/
+30 694 429 5094

Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων
Κοινωνική Παρέμβαση Δυτικά
email paremvasidytika@gmail.com
ιστοσελίδα https://paremvasidytika.wordpress.com/
facebook @paremvasiDytika
instagram koinwniki_paremvasi_dytika/
youtube https://bit.ly/2KCAdPk
elenist9@gmail.com

Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ)
Αρκαδίου 9, Αγία Παρασκευή 15341
http://www.kede.org kede@kede.org https://www.facebook.com/groups/23810084828
fotini.sianou@gmail.com;

Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»
https://tomov.gr/ info@tomov.gr
Αναστασία Γκολιομύτη 6977270790.
Στέλλα Σάμου 6948820219

Φεμινιστική Συλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑ https://www.facebook.com/groups/391995412113784
aikape@gmail.com;
30 Ιουλίου 2021, 10:40 | Μίκα Ιωαννίδου για την Ελληνική Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Λόμπυ Γυναικών

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σχετικά με την υπό διαβούλευση κείμενο του ΕΣΔΙΦ η Ελληνική Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Λόμπυ Γυναικών θέλει να υποβάλει τις παρακάτω παρατηρήσεις και προτάσεις:

Πιστεύουμε ότι η διαβούλευση θα έπρεπε να είναι περισσότερο τακτική.

Διαπιστώνουμε τη μη εκπροσώπηση της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ, που είναι η μεγαλύτερη Συνομοσπονδία Γυναικείων Οργανώσεων στη χώρα μας, στο Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας.

Σύμφωνα με την πρόσφατη εθνική νομοθεσία (ν.4604/19) αλλά και τη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (άρθρο 9) απαιτείται ουσιαστική διαβούλευση σε τακτική βάση με τις γυναικείες οργανώσεις που έχουν εθνική και ευρωπαϊκή εμπειρία. Αυτό θα βοηθήσει σημαντικά το έργο του Υπουργείου Εργασίας και της Γενικής Γραμματίας.

Γενικές Παρατηρήσεις – Προτάσεις:

Πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο στο ΕΣΔΙΦ να γίνει συγκεκριμένη αναφορά των επιπτώσεων της κρίσης λόγω COVID19 στις γυναίκες και ιδίως στα ζητήματα της απασχόλησης, ανεργίας και έμφυλης βίας τα οποία έχουν επιδεινωθεί ιδιαίτερα.

Είναι αναγκαία η σαφής αναφορά στην διασύνδεση και συχνή επικοινωνία του Υφυπουργείου και της Γενικής Γραμματείας για στήριξη και συνεργασία σε όλες τις ενέργειες του ΕΣΔΙΦ που αναφέρονται στις ενημερωτικές εκστρατείες και την πληροφόρηση με σαφή πρόβλεψη και προγραμματισμό και στήριξη στο ΕΣΔΙΦ.

Θεωρούμε αναγκαία την σύνδεση και κοστολόγηση των δράσεων και των προτάσεων με σαφήνεια και προϋπολογισμό, ιδίως από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ.

Ειδικότερα:

Υπουργείο Δικαιοσύνης (σελ.42):

Για το θέμα της Πορνείας και της άμεσης διασύνδεσης με το trafficking, για το οποίο η Ελληνική Αντιπροσωπεία του ΕΛΓ έχει διενεργήσει σειρά συνεδρίων και ενημερωτικών εκστρατειών με την παρουσία εκπροσώπων του Υφυπουργείου για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια, της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και αρμοδίων φορέων, όπως το Εργαστήρι Αστεακής Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Ευρωπαϊκό και Εθνικό Κοινοβουλίου, καθώς και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Απαιτείται ενσωμάτωση και πρόβλεψη εκ μέρους της Γενικής Γραμματείας για μεταφράσεις, έκδοση φυλλαδίων και διενέργεια εθνικών και ευρωπαϊκών συνεδρίων. Ειδικότερα, απαιτείται να προωθηθεί νομοθετική πρωτοβουλία στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1949 για την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων και της εκμετάλλευσης της πορνείας τρίτων και του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 (2013/2103(INI)) για «Σεξουαλική εκμετάλλευση και πορνεία και ο αντίκτυπός τους στην ισότητα των φύλων».

Ζητάμε η επικείμενη νομοθετική πρωτοβουλία να είναι στην κατεύθυνση των πολιτικών που θεσμοθέτησαν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Σουηδία, η Γαλλία, Ισλανδία, η Νορβηγία, έχοντας ως γνώμονα ότι η πορνεία και η σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και κοριτσιών αποτελούν μορφές βίας και συνιστούν εμπόδιο στην ουσιαστική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, όπως και την ουσιαστική στήριξη των εκδιδομένων προσώπων και την πάταξη του trafficking γυναικών και ανηλίκων.

Θεωρούμε ότι θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη σας την επισήμανση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι υπάρχουν πολλές συνδέσεις μεταξύ της πορνείας και της εμπορίας ανθρώπων, το οποίο αναγνωρίζει ότι η πορνεία — τόσο σε παγκόσμιο όσο και ευρωπαϊκό επίπεδο — τροφοδοτεί την εμπορία ευάλωτων γυναικών και ανήλικων κοριτσιών, ένα μεγάλο ποσοστό των οποίων είναι μεταξύ 13 και 25 ετών· και επισημαίνει ότι, όπως το αποδεικνύουν στοιχεία που επεξεργάστηκε η προπαρασκευαστική Επιτροπή, η πλειοψηφία των θυμάτων (62 %) προορίζονται για σεξουαλική εκμετάλλευση, με τις γυναίκες και τα ανήλικα κορίτσια να ανέρχονται σε 96 % των βεβαιωμένων και εικαζόμενων θυμάτων, ενώ το ποσοστό θυμάτων από χώρες εκτός ΕΕ έχει αυξηθεί κατά την τελευταία πενταετία και στη χώρα μας.

Η παράταση του χρόνου παραγραφής όταν πρόκειται για σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση ανηλίκων είναι αναγκαία όπως και η επιμήκυνση της έκτισης της ποινής σε όλα τα παρόμοια εγκλήματα.

Οι βασικοί άξονες της επικείμενης νομοθετικής πρωτοβουλίας θα πρέπει είναι οι εξής :

1.Καταπολέμηση της διακίνησης, συμπεριλαμβανομένου του Διαδικτύου και μέσω της ενισχυμένης προστασίας των θυμάτων, που συμμετέχουν σε δικαστικές διαδικασίες.

2. Αποποινικοποίηση των εκδιδόμενων προσώπων και την υποστήριξη εκείνων που θέλουν να απομακρυνθούν από την πορνεία μέσω ενός προγράμματος διεξόδου από την πορνεία, καθώς και την κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη.

3. Πρόληψη της πορνείας και την πρόσβαση σε αυτή, κυρίως για τις νέες και τους νέους.

4. Απαγόρευση αγοράς σεξουαλικών υπηρεσιών και την ευθύνη των πελατών της πορνείας.

Σκοπός του νέου νομοθετικού πλαισίου θα πρέπει να είναι η προστασία των θυμάτων, η απαγόρευση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και η αποφυγή οποιασδήποτε εισόδου στην πορνεία.

Προτείνουμε :

1) Την ποινικοποίηση όλων των μορφών προαγωγής μαστροπείας.

2) Κατάργηση του αδικήματος προσέλκυσης πελατών, οι εκδιδόμενες είναι θύματα όχι παραβάτες.

3) Ευθύνη των πελατών : επιβολή προστίμου (1.500€) με προσαύξηση εφόσον πραγματοποιείται με υποτροπή. Τριετή φυλάκιση και πρόστιμο 45.000 € η πράξη προσέλκυσης αποδοχής ή απολαβής επαφών σεξουαλικής φύσης από ένα άτομο που ασκεί πορνεία, ακόμα και περιστασιακά, εφόσον το άτομο είναι ανήλικο ή ιδιαιτέρως ευάλωτο, εμφανώς ή σε γνώση του δράστη, εξαιτίας κάποιας ασθένειας, κάποιας αναπηρίας, κάποιου ιδιαίτερου προβλήματος ή σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή είναι θύμα trafficking. Επισημαίνουμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών από εκδιδόμενα άτομα κάτω των 21 ετών πρέπει να συνιστά εγκληματική πράξη, ενώ οι υπηρεσίες των εκδιδόμενων ατόμων δεν πρέπει να τιμωρούνται. Επίσης, οι κατ’ εξακολούθηση παραβάτες θα πρέπει πέραν της επιβολής του προστίμου, να παρακολουθούν ειδικά stage ώστε να αποκτήσουν κίνητρα αλλαγής σεξουαλικής συμπεριφοράς.

4) Προγράμματα πρόληψης και εκπαίδευσης που θα προωθούν την ισότητα των φύλων και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, που ήδη έχουν εξαγγελθεί, αλλά πρέπει να διδάσκονται από εξειδικευμένους δασκάλους και καθηγητές από τις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης με στόχο την αποτροπή της εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος και όχι μόνο, εκστρατείες ευαισθητοποίησης των ανδρών χρηστών σεξουαλικών υπηρεσιών, όπως και δημιουργία ειδικών δομών .

5) Τη δημιουργία προγραμμάτων ΟΑΕΔ για επανένταξη και την εξεύρεση εργασίας των ατόμων που επιθυμούν να εξέλθουν από την πορνεία.

6) Ενημερωτικά προγράμματα σε συνεργασία με τις Πρεσβείες κρατών που υπάρχει τροφοδότηση και προώθηση γυναικών στην πορνεία μέσω παραπλανητικών αγγελιών και υποσχέσεων.

7) Θέσπιση τακτικών και εμπιστευτικών επισκέψεων παροχής συμβουλών και υγείας για τα εκδιδόμενα άτομα εκτός πορνείων· (Ψ. ΕΚ)

8) Άδεια παραμονής για αλλοδαπές εκδιδόμενες, που εγγυώνται την έξοδο τους από την πορνεία. Η συμμετοχή τους σε πρόγραμμα διεξόδου από την πορνεία, που θα παρέχει συγκεκριμένα δικαιώματα όπως:-Έκδοση προσωρινής άδειας παραμονής για αλλοδαπές, με δυνατότητα ανανέωσης της όσο διαρκεί το πρόγραμμα και στη συνέχεια δυνατότητα μετατροπής σε άδεια παραμονής άλλου σκοπού,-Χρηματοδοτική βοήθεια με στόχο την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη (AFIS) για όσα εκδιδόμενα άτομα δεν μπορούν να επωφεληθούν από τα κοινωνικά ελάχιστα.

9) Δημιουργία ειδικού Ταμείου από το οποίο θα χρηματοδοτούνται προγράμματα οικονομικής, επαγγελματικής, ψυχολογικής, κοινωνικής στήριξης ατόμων που εξακριβωμένα επιθυμούν να εξέλθουν από την πορνεία. Το Ταμείο θα χρηματοδοτείται από τον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους. Επίσης, τα έσοδα από τα πρόστιμα των χρηστών σεξουαλικών υπηρεσιών θα πρέπει να πηγαίνουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην ενίσχυση του Ταμείου, το οποίο θα συντάσσει ετήσιες εκθέσεις και θα δίνεται η δυνατότητα να συμμετέχει, ως παρατηρήτρια, εκπρόσωπος γυναικείων οργανώσεων.

10) Εκπαίδευση του δημόσιου τομέα – όλες οι υπηρεσίες που ασχολούνται με την πορνεία (π.χ. αστυνομία, οι υγειονομικές αρχές, οι δικαστές, οι φορολογικές αρχές) χρειάζονται εκπαίδευση για να αυξηθεί η συνειδητοποίηση των όρων διαβίωσης των προσώπων που δουλεύουν στην πορνεία και στο trafficking και οι επιπτώσεις του τραύματος.

Ιδιαίτερη έμφαση θα θέλαμε να δώσουμε στο θέμα της παιδικής πορνείας, η οποία δεν μπορεί ποτέ να είναι εθελούσια, επειδή τα παιδιά δεν έχουν την ικανότητα «συναίνεσης» στην πορνεία· και θα πρέπει η χώρα μας να ακολουθήσει τη σύσταση της ΕΕ που προτρέπει τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν την παιδική πορνεία (κάτω των 18 ετών) όσο το δυνατόν πιο δραστήρια, δεδομένου ότι αποτελεί την πλέον ειδεχθή μορφή πορνείας· απαιτεί επειγόντως μια προσέγγιση μηδενικής ανοχής με βάση την πρόληψη, την προστασία των θυμάτων και τη δίωξη των πελατών· Σχετικά υπομνήματα και επιστολές σας έχουμε υποβάλει.

Επισημαίνουμε ότι η ποινικοποίηση μιας συμπεριφοράς δεν θα έχει αποτέλεσμα από μόνη της, αλλά μόνον εφόσον συνοδεύεται με κοινωνική πολιτική για τις εκδιδόμενες και διαπαιδαγώγηση για τους νέους και τους πελάτες.

Καταλήγουμε: Η πορνεία δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα, είναι μορφή βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών. Η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται εργασία και επάγγελμα. Δεν μπορεί να υπάρχουν επιχειρήσεις πορνείας και πορνικών υπηρεσιών. Το κράτος δεν επιτρέπεται να εισπράττει φόρους από την πορνεία.

Σχετικά με τις δράσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και τις ενέργειες της επιτροπής που έχει συσταθεί ζητούμε :

Να προσδιοριστεί ο όρος «γυναικοκτονία» ως : «έγκλημα μίσους που βασίζεται στο φύλο και συνδέεται με τα στερεότυπα του φύλου» ή «δολοφονία γυναικών από άνδρες επειδή είναι γυναίκες, ή που συνδέεται με τα στερεότυπα του φύλου.

Ζητούμε να περιληφθεί στο ΕΣΔΙΦ πρόταση για τα εγκλήματα μαστροπείας και της εκμετάλλευσης πόρνης, καθώς με το νόμο 4619/11.10.19 αφαιρέθηκε ο ποινικός χαρακτήρας που προεβλέπετο. Συγκεκριμένα: α) στο άρθρο 349 του Π.Κ. περί μαστροπείας, αφαιρέθηκε η τρίτη περίπτωση του άρθρου που αφορούσε την προστασία των γυναικών και προέβλεπε «όποιος κατ’ επάγγελμα ή από κερδοσκοπία προάγει στην πορνεία γυναίκα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 18 μηνών και με χρηματική ποινή¨, θέτοντας επιβαρυντική περίπτωση αν ¨η τέλεση της πράξης ή η συμμετοχή σε αυτή γίνεται από υπάλληλο κατά την άσκηση της υπηρεσίας του ή επωφελούμενο από την ιδιότητά του αυτή¨ και β) το άρθρο 350 του Π.Κ. με τίτλο «Εκμετάλλευση πόρνης», το οποίο όριζε «άντρας που συντηρείται ολικά ή εν μέρει από γυναίκα που ασκεί κατ’ επάγγελμα την πορνεία και από την εκμετάλλευση των σχετικών ανήθικων κερδών της τιμωρείται με φυλάκιση έξι μηνών μέχρι τριών ετών, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί για άλλη βαρύτερη αξιόποινη πράξη» καταργήθηκε ολοσχερώς.

Η αφαίρεση των ως άνω διατάξεων στον ελληνικό Ποινικό Κώδικα μειώνει την προστασία των ευάλωτων αυτών γυναικών, αφού αφήνει ατιμώρητους τους προαγωγούς και τους εκμεταλλευτές τους και έρχεται βέβαια σε πλήρη αντίθεση με την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.

Η κατάργηση της Σαρία στη χώρας μας θα πρέπει πλέον να υλοποιηθεί και να στηριχθεί μέσω των πολιτικών Ισότητας.

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (σελ.55):

Παρατηρούμε ότι το ΥΠΑΤ δεν αναφέρεται διόλου σε εξειδικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα των γυναικών της υπαίθρου σε τομείς που έχουμε ως χώρα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Επίσης, απουσιάζουν προτάσεις για στήριξη των αγροτουριστικών επιχειρήσεων καθώς και των γυναικείων συνεταιρισμών μέσω του Οργανισμού ΔΗΜΗΤΡΑ. Τέτοιες εκπαιδεύσεις την τετραετία 2004 – 2009 έδωσαν τεράστια ώθηση στην παραμονή, πρόοδο και συμμετοχή των γυναικών στον αγροτικό τομέα, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας.

Ειδικότερες Δράσεις:

Πιστεύουμε ότι πρέπει να περιληφθεί συγκεκριμένα η ενίσχυση της Γραμμής 15900 καθώς και γραμμών ορισμένων ΔΕΠΙΣ, αλλά και γραμμών γυναικείων οργανώσεων που αδυνατούν να συνεχίσουν να λειτουργούν μόνο εθελοντικά. Επίσης, η αύξηση των ξενώνων φιλοξενίας και των συμβουλευτικών κέντρων για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, σε επίπεδο δήμων είναι αναγκαία να προωθηθεί μέσω του ΕΣΔΙΦ.

Στα ζητήματα της Έμφυλης Βίας και της καταπολέμησης της Σεξουαλικής Βίας έχουμε κηρύξει εκστρατεία ενημέρωσης στην οποία έχετε κληθεί και μετάσχει και η οποία παρακαλούμε να περιληφθεί και στο ΕΣΔΙΦ ώστε να στηριχτεί και στο μέλλον μέσω ΕΣΠΑ.

Παρακαλούμε στα πλαίσια της ανάγκης στήριξης των δικτύων των εθελοντικών γυναικείων οργανώσεων να προβλεφθεί μέσω ΕΣΠΑ ή άλλου χρηματοδοτικού εργαλείου μικρή χρηματοδότηση για χορήγηση στοιχειώδους εξοπλισμού και τουλάχιστον ενός ατόμου για γραμματειακή υποστήριξη, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν, μέσω Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Ο τελικός έλεγχος θα ανήκει στο Υφυπουργείο για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια.

Τέλος, θεωρούμε αναγκαία και συμφωνούμε με τη θέσπιση βραβείων Ισότητας, όχι μόνο προς τις επιχειρήσεις, αλλά και των δικτύων των Γυναικείων Οργανώσεων, οι οποίες αφιλοκερδώς προσφέρουν σημαντικότατο έργο στήριξης της Πολιτείας στις πολιτικές Ισότητας, με ανιδιοτέλεια.

Για την Ελληνική Αντιπροσωπεία του ΕΛΓ

Μίκα Ιωαννίδου Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ

Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών

Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων
29 Ιουλίου 2021, 14:48 | Κατερίνα Τσ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η ύπαρξη ενός σχεδίου δράσης για την ισότητα των φύλων είναι πολύ σημαντικό βήμα για ένα κράτος που θέλει να διατείνεται ότι ενδιαφέρεται για την πρόνοια και την κοινωνική ευημερία των πολιτών της, και δη των γυναικών που αποτελούν διαχρονικά έναν ταλαιπωρημένο από διακρίσεις πληθυσμό.
Το σχέδιο είναι πολυποίκιλο ως προς τους άξονες του και τους φορείς που ερωτήθηκαν/συνεργάστηκαν για την δημιουργία του. Στα θετικά του σημεία η πρόθεση εκπαίδευσης μιας ευρείας γκάμας επαγγελματιών (αστυνομικοί, εκπαιδευτικοί, προσωπικό υγείας) που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανίχνευση και πρόληψη της βίας κατά των γυναικών. Τόσο ο ΕΚΔΔΑ όσο και το ΕΚΚΑ είναι δυο εξαιρετικοί φορείς που μπορούν ουσιαστικά να συμβάλλουν.
Η πρόθεση εκπαίδευσης βέβαια δεν πρέπει να συγχέεται με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στην διάθεση (;) των ομάδων να εκπαιδευτούν. Η εκπαίδευση θα πρέπει να είναι καθολική και ενιαία για τους επαγγελματικούς κλάδους, προκειμένου να μπορέσει να εφαρμοστεί και καθολικά ως χάραξη πολιτικής.
Επίσης, σημαντική δυνητικά και η αναφορά στις επιτροπές ισότητας σε επίπεδο δήμων και περιφέρειας για την εφαρμογή του σχεδίου σε τοπικό επίπεδο, με την προϋπόθεση πως είναι ουσιαστικά ενεργές και δεν έχουν δημιουργηθεί λόγω υποχρεωτικότητας.
Σε ότι αφορά τον 1ο άξονα για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών:
-Άμεση υιοθέτηση του όρου «γυναικοκτονία» για να χαρακτηρίσει και να περιγράψει τα εγκλήματα αφαίρεσης της ζωής γυναικών από άνδρες του στενού κοινωνικού περιβάλλοντος τους (πρωην/εν διαστάσει/νυν συζύγους, συντρόφους, πατέρες κλπ) και αυστηροποίηση των ποινών. Η υιοθέτηση του όρου γυναικοκτονία, έναντι της ανθρωποκτονίας ως ισχύει, θα καταδείξει όχι μόνο τις ποιοτικές διαφορές που ισχύουν στα εγκλήματα κατά των γυναικών, αλλά και το μέγεθος του προβλήματος, με την οποία η ελληνική κοινωνία έχει βρεθεί αντιμέτωπη.
– Άρση του νομοσχεδίου για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια και επαναδιαπραγμάτευση του τρόπου με τον οποίο θα ορίζεται η επιμέλεια των τέκνων διαζευγμένων γονέων, ιδιαίτερα σε περίπτωση κακοποίησης.
– Αυστηροποίηση των ποινών που επιβάλλει το ΕΣΡ και πιο ενδελεχής έλεγχος των λεγομένων/γραφόμενων ως προς το σεξιστικό περιεχόμενο τους. Τον τελευταίο καιρό καταγράφεται σωρεία σεξιστικών χυδαιοτήτων σε τηλεόραση και τύπο και εξαιρετικά μεροληπτική στάση έναντι των θυτών. Οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να ενταχθούν και εκείνοι ως επαγγελματική ομάδα στην προαναφερθείσα εκπαίδευση.
– Να ληφθεί υπόψιν η γνώμη και τα αιτήματα φεμινιστικών συλλογικοτήτων που κάνουν χρόνια τώρα εξαιρετική δουλειά στην επίλυση ζητημάτων έμφυλης βίας.
Ο πρώτος άξονας είναι ο πιο σημαντικός κατά την γνώμη μου διότι όσο οι γυναίκες βρίσκονται σε κίνδυνο, δε νοείται να μιλάμε για ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα και θέσεις ηγεσίας, διότι χωρίς το βασικό δίχτυ διασφάλισης της ατομικής ακεραιότητας (σωματικά και ψυχολογικά) είναι αναπόδραστο οι γυναίκες να αποθαρρύνονται.

Σε ότι αφορά τον 3ο άξονα για την ισότιμη συμμετοχή στην αγορά εργασίας:
Πολύ σημαντική στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο η θέσπιση άδειας για όλες τις εργαζόμενες που μέχρι τώρα εξαιρούνταν από την 6μηνη άδεια ανατροφής (π.χ ΙΔΟΧ σε ΟΤΑ). Χρήσιμο θα ήταν να ενισχυθεί η ενημέρωση όλων των αρμόδιων υπαλλήλων των γραφείων προσωπικού για τα δικαιώματα των εγκύων/λεχώνων, καθώς πολλές φορές έχουν πλήρη άγνοια και προκαλούν γραφειοκρατική και διοικητική ταλαιπωρία. Επίσης ο ΣΕΠΕ θα μπορούσε να έχει διακριτό τμήμα πληροφόρησης και ενημέρωσης για τα δικαιώματα των γυναικών που εγκυμονούν/ γεννούν.
29 Ιουλίου 2021, 11:22 | Χ.Ε.Ν. ΕΛΛΑΔΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΧΕΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ 2021-2025

Επί της Αρχής του Σχεδίου
• Θετικό σημείο η πρόθεση και η προσπάθεια για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση διατομεακών πολιτικών για την καταπολέμηση της ανισότητας και των διακρίσεων λόγω φύλου.
• Πρόκειται για ένα πολυσυλλεκτικό σχέδιο δράσης, το οποίο για να αποκτήσει συνοχή έχει ανάγκη:
1. Αναμόρφωσης ως προς τη δομή:
Κάθε Υπουργείο (Σελ. 13 – 56) ακολουθεί τη δική του λογική ως προς την παρουσίαση των δράσεων που υλοποίησε, υλοποιεί και προτίθεται να υλοποιήσει δίχως διακριτή χρονική κατηγοριοποίηση. Ο αναγνώστης -και κυρίως τα ενδιαφερόμενα μέρη που καλούνται να διαβουλευτούν και μελλοντικά να υλοποιήσουν τις επιμέρους δράσεις ανά άξονα- θα πρέπει να ανατρέχουν στις σελίδες 57 και εντεύθεν για να διαβάσουν τις μελλοντικές δράσεις που παρουσιάζονται πλέον ανά άξονα και όχι κατά Υπουργείο.
2. Εναρμόνισης ως προς τη γλώσσα και την ορολογία:
Πρέπει να υπάρχει κοινή ορολογία / γλώσσα για να τεκμηριώνεται η συναντίληψη των Υπουργείων και όλων των ενδιαφερομένων μερών για τα μέτρα καταπολέμησης που θέλει να εισάγει. Για παράδειγμα, στη σελίδα 5 γίνεται λόγος για τις γυναίκες θύματα σκόπιμης ανθρωποκτονίας από μέλος της οικογένειάς τους, ενώ σε άλλο σημείο γίνεται χρήση του όρου «γυναικοκτονία». Η εισαγωγή του όρου «γυναικοκτονία» είναι σημαντική για τη νομική μας ορολογία και τη δικαιακή μας κουλτούρα, πρέπει να γίνει αποδεκτή από όλα τα μέρη, διότι, με αυτόν τον τρόπο καταδεικνύεται η πολιτική βούληση καταπολέμησης της έμφυλης βίας.
3. Επιστημονικής τεκμηρίωσης
Δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση στο Σχέδιο. Στο πλαίσιο της πολιτικής του (κεφ 1) πολλά σημεία δεν μπορούν παρά να θεωρηθούν γενικολογίες και «ευχολόγια». Αρκετά δε από τα αναφερόμενα στοιχεία αφορούν παλαιότερα έτη, όπου δεν υπήρχε η πανδημία, της οποίας τις σημαντικές επιπτώσεις πρέπει να λάβουμε υπόψη στην παρούσα φάση. Ο Στόχος 4.8. και τα «παραγόμενα» αποτελέσματα που περιλαμβάνονται (σελ. 90-92) και αφορούν «στην ενίσχυση στατιστικών στοιχείων, ερευνών και πρόσβασης στη γνώση υπό την οπτική του Φύλου», θα έπρεπε, κατά την γνώμη μας, να προταχθεί χρονικά του σχεδιασμού των υπολοίπων, καθώς οι αναφερόμενες σε αυτόν έρευνες και μελέτες, η αναβάθμιση του Παρατηρητηρίου και η ψηφιακή αναβάθμιση της Βιβλιοθήκης θα μπορούσαν να δώσουν όλα εκείνα τα επιστημονικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για τον σχεδιασμό μιας ενιαίας, συνεκτικής και αποτελεσματικής πολιτικής προς την επίτευξη της Ισότητας των Φύλων.
4. Αποσαφήνισης των δράσεων κάθε Υπουργείου
Δεν είναι εμφανή /ή δεν καταγράφονται τα αποτελέσματα των δράσεων που υλοποιούνται από τα Υπουργεία, ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη διαδικασία της διαβούλευσης και της αξιολόγησης των προτεινόμενων μελλοντικών δράσεων του Σχεδίου. Ελπίζουμε ότι υπάρχουν και ότι έχουν ληφθεί υπόψη κατά την κατάρτιση του Σχεδίου Δράσης.
5. Συμμετοχής των γυναικείων / φεμινιστικών οργανώσεων
Είναι εμφανές ότι υπάρχει έλλειμμα ως προς τη συμμετοχή των γυναικείων / φεμινιστικών οργανώσεων που εργάζονται στο πεδίο και διαθέτουν εμπειρία και τεχνογνωσία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σύνθεση του Εθνικού Συμβουλίου Ισότητας Φύλων στο οποίο μόνο 2 εκ των 15 μελών προέρχονται από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Στο Σχέδιο αναφέρεται ότι θα διευρυνθεί η σύνθεση των μελών του (σελ.93) δίχως να γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στα κριτήρια, τον αριθμό ή την ποσόστωση των μελών του ανά χώρο.
6. Ποιοτικής και ποσοτικής μέτρησης συγκεκριμένων αποτελεσμάτων
Το Σχέδιο παρουσιάζει 4 άξονες με συνολικά 20 στόχους που είναι «σαφείς, μετρήσιμοι, συναφείς, ρεαλιστικοί όπου αυτό είναι δυνατόν», όπως αναφέρεται στη σελίδα 58. Οι 67 συνολικά δράσεις που αντιστοιχούν στους στόχους αυτούς αναλύονται σε δεκάδες «παραγόμενα» αποτελέσματα, τα οποία θα πρέπει να είναι αντιστοίχως μετρήσιμα, συναφή κ.λπ. Ελπίζουμε, αφενός, ότι έχει υπάρξει, ήδη, μέριμνα για την ποσοτική και ποιοτική μέτρηση αποτελεσμάτων, όπως η ενημέρωση, η συνεργασία, η δικτύωση, η διερεύνηση, η συμμετοχή κ.λπ. που αναφέρονται πολλές φορές, αφετέρου, ότι -αν και δεν είναι από τώρα ευκρινές- εκείνοι που θα κληθούν να υλοποιήσουν, θα γνωρίζουν «ποια παραγόμενα αποτελέσματα έχουν οριστικοποιηθεί και θα προκριθούν προς υλοποίηση και ποια θα υλοποιηθούν σε δεύτερο χρόνο», όπως αναφέρεται στη σελίδα 59. Έχει σημασία να το γνωρίζουν αυτό όσοι διαβουλευτούν επί του Σχεδίου, διότι, βάσει αυτού, θα κληθούν να καταθέσουν τις (επιστημονικά τεκμηριωμένες) απόψεις τους, αλλά και τις προτάσεις τους προς τη βελτίωση του Σχεδίου.
7. Κατάθεσης συγκεκριμένου προϋπολογισμού
Ελπίζουμε ότι ο Ανάδοχος που έχει αναλάβει την κατάρτιση του Προϋπολογισμού και του χρονοδιαγράμματος να έχει μεριμνήσει επ’ αυτού. (σελ. 96). Θα έπρεπε όμως να έχει κατατεθεί και να είναι σαφής ο προϋπολογισμός στο ΕΣΔΙΦ.
8. Συγκεκριμένου μηχανισμού παρακολούθησης των δράσεων
Η διαδικασία παρακολούθησης της υλοποίησης είναι πολύπλοκη. Φαίνεται να εμπλέκονται πολλοί φορείς, δεν υπάρχει σαφήνεια επ΄ αυτού.
9. Χρονοδιαγράμματος παρακολούθησης δράσεων από τη στιγμή έγκρισης
Η ολοκλήρωση των ενεργειών για τη λειτουργία του μηχανισμού τοποθετείται στα τέλη του 2022 (σελ. 93). Ελπίζουμε ότι οι αρμόδιοι έχουν μεριμνήσει για την παρακολούθηση όσων δράσεων υλοποιούνται ήδη, όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο 2 του Σχεδίου, αλλά και όσων είναι ήδη οριστικοποιημένες.
Προκαλεί ερωτηματικά το σημείο που αναφέρεται στη σελίδα 59, ότι η παρακολούθηση θα αρχίσει έως τα τέλη του 2022. Στο μεταξύ, πώς θα γίνεται ο έλεγχος και η ανατροφοδότηση της υλοποίησης;
10. Συμμετοχής στη διαδικασία ελέγχου και παρακολούθησης από την κοινωνία των πολιτών (εμπειρογνώμων, γυναικείων / φεμινιστικών οργανώσεων κλπ.)
Από την ανάλυση του μηχανισμού παρακολούθησης είναι εμφανές ότι η προβλεπόμενη συμμετοχή των γυναικείων / φεμινιστικών οργανώσεων είναι εξαιρετικά μικρή.
Παράλληλα, φαίνεται πως o συντάκτης του ΕΣΔΙΦ δεν θεωρεί σημαντική τη μέτρηση της αποτελεσματικότητας των πολιτικών από τους αποδέκτες, δηλαδή τις γυναίκες. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα καταγραφής των αποτελεσμάτων στους τελικούς αποδέκτες με τους κατάλληλους δείκτες. Είναι εξαιρετικής σημασίας η ενεργός συμμετοχή της Κοινωνίας των Πολιτών και ιδιαίτερα των γυναικείων / φεμινιστικών οργανώσεων που όχι μόνον έχουν την τεχνογνωσία και την εμπειρία, αλλά λειτουργούν και ως συνδετικοί κρίκοι μεταξύ πολιτείας και τελικών αποδεκτών (τις γυναίκες). Μόνον έτσι θα μπορούσε να αξιολογηθεί σωστά η αποτελεσματικότητα των ενεργειών και δράσεων του Εθνικού Σχεδίου.
Η μέτρηση της αποτελεσματικότητας ενός μέτρου / μιας ενέργειας θα πρέπει να αφορά και την επίδρασή τους στην καθημερινότητα των γυναικών. Δεν μπορεί να εκφράζεται μονόπλευρα μέσα από ποσοτικούς δείκτες, όπως ο αριθμός των δημόσιων φορέων που διαθέτουν Σχέδια Ισότητας, τα ποσοστά απασχόλησης, ή τα νούμερα καταγγελιών. Χρειάζεται και ποιοτική προσέγγιση / ανάλυση. Ελπίζουμε ο ανάδοχος να έχει λάβει υπόψη του αυτές τις παραμέτρους κατά τη διαδικασία σχεδιασμού.

Ειδικότερα ανά κεφάλαιο του Σχεδίου και προς επίρρωση των παραπάνω γενικότερων παρατηρήσεων και σχολίων:
Κεφάλαιο 1: Πλαίσιο πολιτικής Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025
Τεκμηρίωση στρατηγικών επιλογών ΕΣΔΙΦ 2021-2025
Η αναφορά στους ήδη ψηφισμένους νόμους, όπως ο 4531/2018 και ν.4604/2019 με στόχο «…την ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου στις τομεακές πολιτικές αλλά και στο τοπικό επίπεδο», ενώ οι στερεοτυπικές αντιλήψεις και ανισότητες συνεχίζουν να είναι υπαρκτές και να διαχέονται σε όλους τους τομείς της ζωής, όπως της πολιτικής, κοινωνικής, προσωπικής και επαγγελματικής» (σελ 5) αποτελεί, κατά την άποψη μας, ευχολόγιο και έμμεση αποδοχή της μη αποτελεσματικής εφαρμογής τους και όχι επιστημονική τεκμηρίωση.
«Σύμφωνα με την Eurostat, 7 γυναίκες σκοτώθηκαν από τον σύντροφό τους μέσα στο 2020, ενώ δεν υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα για τις γυναίκες θύματα σκόπιμης ανθρωποκτονίας από μέλος της οικογένειάς τους.
Επιπρόσθετα, εκτιμάται ότι το 25% – 42% των κοριτσιών που ανήκουν στον πληθυσμό των μεταναστών κατοίκων απειλούνται με τον κίνδυνο ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, ενώ το 2% των γυναικών δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διαδικτυακή παρενόχληση. Επίσης, το 2016 υπήρχαν 138 καταχωρημένες γυναίκες θύματα εμπορίας ανθρώπων» (σελ 5).
Επιχειρείται τεκμηρίωση με τη χρήση μιας επιλεκτικής μείξης στοιχείων με διασπορά χρονική για ζητήματα που έχουν ανάγκη εξειδικευμένης και κατά περίπτωση αντιμετώπισης.
«Απαιτούνται, συνεπώς, σημαντικές προσπάθειες σε επίπεδο κινητροδότησης, ευαισθητοποίησης και υποστήριξης, για την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών σε θέσεις εξουσίας, ευθύνης και ηγεσίας, τη μείωση του χάσματος σε σχέση με τη συμμετοχή των ανδρών, αλλά και τις επιδόσεις σε επίπεδο ΕΕ, καθώς επίσης και για την ουσιαστική εφαρμογή των ποσοστώσεων που πλέον προβλέπονται στη νομοθεσία» (σελ 6).

Σε συνδυασμό με τις προβλέψεις του Σχεδίου που «χαμηλώνουν τον πήχη» σε ό,τι αφορά την επιχειρούμενη ποσόστωση -καθώς δεν προβλέπεται μέτρο για ποσόστωση 50% – 50% – ανάγεται και πάλι η τεκμηρίωση σε ευχολόγιο. Η ποσόστωση 50% – 50% είναι αδιαπραγμάτευτο αίτημα, ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε σε Σχέδιο Δράσης που αφορά στην Ισότητα των Φύλων.

«Συνεπώς, αναγνωρίζονται ανάγκες για δράσεις που διευκολύνουν και ενθαρρύνουν τον συνδυασμό οικογενειακής και προσωπικής ζωής και εργασίας, ιδιαίτερα δε σε σχέση με τη φροντίδα βρεφών και νηπίων ηλικίας από 3 μηνών έως 2,5 ετών, που προάγουν την ισότητα στις αμοιβές, αντιμετωπίζουν τα επαγγελματικά στερεότυπα λόγω φύλου, προωθούν τη γυναικεία επιχειρηματικότητα και ενισχύουν την εκπαίδευση και κατάρτιση γυναικών και κοριτσιών στην έρευνα και την τεχνολογία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης». (σελ 7) Ευχολόγιο: χρειάζονται τεκμηριωμένες και συγκεκριμένες προτάσεις για την εναρμόνιση οικογενειακής και προσωπικής ζωής με δείκτες καταμερισμού χρόνου για φροντίδα παιδιών / αναπαραγωγικές εργασίες (μεταξύ συζύγων)
«Η οριζόντια ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου στις τομεακές πολιτικές και στην πολυεπίπεδη διακυβέρνηση αποτελεί βασικό μέσο για την προώθηση της ισότητας και την αντιμετώπιση πολλαπλών και παγιωμένων διακρίσεων. Η θεματική της ισότητας των φύλων υπεισέρχεται στα εθνικά σχέδια δράσης άλλων φορέων (όπως Δικαιώματα του Παιδιού, Ρατσισμού, Κοινωνικής Ένταξης Μεταναστών και ΑμεΑ) με τα οποία απαιτείται διαρκής και αποτελεσματικός συντονισμός» . (Σελ. 8)

Δεν αναφέρεται με σαφήνεια ο φορέας συντονισμού, οι μηχανισμοί ελέγχου και οι δείκτες παρακολούθησης και αξιολόγησης. Κυρίως, δεν προβλέπεται η συμμετοχή των τελικών αποδεκτών στη διαδικασία μέτρησης της αποτελεσματικότητας.

«Στον τομέα της οικονομίας, η αρχή της ένταξης της διάστασης του φύλου στους προϋπολογισμούς (gender budgeting) εισήχθη για πρώτη φορά στην κεντρική διοίκηση με τον ν.4604/2019 και θα απαιτηθεί προσπάθεια και συνεργασία για την ορθή εφαρμογή των προβλέψεων και την αξιοποίηση θα απαιτηθεί προσπάθεια και συνεργασία για την ορθή εφαρμογή των προβλέψεων και την αξιοποίηση αυτού του εργαλείου από τα Υπουργεία». (Σελ. 8)

Η χρήση του όρου «προσπάθεια», όπως και σε άλλα σημεία είναι ενδεικτική του χαρακτήρα του «ευχολογίου» που λαμβάνει το Σχέδιο.

«Η καταπολέμηση των έμφυλων διακρίσεων και των στερεοτύπων σε όλες τις εκφάνσεις του βίου και των δημόσιων πολιτικών καθίσταται επιτακτική για τη βελτίωση της θέσης αλλά και της ζωής των ανθρώπων και ειδικότερα των γυναικών. Οι σχετικές θεματικές δράσεις απαιτούν μεγαλύτερη προσπάθεια για την ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου σε όλους τους τομείς της ζωής, (π.χ. στην πολιτική, κοινωνική, προσωπική και επαγγελματική), εντατική και αποτελεσματική διακυβέρνηση για τα θέματα της ισότητας με οριζόντιες και κάθετες συνεργασίες, καθώς και διοργάνωση περισσότερων ενημερωτικών σεμιναρίων και ενεργειών που έχουν ως κύριο σκοπό την ευαισθητοποίηση των ατόμων και της κοινωνίας γύρω από την ισότητα των φύλων» (Σελ. 9)

Και πάλι η έννοια της «προσπάθειας» προσδίδει τον χαρακτήρα «ευχολογίου» στο Σχέδιο και φαίνεται να δίνει εξαρχής περιθώρια για τη μη υλοποίηση των απαιτούμενων πολιτικών και μέτρων. Επιπλέον, η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση είναι σημαντικοί παράμετροι αλλά δεν είναι το όλον, καθώς πέραν της πρόληψης εξ ίσου σημαντική είναι η υλοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών και η λήψη μέτρων που θα πρέπει να τηρούνται και να ελέγχεται η τήρηση τους ή μη.

Κεφάλαιο 2 : Προτάσεις για την οριζόντια εφαρμογή της διάστασης του Φύλου και τον σχεδιασμό πολιτικών και δράσεων στο πλαίσιο του ΕΣΔΙΦ 2021-2025
2.1 Διαβούλευση στο Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας Φύλων
Η συμμετοχή δύο εκπροσώπων από οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών σε σύνολο δεκαπέντε μελών του Εθνικού Συμβουλίου Ισότητας των Φύλων αναδεικνύει το έλλειμμα συμμετοχής των γυναικείων / φεμινιστικών οργανώσεων στη διαδικασία σχεδιασμού.
2.2. Συμμετοχή των κυβερνητικών φορέων στην διαμόρφωση των τομεακών πολιτικών για την ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου.
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει και επί της Αρχής του Εθνικού Σχεδίου
1. η προβληματική δομή παρουσίασης των πολιτικών που έχουν ήδη εφαρμοστεί, αυτών που εφαρμόζονται και αυτών που θα εφαρμοστούν, δίχως διακριτή χρονική κατηγοριοποίησή τους και ανά Υπουργείο,
2. η έλλειψη τεκμηρίωσης π.χ. σε ό,τι αφορά προηγούμενα πορίσματα, όπως αυτό που αναφέρεται στη Δράση 1.4.3 του Υπουργείου Εξωτερικών και το οποίο δεν περιλαμβάνεται ή στη μέτρηση αποτελεσματικότητας των πολιτικών και των μέτρων που έχουν ήδη εφαρμοστεί (σελ.22)
a. δεν διευκολύνουν την παρακολούθηση του Σχεδίου από τον αναγνώστη και άρα την καταγραφή τεκμηριωμένων και κυρίως συγκεκριμένων απόψεων,
b. δεν συμβάλλουν στην απαιτούμενη συνοχή του, αν και ο συντάκτης προσβλέπει σε οριζόντιες πολιτικές,
c. δεν διευκολύνει τον εντοπισμό τυχόν ελλειμμάτων που πρέπει να καλυφθούν, ώστε το Σχέδιο να μεριμνήσει σχετικά και να επιτευχθεί η βάση πάνω στην οποία θα εφαρμοστούν οι οριζόντιες πολιτικές.
d. Αντίθετα, εκκινείται ένας οριζόντιος σχεδιασμός πάνω σε ανομοιογενή βάση με κίνδυνο την αποσπασματικότητα των παρεμβάσεων.
e. Στο ίδιο κεφάλαιο είναι εμφανές το έλλειμμα ως προς την πρόβλεψη ενεργούς συμμετοχής των γυναικείων / φεμινιστικών οργανώσεων και των εμπειρογνωμόνων με αποτέλεσμα να μην αξιοποιείται επί της ουσίας η πολυετής εμπειρία και τεχνογνωσία τους
Παράδειγμα 1 : Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (σελ 24, 25)
Ως προς την «Ευαισθητοποίηση του αστυνομικού προσωπικού και ιδιαιτέρως του προσωπικού Υπηρεσιών «πρώτης γραμμής», το οποίο παρουσιάζει υψηλή πιθανότατα επαφής με πιθανές υποθέσεις (θύματα, δράστες) και τη «Συμμετοχή σε εκπαιδευτικά προγράμματα και ημερίδες στο εσωτερικό και εξωτερικό. Θέματα που αφορούν την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας και του trafficking, αποτελούν ευρύτερο αντικείμενο διδασκαλίας στις Σχολές της Αστυνομικής Ακαδημίας, στο πλαίσιο μαθημάτων, διαλέξεων και εκπαιδεύσεων»
Παράδειγμα 2 : Άξονας Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη Προτεραιότητα 4: Ενσωμάτωση διάστασης φύλου σε τομεακές Πολιτικές (Σελ. 26).
Στόχος 4.3 : Βελτίωση θέσης γυναικών που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις και άρση του κοινωνικού αποκλεισμού τους.
Δράση 4.3.4. Υποστήριξη κρατούμενων και αποφυλακισμένων μητέρων «Εκπαίδευση αποφυλακιζομένων και αποφυλακισμένων γυναικών σε θέματα οικογενειακής επανένταξης.
•Εκπαίδευση και κατάρτιση αποφυλακιζομένων και αποφυλακισμένων γυναικών σε στοχευμένα θέματα ένταξης στην αγορά εργασίας.
•Εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού (καταστήματα κράτησης, Αστυνομίας, ΟΑΕΔ, Δήμων, Υπηρεσιών Ασύλου, Αλλοδαπών κ.λπ.) σε θέματα οικογενειακής επανένταξης κρατουμένων και αποφυλακισμένων γυναικών».
Αν και οι προτάσεις είναι στη σωστή κατεύθυνση, θεωρούμε μείζονος σημασίας την πρόβλεψη της συνέργειας στο πεδίο με τις γυναικείες / φεμινιστικές οργανώσεις και με εμπειρογνώμονες, ώστε το θεωρητικό υπόβαθρο να συνδυαστεί με τις πραγματικές ανάγκες της ομάδας στόχου.
Παράδειγμα 3 : Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (σελ. 36):

«Περαιτέρω, περιλαμβάνεται η ενίσχυση της συνεργασίας των επιτελικών υπηρεσιών του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με την Επιθεώρηση Εργασίας και τον Συνήγορο του Πολίτη για τη βελτίωση της εφαρμογής του θεσμικού πλαισίου για την αντιμετώπιση των διακρίσεων και την προώθηση των ίσων ευκαιριών και της ισότητας μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην εργασία και απασχόληση, αλλά και του νέου πλαισίου για τη βία και παρενόχληση στην εργασία μετά την κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 190 και την υιοθέτηση των σχετικών εφαρμοστικών μέτρων στο Μέρος ΙΙ του ν. 4808/2021».
Η υιοθέτηση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 190 είναι πολύ θετική, αλλά χρειάζεται να ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις των γυναικείων / φεμινιστικών οργανώσεων για το θέμα.

Παράδειγμα 4 : Υπουργείο Υγείας (σελ.37)
«Στο πλαίσιο της εξασφάλισης της καθολικής πρόσβασης των γυναικών σε καινοτόμο, βιώσιμης και υψηλού επιπέδου ποιότητας υγειονομική περίθαλψης, το Υπουργείο Υγείας έχει, ήδη, αναπτύξει μηχανισμούς διατομεακής συνεργασίας αναφορικά με:
✓ Προγράμματα ενημέρωσης και εκπαίδευσης αναφορικά με ζητήματα αναπαραγωγικής υγείας και οικογενειακού προγραμματισμού
Χρειάζονται συγκεκριμένες προτάσεις και ενεργή συμμετοχή των γυναικείων/φεμινιστικών οργανώσεων.

Οι προτάσεις της ΧΕΝ Ελλάδος για διατομεακές πολιτικές και ανά άξονα δράσεις:

Η ΧΕΝ Ελλάδος είναι μία από τις παλαιότερες γυναικείες, εθελοντικές οργανώσεις στην Ελλάδα και παγκόσμια, με όραμα έναν κόσμο συμπερίληψης για όλες τις γυναίκες ανεξάρτητα από φυλή, καταγωγή, χρώμα, ηλικία, πίστη, ιδεολογία, σεξουαλικό προσανατολισμό, έναν κόσμο ισότητας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, έναν κόσμο όπου οι γυναίκες υποστηρίζονται να ηγηθούν θετικών κοινωνικών αλλαγών για τις ίδιες και για τις κοινότητες μέσα στις οποίες ζουν.
Με γνώμονα την ανάγκη κάθετων και οριζόντιων συνεργειών για την αντιμετώπιση όχι μόνο των επιπτώσεων, αλλά και των αιτιών της ανισότητας και των διακρίσεων λόγω Φύλου, καταθέτει τις εξής συγκεκριμένες προτάσεις διατομεακών πολιτικών και ανά άξονα δράσεων προς υλοποίηση στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025:

1. Διατομεακές πολιτικές:
• Να είναι υποχρεωτική η εφαρμογή των πολιτικών ισότητας και να μην εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια των φορέων: π.χ. δημιουργία και λειτουργία των Δημοτικών Επιτροπών Ισότητας των Δήμων, Επιτροπές Ισότητας στα ΑΕΙ κ.λπ.

• Να είναι υποχρεωτική η εφαρμογή Κώδικα Δεοντολογίας για την αντιμετώπιση ανισοτήτων και διακρίσεων (ιδιαίτερα λόγω φύλου) εντός των φορέων στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα και να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι μηχανισμοί ελέγχου εφαρμογής και αντιμετώπισης των παραβάσεων
• Να δημιουργηθούν επιστημονικά τεκμηριωμένα εργαλεία αξιολόγησης και διερεύνησης των προσωπικών στάσεων και αντιλήψεων του προσωπικού και των ηγετών (διευθυντών, εργοδοτών) στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και η επιμόρφωση μέσω σεμιναρίων να αφορούν όλους (προσωπικό και ηγεσία).
• Διευκόλυνση της συμμετοχής στο σχεδιασμό, την υλοποίηση και τον έλεγχο της μέτρησης της αποτελεσματικότητας των πολιτικών – όπου είναι εφικτό – των ομάδων στόχου (νέες/νέοι, εργαζόμενες/εργαζόμενοι, μετανάστες μετανάστριες κ.ο.κ.): με στόχο την εστίαση στα θέματα που πραγματικά απασχολούν την κάθε ομάδα.
• Η λειτουργία των ομάδων στόχου ως μηχανισμοί ελέγχου για τη διαφάνεια και τη χρηστή διοίκηση και την αποτελεσματικότητα των πολιτικών πρέπει να θεωρείται εξαιρετικά σημαντική.
• Οι δράσεις και οι εκπαιδεύσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης πρέπει να απευθύνονται και να αφορούν και τους άνδρες/αγόρια. Η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των γυναικών και κοριτσιών τις ενδυναμώνει να ηγηθούν των αλλαγών σε προσωπικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο, ωστόσο, η ενημέρωση & η ευαισθητοποίηση των ανδρών και αγοριών θα συμβάλει άμεσα στην αντιμετώπιση των ζητημάτων μέσα από τη μετατροπή των κοινωνικών και πολιτιστικών κανόνων.
• Η συμμετοχή της Κοινωνίας των Πολιτών, ιδιαίτερα των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων και η αξιοποίηση της εμπειρίας και της τεχνογνωσίας τους στο πεδίο είναι σημαντική στον σχεδιασμό και την εφαρμογή των επιμέρους πολιτικών και εν γένει η ανάπτυξη στρατηγικών συνεργειών, ώστε οι πολιτικές και τα μέτρα να απαντούν στις πραγματικές ανάγκες των γυναικών.
• Τέλος, αλλά εξ ίσου σημαντική είναι η ενημέρωση του κοινωνικού συνόλου σε σχέση με τις πολιτικές των υπουργείων για την δημιουργία μιας βάσης ουσιαστικής έμφυλης ισότητας, με παροχή ίσων ευκαιριών τόσο στην ιδιωτική, όσο και στην δημόσια σφαίρα, προκειμένου να εξαλειφτούν οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών

2. Προτάσεις για ανά άξονα δράσεις:
1. Πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας

Για την καταπολέμηση των αιτιών που προκαλούν τη βία κατά των γυναικών, την προστασία όσων γυναικών επιβιώνουν και την καταστολή των βίαιων συμπεριφορών εναντίον τους:
• Την ενημέρωση/ευαισθητοποίηση της σχολικής κοινότητας, παιδιών και εκπαιδευτικών, όλων των βαθμίδων σε συνέργεια με φεμινιστικές/γυναικείες οργανώσεις και αντικείμενο
o την έμφυλη ισότητα,
o την καταπολέμηση των έμφυλων διακρίσεων,
o την καταπολέμηση σεξιστικών στερεοτύπων και προκαταλήψεων (στο παιγνίδι, στη διδακτέα ύλη, στην επιλογή επαγγελμάτων)
o την αντιμετώπιση των πατριαρχικών αντιλήψεων (ανωτερότητα / κατωτερότητα του ενός φύλου έναντι του άλλου) και των σχέσεων εξουσίας, εντός και εκτός οικογένειας
• Την βελτίωση των ήδη υπαρχουσών υποδομών και την επέκταση του δικτύου με περισσότερα καταφύγια κακοποιημένων γυναικών και παιδιών (συμπεριλαμβανομένων και των εφήβων, κοριτσιών και αγοριών) και με πλήρη στελέχωση από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (νομικούς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, συμβούλους απασχόλησης), αλλά και διοικητικό προσωπικό. Υιοθέτηση Κανόνων Δεοντολογίας για όλο το προσωπικό σε σχέση με τη διαχείριση και αντιμετώπιση των περιστατικών.

• Σε ό,τι αφορά τις Αστυνομικές Αρχές:
 συνεχής εσωτερικός έλεγχος για την εφαρμογή των πολιτικών ισότητας και εντός του Σώματος,
 διερεύνηση των στάσεων των ίδιων των αστυνομικών σε θέματα φύλου, έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας,
 δημιουργία μηχανισμών ελέγχου και αντιμετώπισης εγκληματικών ενεργειών και συμπεριφορών των ίδιων των αστυνομικών οργάνων σε θέματα έμφυλης βίας,
 συνεργασία με νομικούς, ψυχολόγους, κοινωνικούς επιστήμες και κοινωνικούς λειτουργούς στην διαχείριση των θυμάτων έμφυλης βίας,
 παρουσία ψυχολόγου ή κοινωνικού επιστήμονα / κοινωνικού λειτουργού κατά τη διαδικασία καταγγελίας από τα θύματα,
 χρήση επιστημονικά τεκμηριωμένων εργαλείων καταγραφής και διαχείρισης περιπτώσεων (π.χ. ερωτηματολόγια)
 τήρηση της ιδιωτικότητας κατά τη διαδικασία καταγγελίας που θα αφορά και τα πρόσωπα του κοινωνικού, οικογενειακού, φιλικού περιβάλλοντος του θύματος που αποφασίζουν να προβούν σε καταγγελία.
Θεωρούμε τα παραπάνω σημαντικά, καθώς ακόμη και σήμερα υπάρχουν καταγγελίες ότι
• αποσιωπούνται ή/και συγκαλύπτονται περιστατικά έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας,
• στα θύματα γίνονται «υποδείξεις» να τα «βρουν» με τον κακοποιητή τους και να επιστρέψουν στο σπίτι, για να μην διαλύσουν την οικογένειά τους,
• αστυνομικοί είναι και οι ίδιοι θύτες,
• πρόσωπα του οικογενειακού, φιλικού, κοινωνικού περιβάλλοντος θυμάτων που αποφασίζουν να καταγγείλουν περιστατικά στοχοποιούνται από τους θύτες.
• Σε ό,τι αφορά τις Δικαστικές Αρχές:
 συνεχής εσωτερικός έλεγχος για την εφαρμογή των πολιτικών ισότητας και εντός του Δικαστικού Σώματος,
 διερεύνηση των στάσεων των ίδιων των δικαστικών λειτουργών σε θέματα φύλου, έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας,
 δημιουργία μηχανισμών ελέγχου και αντιμετώπισης συμπεριφορών των ίδιων των δικαστικών λειτουργών σε θέματα έμφυλης βίας,
 συνεργασία με ψυχολόγους, κοινωνικούς επιστήμες και κοινωνικούς λειτουργούς στην διαχείριση των θυμάτων έμφυλης βίας και ιδιαίτερα για την αποφυγή έκδοσης δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας των κακοποιητών με τα θύματα (δυστυχώς συχνά εκδίδονται τέτοιες αποφάσεις κυρίως για παιδιά, ακόμη και αν βρίσκονται σε καταφύγια κακοποιημένων).
 παρουσία εξειδικευμένου επιστήμονα (ψυχολόγου, κοινωνικού επιστήμονα, κοινωνικού λειτουργού) κατά τη διαδικασία κατάθεσης από τα θύματα
• Σε ό,τι αφορά το Σύστημα Υγείας:
 Υιοθέτηση εργαλείων για την καταγραφή περιπτώσεων έμφυλης βίας / βιασμών από τα δημόσια νοσοκομεία (π.χ. το rape kit)
 Δημιουργία δικτύου κατάλληλα επιμορφωμένων συνηγόρων για να συνοδεύουν τις γυναίκες που έχουν υποστεί βία στα δημόσια νοσοκομεία
• Εντατικοποίηση της ενημέρωσης / ευαισθητοποίησης της ευρύτερης κοινωνίας μέσα από καμπάνιες για τις οποίες θα πρέπει να θεσπιστεί και το πλαίσιο προώθησης τους από τα δημόσια και ιδιωτικά ΜΜΕ.

2. Ισότιμη συμμετοχή γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων/ ηγετικούς ρόλους
Με σκοπό την ενεργοποίηση των γυναικών και των κοριτσιών για τη συμμετοχή τους στα κοινά και την προετοιμασία κάλυψης θέσεων ευθύνης:
o Αδιαπραγμάτευτη η ποσόστωση 50% – 50% τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
o Η ενδυνάμωση και η ανάπτυξη ηγετικών ικανοτήτων των γυναικών για την συμμετοχή στη δημόσια σφαίρα, αλλά και σε ανώτερες βαθμίδες ηγεσίας να αναχθεί σε επιστημονικό πεδίο/επιστημονική κατεύθυνση και να ενταχθεί στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
o Δημιουργία περισσότερων υποδομών (βρεφονηπιακοί σταθμοί κλπ.) που θα εξυπηρετούν τους νέους γονείς και θα τους επιτρέπουν μεγαλύτερη εμπλοκή τους στη δημόσια σφαίρα (επαγγελματικές και πολιτικές δραστηριότητες).
o Σεμινάρια ενδυνάμωσης ανδρών για μεγαλύτερη εμπλοκή τους στην ιδιωτική σφαίρα και αποδοχής του γονεϊκού τους ρόλου.
o Ενημέρωση σχολικής κοινότητας, παιδιών και εκπαιδευτικών και των δύο βαθμίδων, σε συνέργεια με φεμινιστικές, γυναικείες οργανώσεις με στόχο τα αγόρια και τα κορίτσια να υποστηριχθούν ως προς την ισότιμη συμμετοχή στην ιδιωτική και δημόσια σφαίρα και ιδιαίτερα τα κορίτσια να αποκτήσουν δεξιότητες για την ανάληψη ηγετικών ρόλων.

3. Ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας
• Για την ενίσχυση της γυναικείας εργασίας και επιχειρηματικότητας και την εναρμόνιση της επαγγελματικής και της προσωπικής ζωής απαιτείται η ενσωμάτωση της διάστασης φύλου σε τομεακές πολιτικές, προκειμένου να αναδειχθούν τα οφέλη της για όλους τους εμπλεκόμενους, την κοινωνία, την οικονομία και την ανάπτυξη:
Ενδεικτικά:
• Δημιουργία περισσότερων βρεφονηπιακών σταθμών και δομών φροντίδας ηλικιωμένων και ατόμων με προβλήματα υγείας που θα συμβάλουν στην εναρμόνιση της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και θα επιτρέπουν την απρόσκοπτη επαγγελματική δραστηριότητα των γυναικών στηρίζοντας ενεργά τον ρόλο τους ως φροντιστές της οικογένειας.
• Παράλληλα, οι σύζυγοι / σύντροφοι πατέρες πρέπει να ενδυναμωθούν στο να συμμετέχουν ενεργά στην αναπαραγωγική μη αμειβόμενη εργασία της ιδιωτικής σφαίρας υποστηρίζοντας τις γυναίκες στην συμμετοχή τους στην αμειβόμενη παραγωγική εργασία και σε κάθε επαγγελματική τους δραστηριότητα.
• Να διευκολυνθεί και να ενισχυθεί η επιλογή των γυναικών να αναπτύξουν επιχειρηματική δράση ή ελεύθερο επάγγελμα και να υπάρχει ποσόστωση 50% στη συμμετοχή τους σε υψηλές θέσεις ευθύνης στις επιχειρήσεις.
• Να γίνονται επιπλέον σεμινάρια και να κινητροδοτηθεί η συμμετοχή γυναικών σε τομείς όπου παραδοσιακά δεν έχουν υψηλά ποσοστά συμμετοχής π.χ. Έρευνα και Τεχνολογία
• Ενημέρωση/ ευαισθητοποίηση του προσωπικού και της ηγεσίας σε εργασιακά περιβάλλοντα, που οι γυναίκες βρίσκονται αντιμέτωπες με σεξιστικές αντιλήψεις π.χ. στον τομέα των ΜΜΕ, σε παραδοσιακά «ανδροκρατούμενα» εργασιακά περιβάλλοντα, π.χ στον Στρατό, στην Αστυνομία στα σώματα ασφαλείας κ.λπ.
4. Υποχρεωτική κατάρτιση (όπου δεν υπάρχει) και παρακολούθηση της εφαρμογής Κώδικα Δεοντολογίας στον δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα για την αντιμετώπιση ανισοτήτων και διακρίσεων (ιδιαίτερα λόγω φύλου).

4. Ενσωμάτωση διάστασης Φύλου σε τομεακές πολιτικές
Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη ένταξη της εκπαίδευσης σε θέματα σεξουαλικότητας, σεξουαλικών δικαιωμάτων, σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας στα σχολεία όλων των βαθμίδων:
o Επιμόρφωση εκπαιδευτικών με ιδιαίτερη έμφαση και αφετηρία την αναγνώριση της δικής τους στάσης έναντι της σεξουαλικότητας, των σεξουαλικών δικαιωμάτων κ.λπ.
o Ενεργό συμμετοχή και διάδραση των νέων στη διαδικασία – ποιες είναι οι δικές τους ανάγκες ως προς την ενημέρωση – την ανάπτυξη δεξιοτήτων και των υγειών /ασφαλών συμπεριφορών.
o Μάθημα σεξουαλικότητας σε όλες τις βαθμίδες με γλώσσα και ορολογία ανάλογη
o Θετική προσέγγιση της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας ως δικαίωμα, και όχι μόνο ως τρόπος αντιμετώπισης/επίλυσης προβλημάτων.
o Δημιουργία μονάδων Υγείας σε όλα τα σχολεία (σωματική, πνευματική, κοινωνική ευεξία) στελεχωμένες με γιατρό/νοσηλεύτρια, ψυχολόγο, κοινωνικό επιστήμονα, κοινωνικό λειτουργό).
28 Ιουλίου 2021, 19:32 | Μαρία ΣΤΡΑΤΗΓΑΚΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Με ανυπομονησία περιμέναμε δύο χρόνια το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων της κυβέρνησης. Εν τω μεταξύ συνειδητοποιήσαμε, ως κοινωνία, ότι αυξήθηκε η έμφυλη βία ανάμεσα στα εγκλεισμένα ζευγάρια, ότι οι γυναικοκτονίες είναι καθημερινές, ότι η σεξουαλική παρενόχληση είναι πράξη βίας. Θεωρήσαμε ευκαιρία της κυβέρνησης να «απαντήσει» στην κριτική που της έχει ασκηθεί για την (πρωτόγνωρη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα) συγχώνευση της πολιτικής ισότητας με την οικογενειακή και δημογραφική πολιτική. Όμως, το 98σέλιδο κείμενο που τέθηκε σε διαβούλευση μας απογοήτευσε πολλαπλά:
1. Δεν έχει κεντρικό πολιτικό στόχο όπως όλα τα άλλα πριν από αυτό. Δεν αξιοποιεί τα νέα ζητήματα των έμφυλων σχέσεων που αναδείχθηκαν με την πανδημία όπως είναι η τηλεργασία, η υγειονομική φροντίδα, οι γυναικοκτονίες, ο ρόλος των γυναικών στην ανθεκτικότητα της κοινωνίας.
2. Η ανάλυση της κατάστασης (πλαίσιο πολιτικής) στηρίζεται σε ελάχιστα στατιστικά στοιχεία και ερευνητικά δεδομένα. Δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση των διαπιστώσεων, αλλά ούτε προβλέπονται επιστημονικές, νομοπαρασκευαστικές ή συμβουλευτικές επιτροπές με εμπειρογνώμονες και φορείς της κοινωνίας των πολιτών.
3. Οι 4 άξονες προτεραιότητας είναι οι αναμενόμενοι και οι ελάχιστοι δυνατοί: η έμφυλη βία, τα κέντρα αποφάσεων, η αγορά εργασίας και οι τομεακές πολιτικές (εκπαίδευση, υγεία, πολιτισμός). Οι στόχοι είναι συνοπτικοί και επιγραμματικοί. Οι δράσεις είναι άνευρες και χωρίς φαντασία π.χ. αναβαθμίζονται σε δράσεις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της χώρας για ενσωμάτωση οδηγιών, ή η σύνταξη εκθέσεων προς τους διεθνείς οργανισμούς η οποία αποτελεί επίσης υποχρέωση της χώρας. Πολλές δράσεις αποτελούν προγράμματα που ήδη υλοποιούνται από το ΚΕΘΙ (Κέντρο Ερευνών για Θέματα ισότητας) ή προβλέπονται ήδη από τους νόμους του κράτους. Οι δείκτες δεν αντιστοιχούν στους στόχους π.χ. ο δείκτης του πολύ σημαντικού στόχου της «ενίσχυσης και αναβάθμισης του δικτύου δομών για την καταπολέμηση της βίας» είναι ο γενικότατος «δείκτης της συντροφικής βίας».
4. Η μεγάλη έμφαση στις δράσεις των Υπουργείων (οι πρώτες 41 σελίδες) θα ήταν είναι καλοδεχούμενη, αν παράλληλα εξασφαλιζόταν η πολιτική βούληση από τον Πρωθυπουργό και εποπτεία μέσω π.χ. διυπουργικής Επιτροπής σε επίπεδο Γενικών Γραμματέων. Μόνον τότε θα μπορούσαμε να αισιοδοξούμε ότι μερικές τουλάχιστον από τις εξαγγελίες θα πραγματοποιηθούν και θα έχουν ενσωματώσει τη διάσταση του φύλου. Ανάμεσα στα Υπουργεία ξεχωρίζει το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για την οργάνωση των δράσεων του και ακολουθεί το Υπουργείο Εσωτερικών που λόγω της προηγούμενης εμπειρίας (μέχρι το 2019 η Γραμματεία Ισότητας ανήκε σε αυτό) αλλά και λόγω της εποπτείας των ΟΤΑ, παρουσιάζει συγκροτημένες δράσεις.
5. Απουσιάζει ο στόχος της ενίσχυσης των μηχανισμών για την ισότητα των φύλων, όπως δυστυχώς αναμενόταν μετά την κατάργηση της αυτοτέλειας της Γραμματείας ισότητας των φύλων. Όμως, από το Σχέδιο Δράσης απουσιάζει εντελώς και η αναφορά στον μη καταργημένο (ακόμα;) ΚΕΘΙ το οποίο λόγω της διοικητικής ευελιξίας (ΝΠΙΔ) και των εξωτερικών συνεργασιών του αποτελεί σήμερα την εμπροσθοφυλακή στο πεδίο εισάγοντας νέες θεματικές για την έμφυλη ισότητα μέσω καινοτόμων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όπως για την ταυτότητα φύλου.
6. Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην υποστήριξη των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων, ως φορέων της κοινωνίας των πολιτών. Αυτές, ούτε έλαβαν μέρος στην προετοιμασία του Σχεδίου (όπως είθισται) ούτε εκπροσωπούνται στο 11μελές Εθνικό Συμβούλιο Ισότητας (2020) παρά μόνον μέσω του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών. Η έντονη κριτική που άσκησαν κατά της συγχώνευσης της ισότητας με την δημογραφία και την οικογένεια φαίνεται να αποτέλεσε λόγο διάρρηξης των δεσμών τους με την αρμόδια Υφυπουργό.
7. Απουσιάζει η κοστολόγηση των δράσεων, το χρονοδιάγραμμα και ο τρόπος παρακολούθησης και αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης , πέραν της απλής καταγραφής των στοιχείων από τις υπηρεσίες της αρμόδιας (ανάμεσα σε άλλα) Γενικής Γραμματείας.
8. Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στις χρηματοδοτικές πηγές π.χ. του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, όπως επίσης οποιαδήποτε προσπάθεια να αξιοποιηθούν οι κατευθύνσεις της ΕΕ στον τομέα της ισότητας των φύλων στα νέα κοινοτικά χρηματοδοτικά εργαλεία (gender budgeting).
9. Στις δράσεις για τη «βελτίωση της θέσης των γυναικών που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις» αναφέρεται η εθνική καταγωγή, η αναπηρία, η ηλικία, αλλά όχι η ταυτότητα φύλου, και μάλιστα ενώ η κυβέρνηση αναγγέλλει πρόγραμμα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ. Υπάρχει βέβαια αναφορά στην «διαφορετικότητα» χωρίς όμως να διευκρινίζεται τι περιλαμβάνει.
Ως γνωστόν, το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητας των Φύλων αποτελεί πλέον προϋπόθεση για την χρηματοδότηση των Ευρωπαϊκών Ταμείων. Στο Πρόγραμμά της για τα επόμενα χρόνια (2020-2025), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενίσχυσε τους στόχους, τις διαδικασίες, και την προσέγγιση (διαθεματικότητα) των πολιτικών ισότητας των φύλων.
Όμως, εμείς στην Ελλάδα έχουμε για διαβούλευση ένα Σχέδιο Δράσης που δεν διακρίνεται, ούτε για τον λογισμό της τεκμηρίωσης και της αποτελεσματικότητας, ούτε για το όνειρο που μπορεί να εμπνεύσει για μια συμπεριληπτική κοινωνία της ισότητας. Τελικά, θα αφήσουμε να κυριαρχήσουν οι δυνάμεις της συντήρησης αντί για την εκσυγχρονιστική ευρωπαϊκή προοπτική;
Το κείμενο αυτό δημοσιευθηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ στις 25 Ιουλίου 2021 με τίτλο «Χωρίς λογισμό και όνειρο για τις γυναίκες»
27 Ιουλίου 2021, 02:27 | Νικόλας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το εθνικό σχέδιο δράσης αναλώνεται στα συνήθη και δεν αντιμετωπίζει τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Πολύ συχνά το παρατηρώ αυτό σε σχέδια και νόμους, που οι «ειδικοί» φαίνονται να μην έχουν επαφή με την πραγματική ζωή του Έλληνα πολίτη. Συγκεκριμένα, για τα περιστατικά βίας που υπάρχει κίνητρο βασισμένο στο φύλο (αυτά που ωραία βαφτίστηκαν «έμφυλη βία»), αυτά δεν αφορούν μόνο γυναίκες, όπως και δεν είναι κάθε περιστατικό βίας προς γυναίκα τέτοια «έμφυλη βία». Αντίστοιχα, και κάθε περιστατικό βίας μεταξύ ανθρώπων άλλης φυλής ή χρώματος δέρματος, δεν είναι ρατσιστική βία. Αν ένας λευκός σκοτώσει έναν μαύρο για να τον κλέψει, δεν πρόκειται σώνει και καλά για ρατσιστική βία. Ανάλογα, αν ένας άνδρας σκοτώσει μια γυναίκα για να την κλέψει, δεν είναι σώνει και καλά έμφυλη βία. Δυστυχώς, η έμφυλη και η ενδο-οικογενειακή βία δεν είναι απλά πράγματα που λύνονται με ευχολόγια και με ενημέρωση και δράσεις, καθώς πρόκειται για βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις των δραστών και μεγάλων κομματιών της κοινωνίας. Δηλαδή, πώς θα εξαλειφθεί η ενδο-οικογενειακή και η έμφυλη βία, όταν ο παπάς ή ο ιμάμης του χωριού στην μέση του πουθενά κηρύττουν ότι η γυναίκα πρέπει να υπακούει στον άνδρα και να τον ανέχεται ό,τι κι αν κάνει; Όταν ο κάθε βάρβαρος δεν εκπαιδεύεται από τους γονείς του να σέβεται το άλλο φύλο, και όταν αυτοί οι βάρβαροι δεν πατάνε στο σχολείο ή δεν του δίνουν σημασία, πώς θα εκπαιδευτούν να σεβαστούν το άλλο φύλο; Με σεμινάρια 1-2 ωρών στα σχολεία, στα οποία δεν θα πατήσουν καν και θα καπνίζουν απ’έξω; Η ψυχολογική βία, είτε από το ένα είτε από το άλλο φύλο, π.χ. «κρεβατομουρμούρα» χρόνων ή ψυχολογικοί εκβιασμοί, πότε θα αντιμετωπιστούν ως αίτια της έμφυλης και της ενδο-οικογενειακής βίας, και πώς; Δηλαδή, μία σκοτώνει τον άνδρα της, αλλά αυτός την εκβίαζε χρόνια να κάνει ό,τι της λέει για να μην την αφήσει στο δρόμο, ή της φερόταν οικτρά. Εκεί, μήπως και οι δύο άσκησαν βία; Το αντίστοιχο, αν ένας σκοτώσει την γυναίκα του που δεκαπέντε χρόνια τον κακολογεί και τον απειλεί ότι αν δεν υπακούσει θα τον χωρίσει και θα του πάρει τα παιδιά (όπως ήταν μέχρι πρόσφατα ο νόμος). Μήπως εκεί πάλι και οι δύο δεν άσκησαν βία; Θα προβλεφθεί η κατ’ εξακολούθηση ψυχολογική βία ως πιθανή έμφυλη ή ενδο-οικογενειακή βία; Δηλαδή, σε ένα παντρεμένο ανδρόγυνο που συζεί, έχουμε έμφυλη και ενδο-οικογενειακή βία εάν η γυναίκα κάθε μέρα (αλλά κάθε μέρα) λέει τον άντρα της τουλάχιστον 20 φορές «τεμπέλη, ακαμάτη, ανίκανο, ανεπρόκοπο, που όλα του τα κάνει αυτή και αυτός δεν είναι ικανός για τίποτα» ή έχουμε μόνο εάν αυτός μία των ημερών δεν την αντέξει και την χαστουκίσει ή την δείρει; Εάν αντίστοιχα, ο άνδρας απαντήσει με ύβρεις κάθε μέρα όλη μέρα, για χρόνια, θεωρείται βία ή όχι; Θεωρείται σεξιστική συμπεριφορά, απαξιωτική και μειωτική για το φύλο της συζύγου; Ακούγονται αυτά γραφικά, αλλά αυτά βιώνει η ελληνική κοινωνία και σε αυτά θα κληθούν να απαντήσουν τα δικαστήρια και αυτά βιώνουν οι μαθήτριες-μαθητές, κ.τ.λ. και τώρα και στο μέλλον. Και δεν βλέπω να απαντώνται αυτά με το εθνικό σχέδιο… Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Ρομά στο σχέδιο. Λέει το σχέδιο:

«Ενημέρωση πληθυσμών Ρομά για τους πρόωρους και εξαναγκαστικούς γάμους
και τις προβλέψεις του ελληνικού δικαίου, καθώς και για τα δικαιώματα του
παιδιού.»

Δηλαδή, προφανώς, το πρόβλημα είναι ότι οι Ρομά είναι ανενημέρωτοι και παντρεύουν τα παιδιά τους στα 12 με 13, πολλές φορές και με το ζόρι, ή δεν σέβονται και δεν φροντίζουν πολύ τα παιδιά τους. Δεν φταίει το ότι συνεχίζουν συνήθειες και παραδόσεις αιώνων της φυλής τους ή ότι ήταν, είναι, και δυστυχώς θα συνεχίσουν να είναι στο περιθώριο της κοινωνίας ως φυλή, και αυτό οδηγεί πολλές φορές σε πλημμελή φροντίδα των παιδιών τους. Δουλευόμαστε μεταξύ μας δηλαδή. Αντί να υπάρξει αρωγή και φροντίδα του κράτους, τους πατάμε μια ενημέρωση του τι πιστεύει η κοινωνία μας ως σωστό και, τέλος, θα αλλάξουν και θα ενσωματωθούν στα πιστεύω των νόμων μας.

Συνεχίζει:

» Άρση κοινωνικού αποκλεισμού γυναικών Ρομά
o Καταγραφή οργανώσεων γυναικών Ρομά για συνεχή ενημέρωση πληροφόρηση για τα δικαιώματα των γυναικών Ρομά και των υπηρεσιών στις οποίες μπορούν να απευθυνθούν.
o Συνεργασία του Δικτύου Δομών με τα Παραρτήματα Ρομά των Κέντρων Κοινοτήτων των ΟΤΑ α΄ βαθμού για παραπομπές περιστατικών έμφυλης ή ενδοοικογενειακής βίας.
o Εκστρατεία ευαισθητοποίησης μέσω παραγωγής φυλλαδίων, ιστοσελίδων και τηλεοπτικής διαφήμισης για τη μείωση της σχολικής διαρροής κοριτσιών Ρομά.
o Επιμόρφωση στελεχών του Δικτύου Δομών για την παροχή υπηρεσιών σε γυναίκες Ρομά
o Εκπόνηση σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ προγραμμάτων κατάρτισης και διά βίου μάθησης του γυναικείου εργατικού δυναμικού σε γυναίκες ΡΟΜΑ και άμεση διασύνδεσή τους με την αγορά εργασίας
o Εκπαιδευτικές εκστρατείες στις κοινότητες των Ρομά, σχετικά με τα αποτελέσματα των πρώιμων/εξαναγκαστικών γάμων.
o Συμμετοχή στην Εθνική Στρατηγική για την Κοινωνική Ένταξη των Ρομά»

Και διαβάζουμε κάποια πράγματα απερίγραπτα. Δηλαδή, εκστρατεία ευαισθητοποίησης (και) με ιστοσελίδες, γιατί προφανώς η πλειοψηφία των Ρομά έχει πρόσβαση στο ευρύ ίντερνετ… Και γενικά, καταγραφή, φυλλάδια, επιμόρφωση, προγράμματα μαθητείας, εκπαιδευτικά σεμινάρια, συμμετοχή, και, εντάξει, πάει η έμφυλη βία και από τους Ρομά… Δουλευόμαστε μεταξύ μας δηλαδή. Το προφανές το ελληνικό κράτος που χρειάζεται 1002 δουλειές να αξιοποιήσει το εργατικό δυναμικό ανέργων, αστέγων, Ρομά και όποιας άλλης περιθωριοποιημένης ομάδας, ώστε να μειώσει και τα περιστατικά βίας (κάθε μορφής) και να ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι σωστά και να μορφωθούν κατάλληλα, αυτό προφανώς δεν θα προταθεί ποτέ. Δηλαδή, εάν ο τάδε Ρομά πληρώνονταν από τον τάδε μεγάλο δήμο της χώρας για να καλύψει τις 50.000 λακκούβες των δρόμων του Δήμου και να βγάλει πιο πολλά από ό,τι θα έβγαζε με την παιδική επαιτεία (ή από την καύση ελαστικών) και υπό τον όρο ότι δεν θα υπήρχαν περιστατικά οποιασδήποτε παρανομίας από μέρους του (από έμφυλη βία, ενδο-οικογενειακή βία, μέχρι το οτιδήποτε), αυτό δεν θα κάλυπτε και τις ανάγκες του ανθρώπου και της οικογένειας του και του δήμου και της κοινωνίας, ενώ θα τον ανάγκαζε να αλλάξει και την όποια άσχημη νοοτροπία του; Αν αυτό εφαρμοζόταν όχι για έναν, αλλά για όλους; Επίσης, δεν βρήκα τις λέξεις «ναρκωτικά» και «εθισμός» πουθενά στο εθνικό σχέδιο. Προφανώς, ο αλκοολισμός και οι εθισμοί συνδέονται με βία γενικά και ιδίως με ενδο-οικογενειακή βία μόνο σε άλλες χώρες και όχι στην Ελλάδα.

Κοινώς, χτυπάμε το σύμπτωμα (ενδο-οικογενειακή και έμφυλη βία) με τσίχλες (ενημερώσεις και φυλλάδια), ούτε καν με φαρμακευτικές παστίλιες, και για την νόσο (τα βαθύτερα αίτια της βίας) ούτε λόγος. Όταν ένα από τα βαθύτερα αίτια είναι η γενική αντίληψη για τους ρόλους του άνδρα και της γυναίκας στην κοινωνία μας, δεν θα έπρεπε να ζητηθεί και από κάθε θεσμό της κοινωνίας (θρησκευτικό, κοινωνικό, σχολεία, υπηρεσίες, κράτος), να συμβάλει; Δεν παίζει ρόλο ο θεσμός της θρησκείας στο πώς θα φερθεί ο άνδρας στη γυναίκα και η γυναίκα στον άνδρα; Δεν παίζει ρόλο το σχολείο, ως πυλώνας εκπαίδευσης, στην ενδο-οικογενειακή και στην έμφυλη βία, πέρα από τα πλαίσια σεμιναρίων, ενημερώσεων, και επιμορφώσεων; Τι γίνεται με τα παιδιά που ουσιαστικά απέχουν αυτής της κοινωνικής εκπαίδευσης; Πώς ο μαθητής του 10-12 με το μηχανάκι και το τσιγάρο που όλο αποβάλλεται, αλλά και ο Ρομά μαθητής που φεύγει από το σχολείο οριστικά στα 13 του, θα αποκτήσουν εκπαίδευση που θα τους επιτρέψει να αποφύγουν την βία ενάντια στο άλλο φύλο (αλλά και γενικά); Και τέλος, ο μαθητής του 20, που θα τελειώσει το σχολείο και το πανεπιστήμιο με άριστα και θα πάρει την γυναίκα-γλάστρα-μοντέλο-αμόρφωτη (ή τον άνδρα-μαϊντανό η αντίστοιχη μαθήτρια), πώς θα αποφύγουμε το να γίνει δυνάστης της (του); Μήπως όλα αυτά, η αντιμετώπιση της (έμφυλης και μη) βίας εδράζονται ουσιαστικά στο σύστημα αξιών του καθενός και άρα στο σύστημα αξιών της κοινωνίας μας; Μήπως γι’ αυτό και χρειάζεται ολιστική αντιμετώπιση και κινητοποίηση όλων μας, για να ελαχιστοποιηθούν τα φαινόμενα βίας, και να βρεθεί η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη και το φιλότιμο; Πού είναι αυτοί οι στόχοι στο εθνικό σχέδιο δράσης; Ας πούμε, ένας συνάνθρωπος μας με πραγματική ανθρωπιά, θα χτυπούσε την γυναίκα ή/και το παιδί του συστηματικά; Εάν όχι, τότε, πού είναι ο στόχος για ανάπτυξη ανθρωπιάς στην κοινωνία μας; Με ενημερώσεις, φυλλάδια, και σεμινάρια, θα αναπτυχθεί η ανθρωπιά μας; Δεν πρέπει άρα να συζητηθούν και να στοχευθούν τα βαθύτερα αίτια της κατάστασης της κοινωνίας, της οποίας κατάστασης, η έμφυλη βία, δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα; Δεν υπάρχει μόνιμος κάτοικος της Ελλάδας (είτε είναι Ρομά, είτε είναι άστεγος, είτε είναι άνεργος, είτε όχι) που να μην ξέρει ότι η βία (και κατά των γυναικών) είναι (και καλά) λάθος. Το θέμα είναι γιατί το να βιαιοπραγήσει κανείς βγαίνει τόσο εύκολα στον καθένα μας στις μέρες μας και έχει να κάνει (και) με το σύστημα αξιών μας. Παραδείγματος χάριν, μήπως υπάρχει συσχέτιση ενδο-οικογενειακής βίας και ομοφοβικών (ή ρατσιστικών) αντιλήψεων; Μήπως και τα δύο (τρία) είναι χαρακτηριστικά μιας αντίληψης ανωτερότητας απέναντι σε άλλες ομάδες και στο διαφορετικό; Άρα, μήπως πρέπει να υπάρξει αντιμετώπιση πιο σθεναρή και πιο ολοκληρώμενη, με κίνητρα για αλλαγή νοοτροπιών και αξιών; Μάλλον, όμως, τότε πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος του σχολείου και η υποχρέωση των μαθητών να παρευρίσκονται έστω στα μαθήματα (πού είναι αυτό στο κάθε εθνικό σχέδιο δράσης για ισότητα, ένταξη, και επανένταξη;), αλλά και να προωθηθεί ένα σύστημα αξιών ισότητας όλων προς όλους από όλους τους φορείς (και από τις οικογένειες και από τις εκκλησίες και από κάθε φορέα που μπορεί να είναι διαθέσιμος), καθώς εάν η έμφυλη βία γίνει μη κοινωνικά αποδεκτή («δακτυλοδεικτούμενη»), θα ελαχιστοποιηθεί κιόλας.

Τεράστιο είναι και το θέμα της πορνείας, με την χώρα μας να έχει τις περισσότερες πόρνες από σχεδόν κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου, ανά κάτοικο, και τις περισσότερες να είναι αδήλωτες. Ένας λαός που έχει συνηθίσει σε μια τέτοια κατάσταση, πώς θα σεβαστεί μετά τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία, ιδίως όταν έχει μάθει να εκμεταλλεύεται (κατά κόρον αλλοδαπές) γυναικές για εύκολη σεξουαλική ικανοποίηση; Το θέμα είναι τεράστιο, γιατί και οι ίδιες οι γυναίκες αυτές ως επί το πλείστον δεν έχουν την θέληση να αλλάξουν την κατάσταση τους, καθώς αυτή η απασχόληση τους προσδίδει τεράστια ποσά (όταν δεν τις εκμεταλλεύεται κάποιος προαγωγός), τα οποία δεν μπορεί άλλη απασχόληση να τους προσφέρει, π.χ. εκατοντάδες ευρώ ανά ημέρα απασχόλησης. Αυτή η κατάσταση είναι μία ακόμη έκφανση των αξιών του κοινωνικού μας συνόλου, που έχει παγιωθεί εδώ και δεκαετίες (το 1970 η ελληνική γλώσσα δεν είχε την λέξη «ρωσιδάδικο», αλλά από το 1990 και μετά, 30+ χρόνια τώρα, την έχει αποκτήσει), και η οποία προφανώς προάγει την έμφυλη βία.

Άρα, ως Έλληνας πολίτης, περίμενα ένα πιο λεπτομερές, πιο ολοκληρωμένο και πιο σύνθετο εθνικό σχέδιο δράσης για την ισότητα (και) των δύο φύλων, (αλλά και των περιθωριοποιημένων ομάδων, και γενικά όλων των κατοίκων), που θα στόχευε σε σωστή θεμελίωση των αξιών της κοινωνίας μας με συγκεκριμένα μέτρα-δράσεις, και όχι μόνο με ενημερώσεις, και που θα κάλυπτε και πιο καυτά θέματα, όπως αυτό της ψυχολογικής βίας, που πολύ συχνά προηγείται της σωματικής, και που η κοινωνία μας το αντιμετωπίζει πολύ επιφανειακά.
23 Ιουλίου 2021, 09:02 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η βία είναι κατακριτέα σε κάθε μορφή της, τα ίσα δικαιώματα της γυναίκας στη διοίκηση και την εργασία είναι αυτονόητα και υποτίθεται κατοχυρωμένα εδώ και χρόνια. Μιλώντας όμως πάντα για ανισότητα μεταξύ των φύλων, όλοι σκέφτονται τη γυναίκα και κανένας τον άντρα. Σας ενημερώνω λοιπόν ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ένα τμήμα για την Αναπαραγωγική Υγεία το οποίο απασχολεί μόνο γυναικολόγους, οι οποίοι ασχολούνται μόνο με γυναικολογικά θέματα. Μάλιστα κατόπιν επιστολής μου στον Οργανισμό, ενημερώθηκα ότι δεν υπάρχουν ουρολόγοι στον Π.Ο.Υ. Φαίνεται λοιπόν ότι, παρά την υποχρέωση του Οργανισμού και των κρατών-μελών του να εξασφαλίσει ΙΣΗ πρόσβαση σε ΚΑΤΑΛΛΗΛΗΣ ποιότητας υπηρεσίες υγείας, ο Π.Ο.Υ. δεν θεωρεί απαραίτητη στο τμήμα Ανθρώπινης Αναπαραγωγής τη συμμετοχή ιατρών που είναι αρμόδιοι για το μισό πληθυσμό της Γης. Όλοι γνωρίζουμε ότι η αναπαραγωγή στον άνθρωπο επιτυγχάνεται με τη συνεργασία αμφοτέρων των φύλων, αλλά η συνεργασία αυτή δεν απαντάται στον Π.Ο.Υ. Η Ελλάδα από πλευράς της δε έχει προβεί σε καμία καμπάνια ενημέρωσης των ανδρών για την αναγκαιότητα να συμβουλεύονται προληπτικώς τον ουρολόγο, σε ετήσια βάση. Πόσο μάλλον όταν, δυστυχώς, οι άντρες δεν έχουν συμπτώματα όταν δεν λειτουργεί φυσιολογικά το γεννητικό τους σύστημα. Παρότι ανωμαλίες στον έμμηνο κύκλο ειδοποιούν τη γυναίκα για κάποια ανωμαλία, οι άντρες δεν έχουν ‘κύκλο’. Οι γυναίκες έχουν τσούξιμο όταν έχουν μόλυνση, ενώ οι άντρες είναι συνήθως ασυμπτωματικοί. Πάραυτα, ο Παπανικολάου έμαθε τις γυναίκες να συμβουλεύονται το γυναικολόγο τουλάχιστον ετησίως, αλλά κανείς δεν έμαθε στον άντρα να συμβουλεύεται ουρολόγο, αν όχι μετά τα πενήντα για να μάθει αν χρειάζεται πλέον να πετάξει τον προστάτη του. Η Νομοθεσία για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή αναφέρεται μόνο στη γυναίκα. Φαίνεται ότι το δικαίωμα του άντρα να αναπαραχθεί έχει περιοριστεί στην ειδικότερη έκφανση του άρθρου 5 του Συντάγματος της Ελλάδος. Μόλις πριν 2 έτη, κατάφερα να βάλω έναν ουρολόγο στην Εθνική Αρχή Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και στις Επιτροπές του ΕΟΠΥΥ, που αποτελούνταν αποκλειστικά από γυναικολόγους. Όταν μιλάμε για ισότητα των δύο φύλων, λοιπόν, ας αδράξουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και για τα δικαιώματα των αντρών, τουλάχιστον στην αναπαραγωγή.
19 Ιουλίου 2021, 15:26 | Γεώργιος Βουλγαρίδης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η βία είναι κατακριτέα σε κάθε μορφή της, τα ίσα διακιώματα της γυναίκας στη διοίκηση και την εργασία είναι αυτονόητα και υποτίθεται κατωχηρωμένα εδώ και χρόνια. Μιλώντας όμως πάντα για ανισότητα μεταξύ των φύλων, όλοι σκέφτονται τη γυναίκα και κανένας τον άντρα. Σας ενημερώνω λοιπόν ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ένα τμήμα για την Αναπαραγωγική Υγεία το οποίο απασχολεί μόνο γυναικολόγους, οι οποίοι ασχολούνται μόνο με γυναικολογικά θέματα. Μάλιστα κατόπιν επιστολής μου στον Οργανισμό, ενημερώθηκα ότι δεν υπάρχουν ουρολόγοι στον Π.Ο.Υ. Φαίνεται λοιπόν ότι, παρά την υποχρέωση του Οργανισμού και των κρατών-μελών του να εξασφαλίσει ΙΣΗ πρόσβαση σε ΚΑΤΑΛΛΗΛΗΣ ποιότητας υπηρεσίες υγείας, ο Π.Ο.Υ. δεν θεωρεί απαραίτητη στο τμήμα Ανθρώπινης Αναπαραγωγής τη συμμετοχή ιατρών που είναι αρμόδιοι για το μισό πληθυσμό της Γης. Όλοι γνωρίζουμε ότι η αναπαραγωγή στον άνθρωπο επιτυγχάνεται με τη συνεργασία αμφώτερων των φύλων, αλλά η συνεργασία αυτή δεν απαντάται στον Π.Ο.Υ. Η Ελλάδα από πλευράς της δε έχει προβεί σε καμία καμπάνια ενημέρωσης των ανδρών για την αναγκαιότητα να συμβουλεύονται προληπτικώς τον ουρολόγο, σε ετήσια βάση. Πόσο μάλλον όταν, δυστυχώς, οι άντρες δεν έχουν συμπτώματα όταν δεν λειτουργεί φυσιολογικά το γεννητικό τους σύστημα. Παρότι ανωμαλίες στον έμμηνο κύκλο ειδοποιούν τη γυανίκα για κάποια ανωμαλία, οι άντρες δεν έχουν ‘κύκλο’. Οι γυναίκες έχουν τσούξιμο όταν έχουν μόλυνση, ενώ οι άντρες είναι συνήθως ασυμπτωματικοί. Πάραυτα, ο Παπανικολάου έμαθε τις γυναίκες να συμβουλεύονται το γυναικολόγο τουλάχιστον ετησίως, αλλά κανείς δεν έμαθε στον άντρα να συμβουλεύεται ουρολόγο, αν όχι μετά τα πενήντα για να μάθει αν χρειάζεται πλέον να πετάξει τον προστάτη του. Η Νομοθεσία για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή αναφέρεται μόνο στη γυναίκα. Φαίνεται ότι το δικαίωμα του άντρα να αναπαραχθεί έχει περιοριστεί στην ειδικότερη έκφαση του άρθρου 5 του Συντάγματος της Ελλάδος. Μόλις πριν 2 έτη, κατάφερα να βάλω έναν ουρολόγο στην Εθνική Αρχή Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και στις Επιτροπές του ΕΟΠΥΥ, που αποτελούνταν αποκλειστικά από γυναικολόγους. Όταν μιλάμε για ισότητα των δύο φύλων, λοιπόν, ας αδράξουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και για τα δικαιώματα των αντρών, τουλάχιστον στην αναπαραγωγή.
14 Ιουλίου 2021, 16:49 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θεσπίστε πραγματικά και απτά κίνητρα για την συμμετοχή των γυναικών, και μάλιστα των νέων γυναικών, στην πολιτική και στους αιρετούς ρόλους, τους οποίους οφείλουν να υπηρετούν. Κίνητρα τα οποία να αντιστοιχούν στην καθημερινή ζωή των γυναικών. Η συμμετοχή της γυναίκας σε ρόλο αιρετής σε ΟΤΑ σε τοπικό ή σε περιφερειακό επίπεδο πρέπει να εξασφαλίζεται από διάφορες πλευρές. Η σημαντικότερη όλων, είναι η εξασφάλιση της μητρότητας (εγκυμοσύνης, γέννας, μητρικού θηλασμού), όταν η γυναίκα κατέχει ηγετικό ρόλο ή ρόλο ευθύνης ως αιρετή. Αυτήν την στιγμή καμιά νομοθεσία δεν επιτρέπει στην αιρετή νέα μητέρα να λειτουργήσει ως μητέρα και ως αιρετή ταυτόχρονα. Δεν υπάρχει νομοθεσία τέτοια που να προβλέπει την άδεια μητρότητας σε αιρετή (η οποία να είναι ταυτόρονα και ελεύθερη επαγγελματίας για παράδειγμα), την άδεια φροντίδας τέκνου επίσης. Σήμερα, ο μονόδρομος μιας Ελληνίδας αιρετής, που κατέχει και θέση ευθύνης, και μένει έγκυος, είναι, να παραιτηθεί από την θέση αυτήν χωρίς δικαίωμα επιστροφής σε αυτήν, προκειμένου να γεννήσει με ασφάλεια και να μεγαλώσει το βρέφος της.
Δεν υπάρχει τρόπος να αντικατασταθεί από συνάδελφο αιρετό για συγκεκριμμένο χρονικό διάστημα, το οποίο θα επιβάλει η άδεια μητρότητας και φροντίδας; Δεν υπάρχει τρόπος να επιστρέψει στην θέση της, χωρίς να χρειαστεί να παραιτηθεί; Δεν υπάρχει τρόπος να λήψει, όπως όλες οι γυναίκες-μητέρες δημόσιου και ιδιιωτικού τομέα;
Ζητώ δικαιοσύνη. Η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών δεν μπορεί να αφορά στην απόλυτη ισοτιμία μεταξύ τους, διότι η γυναίκα φέρει τον ρόλο της μητέρας, από την άποψη της κυοφορίας και της πρώτης φροντίδας.
Προσωπικά, δεν βρήκα κάποια νομοθεσία που να μας προστατεύει, όσο και όπου και εάν ρώτησα και απευθύνθηκα. Εάν υπάρχει, παρακαλώ να μου την υποδείξετε. Μιλώ εκ πείρας δις. Ευχαριστώ.
14 Ιουλίου 2021, 13:18 | ΔΩΡΑ ΓΟΥΛΑ/ Γ.Γ. ΕΡΓ.ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Παρά τις πρωτοβουλίες για την ισότητα των φύλων, η Ελλάδα είναι στην τελευταία θέση του Gender Equality Index
Πρόσφατα ψηφίστηκε ο ν.4604/2019 που προβλέπει την ένταξη της διάστασης του φύλου στους δημόσιους προϋπολογισμούς, ως υποχρέωση των αρχών να λογοδοτούν για τις δεσμεύσεις τους για την ισότητα των φύλων και να συνδέουν τις δεσμεύσεις με την απεικόνιση των κονδυλίων που προτίθενται να δαπανήσουν.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, η ένταξη της διάστασης του φύλου σε όλες τις πολιτικές, έχει εξαπλωθεί ως μια παγκόσμια, ολοκληρωμένη στρατηγική για την προώθηση της ισότητας των φύλων. Η ένταξη της διάστασης του φύλου αποτελεί, μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην πολιτική της ισότητας που δεν περιορίζεται απλά στη λήψη μέτρων υπέρ των γυναικών, αλλά χαράσσει πολιτικές ισότητας, τις εφαρμόζει και αξιολογεί το σύνολο των επιπτώσεων τους τόσο στους άνδρες, όσο και στις γυναίκες.
Οι προϋπολογισμοί για το φύλο δεν είναι χωριστοί προϋπολογισμοί για τις γυναίκες, καθώς δεν αποσκοπούν στην αύξηση των δαπανών αποκλειστικά για ειδικά προγράμματα για γυναίκες.
Στόχος είναι οι γυναίκες και οι άνδρες να επωφεληθούν εξίσου από τις δημόσιες δαπάνες.
Εξάλλου, η ένταξη της διάστασης του φύλου δεν είναι απλά ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά απαραίτητη διαδικασία, προκειμένου να διασφαλιστεί η σταθερή και διαρκής ανθρώπινη ανάπτυξη εντός του κοινωνικού πλαισίου με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο και με τα πιο αποδοτικά μέσα.
Στο δια ταύτα, θα πρέπει να αναπτυχθεί μια τοπική στρατηγική (local strategy), για την ενδυνάμωση της γυναίκας, όπου μέσα από μια σειρά παραμέτρους θα μπορούν να εξάγονται μετρήσιμες ενδείξεις / δείκτες τόσο ως προς τον τρόπο με τον οποίο δαπανώνται πραγματικά τα χρήματα που διατίθενται για τις γυναίκες , όσο και ως προς την αποτελεσματικότητα τους. Οι δείκτες αυτοί δε για την επίτευξη του gender balanced budget , να στοχεύουν τόσο σε ποσοτικά χαρακτηριστικά, πχ. Πόσες γυναίκες, πόσοι άντρες εργαζόμενοι, ύψος αμοιβών , κλπ, όσο και σε ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Σχόλια 1 2 »

Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

Αναρτήθηκε
13 Ιουλίου 2021, 10:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
20 Αυγούστου 2021, 10:00

Σχετικό Υλικό

Εργαλεία

Στατιστικά

Όλες οι Διαβουλεύσεις

Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

Αναρτήθηκε 13 Ιουλίου 2021, 10:00 Ανοικτή σε Σχόλια έως 20 Αυγούστου 2021, 10:00

Σχετικό Υλικό

Εργαλεία

Στατιστικά

Όλες οι Διαβουλεύσεις

Αναρτήθηκε
13 Ιουλίου 2021, 10:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
20 Αυγούστου 2021, 10:00