Στο άρθρο 16 του Κώδικα νόμων για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α΄ 84), περί των προσόντων των ιατρών εργασίας, προστίθεται παρ. 4 ως εξής:
«4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας, μετά από γνώμη του Συμβουλίου Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (Σ.Υ.Α.Ε.) και του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.), δύναται να ορίζονται και πέραν των προβλεπόμενων στην παρ. 1 του παρόντος κατηγορίες ιατρών, οι οποίοι μπορούν να ασκούν καθήκοντα ιατρού εργασίας. Με την απόφαση του πρώτου εδαφίου καθορίζονται οι ειδικότητες, οι όροι και προϋποθέσεις, το χρονικό διάστημα και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.».
Θεωρούμε ότι θα πρέπει να αρθεί μια ασάφεια, που έχει προκύψει κατά την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 2008/104/ΕΚ με το νόμο 4052/2012 και συνεχίστηκε στα άρθρα του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Π.Δ. 80/2022) αναφορικά με την υποχρέωση των Ε.Π.Α. να απασχολούν ιατρό εργασίας και τεχνικό ασφαλείας στις εγκαταστάσεις του έμμεσου εργοδότη. Ως εκ τούτου, με τη νέα ρύθμιση θα πρέπει να προβλεφθεί πώς οι Ε.Π.Α. δεν έχουν υποχρέωση απασχόλησης ιατρού εργασίας και τεχνικού ασφαλείας στις εγκαταστάσεις του έμμεσου εργοδότη, με μοναδική εξαίρεση την περίπτωση της παρ. 2 στ του άρθρου 125 του Ν. 4052/2012 για την απασχόληση του ιατρού εργασίας.
Στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ Ε.Π.Α. και έμμεσου εργοδότη για την εξασφάλιση της ασφάλειας και της υγείας των προσωρινά απασχολούμενων (παρ. «η» του άρθρου 125 του Ν. 4052/2012), θεωρείται δεδομένη η ενημέρωση της Ε.Π.Α. τόσο για το ατύχημα, όσο και για τα αίτια αυτού. Αυτή είναι η ερμηνεία που (ορθώς) δίδει η Υπηρεσία στο εν λόγω άρθρο, οπότε με ασφάλεια συνάγεται το συμπέρασμα ότι αποκλειστικά αρμόδιος για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας στο χώρο του είναι ο έμμεσος εργοδότης, αφού, μεταξύ άλλων, ο δικός του τεχνικός επιλαμβάνεται τόσο προληπτικά, όσο και σε περίπτωση ατυχήματος, ενώ αυτός είναι που θα υποδείξει οργανωτικές βελτιώσεις και άλλα ενδεδειγμένα μέτρα, για τα οποία θα πρέπει να ενημερώνεται σχετικά και η Ε.Π.Α.
Επομένως όταν βάσει του νόμου περί προσωρινής απασχόλησης, προκύπτει ότι υπεύθυνος για το εργατικό ατύχημα είναι ο έμμεσος εργοδότης, ο οποίος ασκεί αποκλειστικά το διευθυντικό δικαίωμα, θα πρέπει να καθίσταται σαφές και από την γραμματική ερμηνεία του νόμου, ότι οι Ε.Π.Α. δεν έχουν υποχρέωση να απασχολούν τεχνικό ασφαλείας και ιατρό εργασίας στις εγκαταστάσεις του έμμεσου εργοδότη, αφού τούτο είναι απόρροια της άσκησης διευθυντικού δικαιώματος που εκ των πραγμάτων δεν ασκούν οι Ε.Π.Α.
Ενόψει των ανωτέρω και προς διευκόλυνση και των αρμοδίων ελεγκτικών και δικαστικών αρχών κατά την άσκηση του ελέγχου, προτείνεται η ρητή πρόβλεψη στο νόμο, περί μη υποχρέωσης των Ε.Π.Α. για απασχόληση τεχνικού ασφαλείας και ιατρό εργασίας στις εγκαταστάσεις του έμμεσου εργοδότη, εκτός αν υπάρχει συμβατική πρόβλεψη για συνυπευθυνότητα (όπως άλλωστε ορίζεται ήδη στο νόμο), ή ο έμμεσος εργοδότης απασχολεί λιγότερους από 50 εργαζόμενους, οπότε και ο ιατρός εργασίας της Ε.Π.Α. θα ασκεί τις αρμοδιότητες παρακολούθησης της υγείας των προσωρινά απασχολούμενων (όπως ορίζεται ήδη).
Προς κύριο Αυγερο
Είναι τουλάχιστον αστείο να μιλάτε ως ειδικός σε θέματα marketing πετρελαϊκών εταιρειών και να λέτε ότι το κόστους του ΙΕ είναι μεγάλο. Είναι επίσης αστείο να προτιμάτε μη ειδικούς σε τόσο σημαντικές θέσεις, όπου η υγεία των εργαζομένων απειλείται ποικιλοτρόπως. Τέλος, είναι αστείο να μιλάτε για μονοπώλιο όταν εργάζεστε εκεί όπου εργάζεστε. Μήπως θέλετε να δώσουμε δικαίωμα σε αποφοίτους λυκείου να έχουν τα δικά σας επαγγελματικά δικαιώματα; Ή μήπως να καταργήσουμε τελείως τις σπουδές σας, όπως προσπαθείτε να κάνετε με ΙΑΤΡΟΥΣ που κάναμε κόπο δεκαετιών;
Τέλος, είστε σίγουρα υπεύθυνος marketing και όχι δυσφήμισης ;Είστε βέβαιος ότι οι εργοδότες σας επωφελούνται από το δημόσιο σχόλιό σας, ότι δηλαδή ενεργειακοί κολοσσοί προτιμούν παιδοψυχιάτρους και κυτταρολόγους ως υγειονομικά υπεύθυνους του προσωπικού τους….; Σας καλώ να το σκεφτείτε ξανά… Τα γραπτά μένουν ξέρετε…
Κανένα κλειστό επάγγελμα. Κάναμε ιατρική, διαλέξαμε ειδικότητα που οι περισσότεροι συνάδελφοι δεν ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν και αυτό είναι όλο. Είμαστε όσο κλειστό επάγγελμα είναι η ακτινοθεραπευτική ογκολογία ή η ψυχιατρική ή η παιδιατρική. Δηλαδή ΚΑΘΌΛΟΥ!
Το σχόλιό σας αποτελεί υλικό με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον για εμάς τους ειδικούς ΙΕ.
Αν υπάρχουν κακοί ΙΕ ανάμεσά μας, έχουμε όργανο να τους αναφέρετε. Εϊναι λύση να προστςθούν περισσότεροι ανεκπαίδευτοι; Τι λογική είναι αυτή, να βαφτίζουμε αύριο μεθαύριο τους παθολόγους ως αναισθησιολόγους ώστε τεχνητά να καλυφθούν οι ανάγκες. Αλλά να μην απορούμε που ασθενείς θα πεθαίνουν…
Θα συμφωνήσω με τους συναδέλφους ειδικούς ιατρούς εργασίας και δεν θα επαναλάβω πόσο λάθος είναι η προτεινόμενη ρύθμιση και πόσο εκτός νόμου. Γνωρίζω άλλωστε ότι προαποφασισμένα θέματα δύσκολο να αλλάξουν, πόσο μάλλον όταν υπάρχει πλειοψηφία….. Ωστόσο θα υποκύψω στον πειρασμό να τη σχολιάσω επιγραμματικά.
Πράγματι με την προτεινόμενη ρύθμιση επιτυγχάνεται ο στόχος της αύξησης των ιατρών που κατ ευφημισμό θα καλύπτουν ανάγκες προστασίας των εργαζομένων από επαγγελματικές ασθένειες, ατυχήματα κλπ Η κατ όνομα κάλυψη της υποχρέωσης από την Ευρωπαική νομοθεσία για υπηρεσίες ιατρικής της εργασίας. Εάν ο στόχος είναι όταν πηγαίνει η επιθεώρηση εργασίας να διαπιστώνει κάλυψη με ένα οποιοδήποτε άτομο, της υποχρέωσης του εργοδότη για παροχή υπηρεσιών υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας στους εργαζόμενους της επιχείρησης, συγχαρητήρια κύριε υπουργέ που το σκεφτήκατε ως λύση. Μην ισχυρίζεστε όμως ότι «Επιδιώκεται έτσι η αποτελεσματικότερη προστασία της υγείας των εργαζομένων» Μην υποτιμάται κατ΄αυτόν τον απροκάλυπτο για να μην πω επαίσχυντο τρόπο την νοημοσύνη και των ειδικών ιατρών εργασίας, αλλά και των ίδιων των εργαζόμενων για τους οποίους ισχυρίζεστε ότι σας ενδιαφέρει η αποτελεσματικότερη προστασία της υγείας τους. Δυστυχώς επειδή η θητεία των κατά καιρούς υπουργών είναι συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας και οι εκάστοτε «σύμβουλοι¨ απέχουν μακράν του θέματος, έχουμε την τύχη να διαβάζουμε παρόμοια νομοθετήματα και οι εργαζόμενοι την ατυχία να υφίστανται τις επιπτώσεις στην υγεία τους. Ουδείς σκέπτεται μακροπρόθεσμα και κυρίως αποδεικνύεται ότι για μια ακόμη φορά ο στόχος είναι η εξυπηρέτηση συμφερόντων και όχι η πρόληψη και όχι η προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας και ασφάλειας των εργαζόμενων από την έκθεση στους διάφορους επαγγελματικούς κινδύνους.
Διαβάζω με ενδιαφέρον τα σχόλια των ιατρών εργασίας. Αυτό βέβαια που δεν μπορεί να φανεί, είναι η έλλειψη επαγγελματισμού και συνέπειας κάποιων από αυτούς και για αυτό θέλω να μεταφέρω την εμπειρία μας από ιατρούς εργασίας.
Ειδικός Ιατρός Εργασίας που είχαμε στην εταιρία μας, δεν τηρούσε το πρόγραμμα επισκέψεων που είχε δηλώσει στο ΣΕΠΕΝΕΤ. Έκανε επισκέψεις στην εταιρία μας όποτε τον βόλευε και πολλές φορές όταν η εταιρία είχε ήδη κλείσει. Όποτε ερχόταν, ο χρόνος παραμονής του στην εταιρία το πολύ 20΄ όχι παραπάνω. Όταν τον ρωτήσαμε γιατί γίνεται αυτό, η απάντησή του ήταν: «ΘΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΙΔΙΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΩ . ΕΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΒΡΕΙΤΕ ΑΛΛΟΝ!!!
Με την πανδημία COVID τον καλούσαμε στο τηλέφωνο γιατί είχαμε απορίες και η απάντησή του ….. ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΛΕΣΤΕ ΤΟΝ ΕΟΔΥ……
Είναι προφανές ότι ο μικρός αριθμός Ιατρών εργασίας, οδηγεί σε τέτοιες συμπεριφορές και πρέπει η πολιτεία να βρει τρόπο να αυξηθούν.
Ο NOMOΣ: 1568/85 – Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων. (ΦΕΚ 177/Α/18-10-85) προέβλεπε για τους γιατρούς εργασίας τα εξής:
Αρθρο 8 Προσόντα γιατρού εργασίας και βοηθητικού προσωπικού
1. Ο γιατρός εργασίας πρέπει να διαθέτει εκτός από την άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος και την ειδικότητα της ιατρικής της εργασίας. Μέχρι την καθιέρωση της ειδικότητας της ιατρικής της εργασίας και την απόκτηση της ειδικότητας από ικανό αριθμό γιατρών, μπορούν να ασκούν το αντικείμενο αυτό, στο επίπεδο της επιχείρησης, οι παρακάτω:
α) οι κάτοχοι τίτλου ή πτυχίου ειδικότητας ιατρικής της εργασίας της αλλοδαπής.
β) οι γιατροί που έχουν την ειδικότητα της παθολογίας, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και έχουν παρακολουθήσει ειδικό σεμινάριο ιατρικής και της εργασίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13 ή διαθέτουν διετή τουλάχιστον εμπειρία σε επιχείρηση.
γ) όσοι έχουν ασκήσει καθήκοντα γιατρού εργασίας στο Υπουργείο Εργασίας για πέντε χρόνια τουλάχιστον και μετά την παραιτησή τους από την υπηρεσία.
Σε περίπτωση που δεν υπάρχει γιατρός με την παραπάνω ειδικότητα, είναι δυνατό να προσληφθεί γιατρός οποιασδήποτε ειδικότητας.
Ο νόμος είναι του 1985. Σήμερα 38 χρόνια μετά, υπάρχουν 150 περίπου ιατροί εργασίας.
Ο Νόμος έλεγε «Μέχρι την καθιέρωση της ειδικότητας της ιατρικής της εργασίας και την απόκτηση της ειδικότητας από ικανό αριθμό γιατρών»
Ερωτάται η πολιτική ηγεσία:
• Είναι «ικανός αριθμός γιατρών» οι 150;
• Ποιος είναι ο ικανός αριθμός;
• Σε πόσα χρόνια θα καλυφθεί;
• Η πολιτική ηγεσία έχει την βούληση και την ικανότητα να δώσει λύση;
Δεν υπάρχουν γιατροί εργασίας διαθέσιμοι και παράλληλα οι τιμές είναι στα ύψη. Πρέπει άμεσα να ανοίξει και να εξυγιανθεί ο κλάδος και να πάψει να είναι ένα κλειστό επάγγελμα.
Για μένα είναι πολύ σημαντικό να ψηφιστούν άμεσα διατάξεις οι οποίες να διευρύνουν τις ειδικότητες των ιατρών που μπορεί να ασκούν την ιατρική εργασίας. Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν στα βασικά ζητήματα όπως είναι η ασφάλεια και υγεία στο χώρο εργασίας.
O ρόλος του Ιατρού Εργασίας είναι θεμελιώδης, καθώς προστατεύει την υγεία των εργαζομένων, συμβάλλοντας στην περαιτέρω μείωση των κινδύνων που συνδέονται με τις δραστηριότητες της εκάστοτε επιχείρησης.
Η παρουσία του ιατρού εργασίας στους χώρους εργασίας δεν έχει ή δεν πρέπει να έχει, «διακοσμητικό» ή διεκπεραιωτικό χαρακτήρα. Ποιος ιατρός εργασίας όμως;
Η εκπαίδευση του κατά τη διάρκεια της προβλεπόμενης τετραετούς ειδίκευσής του ή και κατά τη διάρκεια παρακολούθησης εξειδικευμένων μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, (τα 4 + 2 + πολλά χρόνια αναμονής, κτλ), στοχεύει στην αποκόμιση εξειδικευμένων γνώσεων ώστε να είναι σε θέση να εντοπίσει, να εκτιμήσει και να διαχειριστεί συγκεκριμένους κινδύνους για την υγεία των εργαζομένων στους χώρους εργασίας.
Η πολυετής αυτή εκπαίδευση των ιατρών εργασίας αποτελεί και την επένδυση τους για την εξασφάλιση πόρων για «το ζην», και όχι απαραίτητα για το «ευ ζην».
Αν αυτοσκοπός τους ήταν να γίνουν «πλούσιοι» θα επέλεγαν ενδεχομένως έναν πιο αποτελεσματικό δρόμο και σίγουρα μια ειδικότητα περισσότερο «αναγνωρισμένη», χωρίς διαρκείς αμφισβητήσεις ως προς την αξία της.
Η χώρα μας θα πρέπει να κοιτάζει στο μέλλον και όχι να στρέφεται σε πρακτικές του παρελθόντος οι οποίες προσπαθούν να «βολέψουν» καταστάσεις… Αυτή δεν είναι η υπόσχεση που μας δόθηκε; Ένα καλύτερο αύριο, που βάζει σε προτεραιότητα την υγεία όλων των πολιτών και ειδικότερα του πιο παραγωγικού μέρους αυτών, των εργαζομένων.
Ως επαγγελματίας, μπορώ να πω με σιγουριά ότι η αμοιβή κάθε υπηρεσίας ισορροπεί και αυτορρυθμίζεται στην ελεύθερη αγορά. Κινητήριος δύναμη για την τροποποίηση μιας νομοθεσίας πρέπει να είναι αυστηρά και μόνο η ποιότητα παροχής υπηρεσιών. Εάν λοιπόν η ειδικότητα της Ιατρικής της εργασίας δεν χρειάζεται, τότε γιατί δημιουργήθηκε και υφίσταται;
Επίσης να μην ξεχνάμε ότι τα επαγγέλματα που έχουν συναλλαγή μόνο με επιχειρήσεις, όπως είναι και οι ιατροί εργασίας, είναι αυτά που φορολογούνται και πιο σκληρά στην ελληνική πραγματικότητα.
Αναρωτιέμαι γιατί πρέπει να μπαίνει στη διαδικασία μια ομάδα επιστημόνων και να προσπαθεί να πείσει για κάτι τόσο προφανές! Στον πολιτισμένο κόσμο ΚΑΙ στην Ελλάδα υπάρχει διαφοροποίηση των ιατρικών ειδικοτήτων. Υπάρχει συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, κλινική και θεωρητική εκπαίδευση και εξετάσεις ειδικότητας. Για ΟΛΕΣ τις ιατρικές ειδικότητες μόνο με αυτή τη διαδικασία μπορεί κάποιος να ασκήσει νόμιμα την ειδικότητα του. Εδώ ζούμε το παράλογο με ότι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα της υπηρεσία! Υπάρχουν αρκετοί ειδικοί ιατροί εργασίας ώστε να καλύψουν τις ανάγκες της αγοράς με επιστημονική και οικονομική αξιοπρέπεια. Δεν μπορούμε καν να συζητάμε για ευρώ ανά ώρα, όπως βλέπω σε κάποια σχόλια… Οι ιατρικές υπηρεσίες δεν μετρώνται με την ώρα. Αυτό και μόνο δείχνει την άγνοια του αντικειμένου από κάποιους…. Θέλω να πιστεύω ότι το άρθρο θα αποσυρθεί και ότι οι νομοθέτες θα έρθουν σε ένα γόνιμο διάλογο με την επιστημονική εταιρεία των ειδικών ιατρών εργασίας προς όφελος των εργαζομένων και των επιχειρήσεων.
Η ρύθμιση αυτή οδηγεί την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω στο κομμάτι της υγείας και ασφάλειας στην εργασία. Κάθε χώρα που ενδιαφέρεται να επενδύσει στην υγεία των εργαζομένων δημιουργεί τις προϋποθέσεις για παροχή εξειδικευμένων κ υψηλού επιπέδου υπηρεσιών. Αυτό βέβαια αναμένεται να αποδώσει καρπούς σε επίπεδο «κόστος -όφελος» μετά από αρκετά χρόνια και αφορά την επί της ουσίας αναβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών, την παροχή κινήτρων στους εργοδότες ώστε να αφιερώνουν πόρους σε αυτή την κατεύθυνση και φυσικά την ύπαρξη και αξιοποίηση εξειδικευμένου επιστημονικού δυναμικού, συμπεριλαμβανομένων και των ιατρών εργασίας.
Όταν ασκείται μια ειδικότητα από άτομα που δεν έχουν εκπαιδευτεί σε αυτήν, ελλοχεύουν κίνδυνοι όπως η υποβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχονται, η επιφανειακή αντιμετώπιση των σημείων ελέγχου με «κουκούλωμα» και «πασαλείμματα», η σπατάλη των διαθέσιμων πόρων, η αδιαφορία για την επίλυση των ουσιαστικών προβλημάτων και η πρόκληση σοβαρών ή/και θανατηφόρων ατυχημάτων.
Τα ζήσαμε δυστυχώς αυτά και με το πρόσφατο και τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Προς τα εκεί θέλουμε να πάμε?
Πιστεύω πως η απάντηση είναι όχι. Ας δοθεί λοιπόν προτεραιότητα στους ειδικούς ιατρούς εργασίας, μέχρι να εκπαιδευτούν αρκετοί ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες.
Οι συνάδελφοι Ιατροί Εργασίας με έχουν καλύψει πλήρως. Το θέμα είναι ότι εδώ και τόσα χρόνια από το 2010 (αν και η μάχη που διεξάγουμε άρχισε πολύ νωρίτερα) με την οριστικοποίηση του 3850 ως «νόμου προστασίας της ασφάλειας και υγείας στην εργασία», προσπαθούμε να πείσουμε ανίδεους και αρνούμενους να κατανοήσουν εργοδότες, πολιτικούς και κυβερνήσεις ότι δεν είμαστε ελέφαντες κι ότι στην πραγματικότητα παράγουμε έργο το οποίο έχει αποτέλεσμα και δεν περιοριζόμαστε μόνο σε μια βεβαίωση ικανότητας για εργασία. Εδώ και μια 5ετία περίπου συνεργάζομαι με τις ίδιες εταιρείες. Με άλλες και περισσότερο. Αυτό για μένα αποτελεί απτή απόδειξη του έργου του Ιατρού Εργασίας στις επιχειρήσεις που αναλαμβάνει. Κι ότι οι εργοδότες και το βλέπουν και το εκτιμούν. Η δουλειά που γίνεται από τον ειδικό γιατρό εργασίας σε μια επιχείρηση είναι ουσιαστική κύριοι και σκοπός της είναι η δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος εργασίας ώστε να προστατεύεται η υγεία του κάθε εργαζόμενου. Το αυτονόητο δηλαδή είναι τόσο δυσνόητο ταυτόχρονα…. Είναι να απορεί κανείς. Φτάνουμε λοιπόν στην εποχή της πανδημίας με το νόμο Βρούτση να μας «δένει την πέτρα στο λαιμό» ,και τώρα αυτό το άρθρο με κοινή υπουργική απόφαση μας σπρώχνει στον πάτο της θάλασσας να πνιγούμε. Νοιώθω μεγάλη απογοήτευση…. Δεν πρόκειται ποτέ να διορθωθεί κάτι σ’ αυτή τη χώρα…. Θα κλείσω με μια φράση που διάβασα πολλές φορές στα σχόλια των συναδέλφων. » Η Ιατρική της Εργασίας είναι ξεχωριστή ιατρική ειδικότητα» κύριοι.
Αγαπητοι,
Η δυνατότητα άσκησης της Ιατρικής ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος από μη ειδικούς,δειχνει εδω και πολυ καιρο το ειδος των υπηρεσιων που προσφερονται σε εργοδοτες και εργαζομενους.
Γις οσους αδυνατουν να αντιληφθουν οτι η Ιατρικη Εργασιας ειναι,ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ κι οχι παρεργο ή ευκαιρια να βγαλω κατιτις ακομα θα ηθελα να ρωτησω το εξης,χωρις ιχνος υποτιμησης στις αλλες ειδικοτητες ή συναδελφους.
Θα επελεγαν ως κουραντε ιατρο για το 2 ετων παιδι τους,λογω ενος εμπυρετου, εναν συναδελφο ψυχιατρο????
Αυτο και τιποτε αλλο.
Αμεση αποσυρση του αρθρου που μονο για τον εργαζομενο δεν ενδιαφερεται.
Πραγματικά αναρωτιέμαι αν ζούμε σε ένα κράτος δικαίου!!!
Η συζήτηση της άσκησης της ειδικότητας της ιατρικής της εργασίας από μη ειδικούς ιατρούς δυστυχώς ξεκίνησε εν τω γεννάσθαι της εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία.
Κάθε φορά το επιχείρημα ήταν ότι οι ειδικοί ιατροί εργασίας δεν επαρκούν και έτσι βάζαμε νερό στο κρασί μας και εντάσσαμε και άλλους ιατρούς χωρίς να τους εκπαιδεύουμε αναλόγως και κυρίως χωρίς τελικά να αποκτούν την ειδικότητα και να την ασκούν αποκλειστικά. Και φυσικά όλο και λιγότεροι ιατροί επέλεγαν την ειδικότητα γιατί αφού μπορείς να το έχεις δίπορτο γιατί να περιοριστείς (λόγια ασκούνται ιατρού και τόσο αληθινά)
Τι κριτήρια άραγε θα σκαρφιστούμε τώρα?
Το αποτέλεσμα που βιώνουμε σήμερα ως επαγγελματική υγεία στη χώρα είναι το αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της τακτικής, δηλαδή της παράδοσης της πρόληψης προστασίας και προαγωγής της υγείας των εργαζόμενων στο χέρια των εταιρειών και των μη ειδικών. Ο ρόλος και τα καθήκοντα του ιατρού εργασίας κατακερματίστηκαν και απεκδύθηκαν ώστε αφενός να μπορούν να τα ασκούν όλοι οι ιατροί (φάκελος και βεβαίωση καταλληλότητας που δεν βασίζεται σε κανένα περιοδικό έλεγχο του εργαζόμενου) και αφετέρου όλα τα υπόλοιπα (γραπτή εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, εκπαιδεύσεις, υποστήριξη της ψυχικής υγείας, οργανωτικά και τεχνικά μέτρα κλπ) να μπορούν να πωλούνται από τις ΕΞΥΠΠ ως πακέτα υπηρεσιών.
Αυτά έχουν διαμορφώσει την κουλτούρα και την αντίληψη για το τι είναι επαγγελματική υγεία και τι ζητούν οι εταιρείες να παρέχει ένας ιατρός εργασίας ( προς το παρόν κάλυψη αναρρωτικών αδειών και συνταγογράφηση- ουδεμία σχέση με την ιατρική της εργασίας-δεν έχω ακόμα συμμετάσχειι σε συνέντευξη για την κάλυψη εταιρείας ως ιατρός εργασίας- και έχω συμμετάσχει σε πολλές- που να μου απαντήσει ο εργοδότης ποιες είναι οι ανάγκες επαγγελματικής υγείας των εργαζόμενων και τι ζητά από τον ιατρό εργασίας)
Η ίδια η πραγματικότητα κραυγάζει ότι δεν αρκεί να έχεις έναν οποιοδήποτε ιατρό για να καλύψει τις ανάγκες της επαγγελματικής υγείας- φτάνεις στο σημείο που είμαστε και που παλεύουμε κάθε μέρα να αλλάξουμε.
Αν ο νομοθέτης πραγματικά επιθυμεί να εξασφαλίσει την υγεία των εργαζόμενων θα πρέπει να το κάνει σε ένα νομοσχέδιο που θα άπτεται όλων των θεμάτων της επαγγελματικής υγείας και ο κάθε εμπλεκόμενος θα αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί.
Σχετικά με την αμοιβή του ιατρού εργασίας :
1. δεν καθορίζεται από τους ειδικούς ιατρούς – το 90% και πλέον των ωρών ιατρικής της εργασίας γίνεται μέσω ΕΞΥΠΠ οι οποίες καθορίζουν την αμοιβή δίνοντας μία στάνταρ χαμηλή/μέτρια αμοιβή στον ιατρό και το επιπλέον αφορά τις ίδιες. Γιαυτό και μην γελιέται κανείς ότι το κόστος θα μειωθεί- απλά θα αυξηθεί το περιθώριο κέρδους των ΕΞΥΠΠ (εδώ ταιριάζει η λέξη πλουτισμός)
2. το ελάχιστο < 10% των υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας που παρέχουμε οι ειδικοί ιατροί ως φυσικά πρόσωπα, είναι αποτέλεσμα προσωπικής διαπραγμάτευσης και για να σταθεί στον κόσμο της αγοράς θα πρέπει να θεωρηθεί εύλογο και αποδεκτό από την εταιρεία- διαφορετικά την επόμενη ημέρα έχεις φύγει- δυστυχώς μπορεί να φύγεις ακόμη και όταν η δουλειά σου είναι εξαιρετική και φτηνότερη (πχ αν ο νέος διευθυντής προσωπικού για να κάνει καλή πρώτη εντύπωση θελήσει να μειώσει το λειτουργικό κόστος της εταιρείας ή απλά να βολέψει κάποιον φίλο του και με το παρόν άρθρο- αν ψηφιστεί- φαντάζομαι πως όλοι έχουν ένα φίλο ιατρό που θα θέλει να κάνει και τον ιατρό εργασίας)
3. η αμοιβή διαμορφώνεται μέσα από μειοδοτική αναζήτησή ή και μειοδοτικούς διαγωνισμούς χωρίς μάλιστα κανένα κριτήριο ποιότητας- παρακολουθήστε πχ τους διαγωνισμούς των δημόσιων νοσοκομείων και δείτε τις αμοιβές που προτείνονται – για τις γάζες υπάρχουν προδιαγραφές για τον ιατρό εργασίας όχι- αρκεί να είναι ο φθηνότερος
4. το κόστος της επαγγελματικής υγείας θα έπρεπε να συγκρίνεται με το κέρδος στην πρόληψη προστασία και προαγωγή της υγείας των εργαζόμενων, με την αύξηση της παραγωγικότητας και της φήμης της εταιρείας, με την επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο και με το κόστος που θα έπρεπε να πληρώνει για τα εργατικά ατυχήματα και τις επαγγελματικές ασθένειες (αυτά που πληρώνει ο κοινός κορβανάς και όχι το ξεχωριστό ταμείο επαγγελματικής ασφάλισης). Αν όλα αυτά λαμβάνονταν υπόψη ως έπρεπε, οι εταιρείες θα αναζητούσαν τους καλύτερους ιατρούς εργασίας και θα τους πληρώναν πραγματικά καλά
5. αφού είμαστε όλοι πλούσιοι χωρίς καν να εργαζόμαστε ( μας χρέωσαν και 3000 ώρες ετησίως που απορώ πως γίνονται με την πλανόδια ιατρική που κάνουμε αφού στον καθημερινό εργασιακό μας χρόνο προστίθεται τουλάχιστον άλλος μισός για τις μετακινήσεις) γιατί οι αγαπητοί συνάδελφοι ιατροί δεν τρέχουν να πάρουν την ειδικότητα και παραμένουμε λίγοι?
Το να ασκείς δύο ειδικότητες στην Ελλάδα τις οποίες κατέχεις είναι παράνομο- το να ασκείς δύο εκ των οποίων τη μία δεν κατέχεις είναι εκτός από παράνομο, παράλογο, αντιεπιστημονικό, αντιδεοντολογικό, ανήθικο και επιζήμιο για τους εργαζόμενους, τους εργοδότες και την δημόσια υγεία.
Αν ο νομοθέτης επιχειρεί να καταργήσει την ειδικότητα μας ας το κάνει τουλάχιστον τίμια και ευθέως ώστε να έχει την υποχρέωση να αναλάβει και την μοίρα μας γιατί ο "πλουτισμός" που έχουμε συγκεντρώσει δεν θα μας διαφυλάξει από την εξαθλίωση την δική μας και των οικογενειών μας
Ας αρχίσουμε από τα βασικά: Το εν λόγω προτεινόμενο άρθρο είναι εντελώς εκτός νομιμότητας και οι παράγοντες του Υπουργείου εκτίθενται ανεπανόρθωτα καθώς οποιοσδήποτε ανεξάρτητος παρατηρητής θα υπέθετε ότι υποκρύπτεται συναλλαγή μεταξύ αυτών και των άμεσα ωφελουμένων, κοινώς ΕΞΥΠΠ και «ασκώντων». Ειδικότερα, Α: Υπάρχει Νόμος που απαγορεύει την ταυτόχρονη άσκηση δύο ιατρικών ειδικοτήτων. (Ν.1397/85, άρθρο 2, παρ. 1). Προσέξτε: απαγόρευση της δεύτερης ειδικότητας που ΝΟΜΙΜΑ απέκτησες και κατέχεις. Άσκηση ειδικότητας που ΔΕΝ κατέχεις απλά … δεν προβλέπεται. Η ευφυολογηματική περιγραφή «άσκηση καθηκόντων» δεν νομιμοποιεί τις σχετικές διατάξεις αφού στην περίπτωση της δικής μας ειδικότητας, η άσκηση «καθηκόντων» είναι απόλυτα ισοδύναμη με την άσκηση της ειδικότητας, αφού δεν υπάρχουν άλλες «εξειδικευμένες» δραστηριότητες που μπορούμε να ασκήσουμε στο επίπεδο της επιχείρησης (π.χ. εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς). Οι μόνοι που μπορούν να εντοπίσουν τη διαφορά μεταξύ α) άσκησης της ειδικότητας της ιατρικής εργασίας (π.χ. παρακολούθηση της διακύμανσης της επαγγελματικής νοσηρότητας σε μια επιχείρηση σε συνδυασμό με τα τηρούμενα διοικητικά και οργανωτικά μέτρα) και β) άσκησης καθηκόντων ιατρού εργασίας από ανειδίκευτους ως προς το αντικείμενο (π.χ. παράνομη συνταγογράφηση από παθολόγο σε εργαζόμενους εντός της επιχείρησης ή άγρα πελατισσών για παρακολούθηση κυήσεων στο ιδιωτικό του ιατρείο από γυναικολόγο) είναι μόνο οι ειδικοί ιατροί εργασίας που όμως … ΔΕΝ υπηρετούν στο ΣΕΠΕ. O ιατρός εργασίας δεν είναι δηλαδή ιδότητα, όπως ο ιατρός αγώνα ή ο ιατρός κατασκήνωσης που μπορεί να οριστεί οποιοσδήποτε ιατρός. Οι δε προϋποθέσεις άσκησης καθηκόντων που κατά καιρούς προτείνονται (π.χ. χρονική διάρκεια της υποτιθέμενης «αυτοδίδακτης εμπειρίας» κτλ, ουδεμία βαρύτητα προσδίδουν στους ασκώντες αλλά και δεν απαλλάσσουν από την αστική, ποινική και πολιτική ευθύνη τους «παροικούντες». Σαφώς και το Κράτος έχει δικαίωμα να υπαναχωρήσει και να καταργήσει την ειδικότητα, και ο ιατρός εργασίας να είναι πλέον ιδιότητα. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει όμως να καταβληθούν σε όλους εμάς σημαντικές αποζημιώσεις και απονομή άλλης ειδικότητας, αφού ξεκάθαρα εξαπατηθήκαμε.
Β. Το εν λόγω προτεινόμενο άρθρο παραβιάζει κατάφωρα τα Άρθρα 5 και 25 του Συντάγματος περί δικαιώματος στην Υγεία των Ελλήνων Πολιτών και περί της αρχής της αναλογικότητας. Δηλαδή ένας εργαζόμενος στην ιδιωτική του ζωή μπορεί να δέχεται ιατρικές υπηρεσίες από ειδικευμένους, αλλά ως εργαζόμενος δεν έχει δικαίωμα πρόσβασης σε ειδικευμένες υπηρεσίες, αφού ο εργοδότης επιλέγει για λογαριασμό του κάποιον ανειδίκευτο στην εργασιακή υγεία. Επιπλέον οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερα από 50 άτομα δεν απολαμβάνουν καμία απολύτως αντίστοιχη υπηρεσία. Γιατί; Αυτοί είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας; Δεν είναι Έλληνες; Δεν είναι εργαζόμενοι; Που είναι οι δομές δημόσιου χαρακτήρα οι οποίες υποτίθεται ότι θα είχαν στελεχωθεί από ειδικούς ιατρούς εργασίας στους οποίους θα απευθύνονταν αυτοί οι άνθρωποι; Γιατί απαξιώσατε, μεταξύ άλλων, το μοναδικό στη χώρα Κέντρο Διάγνωσης και Ιατρικής της Εργασίας, στο οποίο προ 30 ετίας υπηρετούσαν 3 ιατροί εργασίας και 15 ιατροί ειδικοτήτων και σήμερα μόνον 1 γιατρός ΩΡΛ;
Τι απομένει λοιπόν που να δικαιολογεί αυτή την επίμονη και αήθη επίθεση σε έναν ολόκληρο επιστημονικό κλάδο; Ότι … δεν υπάρχουν γιατροί εργασίας και αυτοί οι λίγοι που υπάρχουν … εκβιάζουν τις επιχειρήσεις; Έχετε στα χέρια σας κάποια αναλογιστική μελέτη αναγκών της χώρας σε ιατρούς εργασίας; Αν οι γιατροί εργασίας ήταν σε έλλειψη δεν θα είχε χαρακτηριστεί η ειδικότητα ως άγονη; Υπάρχουν άγονες ιατρικές ειδικότητες και πεθαίνει κόσμος από την έλλειψή τους, αλλά εν αναμονή παραγωγής νέων ειδικευμένων σε αυτές ιατρών, δεν επιτρέπεται φυσικά από κανέναν η άσκησή τους ούτε η άσκηση των καθηκόντων τους.
Υποτίθεται ότι η προηγούμενη (προ τριετίας) προσπάθεια κατάργησης της ειδικότητας της ιατρικής της εργασίας (γιατί περί κατάργησης πρόκειται τυπικά και ουσιαστικά) επιχειρήθηκε για τη διευκόλυνση εύρεσης γιατρών εργασίας και την απλούστευση των διαδικασιών από τις επιχειρήσεις εν μέσω πανδημίας. Μόνο που η πανδημία προκαλεί ακριβώς το αντίθετο: οι μισές επιχειρήσεις έκλεισαν και οι άλλες μισές που (υπο)λειτουργούσαν χρειάζονται τους απολύτως εξειδικευμένους στο αντικείμενο της Υγείας και Ασφάλειας επιστήμονες προκειμένου να ανταπεξέλθουν στην πρόκληση: περιορισμό της μετάδοσης της νόσου στους εργαζόμενους, περιορισμό της μετάδοσης της νόσου στην κοινότητα μέσω της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης με ταυτόχρονη εξασφάλιση της συνέχισης λειτουργίας της επιχείρησης μέσω πρωτοκόλλων λήψης μέτρων σε όλα τα επίπεδα.
Αν αυτή η υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους εργαζόμενους δεν είναι δημόσια έκθεση σε κίνδυνο κατά συρροή, τότε τι είναι;
ΥΓ. Αξιότιμε Παθολόγε κ. Λεβεντογιάννη: Ζητώ ταπεινά συγγνώμη από εσάς, την Πολιτεία και όλους τους συναδέλφους Ιατρούς που τολμώ και ασκώ αποκλειστικά την ειδικότητα που απέκτησα μετά από τετραετή εκπαίδευση στην Ελλάδα, κατόπιν αποφοίτησης με βαθμό σχεδόν άριστα και 5,5 έτη φοίτησης στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στην οποία εισήλθα με Πανελλήνιες εξετάσεις, διετή εκπόνηση Μεταπτυχιακού Διπλώματος με υποτροφία και τετραετή εκπόνηση Διδακτορικής Διατριβής από το ίδιο Πανεπιστήμιο. Σας ενημερώνω ότι η ειδικότητά μας έχει το υψηλότερο ποσοστό μελών ΔΕΠ, ενώ οι άμεσοι φόροι μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές ενός ελεύθερου επαγγελματία ιατρού εργασίας αποτελούν το 55% του καθαρού εισοδήματος προ φόρων. Φανταστείτε δηλαδή να δηλώνατε ετήσιο εισόδημα 100.000 ευρώ και να πληρώνατε φόρο 55.000. Και αυτό κάθε χρόνο. Με τις υγείες σας.
Οι παθολόγοι και οι γενικοί γιατροί επειδή δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις, θα έπρεπε να παρέχουν τις υπηρεσίες τους μόνο μέσω ΕΞΥΠΠ.
Βάλαμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Σας πίεσαν οι βιομήχανοι να χαθει κάθε εργατικό δικαίωμα. Κόπτωνται οι πλούσιοι για τους εργαζόμενους, ας γελάσουμε! Και μόνο από αυτό καταλαβαίνει κανείς τι παίζεται. Κάθε πέρυσι και καλύτερα, σαν τις μύγες να πέφτουν οι εργαζόμενοι και ο εργοδότης να δίνει κανένα κέρασμα καφέ στον τυχάρπαστο γιατρό αλλης ειδικοτητας ωστε να μπαινει τζιφρα και ολα καλα. Να δίνει βεβαίωση και ο φοιτητής λέω γω
Σπουδάσαμε 6 χρόνια γιατροί, στρατός, αναμονές, αγροτικό. Και ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ, εφημερίες ,ξενύχτια, διάβασμα. Για να κάνετε έναν παράνομο νόμο να μας αντικαταστήσετε; Είστε σοβαροί καθόλου;
Έχουν ενημερωθεί οι ιατρικοί σύλλογοι, δεν περνάει η διάταξη. Εγώ λέω στον από πάνω κύριο που δεν βρίσκει γιατρούς και θέλει κρατική εποπτεία να μπει το κράτος και να μοιράσει και τα κέρδη από την επιχείρηση.
Δεν θα ασχοληθω με τα πληρωμενα τρολ που σχολιαζουν και ειναι αντιθετοι με το θεσμο του ιατρου εργασιας. Το επιπεδο τους αλλωστε φαινεται απο τη γενικευση που κανουν και απο τους σχολιασμους εναντι των ειδικων ιατρων εργασιας…ο καθε νοημων μπορει να καταλαβει απο που προερχονται.Ειναι κριμα, εγω που περιμενα στην αναμονη για την ειδικοτητα 6,5 χρονια να ερχεται ενας νομος και να με εξισωνει με ιατρους αλλων ειδικοτητων που δεν ειχαν αυτη την αναμονη!Ειμαστε η μονη χωρα παγκοσμιως που εχει αυτο το αστειο και συναμα επικινδυνο προνομιο να δινει ειδικοτητες εν μια νυκτι!Κυριοι, ασχετα απο ποια πλευρα ειναι ο καθενας, σκεφτειτε αυτο!Τα 4 χρονια που καναμε στην ειδικοτητα δυναται να εξισωθουν με ενα απλο νομο! Που να τρεχει δηλαδη ο γυναικολογος να περναει πρόσθετα απο ΩΡΛ, οφθαλμολογικες,ορθοπαιδικες,πνευμονολογικες κλινικες κτλ???Με ενα νομο, εχεις τις ιδιες δυνατοτητες με τα κοροιδα που περιμεναν 6 χρονια και στη συνεχεια τρεχαν και εκαναν πρακτικη ασκηση σε νοσοκομεια, εφημεριες κτλ…Φτασαμε στο σημειο γυναικολογοι και οφθαλμιατροι να κανουν τους ιατρους εργασιας!Αυτοι που μπηκαν με το νόμο Βρουτση προκειμενου να μας …σωσουν απο τη Πανδημια!Δοξα τω θεω εμενα προσωπικα με βοηθησε γτ εταιριες απευθυνονταν και εψαχναν ειδικους ιατρους εργασιας καθως οι …οφθαλμιατροι της περιοχης μου τους ελεγαν «δεν ξερουμε απο αυτα. Δεν ειναι ειδικοτητα μας».Θα ηταν για γελια ολα αυτα αν δεν ειχαμε να κανουμε με ενα τοσο σοβαρο θεμα Δημοσιας Υγειας…Οσον αφορα τον κ Λεβεντογιαννη θα ηθελα να του ζητησω συγνωμη που ως ελευθερος επαγγελματιας δεν τον ρωτησα ποσο να κοστολογησω τις υπηρεσιες μου.Λογικα μπαινει σε παρομοιες διαβουλευσεις ή forums και λεει σε γυναικολογους οτι ηταν πολλα τα 100 ευρω που ζητησε ο γυναικολογος για την εξεταση της γυναικας του διαρκειας μισης ωρας και βεβαια θα τσακωνεται με τη μανικιουριστρια της που της πηρε 30 ευρω.Κυριε μου μπειτε αλλου να κανετε τον λογιστη και αφηστε εμας να κρινουμε ποσο θα κοστισουν οι υπηρεσιες μας. Οι σπιρομετρησεις που κανω καθως δεν τους στελνω σε πνευμονολογο οταν υπαρχει σκονη στο εργοστασιο, τα ακοογραμματα που διενεργω καθως δεν τους στελνω σε ωρλ, οι πρωτες βοηθειες που κανω σε εταιριες, τα αντιγριπικα εμβολια που κανω καθε χειμωνα, την εκτιμηση των εργαστηριακων αποτελεσματων που μου κοινοποιυν, τα δεκαδες μειλ καθε μερα σε ερωτησεις του HR, τις ιχνηλατησεις για τον κοβιντ, τις εκτακτες επισκεψεις που διενεργω για τα εργατικα ατυχηματα αλλα και για κλινικη εξεταση εφοσον μου ζητηθει κοκ. ΕΑΝ ειχατε καποιο «θεμα» με τον ιε της εταιριας σας, παρακαλω οπως σας ειπε και η προεδρος διακοψτε τη συμβαση σας και καντε καταγγελια. Δωστε εργαλεια στον ιατρο (ειμαι σιγουρος οτι διενεργειτε με εξοδα σας εργαστηριακες εξετασεις προληπτικα για τους εργαζομενους σας) και θα σας βοηθησει και αυτος…
Είναι ειρωνικό πως υπό τον τίτλο μιας Ευρωπαϊκής Οδηγίας «Οδηγία (ΕΕ) 2019/1152 της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση» που μιλάει για διαφάνεια στους όρους εργασίας να έρχεται ένα άρθρο (Άρθρο 30 – Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων άσκησης καθηκόντων ιατρών εργασίας – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 16 του ν. 3850/2010 – Εξουσιοδοτική διάταξη) που να καταργεί μαζί με τη διαφάνεια και μια ιατρική ειδικότητα.
Στην εποχή που όλοι στην κυβέρνηση, με αφορμή τις πυρκαγιές, αναγνωρίζουν και βροντοφωνάζουν την ανάγκη ενίσχυσης της πρόληψης, έρχεται ένα άρθρο και καταργεί, γιατί αυτό κάνει, την μόνη ιατρική ειδικότητα που απασχολείται αποκλειστικά με την πρόληψη.
Είναι ανήθικο, αντιφατικό και παράνομο αυτό το άρθρο.
1) Ανήθικο γιατί με το κάλυμμα της «διαφάνειας» έρχεται και επιτρέπει εν μία νυκτί την άσκηση μίας ιατρικής ειδικότητας από ανειδίκευτους σε αυτή την ειδικότητα. Αυτό είναι επικίνδυνο και υποβαθμίζει το επίπεδο προστασίας των εργαζομένων καθώς και αποκαλύπτει ότι σας είναι άγνωστη και αδιάφορη η λέξη «Πρόληψη» και πως αυτή επιτυγχάνεται.
2) Αντιφατικό γιατί στο άρθρο 20 της Ευρωπαϊκής οδηγίας [Οδηγία (ΕΕ) 2019/1152] αναγράφεται ότι «Η παρούσα οδηγία δεν αποτελεί επαρκή αιτιολογία για την υποβάθμιση του γενικού επιπέδου της προστασίας που ήδη παρέχεται στους εργαζομένους εντός των κρατών μελών». Όμως επιτρέποντας σε άσχετες με την Υγεία και Ασφάλεια στην εργασία ειδικότητες να ασκούν το έργο ειδικών, δεν χωρά αμφιβολία ότι υποβαθμίζει το επίπεδο προστασίας των εργαζομένων.
2) Παράνομο γιατί αναρμοδίως όχι απλά επιτρέπετε την άσκηση 2 ειδικοτήτων (Νόμος 1579 του 1985, άρθρο 2, παράγραφος 1), αλλά επιπλέον τη μία την χαρίζετε χωρίς απολύτως καμία εκπαίδευση. Δηλαδή ο μη ειδικός Ιατρός Εργασίας θα είναι πχ Γυναικολόγος και θα ασκεί και την Γυναικολογία και την Ιατρική Εργασίας, χωρίς να έχει καν εκπαιδευτεί στην Ιατρική Εργασίας.
Για το παρόν άρθρο απαιτείται να πάρουν άμεσα θέση το Υπουργείο Υγείας και ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος.
Η κατάργηση των προτεινόμενων αλλαγών στο άρθρο 30 αποτελεί αίτημα πλέον και του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου.
Θα συνεχίσουμε να προασπιζόμαστε την υγεία των εργαζομένων και τα επαγγελματικά μας δικαιώματα.
Είμαι παθολόγος και ζω εκτός Αθηνών. Είναι κοινό μυστικό ότι όσοι είμαστε μιας κάποιας ηλικίας συμπληρώναμε εισόδημα στην επαρχία υπογράφοντας σε ότι βιομηχανικό απέμεινε ανοιχτό από την κρίση. Ένα ποσοστό παίρνουν πάντα οι μεσάζοντες. Αυτό γινόταν για χρόνια και οι τοπικοί άρχοντες έκαναν ντιλ με γνωστούς τους παθολόγους. Τώρα πρέπει να πούμε ότι όσοι συνάδελφοι έγιναν ιατροί εργασίας αποκλειστικά θίγονται από όλη αυτή τη διαδικασία και έχουν δίκιο να θέλουν να σταματήσει.
Οι νομοθετούντες, θυμηθείτε ότι όσα προτείνουν οι επιχειρηματίες είναι για το κέρδος. Οι ΥΠΕΞΞ διαφημίζουν ότι οι γιατροί τους δεν υπογράφουν αναρρωτικές. Βασικά οι επιχειρήσεις και οι μεσάζοντες ΥΠΕΞΞ θέλουν μεγιστοποίηση κέρδους. Η διάταξη είναι αντιεργατική στην ουσία.
Η διάταξη πρέπει να καταγηθεί, ειδάλλως θα οδηγήσει σε εργασιακή ασυδοσία. Κάθε επιχείρηση θα προσλαμβάνει άσχετο παθολόγο που δεν θα κάνει σωστά δουλειά ιατρού εργασίας, αφού δεν την ξέρουμε κιόλας, με σκοπό να είναι αρεστός στον εργοδότη. Είναι άδικο να συνεχίζεται άσχετοι να κάνουμε τους γιατρούς εργασίας. Παλιά δεν υπήρχαν, τώρα είναι πολλοί.
Να βγαίνουν σε μια σελίδα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ οι ανάγκες σε ιατρούς εργασίας και να πάνε οι ειδικοί, αν δεν πάει κανένας σε ένα μήνα πχ να πάμε εμείς. Αλλά να σταματήσει αυτό το μπάτε σκλυλοι αλλέστε.
Είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΥΠΟΠΤΟ που στα σχόλια βλέπεις εκπροσώπους του κεφαλαίου να είναι υπέρ. Όσοι βλέπετε, διαδώστε και στα συνδικάτα. Με τη λογική αυτή θα γίνει αύριο μεθαύριο ο γιος του εργοστασιάρχη τεχνικός ασφαλείας και τότε θα πάνε όλοι οι εργάτες χαμένοι. Όχι μέτρα ασφαλείας, αλλά ούτε εργατικά ατυχήματα θα ξαναδικαιολογηθούν. Είναι η αρχή ακραίας εκμετάλλευσης.
Όσο για συναδέλφους παθολόγους, είναι ντροπή να παίρνουμε ξένη ειδικότητα. Θυμάστε πόσο μας πόνεσαν τα δικαιώματα που μας πήραν οι γενικοί ιατροί και κάναμε χαμό. Αίσχος να κάνουμε τα ίδια.
Ελπίζω να μην περάσει.
Η χώρα είναι πολύ πίσω σε δείκτες που αφορούν τις ασθένειες και τα ατυχήματα που σχετίζονται με την εργασία.
Το άρθρο αυτό είναι ένα πρώτο βήμα προς τη διόρθωση μιας στρέβλωσης χρόνων και θα λειτουργήσει υπέρ των εργαζομένων και τελικά υπέρ την αναβάθμισης των υπηρεσιών Υγείας και Ασφάλειας συνολικά.
Εδώ και χρόνια δεν υπάρχει ικανός αριθμός διαθέσιμων Ιατρών Εργασίας για να καλύψουν τις επιχειρήσεις. Αυτό όλο συνέβαινε και συμβαίνει εις βάρος των εργαζομένων που τελικά μένουν ακάλυπτοι ή λαμβάνουν κακής ποιότητας υπηρεσίες.
Η υπάρχουσα κατάσταση επιτρέπει στους ελάχιστους διαθέσιμους γιατρούς εργασίας να λειτουργούν μονοπωλιακά, ζητώντας πολύ υψηλή αμοιβή η οποία δεν αντιστοιχεί στις υπηρεσίες που παρέχουν. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς δεν τηρούν το ωράριο, δεν ασχολούνται με την ουσία της δουλειάς τους και απλά ζητούν να πληρώνεις ότι σου δίνουν το όνομά τους για να το δηλώσεις στο ΣΕΠΕ και να είσαι καλυμμένος τυπικά ως εταιρεία.
Εδώ και χρόνια επικοινωνούσαμε στο εργοστάσιο που διεύθυνα ως πέρυσι (400 άτομα – Αττική) με Ιατρούς Εργασίας για να αναλάβουν την επιχείρηση και η απάντηση ήταν «δεν έχω άλλες ώρες διαθέσιμες» ή «αν μου δώσετε εσείς Χ ποσό θα αφήσω κάποια άλλη εταιρεία και θα αναλάβω τη δική σας». Αναγκαζόμασταν να συμβαλλόμαστε με γιατρούς που μας έδιναν υπηρεσίες που δεν μας κάλυπταν, πληρώνοντάς τις υπέρογκα.
Ελπίζω οι αρμόδιοι πολιτειακοί φορείς επιτέλους να δώσουν αξία στην Υγεία και Ασφάλεια της Εργασίας και σε αυτό να είναι συνοδοιπόροι εργαζόμενοι, εργοδότες, γιατροί εργασίας, τεχνικοί ασφαλείας κλπ.
Κύριε Λεβεντογιάννη.
Πολύ εύκολα μας κατατάξατε με απλούς υπολογισμούς σε υψηλόμισθους Ιατρούς.
Προσωπικά ούτε οι ώρες(3000) αλλά ούτε και τα 50 ευρώ που αναφέρετε δε τα έχω από όλες τις συνεργασίες μου.
Αναλογισθείτε πως είμαστε η μόνη ειδικότητα που αυτά που κερδίζουμε τα δηλώνουμε ΟΛΑ στην εφορία καθώς για τη πληρωμή μας εκδίδουμε τιμολόγιο στην εταιρεία.Δε χτυπάμε τη πλάτη του εργοδότη μας ζητώντας 100 με απόδειξη,50 χωρίς απόδειξη.
Στα 15 χρόνια που συνεργάζομαι κανένας εργοδότης δε με άλλαξε με τη δικαιολογία πως είμαι «ακριβός».Και πιστέψτε με δεν υπάρχει καν πρόθεση διότι κατάλαβαν τι εστί υπηρεσία Ιατρικής της Εργασίας και όχι «περίπου ιατρικής εργασίας».
Άκυρη η τοποθέτησή σας περί ευθύνης.Το αίσθημα ευθύνης αφορά όλους τους Ιατρούς και όλες τις ειδικότητες.Και για τον COVID 19 που αναφερθήκατε κάνετε τεράστιο λάθος.
Διότι όλη η ιχνηλάτιση πέρασε από εμάς.
Είναι άστοχα αυτά που γράφετε.Αν θεωρείτε πως είμαστε lobby και ακριβοί μπορείτε να αναζητήσετε από ΕΞΥΠΠ έναν ασκούντα την ιατρική της εργασίας Γυναικολόγο ή ΩΡΛ με 20 ευρώ την ώρα για να καλύψετε τις ανάγκες της εταιρείας σας.
Κε Αθανασιάδη
Ορθά το αναφέρετε είναι υποχρέωση της Πολιτείας να εξασφαλίσει επαρκή αριθμό Ειδικευμένων στην Ιατρική της Εργασίας ιατρών, όπως γίνεται Πανευρωπαϊκά. Η νομική υποχρέωση του εργοδότη είναι για όλη την ΕΕ, και τούτο διότι αν ήταν στην διακριτική του ευχέρεια δεν θα υπήρχε ο Ιατρός Εργασίας , και ο επαγγελματικός κίνδυνος θα περνούσε ως κοινό νόσημα. Προφανώς συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχει ικανός αριθμός Ειδικευμένων Ιατρών Εργασίας και όχι ιατρών άλλων ειδικοτήτων που στον κενό τους χρόνο «περνούν από 2-3 επιχειρήσεις για να ασκήσουν καθήκοντα ιατρού εργασίας», ελέω «νομοθετημάτων».
Προφανώς πρέπει να σας προβληματίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει ικανός αριθμός Ειδικών Ιατρών Εργασίας, κάτω από ποιες πιέσεις και με ποιων αποφάσεις δεν υπάρχει ο αριθμός αυτός και ποιοι κερδίζουν από την μη ύπαρξη ικανού αριθμού Ειδικευμένων Ιατρών Εργασίας
Προφανώς σας προβληματίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει Φορέας Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου που υπάρχει σε κάθε χώρα της ΕΕ, ποιος τον αποτρέπει, ενώ η ύπαρξή του θα ειχε λύσει πολλά θέματα.
Κε Λεβεντογιάννη
Με έκπληξη παρακολουθούμε επί διημέρου τα προσβλητικά σχόλιά σας για μια ιατρική ειδικότητα. Προφανώς την ίδια αντιμετώπιση έχει και ο Παθολόγος αν σας γράψει μια συνταγή θα του πείτε «γιατί να σου δώσω 20 ευρώ, αφού 3 λεπτά συνταγογράφησες». Η όχι?
Κρυπτόμενος πίσω από ένα πληκτρολόγιο, προσβάλλεται ανθρώπους με 10ετείς σπουδές κατ ελάχιστον (πολλοί εξ αυτών έχουν και μεταπτυχιακό ή και διδακτορικό τίτλο σπουδών επιπλέον 4-6 ακόμα έτη)
Μας κάνει δε τεράστια έκπληξη η «κοστολόγηση» εκ μέρους σας των αμοιβών. Προφανώς εσείς εργάζεστε άνευ αμοιβής.
Προς ενημέρωσή σας λοιπόν, αφού προφανώς έχετε κάποια επιχείρηση και δεν ήσασταν ικανοποιημένος με τις υπηρεσίες του ιατρού εργασίας, οφείλατε:
– Η να απευθυνθείτε στην επιθεώρηση εργασίας και να εκθέσετε το πρόβλημα σας
– Η να κάνετε καταγγελία σύμβασης, αναφέροντας όσα εδώ γράφετε
– Η να απευθυνθείτε στην επιστημονική μας εταιρία και να καταγγείλετε τον Ειδικό ιατρό εργασίας
Προφανώς δεν πράξατε τίποτα εκ των ανωτέρω
Προφανώς έχετε ένα οργανωμένο ιατρείο στην επιχείρησή σας με το αναγκαίο βοηθητικό προσωπικό, κάνετε τις εξετάσεις στους εργαζόμενούς σας, έχετε μια ΓΕΕΚ ολοκληρωμένη για την προστασία της υγείας των εργαζομένων σας και το μόνο πρόβλημα σας ήταν ο Ιατρός Εργασίας. Αλλά προφανώς δεν το αναφέρατε κάπου, μόνο εδώ κρυπτόμενος πίσω από ένα πληκτρολόγιο, γράφετε τον πόνο σας.
Προτρέπεται δε το Υπουργείο να «παρανομήσει», γνωρίζοντας ότι οι Ιατρικές ειδικότητες «δεν απονέμονται», και κάθε γιατρός μετά το πέρας της Ιατρικής μπορεί να ειδικευτεί σε όποια επιθυμεί.
Προφανώς δεν σας ενδιαφέρει καν η Υγεία των εργαζομένων σας, αλλά εμμονικά το κόστος, το οποίο είναι περιττό. Γιατί να σας ενδιαφέρει εσάς αν κάποιος καταστρέψει το μυοσκελετικο του από τα βάρη, αν έχει burn out, αν αποκτήσει έναν καρκίνο από έκθεση σε καρκινογόνους παράγοντες;. Γιατί να σας ενδιαφέρει το κόστος της επαγγελματικής νοσηρότητας; εσείς θα το επωμιστείτε; Είναι όλοι ηλίθιοι στην ΕΕ που έχουν Φορέα Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου, είναι όλοι ποταποί στην ΕΕ που ασχολούνται με τις επαγγελματικές ασθένειες, και το χειρότερο δεν πήραν και την γνώμη σας, τραγικό λάθος.
Θα σας προτρέψω να απευθυνθείτε στην επιστημονική μας εταιρία να μας αναφέρετε το συνάδελφο και τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει, για να σας βοηθήσουμε. Ειδάλλως απλά ρίχνεται λάσπη στον ανεμιστήρα.
Με όλο το σεβασμό στο πρόσωπό σας ευγενικά σας επιστρέφω το υφάκι «εγώ ξέρω όλα», εγώ είμαι ο «τιμολογητής ιατρικών υπηρεσιών», ο «ο κριτής» των πάντων, «ο αλάνθαστος».
ΥΓ προς ενημέρωσή σας η επιστημονική εταιρία που συνέβαλλε στον καθορισμό των ευπαθών στον COVID ήταν η εταιρία των Ειδικών Ιατρών Εργασίας, σας παραπέμπω στις δημόσιες δηλώσεις του επικεφαλής της ομάδας Καθηγητή Ιατρικής
ΥΓ το αν ξέραμε ως ιατροί για τον COVID όταν εκδώσαμε και για πολλά επαγγέλματα οδηγίες, είναι γεγονός που αποδεικνύεται εύκολα και καταδεικνύει την δική σας άγνοια επί του θέματος.
ΥΓ αν πχ πουλάτε καφέδες, αγοράζετε 10λεπτά το φακελάκι και 10 λεπτά το νερό και 5 λεπτά το ρεύμα και τον πουλάτε 1,75 κερδίζετε 1,5 ευρώ τον καφέ επί 200 καφέδες την ημέρα 300 ευρώ. Επιλέξατε και εσείς την εύκολη λύση. Και δεν έχετε καμία ευθύνη.
Στα σοβαρά σας επιχειρήματα τέτοιες απαντήσεις θα λαμβάνετε.
Συνεχίστε να υποτιμάτε επιστήμονες γιατί ένας ιατρός σας «δημιούργησε» πρόβλημα.
Θα σας απαντάμε στο ίδιο «ύφος».
Η ιατρική εργασίας έχει μία βασική διαφορά από όλες τις άλλες. Δεν είναι στην διακριτική ευχέρεια του «ασθενούς» – εργαζόμενου αν θα λάβει τις σχετικές υπηρεσίες αλλά είναι νομική υποχρέωση όλων των εργοδοτών που απασχολούν περισσότερους από 50 εργαζόμενους. Το κράτος οφείλει να εξασφαλίσει επαρκή αριθμό ιατρών ώστε οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι να έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση και να μπορούν να λαμβάνουν υπηρεσίες από ιατρό που θα επιλέξουν κατά την κρίση τους – όπως συμβαίνει και με τις άλλες ειδικότητες – και όχι να είναι δέσμιοι ολιγοπωλίων ή και μονοπωλίων. Ο αναγκαίος αριθμός ιατρών για να έχουν οι επιχειρήσεις στοιχειώδεις επιλογές δεν μπορεί να είναι μικρότερος από 1500 σε όλη την επικράτεια ώστε να αποφεύγονται άσκοπες μετακινήσεις που δημιουργούν επιπλέον άσκοπα κόστη. Αυτός ο αριθμός αυξάνεται αρκετά αν η υποχρέωση απασχόλησης ιατρού εργασίας επεκταθεί και σε επιχειρήσεις με λιγότερα άτομα. Αλήθεια, τί διαφορά έχει ως προς την επαγγελματική υγεία μία επιχείρηση παροχής υπηρεσιών των 50 ατόμων από μία με 49, 40 ή 10 εργαζόμενους; Γιατί οι εργαζόμενοι σε αυτές τις μικρότερες (σε αριθμό εργαζομένων) επιχειρήσεις δεν έχουν ίσα δικαιώματα και πρόσβαση σε υπηρεσίες που επιχειρήσεις με 50 άτομα απολαμβάνουν ως νόμιμο δικαίωμα;
Αν δεν γίνουν τα παραπάνω το κράτος οφείλει να περιορίσει την υποχρέωση της υπηρεσίας στις επιχειρήσεις με μεσαία και υψηλή επικινδυνότητα και να άρει την υποχρέωση των επιχειρήσεων χαμηλής επικινδυνότητας ώστε οι υφιστάμενος αριθμός ιατρών να επαρκεί.
Δεν είναι να απορεί κανείς που έχει γίνει πρόταση να αντικατασταθούμε όλοι από μεσάζοντες.
https://ypergasias.gov.gr/wp-content/uploads/2023/05/%CE%95%CE%9E%CE%A5%CE%A0%CE%A0-26-04-23.pdf
Στην παραπάνω σελίδα βλέπουμε έναν κατάλογο όσων καρπώνονται τους κόπους μας.
Από σήμερα, όλοι οι Ειδικοί Ιατροί Εργασίας βγαίνουμε, με τη λήξη τρεχουσών συμβάσεων, από τις ΕΞΥΠΠ. Πλέον, μόνο μέσω της εταιρείας μας θα εργαζόμαστε.
Ξεκινάμε νομικό αγώνα, είναι θέμα επιβίωσης δικιάς μας και οικογενειών μας.
Δεν επιτρέπουμε πια ΆΣΧΕΤΟΙ να καταστρέφουν τις ζωές μας!
Με όλο τον σεβασμό προς κάθε Ιατρική Ειδικότητα, εσείς κύριοι έχετε επιλέξει την Ιατρική της Εργασίας γιατί έχει τα πιο εύκολα λεφτά, χωρίς καμία ευθύνη.
Λίγα πολύ απλά μαθηματικά.
50€ Χ 3000 ώρες ετησίως – 150.000€ ετησίως.
50€ Χ 8 ώρες ημερησίως (στην θεωρία, γιατί στην πράξη οι 8 είναι ούτε 5) = 400€ την ημέρα, άκοπα.
Μην συγκρίνετε Ιατρικές Ειδικότητες…
Lobby κύριε διότι προσπαθείτε 150 άτομα να πείσετε 3.000.000 εργατικό δυναμικό ότι μπορείτε να τους καλύψετε.
Το ότι το Υπουργείο εθελοτυφλεί τόσα χρόνια είναι άξιο απορίας.
Το άρθρο 30 είναι εκτός κείμενης Νομοθεσίας.
Για ζητήματα Ιατρικών Ειδικοτήτων αρμόδιο για να νομοθετήσει είναι το Υπουργείο Υγείας.
Περαιτέρω το άρθρο 30 του ΣΝ παραβιάζει:
1. Την απαγόρευση άσκησης δύο ιατρικών ειδικοτήτων (κάθε γιατρός μπορεί να ειδικευτεί σε όσες ιατρικές ειδικότητες επιθυμεί ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΚΕΙ)
2. Αρμόδιο όργανο για την ειδίκευση και άσκηση οιασδήποτε Ιατρικής ειδικότητας είναι το ΚΕΣΥ και κανένας άλλος φορέας. Επίσης στην επίμαχη διάταξη υπάρχει η «πονηρή» διατύπωση μετά από γνώμη του ΚΕΣΥ και ΟΧΙ μετά από ΣΥΜΦΩΝΗ γνώμη του ΚΕΣΥ!! Και αυτό από μόνο του υποκρύπτει μεθοδευμένη νομοτεχνική προσέγγιση!!!
3. Το ΚΕΣΥ έχει ήδη γνωμοδοτήσει στο Υπουργείο Υγείας για την άσκηση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας (όπως έχει κάνει και για κάθε Ιατρική ειδικότητα) και υπάρχει ήδη Νομοθεσία
4. Δεν υφίσταται προηγούμενο μη ιατρικός φορέας να αποφασίζει για την άσκηση μιας Ιατρικής ειδικότητας
5. «Κατηγορίες ιατρών που μπορούν να ασκήσουν καθήκοντα ιατρού εργασίας» : δεν δύνανται νοούνται «άλλοι ιατροί» που δεν κατέχουν την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας. ΜΟΝΟ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΣΚΟΥΝ. Τούτο διότι ή άσκησή της από άλλες ειδικότητες, καθίσταται επικίνδυνη για την Υγεία των εργαζομένων.
6.Η μη συσχέτιση της ασθένειας με τη νόσο, η πλήρης έλλειψη γνώσεων για τη Γραπτή εκτίμηση Επαγγελματικού κινδύνου, η έλλειψη γνώσεων επιδημιολογίας, τοξικολογίας, σύνταξης πραγματογνωμοσύνης για θέματα που σχετίζονται με την ικανότητα προς εργασία, για νομικά και ασφαλιστικά ζητήματα που προκύπτουν σε περιπτώσεις επαγγελματικής ασθένειας ή εργατικού ατυχήματος,η χρήση ψυχομετρικών κλιμάκων και τεστ όπως MMSE (Mini Mental State Examination), HDS (Hamilton Depression Scale),η αξιολόγηση του εργασιακού περιβάλλοντος και του ευρύτερου περιβάλλοντος (παράγοντες κινδύνου που εντοπίζονται στο έδαφος/νερό/αέρα), για ζητήματα σχετικά με την περιβαλλοντική υγεία και την προστασία της Δημόσιας υγείας, είναι ενδεικτικά κάποια από τα αντικείμενα της Ιατρικής της Εργασίας που μόνο αυτή η ειδικότητα διδάσκεται
7. Οι ιατρικές ειδικότητες δημιουργήθηκαν με γνώμονα ανάλογα με το αντικείμενό τους, να προστατεύεται η Υγεία του πληθυσμού. Έτσι ο Παιδίατρος ειδικεύεται για την προστασία της Υγεία των παιδιών, ο Γυναικολόγος για της γυναίκας, ο Καρδιολόγος για τα προβλήματα της καρδιάς, κ.λ.π. Με το ίδιο σκεπτικό ο Ιατρός Εργασίας ειδικεύεται για την προστασία της Υγείας του εργαζόμενου και ειδικεύεται επί 4ετίας στο αντικείμενο αυτό. Δεν δύναται λοιπόν ούτε Ιατρικά ούτε Νομικά να υπάρχουν «κατηγορίες ιατρών που μπορούν να ασκήσουν καθήκοντα Ιατρικής της Εργασίας» γιατί δεν την κατέχουν και είναι επικίνδυνο να παρέχουν «ιατρικές υπηρεσίες Ιατρικής της Εργασίας χωρίς να έχουν ειδικευθεί».
8. Καμία ιατρική ειδικότητα «δεν ασκείται με εμπειρία ή με οδηγίες χρήσεως»
9. Αν ισχύσει το άρθρο με το ίδιο σκεπτικό θα υπάρξει μέριμνα να ασκείται η πχ Παθολογία από τον Ουρολόγο? να ασκείται η Γυναικολογία από τον Ενδοκρινολόγο? είναι προάγγελος κατάργησης των Ιατρικών ειδικοτήτων?
10. ποιος ο έλεγχος των «παρεχόμενων υπηρεσιών Ιατρικής της Εργασίας από ιατρούς που δεν την κατέχουν»? νοείται «έλεγχος ιατρικών υπηρεσιών από μη ιατρούς?»
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ. ΧΡΗΖΕΙ ΙΔΙΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΟΠΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ.
Ξεκίνησα την τοποθέτηση μου περιγράφοντας τα αυτονόητα που ανέφερε η πρόεδρος της Επιστημονικής μας Εταιρίας κα Πανταζή.
Διαβάζοντας τα σχόλια στο επίμαχο άρθρο επιθυμώ περαιτέρω να τοποθετηθώ ως εξής:
α) Η ωριαία αμοιβή του Ιατρού Εργασίας είναι πάντα τυπική, τιμολογημένη και υφίσταται σε νόμιμες κρατήσεις και φορολόγηση. Οι Ιατροί Εργασίας είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να κοιτάξουμε την πολιτεία κατάματα και να της πούμε αυτά βγάζουμε για να βιοποριστούμε και στα δηλώνουμε ΟΛΑ. Μπορεί κάποια άλλη ειδικότητα να το κάνει αυτό; Μπορούν να το κάνουν οι ασκούντες τα καθήκοντα μας Ιατροί άλλων ειδικοτήτων;
β) Υπάρχει νοήμων άνθρωπος που θεωρεί ότι η ωριαία αμοιβή Ιατρού με 50 ευρώ είναι εξωφρενική αμοιβή; Μετά δε την φορολόγηση θα μείνουν 35 ευρώ!!
Στις 75 ώρες τον χρόνο, δηλαδή στις 6,6 ώρες τον μήνα, δηλαδή στην 15νθήμερη επίσκεψη των 3,3 ωρών (αυτό είναι το σύνηθες) ο ιατρός έχει να εξετάσει εργαζόμενους (μέχρι 3-4 την ώρα) αλλά και να συνεργαστεί με την διοίκηση, με τον Τεχνικό Ασφαλείας και τους εργαζόμενους σε πολλαπλά θέματα επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας. Μπορεί να μας ενημερώσει κάποιος συνάδελφο του ιδιωτικού τομέα πόσα θα αμοιφθεί (τυπικά ή άτυπα) μέσα σε μία ώρα που θα κάνει Ιατρείο;
γ) Υπάρχουν σοβαροί εργοδότες που θεωρούν ότι ο Ιατρός Εργασίας συνιστά μεγάλο λειτουργικό κόστος; Ένα λειτουργικό κόστος που λέγεται δαπάνη παροχής υπηρεσιών Ιατρού Εργασίας αν συμπιεστεί από 75Χ50 ευρώ = 3750 ευρώ ή ακόμα και 75Χ60 ευρώ = 4500 ευρώ σε 75Χ20 ευρώ = 1500 ευρώ θα βελτιώσει η επιχείρηση την ανταγωνιστικότητα της;
δ) Οι δαπάνες Ιατρικής Εργασίας δεν είναι πολυτελής δαπάνη για μία σοβαρή εταιρεία που θέλει να σέβεται τον εαυτό της και τους εργαζόμενους της. Είναι σκληρό και ανελαστικό κόστος αλλά κυρίως ουσιαστική επένδυση που μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα της εταιρεία. Παρεμπιπτόντως βελτιώνει και την υγεία των εργαζομένων, αλλά δεν ξέρω αν αυτό ενδιαφέρει κάποιον από όσους προετοιμάζουν τα νομοθετήματα!!
ε) Η εξάλειψη των Ιατρών Εργασίας και ο πλήρης αφανισμός της ειδικότητας μας, αναρωτιέμαι αν εδράζεται σε κάποια υποβόσκουσα εμμονική αντίδραση κάποιων ανθρώπων που σχετίζονται με τις ΕΞΥΥΠ. Υπάρχουν άραγε ΕΞΥΥΠ που επιθυμούν να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες μας, να μας αμοίβουν λίγο, να εσπράττουν πολλά ή λίγα για να μεγιστοποιούν το κέρδος τους; Υπάρχει αντιπαραθέσεις των ατόμων στις ΕΞΥΥΠ με Ειδικους ΙΑτρούς Εργασίας πιυ στην τελική τους πιο έμπειρους Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας τους έχουν και Επιστημονικούς Υπεύθυνους τους; Οι ΕΞΥΥΠ και πιθανά κάποιο συλλογικό τους όργανο (εφόσον θαρρώ είναι 20 στο σύνολο) έχουν θέση πάνω στο γενικότερο θέμα με σημείο εκκίνησης ότι η Ιατρική Εργασίας είναι ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ και όχι μία Ιδιότητα;
στ) Ένας δημιουργικός και οραματιστής Υπουργός Εργασίας θα μπορούσε να συνδράμει ουσιαστικά στην αύξηση του αριθμού των Ιατρών Εργασίας με κίνητρα που μπορεί να δώσει ο ίδιος από το Υπουργείο αρμοδιότητας του.
Ενδεικτικά και όχι περιοριστικα:
i) Κατά την διάρκεια της τετραετούς ειδίκευσης του Ιατρού Εργασίας το Υπουργείο Εργασίας πληρώνει τις εισφορές του! Έτσι ο μισθωτός ειδικευόμενος λαμβάνει 150 ευρώ μίνιμουμ παραπάνω από ειδικευόμενους άλλων ειδικοτήτων. Προκαλούμενη δαπάνη: Έστω ότι θέλουμε 100 νέους Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας: 100 ειδικευόμενοι Χ 150 ευρώ τον μήνα Χ 48 μήνες ειδίκευσης = 720.000 την τετραετία, ήτοι 180.000 προκαλούμενη ετήσια δαπάνη (που στην τελική δεν θα πάρει Ο ΕΦΚΑ εποπτείας Υπουργείου Εργασίας για να ασκηθεί μία πολιτική του Υπουργείου Εργασίας).
ii) Κατά την διάρκεια των 5 πρώτων χρόνων της άσκησης της ειδικότητας το Υπουργείο αναλαμβάνει να καταβάλλει τις εισφορές του Ιατρού στον ΕΦΚΑ. Για 100 νέους ειδικούς αυτό σημαίνει 100 ιατροί Χ 350 μηναία εισφορά Χ 60 μήνες = 2.100.000 ευρώ, ήτοι 420.000 ευρώ δαπάνη ετησίως.
ζ) Αν το πρόβλημα επίσης είναι η δαπάνη των επιχειρήσεων και αναγκαιότητα η μείωση του «δυσθεώρητου» λειτουργικού κόστους των Ιατρών Εργασίας, θα μπορούσε το Υπουργείο Εργασίας να εξαγγείλει το «Οccupational health pass» και να ενισχύσει τις επιχειρήσεις με το μισό λειτουργικό κόστος των Ιατρών Εργασίας, ήτοι 2250 ευρώ Χ 12 μήνες Χ 500 επιχειρήσεις = 13.500.000 ευρώ, ένα τίμιο ποσό για μία τέτοια σημαντική επένδυση.
Λύσεις υπάρχουν, έξυπνοι Υπουργοί επίσης υπάρχουν.
Επιτήδειοι και πονηροί που ηθελημένα ή άθελα τους επιχειρούν να καταλύσουν μία Ιατρική Ειδικότητα υπάρχουν;
Στην τελική η νέα γενιά των Ειδικών Ιατρών Εργασίας θα μπορούσαν να ήταν παιδιά των προαναφερθέντων!! Μην τα πυροβολείτε!!
Τέλος απευθύνω μία προσωπική έκκληση στον Υπουργό Εργασίας να δει το θέμα στρατηγικά σε βάθος 10 ετίας και όχι κοντόφθαλμα «Γιατρό θέλω και ας είναι ΟΤΙ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΝΑΝΑΙ τώρα τον θέλω».
Άλλωστε τα δείγματα γραφής του στο Υπουργείο Υγείας έδειξαν ότι ενδιαφέρεται και για στρατηγικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που δίνουν καρπούς σε μερικά χρόνια (όπως η μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ που ξεκίνησε).
Μέχρι τότε οι παρόντες Ειδικοί και «Ασκούντες» αρκούμε ποσοτικά, διαφέρουμε ποιοτικά!!
Σ.Α. Κουπίδης
Ειδικός Ιατρός Εργασίας
MD, MSc, PhD
ΥΓ: Είχα απευθύνει το κάτωθι ερώτημα και στον προηγούμενο Υπουργό για τροφή για σκέψη!!
Η προηγούμενη παρέμβαση του κου Βρούτση να εξισώσει απόλυτα τους Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας με κατά δήλωση τους «Ασκούντες τα καθήκοντα» Ιατρούς και η πιθανολογούμενη κατάληξη θέσεων σε επιχειρήσεις και εργοτάξια από Ειδικούς σε Ασκούντες είναι πιθανό να έχει συνδράμει (να έχει επίδραση) στην αύξηση των εργατικών ατυχημάτων που παρατηρείται 12 και πλέον μήνες από την προαναφερθείσα νομοθέτηση; Έχουν οι υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας την δυνατότητα να απορρίψουν μία τέτοια πιθανή αιτιολογική συσχέτιση;
Κύριοι
Αντί το Υπουργείο Εργασίας να φροντίσει για την επιστημονικά ενδεδειγμένη παροχή «υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας» στους εργαζόμενους και «συμβουλευτικών υπηρεσιών για τα ζητήματα της Υγείας και Ασφάλειας» στις επιχειρήσεις…
Και να νομοθετήσει για την εκπαίδευση όσων γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων ή και ανειδίκευτων (450 περίπου!) οι οποίοι με την ισχύουσα νομοθεσία, «ασκούν» καθήκοντα ιατρού εργασίας «εμπειρικά» όπως στο Μεσαίωνα…
Έρχεται με νόμο -τον 21ο αιώνα, που με την πρόοδο της επιστήμης υπάρχει υπερξειδίκευση με υπερεκπαίδευση στην Ιατρική- να βαφτίσει γιατρούς εργασίας και άλλους ανεκπαίδευτους – ανειδίκευτους στην ιατρική της εργασίας γιατρούς,
τη στιγμή που όχι για να εξετάσουμε και να κάνουμε ιατρική γνωμάτευση, αλλά ακόμα και για να συνταγογραφήσουμε ένα απλό φαρμακευτικό σκεύασμα ή μια ιατρική εξέταση μιας συγκεκριμένης ιατρικής ειδικότητας, ορθώς, νομικά απαγορεύεται να γίνει από γιατρό άλλης άσχετης ειδικότητας…
το Υπουργείο Εργασίας (αναρμόδιο;) προτίθεται να νομοθετήσει να ασκείται μια ιατρική ειδικότητα από μια άλλη!
Να συνδράμουν και αυτοί οι γιατροί στο έργο των ανεκπαίδευτων – ανειδίκευτων γιατρών, που με νόμο εξίσωσε με τους ειδικευμένους γιατρούς εργασίας ο πρώην Υπουργός Εργασίας της Κυβέρνησης, εν μέσω Πανδημίας, κος Βρούτσης.
Για να συνεχίσουν να χλευάζουν τη χώρα, Διεθνείς και Ευρωπαϊκοί Οργανισμοί, για την κατάσταση που βρίσκεται η Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία (βλέπε OSHA, ILO) και για τη μηδενική καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών και των θανάτων από αυτές στη χώρα μας,
ενώ Διεθνείς Οργανισμοί, όπως η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, σε κοινή μελέτη, υπολογίζουν τις επαγγελματικές ασθένειες και τους θανάτους από αυτές σε 3-4 χιλιάδες κάθε έτος!
Οι κουτόφραγκοι μας λένε ότι κάθε έτος σβήνουμε από το χάρτη της χώρας μας μια … Κωμόπολη νέων παραγωγικών ατόμων!
Και η Κυβέρνηση της χώρας αντί να δραστηριοποιηθεί και να ειδικεύσει πραγματικούς γιατρούς εργασίας, για την ουσιαστική καταγραφή και την πρόληψη αυτών των ασθενειών και των θανάτων,
φέρνει στη βουλή σχέδια νόμων για την περαιτέρω υποβάθμιση της παροχής «υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας» και την επιδείνωση της κατάστασης της επαγγελματικής νοσηρότητας και θνησιμότητας.
Κάθε υπόνοια για εξυπηρέτηση «μικροσυμφερόντων» μακριά από εμάς… που ως Επιστημονική Κοινότητα Ειδικών Ιατρών Εργασίας, εκφράζουμε τις ανησυχίες μας και τους προβληματισμούς μας για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας στο συγκεκριμένο Επιστημονικό Αντικείμενο το οποίο διακονούμε (όπως θα έλεγε με στόμφο και ο συνάδελφος Καθηγητής κος Κωνσταντινίδης).
Πάλι καλά που υπάρχει η Οδηγία της ΔΟΕ και της ΕΕ για την υποχρεωτική παροχή «υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας» στους εργαζόμενους και συμβουλευτικών υπηρεσιών στις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς, γιατί η Κυβέρνηση θα είχε ήδη με νόμο καταργήσει αυτή την υποχρέωση, ισχυρίζονται κάποιοι υποψιασμένοι(?) ή κακεντρεχείς ή αντιπολιτευόμενοι!
Άποψη με την οποία διαφωνούμε κάθετα. Αδυνατούμε να διανοηθούμε ότι μια Κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την επαγγελματική υγεία των εργαζομένων της χώρας…
εμείς ως Επιστημονική Κοινότητα Ειδικών Ιατρών Εργασίας, στα πλαίσια των καθηκόντων μας και των υποχρεώσεών μας στην Πολιτεία, για την θεσμική συμβουλή και συμβολή στην πρόληψη και προαγωγή της εργασιακής υγείας
σας καλούμε να αποσύρετε το εν λόγω αντιεπιστημονικό,
μη σύννομο (σύμφωνα με τον Ν. 1579/85 άρ. 2 παρ. 1 υπάρχει «απαγόρευση χρησιμοποίησης περισσότερων από έναν τίτλων ιατρικών ειδικοτήτων»),
απεχθές και άκρως επικίνδυνο για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, άρθρο του προτεινόμενου Νόμου,
αφού άσχετοι με το επιστημονικό αντικείμενο της ειδικότητάς μας γιατροί, προβλέπεται να (μην) τους παρέχουν υπηρεσίες,
σας συνιστούμε να αποσύρετε το νόμο Βρούτση που καταργεί την προτεραιότητα των ειδικών ιατρών εργασίας, στην παροχή υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας στις επιχειρήσεις, σε σχέση με τους μη ειδικούς γιατρούς (είναι σε εξέλιξη νομική προσφυγή μας),
σας συμβουλεύουμε να νομοθετήσετε για την στοιχειώδη έστω εκπαίδευση των γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων και των ανειδίκευτων που σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία «ασκούν» καθήκοντα ιατρού εργασίας «εμπειρικά»,
σας εφιστούμε την προσοχή στην καταγραφή της επαγγελματικής νοσηρότητας και θνησιμότητας για να μπορούμε να κάνουμε πρόληψη και να θεωρούμαστε ανεπτυγμένη και όχι τριτοκοσμική χώρα στα ζητήματα αυτά (έχουμε ήδη προειδοποιηθεί για τις υστερήσεις αυτές και πιθανόν να υπάρξουν κυρώσεις από τα αρμόδια όργανα της ΕΕ)
και σας ενημερώνουμε πως σε περίπτωση ατυχούς συμβάντος… νομοθέτησης του συγκεκριμένου άρθρου, θα πραγματοποιήσουμε δικαστική προσφυγή στη χώρα μας και στους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς.
Δρακόπουλος Βασίλης
Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος (Ε.Ε.Ι.Ε.Π.)
Η εισαγώμενη διάταξη αποτελεί ένα ακόμα βήμα στην πλήρη απορρύθμιση της υφιστάμενης κατάστασης ανομίας προς ένα ακόμα περισσότερο άνομο καθεστώς κατά παραγγελία των οικονομικών συμφερόντων που εκφράζονται από τον ΣΕΒ και τις Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας Πρόληψης και το μόνο που θα επιτύχει είναι
να επιτείνει έτι περαιτέρω την διαφυγή αποφοίτων ιατρικής στο εξωτερικό, την διάλυση των υποτυπωδών υπηρεσιών επαγγελματικής υγείας και
τον εκφυλισμό του ιατρικού κλάδου γενικότερα.
Κατευθύνεται σαν διάταξη και εμπνέεται από τον ιδεολογικό προσανατολισμό της κυβέρνησης που στο όνομα μόνο επικαλείται την εύρυθμη λειτουργία και αυτορρύθμιση της αγοράς αλλα στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από κατα παραγγελία (και σε αντάλλαγμα) νομοθέτηση στρεβλώσεων της.
Η επίκληση της έλλειψης ειδικευμένων ιατρών εργασίας έχει καταντήσει πολυειπωμένο ανέκδοτο αποκαλυπτικό ενός πραγματικού failed state το οποίο πάνω από 30 χρόνια αδυνατεί να διαχειριστεί και να προχωρήσει σε έναν στοιχειώδη προγραμματισμό κάλυψης των αναγκών του αλλά αντιθέτως αρέσκεται να συντηρεί μια άνομη κατάσταση, προχωρώντας με εμβαλωματικές πρακτικές και λύσεις.
Χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν ανάλογο πρόβλημα έλλειψης ειδικευμένων ιατρών εργασίας (πχ Γαλλία) οι οποίοι αυτονοήτως είναι οι μόνοι που μπορούν να ασκούν καθήκοντα ΙΕ, έχουν επιδοθεί σε μια συστηματική προσπάθεια προσέλκυσης ειδικευμένων ιατρών από την υπόλοιπη ευρωπαϊκή ένωση και μέσω της αύξησης των αμοιβών των ήδη υφιστάμενων γιατρών να στρέψει νέους ιατρούς προς την ειδικότητα.
Αντιθέτως στην ελλάδα δίνεται το δικαίωμα σε ιατρούς άσχετων ειδικοτήτων να ασκούν πάρεργο απόντες.
Η ειδικότητα έχεί κηρυχθεί άγονη εδω και πάνω από έναν χρόνο, ουδείς δήλωσε και ουδείς ειδικευμένος ή ανειδίκευτος δεν πρόκειται να δηλώσει να εκπαιδευτεί σε αυτήν αφού η εκπαίδευση είναι ανούσια και αντιπαραγωγική αφού απλά δεν είναι προαπαιτούμενη.
Αντί να φροντίσει τόσο το Υπουργείο όσο και ο υπουργος να λειτουργήσει έστω και υποτυπωδώς ένα εθνικό σύστημα ασφάλισης του επαγγελματικού κινδύνου η απουσία του οποίου κοστίζει 4% του ΑΕΠ ετησίως, εισάγει κατά παραγγελία διατάξεις που συντηρούν και επιτείνουν το πρόβλημα.
Κύριε Λεβεντογιάννη
Από το σχόλιο σας και μόνο φανταζόμαστε ότι η αντιμετώπιση εν γένει της Ιατρικής για σας είναι μόνο τα χρήματα. Ως εκ τούτου όταν πηγαίνετε πχ στον Παθολόγο και συνταγογραφείτε την αγωγή σας και σας λέει «20 ευρώ αμοιβή», εσείς του απαντάτε «εξήγησέ μου γιατρέ, 3 λεπτά έγραψες μια συνταγή γιατί ζητάς 20 ευρώ?». Η όχι?
Προφανώς στην επιχείρησή σας είχατε κάποιον ιατρό εργασίας που δεν ήσασταν ικανοποιημένος. Θα μπορούσατε να απευθυνθείτε στην Επιθεώρηση και να καταγγείλετε όσα γράφετε. Θα μπορούσατε να προχωρήσετε σε λύση της σύμβασης του. Θα μπορούσατε να απευθυνθείτε στην Επιστημονική μας εταιρίας (αν είναι ιατρός με την ειδικότητα Ιατρικής της Εργασίας) και να αναφέρετε το πρόβλημα. Θα μπορούσατε να απευθυνθείτε στον Ιατρικό του σύλλογο και να καταγγείλετε όσα γράφετε.
Προφανώς δεν κάνατε τίποτα εξ όλων αυτών, απλά σήμερα κρυπτόμενος πίσω από ένα πληκτρολόγιο, κατηγορείτε συλλήβδην μια ολόκληρη Ιατρική ειδικότητα.
Ομοίως φανταζόμαστε ότι είχατε πλήρως οργανωμένο ιατρείο στην επιχείρησή σας, να νοσηλευτικό προσωπικό και ότι δη για την εύρυθμη λειτουργία του, έχετε κάνει εξετάσεις στους εργαζόμενους σας όπως η νομοθεσία ορίζει, και το μόνο πρόβλημά σας ήταν ο Ιατρός Εργασίας.
Όσον δε αφορά τον Covid να σας υπενθυμίσουμε ότι η μόνη επιστημονική εταιρία που συνέβαλλε στις οδηγίες για τις ευπαθείς ομάδες εργαζομένων, ήταν η επιστημονική μας Εταιρία των Ειδικών Ιατρών Εργασίας και υπήρξε επίσημε αναφορά από τον επικεφαλής της ομάδας, στα ΜΜΕ.
Θεωρούμε συκοφαντικό το σχόλιό σας και σας προκαλούμε να επικοινωνήσετε μαζί μας να μας αναφέρετε αναλυτικά το πρόβλημα και να σας δώσουμε τη λύση. Ειδάλλως απλά ρίχνετε λάσπη στον ανεμιστήρα.
ΥΓ η πρότασή σας «να ορίσετε κατευθείαν τις ειδικότητες» δείχνει ότι δεν κατανοείτε ότι η Ιατρική της Εργασίας είναι Ιατρική ειδικότητα, όπως η Καρδιολογία η Πνευμονολογία η Παθολογία κλπ. «Δεν ορίζονται» κύριε οι ιατρικές ειδικότητες, αποκτούνται μετά το πέρας των 6ετών ιατρικών σπουδών.
Αυτο λεγεται αντιποιηση ιατρικης ειδικοτητας.
Το Υπουργειο Υγειας τι λεει για το θεμα?
@Λεβεντογιάννης Δημήτρης
Κύριε Λεβεντογιάννη για ακριβώς αυτό το λόγο συζητάμε εδώ. Ιατροί που δεν έχουν την ειδικότητα Ιατρικής της Εργασίας κατά πλείστον δεν τους ενδιαφέρει να κάνουν οτιδήποτε άλλο παρά στην καλύτερη μια βεβαίωση καταλληλότητας και στη συνέχεια να αποχωρήσουν άρον άρον για το ιατρείο τους, την κλινική τους ή οποιοδήποτε άλλη κύρια δραστηριότητα τους.
Ουσιαστικά εκμεταλλεύονται κάποια κενά της νομοθεσίας για να στηρίξουν την κύρια τους δραστηριότητα. Πχ οι τουριστοιατροί μπορούν να χρεώνουν 500 € την ώρα στους διάφορους τουρίστες. Θα κάτσουν αυτοί να κάνουν ότι πρέπει να κάνει ένας ιατρός εργασίας; Θα ασχοληθούν το πολύ 10 λεπτά. Θα χρεώσουν δηλαδή 45-50 ευρώ για να ασχοληθούν 10 λεπτά το πολύ.
Ένας ειδικός Ιατρός Εργασίας που ασχολείται αποκλειστικά με την Ιατρική της Εργασίας κάνει μόνο αυτό. Η ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας και περιβάλλοντος είναι από τις λιγότερο επικερδείς ειδικότητες. Κανένας ειδικός Ιατρός Εργασίας δεν έχει μπορέσει να βάλει στην άκρη κάτι. Μπορεί να χρεώσει 45-50-80 €, κόβει πάντα νόμιμο παραστατικό, αλλά και εργάζεται πολύ περισσότερο γιατί αυτό έχει σπουδάσει, αλλά και γιατί ξέρει τι πρέπει να κάνει.
Δεν θα ήθελα να περιαυτολογήσω, στο ότι οι ειδικοί Ιατροί Εργασίας μπορεί να δαπανούν και περισσότερο από τον ελάχιστο που υποχρεούται μια επιχείρηση, αλλά αξίζει να το τονίσω: Έχω επιχειρήσεις με μεγάλη επικινδυνότητα, όπου η νοσηλεύτρια μου μπορεί να εργάζεται το τριπλάσιο χρόνο, ώστε να προετοιμάσει ότι μπορεί για να εκτελέσω την εργασία μου στον ελάχιστο χρόνο που υποχρεούται ο εργοδότης να με έχει.
Κάποιοι έχουν επιλέξει συνειδητά να ειδικευτούν στην Ιατρική της Εργασίας και Περιβάλλοντος, οπότε και αγαπάνε αυτό που κάνουν και φυσικά μας πονάει ιδιαίτερα όταν η πολιτεία δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για την Υγεία και Ασφάλεια των εργαζομένων αλλά ασχολείται μόνο με το τυπικό: να υπάρχει κάποιος οποιοσδήποτε δηλωμένος ως ιατρός εργασίας.
ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΕΝΟΣ ΑΡΘΡΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ? ΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ ΜΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ «Έπρεπε να ορίσετε κατευθείαν τις ειδικότητες και να τελειώνει επιτέλους αυτό το lobby. Υπέρογκες αμοιβές χωρίς αιτία, υφάκι ‘εγώ είμαι Γιατρός’, πτυχία αμφιβόλου προελεύσεως από χώρες του πρώην ανατολικού μπλόκ, μια δουλειά έχουν οι άνθρωποι – να εκδώσουν βεβαίωση καταλληλότητας και αυτή με τα χίλια ζόρια, για να μην αναφερθώ στον covid που ρωτούσες κάτι και δεν είχαν ιδέα…»
ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ! ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΚΥΡΙΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Lobby, ΚΑΙ ΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΜΟΝΟ ΑΣΚΟΥΝΤΕΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΠΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΠΛΟΚ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ, ΑΛΛΙΩΣ ΜΕ ΝΟΜΟ ΩΣ ΕΙΔΙΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΑ ΑΣΚΟΥΜΕ 2 ΚΑΙ 3 ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.
Η πιο άστοχη και άδικη διάταξη που ορίστηκε ποτέ.
Μου αναφέρετε δήλαδη πως περίμενα τόσα χρόνια αναμονής ειδικότητας και άλλα 4 για να εξειδικευτώ για να ασκήσω την ειδικότητά μου με άλλους ιατρούς άλλων ειδικοτήτων «βαφτισμένων» ιατρών εργασίας;
Αν δηλάδή ο ΩΡΛ μπορεί να ασκήσει την ειδικότητά μου μπορώ και εγώ να ασκήσω την ΩΡΛ;
Καταργείται ο νόμος για την άσκηση μίας ειδικότητας;
Μου λέτε δηλαδή πως με αυτά που διαβάζω στο άρθρο (και θα πάθω έμφραγμα) αντί για Καρδιολόγο να απευθυνθώ σε Ιατρό Εργασίας ή Γυναικολόγο ή ΩΡΛ;
Και το θεωρείτε σωστό και λογικό;
Κύριοι εκτίθεστε…. έχουμε επικοινωνήσει με 3 από εσάς που έχετε σχολιάσει και μας έχετε απαντήσει γραπτώς ότι δεν έχετε χρόνο να μας καλύψετε.
Καιρός ήταν! Όμως δεν δίνετε την λύση. Πάλι θα κυνηγάτε Υ.Α. Έπρεπε να ορίσετε κατευθείαν τις ειδικότητες και να τελειώνει επιτέλους αυτό το lobby. Υπέρογκες αμοιβές χωρίς αιτία, υφάκι ‘εγώ είμαι Γιατρός’, πτυχία αμφιβόλου προελεύσεως από χώρες του πρώην ανατολικού μπλόκ, μια δουλειά έχουν οι άνθρωποι – να εκδώσουν βεβαίωση καταλληλότητας και αυτή με τα χίλια ζόρια, για να μην αναφερθώ στον covid που ρωτούσες κάτι και δεν είχαν ιδέα…
Χιλιάδες εργαζόμενοι χωρίς υπηρεσίες ιατρού εργασίας, ξενοδοχεία, νησιά, και πλέον ακόμα και εταιρείες εντός Αττικής.
Κόπτεστε κυρίες και κύριοι για την ‘Υγεία των Εργαζομένων΄, αλλά το μόνο που κοιτάτε είναι η τσέπη σας.
Εξηγήστε λοιπόν στο κοινό τον λόγο που ζητάτε 50-60-80-100€ ανά ώρα. (η οποία δεν είναι καν ‘ώρα’, είναι 10 λεπτο, ‘γειά σας ήρθα, δώστε μου το βιβλίο να υπογράψω’, και αφήστε στην άκρη τα περί ηθικής και τα περι γνωστικού αντικειμένου.
Παρόλο που είμαι άντρας, στη δουλειά μου με εξέτασε γυναικολόγος. Ακόμη γελάμε με αυτό το συμβάν…
Είναι απαράδεκτο να υποβάλλετε εσείς οι εκάστοτε κυβερνήτες μια αυτόνομη ιατρική ειδικότητα σε τέτοια δοκιμασία.Επειδη δεν είστε του χώρου μας ζητήσετε να σας πούμε τις θέσεις μας.Μην κινείστε εκ του πονηρού
Αυτές οι κινήσεις δείχνουν αμέλεια,φθόνο κ ανευθυνότητα σε εγκληματικό βαθμό.Καταργειστε άμεσα το εν λόγω άρθρο.(30).
Η δυνατότητα άσκησης της Ιατρικής ειδικότητας Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος από μη ειδικούς οδηγεί αναπόφευκτα σε υποβάθμιση υπηρεσιών. Με την ίδια λογική θα μπορούσαμε να δώσουμε δικαίωμα σε πχ Ιατρούς Εργασίας να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους παθολόγους. Ή τους καρδιολόγος. Ή ακόμα καλύτερα, οι Ιατροί Εργασίας να ανοίξουν δερματολογικά ιατρεία.
Το σκεπτικό της απόφασης είναι άκυρο και σίγουρα αντισυνταγματικό. Με ένα νομοθέτημα ακυρώνει την Ιατρική πορεία (6 χρόνια ΑΕΙ + 4 ΕΙΔΙΚΌΤΗΤΑ +αγροτικό κλπ). Με την ίδια λογική, οι νομοθετούντες θα έπρεπε να σκεφτούν ότι την επόμενη φορά που χρειαστούν πχ μαιευτήρα γυναικολόγο θα μπορούσε ένας ΩΡΛ να αναλάβει τον τοκετό τους. Ή τη ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη ένας ψυχίατρος. Είναι τόσο παράταιρο το σκεπτικό της δυνατότητας άσκησης μιας Ιατρικής ειδικότητας από μη ειδικούς που όχι απλά θα καταπέσει νομικά αλλά θα πρέπει να αναζητηθούν και τυχόν ευθύνες. Με άλλα λόγια, όχι απλά υπάρχουν πιθανά συμφέροντα ειδικά σε επαρχιακές περιοχές, όπου είχε παλιότερα εδραιωθεί η μη ύπαρξη ειδικών ιατρών εργασίας και ορισμένοι γιατροί άλλων ειδικοτήτων είχαν ως πάρεργο την επιτήρηση επιχειρήσεων, αλλά κυρίως θα πρέπει να τονιστεί ότι μια τέτοια νομοθετική κίνηση θα πρέπει να συνοδεύεται από την ανάληψη της ευθύνης της. Με άλλα λόγια, αν αποφασιστεί να δωθεί το δικαίωμα σε μη ειδικούς να προχωρήσουν σε αντιποίηση της Ιατρικής Εργασίας θα πρέπει να αναζητηθούν ποινικές ευθύνες για τυχόν παραλείψεις τους, που θα απορρέουν από την μη εκπαίδευσή τους. Αν για παράδειγμα ένας παιδοψυχίατρος ελέγξει για παράδειγμα τις ακτινογραφιες θώρακα ενηλίκων και δεν βρει πρόβλημα, είναι υπόλογος.
Το όλο σκεπτικό με την αντιποίηση επαγγέλματος είναι πρόδηλα παράνομο. Οι ειδικοί Ιατροί Εργασίας οφείλουν μέσω των οργάνων τους να αντιδράσουν δυναμικά από σήμερα ήδη.
Αγωγές για διαφυγόντα κέρδη και ασφαλιστικά μέτρα πρέπει να αρχίσουν ήδη να κατατίθενται. Και να απαιτηθεί να δωθεί δυνατότητα να ανοίγουν οι Ιατροί Εργασίας ιατρεία άλλων ειδικοτήτων. Δερματολογικά ιατρεία, κλινικές γυναικολογικές, διενέργεια us και χειρουργείων ανοιχτής καρδιάς για παράδειγμα.
Η ιατρική της εργασίας είναι κανονική ειδικότητα όπως η καρδιολογία , η οφθαλμολογία , η ψυχιατρική .
Δεν είναι ιδιότητα!!!!
Πρέπει να την σπουδάσει κάποιος.
Εδω και χρόνια ιατροί άλλών ειδικοτήτων ασκούν χρέη ιατρού εργασίας αφού τους δόθηκε η επιλογή να » περάσουν στην ιατρική της εργασίας με την υποχρέωση να σπουδάσουν και αυτή την ειδικότητα σε εύλογο χρόνο και στο τελος να επιλέξουν 1 από τις 2.
Δεν επιτρέπεται να ασκεί ιατρός 2 ειδικότητες άσχετα με το πόσες έχει σπουδάσει . Σχεδόν κανείς δεν ολοκλήρωσε την ιατρική της εργασίας.
Η ανεπάρκεια φάνηκε στην πανδημία covid όταν οι ασκώντες χρέη ιατρού εργασίας ερωτώμενοι από τις εταιρίες τους τι μέτρα να πάρουν και τι είδους μάσκα προστατεύει από τον ιο η απάντηση ήταν » … ααα εγώ οφθαλμίατρος είμαι που να ξερω … »
Οφθαλμίατρος όμως που παρεχει υπηρεσίες ιατρού εργασίας χωρίς να τις γνωρίζει .
Μπορεί ένας παιδίατρος να εκδόσει εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου ?? Με τι γνώσεις ?.
Μπορει ο ψυχίατρος να εκτιμήσει την καταπόνηση εργαζομένου σε ιμάντες αποσκευών ?? Με τι γνώσεις ???
Η απάντηση .. μα όλοι γιατροί είναι δεν στέκει γιατί όλοι γιατροί είμαστε αλλά αν δεν υπάρχει σε ένα νησί καρδιολόγος και χρειάζεται επέμβαση και έχουμε ενδοκρινολόγο θα είναι ηθικό να βάλούμε τον ενδοκρινολόγο να κάνει επέμβαση by pass ?? Ποιος ασθενής θα δεχτεί να χειρουργηθεί στην καρδιά από οφθαλμίατρο ??? Όσο φτηνός , όσο διαθέσιμος και να είναι .
Κάθε ιατρική ειδικότητα χρειάζεται τη σωστή εκπαίδευση .
Εκπαιδεύστε ιατρούς εργασίας και δώστε τους πλήρη διακαιώματα άσκησης της ειδικότητας .
Μην παρέχετε γνώσεις ιατρικής με απλά νομοθετήματα .
Ειναι επικίνδυνο και ανήθικο .
Εάν το κάνετε τότε με βάση την ισονομία θα πρέπει όπου υπάρχει ανάγκη καρδιολόγου ή ο καρδιολόγος έιναι » ακριβός » να μου δώσετε και έμενα το δικαίωμα να χειρουργώ για by pass χωρίς να έχω γνώσεις καρδιολογίας απλά νομοθετώντας .
Για το ηθικό κομμάτι ούτε λόγος .
Το νομοθέτημα θα εκπέσει και λόγο μη τήρησης της ισονομίας και λόγω ακύρωσης της απαγόρευσης άσκησης 2 ειδικοτήτων και λόγω άλλων αιτιών .
Ειδικά όταν θα αρχίσουν να συμβαίνουν ατυχήματα και οι βαφτισμένοι ιατροί εργασίας δεν θα ξέρουν τι να πουν και πως να δικαιολογηθούν . Θα πάρετε στο λαιμό σας πολλους συναδέλφους που λογω άγνοιας κινδύνου θα θελήσουν να ασκήσουν ιατρική εργασίας χωρίς να ξέρουν τι αναλαμβάνουν με μόνο κριτήριο ενα πιθανό κέρδος.
Στην περιοχή μου,υπάρχει συνάδελφος Ιατρός Κυτταρολόγος που ασκεί καθήκοντα Ειδικόυ Ιατρού Εργασίας!!
Θέτεται σε κίνδυνο η Εργασιακή και η ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ εν γένει, με άλλο ένα νομοσχέδιο ΕΝΑΝΤΙΩΝ των Ειδικών Ιατρών Εγασίας.
Πόσο πια θα απαξιώσετε και θα εξευτελίσετε την συνειδητή επιλογή 150 και πλέον Ειδικών Ιατρών Εργασίας;
Απαιτούμε την απόσυρση της διάταξης αλλιώς να δωθεί με ΝΟΜΟ το δικαίωμα στους ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ η άσκηση και 2ης ειδικότητας ταυτόχρονα.
Πέραν του προδήλως εκνόμου της άσκησης 2 ιατρικών ειδικοτήτων, αδυνατεί κανείς να ερμηνεύσει τη διάταξη υπό το πρίσμα πως αυτή εδράζεται στην επίκληση της αδυναμίας εξεύρεσης ιατρού εργασίας. Κι αυτό διότι η ουσιαστική εξίσωση του κατόχου της ειδικότητας με κάποιον μη ειδικευμένο, που συνήθως ασκεί πάρεργο, και η μη θεσμοθέτηση προτεραιότητας για διαθέσιμο ιατρό κάτοχο της ειδικότητας Ιατρική της Εργασίας, την αποστερούν από τα όποια κατ’επίκκληση αγαθά κίνητρά της.. Αν αυτό προβληθεί στα του δημοσίου έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον πως όταν λόγου χάρη ένας δημόσιος φορέας αναζητεί ιατρό εργασίας τον αναζητεί με όρους απόλυτης ισοτιμίας ανάμεσα έναν ειδικευμένο ή ανειδίκευτο στην ιατρική της εργασίας ιατρό. Άραγε μπορεί να αναζητείται αντιστοίχως ισότιμα ένας ωτορινολαρυγγολόγος με έναν γενικό χειρουργό για μια θέση ωτορινολαρυγγολόγου? Κι αυτό γίνεται τη στιγμή που παντού το δημόσιο (και πέραν της ιατρικής) για την κάλυψη θέσεων συμβασιούχων αναζητά κάποιο κύριο προσόν και μόνο αν δεν εξευρεθεί, τότε αναζητεί λύση σε δεύτερη λίστα κατόχων υποδεέστερων/συναφών με τη θέση προσόντων. Με τον τρόπο αυτό καταργείται στην πράξη μια κρίσιμη Ιατρική ειδικότητα καθώς ουδείς δεν θα επιλέξει να ειδικευθεί σε ένα επιστημονικό πεδίο το οποίο μπορούν να ασκούν απολύτως ισότιμα ιατροί άλλων ειδικότήτων ή ακόμη και ανειδίκευτοι Ιατροί. Τέλος αν ανατρέξετε στα καθήκοντα του Ιατρού Εργασίας όπως νομοθετικά ορίζονται θα διαπιστώσετε ότι το γνωσιικό εύρος άλλων ιατρικών ειδικοτήτων καθιστά την καταχρηστική άσκηση της Ιατρικής της Εργασίας επικίνδυνη για τη δημόσια Υγεία.
Καταργείται επι της ουσίας μια ολόκληρη Ιατρική Ειδικότητα. Η μοναδική ειδικότητα που αντικείμενο της ειναι η Υγεία και η Ασφάλεια των εργαζόμενων. Η μοναδική ειδικότητα που ασχολείται με την πρόληψη επαγγελματικών νόσων και ασθενειών.
Με το άρθρο αυτό δηλώνεται ξεκάθαρα ότι ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Να υπενθυμίσουμε ότι η ταυτόχρονη άσκηση 2 ειδικοτήτων είναι παράνομη και την απαγορεύει ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
ΑΠΟΣΥΡΕΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.
Aν απαιτούνται περισσότεροι γιατροί εργασίας για να καλύψουν τις επιχειρήσεις, τότε σύμφωνα με τη λογική, θα πρέπει να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις ειδίκευσης στην ειδικότητα της Ιατρικής Εργασίας στα νοσοκομεία της χώρας, κι όχι να απονέμονται άδειες άσκησης της ειδικότητας σε ιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Και μάλιστα, από το Υπουργείο Εργασίας, όπως αναφέρεται στο σκεπτικό του άρθρου!
Η άσκηση της συγκεκριμένης ειδικότητας απαιτεί πέρα από ειδική εκπαίδευση, και αφοσίωση, δεδομένου ότι τηρούνται ωράρια παρουσίας αυστηρά καθορισμένα, που πολύ δύσκολα μπορούν να τηρήσουν ιατροί άλλων ειδικοτήτων με παράλληλες επαγγελματικές υποχρεώσεις.
Ο εργοδότης και οι εργαζόμενοι δικαιούνται υψηλό επίπεδο υπηρεσιών διασφάλισης της εργασιακής υγείας, αν πραγματικά θέλουμε ως κράτος να προστατεύσουμε τους εργαζομένους, να μειώσουμε τις απουσίες για λόγους υγείας, και να αυξήσουμε την παραγωγικότητα!
1. Αν πράγματι υπάρχει ενδιαφέρον για την Υγεία των Εργαζομένων, αυτό δεν επιτυγχάνεται με το να κάνουν το Ιατρό Εργασίας άλλες ειδικότητες που δεν εχουν ειδικευτεί σε αυτό. Αυτό οδηγεί σε υποβάθμιση της υγείας των εργαζομένων.
2. Δεν μπορεί ένας Ιατρός να ασκεί 2 ειδικότητες. Αυτό μπορεί να γίνεται σε χώρες της Αφρικής. Δεν γίνεται να θέλουμε να γίνουμε Ουγκάντα.
3. Μέχρι πριν λίγο καιρό υπήρχε η θέληση για επιστροφή των νέων από το εξωτερικό. Έτσι κάποιοι Ειδικοί Ιατροί Εργασίας επέστρεψαν μετά από αυτό το κάλεσμα. Ποιος Ειδικός Ιατρός Εργασίας θα παραμείνει στη χώρα, όταν Ιατροί άλλων ειδικότητων κάνουν τον Ιατρό Εργασίας. Αυτό θα οδηγήσει στο brain drain των ήδη, αλλά και των ειδικευόμενων μελλοντικών Ειδικών Ιατρών Εργασίας.
4. Η Ιατρική της Εργασίας και Περιβάλλοντος είναι μια 4ετής ειδικότητα η οποία έχει ειδικά πεδία έρευνας και μελέτης. Στα 4 αυτά έτη οι ειδικευόμενοι Ιατροί εκπαιδεύονται σε:
– Φυσιολογία της Εργασίας
– Επιπτώσεις στην υγεία από χημικούς παράγοντες
– Επιπτώσεις στην υγεία από φυσικούς παράγοντες
– Επιπτώσεις στην υγεία από βιολογικούς παράγοντες
– Επαγγελματική και Περιβαλλοντική Τοξικολογία
– Μελέτη περιπτώσεων προσανατολισμένες σε προβλήματα υγείας και εργασίας
– Υγιεινή της εργασίας
– Μέθοδοι ανάλυσης, αξιολόγησης και ελέγχου κινδύνου
– Εργονομία
– Επαγγελματική ασφάλεια
– Ψυχολογία εργασίας και υγείας
– Οργάνωση Εργασίας
– Οργάνωση και καθήκοντα της ιατρικής της εργασίας
– Εργατικό δίκαιο
– Ανικανότητα για εργασία και κοινωνική ασφάλιση
– Περιβαλλοντική Υγεία
– Επιδημιολογία και Βιοστατιστική στην Ιατρική της Εργασίας
Όπως καταλαβαίνετε καμιά άλλη ειδικότητα Ιατρικής δεν παρέχει αυτές τις γνώσεις που πλαισιώνουν την Ιατρική της Εργασίας και Περιβάλλοντος.
Με το άρθρο αυτό δεν βελτιώνεται η παροχή υπηρεσιών υγείας και ασφάλειας στην εργασία. Αυτό που θα καταφέρετε, είναι να ευτελίσετε περαιτέρω την κατάσταση, απαξιώνοντας μια ιατρική ειδικότητα για χάρην επιτήδειων και εταιρειών, οι οποίοι θέλουν να αποφύγουν τη βάσανο του ελεύθερου ανταγωνισμού άνωθεν κάποιου επιπέδου ποιότητας ιατρικών υπηρεσιών.
Αν εφαρμοστεί αυτό το άρθρο, η ποιότητα των σχετικών υπηρεσιών θα γίνει τριτοκοσμική, ενώ το κόστος για τις επιχειρήσεις δεν θα μειωθεί, διότι οι όροι του ανταγωνισμού δεν αφορούν την ιατρική υπηρεσία αλλά την κατάργηση στην πράξη αυτών των υπηρεσιών.
Τα εργατικά ατυχήματα θα αυξηθούν και ξεχασμένα επαγγελματικά νοσήματα θα επανεμφανιστούν. Αυτά θα είναι το πραγματικό κόστος για τις επιχειρήσεις.
Πρόκειται για εντελώς άστοχη νομοθετική παρέμβαση, της οποίας τα αποτελέσματα θα επιβαρύνουν την υγεία των εργαζομένων, την ποιότητα του επιχειρείν και την οικονομία και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η Επιθεώρηση Εργασίας, ως Ανεξάρτητη Αρχή που επιβλέπει την εφαρμογή της νομοθεσίας για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία και έχει μακρά εμπειρία, έχει πάρει θέση?
Οι κοινωνικοί εταίροι?
Οι επιστημονικοί φορείς?
Δυστυχώς, είναι μια παρέμβαση βουτιά στο παρελθόν.
Κύριε Υπουργέ, με τέτοια αστάθεια και τόσα πισωγύρισμα, όπως το άρθρο 30, θέλετε να αυξηθεί η ζήτηση για την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας; Γελιέστε. Μόνο αμφιβολίες δημιουργούνται και αδικίες. Μάθετε επιτέλους να νομοθετείτε !!!!
Το άρθρο 30 είναι εκτός κείμενης Νομοθεσίας
Παραβιάζει
1. την απαγόρευση άσκησης δύο ιατρικών ειδικοτήτων (κάθε γιατρός μπορεί να ειδικευτεί σε όσες ιατρικές ειδικότητες επιθυμεί ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΚΕΙ)
2. Αρμόδιο όργανο για την ειδίκευση και άσκηση οιασδήποτε Ιατρικής ειδικότητας είναι το ΚΕΣΥ και κανένας άλλος φορέας.
3. το ΚΕΣΥ έχει γνωμοδοτήσει στο Υπουργείο Υγείας για την άσκηση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας (όπως έχει κάνει και για κάθε Ιατρική ειδικότητα) και υπάρχει ήδη Νομοθεσία
4. Δεν υφίσταται προηγούμενο μη ιατρικός φορέας να αποφασίζει για την άσκηση μιας Ιατρικής ειδικότητας
5. «κατηγορίες ιατρών που μπορούν να ασκήσουν καθήκοντα ιατρού εργασίας» : δεν δύνανται νοούνται «άλλοι ιατροί» που δεν κατέχουν την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας. ΜΟΝΟ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΣΚΟΥΝ. Τούτο διότι ή άσκησή της από άλλες ειδικότητες, καθίσταται επικίνδυνη για την Υγεία των εργαζομένων.
6.Η μη συσχέτιση της ασθένειας με τη νόσο, η πλήρης έλλειψη γνώσεων για τη Γραπτή εκτίμηση Επαγγελματικού κινδύνου, η έλλειψη γνώσεων επιδημιολογίας, τοξικολογίας, σύνταξης πραγματογνωμοσύνης για θέματα που σχετίζονται με την ικανότητα προς εργασία, για νομικά και ασφαλιστικά ζητήματα που προκύπτουν σε περιπτώσεις επαγγελματικής ασθένειας ή εργατικού ατυχήματος,η χρήση ψυχομετρικών κλιμάκων και τεστ όπως MMSE (Mini Mental State Examination), HDS (Hamilton Depression Scale),η αξιολόγηση του εργασιακού περιβάλλοντος και του ευρύτερου περιβάλλοντος (παράγοντες κινδύνου που εντοπίζονται στο έδαφος/νερό/αέρα), για ζητήματα σχετικά με την περιβαλλοντική υγεία και την προστασία της Δημόσιας υγείας, είναι ενδεικτικά κάποια από τα αντικείμενα της Ιατρικής της Εργασίας που μόνο αυτή η ειδικότητα διδάσκεται
7. Οι ιατρικές ειδικότητες δημιουργήθηκαν με γνώμονα ανάλογα με το αντικείμενό τους, να προστατεύεται η Υγεία του πληθυσμού. Έτσι ο Παιδίατρος ειδικεύεται για την προστασία της Υγεία των παιδιών, ο Γυναικολόγος για της γυναίκας, ο Καρδιολόγος για τα προβλήματα της καρδιάς, κ.λ.π. Με το ίδιο σκεπτικό ο Ιατρός Εργασίας ειδικεύεται για την προστασία της Υγείας του εργαζόμενου και ειδικεύεται επί 4ετίας στο αντικείμενο αυτό. Δεν δύναται λοιπόν ούτε Ιατρικά ούτε Νομικά να υπάρχουν «κατηγορίες ιατρών που μπορούν να ασκήσουν καθήκοντα Ιατρικής της Εργασίας» γιατί δεν την κατέχουν και είναι επικίνδυνο να παρέχουν «ιατρικές υπηρεσίες Ιατρικής της Εργασίας χωρίς να έχουν ειδικευθεί».
8. Καμία ιατρική ειδικότητα «δεν ασκείται με εμπειρία ή με οδηγίες χρήσεως»
9. Αν ισχύσει το άρθρο με το ίδιο σκεπτικό θα υπάρξει μέριμνα να ασκείται η πχ Παθολογία από τον Ουρολόγο? να ασκείται η Γυναικολογία από τον Ενδοκρινολόγο? είναι προάγγελος κατάργησης των Ιατρικών ειδικοτήτων?
10. ποιος ο έλεγχος των «παρεχόμενων υπηρεσιών Ιατρικής της Εργασίας από ιατρούς που δεν την κατέχουν»? νοείται «έλεγχος ιατρικών υπηρεσιών από μη ιατρούς?»
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ. ΧΡΗΖΕΙ ΙΔΙΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΟΠΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ.
Το προσχέδιο νόμου έιναι ΛΑΘΟΣ!!!!.
Το έχετε επιχειρήσει και στο παρελθόν!!!!.
Θέλετε να «ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΤΕ» την ειδικότητα της Ιατρικής Εργασίας, που μπορεί όποιοδήποτε ιατρός θέλει να επιλέξει και να την αποκτήσει ελεύθερα μετά από εξετάσεις, όπως και όλες τις άλλες ιατρικές ειδικότητες.
Θα μετατρέψετε την ιατρική ειδικότητα σε ΠΑΡΕΡΓΟ και ΧΑΡΤΖΙΛΙΚΙ για τις εταιρείες και θα υποβαθμίστε κι άλλο τις υπηρεσίες ιατρικής εργασίας προς τους εργαζομένους.
Σε ΚΑΜΙΑ άλλη ιατρική ειδικότητα δεν ασκούν καθήκοντα ιατροί ΑΛΛΗΣ ειδικότητας!!!
Ένας ουρολόγος μπορεί να ασκεί καθήκοντα παιδιάτρου και το αντίστροφο;;;
ΟΧΙ!!!
Ένας γυναίκολόγος μπορεί να ασκεί καθήκοντα νευρολόγου και το αντίστροφο;;;
ΟΧΙ!!!
Ένας νευροχειρουργός μπορεί να ασκεί καθήκοντα πνευμονολόγου και το αντίστροφο;;;
ΟΧΙ!!!
Σε μιά περιοχή που δεν υπάρχει παιδοψυχίατρος επιτρέπεται να ασκεί τα καθήκοντά του ένας ορθπαιδικός;;;
ΟΧΙ!!!!
Για αυτό υπάρχουν ξεχωριστές ιατρικές ειδικότητες!!!
ΣΕΒΑΣΜΟΣ σε όλες τις Ιατρικές Ειδικότητες!!!
ΑΠΟΣΥΡΕΤΕ τη διάταξη!!!!!