Σκοπός του παρόντος είναι:
Α. H ενίσχυση της εργασίας και η αύξηση της απασχόλησης, με διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας.
Β. H απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών με στόχο την αύξηση της απασχόλησης και των βιώσιμων και δίκαια αμειβόμενων θέσεων εργασίας, η θέσπιση νέων προστατευτικών κανόνων για τους εργαζόμενους, η καταπολέμηση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας και η διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΜΕΡΟΣ Α’ – Σκοπός – Αντικείμενο Άρθρο 1 – Σκοπός
ΜΕΡΟΣ Α’ – Σκοπός – Αντικείμενο Άρθρο 1 – Σκοπός
- 53 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Α’ – Σκοπός – Αντικείμενο Άρθρο 1 – Σκοπός
- 12 ΣχόλιαΆρθρο 2 – Αντικείμενο
- 13 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Β’ – Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Άρθρο 3 Σκοπός – Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής – Απαγόρευση υποβάθμισης της προστασίας που παρέχεται στους εργαζόμενους– Αντικατάσταση άρθρου 69 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρα 1, 2 και 20 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 30 ΣχόλιαΆρθρο 4 – Δοκιμαστική περίοδος – Δόκιμος εργαζόμενος – Προσθήκη άρθρου 1Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 8 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 23 ΣχόλιαΆρθρο 5 – Παροχή πληροφοριών – Χρονοδιάγραμμα και μέσα ενημέρωσης – Αντικατάσταση άρθρου 71 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρα 3 και 5 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 26 ΣχόλιαΆρθρο 6 – Υποχρέωση παροχής ενημέρωσης – Αντικατάσταση άρθρου 70 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρο 4 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 7 – Μεταβολή των στοιχείων της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας και πληροφορίες για την εργασία στην αλλοδαπή – Αντικατάσταση άρθρου 73 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρο 6 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 4 ΣχόλιαΆρθρο 8 – Πληροφορίες για την εργασία στην αλλοδαπή – Αντικατάσταση άρθρου 72 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρο 7 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 53 ΣχόλιαΆρθρο 9 – Παράλληλη απασχόληση – Αντικατάσταση άρθρου 189 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρο 9 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 35 ΣχόλιαΆρθρο 10 – Ελάχιστη προβλεψιμότητα της εργασίας – Προστατευτικά μέτρα – Προσθήκη άρθρου 182Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρα 10 και 11 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 5 ΣχόλιαΆρθρο 11 – Μετάβαση σε άλλη μορφή απασχόλησης – Προσθήκη άρθρου 69Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 12 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 9 ΣχόλιαΆρθρο 12 – Υποχρεωτική κατάρτιση – Προσθήκη άρθρου 70Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 13 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 13 – Συλλογικές συμβάσεις εργασίας – Προσθήκη άρθρου 69Β στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 14 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 14 – Συνέπειες παράλειψης του εργοδότη ως προς τη χορήγηση αναγκαίων εγγράφων – Αντικατάσταση άρθρου 74 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 15 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 15 – Δικαίωμα επανόρθωσης – Προσθήκη άρθρου 74Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 16 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)Άρθρο 15 – Δικαίωμα επανόρθωσης – Προσθήκη άρθρου 74Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 16 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 16 – Προστασία από δυσμενή μεταχείριση ή συνέπειες – Προσθήκη άρθρου 74Β στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 17 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 20 ΣχόλιαΆρθρο 17 – Προστασία από την απόλυση και βάρος της απόδειξης – Τροποποίηση άρθρου 339 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 18 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 18 – Κυρώσεις – Προσθήκη άρθρου 74Γ στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 19 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)Άρθρο 18 – Κυρώσεις – Προσθήκη άρθρου 74Γ στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Άρθρο 19 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
- 5 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Γ’ – ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ – Άρθρο 19 – Καταγγελία σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης – Προσθήκη άρθρου 325Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου
- 7 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Δ’ – ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ ΚΑΙ ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ», ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – Άρθρο 20 – Δημιουργία ψηφιακής πλατφόρμας REBRAIN GREECE για τη διασύνδεση επιστημόνων – εργαζομένων υψηλών δεξιοτήτων που διαμένουν εντός και εκτός Ελλάδος με την εγχώρια αγορά εργασίας
- 31 ΣχόλιαΆρθρο 21 – Ανάρτηση βασικών όρων εργασίας και ατομικής σύμβασης εργασίας στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» – Ηλεκτρονική υπογραφή – Πρότυπο Βασικών Όρων Εργασίας και Ατομικής Σύμβασης Εργασίας
- 30 ΣχόλιαΆρθρο 22 – Καταχώριση αλλαγής ωραρίου και υπερωριών στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» από επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που έχουν ενταχθεί στην ψηφιακή κάρτα εργασίας – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 80 ν. 4144/2013
- 17 ΣχόλιαΆρθρο 23 – Διαδικασία υποβολής στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» των περιπτώσεων οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού – Τροποποίηση άρθρου 320 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου
- 14 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ – ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – Άρθρο 24 – Επιχειρησιακός συντονισμός με την Επιθεώρηση Εργασίας για την προστασία της εργασίας– Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 103 ν. 4808/2021
- 33 ΣχόλιαΆρθρο 25 – Ρυθμίσεις για την απασχόληση την έκτη ημέρα σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις συνεχούς λειτουργίας – Προσθήκη άρθρου 182Γ στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου
- 29 ΣχόλιαΆρθρο 26 – Ρυθμίσεις για την απασχόληση την έκτη ημέρα σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που δεν είναι εκ φύσεως συνεχούς λειτουργίας – Προσθήκη άρθρου 182Β στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου
- 12 ΣχόλιαΆρθρο 27 – Δυνατότητα απασχόλησης εργαζομένων σε εκπαιδευτικά κέντρα πιλότων και τεχνικών αεροσκαφών κατά την ημέρα Κυριακή και κατά τις ημέρες αργίας – Προσθήκη περ. κε) στην παρ. 1 του άρθρου 200 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου
- 16 ΣχόλιαΆρθρο 28 – Δυνατότητα συμφωνίας περί διευθέτησης του χρόνου εργασίας μεταξύ του εργοδότη και του εργαζόμενου – Τροποποίηση παρ. 6 άρθρου 192 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου
- 4 ΣχόλιαΆρθρο 29 – Καταβολή ειδικού εποχιακού βοηθήματος στους εργαζόμενους που έχουν παραχωρηθεί από επιχειρήσεις προσωρινής απασχόλησης σε επιχειρήσεις του τουριστικού και επισιτιστικού κλάδου – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 22 ν. 1836/1989
- 72 ΣχόλιαΆρθρο 30 – Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων άσκησης καθηκόντων ιατρών εργασίας – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 16 του ν. 3850/2010 – Εξουσιοδοτική διάταξη
- 20 ΣχόλιαΆρθρο 31 – Προστασία δικαιώματος στην εργασία – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 93 του ν. 4808/2021
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 32 – Προστασία εργαζομένων σε περιπτώσεις φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών και έκτακτων καιρικών φαινομένων
- 1 ΣχόλιοΜΕΡΟΣ Ε’ – ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – Άρθρο 33 – Εξουσιοδοτικές διατάξεις
- 13 ΣχόλιαΆρθρο 34 – Καταργούμενες διατάξεις
- 6 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ ΣΤ’ – ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ – Άρθρο 35 – Έναρξη ισχύος
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
Αναρτήθηκε
25 Αυγούστου 2023, 13:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
11 Σεπτεμβρίου 2023, 09:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σεΣτατιστικά
53 Σχόλια 603 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 11659 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση
- «Σπίτι μου - στεγαστική πολιτική για τους νέους, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για κοινωνική κατοικία και άλλες διατάξεις»
- Εθνική Στρατηγική και Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνική Ένταξη των Ρομά 2021 - 2030
- Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025
- ΤΟΜΕΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
- ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (e-Ε.Φ.Κ.Α.)
- Ενσωμάτωση της Οδηγίας (Ε.Ε.) 2022/2041 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Οκτωβρίου 2022 για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση
- Αναμόρφωση επαγγελματικής ασφάλισης, εξορθολογισμός ασφαλιστικής νομοθεσίας, συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις...
- Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις
- ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
- Σχέδιο κοινής υπουργικής απόφασης περί παροχής εξ αποστάσεως εργασίας με τηλεργασία μετά από αίτηση του εργαζομένου
- Δουλειές Ξανά:Αναδιοργάνωση Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης και ψηφιοποίηση των υπηρεσιών της, αναβάθμιση δεξιοτήτων εργατικού δυναμικού και διάγνωσης των αναγκών εργασίας και άλλες διατάξεις
- ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
- «Ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας: διατάξεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση περιστατικών κακοποίησης και παραμέλησης ανηλίκων...»
- Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου:"Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση για τη Νέα Γενιά: εισαγωγή κεφαλαιοποιητικού συστήματος προκαθορισμένων εισφορών στην επικουρική ασφάλιση...
- Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για την "Εθνική Στρατηγική για την Κοινωνική Ένταξη και Μείωση της Φτώχειας"
- Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το νομοσχέδιο για την προστασία της εργασίας
- Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας (EE) 2016/2341 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Δεκεμβρίου 2016
- Ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, Αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας
- Στρατηγικό Πλαίσιο για τον Ανασχεδιασμό των Ενεργητικών Πολιτικών Απασχόλησης
- Μέτρα Προώθησης Αναδοχής και Υιοθεσίας
- Σχέδιο Νόμου «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία και ανάπτυξη των φορέων της»
- Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας - Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού συστήματος - Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων
- Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης
- Αύξηση προσωρινής σύνταξης
- Κύρωση του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης
- Πλαίσιο Δράσης για αστέγους
- Διαφάνεια στη λειτουργία της ασφαλιστικής αγοράς
- Ενημέρωση και διαβούλευση των εργαζομένων σε κοινοτικής κλίμακας επιχειρήσεις και ομίλους επιχειρήσεων
- Κυρώσεις και μέτρα για την παράνομη μετανάστευση
- Αντιμετώπιση της παραβατικότητας
- Περιβαλλοντικοί Ισχυρισμοί σε Πλαστικά Αντικείμενα & Συσκευασίες
- Αναμόρφωση Σώματος Επιθεώρησης
- Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα
- Διαδικασία επίλυσης συλλογικών διαφορών
- «Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων»
- ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
- Παρακολούθηση και Αξιολόγηση των Πολιτικών Κοινωνικής Ένταξης και Κοινωνικής Συνοχής
- Μέτρα ανακούφισης για τα ΑΜΕΑ
- Οδηγία Εφαρμογής Ίσης Μεταχείρισης Ανδρών-Γυναικών
Μετά την ταφόπλακα που έβαλε στα νομοθετικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των
εργαζομένων ο νόμος Χατζηδάκη, τώρα βλέπουμε ότι ο κύριος Γεωργιάδης επιχειρεί,
όπως ακριβώς και ο προκάτοχός του, με το πρόσχημα της ενίσχυσης των εργασιακών
δικαιωμάτων, τη μετατροπή των εργαζομένων σε είλωτες με εξαντλητικά ωράρια.
Αντί να αυξήσουν τους μισθούς της πείνας με τους οποίους δεν μπορούν οι εργαζόμενοι
να ανταποκριθούν στις συνεχόμενες αυξήσεις των δαπανών διαβίωσης, καθιερώνουν
το 13άωρο εργασίας! Και αυτό μάλιστα το παρουσιάζουν ως δικαίωμα! Τη στιγμή που
η ανεργία αυξάνεται, τη στιγμή που η Ελληνική Οικογένεια συρρικνώνεται, ουσιαστικά
αφήνει τους εργαζομένους στο έλεος του εργοδότη. Γιατί ποιος εργαζόμενος θα
μπορέσει να αρνηθεί να δουλέψει τα εξαντλητικά ωράρια χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη
της απόλυσης πάνω από το κεφάλι του; Και σαν να μην έφτανε αυτό, με το άρθρο 10 ο
εργαζόμενος τίθεται στη διαθεσιμότητα του εργοδότη όποτε τον χρειάζεται και ασχέτως
από τις οικογενειακές του ή και προσωπικές του υποχρεώσεις. Πραγματικά η 24ωρη
ειδοποίηση, και αυτή υπό προϋποθέσεις, τον μόνον που εξυπηρετεί είναι τον εργοδότη,
ο οποίος αντί να προσλάβει μόνιμο προσωπικό, θα καταφεύγει στις περιστασιακές
αποζημιώσεις κατά το δοκούν, αφήνοντας τον εργαζόμενο στο έλεος της επισφάλειας.
Επιπλέον, βάσει του άρθρου 25 καταργείται και η πενθήμερη εργασία που
καθιερώθηκε το 1975 και έγινε υποχρεωτική το 1981, 42 χρόνια πριν!
Με λίγα λόγια, οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε είλωτες, καθώς προβλέπεται να
δουλεύουν 78 ώρες την εβδομάδα χωρίς σε αυτές να υπολογισθεί ο χρόνος μετάβασης
προς και από την εργασία τους! Αναρωτιόμαστε αν οι ιθύνοντες έχουν υπολογίσει τις
υπόλοιπες υποχρεώσεις των εργαζομένων μέσα στο εικοσιτετράωρο ή αν ικανοποιούν
με το νομοσχέδιο αυτό τα σαδιστικά και μισάνθρωπα ένστικτά τους!
Το νέο νομοσχέδιο βέβαια φροντίζει και να περιορίσει τα όποια συνδικαλιστικά
δικαιώματα είχαν αφεθεί, αφού οι συνδικαλιστές κινδυνεύουν με φυλάκιση και
πρόστιμο σε περίπτωση κατάληψης ή προσπάθειας να πείσουν τα μέλη για απεργία!
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΜΕΤΟΧΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
Ο σύλλογός μας καλεί τον Υπουργό να αποσύρει το νομοσχέδιο αυτό που οδηγεί τις
συνθήκες εργασίας μας στο Μεσαίωνα, καθώς εκείνο που πετυχαίνει είναι την
ψυχολογική, σωματική και πνευματική εξόντωση των εργαζομένων με τις ολέθριες
συνέπειες που αυτό θα έχει για την χώρα μας και για το εργατικό της δυναμικό.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Υπαλλήλων του ΜΤΠΥ
Από το Μάρτη 1857 και τις διαδηλώσεις των εργατριών κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, για τα 16ωρα και τις καμένες εργάτριες , το Μάη του 1886 και το Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη έχουν περάσει 100 με 170 χρόνια. Απόσυρση του νομοσχεδίου που απορρυθμίζει πλήρως τις σχέσεις εργασίας, που ήρθε να αποτελειώσει ότι είχε μείνει από το εργατικό δίκαιο με το Ν.4808/21. Η ανασφάλιστη εργασία κυριαρχεί, οι ατελείωτες ώρες, οι πολύ μικρές αμοιβές, η άθλια συμπεριφορά των εργοδοτών και η αποδόμηση της Επιθεώρησης Εργασίας. Χρειαζόμαστε 35, 5μερο, αμοιβές ΕΕ και σεβασμό στον εργαζόμενο. Σε κάποια επαγγέλματα και 30ωρο. Αυτό σημαίνει πολιτισμός. Κατάπτυστα τα σχόλια των Επιμελητηρίων.
Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο διακατέχεται δυστυχώς, για άλλη μια φορά, από την λογική της νομιμοποίησης και κατοχύρωσης των πρακτικών που ήδη ακολουθούνται στους εργασιακούς χώρους και διακατέχονται από εργοδοτική αυθαιρεσία και καταστρατήγηση κάθε έννοιας προστασίας της εργασίας και του εργαζόμενου. Κάποια από τα πολλά χαρακτηριστικά στοιχεία του νομοσχέδιου προς αυτή την κατεύθυνση αποτελούν τα εξής:
– Νομοθετείται η υπερεργασία που υπάρχει ήδη σαν πρακτική σε πολλούς εργασιακούς χώρους με αποτέλεσμα την θεσμική αναίρεση του 8ώρου! Αυτό επιτυγχάνεται με τη δυνατότητα απασχόλησης των εργαζομένων έως 78 ώρες την εβδομάδα και μάλιστα σε περισσότερους από έναν εργοδότες.
– Διευρύνεται η ελαστική εργασία με τις έννοιες τις «εργασίας κατά παραγγελία», τις «συμβάσεις μηδενικών ωρών», που δημιουργούν ένα πλαίσιο αβεβαιότητας και ανασφάλειας στους εργαζόμενους για το κατά πόσο θα δουλέψουν, πόσες ώρες, και πόσο θα πληρωθούν στο τέλος του μήνα.
– Περιορίζονται περαιτέρω τα συνδικαλιστικά δικαιώματα με την ποινικοποίηση κάθε δραστηριότητας προώθησης των απεργιακών δράσεων με σκοπό την ενίσχυση των απεργοσπαστικών μηχανισμών.
– Σε γενικές γραμμές, το παρόν νομοσχέδιο κάθε άλλο παρά προστασία των εργαζόμενων προωθεί. Νομιμοποιεί μια υπάρχουσα εργασιακή «ζούγκλα» και δημιουργεί σίγουρα χειρότερες συνθήκες για τον κόσμο της εργασίας.
Το νομοσχέδιο που βρίσκεται στη διαδικασία της διαβούλευσης διακατέχεται από σειρά αντεργατικών ρυθμίσεων και αποτελεί πλήγμα στα όσα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα είχαν απομείνει στην ήδη υποβαθμισμένη ισχύουσα νομοθεσία. Ουσιαστικά έρχεται να θεσμοθετήσει τις ήδη εφαρμοζόμενες αντεργατικές πρακτικές στους χώρους εργασίας. Πιο συγκεκριμένα, και ήδη μέσα στα πρώτα 25 άρθρα του προβλέπει εκτός των άλλων (άρθρα 4-26):
– νομιμοποιήσεις των συμβάσεων χωρίς εγγυημένο ελάχιστο αριθμό ωρών και συμβάσεις ενοικίασης εργασίας
– κατάργηση 8ώρου μέσω της «εθελοντικής» παράλληλης απασχόλησης που μπορεί να οδηγήσει σε ημερήσια εργασία 13 ωρών και συνολικά 78 ωρών για 6ήμερη εργασία, ενώ παράλληλα καταργείται το 5ήμερο σε πολλές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα
– αυτοδίκαιη λύση συμβάσεων χωρίς αποζημιώσεις, επιδόματα ανεργίας
– καταργούνται οι υποχρεωτικές προαναγγελίες των υπερωριών από πλευράς εργοδοτών
– διευκολύνονται οι απολύσεις μισθωτών λόγω αυθαίρετης αποχής από την εργασία
Στη συνέχεια το νομοσχέδιο προχωράει σε μια σειρά ρυθμίσεων που επιδεινώνουν δραστικά τόσο το σύστημα διευθέτησης ου χρόνου εργασίας, ενισχύουν περαιτέρω την ελαστικοποίηση της εργασίας, και πλήττουν δικαιώματα όπως η συνδικαλιστική δράση και ελευθερία.
Με το άρθρο 28 για παράδειγμα δημιουργείται ένα σύστημα «απλήρωτων υπερωριών» ενώ βασικό στοιχείο του νομοσχεδίου αποτελεί η διευθέτηση του χρόνου εργασίας η οποία θα μπορεί πλέον να εφαρμόζεται με συμφωνία εργοδότη -εργαζόμενου. Ο χρόνος εργασίας ουσιαστικά θα μπορεί να ρυθμίζεται πλέον όχι με συλλογικές αλλά με ατομικές συμβάσεις εργασίας σε ένα πλαίσιο που προφανώς την κυριαρχία την έχει ο εργοδότης. Με το άρθρο 31 ποινικοποιείται εκ νέου η απεργία και ενθαρύνονται οι απεργοσπαστικές πρακτικές.
Άλλα παραδείγματα αρνητικών συνεπειών του νομοσχεδίου αποτελούν τα άρθρα 62 και 65 με τα οποία διευρύνεται το πλήθος των επιχειρήσεων που θα μπορούν να λειτουργούν νόμιμα και τις Κυριακές και μειώνονται οι αποζημιώσεις απολύσεων καθώς θα εξαρτώνται από την «ευχέρεια» του εργοδότη και τη επιχείρησης.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΩΛ/ΤΩΝ
ΥΠΑΙΘΡΙΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ Ε.Ε
Γ΄ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 88 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ: 210/8211915- 6942840256
Email:omospondia.yp.em.ee@gmail.com
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1997
ΑΡ.ΠΡΩΤ. ΑΘ. 4028/97 Α.Φ.Μ. 999540096
ΠΡΟΣ :
Τον κο:
Υπουργό Εργασίας, και Κοινωνικής Ασφάλισης
ΑΙΤΗΜΑ – ΥΠΟΜΝΗΜΑ- ΠΡΟΤΑΣΗ
Ένταξη, των βραχυχρονίως απασχολουμένων υπαλλήλων από του επαγγελματίες πωλητές υπαιθρίου εμπορίου στην κατηγορία αμειβομένων με εργόσημο.
Α) Εισαγωγή .
ΑΙ. Ποιοι ήμαστε.
Η «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΩΛΗΤΩΝ ΥΠΑΙΘΡΙΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ Ε.Ε.» είναι το παλαιότερο δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα του κλάδου μας, η οποία έχει συσταθεί νόμιμα και καταχωρηθεί στα οικεία βιβλία αναγνωρισμένων Σωματείων με αύξ. αριθμό 597/1997 αποτελείται από εννέα (9 πολυάριθμα σωματεία επαγγελματιών υπαιθρίου εμπορίου από όλη την Ελλάδα και έχει αποδεδειγμένα ενεργή συνδικαλιστική δράση και συμμετοχή στη διαμόρφωση του νομικού πλαισίου λειτουργίας της άσκησης του υπαιθρίου εμπορίου, της νομιμότητας και προάσπισης των δικαιωμάτων του κλάδου και της πάταξης του παραεμπορίου.
Σκοποί της ομοσπονδίας, σύμφωνα με το άρθρο 2 του καταστατικού, είναι: η διαφύλαξη, η μελέτη και η προάσπιση των κοινών οικονομικών, κοινωνικών και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών της. Στα πλαίσια της εξυπηρέτησης του κοινωνικού συνόλου, η ανάπτυξη πνεύματος αλληλεγγύης και αλληλοεξυπηρέτησης των μελών, προς αποφυγή του αθέμιτου ανταγωνισμού, στο επίπεδο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κατοχύρωση του επαγγέλματος και η επίλυση των προβλημάτων που πλήττουν τον κλάδο.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 του καταστατικού της « η Ομοσπονδία μπορεί να απευθύνεται στις Δημόσιες Αρχές, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στις Συνεταιριστικές Οργανώσεις, στους Αγροτικούς Συλλόγους, στις Συνδικαλιστικές Οργανώσεις, στους εκπροσώπους διαφόρων κοινωνικών ομάδων, στα αρμόδια Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για κάθε ζήτημα που αφορά τα επαγγελματικά συμφέροντα των μελών για τη διαμόρφωση, τη λήψη και την εφαρμογή των αποφάσεων, που αφορούν τα κοινά επαγγελματικά, οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα των μελών και γενικότερα τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου». Κατόπιν τούτου, η Ομοσπονδία έχει καθήκον και υποχρέωση να διαφυλάττει τα συμφέροντα του κλάδου των υπαιθρίων εμπόρων και να απευθύνεται σε κάθε αρμόδια αρχή για την δημιουργία και διασφάλιση των όρων και προϋποθέσεων της λειτουργίας κάθε υπαίθριας δραστηριότητας, για θρησκευτικούς, επετειακούς, εθιμοτυπικούς και εορταστικούς ή μη λόγους και συναφών επιτηδευμάτων.
Η πολύχρονη εμπειρία μας έχει ουσιωδώς εμπλουτιστεί από την συνεργασία μας με τους αντίστοιχους κλάδους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στα πλαίσια της ανταλλαγής απόψεων, προτάσεων και συμμετοχής των μελών μας.
Η Ομοσπονδία έχει έμπρακτα αποδείξει ότι περαιτέρω λειτουργεί ως θεματοφύλακας των όρων και προϋποθέσεων άσκησης του υπαιθρίου εμπορίου, της εγκαθίδρυσης πλαισίου νομιμότητας, ισονομίας και ισοτιμίας, της διασφάλισης της δημόσιας ασφάλειας στους χώρους λειτουργίας υπαιθρίων εμπορικών δραστηριοτήτων τόσο των συμμετεχόντων όσο και των συναλλασσομένων καταναλωτών, της πάταξης του παραεμπορίου, της προστασίας του περιβάλλοντος, της αναβάθμισης του υπαιθρίου εμπορίου και κυρίως των χώρων άσκησης αυτού.
Α2. Ορισμός του επαγγελματία υπαίθριου πωλητή τον οποίο εκπροσωπούμε.
Οι επαγγελματίες πωλητές υπαιθρίου εμπορίου — τους οποίους εκπροσωπούμε – είναι οι έμποροι — γνωστοί και ως μικροπωλητές που συμμετέχουν σε υπαίθριες αγορές παντός τύπου (θρησκευτικές, εθιμοτυπικές, παραδοσιακές, επετειακές εμποροπανηγύρεις χριστουγεννιάτικες και πασχαλινές αγορές, λοιπές οργανωμένες υπαίθριες αγορές) .
Το νομικό πλαίσιο της άσκησης υπαιθρίων εμπορικών δραστηριοτήτων ρυθμίζεται από το ν. 4849/2021, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
Η δραστηριότητά μας διαφέρει από αυτήν των κατόχων άδειας στάσιμου ή πλανόδιου εμπορίου (ομοειδείς κλάδοι άσκησης υπαιθρίου εμπορίου). Ειδικότερα :
Μόνιμο είναι το στάσιμο εμπόριο που δεν αποτελεί πλανόδιο και ασκείται από μεμονωμένο πωλητή σε αυστηρά προκαθορισμένο από την αρμόδια αρχή, σημείο (πχ κουλουράς στην Πλατειά Συντάγματος κ.α) στον οποίο χορηγείται διοικητική άδεια.
Πλανόδιο είναι το υπαίθριο εμπόριο που ασκείται από πωλητή που μετακινιέται διαρκώς (γυρολόγος) και παραμένει στάσιμος μόνο όσο διαρκεί η συναλλαγή με τον πελάτη και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μείνει στάσιμος στο ίδιο το σημείο για παραπάνω από τρείς ώρες περίπου.
Κάθε μορφής υπαίθρια αγορά εγκαθίσταται σε δημόσιους, ή μισθωμένους χώρους από το δημόσιο ή από τον δήμο,δημοτικούς, λιμενικούς και εκκλησιαστικούς χώρους.
Η άσκηση της δραστηριότητάς μας δεν διαφέρει από την αντίστοιχη του στεγασμένου εμπορίου- πλην του χώρου. Με την έναρξη στην Δ.Ο.Υ θέτουμε παραχρήμα σε λειτουργία την ταμειακή μας μηχανή. Διατηρούμε βιβλία β’ κατηγορίας και καταβάλουμε ΦΠΑ, φόρο εισοδήματος, κλπ. Αγοράζουμε επαγγελματικό αυτοκίνητο, προκειμένου να μεταφέρουμε τα εμπορεύματά μας. Εγγραφόμαστε στον ΕΦΚΑ (πρώην ΟΑΕΕ, πρώην ΤΕΒΕ) και καταβάλουμε, τις αναλογούσες εισφορές για όλο το έτος παρά το γεγονός ότι εργαζόμαστε εποχικά και περιστασιακά και μάλιστα για διάστημα λιγότερο από εκατόν πενήντα (150) ημέρες το χρόνο ήτοι πέντε (5) μήνες το χρόνο και πάραυτα καταβάλουμε εισφορές για όλο το έτος . Η εργασία και το μεροκάματό μας εξαρτάται από την Διοίκηση και κυρίως τους ΟΤΑ. Για την συμμετοχή μας σε κάθε μορφής υπαίθρια αγορά υποβάλουμε αίτηση με τα συνημμένα δικαιολογητικά στον αρμόδιο Δήμο, μετά από την ανακοίνωση της αντίστοιχης πρόσκλησης.
Το αρμόδιο τμήμα του φορέα υλοποίησης της βραχυχρόνιας αγοράς, συγκεντρώνει τις αιτήσεις που πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις και ακολουθεί η διαδικασία της νομιμοποίησης.
Κάθε φορέας υλοποίησης εκδίδει κανονιστική απόφαση με την οποία καθορίζονται οι όροι λειτουργίας της υπαίθριας αγοράς, ο αριθμός των θέσεων και η διάταξη αυτών, τα είδη που θα πωληθούν, ο χρόνος διάρκειας, ο χώρος και το τέλος κατάληψης κοινόχρηστου χώρου, η τοποθέτηση των πωλητών κ.ά.
Ο επιλεχθείς προς συμμετοχή υπαίθριος έμπορος καταβάλει στο ταμείο της εκάστοτε αρχής το αντίστοιχο τέλος κατάληψης, χορηγείται σε αυτόν η αντίστοιχη προσωποπαγής έγκριση συμμετοχής και αναλαμβάνει τη προκαθορισμένη θέση του, στην οποία αναπτύσσει τα εμπορεύματα του. Σε πολλές περιπτώσεις το τέλος κατάληψης είναι ιδιαίτερα υψηλό (Δήμος Φιλαδέλφειας 480 ευρώ το τετράμετρο περίπτερο για τρεις (3) ημέρες, Δήμος Χαλκίδας 550 ευρώ το τρίμετρο περίπτερο για επτά (7) ημέρες, Δήμος Άρτας 820 ευρώ πλέον το ΦΠΑ το τετράμετρο περίπτερο για επτά (7) ημέρες, κλπ). Κατά τη λογική του μέσου συνετού ανθρώπου και τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα καταστήματα της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας δεν καταβάλλουν μηνιαίο μίσθωμα περισσότερο από το τέλος που καταβάλει ο υπαίθριος πωλητής για δυο (3), τρεις(2), πέντε (5) ή επτά (7) ημέρες συμμετοχής του στην αντίστοιχη υπαίθρια αγορά. οι περισσότεροι υπαίθριοι έμποροι καταλαμβάνουν περισσότερες της μιας θέσης, ανάλογα με τα είδη των εμπορευμάτων τους, ήτοι ο έμπορος με βιβλία αγοράζει τουλάχιστον (4) θέσεις, ο έμπορος με οικιακά ήδη τουλάχιστον (812) θέσεις κλπ Επιπλέον ο μικροπωλητής επιβαρύνεται και με τα επιμεριστικά έξοδα ηλεκτροδότησης, υδροδότησης, καθαριότητας, τοποθέτηση χημικών τουαλετών και ΑΜΕΑ, συνεργείου ασφάλειας (security) κ.α. Τα ανωτέρω αναφερόμενα, τα οποία αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, καταρρίπτουν τους ισχυρισμούς « κάποιων» ότι δηλαδή οι υπαίθριοι έμποροι δεν έχουν λειτουργικά έξοδα σε αντίθεση με τους ασκούντες στεγασμένο εμπόριο!!!!!!
Αξιοσημείωτο βέβαια, είναι το γεγονός ότι ο υπαίθριος έμπορος εργάζεται κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες και όχι μόνο. Επιπλέον δε, διατηρεί προσωπική εμπορική επιχείρηση και απασχολεί όλα τα μέλη της οικογένειας του, τα οποία, άλλως, μετά βεβαιότητας θα ήταν άνεργα.
Η άσκηση της δραστηριότητας του υπαίθριου εμπορίου δεν επιδοτείται από κανένα πρόγραμμα, κανένα φορέα και για κανένα λόγο. Ο υπαίθριος έμπορος στηρίζεται αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις σε κάθε τομέα, όπως στην απασχόληση, εξοπλισμό, αγορά παγίων, αγορά εμπορευμάτων, δαπάνες μεταφοράς κλπ.
Α3. Ο υπαίθριος έμπορος, κατά τα ανωτέρω, δραστηριοποιείται σε όλη την χώρα, εξαρτώμενος από την αποδοχή της εκάστοτε αιτήσεως του από τον αρμόδιο δήμο, στα διοικητικά όρια του οποίου διεξάγεται η υπαίθρια αγορά.
Οι θέσεις (προκαθορισμένες από το Δήμο) τις οποίες καταλαμβάνει και αναπτύσσει τα εμπορεύματα του εξαρτώνται από τα είδη προς πώληση.
Σημαντικός παράγοντας για την άσκηση της δραστηριότητας του υπαιθρίου εμπόρου είναι οι υπάλληλοι οι οποίοι πρέπει να προσληφθούν βραχυχρονίως δηλαδή η διάρκεια της απασχόλησής τους άπτεται και εξαρτάται από την διάρκεια λειτουργιάς της εκάστοτε υπαίθριας αγοράς.
Είθισται, ο υπαίθριος έμπορος να προσλαμβάνει υπάλληλους από την τοπική κοινωνία στην οποία απευθύνεται. Ειδικότερα στις μεγάλες υπαίθριες αγορές της επαρχίας (Ιωάννινα, Λάρισα, Ναύπακτος, Σπάρτη, Ζάκυνθος, Χαλκίδα κλπ), ο υπαίθριος έμπορος φροντίζει να συμμετέχει κάθε χρόνο και με τον τρόπο αυτόν δημιουργεί κύκλο κοινωνικών, βιοτικών, εμπορικών, οικονομικών σχέσεων. Στο πλαίσιο των σχέσεων αυτών περιλαμβάνονται και οι υπαλληλικές συμβάσεις με τους εκάστοτε βραχυχρονίως εργαζόμενους.
Β) Η πραγματικότητα σήμερα στην ΠΡΑΞΗ είναι :
Ευνόητο είναι ότι ο υπαίθριος έμπορος καταφθάνει στον χώρο λειτουργίας της υπαίθριας αγοράς περίπου την προτεραία της ενάρξεώς της, προκειμένου να εγκατασταθεί στην θέση του. Στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα πρέπει να εξασφαλίσει τον ή τους υπάλληλους, οι οποίοι θα τον συνδράμουν με την εργασία τους στην άσκηση της δραστηριότητάς του. Εν συνεχεία, σε συνεργασία με τον λογιστή του, ο οποίος βρίσκεται σε διάφορο σημείο (συνήθως στο όρια της διοικητικής περιφέρειας στην οποία βρίσκεται η έδρα του πωλητή) συντάσσονται οι συμβάσεις βραχυχρόνιας εξαρτημένης απασχόλησης [από (2) μέχρι (8) ημέρες για τις εμποροπανηγύρεις, (15) ημέρες για τις πασχαλινές αγορές, (30) ημέρες για τις Χριστουγεννιάτικες αγορές και (1) ημέρα για τις Κυριακάτικες αγορές]. Το κείμενο — γνωστοποίηση ορών σύμβασης αποστέλλεται με κάθε μέσο στον υπαίθριο έμπορο ώστε να συνυπογραφεί από αυτόν και τον εργαζόμενο προκειμένου να ακολουθηθεί η διαδικασία της αναγγελίας. Η διαδικασία αυτή πρέπει να επαναληφθεί αντιστρόφως, αμέσως μετά την λήξη της υπαίθριας αγοράς και άρα της εργασιακής σχέσης. Γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι ότι η διαδικασία αυτή είναι δύσκολη και προκαλεί ταλαιπωρία, υπό την πίεση μάλιστα του χρόνου πχ ο λογιστής είναι στην Αθήνα και ο υπαίθριος έμπορος δραστηριοποιείται σε υπαίθρια αγορά στην Παραμυθία ή την Ζάκυνθο καθώς επίσης επιβαρύνεται ο υπαίθριος έμπορος και με την αμοιβή του λογιστή κάθε φορά για αυτές τις ενέργειες. Εξ αυτού του λόγου άλλωστε παρατηρείται ότι εξακολουθεί να υφίσταται το φαινόμενο της αδήλωτης εργασίας, με τα γνωστά αποτελέσματα της εισφοροδιαφυγής.
Γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι επίσης ότι η πολιτεία μέχρι και σήμερα έχει πλήρως αδιαφορήσει για το ζήτημα αυτό, παρά το γεγονός ότι από το έτος 2010 έχουμε υποβάλει επανειλημμένως αίτημα για την ένταξη των βραχυχρονίως απασχολούμενων εργαζόμενων από εμάς, στην κατηγορία των αμειβομένων με εργόσημο.
Με το νόμο 3863/10 αρ. 20,21,24 καθιερώθηκε για πρώτη φορά ο κύκλος των εργαζομένων που αμείβονται και ασφαλίζονται με την διαδικασία του εργόσημου και με τον νόμο 4387/2016 εντάχθηκε στον ΕΦΚΑ. Οι πλέον πρόσφατοι νόμοι ν.4554Ι2Ο18 και ο 4555/2018 διευρύνουν τον κύκλο προσώπων που αμείβονται και ασφαλίζονται με την διαδικασία του εργόσημου.
Οι ειδικότερες αναγνωρισμένες νομοθετικά κατηγορίες αμειβομένων με εργόσημο σήμερα, παρουσιάζουν πρόδηλη συνάφεια με την κατηγορία των εργαζομένων οι οποίοι παρέχουν πρόσκαιρη εξαρτημένη εργασία σε υπαιθρίους πωλητές, αμειβόμενοι με την ημέρα ή την ώρα σε τακτά προκαθορισμένα διαστήματα, που ποικίλουν ανάλογα με την διάρκεια των υπαιθρίων αγορών, σε μια (1) , δυο (2), πέντε (5), οκτώ (8), δέκα πέντε (15) ή είκοσιτριάντα (30) ημέρες, το μέγιστον.
Η ένταξη των βραχυχρονίως εργαζομένων σε υπαίθριες αγορές εκτός του ότι ουδεμία δυσλειτουργία δημοσίου συμφέροντος ή σκοπού του νόμου προκαλεί, θα συμβάλει τα μέγιστα στην πάταξη της εισφοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας και μετά βεβαιότητας θα αυξήσει τα δημόσια έσοδα.
Επιπλέον, η τάχιστη, εύκολη και ακώλυτη διαδικασία έκδοσης και εξαργύρωσης του εργοσήμου μέσω ΕΛΤΑ και Τραπεζών καθώς και η άμεση παρακράτηση των εισφορών θα συμβάλει τα μέγιστα αφενός στην διευκόλυνση του υπαιθρίου εμπόρου ο οποίος λειτουργεί υπό την ασφυκτική πίεση του χρόνου που ορίζει η λειτουργία κάθε υπαίθριας αγοράς και αφετέρου θα εισφέρει ζεστό χρήμα στο Ταμείο Κοινωνικής ασφάλισης.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΝΟΜΙΜΟΥΣ, ΒΑΣΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ όπως οι εργαζόμενοι τους οποίους απασχολούν οι υπαίθριοι έμποροι σε βραχυχρόνιες υπαίθριες αγορές να ενταχθούν στο σύστημα αμοιβής και ασφάλισης με εργόσημο στο ΙΚΑ, προς τούτο δε, απαιτείται να τροποποιηθούν οι σχετικές διατάξεις.
Αθήνα, 8/9/2023
Για την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΩΛΙΤΩΝ ΥΠΑΙΘΡΙΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ E.E.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Παναγιώτης ΤΣΑΚΟΥΤΗΣ Αικατερίνη ΚΑΝΤ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΝΟΜΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Λ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 10
ΤΗΛ 2810280311
Email:sintaxi .iraklio gmail.com
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ 16ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ .
Η Ένωση Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν Ηρακλείου καταδικάζει την προσπάθεια της κυβέρνησης-εργοδοτών, να φέρει τα ένα ακόμη αντεργατικό νομοσχέδιο, τερατούργημα για σύγχρονους δούλους ,με 16 ώρες εργασία την ημέρα.
Το νομοσχέδιο έχει αφετηρία με τη θεσμοθέτηση της μερική ευέλικτης απασχόλησης της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ –ΝΔ τη δεκαετία του 1990, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας που πέρασαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ
Τώρα με τον της ενσωμάτωσης της οδηγίας 2019/1152 της ΕΕ, η κυβέρνηση φέρνει νέο αντεργατικό έκτρωμα , που συμπληρώνει τις αντιδραστικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας με στόχο την κατάργηση του 8ώρου του 5ημέρου και του 40ώρου.
Δίνουν το δικαίωμα στον εργοδότη να ξεζουμίζει τον εργαζόμενο με 13 ώρες και πάνω την ημέρα, με 78 ώρες τη βδομάδα και περισσότερους από ένα εργοδότη.
Περιλαμβάνει δοκιμαστική περίοδο 6μηνών και μπορεί ο εργοδότης να απολύει χωρίς αποζημίωση.
Η θεσμοθέτηση της δουλειάς το Σάββατο, με το τυράκι της προσαύξησης του μεροκάματου 40% καταργεί στην πράξη το 5ημερο και προετοιμάζει το έδαφος για νέο νομοθετικό κτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων .
Ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση, προβλέπει ποινή φυλάκισης σε όσους εμποδίζουν τους απεργοσπάστες.
Επόμενη αντιδραστική ρύθμιση είναι η προώθηση νέων ευέλικτων μορφών εργασίας ,όπως οι συμβάσεις εργασίας μηδενικών ωρών και κατά παραγγελία.
Η Ένωση Συνταξιούχων ΙΚΑ προειδοποιεί και καλεί την κυβέρνηση να μην τολμήσει να φέρει αυτό το έκτρωμα στη βουλή .
Δεν θα επιτρέψουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας τη νεολαία να δουλεύουν σε αυτό τον εργασιακό μεσαίωνα , δουλειά νύχτα με νύχτα, ή θα δουλεύεις ένα 8ώρο και να πεινάς ή δύο , και θα φεύγεις πριν την ώρα σου, αυτή είναι η ελευθερία της επιλογής και το κεκτημένο της ΕΕ της κυβέρνησης ,και των εργοδοτών .
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ –
ΟΧΙ στις 16 ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ
Απαιτούμε με βάση τις ανάγκες μας.
Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων
35ώρο-5ήμερο-7ώρο
Γενναίες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΛΕΝΑΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΦAΚΗΣ ΜΑΝΟΛΗΣ
Προβλεψιμότητα στην εργασία
Εισάγεται ένας νέος όρος που αναφέρεται στην “προβλεψιμότητα” στην εργασία χωρίς να εξειδικεύεται ή να προσδιορίζεται με ορισμό. Είναι απαραίτητο να υπάρξει ορισμός του όρου και να αποσαφηνιστεί σε ποιες συμβάσεις αναφέρεται, ώστε να μην δημιουργείται σύγχυση. Από τα λοιπά άρθρα του νομοσχεδίου (άρθρο 11) διαφαίνεται ότι αναφέρεται αποκλειστικά στις συμβάσεις εργασίας κατά παραγγελία. Να διευκρινιστεί αυτό, ώστε να είναι ξεκάθαρο ότι δεν αναφέρεται στις συμβάσεις εργαζομένων που προσλαμβάνονται για να εργαστούν κατά βάρδιες, γιατί η αρχική ανάγνωση οδηγεί σε σύγχυση. Στις συμβάσεις εργαζομένων που προσλαμβάνονται για να εργαστούν σε βάρδια δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ισχύουν τα άρθρα 10, 11 και 12 του νομοσχεδίου (δηλαδή ούτε να πρέπει να ειδοποιηθεί ο εργαζόμενος τουλάχιστον 1 ημέρα πριν για τυχόν αλλαγή προγράμματος, ούτε να πληρώνεται extra σε περίπτωση ακύρωσης της βάρδιας, ούτε να μπορεί να ζητήσει, μετά την πάροδο εξαμήνου, την αλλαγή της απασχόλησής του σε πιο σταθερή).
Οι εργασιακές σχέσεις στην εστίαση είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και διαφοροποιούνται από οποιονδήποτε άλλο κλάδο.
Είναι πρόδηλο πως η εστίαση είναι υπέρ της καταγραφής της εργασίας καθώς και της πληρωμής αυτής. Το απαρχαιωμένο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων λειτουργεί εις βάρος εργαζομένων, επιχειρήσεων και δημοσίων εσόδων .
Η εστιαση λόγω της φύσης αλλά και της έντασης της εργασιας σε αυτή, έχει το υψηλότερο μη μισθολογικό κόστος απο οποιονδήποτε άλλο κλάδο της οικονομίας .
Οι τζίροι της πραγματοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά σε αργίες, Κυριακές, νυχτερινές ώρες, εκτοξεύοντας το μη μισθολογικό κόστος σε μεγέθη εξωπραγματικά για οποιαδήποτε επιχείρηση.
Συνεπώς το κρίσιμο είναι το μη μισθολογικό κόστος.
Αυτονόητα είμαστε υπέρ της καταγραφής και πληρωμής της εργασίας των εργαζομένων.
Στο εργασιακό νομοσχέδιο δεν γίνεται καμία αναφορά στην κατάργηση των τεκμαρτών ημερομισθίων παρότι έχει συμφωνηθεί στην ΣΣΕ και έχει καταστεί υποχρεωτική απ’ το Υπουργείο Εργασίας.
Το ίδιο συμβαίνει και με το κόστος των κατασκηνώσεων που λειτουργεί ως φόρος υπέρ τρίτων.
Επιβαρυνόμαστε με ένα επιπλέον κόστος με τρόπο που αν ο εργαζόμενος αλλάξει τον Αύγουστο 30 εργοδότες, θα κοστίσει 600€ υπέρ της επιχειρηματικής δραστηριότητας άλλων.
Τέλος, λόγω της τεράστιας κινητικότητας αλλά και εποχικότητας του κλάδου είναι σημαντικος ο επιμερισμός στις εργοδοτικές εισφορές, του Δώρου Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος Αδείας.
Είναι καθαρά εισπρακτικό-φορολογικό το μέτρο αφού πλέον ΔΕΝ δίνονται συντάξεις 13ης και 14ης, ούτε στο δημόσιο ούτε στον ιδιωτικό τομέα.
Πρόταση: Άμεσα επιμερισμός του 13ου/14ου μισθού στους υπόλοιπους 12 μισθούς όπως είθισται πανευρωπαϊκά. Στην ουσία δεν θα καταργηθούν όπως έπραξε το κράτος έναντι του δημοσίου διότι θα είχε πολιτικό κόστος. Τουναντίον με αυτόν τον τρόπο οι εργαζόμενοι θα εισπράττουν ότι δικαιούνται, η λύση της εργασιακής σχέσης με οποιοδήποτε τρόπο θα είναι πιο ξεκάθαρη, θα αυξηθεί ο μισθός αισθητά δίνοντας περισσότερη αγοραστική δύναμη, θα απεμπλακούν οι επιχειρήσεις από τις διπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές σε νεκρούς μήνες αφού θα υπάρξει μια μικρή αύξηση στις μηνιαίες εισφορές (υποσημειώνοντας ότι οι περισσότερες ρυθμίσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία είναι από τα δώρα), θα εξαλειφθεί η πίεση της καταβολής του 13ου/14ου με τον κίνδυνο πάντα του προστίμου και το κυριότερο θα υπάρχει πλήρης διαφάνεια στην εργασιακή σχέση διότι οι υπάλληλοι στην εστίαση σε πολλές περιπτώσεις αμείβονται παραπάνω από το βασικό, δηλαδή κατά ένα τρόπο πάντα προείσπρατταν τα ποσά αυτά .
Επι των άρθρων του νομοσχεδίου και για την αποφυγη της ψηφιοποίησης της εργασίας θελουμε να επισημάνουμε τα εξής :
Άρθρο 6
Στο άρθρο 6 (άρθρο 70 ΚΑΕΔ) παρ. 1 περ. γ αξιώνεται να δηλώνεται και «η θέση ή ειδικότητα του εργαζομένου, ο βαθμός του, η κατηγορία ή ο κλάδος της απασχόλησής του, καθώς και συνοπτική περιγραφή του αντικειμένου της εργασίας του». Η πρόβλεψη αυτή εισάγει για πρώτη φορά στο δίκαιό μας την έννοια της περιγραφής της θέσης εργασίας, η οποία, κατά τα ανωτέρω, θα αποκτά και συμβατική ισχύ.
Για τον κλάδο της εστίασης είναι πρακτικά αδύνατο .
Η λειτουργία όλων των καταστημάτων εστίασης σε πραγματικές συνθήκες απαιτεί την άσκηση διαφορετικών κάθε στιγμή αρμοδιοτήτων, λόγω του ότι μιλάμε για έναν κλάδο κατ’ εξοχήν εντάσεως εργασίας. Σε ένα 8ωρο ένας υπάλληλος εστίασης μπορεί να εκτελέσει κατά περίσταση και στιγμιαία, ενέργειες σερβιτόρου, ταμία, μπουφετζή ,καθαριστή, DJ…
Πρόταση: Μέρος του προσωπικού, για να μην γίνεται καταχρηστικά η επιλογή, να δηλώνεται ως υπάλληλος επισιτισμού.
Άρθρο 9 – Παράλληλη απασχόληση – Αντικατάσταση άρθρου 189 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρο 9 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
Κατά την παρ. 1, «ο εργοδότης υποχρεούται να θέτει στη διάθεση των εργαζόμενων επαρκή και υγιεινό χώρο για λήψη τροφής και ανάπαυση». Αυτό δεν προβλέπεται από την Οδηγία, είναι γενικό και ασαφές και θα παραμείνει ανεφάρμοστο, τουλάχιστον από το 95% των επιχειρήσεων της χώρας (μικρές και μεσαίες), επί των οποίων επιρρίπτει ένα τεράστιο βάρος που θα οδηγήσει σε επιβολή κυρώσεων και προστίμων. Γι’ αυτούς τους λόγους προτείνεται να διαγραφεί η παρ. 1 του άρθρου 9 του Σ/Ν.
Δεδομένου ότι θα πρέπει να τηρείται το 11ωρο συνεχόμενης ανάπαυσης και ο μέσος όρος 48 ωρών σε βάθος 4 μηνών εργασίας για τον κάθε εργαζόμενο, καθώς και ότι στον μέσο όρο αυτόν περιλαμβάνονται οι υπερωρίες, είναι ασαφές πώς μπορούν οι εργοδότες να προστατευτούν από τυχόν παραβιάσεις εν αγνοία τους. Εν πάσει περιπτώσει, ο εκάστοτε εργοδότης έχει δικαίωμα στη νόμιμη υπερεργασία/υπερωρία και ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση να την παράσχει. Δεν διευκρινίζεται το πώς θα μπορέσει ο εργαζόμενος να παράσχει τη συμφωνημένη εργασία του στον δεύτερο εργοδότη, όταν με την παρασχεθείσα νόμιμη υπερωρία του, θα έχει εξαντλήσει το νόμιμα όρια των 48 ωρών στον πρώτο εργοδότη, ο οποίος θα έχει νόμιμα ζητήσει από τον εργαζόμενό του να πραγματοποιήσει νόμιμη υπερωρία;
Άρθρο 10 – Ελάχιστη προβλεψιμότητα της εργασίας – Προστατευτικά μέτρα – Προσθήκη άρθρου 182Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρα 10 και 11 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152)
Για πρώτη φορά γίνεται προσπάθεια αντιμετώπισης των πραγματικών αναγκών των επιχειρήσεων με την προσθήκη άρθρο 182Α, ως εξής:
«Άρθρο 182Α
Ελάχιστη προβλεψιμότητα της εργασίας – Προστατευτικά μέτρα
1. Όταν το πρόγραμμα οργάνωσης του χρόνου εργασίας του εργαζομένου είναι εξ ολοκλήρου ή ως επί το πλείστον μη προβλέψιμο, ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να δεχτεί να απασχοληθεί από τον εργοδότη, μόνο όταν πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες δύο προϋποθέσεις:
α) Η εργασία παρέχεται εντός προκαθορισμένων ωρών και ημερών αναφοράς, τις οποίες ο εργοδότης υποχρεωτικά γνωστοποιεί στον εργαζόμενο, σύμφωνα με την υποπερ. ii) της περ. ιγ) της παρ. 1 του άρθρου 70.
β) Ο εργαζόμενος έχει ειδοποιηθεί από τον εργοδότη για την ανάθεση της εργασίας εγγράφως ή με γραπτό μήνυμα μέσω κινητού τηλεφώνου (sms) ή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή με άλλο πρόσφορο τρόπο, σε εύλογο χρόνο που δεν μπορεί να είναι μικρότερος των είκοσι τεσσάρων (24) ωρών πριν από την ανάληψη της εργασίας, πλην περιπτώσεων που δικαιολογούν αντικειμενικά μικρότερο χρόνο προειδοποίησης, τον οποίο ο εργοδότης γνωστοποιεί στον εργαζόμενο, σύμφωνα με την υποπερ. iii) της περ. ιγ) της παρ. 1 του άρθρου 70.
Η διάταξη καλύπτει ,μερικώς ,επιχειρήσεις όπως αυτές των catering ,αγνοεί όμως ανάγκες εποχικών, τουριστικών ή αστικών επιχειρήσεων εστίασης που έχουν πραγματικές έκτακτες ανάγκες λόγω αφίξεων, αλλαγής καιρού, διαδηλώσεων, event,κτλπ.
Στο άρθρο 1, παρ. β) θα πρέπει να μειωθεί το χρονικό όριο ειδοποίησης στις 4 ώρες για τα καταστήματα εστίασης.
Επίσης είναι αδιευκρίνιστο σε πόσους εργοδότες έχει δικαίωμα ένας εργαζομενος να είναι δηλωμένος;
Ποιος εργοδότης εχει προτεραιότητα στην εκτέλεση της εργασίας;
Η επιλογή της αποδοχής είναι στον εργαζόμενο;
Ολοκληρωμένη πρόταση και λύση ,θα αποτελούσε η εφαρμογή του εργόσημου στην εστίαση με την αγορά εργασίας και ασφαλιστικών εισφορών σε πραγματικό χρόνο μέσω του ergani 2 ή του gov.gr . Με το ψηφιακό εργόσημο, προπληρώνεται εργασία και ασφάλιση σε πραγματικό χρόνο, ώστε να καλυφθούν έκτακτες ανάγκες και με δικλείδες ασφαλείας, όπως μέχρι 2 συνεχόμενα, όριο ανά εργαζόμενο στην ίδια επιχείρηση, ανά μήνα / έτος, μέγιστος αριθμός εργόσημων ανά επιχείρηση. Όλα τα εργόσημα να έχουν ως ειδικότητα «υπάλληλος επισιτισμού».
Άρθρο 21.
Μέχρι και σήμερα, δεν είναι υποχρεωτική η υπογραφή του εργαζομένου επί της αναγγελίας πρόσληψης. Με την υπό κρίση διάταξη, εισάγεται πρόσθετη γραφειοκρατική διαδικασία, χωρίς την τήρηση της οποίας δεν μπορεί να εκκινήσει, νομίμως, η εργασιακή σχέση. Προτείνεται να απαλειφθεί η φράση «πριν από την ανάληψη υπηρεσίας από τον εργαζόμενο», ή έστω να προβλεφθεί η ανάρτηση εντός 7 ημέρων (όπως θα ισχύει για την ενημέρωση των ουσιωδών όρων, με βάση τα άρθρα 5 & 6).
2. Η νομοθετική απαίτηση για «Για κάθε μεταβολή των βασικών όρων εργασίας εφαρμόζεται η διαδικασία της παρ. 1», δημιουργεί ομοίως γραφειοκρατική διαδικασία που θα δημιουργήσει προσκόμματα. Κατά τη λογική της ρύθμισης, πριν από οποιαδήποτε μεταβολή, θα πρέπει να αναρτώνται νέοι βασικοί όροι εργασίας.
Προτείνεται η επανεξέταση της όλης ρύθμισης
Άρθρο 22 – Καταχώριση αλλαγής ωραρίου και υπερωριών στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» από επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που έχουν ενταχθεί στην ψηφιακή κάρτα εργασίας – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 80 ν. 4144/2013
Το πρόστιμο των 10.500 ανά εργαζόμενο, στην ψηφιακή κάρτα του οποίου δεν είναι δυνατή η ταυτοποίηση, είναι εξοντωτική και για τον κλάδο της εστίασης χωρίς πρακτικη εφαρμογή .
Ακόμα και μηδενικό να ήταν το μη μισθολογικό κόστος ,οι επιχειρήσεις εστίασης είναι αδύνατο να ακολουθήσουν αυτό το διαχειριστικό τρόπο λειτουργίας .
Πρόταση: για τις επιχειρήσεις εστίασης που θα εφαρμόσουν την ψηφιακή κάρτα, τον πλαφόν στο κόστος των εργοδοτικών εισφορών πλήρους απασχόλησης, στο ύψος της πρώτης ασφαλιστικής κλάσης του ελεύθερου επαγγελματία.
Έτσι έχουμε την καταγραφή και πληρωμή της εργασίας για τον εργαζόμενο, λελογισμένο μη μισθολογικό κοστος για τον εργοδότη που κρατά βιώσιμη και νόμιμη την επιχείρηση του και φυσικά περισσότερα έσοδα για το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία .
Καταθέτω τις παρατηρήσεις μου σχετικά με τις πιο κρίσιμες κατά τη γνώμη μου ρυθμίσεις του νομοσχεδίου με τίτλο «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού́ Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή́ Ένωση. Απλοποίηση ψηφιακών διαδικασιών και ενίσχυση της Κάρτας Εργασίας – Ρυθμίσεις για την αναβάθμιση της επιχειρησιακής λειτουργίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και της Επιθεώρησης Εργασίας.» και συγκεκριμένα για τα άρθρα 4, 9, 10, 25, 26, 28, 31.
Είμαι βέβαιος ότι πρόκειται για νομοσχέδιο που επιφέρει δυσμενέστατες αλλαγές στα εργασιακά δικαιώματα, ιδίως ως προς τα καθιερωμένα μέχρι σήμερα χρονικά όρια της εργασίας, καταργεί ουσιαστικά την πενθήμερη εργασία και ενισχύει τη θέση του εργοδότη έναντι των εργαζομένων. Σημειώνεται, δε, ότι αρκετές από τις διατάξεις του αποτυπώνουν αυτονόητες ρυθμίσεις (πχ άρ 13 σχετικά με την υπεροχή των ευνοϊκότερων ΣΣΕ, άρ. 15 σχετικά με το δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη, άρ. 16 σχετικά με την προστασία από δυσμενή μεταχείριση) οι οποίες ουδέν προσφέρουν, αλλά αντιθέτως είναι ενδεχόμενο να τύχουν παρερμηνείας.
Ειδικότερα:
Άρθρο 4 (δοκιμαστική περίοδος)
Θεσπίζεται δοκιμαστική περίοδος διάρκειας 6 μηνών. Ρητά προβλέπεται ότι ο εργαζόμενος κατά τη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου διατηρεί όλα τα εργασιακά δικαιώματα, πλην όμως η διάταξη αυτή δεν ευνοεί τον εργαζόμενο, αφού διατηρείται το δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης εργασίας χωρίς αποζημίωση για τους πρώτους 12 μήνες της εργασιακής σχέσης, στις περιπτώσεις συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Αντιθέτως, η διάταξη αυτή φαίνεται ότι στην ουσία δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη να καταγγείλει αζημίως τη σύμβαση ορισμένου χρόνου ακόμη και χωρίς την ύπαρξη σπουδαίου λόγου, όπως μέχρι σήμερα ισχύει.
Άρθρο 9 (παράλληλη απασχόληση, τροποποίηση άρ. 189 ΠΔ 80/2022)
Με τη διάταξη αυτή νομιμοποιείται η εργασία σε δεύτερο εργοδότη. Και ναι μεν στη διάταξη γίνεται αναφορά σε τήρηση των ορίων μέγιστης εβδομαδιαίας απασχόλησης και ανάπαυσης, όμως είναι απολύτως βέβαιο ότι στην πράξη καταργείται το 8ωρο και αφήνονται πολλά περιθώρια καταστρατηγήσεων των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Είναι απολύτως βέβαιο ότι ο εργαζόμενος μένει απροστάτευτος σε καταχρηστικές πρακτικές εργοδοτών – ιδίως μεγάλων επιχειρήσεων- οι οποίοι π.χ. προκειμένου να μην καταβάλουν επιπλέον αμοιβή για την υπερεργασιακή ή υπερωριακή αμοιβή πέραν των 8 ωρών, θα προβαίνουν σε πολλαπλές προσλήψεις του ίδιου εργαζομένου σε εταιρείες ιδίων συμφερόντων τους, με αποτέλεσμα την πέραν του οκταώρου απασχόληση χωρίς καταβολή αμοιβής. Παράδειγμα: Εργοδότης προσλαμβάνει και απασχολεί εργαζόμενο για 8 ώρες ημερησίως από τις 8.00 π.μ. έως τις 4 μ.μ. Τον ίδιο εργαζόμενο προσλαμβάνει μέσω άλλης εταιρείας συμφερόντων του ιδίου με μερική 4ωρη απασχόληση από την 4.30 μ.μ. έως την 8.30 μ.μ. Για την επιπλέον 4ωρη απασχόληση, ο εργαζόμενος δεν θα δικαιούται καμία προσαύξηση, παρά το γεγονός ότι θα εργάζεται συνολικά επί 12 ώρες ημερησίως.
Άρθρο 10 (συμβάσεις εργασίας χωρίς καθορισμένο πρόγραμμα)
Πρόκειται για ακραία μορφή ευέλικτης εργασίας, χωρίς επαρκές πλαίσιο προστασίας για τον μισθωτό. Πλέον δύνανται να συνάπτονται συμβάσεις εργασίας χωρίς καθορισμένο χρόνο εργασίας (ημέρες εργασίας, ωράριο). Στις περιπτώσεις αυτές ο εργοδότης θα καλεί τον εργαζόμενο προ 24 ωρών για ανάληψη εργασίας την οποία ο εργαζόμενος θα είναι υποχρεωμένος να παράσχει. Προκύπτει υπερβολική δέσμευση των εργαζομένων και πλήρης ανασφάλεια ως προς το ασφαλιστικό καθεστώς. Σημειωτέον ότι το νομοσχέδιο δεν προβλέπει ελάχιστο όριο ωρών απασχόλησης που μπορεί να συμφωνηθούν αλλά ούτε και τεκμήριο πλήρους απασχόλησης στην περίπτωση παραβιάσεων της σύμβασης από τον εργοδότη.
Άρθρα 25 και 26 (εργασία την 6η ημέρα της εβδομάδας)
Στις επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας στις οποίες εφαρμόζεται πενθήμερο και για εργαζόμενους που απασχολούνται με το σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, δίνεται το δικαίωμα στον εργοδότη μονομερώς και άνευ οποιασδήποτε συναίνεσης του εργαζομένου ή άλλης προϋπόθεσης να υποχρεώσει αυτόν να εργάζεται επί εξαήμερο.
Πρόκειται ουσιαστικά για κατάργηση του πενθημέρου, με μόνο «αντιστάθμισμα» για τον εργαζόμενο την καταβολή πρόσθετης αμοιβής (1+40% στο ημερομίσθιο).
Η κατάργηση του πενθημέρου θα ισχύει και για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, με μόνη διαφοροποίηση την κατά την κρίση του εργοδότη ύπαρξη «αυξημένου φόρτου εργασίας». Η γενικότητα και αοριστία της έννοιας «αυξημένος φόρτος εργασίας» καθιστά αδύνατο τον εκ των προτέρων έλεγχο από τον εργαζόμενο – ο οποίος δεν θα μπορεί να αρνηθεί την παροχή της εργασίας – αλλά και δυσχερέστατο τον μετέπειτα έλεγχο για την ύπαρξη του «αυξημένου φόρτου», ουσιαστικά αφήνοντας στους εργοδότες τεράστιες δυνατότητες κατάχρησης του δικαιώματός τους.
Άρθρο 28 (διευθέτηση χρόνου εργασίας)
Ενισχύεται η δυνατότητα ατομικής συμφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δυναμιτίζοντας τη συλλογικότητα και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Άρθρο 31 (ποινική ευθύνη)
Καθιερώνεται ιδιαιτέρως αυστηρό, από πλευράς ποινικής αντιμετώπισης (φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών και σε περίπτωση υποτροπής 12 μηνών), ποινικό αδίκημα για την περίπτωση παρεμπόδισης της εργασίας απεργοσπαστών. Η διάταξη, ως ποινική, χαρακτηρίζεται από γενικότητα και ασάφεια ως προς την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος και οπωσδήποτε είναι δυνατόν να οδηγήσει σε άδικες καταδίκες. Κυρίως, αποτελεί οπωσδήποτε μία ακόμη απόπειρα αποδυνάμωσης της απεργίας ως του κύριου μοχλού πίεσης των εργαζομένων έναντι της εργοδοσίας.
Θεωρώ προσχηματική την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής κοινοτικής οδηγίας (ΕΕ)2019/1152, ενώ ουσιαστικά προωθείται η ακραία ευελιξία και επισφάλεια, στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων. Εργαλειοποιείται η οδηγία και αντί να υπάρχουν διαφανείς και προβλέψιμοι όροι στην αγορά εργασίας, το νομοσχέδιο εμφανίζεται να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της βαριάς βιομηχανίας, των εταιριών που δραστηριοποιούνται στο χώρο του πολιτισμού, των κατασκευαστικών εταιριών, των μεταφορών και των υπηρεσιών εστίασης.
Ζητώ την απόσυρση του νομοσχεδίου που συμπληρώνει τις αντεργατικές ρυθμίσεις με τις απλήρωτες υπερωρίες, την κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης, την μείωση των προστίμων για την εργοδοτική αυθαιρεσία, τη διάλυση του ΣΕΠΕ, την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των ΣΣΕ κλπ που επέβαλε η κυβέρνηση πριν από 2 χρόνια.
Σε αυτή την κατεύθυνση καλώ επίσης τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις Ομοσπονδίες Εργαζομένων, τα Εργατικά Κέντρα και τις τριτοβάθμιες οργανώσεις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να διαμορφώσουμε ένα κοινό μέτωπο για την υπεράσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Δικηγορικό Γραφείο Κυμιωνή
Ιωάννης Ελ. Κυμιωνής,
Δικηγόρος ΔΣΑ παρ’Αρείω Πάγω – Εμμισθος Δικηγόρος τ.ΟΑΕΔ/ΔΥΠΑ,
LL.M., LL.M., ΥΔ Παντείου Πανεπιστημίου,
Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής, Νομικός Παραστάτης Διαμεσολαβήσεων
Πρωτοβουλία «Ευρωπαϊκή Δημοκρατική Επιλογή» – ioanniskymionis@yahoo.gr
Μετά το εδ. Β του σχεδίου άρθρου ως σκοποί μπορούν να προστεθούν:
Γ. Η ενίσχυση ολοκληρωμένων και κοστολογημένων προγραμμάτων του ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ σε όλα τα αθλήματα, όπως προβλέπεται ήδη ως θεσπισμένη αρμοδιότητα αγώγιμης χρηματοδότησης και καταστατικός σκοπός κάλυψης των σχετικών παροχών των δικαιούχων του Οργανισμού του τ.ΟΑΕΔ/ΔΥΠΑ κατ’άρ.1 παρ. α’ εδ. δδ 678/2.9.1977 (Α’ 246) και έχει λειτουργικώς συμπληρωθεί από τα άρ. 36επ. Ν.4908/11.03.2022 (Α’ 52).
Δ. Η άμεση ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία του προβλεπόμενου στο άρ. 5 παρ. ζ’ Ν. 678/2.9.1977 (Α’ 246) ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ της ΔΥΠΑ ως φορέα υπεύθυνης, πιστοποιημένης και διαπιστευμένης στατιστικής παρακολούθησης, τεκμηρίωσης και δημοσιοποίησης των δεδομένων περί την Αγορά Εργασίας στην Χώρα μας, την δράση και λειτουργία των Κοινωνικών Εταίρων, την ενίσχυση της έρευνας, της μελέτης, της προαγωγής του Δικαίου Εργασίας και του Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Πρόνοιας, των δομών συλλογικής αυτονομίας και κοινωνικής συνοχής και της συνολικής Επιστήμης της Κοινωνικής Πολιτικής και της Κοινωνικής Διοίκησης.
Ε. Η ίδρυση και λειτουργία με βασικό συμβαλλόμενο την ΔΥΠΑ περισσότερων Ιδρυμάτων Μικροχρηματοδοτήσεων κατά τον Ν. 4701/30.06.2020 (Α’ 128) με αντισυμβαλλόμενους ένα έκαστο εκ των Κοινωνικών Εταίρων με σκοπό την ευέλικτη πιστωτική υποβοήθηση της δράσης Επιχειρήσεων στην Χώρα, που έχουν υπαχθεί επιτυχώς στα Προγράμματα ΔΥΠΑ για τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης.
ΣΤ. Η καθιέρωση της διαμεσολάβησης κατά Ν.4640/30.11.2019 (Α’ 190), ως ισχύει, στις εργατικές διαφορές και τις διαφορές αμοιβών.
Ιωάννης Ελ. Κυμιωνής,
Δικηγόρος ΔΣΑ – ΔΥΠΑ
Κανένας συμβιβασμός με τον εργασιακό Μεσαίωνα και τη σύγχρονη
σκλαβιά!
Η Ένωση Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ν. Χανίων καταγγέλλει το
νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά, αφού πρόκειται για
ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα που στόχο έχει να γιγαντώσει την
ευελιξία και να εντατικοποιήσει την εργασιακή εκμετάλλευση των
εργαζομένων.
Ουσιαστικά νομοθετεί το δικαίωμα στους εργοδότες να ξεζουμίζουν
τους εργαζόμενους με 13 ώρες δουλειάς την ημέρα, 78 ώρες
δουλειάς την εβδομάδα, σε πάνω από έναν εργοδότη και αυτό
μάλιστα το θεωρούν πρόοδο. Εμείς αναρωτιόμαστε είναι πρόοδος:
-η εργασία 13 ώρες τη μέρα, 150 χρόνια περίπου μετά την καθιέρωση
του 8ώρου;
– είναι πρόοδος να δίνουμε 5 επιπλέον ώρες από τη ζωή μας αντί να
ξεκουραζόμαστε και περνάμε χρόνο με την οικογένειά μας;
-αποτελεί πράγματι «επιλογή» η 13ωρη εργασία όπως διατείνεται η
κυβέρνηση, όταν ο μισθός μας τελειώνει το πρώτο δεκαήμερο κάθε
μήνα;
Με δεδομένο μάλιστα πως με τον ήδη ψηφισμένο νόμο Χατζηδάκη το
διάλειμμα δεν συμπεριλαμβάνεται στο 8ωρο , το νέο νομοσχέδιο
σημαίνει την ουσιαστική κατάργηση του.
Ένα τέτοια αντεργατικό τερατούργημα έρχεται ταυτόχρονα με
ένταση της καταστολής και περαιτέρω ποινικοποίηση του
δικαιώματος της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης.
Προβλέπεται, εκτός από τις αστικές ευθύνες που σημαίνουν
βαρύτατο πρόστιμο, και ποινική ευθύνη σε όσους ασκήσουν
«ψυχολογική πίεση» ή εμποδίσουν τους απεργοσπάστες, να εισέλθουν
στο χώρο δουλειάς
Αντί να κάνουν προσλήψεις ανέργων και να ρίξουν την ανεργία κάτω
από το 10%, ώστε να ξεπαγώσουν οι τριετίες, θα ξεζουμίζουν τους
ίδιους τους εργαζόμενους μέχρι τελικής πτώσεως εισάγοντας
συμβάσεις ακόμα και μηδενικών ωρών, που σημαίνει δουλειά όποτε
και για όσο θέλει ο εργοδότης, αρκεί να προειδοποιήσει 24 ώρες
νωρίτερα!
Σε όλα αυτά συμφωνούν τα κόμματα που έχουν ευαγγέλιο τις οδηγίες
της ΕΕ και της ανάπτυξης για τα κέρδη των λίγων.
Όλοι στα σωματεία μας! Όλοι στον αγώνα! Να σημάνει συναγερμός!
Στον πόλεμο που κήρυξε η κυβέρνηση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι
απαντάμε άμεσα, χωρίς να χάνουμε χρόνο.
Οργανώνουμε τον αγώνα βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες:
Για ΣΣΕ σε κάθε χώρο δουλειάς με ουσιαστικές αυξήσεις
στους μισθούς
Για 35ωρο – 7ωρο-5νθημερο
Για την προστασία της υγείας μας στους χώρους δουλειάς
Για την εξασφάλιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας
Για να μην πάει κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη
Για πραγματικά ποιοτική αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν
Υγεία
Για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια,
για την κατάργηση των έμμεσων φόρων και χαρατσιών, για
φτηνό ρεύμα για το λαό.
Κανένας συμβιβασμός με τον εργασιακό Μεσαίωνα και τη σύγχρονη σκλαβιά!
Ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών υπαλλήλων Ν . Χανίων καταγγέλλει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά, αφού πρόκειται για ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα που στόχο έχει να γιγαντώσει την ευελιξία και να εντατικοποιήσει την εργασιακή εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Ουσιαστικά νομοθετεί το δικαίωμα στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με 13 ώρες δουλειάς την ημέρα, 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, σε πάνω από έναν εργοδότη και αυτό μάλιστα το θεωρούν πρόοδο. Εμείς αναρωτιόμαστε είναι πρόοδος:
-η εργασία 13 ώρες τη μέρα, 150 χρόνια περίπου μετά την καθιέρωση του 8ώρου;
– είναι πρόοδος να δίνουμε 5 επιπλέον ώρες από τη ζωή μας αντί να ξεκουραζόμαστε και περνάμε χρόνο με την οικογένειά μας;
-αποτελεί πράγματι «επιλογή» η 13ωρη εργασία όπως διατείνεται η κυβέρνηση, όταν ο μισθός μας τελειώνει το πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα;
Με δεδομένο μάλιστα πως με τον ήδη ψηφισμένο νόμο Χατζηδάκη το διάλειμμα δεν συμπεριλαμβάνεται στο 8ωρο , το νέο νομοσχέδιο σημαίνει την ουσιαστική κατάργηση του.
Ένα τέτοια αντεργατικό τερατούργημα έρχεται ταυτόχρονα με ένταση της καταστολής και περαιτέρω ποινικοποίηση του δικαιώματος της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης. Προβλέπεται, εκτός από τις αστικές ευθύνες που σημαίνουν βαρύτατο πρόστιμο, και ποινική ευθύνη σε όσους ασκήσουν «ψυχολογική πίεση» ή εμποδίσουν τους απεργοσπάστες, να εισέλθουν στο χώρο δουλειάς
Αντί να κάνουν προσλήψεις ανέργων και να ρίξουν την ανεργία κάτω από το 10%, ώστε να ξεπαγώσουν οι τριετίες, θα ξεζουμίζουν τους ίδιους τους εργαζόμενους μέχρι τελικής πτώσεως εισάγοντας συμβάσεις ακόμα και μηδενικών ωρών, που σημαίνει δουλειά όποτε και για όσο θέλει ο εργοδότης, αρκεί να προειδοποιήσει 24 ώρες νωρίτερα!
Σε όλα αυτά συμφωνούν τα κόμματα που έχουν ευαγγέλιο τις οδηγίες της ΕΕ και της ανάπτυξης για τα κέρδη των λίγων.
Όλοι στα σωματεία μας! Όλοι στον αγώνα! Να σημάνει συναγερμός!
Στον πόλεμο που κήρυξε η κυβέρνηση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι απαντάμε άμεσα, χωρίς να χάνουμε χρόνο.
Οργανώνουμε τον αγώνα βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες:
• Για ΣΣΕ σε κάθε χώρο δουλειάς με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς
• Για 35ωρο – 7ωρο-5νθημερο
• Για την προστασία της υγείας μας στους χώρους δουλειάς
• Για την εξασφάλιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας
• Για να μην πάει κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη
• Για πραγματικά ποιοτική αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία
• Για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια, για την κατάργηση των έμμεσων φόρων και χαρατσιών, για φτηνό ρεύμα για το λαό.
Το Σωματείο μας καταγγέλλει το νομοσχέδιο για τα εργασιακά που πάει προς ψήφιση στη Βουλή το επόμενο διάστημα. Πρόκειται για ένα νέο αντεργατικό έκτρωμα, το οποίο αποσκοπεί στην περαιτέρω εντατικοποίηση της εργασίας, στη διεύρυνση της ευελιξίας και ελαστικοποίηση των ωραρίων, οδηγώντας τους εργαζόμενους στην απόλυτη εξουθένωση. Το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά τσακίζει τη ζωή μας. Να μην κατατεθεί στη βουλή.
Η κυβέρνηση δημοσιοποίησε το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, που ικανοποιεί διαχρονικές απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας, για δουλειά «ήλιο με ήλιο», χωρίς 5νθήμερο, χωρίς σταθερό ωράριο, να γινόμαστε «μπαλάκι» από εργοδότη σε εργοδότη για να συμπληρώσουμε ένα μεροκάματο, ώστε να ανταποκριθούμε στοιχειωδώς στις ανάγκες της οικογένειάς μας.
Το νέο εγκληματικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης έρχεται να συμπληρώσει τους προηγούμενους αντεργατικούς νόμους και το αντεργατικό οπλοστάσιο. Δεν είναι για το «δικό μας καλό», όπως προσπαθούν να μας πείσουν, δεν αφορά τις δικές μας ανάγκες και τα συμφέροντα. Αφορά τους μεγαλοεργοδότες, που «τρίβουν τα χέρια τους», γιατί θα έχουν περισσότερα νομοθετικά όπλα να ξεζουμίζουν τον ιδρώτα της δουλειάς μας για να γεμίζουν ακόμη περισσότερο τις τσέπες τους.
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο προβλέπει: Να δουλεύουμε 13 ώρες την ημέρα και 78 ώρες την εβδομάδα σε παραπάνω από έναν εργοδότη.
Η κυβέρνηση ομολογεί ότι το μεροκάματο και οι μισθοί που παίρνουμε δεν φτάνει για να ζήσουμε. Μας προτείνει να πιάσουμε και δεύτερη δουλειά, αύριο θα μας πει και τρίτη και τέταρτη. Αυτό δεν είναι το συμφέρον μας. Το συμφέρον μας είναι να παίρνουμε καλύτερο μεροκάματο, να δουλεύουμε 7ωρο, να μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες μας με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ωράρια και όχι να δουλεύουμε «ήλιο με ήλιο» και πάλι να μην μπορούμε να τα φέρουμε βόλτα.
Η θεσμοθέτηση δεύτερης 5ωρης εργασίας σε δεύτερο εργοδότη, πέραν του 8ωρου, μπορεί να φαίνεται σε πολλούς εργαζόμενους ως σανίδα σωτηρίας για να καλύψουν «τρύπες» και ανάγκες της οικογένειας. Σε πολλούς, που δουλεύουν δεύτερη δουλειά «μαύρα», ότι πλέον θα δουλεύουν νόμιμα και με καλύτερους όρους. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα γίνει.
Η έξτρα 5ωρη εργασία στο δεύτερο εργοδότη θα αμείβεται χαμηλότερα από το μεροκάματο που παίρνουμε στο βασικό εργοδότη, θα υπολογίζεται σε αναλογία με το κατώτερο μεροκάματο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Κανένας εργοδότης δεν πρόκειται να πληρώσει έναν εργαζόμενο με καλύτερο μεροκάματο από αυτό που θα παίρνει στη βασική του εργασία. Αυτό σημαίνει, ότι θα συμπιεστεί και το μεροκάματο της βασικής εργασίας, θα δουλεύουμε περισσότερες ώρες και θα πληρωνόμαστε αναλογικά λιγότερο από ότι αμειβόμαστε τώρα.
Η θεσμοθέτηση 5ωρης καθημερινής εργασίας σε δεύτερο εργοδότη καταργεί την προσαύξηση της υπερωριακής απασχόλησης, αφού η δεύτερη δουλειά δεν θεωρείται υπερωρία. Γνωρίζουμε ότι η πλειοψηφία των μεγαλοεργοδοτών διαθέτουν περισσότερες από μία εταιρίες με διαφορετικό ΑΦΜ. Στην πράξη οι εργοδότες αντί να πληρώνουν προσαυξήσεις στις υπερωρίες, όπως προβλέπει μέχρι σήμερα η νομοθεσία, θα επιλέγουν να φτιάχνουν μια δεύτερη 5ωρη εργασία στον εργαζόμενο σε δική τους εταιρία με διαφορετικό ΑΦΜ, έτσι ώστε και περισσότερες ώρες να τον υποχρεώνουν να δουλεύει και χωρίς καμιά προσαύξηση. Αυτή η πρακτική θα γίνει κανόνας.
Η 13ωρη καθημερινή εργασία μεγαλώνει αστραπιαία τους κινδύνους για νεκρούς και σακατεμένους στους χώρους δουλειάς. Αντί να κάνουν προσλήψεις ανέργων και να ρίξουν την ανεργία κάτω από το 10% ώστε να ξεπαγώσουν οι τριετίες θα ξεζουμίζουν τους ίδιους τους εργαζόμενους μέχρι τελικής πτώσεως. Το τραγικό παράδειγμα του νεκρού εργάτη της ΕΒΓΑ, που πέθανε πάνω στη μηχανή του εργοστασίου γιατί δούλευε 15 συνεχόμενα 12ώρα ή τα παραδείγματα των ναυτεργατών που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στα πλοία της ακτοπλοΐας κάθε καλοκαίρι από την εντατικοποίηση της δουλειάς, το επιβεβαιώνουν.
Ο ισχυρισμός, ότι θα έχουμε «δικαίωμα» να επιλέξουμε σταθερό ωράριο ή 13ωρο, είναι αστείος και προκλητικός! Γνωρίζουμε όλοι πως δεν μπορεί να υπάρχει δικαίωμα επιλογής όταν τρέχει η ακρίβεια και τα έξοδα, ξέρουνε τι γίνεται όταν η εργοδοσία απαιτεί και εκβιάζει τους εργαζόμενους να αλλαχθούν οι όροι της ατομικής σύμβασης εργασίας. Αν είχε δικαίωμα επιλογής ο εργαζόμενος δεν θα είχαν γενικευτεί οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η εκ περιτροπής εργασία, που κάνουν τη ζωή του λάστιχο. Η ελαστικοποίηση της εργασίας, το τέντωμα των ωραρίων προς τα πάνω ή προς τα κάτω, δεν υπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από σταθερό χρόνο δουλειάς, από ανθρώπινες συνθήκες και μεροκάματα, για να μπορούν να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους.
Η θεσμοθέτηση της δουλειάς το Σάββατο, με «το τυράκι» της προσαύξησης του μεροκάματου 40%, καταργεί στην πράξη το 5νθήμερο και προετοιμάζει το έδαφος για νέο νομοθετικό κτύπημα των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων και της προσαύξησης 20% που παίρνουμε πάνω στα ένσημα μας, με μεγάλο κίνδυνο να βρεθούμε στο μέλλον σε άλυτα προβλήματα σε σχέση με την κατοχύρωση των προϋποθέσεων για σύνταξη.
Για ακόμη μια φορά είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Οι κυβερνώντες να ισχυρίζονται ότι νομοθετούν για το καλό μας, προσπαθούν να μας πείσουν να προσαρμοστούμε σε αυτά που απαιτεί η μεγαλοεργοδοσία και τα κάνουν πράξη με τους νόμους που ψηφίζουν.
Γνωρίζουν όμως ότι, παρά την προσπάθειά τους, η ζωή επιβεβαιώνει στην πράξη τον αντεργατικό χαρακτήρα της πολιτικής που προωθούν. Για αυτό ακριβώς το λόγο παίρνουν τα μέτρα τους. Ποινικοποιούν ακόμη παραπέρα το δικαίωμα της Απεργίας, της συνδικαλιστικής δράσης, απειλούν με υπέρογκα χρηματικά πρόστιμα, με δικαστήρια και ποινές, νομίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα έχουν ήσυχο το κεφάλι τους και ελεύθερο το πεδίο να εφαρμόζουν τους αντεργατικούς νόμους.
Δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω από τον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής μας, της δουλειάς και των δικαιωμάτων μας.
Αυτό δεν επιτρέπεται να το αποδεχτεί κανένας εργαζόμενος, κανένας νέος και νέα.
Σύγχρονο δικαίωμα είναι να μπορεί κάθε εργαζόμενος να ζει με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και το μισθό του. Να απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του ότι μπορεί να του προσφέρει η άνοδος της επιστήμης και της παραγωγικότητας της εργασίας, αλλά του το στερούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και το κράτος τους. Καμία ανοχή στη σύγχρονη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής σκλαβιάς. Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε και να απολαμβάνουμε όλα τα αγαθά της σκέψης και της εργασίας μας.
Καλούμε τους εργαζόμενους σε επιφυλακή για να δοθεί άμεση, αγωνιστική απάντηση στο νομοσχέδιο που περνάει αλυσίδες στη ζωή μας, για να εμποδίσουμε την κατάθεσή του στη Βουλή.
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο είναι «φωτιά» για τους όρους δουλειάς. Δίνει τα πάντα στην εργοδοσία.
Όλοι οι εργαζόμενοι να μάθουν την αλήθεια. Δεν θα περάσει η προπαγάνδα της κυβέρνησης και των εργοδοτών. Προετοιμάσουμε την αγωνιστική απάντησή μας, την κλιμάκωση των νέων πολύμορφων και απεργιακών κινητοποιήσεων μας, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας!
Για τη Διοίκηση
Ο Πρόεδρος: Γωνιανάκης Γιάννης Ο Γ. Γραμματέας: Κοτσιφός Μύρων
Μαχητική, αγωνιστική απάντηση ενάντια στο νομοσχέδιο- όλεθρο
που δυναμώνει την ομηρία και τη σύγχρονη σκλαβιά!
Δόθηκε στη δημοσιότητα το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά. Πρόκειται για ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα που στόχο έχει να γιγαντώσει την ευελιξία και να εντατικοποιήσει την εργασιακή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Θεσμοθετεί την πολλαπλή απασχόληση, την κατάργηση του πενθήμερου, την κατάργηση του διαλείμματος στη δουλειά και νέες μορφές συμβάσεων ευέλικτης και μερικής απασχόλησης, φέρνοντας νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα κατά παραγγελία των επιχειρηματικών ομίλων που νόμιμα πλέον, θα μπορούν να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με πληθώρα αντεργατικών επιλογών.
Για εμάς τους διανομείς ο προηγούμενος νόμος της κυβέρνησης για τα εργασιακά ήταν η αρχή για μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Το δήθεν συνεργατικό μοντέλο που προωθούσε για χάρη των ηλεκτρονικών πλατφόρμων , σήμαινε το τέλος των εργασιακών δικαιωμάτων , την δουλειά με ατελείωτα ωράρια , την ανασφάλεια της απόλυσης οποία στιγμή θέλει η εταιρία με βάση ένα δήθεν σύστημα αξιολόγησης. Το νέο νομοσχέδιο με τον τίτλο: «για τους διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην ΕΕ» έρχεται να βάλει όλους τους διανομείς ακριβώς στην ίδια κατάσταση. έρχεται να νομιμοποιήσει την ατελείωτη δουλειά για 13 ώρες την ημέρα, τις συμβάσεις μηδενικών ωρών, που σημαίνει πως ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να σε φέρνει και να σε διώχνει από την εργασία όποτε έχει φόρτο εργασίας ή όχι. Προβλέπει δουλειά μέχρι τα 74 έτη και ποινικοποιεί για ακόμα μια φορά περισσότερο το δικαίωμα στην απεργία.
Ο εργαζόμενος είναι όμηρος σε μία νέα εργασιακή σχέση καθώς δεν ξέρει αν και πότε θα έχει δουλειά, αν, πότε και πόσο θα έχει ελεύθερο χρόνο. Και φυσικά σε αυτές τις εργασιακές σχέσεις κάθε άλλο δικαίωμα γράφεται στο χιόνι. H εμπειρία από αυτές τις εργασιακές σχέσεις- γαλέρα σε όσες χώρες της Ευρώπης έχουν εφαρμοστεί δείχνουν πως οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται μέσα από δουλεμπορικά γραφεία με την αμοιβή τους είναι ευθέως ανάλογη με τις ώρες που απασχολούνται χωρίς να δικαιούνται και να κατοχυρώνουν δικαίωμα σε οποιαδήποτε μορφή άδειας, ούτε καν αναρρωτική, στις Κυριακές, στη νυχτερινή εργασία, στην προϋπηρεσία.
Η κυβέρνηση νομοθετεί το δικαίωμα στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με 13ωρες δουλειάς την ημέρα, 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, σε πάνω από έναν εργοδότη.
Ομολογεί έτσι ότι με 800€ το μήνα μέσο μισθό και την ακρίβεια να «τσακίζει κόκαλα», για να ζήσει μια εργατική οικογένεια που έχει παιδιά, πρέπει οι δυο ενήλικοι γονείς να δουλεύουν 26 ώρες το 24ωρο! Αυτή είναι η πρόοδος τους;
Στο νομοσχέδιο σβήνει η υποχρέωση των επιχειρήσεων να καταχωρούν στο Πληροφοριακό Σύστημα τις αλλαγές ή την τροποποίηση του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή της υπερωριακής απασχόλησης πριν από την έναρξη πραγματοποίησής τους. Επίσης η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα γίνεται απλά με εντολή του εργοδότη, κι όχι με “αίτημα” του εργαζόμενου όπως ίσχυε. Παράλληλα παραμένει σε ισχύ της μη αποζημίωσης σε περίπτωση που καταγγελθεί σύμβαση πριν τους 12 μήνες ενώ η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα μπορεί να γίνεται πλέον με ατομική σύμβαση εργαζόμενου – εργοδότη.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να καταστείλει, να χτυπήσει κάθε φωνή που αντιστέκεται στον αντεργατικό όλεθρο, στη δουλειά ως τα γεράματα, στη διαρκή ομηρία μέσω της ευελιξίας, στην κακοπληρωμένη εργασία.
Η επέκταση της ευελιξίας, το 13ωρο, η δουλειά ως τα 74 χρόνια, οι συμβάσεις μηδενικών ή ελάχιστων ωρών, η 6μερη εργασία είναι έμμεση ομολογία ότι τα χρήματα δεν επαρκούν, ότι το λαϊκό εισόδημα που λεηλατείται από την ακρίβεια που αυτές τις μέρες κορυφώνεται και από τους δεκάδες αντεργατικούς νόμους που τσάκισαν συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα, δε φτάνει για να καλύψει σήμερα τις βασικές, λαϊκές ανάγκες.
Αυτό δεν επιτρέπεται να το αποδεχτεί κανένας εργαζόμενος, κανένας νέος και νέα
Σύγχρονο δικαίωμα είναι να μπορεί κάθε εργαζόμενος να ζει με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και το μισθό του.
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά μας δικαιώματα είναι ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα. Δεν πρέπει να κατατεθεί καν στη βουλή. Η κυβέρνηση να το αποσύρει άμεσα!
Η προωθούμενη νέα ρύθμιση αποτελεί συγκεκριμένα εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας 2019/1152 της 20ής Ιουνίου 2019 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Η εφαρμογή της στο χώρο της ιδιωτικής ειδικής αγωγής δίνει ακόμα περισσότερα εργαλεία στους εργοδότες μας για την ένταση της εργασίας και μας οδηγεί σε ένα ακόμη πιο δυστοπικό εργασιακό περιβάλλον. Οι συμβάσεις μηδενικών ωρών και οι λεγόμενες on demand, αποσαθρώνουν ακόμα και την έννοια της ατομικής σύμβασης εργασίας, δίνοντας πλήρη ελευθερία στους εργοδότες να δεσμεύουν τους εργαζόμενους χωρίς οι ίδιοι να αναλαμβάνουν καμία δέσμευση απέναντί τους.
Πρόκειται για καταφανή προσπάθεια να γιγαντωθεί η ευελιξία και να εντατικοποιηθεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων. Ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς και οι αξιοπρεπείς αποδοχές είναι εμπόδιο στην ανάπτυξη του κέρδους των μεγάλων επιχειρήσεων. Τέτοιοι νόμοι, όπως και ο ν. Χατζηδάκη, εξασφαλίζουν το πως οι εργαζόμενοι θα θυσιάζουν τα δικαιώματά τους για να διατηρηθεί το κέρδος των ιδιοκτητών.
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή καταγγέλλει τη νέα επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή των εργαζόμενων που εξαπολύεται από τους επιχειρηματικούς ομίλους και το πολιτικό τους προσωπικό, από την κυβέρνηση, με το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας.
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά μας δικαιώματα είναι ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα. Δεν πρέπει να κατατεθεί καν στη βουλή. Η κυβέρνηση να το αποσύρει άμεσα!
Στο τέλος του καλοκαιριού τέθηκε σε διαβούλευση το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ουσιαστική κατάργηση του 8ωρου και των σαράντα ωρών εργασίας. Πρόκειται για την ολοκλήρωση μίας σειράς νόμων που έχουν επιβάλει εδώ και χρόνια τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στο πλαίσιο πάντα της σχετικής πολιτικής που προωθείται και εφαρμόζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η προωθούμενη νέα ρύθμιση αποτελεί συγκεκριμένα εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας 2019/1152 της 20ής Ιουνίου 2019 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Η εφαρμογή της στο χώρο της ιδιωτικής ειδικής αγωγής δίνει ακόμα περισσότερα εργαλεία στους εργοδότες μας για την ένταση της εργασίας και μας οδηγεί σε ένα ακόμη πιο δυστοπικό εργασιακό περιβάλλον. Οι συμβάσεις μηδενικών ωρών και οι λεγόμενες on demand, αποσαθρώνουν ακόμα και την έννοια της ατομικής σύμβασης εργασίας, δίνοντας πλήρη ελευθερία στους εργοδότες να δεσμεύουν τους εργαζόμενους χωρίς οι ίδιοι να αναλαμβάνουν καμία δέσμευση απέναντί τους. Ουσιαστικά, οι εργαζόμενοι στην ιδιωτική ειδική αγωγή και τις προνοιακές δομές που θα απασχολούνται με αυτή τη μορφή σύμβασης θα περιμένουν καθημερινά μία τηλεφωνική κλήση ή ένα μήνυμα στο κινητό, για να απασχοληθούν όσο και όποτε κρίνει ο εργοδότης ότι υπάρχει σχετική ανάγκη.
Οι εργασιακές συνθήκες είναι ήδη οι δυσμενέστερες στον κλάδο μας καθώς δεν υπάρχει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Συνήθως, οι συνάδελφοι εργάζονται σε πολλούς εργοδότες, προσπαθώντας να γεμίσουν το πρόγραμμά τους και βέβαια το εισόδημά τους, τρέχοντας από τη μία δουλειά στην άλλη. Για τους ασφαλισμένους από τον εργοδότη το κυνήγι των ενσήμων αποτελεί μόνιμη έγνοια, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ασφάλιση, το επίδομα ανεργίας το καλοκαίρι, αλλά και τα ένσημα για μια σύνταξη. Σαν έτοιμοι από καιρό για αυτό το νομοσχέδιο ορισμένοι εργοδότες ζητούν την υπογραφή μας σε επιπλέον όρους ατομικής σύμβασης, όπου ανάμεσά στα άλλα ζητούν την συγκατάθεσή μας για να έχουν το δικαίωμα να αλλάζουν το πρόγραμμα όποτε θέλουν. Το χρονικό διάστημα των συμβάσεων δεν ορίζεται ώστε να εξυπηρετεί το έργο μας αλλά επαφίεται στη διάθεση του εκάστοτε εργοδότη να τις χρησιμοποιεί σαν μέσω πίεσης. Έτσι, υπάρχει το φαινόμενο των δίμηνων, τρίμηνων, δεκάμηνων συμβάσεων ορισμένου χρόνου, αλλά και αορίστου τάχα. Συμβάσεις που λήγουν χωρίς καμία υποχρέωση για τον εργοδότη βάσει του ν. 4808/2021 για επαναπρόσληψη, παρά το γεγονός ότι μπορεί να επαναλαμβάνονται για χρόνια.
Το άρθρο 9 για την παράλληλη απασχόληση έρχεται να καλύψει, να επεκτείνει και να γενικεύσει την τραγική κατάσταση που ήδη αντιμετωπίζουν όλοι οι απασχολούμενοι. Το νέο νομοσχέδιο έρχεται να νομιμοποιήσει περαιτέρω την παραπάνω κατάσταση και όχι να την περιορίσει. Καταδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι αν δεν αντισταθούμε, το βαρέλι της ελαστικοποίησης της εργασίας μας και εν τέλει της ίδιας μας της ζωής δεν έχει πάτο. Ενάντια σε αυτήν τη κατάσταση ζούγκλας παλεύει η Ομοσπονδία μας σε συμπόρευση με το ταξικά σωματεία.
Το σκανδαλώδες είναι ότι όλα αυτά προβάλλονται από την κυβέρνηση και τα φιλικά προς αυτήν ΜΜΕ ως φιλεργατικές ρυθμίσεις. Μας κοροϊδεύουν απροκάλυπτα, επενδύοντας στην αδράνεια και την παθητική αποδοχή των πάντων από την κοινωνία, όπως πιστεύουν. Παράλληλα, επισημαίνουμε ότι τέτοιες αντεργατικές ρυθμίσεις δεν έρχονται τυχαία ούτε εκφράζουν μόνο την απληστία της εργοδοσίας.Αποτελούν φυσικό επακόλουθο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι όποιες ερμηνείες ή ακόμα και παρερμηνείες των κοινοτικών οδηγιών δεν είναι το μείζον.
Πρόκειται για καταφανή προσπάθεια να γιγαντωθεί η ευελιξία και να εντατικοποιηθεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων. Ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς και οι αξιοπρεπείς αποδοχές είναι εμπόδιο στην ανάπτυξη του κέρδους των μεγάλων επιχειρήσεων. Τέτοιοι νόμοι, όπως και ο ν. Χατζηδάκη, εξασφαλίζουν το πως οι εργαζόμενοι θα θυσιάζουν τα δικαιώματά τους για να διατηρηθεί το κέρδος των ιδιοκτητών.
Μοναδικός δρόμος για να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας και να μπορούμε να ζούμε από τη δουλειά μας είναι να συγκρουστούμε με αυτήν την πολιτική. Δεν είναι δυνατόν να μας λένε για «δικαίωμα» εργασίας 13 ωρών ημερησίως. Ζούμε στον 21ο αιώνα με τις παραγωγικές δυνατότητες της ανθρωπότητας να είναι τέτοιες που θα έπρεπε να μιλάμε για μείωση του χρόνου εργασίας και πλήρη ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών μας. Αυτή είναι η αλήθεια και όχι τα ψέματα που επαναλαμβάνουν τα αστικά κόμματα και τα παπαγαλάκια τους. Για αυτήν την αλήθεια καλούμε όλο τον κλάδο σε αγώνα για την ανάδειξη και την υπεράσπισή της.
Το Εργατικό Κέντρο Β.Σ.Δ. απαιτεί να μην κατατεθεί το απαράδεκτο νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ, θέλοντας να εφαρμόσει τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γυρίζοντας την εργατική τάξη της χώρας μας δεκάδες χρόνια πίσω, όπου οι εργαζόμενοι δούλευαν από ήλιο σε ήλιο.
Δεν είναι πρόοδος το 2023 οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 13 ώρες την ημέρα, δεν είναι πρόοδος να μην ξέρεις πότε και πόσες ώρες θα δουλεύεις περιμένοντας με ένα τηλέφωνο στο χέρι, δεν είναι πρόοδος η ποινικοποίηση της απεργίας δλδ των αγώνων των εργαζομένων για καλύτερους μισθούς και σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα.
Το νομοσχέδιο είναι κομμένο και ραμμένο για τα συμφέροντα των εργοδοτών, να ξεζουμίζουν τους εργάτες για όσο θέλουν και όποτε θέλουν.
Αν νομίζει η κυβέρνηση και οι ακόλουθοί της ότι οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια να παρακολουθούν το σφαγιασμό των δικαιωμάτων τους, είναι βαθιά νυχτωμένοι.
Να μην τολμήσετε να φέρετε το έκτρωμα για ψήφιση, σας το επιστρέφουμε ως απαράδεκτο.
H Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Νομού Ηρακλείου εκφράζει την αντίθεσή της στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, που βρίσκεται σε διαβούλευση. Απορρίπτουμε το νομοσχέδιο στο σύνολό του και ζητάμε να αποσυρθεί και να μην κατατεθεί καν για ψήφιση στη Βουλή.
Το νομοσχέδιο αυτό συμπληρώνει το νόμο Χατζηδάκη, με στόχο την κατάργηση του 8ωρου-5ήμερου. Αν ψηφιστεί και εφαρμοστεί, θα επεκταθούν οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και θα αυξηθεί περαιτέρω η εντατικοποίηση της δουλειάς και η εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Συγκεκριμένα στο νομοσχέδιο:
• άρθρο 9: απαγορεύεται να τίθενται από εργοδότες ρήτρες, που απαγορεύουν στους εργαζόμενους τους να παρέχουν εργασία σε άλλους εργοδότες εκτός ωραρίου εργασίας (στο χρόνο ανάπαυσης).
Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση προωθεί τη μερική απασχόληση και νομιμοποιεί τη δουλειά 13 ώρες την ημέρα (έως 78 ώρες τη βδομάδα). Οι εργαζόμενοι δεν επιλέγουν να δουλεύουν περισσότερο, αλλά αναγκάζονται όλο και συχνότερα να κάνουν και δεύτερη δουλειά, προκειμένου να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, γιατί οι μισθοί συνήθως δεν επαρκούν για να καλύψουν την τεράστια αύξηση των τιμών των προϊόντων. Με τη νομιμοποίηση της παράλληλης εργασίας, θα παραταθεί ο εργάσιμος χρόνος και θα μειωθεί περαιτέρω ο αναγκαίος χρόνος ανάπαυσης, οδηγώντας σε εξουθένωση των εργαζομένων και σε αύξηση του κινδύνου για λάθη και εργατικά ατυχήματα.
• άρθρο 4: νομιμοποιείται η δυνατότητα δοκιμαστικής περιόδου του εργαζόμενου διάρκειας έως 6 μηνών
Αυξάνεται έτσι η δυνατότητα των εργοδοτών να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους, υποχρεώνοντάς τους να δουλεύουν με μειωμένα μισθολογικά και λοιπά εργασιακά δικαιώματα και με την ανασφάλεια και το φόβο για λύση της δοκιμαστικής σύμβασης.
• άρθρο 10: ο εργοδότης οφείλει να ενημερώνει εγκαίρως τον εργαζόμενο για την ανάγκη ανάληψης υπηρεσίας
Προωθούνται νέες ευέλικτες μορφές απασχόλησης και ανοίγει ο δρόμος για επέκταση των συμβάσεων «μηδενικών ωρών» και «κατά παραγγελία». Ο εργαζόμενος δεν θα μπορεί να προγραμματίσει τη ζωή του, αφού θα είναι όμηρος σε μία νέα εργασιακή σχέση, χωρίς να ξέρει ούτε αν και πότε θα χρειαστεί να δουλέψει, ούτε αν, πότε και πόσο ελεύθερο χρόνο θα έχει. Δεν θα υπάρχει σταθερό ωράριο, σταθερή δουλειά, σταθερός μισθός. Τον «ανενεργό» χρόνο, που ο εργαζόμενος θα είναι on-call, χωρίς να χρειαστεί να δουλέψει, δεν θα τον πληρώνεται. Η αμοιβή του θα είναι ανάλογη με τις ώρες που απασχολείται χωρίς να κατοχυρώνει δικαίωμα σε άδεια.
• άρθρο 19: δίνεται η δυνατότητα καταγγελίας συμβάσεων αορίστου χρόνου τον πρώτο χρόνο χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης
Απελευθερώνονται έτσι ακόμη περισσότερο οι απολύσεις και απαλλάσσεται ο εργοδότης από την υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης, αν διώχνει τον εργαζόμενο πριν συμπληρώσει ένα έτος δουλειάς
• άρθρο 22: οι εργοδότες, των οποίων οι επιχειρήσεις κάνουν χρήση της ψηφιακής κάρτας εργασίας, δύνανται να μην καταχωρούν στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» την τροποποίηση του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή της υπερωριακής απασχόλησης
Θα μπορεί έτσι ο εργοδότης να μεταβάλει συνεχώς το ωράριο, αλλάζοντας την ώρα προσέλευσης και αποχώρησης. Πρόκειται για άλλη μια επίθεση στο σταθερό χρόνο εργασίας και επέκταση της ευελιξίας.
• άρθρα 25-26: επιτρέπεται η απασχόληση κατά την 6η ημέρα της εβδομάδας σε επιχειρήσεις με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών
Με τη διάταξη αυτή καταργείται η πενθήμερη εργασία, δεν προβλέπεται ρεπό (για την 6η μέρα εργασίας), αυξάνοντας έτσι τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας.
• άρθρο 30: δύναται να ορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Υγείας, μετά από γνώμη του Συμβουλίου Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (Σ.Υ.Α.Ε.) και του ΚΕ.Σ.Υ. κατηγορίες ιατρών, οι οποίοι μπορούν να ασκούν καθήκοντα ιατρού εργασίας
Απαξιώνεται έτσι ο ρόλος του ιατρού εργασίας και υποβαθμίζονται οι υπηρεσίες υγείας και ασφάλειας εργασίας.
• άρθρο 31: προβλέπεται τιμωρία τουλάχιστον 6 μηνών και υψηλή χρηματική ποινή για απεργούς που ασκούν «ψυχολογική βία» σε απεργοσπάστες και «εμποδίζουν» την εργασία τους ή που συμμετέχουν σε «κατάληψη» χώρων ή εισόδων εργασίας κατά τη διάρκεια απεργίας
Παρέχεται με τη διάταξη αυτή προστασία σε απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, χτυπώντας έτσι το δικαίωμα στην απεργία και ποινικοποιώντας τη συνδικαλιστική δράση. Στόχος είναι η τρομοκράτηση και η καταστολή όσων αντιδρούν στην καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων.
Διεκδικούμε:
• Απόσυρση του νομοσχεδίου
• σταθερή μόνιμη δουλειά, συλλογικές συμβάσεις εργασίας που να προβλέπουν αυξήσεις στους μισθούς και δικαιώματα.
• Κατάργηση ευέλικτων μορφών απασχόλησης
• μείωση εργάσιμου χρόνου (7ωρο- 5ήμερο- 35ωρο)
• προστασία και διεύρυνση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων.
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Της «Πανελλήνιας Ένωσης Επιχειρήσεων Καθαρισμού» (Π.ΕΝ.Ε.ΚΑ) (email Προέδρου: niavisn@anodikiservices.gr -–τηλ. επικοινωνίας Προέδρου: 6944622100)
ΕΠΙ
Του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου με τον τίτλο «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Απλοποίηση ψηφιακών διαδικασιών και ενίσχυση της Κάρτας Εργασίας – Ρυθμίσεις για την αναβάθμιση της επιχειρησιακής λειτουργίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και της Επιθεώρησης Εργασίας»
Αθήνα, 05.09.2023
Αξιότιμοι Κύριοι/-ίες,
Η πανελλήνιας εμβέλειας ένωση μας απαρτίζεται από τις σημαντικότερες επιχειρήσεις του κλάδου παροχής υπηρεσιών καθαριότητας. Οι επιχειρήσεις – μέλη μας παρέχουν τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες τους κατά κύριο λόγο σε φορείς του – εν στενή και εν ευρεία έννοια – Δημοσίου Τομέα.
Δια του παρόντος θέτουμε υπόψιν Σας, τις κάτωθι παρατηρήσεις μας που αφορούν σε ορισμένα πρακτικά ζητήματα που αναμένεται να ανακύψουν από την εφαρμογή του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου με τον τίτλο «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Απλοποίηση ψηφιακών διαδικασιών και ενίσχυση της Κάρτας Εργασίας – Ρυθμίσεις για την αναβάθμιση της επιχειρησιακής λειτουργίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και της Επιθεώρησης Εργασίας».
Προεισαγωγικώς σημειώνουμε πως οι διατάξεις του Νομοσχεδίου, κατά την εκτίμηση μας, απηχούν τις σύγχρονες κοινωνικό-οικονομικές αντιλήψεις για την εργασία, διασφαλίζουν με πληρέστερο τρόπο τα δικαιώματα των εργαζομένων, και θέτουν ένα σταθερό σύγχρονο και ψηφιακό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, σημειώνουμε πως η Ένωση μας είναι σύμφωνη και χαιρετίζει την συντριπτική πλειοψηφία των προτεινόμενων ρυθμίσεων, οι οποίες προδήλως προωθούν την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, διασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, και, συγχρόνως, των εργοδοτών.
Εξυπακούεται πως το Προεδρείο μας θέτει εαυτούς στη διάθεση Σας προκειμένου να Σας αναπτύξουμε περαιτέρω τους προβληματισμούς που τίθενται στο παρόν, και απασχολούν επιχειρήσεις και εργαζομένους του κλάδου μας.
Είμαστε πεπεισμένοι πως θα ανταποκριθείτε στο αίτημα μας και τούτο θα σημάνει την απαρχή γόνιμου διαλόγου και συνεργασίας.
Τα πρακτικά ζητήματα που αναφύονται από το εν θέματι Νομοσχέδιο, τα οποία εκτιμούμε πως χρήζουν επεξεργασίας είναι τα εξής:
Ι. Επί των προτεινόμενων ρυθμίσεων των αρ. 6, 9, 21 και 22 του Νομοσχεδίου
1.- Στις διατάξεις του άρθρου 38 ν. 1892/1990, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει κωδικοποιημένο με το άρθρο 106 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Π.Δ. 80/2022,ΦΕΚ Α 222/4.12.2022), ορίζεται ότι:
«Άρθρο 38
Μερική απασχόληση
1. Κατά την κατάρτιση της σύμβασης εργασίας ή κατά τη διάρκεια της ο εργοδότης και ο μισθωτός μπορούν με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν, ημερήσια ή εβδομαδιαία ή δεκαπενθήμερη ή μηνιαία εργασία, για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, η οποία θα είναι μικρότερης διάρκειας από την κανονική (μερική απασχόληση).
Αν η συμφωνία αυτή δεν καταρτιστεί εγγράφως ή δεν γνωστοποιηθεί εντός οκτώ (8) ημερών από την κατάρτισή της στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας, τεκμαίρεται η πλήρης απασχόληση του μισθωτού.
2. Για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου νοείται ως:
α) «εργαζόμενος μερικής απασχόλησης», κάθε εργαζόμενος με σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας, του οποίου οι ώρες εργασίας, υπολογιζόμενες σε ημερήσια, εβδομαδιαία, δεκαπενθήμερη ή μηνιαία βάση είναι λιγότερες από το κανονικό ωράριο εργασίας του συγκρίσιμου εργαζόμενου με πλήρη απασχόληση,
β) «συγκρίσιμος εργαζόμενος με πλήρη απασχόληση», κάθε εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης, που απασχολείται στην ίδια επιχείρηση με σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας, και εκτελεί ίδια ή παρόμοια καθήκοντα, υπό τις αυτές συνθήκες. Όταν στην επιχείρηση δεν υπάρχει συγκρίσιμος εργαζόμενος με πλήρη απασχόληση, η σύγκριση γίνεται με αναφορά στη συλλογική ρύθμιση στην οποία θα υπαγόταν ο εργαζόμενος αν είχε προσλη-φθεί με πλήρη απασχόληση. Οι εργαζόμενοι με σύμβαση ή σχέση εργασίας μερικής απασχόλησης δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζονται δυσμενώς σε σχέση με τους συγκρίσιμους εργαζόμενους με κανονική απασχόληση, εκτός εάν συντρέχουν αντικειμενικοί λόγοι οι οποίοι τη δικαιολογούν, όπως η διαφοροποίηση στο ωράριο εργασίας.
3. Κατά την κατάρτιση της σύμβασης εργασίας ή κατά τη διάρκειά της ο εργοδότης και ο μισθωτός μπορούν με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν κάθε μορφή απασχόλησης εκ περιτροπής.
Εκ περιτροπής απασχόληση θεωρείται η απασχόληση κατά λιγότερες ημέρες την εβδομάδα ή κατά λιγότερες εβδομάδες το μήνα ή κατά λιγότερους μήνες το έτος ή και συνδυασμός αυτών κατά πλήρες ημερήσιο ωράριο εργασίας.
Η παρεχόμενη από το άρθρο αυτό προστασία καλύπτει και τους απασχολούμενους με βάση τις συμφωνίες του προηγούμενου εδαφίου.
Αν περιοριστούν οι δραστηριότητές του ο εργοδότης μπορεί, αντί καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, να επιβάλει σύστημα εκ περιτροπής απασχόλησης στην επιχείρηση του, η διάρκεια της οποίας δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τους εννέα (9) μήνες στο ίδιο ημερολογιακό έτος, μόνο εφόσον προηγουμένως προβεί σε ενημέρωση και διαβούλευση με τους νόμιμους εκπροσώπους των εργαζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 260/2006 και του ν. 1767/1988.
Αν η συμφωνία αυτή δεν καταρτιστεί εγγράφως ή αν η συμφωνία ή η απόφαση του εργοδότη δεν γνωστοποιηθούν εντός οκτώ (8) ημερών από την κατάρτιση ή τη λήψη τους στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας, τεκμαίρεται η πλήρης απασχόληση του μισθωτού.
[…]
7. Αν η μερική απασχόληση έχει καθοριστεί με ημερήσιο ωράριο μικρότερης διάρκειας από το κανονικό, η παροχή της συμφωνημένης εργασίας των μερικώς απασχολούμενων πρέπει να είναι συνεχόμενη και να παρέχεται μία φορά την ημέρα..
[…]
11. Αν παραστεί ανάγκη για πρόσθετη εργασία πέραν της συμφωνημένης, ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση να την παράσχει, αν είναι σε θέση να το κάνει και η άρνησή του δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη. Η πρόσθετη εργασία μπορεί να παρασχεθεί, εφόσον συμφωνεί ο εργαζόμενος και κατά ωράριο, που δεν είναι συνεχόμενο σε σχέση με το συμφωνημένο ωράριο της ίδιας ημέρας, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων περί ημερήσιας ανάπαυσης. Αν παρασχεθεί εργασία πέραν της συμφωνημένης, ο μερικώς απασχολούμενος δικαιούται αντίστοιχης αμοιβής με προσαύξηση δώδεκα τοις εκατό (12%) επί της συμφωνηθείσας αμοιβής για κάθε επιπλέον ώρα εργασίας που θα παράσχει. O μερικώς απασχολούμενος μπορεί να αρνηθεί την παροχή εργασίας πέραν της συμφωνημένης, όταν η πρόσθετη εργασία λαμβάνει χώρα κατά συνήθη τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, η πρόσθετη αυτή εργασία δύναται να πραγματοποιηθεί κατ` ανώτατο όριο μέχρι τη συμπλήρωση του πλήρους ημερήσιου ωραρίου του συγκρίσιμου εργαζομένου.».
2.- Από τις ανωτέρω διατάξεις, που διατηρούνται και στο υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο του Υπουργείου Σας, προκύπτει ότι η παροχή της εργασίας των μερικώς απασχολούμενων πρέπει να είναι συνεχόμενη και να παρέχεται μία φορά την ημέρα όταν αυτή έχει συμφωνηθεί να παρέχεται με ημερήσιο ωράριο μικρότερο από το πλήρες (κανονικό) ωράριο στην επιχείρηση.
3.- Πλην, όμως, παρατηρείται πως για επιχειρήσεις που, όπως τα μέλη μας, δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών Καθαριότητας κατά κύριο λόγο σε σε φορείς του – εν στενή και εν ευρεία έννοια – Δημοσίου Τομέα, η παραπάνω ρύθμιση έχει δημιουργήσει πλήθος λειτουργικών προβλημάτων τόσο στις επιχειρήσεις που απαρτίζουν την Ένωση μας, όσο και -κυριότερα- στους Δημοσίους φορείς με τους οποίους συνεργαζόμαστε.
Συγκεκριμένα:
3.1.- Κατά το συνήθως συμβαίνον στις δημόσιες διαγωνιστικές διαδικασίες για την ανάθεση των έργων καθαριότητας προς φορείς του Δημοσίου, ζητείται από τους υποψήφιους αναδόχους, να διαθέσουν προσωπικό μερικής απασχόλησης που θα απασχολείται σε βάρδιες, οι οποίες συνήθως δεν είναι συνεχόμενες, αλλά, μεταξύ των οποίων -αντίθετα- μεσολαβούν κενά χρονικά διαστήματα, κατά τα οποία δεν παρέχονται οι υπηρεσίες καθαριότητας. Επί παραδείγματι σε πλείστους δημόσιους διαγωνισμούς ζητείται η παροχή υπηρεσιών καθαριότητας λχ κατά την πρωινή 3ωρη βάρδια, και στη συνέχεια κατά την επίσης 3ωρη βραδινή ή απογευματινή βάρδια. Δηλαδή, η παροχή των υπηρεσιών εκ μέρους των μελών μας προς τους φορείς του δημόσιου δεν είναι συνεχόμενη αλλά διακεκομμένη, όπως αυτονοήτως διακεκομμένη είναι και η απασχόληση του προσωπικού μας στους παραπάνω φορείς.
3.2.- Καθίσταται, συνεπώς, ευχερώς κατανοητό πως αφ’ ης στιγμής οι συγκεκριμένες διαγωνιστικές διαδικασίες απαιτούν την παροχή προσωπικού μερικής απασχόλησης, το οποίο, όπως ήδη ελέχθη, δεν δύναται να απασχοληθεί με διακεκομμένο ωράριο, η προσήκουσα παροχή των υπηρεσιών μας απαιτεί την πρόσληψη πολυάριθμου προσωπικού. Δηλαδή, οι εταιρείες που τυγχάνουν μέλη μας, οφείλουν για την προσήκουσα εκτέλεση των δημοσίων συμβάσεων που αναλαμβάνουν να διαθέτουν άλλον εργαζόμενο μερικής απασχόλησης στην πρωινή βάρδια, και άλλον εργαζόμενο (ομοίως μερικής απασχόλησης) κατά την απογευματινή βάρδια, αφού το ίδιο πρόσωπο δεν μπορεί να απασχοληθεί με σπαστό ωράριο.
3.3.- Ετέρωθεν, η κάλυψη των επίμαχων υπηρεσιών μέσω της πρόσθετης παροχής εργασίας (παρ. 11 αρ. του άρθρου 38 ν. 1892/1990) από εργαζομένους μερικής απασχόλησης καθίσταται λίαν επιεικώς απαγορευτική από άποψη κόστους, το οποίο εν τέλει επιβαρύνει τις Αναθέτουσες, και άρα τον Δημόσιο Προϋπολογισμό.
3.4.- Εξάλλου, σε πλείστες όσες περιπτώσεις, και ιδιαίτερα σε εκείνες που αφορούν σε δημοπρατούμενα δημόσια έργα καθαριότητας στην Περιφέρεια, η διάθεση τέτοιου πολυάριθμού προσωπικού είναι εν πάση περιπτώσει ανέφικτη, λόγω της πανθομολογούμενης έλλειψης επαρκούς εργατικού δυναμικού, που να απασχολείται στις ζητούμενες ειδικότητες. Άλλωστε, είναι αυταπόδεικτο πως το ενδιαφέρον του εργατικού δυναμικού για θέσεις μερικής απασχόλησης είναι εν πάση περιπτώσει ακόμη πιο ισχνό.
3.5.- Συνεπώς, εν όψει των αμέσως παραπάνω αλλά και των τρεχουσών οικονομικών και υγειονομικών συνθηκών, θα πρέπει να θεωρείται εξαιρετικά πιθανή η απουσία ενδιαφέροντος από οικονομικούς φορείς να αναλάβουν ανάλογα έργα καθαριότητας ιδίως στην επαρχία, τούτο δε με ανυπολόγιστες συνέπειες και για το δημόσιο συμφέρον, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι οι εν θέματι υπηρεσίες καθαριότητας κατά μείζονα λόγο παρέχονται προς Υγειονομικές Μονάδες.
4.- Εν όψει των παραπάνω η πρόταση μας έχει ως εξής:
Να ληφθεί μέριμνα ώστε στις περιπτώσεις που το προσωπικό μερικής απασχόλησης απασχολείται σε εκτέλεση δημοσίας σύμβασης καθαριότητας, να είναι επιτρεπτή (με την συναίνεση του εργαζομένου) η απασχόληση του ακόμη και με διακεκομμένο ωράριο.
ΙΙ. Επί των προτεινόμενων ρυθμίσεων του αρ. 23 του Νομοσχεδίου
5.- Στο Άρθρο 23 (Διαδικασία υποβολής στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» των περιπτώσεων οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού – Τροποποίηση άρθρου 320 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου) του υπο Διαβούλευση Νομοσχεδίου, αναφέρονται τα εξής:
«Στο άρθρο 320 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (π.δ. 80/2022, Α’ 222) και στο κωδικοποιηθέν άρθρο 38 του ν. 4488/2017 (Α’ 137), περί της αναγγελίας λύσης της σύμβασης εργασίας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 1 επικαιροποιείται η αναφορά στο πληροφοριακό σύστημα, β) αντικαθίσταται η παρ. 2, γ) προστίθενται παρ. 3 και 4, και το άρθρο 320 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 320
Αναγγελία λύσης της σύμβασης εργασίας
1. Ο εργοδότης υποχρεούται να αναγγέλλει, με ηλεκτρονική υποβολή των σχετικών εντύπων που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 40331/13.9.2019 απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (Β ́ 3520) στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» (Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ) του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κάθε περίπτωση οικειοθελούς αποχώρησης εργαζομένου ή καταγγελίας σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου ή λήξης σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου το αργότερο τέσσερις (4) εργάσιμες ημέρες από την ημέρα αποχώρησης του εργαζομένου ή καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου ή λήξης της σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου, αντίστοιχα.
2. Η αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης του εργαζομένου συνοδεύεται υποχρεωτικά από ηλεκτρονικά σαρωμένο έντυπο υπογεγραμμένο ιδιοχείρως από τον εργοδότη και τον εργαζόμενο ή από έγγραφο που φέρει ηλεκτρονική υπογραφή τους ή έγγραφο ψηφιακά βεβαιωμένο και από τους δύο μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr – ΕΨΠ), σύμφωνα με το άρθρο 27 του ν. 4727/2020 (Α’ 184), περί της έκδοσης εγγράφων μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης.
3. Η αδικαιολόγητη (αυθαίρετη) αποχή του εργαζομένου από την εργασία, για διάστημα μεγαλύτερο των πέντε (5) συναπτών εργάσιμων ημερών μπορεί να θεωρηθεί ως καταγγελία συμβάσεως εκ μέρους αυτού, εφόσον προηγουμένως έχει παρέλθει επιπλέον χρονικό διάστημα πέντε (5) συναπτών εργασίμων ημερών από την υποχρεωτική όχλησή του από τον εργοδότη του, η οποία α) αναρτάται στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ και β) αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο γραπτό τρόπο. Στην περίπτωση αυτή, ο εργοδότης υποχρεούται, την επόμενη εργάσιμη ημέρα της λήξης του διαστήματος του πρώτου εδαφίου, να αναγγείλει την οικειοθελή αποχώρηση του εργαζομένου στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, χωρίς να απαιτείται η υπογραφή του εργαζομένου.
4. Αν ο εργοδότης δεν τηρήσει εμπρόθεσμα τις υποχρεώσεις αναγγελίας οικειοθελούς αποχώρησης, η σύμβαση εργασίας θεωρείται ότι λύθηκε με άτακτη καταγγελία του εργοδότη.».
6.- Όπως είναι γνωστό, στις περιπτώσεις όπου ο εργαζόμενος αποχωρεί οικειοθελώς, πλην, όμως αρνείται να υπογράψει την αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης του, γεννήθηκε το ερμηνευτικό ζήτημα του τρόπου απόδειξης της οικειοθελούς αποχώρησης του εργαζομένου. Έτσι, κατά την συνήθη πρακτική, οι εργοδότες υποχρεούνταν να κοινοποιούν την αποχώρηση με Εξώδικο μέσω δικαστικού επιμελητή, προφανώς επωμιζόμενοι και το οικείο κόστος επιδόσεως. Άλλωστε, η ίδια λύση, δηλαδή η κοινοποίηση της οικειοθελούς αποχώρησης μέσω κοινοποίησης Εξωδίκου δια χειρός δικαστικού επιμελητή είχε προταχθεί και από τις ίδιες τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Σας.
7.- Αφ΄ ης στιγμής στην προτεινόμενη ρύθμιση του παραπάνω άρθρου προβλέπεται (και ορθά) ότι η απόδειξη της οικειοθελούς αποχώρησης δύναται να λάβει χώρα με κάθε «πρόσφορο γραπτό τρόπο», προτείνεται, προς άρση κάθε μελλοντικής αμφισημίας, να διευκρινιστεί ότι τέτοιος «πρόσφορος γραπτός τρόπος» αποτελεί ειδικώς και η κοινοποίηση επιστολής ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στον εργαζόμενο.
Για την Π.ΕΝ.Ε.ΚΑ.
Μετά τιμής
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ (ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΣΧΟΛΙΩΝ ΑΡΘΡΑ 9 & 10)
Άρθρο 5
Η παρ. 1 περ. β του άρθρου 5 του Σ/Ν επιτρέπει την παροχή πληροφοριών σε ηλεκτρονική μορφή, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι «ο εργοδότης διατηρεί απόδειξη παραλαβής». Η προϋπόθεση αυτή είναι πρακτικώς αδύνατο να πληρωθεί, μάλιστα δεν εξαρτάται από τον εργοδότη, ενώ δεν αξιώνεται καν από την Οδηγία, η οποία αρκείται σε «απόδειξη αποστολής ή παραλαβής». Η διαφορά είναι σημαντική. Η «απόδειξη αποστολής» της Οδηγίας επιτρέπει την ψηφιακή ηλεκτρονική ενημέρωση των εργαζομένων, κατά προστατευτικό μεν αλλά αποτελεσματικό δε τρόπο, ιδίως αν πρόκειται για μεγάλη επιχείρηση με εκατοντάδες ή και χιλιάδες εργαζομένους, όπου και κατεξοχήν η χρήση επιγραμμικών πυλών. Αντιθέτως, η αξίωση αποκλειστικώς «απόδειξης παραλαβής» αυξάνει τη γραφειοκρατία και ενδέχεται να καταστήσει πρακτικώς ανεφάρμοστη και ουτοπική τη δυνατότητα ψηφιακής ηλεκτρονικής ενημέρωσης και να καταργήσει την πρόβλεψη της παρ. 4 περί δυνατότητας ενημέρωσης δια επιγραμμικών πυλών. Γι’ αυτό προτείνουμε το Σ/Ν να ακολουθήσει στο σημείο αυτό το κείμενο της Οδηγίας και η ως άνω περ. β της παρ. 1 του άρθρου 5 να διαμορφωθεί ως εξής:
«β) σε ηλεκτρονική μορφή, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης από τον εργαζόμενο στις σχετικές πληροφορίες, αποθήκευσης και εκτύπωσης των πληροφοριών αυτών και ο εργοδότης διατηρεί απόδειξη αποστολής ή παραλαβής.».
Εξάλλου, η παρ. 4, έτσι όπως έχει συνταχθεί, μοιάζει να υποχρεώνει τον εργοδότη να γνωστοποιεί στον εργαζόμενο περίπου το σύνολο της εργατικής νομοθεσίας, πράγμα αδύνατο. Η παρανόηση αυτή μοιάζει να οφείλεται σε εσφαλμένη μετάφραση του κειμένου της Οδηγίας, το οποίο δεν υποχρεώνει τον εργοδότη να γνωστοποιεί στον εργαζόμενο όλη την εργατική νομοθεσία, αλλά απλώς προσδιορίζει ότι όταν ο εργοδότης γνωστοποιεί κάτι σχετικό στον εργαζόμενο, αυτό θα πρέπει να γίνεται δωρεάν, με διαφάνεια κλπ. Συνεπώς, επιβάλλεται η σχετική διόρθωση για να αποφευχθούν προφανείς υπερβολές, και η παρ. 4 του άρθρου 5 να διαμορφωθεί ως εξής:
«4. Όταν ο εργοδότης γνωστοποιεί στον εργαζόμενο διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, που έχουν εφαρμογή και καθορίζουν τους ελάχιστους όρους αμοιβής και εργασίας, οφείλει να το πράττει δωρεάν, με σαφήνεια, διαφάνεια, λεπτομερή και εύκολα προσβάσιμο από απόσταση τρόπο, μέσω έντυπης ή ηλεκτρονικής μορφής, μεταξύ άλλων και μέσω υφιστάμενων επιγραμμικών πυλών.»..
Άρθρο 6
Στο άρθρο 6 (άρθρο 70 ΚΑΕΔ) παρ. 1 περ. γ αξιώνεται να δηλώνεται και «η θέση ή ειδικότητα του εργαζομένου, ο βαθμός του, η κατηγορία ή ο κλάδος της απασχόλησής του, καθώς και συνοπτική περιγραφή του αντικειμένου της εργασίας του». Η πρόβλεψη αυτή εισάγει για πρώτη φορά στο δίκαιό μας την έννοια της περιγραφής της θέσης εργασίας, η οποία, κατά τα ανωτέρω, θα αποκτά και συμβατική ισχύ. Έτσι, αν π.χ. εργοδότης έχει προσδιορίσει στη σύμβαση τη θέση εργασίας ως «τηλεφωνητής», δεν θα μπορεί να αναθέσει μονομερώς στον εργαζόμενο παρεμφερή καθήκοντα «γραμματέα» ή να του ζητήσει να ανοίγει την πόρτα ή οτιδήποτε παρόμοιο. Αυτό ενδέχεται να τύχει σε κάποιες περιπτώσεις κακόπιστης εκμετάλλευσης, ενώ ενδέχεται να οδηγήσει και σε απολύσεις, ελλείψει δυνατότητας ανάθεσης διαφορετικών καθηκόντων, έστω και ελαφρώς. Εξάλλου, είναι σαφής η αύξηση του γραφειοκρατικού βάρους επί των επιχειρήσεων, ιδίως των μεγάλων, από τις ανωτέρω ρυθμίσεις, καθώς θα πρέπει να δηλώσουνε εκατοντάδες ή και χιλιάδες περιγραφές θέσεων εργασίας. Δεδομένου ότι η Οδηγία δεν επιβάλλει τέτοια ενημέρωση, αλλά αρκείται στη θέση ή ειδικότητα του εργαζομένου, στον βαθμό του, την κατηγορία ή τον κλάδο της απασχόλησής του, ή (όχι «καθώς και») συνοπτική περιγραφή του αντικειμένου της εργασίας του, προτείνουμε να ακολουθηθεί το κείμενο της Οδηγίας και η περ. 6 της παρ. 1 του άρθρου 6 να διαμορφωθεί ως εξής:
γ) η θέση ή ειδικότητα του εργαζομένου, ο βαθμός του, η κατηγορία ή ο κλάδος της απασχόλησής του, καθώς και ή εναλλακτικώς συνοπτική περιγραφή του αντικειμένου της εργασίας του,
Στο άρθρο 6 παρ. 3 τίθενται υποχρεώσεις και στη σύμβαση δανεισμού, αντίστοιχες προς αυτή της προσωρινής απασχόλησης μέσω ΕΠΑ. Όμως, τέτοια πρόβλεψη δεν έχει η Οδηγία, διότι αυξάνει περιττώς το γραφειοκρατικό βάρος, επιβάλλοντας στην πράξη διπλή ενημέρωση. Συνεπώς, θα πρέπει να ακολουθηθεί το κείμενο της Οδηγίας και η παρ. 3 του άρθρου 6 να διαμορφωθεί ως εξής:
«3. Όταν ο εργαζόμενος απασχολείται μέσω επιχείρησης προσωρινής απασχόλησης (Ε.Π.Α.) ή με σύμβαση δανεισμού, πέραν των υποχρεώσεων του άμεσου εργοδότη που απορρέουν από την παρ. 1, ο έμμεσος εργοδότης έχει την υποχρέωση να του γνωστοποιεί τα στοιχεία των περ. ιβ) και ιγ) της παρ. 1.».
Άρθρο 17
Στην περ. γιγ περί άρνησης διευθέτησης, το όριο της καλής πίστης πρέπει να τεθεί στην άρνηση τόσο συστήματος που έχει συμφωνηθεί συλλογικώς, όσο και συστήματος που έχει προταθεί από τον εργοδότη. Διαφορετικά, αν δεν μετακινηθούν οι συγκεκριμένες λέξεις και το άρθρο παραμείνει ως έχει, θα δημιουργηθεί η εσφαλμένη εντύπωση ότι εργαζόμενος μπορεί νομίμως να μη συναινεί σε πρόταση διευθέτησης π.χ. από δυστροπία και παρόλο που έχουν συναινέσει εκατοντάδες συνάδελφοί του και η συναίνεσή του επιβάλλεται από την ανάγκη λειτουργίας της επιχείρησης με ένα ενιαίο σύστημα (και όχι με ένα σύστημα για εκατοντάδες εργαζόμενους και άλλο για χάρη του). Γι’ αυτό προτείνουμε στην υποπερ. γιγ) της περ. γ) της παρ. 1 η φράση «και η άρνησή τους δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη» να μετακινηθεί στο τέλος ως εξής:
«γιγ) των εργαζομένων που αρνούνται τη διευθέτηση που έχει συμφωνηθεί συλλογικά και η άρνησή τους δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη, σύμφωνα με την περ. β) της παρ. 1 και την περ. β) της παρ. 2 του άρθρου 192, καθώς και των εργαζομένων που δεν συναίνεσαν σε διευθέτηση του χρόνου εργασίας, σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 192, αν και τους ζητήθηκε από τον εργοδότη, εφόσον η άρνηση των πρώτων και η μη συναίνεση των δεύτερων δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη,»
Εξάλλου, την παρ. 1Α προστίθεται διάταξη που δεν υπήρχε έως τώρα, σύμφωνα με την οποία αν ο εργαζόμενος που απολύθηκε θεωρεί ότι η καταγγελία της συμβάσεώς του γίνεται επειδή άσκησε ένα από τα νόμιμα δικαιώματά του εκ του συγκεκριμένου νόμου, τότε μπορεί να αιτηθεί την γνωστοποίηση των λόγων της απολύσεως από τον εργοδότη και στην περίπτωση αυτή ο τελευταίος υποχρεούται να γνωστοποιήσει εγγράφως και δεόντως τεκμηριωμένους τους λόγους της απόλυσης. Η διάταξη αυτή υπονομεύει την αρχή του αναιτιώδους της καταγγελίας της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, καθώς υποχρεώνει τον εργοδότη, μετά από αίτηση του εργαζομένου, να γνωστοποιήσει εγγράφως και «τεκμηριωμένους» τους λόγους της καταγγελίας. Η χρήση της λέξης «τεκμηριωμένους» (αντί «τεκμηριωμένως») αφήνει σαφώς να νοηθεί ότι ο νομοθέτης θέλει εξιδιασμένη περιγραφή του/των λόγου/λόγων της καταγγελίας, δηλαδή λ.χ. όχι «σε απέλυσα διότι δεν ήσουν συνεπής στις υποχρεώσεις του» (οπότε δεν τεκμηριώνεται εις τι συνίστατο η ασυνέπεια), αλλά «σε απέλυσα επειδή ήσουν ασυνεπής στις υποχρεώσεις σου και συγκεκριμένα διότι δεν προσερχόσουν για εργασία την ώρα που έπρεπε αλλά συστηματικά με καθυστέρηση που μπορεί να έφθανε και την μία ώρα». Δεδομένου, δε, ότι η ουσία της εν λόγω διάταξης καλύπτεται ήδη από την περ. β της παρ. 1 (απόλυση ως αντίδραση στην ενάσκηση νόμιμου δικαιώματος) και την παρ. 2 (αντιστροφή βάρους απόδειξης), θα είναι περίεργο (και ενδέχεται να οδηγήσει σε απρόβλεπτες ερμηνείες) η προσθήκη διάταξης που αναδεικνύει ειδικώς και μόνο την ενάσκηση δικαιώματος εκ του συγκεκριμένου Σ/Ν και όχι άλλου. Θα ήταν π.χ. σαν να προβλεπόταν ότι «απαγορεύεται κάθε έγκλημα και ιδίως η ληστεία». Γι’ αυτό προτείνουμε τη διαγραφή της παρ. 1Α (ή τουλάχιστον το επίθετο «τεκμηριωμένους» να αντικατασταθεί από το επίρρημα «τεκμηριωμένως»).
Άρθρο 21
Επειδή η απαίτηση της υπογραφής του εργαζομένου, που μέχρι σήμερα δεν απαιτούνταν, καθιστά τη διαδικασία σαφέστατα πιο γραφειοκρατική, ιδιαίτερα για τις μεγάλες επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν δεκάδες πρόσωπα κάθε εβδομάδα, και δεδομένου ιδίως ότι το άρθρο 6 αξιώνει παράδοση των βασικών όρων της σύμβασης εργασίας εντός εβδομάδος, προτείνεται η προθεσμία να γίνει ενιαία (εβδομαδιαία), να μην αξιώνεται εδώ ανάρτηση των υπογεγραμμένων βασικών όρων πριν από την ανάληψη υπηρεσίας, καθώς μάλιστα αν έχουν υπογραφεί οι βασικοί όροι, εξυπακούεται ότι θα έχουν δοθεί, με αποτέλεσμα αυτή η ρύθμιση να στερεί από κάθε νόημα και σημασία την εβδομαδιαία προθεσμία του άρθρου 6.
Εξάλλου, οι εταιρείες χρησιμοποιούν για την υπογραφή των συμβάσεων εργασίας σύγχρονες ψηφιακές πλατφόρμες (π.χ. DocuSign), οι οποίες διευκολύνουν ιδίως της προσλήψεις στην περιφέρεια και διασφαλίζουν πλήρως την ασφάλεια των δεδομένων και την ψηφιακή αρχειοθέτηση των εγγράφων. Γι΄’ αυτό προτείνεται να διευκρινιστεί ότι η ήδη προβλεπόμενη ηλεκτρονική υπογραφή δεν είναι απαραίτητο να προέρχεται ειδικώς από το ΕΡΓΑΝΗ και ), και η παρ. 1 να διαμορφωθεί ως εξής:
«1. α) Κάθε εργοδότης, ο οποίος προσλαμβάνει εργαζόμενο με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, υποχρεούται να αναρτήσει ηλεκτρονικά στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» (Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ) του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, πριν από την ανάληψη υπηρεσίας από τον εργαζόμενο εντός των προθεσμιών του άρθρου 71 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (π.δ. 80/2022, Α’ 222), τους βασικούς όρους εργασίας του εργαζόμενου, άλλως την έγγραφη ατομική σύμβαση εργασίας, εφόσον υπάρχει.
β) Για την ισχύ των βασικών όρων εργασίας της περ. α) και για την ανάρτηση της ατομικής σύμβασης εργασίας απαιτείται η συνυπογραφή αυτών από τον εργαζόμενο ιδιοχείρως ή με ηλεκτρονική υπογραφή ή με ψηφιακή βεβαίωση μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης (gov.gr – ΕΨΠ) ή μέσω εξειδικευμένης πλατφόρμας ευρείας κυκλοφορίας και αναγνωρισμένης ασφάλειας, ή με αποδοχή αυτών από τον εργαζόμενο μέσω του πληροφοριακού συστήματος «My Ergani» που λειτουργεί στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.»
Άρθρο 22
Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 απειλεί με προβλήματα, καθώς μοιάζει να λέει ότι, ακόμη κι αν μια επιχείρηση χρησιμοποιεί την ψηφιακή κάρτα, εφόσον οι εγγραφές αυτές δεν ταυτοποιείται από τα καταχωρηθέντα έγγραφα, επιβάλλεται πρόστιμο 10.500 ευρώ. Όμως, με το πρώτο εδάφιο έχει καταργηθεί η υποχρέωση καταχώρησης για όσους εργοδότες χρησιμοποιούν ψηφιακή κάρτα. Επομένως, για να μην ακυρωθεί η μεταρρύθμιση, επιβάλλεται νομοτεχνική βελτίωση ως εξής:
«Στις επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις που δεν έχουν ενταχθεί στο ως άνω ηλεκτρονικό σύστημα ή που, έχοντας ενταχθεί σε αυτό, καταχωρίζουν τις ως άνω αλλαγές ή τροποποίηση, εφόσον τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα διαπιστώσουν ότι η σήμανση της ψηφιακής κάρτας εργασίας δεν ταυτοποιείται με την αλλαγή ή τροποποίηση του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή υπερωριακή απασχόληση των εργαζομένων στις επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις του πρώτου εδαφίου, στον εργοδότη επιβάλλεται πρόστιμο δέκα χιλιάδων πεντακοσίων (10.500€) ευρώ ανά εργαζόμενο, στην ψηφιακή κάρτα του οποίου δεν είναι δυνατή η ανωτέρω ταυτοποίηση.».
Άρθρο 25
Προς αποφυγήν κάθε παρανόησης, ότι τάχα οι προσαύξηση επιβάλλεται και σε όσους έχουν επιτρεπτώς συμφωνήσει να εργάζονται επί 6ήμερο εβδομαδιαίως, προτείνεται ο τίτλος του άρθρου να διαοιρφωθεί ως εξής:
«Άρθρο 182Γ
Κατ’ εξαίρεση απασχόληση την έκτη ημέρα σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις συνεχούς λειτουργίας που εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας»
Άρθρο 26
Προς αποφυγήν κάθε παρανόησης, ότι τάχα οι προσαύξηση επιβάλλεται και σε όσους έχουν επιτρεπτώς συμφωνήσει να εργάζονται επί 6ήμερο εβδομαδιαίως, προτείνεται να αλλάξει ο τίτλος, αλλά και να αποτραπεί η γραφειοκρατική υποχρέωση διπλής ενημέρωσης (περιττή, δεδομένης της διασύνδεσης της Επιθεώρησης με το ΕΡΓΑΝΗ) και ιδίως να διευκρινιστεί ότι δεν πρόκειται για απασχόληση κατόπιν αδείας, ως εξής:
«Άρθρο 182Β
Κατ’ εξαίρεση απασχόληση την έκτη ημέρα σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που δεν είναι εκ φύσεως συνεχούς λειτουργίας και εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας
1. Σε περιπτώσεις επιχειρήσεων ή εκμεταλλεύσεων, που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, αλλά είναι δυνατόν να λειτουργούν κατά τις ημέρες Δευτέρα έως και Σάββατο, επί είκοσι τέσσερις (24) ώρες, με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, και στις οποίες οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες η επιχείρηση παρουσιάζει απρόβλεπτα ιδιαίτερα αυξημένο φόρτο εργασίας, επιτρέπεται η απασχόληση των εργαζομένων κατά την έκτη (6η) ημέρα της εβδομάδος. Αν η απασχόληση αυτή λάβει χώρα χωρίς να πληρούνται οι προϋποθέσεις του προηγούμενου εδαφίου, επιβάλλονται κυρώσεις Η ειδική αυτή συνθήκη δηλώνεται από τον εργοδότη στην Επιθεώρηση Εργασίας πριν από την ανάληψη υπηρεσίας από τον εργαζόμενο και υπόκειται σε έλεγχο σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.»
Το Σωματείο μας θέλει να τοποθετηθεί στην παρούσα διαβούλευση για να εκφράσει τις παρατηρήσεις του σχετικά με τις πιο κρίσιμες κατά τη γνώμη μας ρυθμίσεις του νομοσχεδίου με τίτλο «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού́ Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή́ Ένωση. Απλοποίηση ψηφιακών διαδικασιών και ενίσχυση της Κάρτας Εργασίας – Ρυθμίσεις για την αναβάθμιση της επιχειρησιακής λειτουργίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και της Επιθεώρησης Εργασίας.» και συγκεκριμένα για τα άρθρα 4, 9, 10, 25, 26, 28, 31.
Είμαστε βέβαιοι ότι πρόκειται για νομοσχέδιο που επιφέρει δυσμενέστατες αλλαγές στα εργασιακά δικαιώματα, ιδίως ως προς τα καθιερωμένα μέχρι σήμερα χρονικά όρια της εργασίας, καταργεί ουσιαστικά την πενθήμερη εργασία και ενισχύει τη θέση του εργοδότη έναντι των εργαζομένων. Σημειώνεται, δε, ότι αρκετές από τις διατάξεις του αποτυπώνουν αυτονόητες ρυθμίσεις (πχ άρ 13 σχετικά με την υπεροχή των ευνοϊκότερων ΣΣΕ, άρ. 15 σχετικά με το δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη, άρ. 16 σχετικά με την προστασία από δυσμενή μεταχείριση) οι οποίες ουδέν προσφέρουν, αλλά αντιθέτως είναι ενδεχόμενο να τύχουν παρερμηνείας.
Ειδικότερα:
Άρθρο 4 (δοκιμαστική περίοδος)
Θεσπίζεται δοκιμαστική περίοδος διάρκειας 6 μηνών. Ρητά προβλέπεται ότι ο εργαζόμενος κατά τη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου διατηρεί όλα τα εργασιακά δικαιώματα, πλην όμως η διάταξη αυτή δεν ευνοεί τον εργαζόμενο, αφού διατηρείται το δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης εργασίας χωρίς αποζημίωση για τους πρώτους 12 μήνες της εργασιακής σχέσης, στις περιπτώσεις συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Αντιθέτως, η διάταξη αυτή φαίνεται ότι στην ουσία δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη να καταγγείλει αζημίως τη σύμβαση ορισμένου χρόνου ακόμη και χωρίς την ύπαρξη σπουδαίου λόγου, όπως μέχρι σήμερα ισχύει.
Άρθρο 9 (παράλληλη απασχόληση, τροποποίηση άρ. 189 ΠΔ 80/2022)
Με τη διάταξη αυτή νομιμοποιείται η εργασία σε δεύτερο εργοδότη. Και ναι μεν στη διάταξη γίνεται αναφορά σε τήρηση των ορίων μέγιστης εβδομαδιαίας απασχόλησης και ανάπαυσης, όμως είναι απολύτως βέβαιο ότι στην πράξη καταργείται το 8ωρο και αφήνονται πολλά περιθώρια καταστρατηγήσεων των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Είναι απολύτως βέβαιο ότι ο εργαζόμενος μένει απροστάτευτος σε καταχρηστικές πρακτικές εργοδοτών – ιδίως μεγάλων επιχειρήσεων- οι οποίοι π.χ. προκειμένου να μην καταβάλουν επιπλέον αμοιβή για την υπερεργασιακή ή υπερωριακή αμοιβή πέραν των 8 ωρών, θα προβαίνουν σε πολλαπλές προσλήψεις του ίδιου εργαζομένου σε εταιρείες ιδίων συμφερόντων τους, με αποτέλεσμα την πέραν του οκταώρου απασχόληση χωρίς καταβολή αμοιβής. Παράδειγμα: Εργοδότης προσλαμβάνει και απασχολεί εργαζόμενο για 8 ώρες ημερησίως από τις 8.00 π.μ. έως τις 4 μ.μ. Τον ίδιο εργαζόμενο προσλαμβάνει μέσω άλλης εταιρείας συμφερόντων του ιδίου με μερική 4ωρη απασχόληση από την 4.30 μ.μ. έως την 8.30 μ.μ. Για την επιπλέον 4ωρη απασχόληση, ο εργαζόμενος δεν θα δικαιούται καμία προσαύξηση, παρά το γεγονός ότι θα εργάζεται συνολικά επί 12 ώρες ημερησίως.
Άρθρο 10 (συμβάσεις εργασίας χωρίς καθορισμένο πρόγραμμα)
Πρόκειται για ακραία μορφή ευέλικτης εργασίας, χωρίς επαρκές πλαίσιο προστασίας για τον μισθωτό. Πλέον δύνανται να συνάπτονται συμβάσεις εργασίας χωρίς καθορισμένο χρόνο εργασίας (ημέρες εργασίας, ωράριο). Στις περιπτώσεις αυτές ο εργοδότης θα καλεί τον εργαζόμενο προ 24 ωρών για ανάληψη εργασίας την οποία ο εργαζόμενος θα είναι υποχρεωμένος να παράσχει. Προκύπτει υπερβολική δέσμευση των εργαζομένων και πλήρης ανασφάλεια ως προς το ασφαλιστικό καθεστώς. Σημειωτέον ότι το νομοσχέδιο δεν προβλέπει ελάχιστο όριο ωρών απασχόλησης που μπορεί να συμφωνηθούν αλλά ούτε και τεκμήριο πλήρους απασχόλησης στην περίπτωση παραβιάσεων της σύμβασης από τον εργοδότη.
Άρθρα 25 και 26 (εργασία την 6η ημέρα της εβδομάδας)
Στις επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας στις οποίες εφαρμόζεται πενθήμερο και για εργαζόμενους που απασχολούνται με το σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, δίνεται το δικαίωμα στον εργοδότη μονομερώς και άνευ οποιασδήποτε συναίνεσης του εργαζομένου ή άλλης προϋπόθεσης να υποχρεώσει αυτόν να εργάζεται επί εξαήμερο.
Πρόκειται ουσιαστικά για κατάργηση του πενθημέρου, με μόνο «αντιστάθμισμα» για τον εργαζόμενο την καταβολή πρόσθετης αμοιβής (1+40% στο ημερομίσθιο).
Η κατάργηση του πενθημέρου θα ισχύει και για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, με μόνη διαφοροποίηση την κατά την κρίση του εργοδότη ύπαρξη «αυξημένου φόρτου εργασίας». Η γενικότητα και αοριστία της έννοιας «αυξημένος φόρτος εργασίας» καθιστά αδύνατο τον εκ των προτέρων έλεγχο από τον εργαζόμενο – ο οποίος δεν θα μπορεί να αρνηθεί την παροχή της εργασίας – αλλά και δυσχερέστατο τον μετέπειτα έλεγχο για την ύπαρξη του «αυξημένου φόρτου», ουσιαστικά αφήνοντας στους εργοδότες τεράστιες δυνατότητες κατάχρησης του δικαιώματός τους.
Άρθρο 28 (διευθέτηση χρόνου εργασίας)
Ενισχύεται η δυνατότητα ατομικής συμφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δυναμιτίζοντας τη συλλογικότητα και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Άρθρο 31 (ποινική ευθύνη)
Καθιερώνεται ιδιαιτέρως αυστηρό, από πλευράς ποινικής αντιμετώπισης (φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών και σε περίπτωση υποτροπής 12 μηνών), ποινικό αδίκημα για την περίπτωση παρεμπόδισης της εργασίας απεργοσπαστών. Η διάταξη, ως ποινική, χαρακτηρίζεται από γενικότητα και ασάφεια ως προς την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος και οπωσδήποτε είναι δυνατόν να οδηγήσει σε άδικες καταδίκες. Κυρίως, αποτελεί οπωσδήποτε μία ακόμη απόπειρα αποδυνάμωσης της απεργίας ως του κύριου μοχλού πίεσης των εργαζομένων έναντι της εργοδοσίας.
Το Σωματείο μας θεωρεί προσχηματική την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής κοινοτικής οδηγίας (ΕΕ)2019/1152, ενώ ουσιαστικά προωθεί την ακραία ευελιξία και επισφάλεια, στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων. Εργαλειοποιεί την οδηγία και αντί να υπάρχουν διαφανείς και προβλέψιμοι όροι στην αγορά εργασίας, το νομοσχέδιο εμφανίζεται να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της βαριάς βιομηχανίας, των εταιριών που δραστηριοποιούνται στο χώρο του πολιτισμού, των κατασκευαστικών εταιριών, των μεταφορών και των υπηρεσιών εστίασης.
Απαιτούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου που συμπληρώνει τις αντεργατικές ρυθμίσεις με τις απλήρωτες υπερωρίες, την κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης, την μείωση των προστίμων για την εργοδοτική αυθαιρεσία, τη διάλυση του ΣΕΠΕ, την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των ΣΣΕ κλπ που επέβαλε η κυβέρνηση πριν από 2 χρόνια,.
Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε επίσης τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ομοσπονδίες εργαζομένων τα Εργατικά Κέντρα και τις τριτοβάθμιες οργανώσεις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να διαμορφώσουμε ένα κοινό μέτωπο για την υπεράσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων
Το Δ.Σ το Συλλόγου Υπαλλήλων του ΥΜΑΘ εκφράζει κατηγορηματικά την αντίθεσή του στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο και καλεί την Κυβέρνηση να το αποσύρει και να μην το καταθέσει στη Βουλή.
Στις διατάξεις του εισάγονται νέες μορφές ελαστικής εργασίας ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες λειτουργίας των επιχειρήσεων με μειωμένο το κόστος εργασίας, σε βάρος πάντα των όρων ζωής και εργασίας των εργαζομένων. Οι επιχειρήσεις αποκτούν την δυνατότητα να αποφύγουν την πληρωμή υπερωριών με την χρήση περισσότερων ΑΦΜ ή μέσω εταιρειών προσωρινής απασχόλησης ή εταιρειών ενοικίασης εργαζομένων (aka δουλεμπορικά), να μετατρέψουν την πενθήμερη εργασία σε εξαήμερη και να καθορίζουν πότε ο εργαζόμενος θα παίρνει την άδειά του.
Ποινικοποιώντας την περιφρούρηση της απεργίας δίνονται με το νομοσχέδιο πολύτιμα νομικά όπλα στην εργοδοσία για να αντιμετωπίσει την οργανωμένη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Είναι βέβαιο ότι το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα θα δώσει όλες τις δυνάμεις του ώστε το νομοσχέδιο αυτό να μην κατατεθεί στην Βουλή, ή αν κατατεθεί να μην ψηφιστεί, και αν ψηφιστεί να μείνει στα «χαρτιά» όπως έκανε και με αντίστοιχους προηγούμενους, αντεργατικούς νόμους.
Πρόοδος για εμάς τους εργαζόμενους σήμερα δεν είναι η δουλειά ήλιο με ήλιο για έναν μισθό πείνας. Δεν είναι οι εκβιασμοί να μην απεργήσουμε. Εκσυγχρονισμός είναι η μείωση του χρόνου εργασίας, η σταθερή δουλειά με δικαιώματα, η αύξηση των αποδοχών, η κατάργηση κάθε μορφής «ευελιξίας» στην εργασία. Πρόοδος είναι η αύξηση του ελεύθερου χρόνου για εμάς τους εργαζόμενους, η δημιουργική αξιοποίησή του, να μπορούμε να βλέπουμε τις οικογένειές μας.
Από τη δική μας σκοπιά, πρόοδος είναι να αντιστοιχηθούν οι δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η αύξηση της παραγωγικότητας, όπως και η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνικής, με τους όρους που ζούμε και εργαζόμαστε.
Εκ του Δ.Σ
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά μας δικαιώματα είναι ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα.
Στόχο έχει, να γιγαντώσει την ευελεξία και να εντατικοποιήσει την εργασιακή εκμετάλλευση των εργαζόμενων.
Συμπληρώνει τις αντιδραστικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με στόχο την πλήρη κατάργηση του 8ωρου-5νθημερου-40ωρου.
Το νομοσχέδιο αφήνει όμηρο τον εργαζόμενο, σε μια νέα εργασιακή σχέση καθώς δεν ξέρει αν και πότε θα έχει δουλειά, αν, πότε και πόσο θα έχει ελεύθερο χρόνο.
Να παρθεί πίσω ΤΩΡΑ.
Να μην κατατεθεί καν στη Βουλή.
Δεν θα υποκίψουμε σε κανένα συμβιβασμό με τον εργασικό Μεσαίωνα και τη σύγχρονη σκλαβιά.
Το μεσαιωνικής έμπνευσης νομοσχέδιο θα το πετάξει η τάξη μας στα σκουπίδια!
Το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση έχει στόχο να εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων από την εργοδοσία αλλά και να χτυπήσει παραπέρα την σταθερή και μόνιμη δουλειά. Θεσμοθετεί την πολλαπλή απασχόληση, την κατάργηση του πενθήμερου, την κατάργηση του διαλείμματος στη δουλειά και νέες μορφές συμβάσεων ευέλικτης και μερικής απασχόλησης, φέρνοντας νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα κατά παραγγελία των επιχειρηματικών ομίλων.
Η κυβέρνηση νομοθετεί το δικαίωμα στους εργοδότες να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους με 13ωρες δουλειάς την ημέρα, 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, σε πάνω από έναν εργοδότη.
Με αυτή την εξέλιξη παραδέχονται ότι οι μισθοί είναι ανεπαρκής άρα να αναγκάζεται «ελευθέρα» ο εργάτης να κάνει δύο δουλειές ώστε να τα βγάλει πέρα. Αυτό το λένε πρόοδο και ανάπτυξη ενώ να δουλεύεις μία δουλειά με καλό μισθό είναι ξεπερασμένο και πλήττει την κερδοφορία τους. Εμείς το λέμε σύγχρονη σκλαβιά!
Το νομοσχέδιο με τον προκλητικό τίτλο «για τους διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην ΕΕ»είναι η νομιμοποίηση της ακόμα μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των εργαζομένων που οι ίδιες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, και του ΣΥΡΙΖΑ έθρεψαν. Έρχεται να προστεθεί στις δεκάδες μορφές ευέλικτης απασχόλησης που υπάρχουν ήδη και έχουν ως αποτέλεσμα οι 2 στις 3 προσλήψεις κάθε έτος να είναι ευέλικτες, να έχουμε πάνω από 6.000 απολύσεις εργαζομένων καθημερινά! Συμπληρώνει τις αντιδραστικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με στόχο την πλήρη κατάργηση του 8ωρου – 5νθήμερου – 40ωρου.
Πως ένας εργαζόμενος θα κάνει οικογένεια, θα πάει διακοπές, θα αναπτύξει την προσωπικότητα του, θα διασκεδάσει, θα ξεκουραστεί, θα ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο εκτός από την εργασία, θα αφιερώσει χρόνο στον εαυτό του και σε αυτούς που αγαπάει με αυτές τις συνθήκες; Όλα αυτά είναι πολυτέλεια και λεπτομέρειες με βάση αυτό το νομοσχέδιο. Επίσης δεν προβλέπεται χρόνος μετάβασης, διάλλειμα και άλλα δικαιώματα για τον δεύτερο εργοδότη. Η συγκεκριμένη εξέλιξη στόχο έχει την περαιτέρω εκμετάλλευση των εργαζομένων για τα κέρδη 150 χρόνια μετά τον αγώνα για το 8ωρο και είναι πρακτικά δωρεάν υπερωρία με μόνο αντάλλαγμα το ωρομίσθιο.
Η επίθεση συνεχίζεται με την αντιδραστική ρύθμιση που προωθεί νέες ευέλικτες μορφές εργασίας «zerohourcontracts» και «συμβάσεων κατά παραγγελία».
Η έμμεση παράταση του εργάσιμου βίου ως τα 74 χρόνια που έφεραν το καλοκαίρι συμπληρώνεται με τις εργασιακές σχέσεις που μετατρέπουν τον εργαζόμενο σε μία ευέλικτη μηχανή παραγωγής εργασίας χωρίς δικαιώματα σαν ρομπότ. Τι σημασία μπορεί να έχει το ωράριο, το 8ωρο, το εβδομαδιαίο πρόγραμμα, η Κυριακή, η νυκτερινή εργασία, η ανεργία, το ρεπό, η άδεια, ο μισθός και ο προγραμματισμός της ζωής ενός εργαζομένου όταν τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξάνονται με τις ευέλικτες συμβάσεις εργασίας; Αυτή η εξέλιξη εκτος από σκλαβιά είναι και ομηρία.
Αυτές οι μορφές εργασίας εφαρμόζονται στο κλάδο μας άτυπα και με μαύρη εργασία πολλά χρόνια. Αντί λοιπόν να προστατέψουν τον εργαζόμενο και να αυξήσουν τους μισθούς και τους ελέγχους, νομιμοποιούν τα πρώτα και τα δευτερά μεροκάματα υπερεκμετάλλευσης επειδή ένα μεροκάματο δεν φτάνει. Αναγκάζουν συναδέλφους με βαριά πόστα όπως λάντζα ή alacarte κ.α. να κάνουν δεύτερη εργασία όταν το σώμα χρειάζεται περισσότερη ανάπαυση από αυτή που απολαμβάνουν σήμερα.
Επιτίθονται στην εργασία και τα δικαιώματα μας προστατεύονταν το δικαίωμα στην απεργοσπασία.
Το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, με την εισαγωγή βαρύτατου προστίμου και ποινής φυλάκισης, σε όσους ασκήσουν «ψυχολογική πίεση» ή εμποδίσουν τους απεργοσπάστες, να εισέλθουν στο χώρο δουλειάς.
Απέναντι σε όλη αυτή την επίθεση απαντάμε με αύξηση μισθών και πλήρη δικαιώματα ικανοποιητικά για να ζούμε με αξιοπρέπεια χωρίς κριτήριο τα κέρδη αλλά την ζωή μας. Αυτή είναι η απάντηση στην ακρίβεια και στην ιδιωτικοποίηση υγείας, παιδείας και άλλων υπηρεσιών που ροκανίζουν το πενιχρό μας εισόδημα. Αυτό είναι απόλυτα εφικτό τεχνολογικά και επιστημονικά 150 χρόνια μετά τον πρώτο αγώνα για το οχτάωρο!
Δουλεύουμε για να ζούμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε!
Το νομοσχέδιο βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, εκσυγχρονίζεται η νομοθεσία, διευκολύνεται η αγορά.
• Είμαστε σύμφωνοι ως ΕΝΙΔΕΑ επί της αρχής και με το συνολικό πνεύμα του νομοθετικού κειμένου
Ωστόσο ως ΕΝΙΔΕΑ θεωρούμε ότι υπάρχουν ορισμένα ζητήματα τα οποία χρήζουν επικαιροποίησης προκειμένου να ανταποκρίνονται περισσότερο στις σημερινές πραγματικές συνθήκες ενώ επισημαίνουμε και ορισμένα θέματα που ενδεχομένως θα πρέπει να προστεθούν προκειμένου να συμπεριλαμβάνουν το πλήρες φάσμα των αναγκών της αγοράς εργασίας.
Λ. Συγγρού 80-88, ΤΚ:11741 Αθήνα
e-mail: syllogos.patt@gmail.com
https:// syllogospatt.wordpress.com
τηλ. προέδρου: 6932442294
τηλ. γραμματέα: 6978894946
Αθήνα 6 – 9 -2023
Αρ. Πρωτ.: 155
Όλοι στον αγώνα απέναντι στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο
Δεν πρέπει καν να κατατεθεί στη Βουλή. Να το αποσύρει η κυβέρνηση άμεσα!
Εκατόν σαράντα χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου, η κυβέρνηση φέρνει σε νομοσχέδιο την εργασία των 13 ωρών μέσα στα χρονικά όρια της 24ωρης μέρας (στις ώρες αυτές δεν συμπεριλαμβάνεται ο χρόνος του διαλείμματος κι ο άγραφος και απλήρωτος χρόνο της μετακίνησης προς και από την εργασία).
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που δόθηκε για διαβούλευση και με το οποίο ενσωματώνεται στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία της ΕΕ 2019/1152, ολοκληρώνει το έγκλημα της κατάργησης βασικών και στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων γυρίζοντάς μας έναν αιώνα πίσω.
Η Οδηγία αυτή εντάσσεται στο συνολικότερο σχέδιο για αντεργατικές ανατροπές που έχουν προχωρήσει εδώ και πολλά χρόνια σε χώρες της ΕΕ και είχε υπερψηφιστεί στο Ευρωκοινοβούλιο από τη ΝΔ και τους χρυσαυγίτες ευρωβουλευτές, ενώ όταν είχε συζητηθεί στο Συμβούλιο της ΕΕ την είχε υπογράψει η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Το νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει τον εκτρωματικό νόμο Χατζηδάκη και να «ελαστικοποιήσει» ακόμα περισσότερο τις σχέσεις εργασίας, να αυξήσει την εντατικοποίηση και να οδηγήσει σε νέα εργοδοτικά εγκλήματα που τα βαφτίζουν «ατυχήματα», σε συνέχεια και της νομοθέτησης της δουλειάς μέχρι τα 74 για τους χιλιάδες εργαζόμενους που δεν μπορούν να βγουν στη σύνταξη!
Συγκεκριμένα:
Επιτρέπει την εργασία 13 ώρες τη μέρα, 78 ώρες την εβδομάδα και μάλιστα διαφημίζοντάς το σαν ελευθερία για τους εργάτες!
Προβλέπει περίοδο «δοκιμής» για τους εργαζόμενους για 6 μήνες, και απόλυση σε αυτό το διάστημα χωρίς αποζημίωση!
Εισάγει συμβάσεις ακόμα και μηδενικών ωρών, που σημαίνει δουλειά όποτε και για όσο θέλει ο εργοδότης!
Δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες για 3ωρη απασχόληση, με ειδοποίηση για δουλειά ακόμα και 24 ώρες πριν, διαμορφώνοντας μια ζωή λάστιχο για τους εργαζόμενους!
Συμπληρώνει το έκτρωμα Χατζηδάκη, μετατρέποντας σε ποινικό αδίκημα το δικαίωμα στην περιφρούρηση της απεργίας (αναφέρεται ακόμα και στην άσκηση ψυχολογικής βίας!!!), με την απειλή ακόμα και φυλάκισης.
Η κυβέρνηση παραδέχεται ως δεδομένη την εργασιακή ζούγκλα που έχει διαμορφώσει η ίδια και οι προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί με τους επιχειρηματικούς ομίλους και με το νομοσχέδιο έρχεται να την «νομιμοποιήσει».
Μας φέρνουν ως δεδομένο και φυσιολογικό ότι είναι «κανονικότητα» για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους να μην έχουν συγκεκριμένο ωράριο εργασίας, να μην γνωρίζουν αν και για πόσες ώρες θα τους καλέσει για δουλειά ο κάθε εργοδότης.
Για όσους πιστεύουν ότι το νομοσχέδιο αφορά τον ιδιωτικό τομέα και όχι τον δημόσιο πλανώνται πλάνην οικτράν.
Οι ανατροπές που επιχειρούνται στα Εργασιακά δεν κάνουν διακρίσεις, και όχι μόνο γιατί δημόσιος και ιδιωτικός τομέας είναι «συγκοινωνούντα δοχεία». Πιο συγκεκριμένα:
Στον συγκεκριμένο νόμο υπάρχουν άρθρα από τα οποία το Δημόσιο εξαιρείται (1Α, 69Α/69Β/70Α/182Α/189), για το υπόλοιπο νομοσχέδιο όμως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.
Ετσι λοιπόν η εργασία τα Σάββατα με προσαύξηση (άρθρα 25 και 26) ισχύει και για υπηρεσίες του Δημοσίου είτε λειτουργούν σε 24ωρη βάση είτε όχι. Τι σημαίνει η προσαύξηση 40% που λέει ο νόμος για έναν εργάτη: 780 ευρώ βασικός μισθός διά 30 μέρες (που υπολογίζεται το ημερομίσθιο) = 26 ευρώ μεικτά. Επί 40% (η προσαύξηση) = 10,4 ευρώ μεικτά, 8 ευρώ καθαρά για να καταργήσουν το πενθήμερο!
Το ισχύον καθεστώς προέβλεπε ότι όποιος εργαζόταν Σάββατο θα έπαιρνε ένα ρεπό με αμοιβή την επόμενη βδομάδα ώστε να μην υπάρχει καταστρατήγηση του πενθημέρου.
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας που προβλέπεται στον νόμο (άρθρο 28) και επεκτείνει τη δυνατότητα αυτή σε ενώσεις προσώπων ή ακόμη και σε ατομική διαπραγμάτευση δεν έχει εξαιρέσεις αν πρόκειται για φορέα του Δημοσίου ή ιδιωτική επιχείρηση (παρότι στον νόμο υπάρχουν εξαιρέσεις για κάποιες κατηγορίες επαγγελμάτων).
Σύμφωνα με το άρθρο 31, όσοι υπερασπίζονται την απεργία ή αγωνίζονται με όποια μορφή δράσης αποφασίζουν συλλογικά οι εργαζόμενοι όπως οι καταλήψεις θα τιμωρούνται το ίδιο σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με 6μηνη φυλάκιση και 5.000 ευρώ πρόστιμο.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι νομοθετεί υπέρ των εργαζομένων, παρουσιάζοντας μια αντεστραμμένη πραγματικότητα, παρουσιάζοντας αυτή τη βαρβαρότητα ως “μάνα εξ ουρανού” για τους εργαζόμενους.
Πόσο προοδευτικό όμως θεωρείται το 2023 να αφιερώνεις 13 ως 15 ώρες τη μέρα σε έναν ή πολλαπλούς εργοδότες για να σου επιτρέπεται να ζεις; Είναι επιλογή του εργαζόμενου να έχει μισθό από τη δουλειά του, τέτοιο που δεν μπορεί να ζήσει, να καλύψει βασικές του ανάγκες και να αναγκάζεται να κάνει και 2η δουλειά;
Πόσο οικειοθελής επιλογή είναι αυτή η επιλογή, η δουλειά σε συνθήκες γαλέρας, η πλήρης κατάργηση της σταθερής δουλειάς με δικαιώματα, η ένταση της ευελιξίας, της εκμετάλλευσης, της πληρωμής με την ώρα;
Είναι δε τόσο «φιλεργατικό» το νομοσχέδιο, που η κυβέρνηση ενώ το είχε όπως φαίνεται έτοιμο, δεν έλεγε κουβέντα πριν τις εκλογές…
Κι όλα αυτά όταν καθημερινά αποδεικνύεται ότι με όποια κυβέρνηση, το κράτος πάντα είναι εχθρικό για το λαό. Από τη μία είναι γρήγορο και αποτελεσματικό για να χτυπάει απεργούς και αγωνιστές, για να περιφρουρεί το ξεσπίτωμα λαϊκών οικογενειών για τα κοράκια των funds, κινητοποιώντας ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ακόμα και πυροσβεστικά οχήματα, ενώ από την άλλη είναι «ανήμπορο» και «απροετοίμαστο» να προστατέψει τον λαό από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες
Να σημάνει συναγερμός! Όλοι στον αγώνα!
Είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για να παλέψουμε για τη ζωή τη δικιά μας και των παιδιών μας.
Μόνο αυτό φοβούνται κράτος και εργοδότες, για αυτό φέρνουν συνεχώς και νέους κατασταλτικούς νόμους.
Για αυτό καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετέχουν στη σύσκεψη σωματείων και ομοσπονδιών για την οργάνωση της δράσης ενάντια στην αντεργατική επίθεση, την Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου και ώρα 19.00 στον πολυχώρο Λιπασμάτων Δραπετσώνας.
«Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε και να απολαμβάνουμε όλα τα αγαθά της σκέψης και της εργασίας μας».
Για να φέρουμε στο προσκήνιο τις δίκαιες διεκδικήσεις μας για σταθερή και μόνιμη εργασία, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να κατοχυρώνουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, με σύγχρονα δικαιώματα.
Για να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, για 7ωρο-5ήμερο-35ωρο.
Για την προστασία και τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από τα χαράτσια και την ακρίβεια, για την προστασία της κατοικίας του λαού από τους πλειστηριασμούς.
ΕΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ & ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΕΛΙΧΤΟΥΝ
Για το Δ.Σ.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΥ ΒΕΤΑ ΠΑΓΑΝΕΛΗ ΑΡΙΑΔΝΗ
Λ. Συγγρού 80-88, ΤΚ:11741 Αθήνα
e-mail: syllogos.patt@gmail.com
https:// syllogospatt.wordpress.com
τηλ. προέδρου: 6932442294
τηλ. γραμματέα: 6978894946
Αθήνα 6 – 9 -2023
Αρ. Πρωτ.: 155
Όλοι στον αγώνα απέναντι στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο
Δεν πρέπει καν να κατατεθεί στη Βουλή. Να το αποσύρει η κυβέρνηση άμεσα!
Εκατόν σαράντα χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου, η κυβέρνηση φέρνει σε νομοσχέδιο την εργασία των 13 ωρών μέσα στα χρονικά όρια της 24ωρης μέρας (στις ώρες αυτές δεν συμπεριλαμβάνεται ο χρόνος του διαλείμματος κι ο άγραφος και απλήρωτος χρόνο της μετακίνησης προς και από την εργασία).
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που δόθηκε για διαβούλευση και με το οποίο ενσωματώνεται στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία της ΕΕ 2019/1152, ολοκληρώνει το έγκλημα της κατάργησης βασικών και στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων γυρίζοντάς μας έναν αιώνα πίσω.
Η Οδηγία αυτή εντάσσεται στο συνολικότερο σχέδιο για αντεργατικές ανατροπές που έχουν προχωρήσει εδώ και πολλά χρόνια σε χώρες της ΕΕ και είχε υπερψηφιστεί στο Ευρωκοινοβούλιο από τη ΝΔ και τους χρυσαυγίτες ευρωβουλευτές, ενώ όταν είχε συζητηθεί στο Συμβούλιο της ΕΕ την είχε υπογράψει η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Το νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει τον εκτρωματικό νόμο Χατζηδάκη και να «ελαστικοποιήσει» ακόμα περισσότερο τις σχέσεις εργασίας, να αυξήσει την εντατικοποίηση και να οδηγήσει σε νέα εργοδοτικά εγκλήματα που τα βαφτίζουν «ατυχήματα», σε συνέχεια και της νομοθέτησης της δουλειάς μέχρι τα 74 για τους χιλιάδες εργαζόμενους που δεν μπορούν να βγουν στη σύνταξη!
Συγκεκριμένα:
Επιτρέπει την εργασία 13 ώρες τη μέρα, 78 ώρες την εβδομάδα και μάλιστα διαφημίζοντάς το σαν ελευθερία για τους εργάτες!
Προβλέπει περίοδο «δοκιμής» για τους εργαζόμενους για 6 μήνες, και απόλυση σε αυτό το διάστημα χωρίς αποζημίωση!
Εισάγει συμβάσεις ακόμα και μηδενικών ωρών, που σημαίνει δουλειά όποτε και για όσο θέλει ο εργοδότης!
Δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες για 3ωρη απασχόληση, με ειδοποίηση για δουλειά ακόμα και 24 ώρες πριν, διαμορφώνοντας μια ζωή λάστιχο για τους εργαζόμενους!
Συμπληρώνει το έκτρωμα Χατζηδάκη, μετατρέποντας σε ποινικό αδίκημα το δικαίωμα στην περιφρούρηση της απεργίας (αναφέρεται ακόμα και στην άσκηση ψυχολογικής βίας!!!), με την απειλή ακόμα και φυλάκισης.
Η κυβέρνηση παραδέχεται ως δεδομένη την εργασιακή ζούγκλα που έχει διαμορφώσει η ίδια και οι προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί με τους επιχειρηματικούς ομίλους και με το νομοσχέδιο έρχεται να την «νομιμοποιήσει».
Μας φέρνουν ως δεδομένο και φυσιολογικό ότι είναι «κανονικότητα» για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους να μην έχουν συγκεκριμένο ωράριο εργασίας, να μην γνωρίζουν αν και για πόσες ώρες θα τους καλέσει για δουλειά ο κάθε εργοδότης.
Για όσους πιστεύουν ότι το νομοσχέδιο αφορά τον ιδιωτικό τομέα και όχι τον δημόσιο πλανώνται πλάνην οικτράν.
Οι ανατροπές που επιχειρούνται στα Εργασιακά δεν κάνουν διακρίσεις, και όχι μόνο γιατί δημόσιος και ιδιωτικός τομέας είναι «συγκοινωνούντα δοχεία». Πιο συγκεκριμένα:
Στον συγκεκριμένο νόμο υπάρχουν άρθρα από τα οποία το Δημόσιο εξαιρείται (1Α, 69Α/69Β/70Α/182Α/189), για το υπόλοιπο νομοσχέδιο όμως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.
Ετσι λοιπόν η εργασία τα Σάββατα με προσαύξηση (άρθρα 25 και 26) ισχύει και για υπηρεσίες του Δημοσίου είτε λειτουργούν σε 24ωρη βάση είτε όχι. Τι σημαίνει η προσαύξηση 40% που λέει ο νόμος για έναν εργάτη: 780 ευρώ βασικός μισθός διά 30 μέρες (που υπολογίζεται το ημερομίσθιο) = 26 ευρώ μεικτά. Επί 40% (η προσαύξηση) = 10,4 ευρώ μεικτά, 8 ευρώ καθαρά για να καταργήσουν το πενθήμερο!
Το ισχύον καθεστώς προέβλεπε ότι όποιος εργαζόταν Σάββατο θα έπαιρνε ένα ρεπό με αμοιβή την επόμενη βδομάδα ώστε να μην υπάρχει καταστρατήγηση του πενθημέρου.
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας που προβλέπεται στον νόμο (άρθρο 28) και επεκτείνει τη δυνατότητα αυτή σε ενώσεις προσώπων ή ακόμη και σε ατομική διαπραγμάτευση δεν έχει εξαιρέσεις αν πρόκειται για φορέα του Δημοσίου ή ιδιωτική επιχείρηση (παρότι στον νόμο υπάρχουν εξαιρέσεις για κάποιες κατηγορίες επαγγελμάτων).
Σύμφωνα με το άρθρο 31, όσοι υπερασπίζονται την απεργία ή αγωνίζονται με όποια μορφή δράσης αποφασίζουν συλλογικά οι εργαζόμενοι όπως οι καταλήψεις θα τιμωρούνται το ίδιο σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με 6μηνη φυλάκιση και 5.000 ευρώ πρόστιμο.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι νομοθετεί υπέρ των εργαζομένων, παρουσιάζοντας μια αντεστραμμένη πραγματικότητα, παρουσιάζοντας αυτή τη βαρβαρότητα ως “μάνα εξ ουρανού” για τους εργαζόμενους.
Πόσο προοδευτικό όμως θεωρείται το 2023 να αφιερώνεις 13 ως 15 ώρες τη μέρα σε έναν ή πολλαπλούς εργοδότες για να σου επιτρέπεται να ζεις; Είναι επιλογή του εργαζόμενου να έχει μισθό από τη δουλειά του, τέτοιο που δεν μπορεί να ζήσει, να καλύψει βασικές του ανάγκες και να αναγκάζεται να κάνει και 2η δουλειά;
Πόσο οικειοθελής επιλογή είναι αυτή η επιλογή, η δουλειά σε συνθήκες γαλέρας, η πλήρης κατάργηση της σταθερής δουλειάς με δικαιώματα, η ένταση της ευελιξίας, της εκμετάλλευσης, της πληρωμής με την ώρα;
Είναι δε τόσο «φιλεργατικό» το νομοσχέδιο, που η κυβέρνηση ενώ το είχε όπως φαίνεται έτοιμο, δεν έλεγε κουβέντα πριν τις εκλογές…
Κι όλα αυτά όταν καθημερινά αποδεικνύεται ότι με όποια κυβέρνηση, το κράτος πάντα είναι εχθρικό για το λαό. Από τη μία είναι γρήγορο και αποτελεσματικό για να χτυπάει απεργούς και αγωνιστές, για να περιφρουρεί το ξεσπίτωμα λαϊκών οικογενειών για τα κοράκια των funds, κινητοποιώντας ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ακόμα και πυροσβεστικά οχήματα, ενώ από την άλλη είναι «ανήμπορο» και «απροετοίμαστο» να προστατέψει τον λαό από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες
Να σημάνει συναγερμός! Όλοι στον αγώνα!
Είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για να παλέψουμε για τη ζωή τη δικιά μας και των παιδιών μας.
Μόνο αυτό φοβούνται κράτος και εργοδότες, για αυτό φέρνουν συνεχώς και νέους κατασταλτικούς νόμους.
Για αυτό καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετέχουν στη σύσκεψη σωματείων και ομοσπονδιών για την οργάνωση της δράσης ενάντια στην αντεργατική επίθεση, την Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου και ώρα 19.00 στον πολυχώρο Λιπασμάτων Δραπετσώνας.
«Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε και να απολαμβάνουμε όλα τα αγαθά της σκέψης και της εργασίας μας».
Για να φέρουμε στο προσκήνιο τις δίκαιες διεκδικήσεις μας για σταθερή και μόνιμη εργασία, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να κατοχυρώνουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, με σύγχρονα δικαιώματα.
Για να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, για 7ωρο-5ήμερο-35ωρο.
Για την προστασία και τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από τα χαράτσια και την ακρίβεια, για την προστασία της κατοικίας του λαού από τους πλειστηριασμούς.
ΕΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ & ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΕΛΙΧΤΟΥΝ
Για το Δ.Σ.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΥ ΒΕΤΑ ΠΑΓΑΝΕΛΗ ΑΡΙΑΔΝΗ
ΠΑΓΑΝΕΛΗ ΑΡΙΑΔΝΗ
Το νέο εργασιακό Νομοσχέδιο που βρίσκεται εδώ και λίγες μέρες σε διαβούλευση, με τίτλο «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», παρ’ όλο που ευαγγελίζεται διάφορες υποχρεώσεις του εργοδότη έναντι του εργαζόμενου με γνωστοποίηση και ενημέρωση των βασικών όρων της σύμβασης εργασίας και με τον ισχυρισμό πως σκοπό έχει την καταπολέμηση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας και τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, στη πραγματικότητα δημιουργεί εύφορο έδαφος για την περαιτέρω αποσάθρωση του εργασιακού τοπίου.
Το νομοσχέδιο έρχεται αντίθετο με βασικές αρχές του Εργατικού Δικαίου διεθνώς, νομιμοποιεί την καταστρατήγηση περαιτέρω των ελάχιστων ωρών εργασίας ανά μέρα και μήνα, με το διπλό ταμπλό των δύο εργοδοτών, ελαστικοποιεί τη βασική δομή της εργασίας, όπως την ξέρουμε σήμερα, εισάγοντας τις νέου τύπου συμβάσεις μηδενικών ωρών, μετατοπίζει τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας από την συλλογική ρύθμιση στην ατομική και ποινικοποιεί επιπλέον την απεργία.
Μεταξύ άλλων:
Αλλάζει η δοκιμαστική περίοδος ενός εργαζομένου από 12μηνη σε 6μηνη. Ωστόσο η υποχρέωση αποζημίωσης για αυτό το χρονικό διάστημα εργασίας ορίζεται το 12μηνο και όχι το 6μηνο, με αποτέλεσμα τυχόν απόλυση του εργαζόμενου εντός 6μηνου να μην θεωρείται άξια αποζημίωσης, παρ’ όλο που το Νομοσχέδιο προβλέπει πως ο διανυθείς χρόνος λογίζεται ως χρόνος εργασίας για όλα τα δικαιώματα που παρήχθησαν.
Παράλληλα δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη για 6μηνες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, να απαλλαγεί από τον εργαζόμενο ακόμα και εντός του 6μηνου, επικαλούμενος απλά την δοκιμαστική περίοδο χωρίς να υποχρεούται να δηλώσει σπουδαίο λόγο απόλυσης όπως ισχύει σήμερα.
Αναπροσαρμόζεται το ημερήσιο νόμιμο 8ωρο και εισάγεται η εργασία δύο εργοδοτών, με μόνη δικλείδα ασφαλείας για τον εργαζόμενο να μην ξεπερνιούνται οι 13 ώρες εργασίας ημερησίως.
Σε ένα ήδη διαβρωμένο περιβάλλον εργασίας, μία τέτοια διάταξη το μόνο που θα καταφέρει είναι να δημιουργήσει εργαζόμενους-«μπαλάκια» μεταξύ εργοδοτών που διαθέτουν δύο ή περισσότερες επιχειρήσεις και θα μοιράζουν τους εργαζομένους με εικονικές προσλήψεις με τις οποίες θα κανονίζονται τα ωράρια ώστε να αποφεύγουν με αυτό τον τρόπο οι εργοδότες την καταβολή υπερωριών και τους ελέγχους της Επιθεώρησης Εργασίας.
Άλλωστε η εργοδοσία τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει ότι μπορεί να μηχανευτεί πάρα πολλά τεχνάσματα με σκοπό την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας.
Εισάγεται η πρωτοφανής αντεργατική διάταξη των συμβάσεων μηδενικών ωρών (ή συμβάσεις κατά παραγγελία). Με αυτήν προβλέπεται η δημιουργία μιας δεξαμενής προσωπικού με ασταθές ωράριο εργασίας (ο εργοδότης καλεί τον εργαζόμενο για δουλειά όποτε τον χρειάζεται), χωρίς σύνδεση με τις παροχές ανεργίας (καθώς η σύμβαση εργασίας θεωρείται ενεργή ακόμα και αν δεν δουλέψει), ενώ παράλληλα δεν προβλέπεται η κατάθεση του Ε3 για κάθε εργαζόμενο πριν την ανάληψη εργασίας από τον εργοδότη, όπως σήμερα, με αποτέλεσμα την ουσιαστική κατάργηση της υποχρέωσης προαναγγελίας των όρων εργασίας. Όπως και όποτε θέλει λοιπόν ο εργοδότης, με ακαθόριστες μορφές εργασίας, νομιμοποιείται και αξιώνει από τον εργαζόμενο την απασχόλησή του αποστέλλοντας απλώς ένα SMS. Αυτό που ισχύει σήμερα είναι η υποχρέωση του εργοδότη να προηγείται, της ανάληψης εργασίας, η δήλωση μέσω του Εντύπου 3 (Ε3) στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ. Καταργώντας αυτή την υποχρέωση, δεν θα μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε έλεγχος.
Ταυτόχρονα εισάγεται η αξίωση να διευθετείται ο χρόνος εργασίας εκτός συλλογικών συμβάσεων, με ατομική συμφωνία, επεκτείνοντας προς το χειρότερο το Νόμο Χατζηδάκη. Δηλαδή δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να μετατρέπουν μονομερώς το ωράριο ενός εργαζόμενου από οκτάωρο σε δεκάωρο και οι επιπλέων ώρες να μετατρέπονται σε οφειλόμενα ρεπό.
Νομιμοποιείται η 6ήμερη εργασία στις επιχειρήσεις 24ωρης λειτουργίας με βάρδιες. Καταργείται το 5ήμερο και διευκολύνονται οι επιχειρήσεις να λειτουργούν με μειωμένο εργασιακό κόστος αντί να προσλάβουν επιπλέον προσωπικό.
Εισάγεται ο έλεγχος και η εφαρμογή των ερμηνευτικών εγκυκλίων από το Σ.Ε.Π.Ε. (πέραν των διατάξεων της Εργατικής Νομοθεσίας όπως σήμερα). Κατά συνέπεια ελλοχεύει ο κίνδυνος μια στρεβλή ερμηνευτική εγκύκλιος να αποτελέσει υποχρεωτικά εφαρμοστική οδηγία για την Επιθεώρηση Εργασίας, ακόμα και αν η εγκύκλιος καταστρατηγεί το γράμμα του νόμου.
Τέλος, ποινικοποιείται περαιτέρω το δικαίωμα στην απεργία με εξοντωτικά πρόστιμα των 5.000 ευρώ ανά εργαζόμενο και τουλάχιστον εξάμηνη φυλάκιση των εργαζομένων που υπερασπίζονται την απεργία. Συγκεκριμένα, ενώ διατυπώνεται το δικαίωμα στην εργασία, δεν διασφαλίζεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην απεργία. Έτσι, με το νομοσχέδιο δεν προστατεύονται οι απεργοί από εκβιαστικές εργοδοτικές απειλές και μηχανισμούς εκφοβισμού ενώ η απεργιακή κινητοποίηση θεωρείται έγκλημα και οι συμμετέχοντες σε αυτή εγκληματίες. Δηλαδή αντιστρέφονται με το Νομοσχέδιο αυτό οι ρόλοι του θύτη και του θύματος!
Ιστορικά κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα καταργούνται με το εν λόγω Νομοσχέδιο, καθιστώντας την εργασία ως μια απόλυτα ευέλικτη μορφή απασχόλησης, με ευέλικτο ωράριο καταστρέφοντας τον προσωπικό και οικογενειακό προγραμματισμό. Γι’ αυτό:
ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Το συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς και όλο το εργατικό δυναμικό της χώρας, για ακόμα μια φορά, θα πρέπει να σταθεί εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια διάλυσης του εργασιακού περιβάλλοντος. Θα αντιταχθούμε με κάθε νόμιμο μέσο, συλλογικά και ατομικά, απέναντι σε κάθε μεταρρυθμιστική ενέργεια που κρύβει κίνδυνους με μόνο σκοπό την περαιτέρω καταπίεση των εργαζομένων και τη στέρηση των δικαιωμάτων τους.
Καλούμε στην κινητοποίηση των συνδικάτων που Θα πραγματοποιηθεί την ημέρα των εγκαινίων της 87ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου στις 6:00 το απόγευμα στο Άγαλμα Ελευθερίου Βενιζέλου, ώστε η απόσυρση του Νομοσχεδίου να αποτελέσει την αιχμή των αιτημάτων, μαζί με το σύνολο των διεκδικήσεων των εργαζομένων.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΕΑΜΑΤΟΣ ΑΚΡΟΑΜΑΤΟΣ (Π.Ο.Θ.Α.)
ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ 10 ΑΘΗΝΑ 10677 (6ος όροφος)
Τηλ : 210 5228770, 210 5235764
http:// http://www.potha.gr
Email: potha@otenet.gr
https://www.facebook.com/pothapage/
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
προς τον
ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
1. Πράσινες δεξιότητες: Κατάρτιση και Πιστοποίηση εργαζομένων πειραϊκών επιχειρήσεων για την απόκτηση νέων δεξιοτήτων στους τομείς των «πράσινων τεχνολογιών» με έμφαση στην ειδικότητα του Ενεργειακού Τεχνικού
Η επένδυση στο πράσινο μέλλον και η μετάβασή μας προς μια πράσινη οικονομία, εάν υλοποιηθούν αποτελεσματικά, αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση για τη μετρίαση της κλιματικής αλλαγής που μας απειλεί όλους, αλλά ταυτόχρονα και αναπτυξιακή ευκαιρία, καθώς συνδυάζουν την περιβαλλοντική βιωσιμότητα με την οικονομική και κοινωνική ευημερία.
Για αυτή τη μετάβαση, είναι απαραίτητο, οι παρεμβάσεις που αφορούν την κλιματική αλλαγή, να συμπληρωθούν με στοχευμένη ενεργειακή πολιτική, με ενεργειακή επάρκεια και ανταγωνιστικό κόστος ενέργειας για όλους, καθώς και με μια συνεπή βιομηχανική πολιτική, η οποία να εξασφαλίζει ότι η ευρωπαϊκή – και η ελληνική – παραγωγή θα μπορεί να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της. Επίσης, οι τεχνολογίες και οι νέοι κλάδοι και ειδικότητες, που αναδύονται αναμένεται να επιφέρουν αλλαγές και στον κόσμο της εργασίας.
Οι αλλαγές αυτές θα είναι τόσο ποσοτικές, με π.χ. αύξηση θέσεων εργασίας σε ορισμένους κλάδους και μείωση σε άλλους, όσο και ποιοτικές, με τη δημιουργία νέων «πράσινων» επαγγελμάτων, τον μετασχηματισμό άλλων και την προσθήκη νέων αρμοδιοτήτων και καθηκόντων γύρω από τη βιωσιμότητα και την προστασία του περιβάλλοντος.
Όμως, πρέπει να αντιμετωπιστεί ένα τριπλό χάσμα που περιλαμβάνει: το χάσμα δεξιοτήτων για τα νέα επαγγέλματα, το γεωγραφικό χάσμα, όπου οι νέες δραστηριότητες δημιουργούνται σε διαφορετικά μέρη από εκεί όπου υπάρχει συρρίκνωση δραστηριοτήτων και χρονικό χάσμα, όπου η δημιουργία νέων θέσεων είναι σταδιακή ενώ η απώλειά τους, άμεση.
Προκειμένου οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι να βγουν ενισχυμένοι από αυτή τη διαδικασία, είναι απαραίτητο να αντιληφθούν τη νέα πραγματικότητα και να προσαρμοσθούν σε αυτήν.
Η μετάβαση προς μια «πράσινη» εποχή και οικονομία, αποτελεί μια ιδιαίτερα σημαντική πρόκληση για την αγορά εργασίας. Αυτή η μετάβαση συνεπάγεται αλλαγές στην αγορά εργασίας, σε όρους δεξιοτήτων και απασχόλησης. Γι’ αυτό απαιτείται να αντιμετωπιστεί η αναντιστοιχία των δεξιοτήτων των εργαζομένων και των νέων αναγκών που συνεχώς αναδύονται στην αγορά εργασίας, μέσα από πολιτικές οι οποίες θα εφοδιάζουν τον εργαζόμενο πληθυσμό με τις σωστές «πράσινες» δεξιότητες. Σύμφωνα με μελέτες, εκατομμύρια άνθρωποι θα εργαστούν στο νέο αυτό μοντέλο, με έμφαση στις «πράσινες» και βιώσιμες πρακτικές, με την Ελλάδα να έχει την ευκαιρία να καταγράψει το 4ο υψηλότερο ποσοστό αύξησης απασχόλησης στην ΕΕ, με την εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα (EuroFound, 2019).
2. Έλλειψη εξειδικευμένου, με ψηφιακές δεξιότητες, προσωπικού – έλλειψη εργατικού δυναμικού – Μετακλήσεις εργαζομένων από τρίτες χώρες
Οι ΜμΕ εξακολουθούν να αναφέρουν δυσκολίες πρόσληψης προσωπικού με δεξιότητες προσαρμοσμένες στις ανάγκες τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να επενδύσουμε στην εκπαίδευση και μαθητεία. Είναι τα καλύτερα μέσα για να εκπαιδεύσουμε, αλλά και να μετεκπαιδεύσουμε, άτομα στην εργασία και να διασφαλίσουμε ομαλές μεταβάσεις από το σχολείο στην εργασία. Όλοι οι εργοδότες θεωρούν τις ψηφιακές δεξιότητες ως απαραίτητες, δεδομένου ότι η ψηφιοποίηση της εργασίας επιταχύνεται σε όλους τους τομείς. Αφορά νέους και, επίσης, ενήλικες που χρειάζονται βελτίωση δεξιοτήτων για να είναι κατάλληλοι στην πρόσβαση και πρόοδο στην αγορά εργασίας.
Το Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς συμμερίζεται πλήρως την άποψη ότι είναι καιρός να εντατικοποιήσουμε τις επενδύσεις στις δεξιότητες των ανθρώπων. Περισσότερο από ποτέ, όλοι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία και τους πόρους που διαθέτουμε για να ενισχύσουμε την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων. Είναι θετικό το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις ζητούν υποστήριξη για την ενίσχυση της απόκτησης δεξιοτήτων, ευθυγραμμισμένες με τις ταχύτατα μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Το Επιμελητήριο έχει καταστεί γνώστης του προβληματισμού επιχειρήσεων-μελών του για έλλειψη εργατικού δυναμικού.
Όσον αφορά στις μετακλήσεις εργαζομένων από τρίτες χώρες δέον όπως υπάρξει διεύρυνση προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες επιχειρήσεων.
3. Προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα
Η προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα παραμένει μείζονος σημασίας θέμα, τόσο για τη ναυτιλία των Ελλήνων, όσο και για την παγκόσμια, καθώς, μελέτες που έχουν γίνει, έχουν δείξει ότι, προσεχώς, περισσότερους από 40.000 αξιωματικούς θα πρέπει να «παράγει» παγκοσμίως η ναυτιλιακή βιομηχανία σε ετήσια βάση μέχρι το 2030, ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα επαρκούν οι ναυτικοί προκειμένου να κινηθούν τα πλοία. Την ίδια στιγμή, η «πράσινη μετάβαση» θα απαιτούσε εκπαίδευση 300.000 ναυτικών για να εργαστούν με νέα πράσινα καύσιμα μέχρι τα μέσα του αιώνα. Η πιο φιλόδοξη, πλήρης απαλλαγή από τον άνθρακα, σε ολόκληρη τη βιομηχανία μέχρι το 2050, θα απαιτούσε πρόσθετη εκπαίδευση για 450.000 ναυτικούς μόνο μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, συν άλλους 800.000 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030. Κατά συνέπεια, η προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα, αλλά και η εκπαίδευση και μετεκπαίδευση για την κάλυψη των απαιτήσεων του στόλου των εμπορικών πλοίων, και όχι μόνο, συνιστά μια διαρκή πρόκληση για τη ναυτιλία, όπως επίσης συνιστά πρόκληση και η βελτίωση της αντίληψης πρωτίστως για την κοινωνία, αλλά και για τα κέντρα λήψης αποφάσεων, της σημαντικότητας του έργου της ναυτιλίας σε παγκόσμια κλίμακα. Και με μόνο το στοιχείο ότι σχεδόν το 90% του παγκόσμιου εμπορίου κινείται δια θαλάσσης, δεν αφήνει περιθώρια για παρανοήσεις.
4. Υπερωριακή απασχόληση
Ο αριθμός των επιτρεπόμενων καθ’ έτος υπερωριών είναι εξαιρετικά χαμηλός, με αποτέλεσμα και η επιχείρηση να μην εξυπηρετείται και οι εργαζόμενοι να μην αποκτούν περισσότερο εισόδημα αυτούς τους κρίσιμους καιρούς, ώστε να καλύψουν ανάγκες τους, δεδομένου ότι, έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχουν διαθέσιμοι στην περιοχή άνεργοι.
5. Αναρρωτικές άδειες
Έλλειψη μηχανισμών ελέγχου λήψης αναρρωτικών αδειών. Επιχείρηση-μέλος μας αναφέρει περίπτωση παράτασης αδείας εργαζομένου για οσφυαλγία, που αφορά σε χρόνο κατά τον οποίο δεν ήταν στην Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό (όλα τα στοιχεία, στη διάθεση του Υπουργείου).
6. Ψηφιακή Κάρτα εργασίας
α) Ναυτιλία: Επιχείρηση-μέλος μας αναφέρει ότι, η κάρτα εργασίας δεν εξυπηρετεί καθόλου τις επιχειρήσεις που έχουν σχέση με τη Ναυτιλία. Δεν είναι δυνατόν να χάσει πλοίο άγκυρα και να κινδυνεύει, ή, σε περίπτωση κακοκαιρίας, να χρειαστεί κάβους για να μην χτυπήσει σε βράχια και να μην δραστηριοποιηθούμε νύχτα, Κυριακή ή Σάββατο. Υπενθυμίζουμε το γεγονός της μεγάλης ρύπανσης, όταν σχετικές εταιρίες μας ζήτησαν, στις 5:00 π.μ., να τους παραδώσουμε σχετικά υλικά. Που θ’ ανακοινώσει κανείς, τέτοια ώρα, έκτακτη υπερωρία; Υπάρχει περίπτωση να μπει ελεγκτής σε Ναυτιλιακή Εταιρία 8:00 ή 9:00 το βράδυ και να μην υπάρχουν εργαζόμενοι, οι οποίοι, λόγω εκτάκτων γεγονότων ανά την υφήλιο, μπορούν να βγαίνουν από το δηλωθέν πρόγραμμα απασχόλησης; Ο προηγούμενος νόμος έγινε χωρίς διαβούλευση με ομάδες επιχειρήσεων – εργαζομένων με ιδιαίτερη ανάγκη, παρά μόνο με τους εκπροσώπους εμπορικών καταστημάτων, super market, τράπεζες που, από την φύση της δουλειάς, είναι απλή η χρήση κάρτας.
β) Αλλαγές για επιχειρήσεις με έως 20 εργαζόμενους: Κατάργηση της ανάρτησης στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ μιας σειράς εντύπων για τις επιχειρήσεις που θα επιλέξουν να εφαρμόσουν ταχύτερα την ψηφιακή κάρτα εργασίας, με στόχο τον περιορισμό της γραφειοκρατίας, δεδομένου ότι, μέσω της ψηφιακής κάρτας, το πραγματικό ωράριο των μισθωτών θα απεικονίζεται σε πραγματικό χρόνο στο σύστημα «Εργάνη».
γ) Εφαρμογή στις εταιρείες logistics και γενικότερα στη θαλάσσια εφοδιαστική αλυσίδα – Ωράρια οδηγών στις μεταφορές: Υπάρχει προβληματισμός από την πλευρά των επιχειρήσεων καθώς τα ωράρια εργασίας ενίοτε επεκτείνονται εξαιτίας του κυκλοφοριακού φόρτου ή προβλημάτων προγραμματισμού στις φορτοεκφορτώσεις. Αντίστοιχα στον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα και στη θαλάσσια εφοδιαστική αλυσίδα καταγράφεται αντίστοιχος προβληματισμός καθώς στις περισσότερες των περιπτώσεων απαιτούνται δράσεις επείγοντος χαρακτήρα καθώς πλοία απαιτούν στις προσεγγίσεις τους τροφοεφόδια ή ανταλλακτικά.
7. Αναγνώριση της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος, σε θεσμικό κοινωνικό εταίρο
Επαναφέρουμε την πρόταση αναγνώρισης της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος, σε θεσμικό κοινωνικό εταίρο, ως τριτοβάθμιο όργανο των Περιφερειακών Επιμελητηριακών Συμβουλίων και των 59 Επιμελητηρίων της Χώρας, χωρίς να λαμβάνει κρατική επιχορήγηση.
Προτείνω και εγώ, να υποχρεώνονται οι εργοδότες στην ανάρτηση στο «ΕΡΓΑΝΗ» των μηνιαίων αποδείξεων μισθοδοσίας (ενδεχομένως μαζί με τις Α.Π.Δ.-έστω ένα μήνα μετά) ώστε να ξέρουν οι εργαζόμενοι αναλυτικά, από πού προκύπτει το ποσό που τους κατατίθεται στην τράπεζα ως μηνιαία αμοιβή (Επειδή ως γνωστόν οι περισσότεροι εργοδότες δεν δίνουν αποδείξεις μισθοδοσίας…
Για την Ομοσπονδία και τους εργαζόμενους που εκπροσωπούμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι τουλάχιστον απαράδεκτο. Θα κάνουμε ότι περνάει απ’ το χέρι μας για να υποχρεώσουμε την κυβέρνηση να το πάρει πίσω γιατί παρά τον υπερτονισμό κάποιων, δήθεν, ελέγχων που προβλέπει, έρχεται να ολοκληρώσει το έγκλημα της κατάργησης του 8ωρου-5νθήμερου-40ωρου.
Να γυρίσει τις εργασιακές σχέσεις ένα αιώνα πίσω, τότε που οι εργαζόμενοι δούλευαν “ήλιο με ήλιο”, χωρίς ωράρια και δικαιώματα για ένα κομμάτι ψωμί.
Μετά τις απλήρωτες υπερωρίες του νόμου Χατζηδάκη φέρνει τη δουλειά μέχρι τις 13 ώρες σε δύο και τρείς εργοδότες. Χωρίς τη καταβολή προσαυξήσεων για υπερεργασία και υπερωρία, εφόσον με διαφορετικούς ΑΦΜ οι εργοδότες θα μπορούν να απασχολούν τον ίδιο εργαζόμενο μέχρι και 13 ώρες την ημέρα και με τα διαλλείματα εκτός ωραρίου.
Το πενθήμερο γίνεται εξαήμερο όχι μόνο στις επιχειρήσεις συνεχούς εργασίας αλλά και σε όσες λειτουργούν με βάρδιες. Το νομοσχέδιο δεν προβλέπει πουθενά δεύτερο ρεπό, που σημαίνει δουλειά μέχρι 68 ώρες την εβδομάδα, με το διάλλειμα εκτός του ωραρίου, με όριο τις 78 ώρες αν υπολογίσουμε την πολλαπλή εργασία. Έτσι, ενώ μέχρι σήμερα όταν έλειπαν χέρια από τις επιχειρήσεις γίνονταν προσλήψεις, τώρα υλοποιείται η πάγια απαίτηση των βιομηχάνων να ξεζουμίζουν το προσωπικό τους μέχρι τελικής πτώσης.
Με το νομοσχέδιο παίρνει τέλος και η υποχρέωση των επιχειρήσεων να καταχωρούν στο Πληροφοριακό Σύστημα τις αλλαγές στο ωράριο και τις υπερωρίες πριν την έναρξή τους, ενώ η διευθέτηση του χρόνου εργασίας πλέον θα γίνεται με εντολή του εργοδότη και όχι μετά από αίτημα του εργαζόμενου, όπως ίσχυε.
Και βέβαια μπορεί να φανταστεί ο καθένας τι σημαίνουν όλα αυτά για τον κλάδο μας, όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε μηχανές που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και εξειδίκευση, σε δύσκολες συνθήκες, αναπνέοντας χνούδια από το χαρτί και κόλλες, μελάνια και διαλύτες ή περνούν απ’ τη πλάτη τους τόνοι εφημερίδων. Τους κινδύνους για τη ζωή και την υγεία τους, τα εργατικά ατυχήματα που φέρνουν τα ωράρια λάστιχο και η εργασία των 12 και 13 ωρών.
Παράλληλα έρχονται να εφαρμοστούν και οι ποιο νοσηρές μορφές εκμετάλλευσης, όπως οι συμβάσεις “μηδενικών ωρών” και η εργασία “κατά παραγγελία”, στις οποίες οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν πότε και πόσες ώρες θα δουλεύουν, με τι μισθό, αλλά θα βρίσκονται πάνω απ’ το κινητό τους περιμένοντας το SMS του εργοδότη.
Κερασάκι στη τούρτα στο νομοσχέδιο, η ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης, η κατοχύρωση του “δικαιώματος” στην απεργοσπασία που αν μη τι άλλο δείχνει πόσο τους φοβίζει το εργατικό κίνημα.
Όμως προστασία της εργασίας δεν σημαίνει φυλάκιση και πρόστιμο στους εργαζόμενους που αγωνίζονται αλλά μείωση του εργάσιμου χρόνου με αυξήσεις στους μισθούς, μόνιμη και σταθερή δουλειά με σταθερό ημερήσιο χρόνο. Όλα αυτά δηλαδή που για την κυβέρνηση είναι ιδεοληψίες, εμπόδιο στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, στα οποία πρέπει οι εργαζόμενοι να θυσιάζουμε κάθε μας δικαίωμα.
Προτείνω
να υποχρεώνονται οι εργοδότες στην ανάρτηση στο «ΕΡΓΑΝΗ» των μηνιαίων αποδείξεων μισθοδοσίας (ενδεχομένως μαζί με τις Α.Π.Δ.-έστω ένα μήνα μετά) ώστε να ξέρουν οι εργαζόμενοι αναλυτικά, από πού προκύπτει το ποσό που τους κατατίθεται στην τράπεζα ως μηνιαία αμοιβή (Επειδή ως γνωστόν οι περισσότεροι εργοδότες δεν δίνουν αποδείξεις μισθοδοσίας).
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Πάτρας είναι ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά με τον προκλητικό τίτλο «για τους διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην ΕΕ».
Πρόκειται για ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα που ενσωματώνει τις χρόνιες απαιτήσεις των εργοδοτών και σκοπό έχει την περαιτέρω εργασιακή εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Θέλει να νομιμοποιήσει την κατάργηση του 5νθημέρου και του 8ωρου , εισάγει νέες μορφές συμβάσεων ευέλικτης και μερικής απασχόλησης στους εργαζόμενους καθώς επίσης κτυπάει το δικαίωμα στην απεργία.
Κύριοι της κυβέρνησης και οι συνοδοιπόροι σας δεν είναι πρόοδος η εργασία 13 και πλέον ώρες της ημέρας για να μπορέσουμε να ζήσουμε τις οικογένειες μας , δεν είναι πρόοδος και εξέλιξη οι συμβάσεις <> θα σε χρειαστεί ο εργοδότης για να σε ξεζουμίσει <>, και φυσικά δεν είναι πρόοδος η ποινικοποίηση του δικαιώματος στην απεργία κάτι που αποδεικνύει το διαχρονικό ότι οι αντεργατικοί νόμοι πάνε χέρι – χέρι με την καταστολή των αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης.
Πρόοδος και σύγχρονο δικαίωμα είναι να μπορεί κάθε εργαζόμενος να ζει με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και το μισθό του , πρόοδος είναι να οι εργαζόμενοι να έχουν ελεύθερο χρόνο και να μπορούν να απολαμβάνουν μαζί με τις οικογένειες τους ότι μπορεί να τους προσφέρει η άνοδος της επιστήμης και η παραγωγικότητα της εργασίας κάτι που εσείς , η κυβέρνηση αυτή αλλά και όλες οι προηγούμενες μαζί με τους εργοδότες και τους επιχειρηματικούς ομίλους θέλετε να μας το στερήσετε για να έχετε στην διάθεση σας όλη την ζωή μας και να μας ξεζουμίζετε με την ησυχία σας μέχρι τελευταία μας στιγμή, κυβέρνηση και εργοδότες .
Όλα αυτά αποτελούν αιτία πολέμου για το εργατικό κίνημα και να γνωρίζετε ότι το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Πάτρας μαζί με τα σωματεία μέλη του θα αγωνιστούμε να μην κατατεθεί καν αυτό το νομοσχέδιο στη βουλή , αλλά και αν κατατεθεί και ψηφιστεί ο αγώνας μας θα γίνει πιο δυνατός έτσι ώστε να το καταργήσουμε στους χώρους δουλειάς και να το στείλουμε εκεί όπου ανήκει ..στα σκουπίδια.
Δεν θα δεχτούμε τον εργασιακό μεσαίωνα που θέλετε να μας επιβάλλετε , θα παλέψουμε για να σπάσουμε την προπαγάνδα σας ότι το νομοσχέδιο είναι καλό για τους εργαζόμενους και εξυπηρετεί τα συμφέροντα μας ..τα μόνα συμφέροντα που εξυπηρετεί είναι των εργοδοτών και κανένας από τους εργαζόμενους δεν πρόκειται να το αποδεχτεί .
Ζητάμε να αποσυρθεί τώρα το κατάπτυστο νομοσχέδιο ως απαράδεκτο από τους εργαζόμενους , να μην το καταθέσετε καν στη βουλή .
Συμφωνω σε όλα με την » ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΓΑΛΑΚΤΟΣ»
Ανακοίνωση της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου για το Νέο Εργασιακό Νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και της κυβέρνησης που έχει φέρει σε διαβούλευση
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ!
Νέο χτύπημα στα εργασιακά μας δικαιώματα φέρνει το αντεργατικό τερατούργημα που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο εργασίας. Το νομοσχέδιο αυτό με τον προκλητικό τίτλο «για τους διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην ΕΕ έρχεται να νομιμοποιήσει την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, ενώ για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση νομοθετεί κατά παραγγελία των επιχειρηματικών ομίλων.
Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να προστεθεί στις δεκάδες μορφές ευέλικτης απασχόλησης που υπάρχουν ήδη και έχουν ως αποτέλεσμα οι 2 στις 3 προσλήψεις κάθε έτος να είναι ευέλικτες, να έχουμε πάνω από 6.000 απολύσεις εργαζομένων καθημερινά! Συμπληρώνει τις αντιδραστικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με στόχο την πλήρη κατάργηση του 8ωρου – 5νθήμερου – 40ωρου. Συγκεκριμένα νομιμοποιεί τις 13 ώρες δουλειά την ήμερα, τις συμβάσεις μηδενικών όρων “zero hour contracts”, τις συμβάσεις “κατά παραγγελία”, την 6ήμερη εργασία.
Μάλιστα η κυβέρνηση της ΝΔ τολμάει να εμφανίσει ως δικαίωμα και επιλογή μας το ξεζούμισμά μας 13 ώρες την ήμερα σε περισσότερους από ένα εργοδότη.
Ας σκεφτούμε ποιος νέος άνθρωπος ποιος γονιός, ποια μητέρα εμποροϋπάλληλος, ποιος εργάτης στη βιομηχανία, θέλει πραγματικά να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ και γιατί; Μήπως γιατί θέλει να εξασφαλίσει ένα εισόδημα που θα του επιτρέπει να καλύπτει ίσα ίσα τις βασικές ανάγκες του ίδιου και της οικογένειας του;
Ειδικά σε κλάδους όπως το εμπόριο που τα 4ωρα και τα 6ωρα είναι η κύρια μορφή απασχόλησης, που ο 4ώρος καλείται να ζήσει με 350 ευρώ, που η πλειοψηφία των εργαζομένων αμείβεται με των κατώτερο μισθό των 780ευρω μεικτά για το 8ώρο,η δεύτερη δουλειά δεν είναι επιλογή είναι ζήτημα επιβίωσης. Γι΄ αυτό και συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των συναδέλφων που αναγκάζεται να δουλέψει σε 2 και 3 εργοδότες.
Δεν πείθει κανέναν μας ο υπ.εργασίας δήθεν ότι το νομοσχέδιο αυτό έρχεται για να προστατέψει τους εργαζόμενους και να πατάξει τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Ας κάνει μια βόλτα λοιπόν ο υπ.εργασίας με το ΣΕΠΕ που η ίδια κυβέρνηση έχει υποβαθμίσει και υποστελεχώσει πλήρως , να δει τι πραγματικά συμβαίνει στους χώρους εργασίας. Να δει εργαζόμενους να χτυπάνε την κάρτα τους στην ώρα τους αλλά να συνεχίζουν να δουλεύουν , να φτάνει Σάββατο και να μη γνωρίζουν οι εμπορουπάλληλοι και οι εμπορουπαλλήλισες το πρόγραμμα εργασίας της επόμενης εβδομάδας, να χτυπάει το τηλέφωνο ενώ έχεις ρεπό και να σε καλεί ο εργοδότης να δουλέψεις διότι έχει πολλή δουλειά και δε βγαίνει και μάλιστα να σε αναγκάζει να μη φοράς το διακριτικό του εργαζόμενου (ταμπελάκι ή στολή) για να μην σε αναγνωρίσουν σε περίπτωση ελέγχου. Να είσαι ταμίας με ωράριο 8-4 σε πολυκατάστημα και να κάνεις διάλειμμα στις 8.30 (αν κάνεις) διότι μετά θα έρθουν τα γκρουπ με τουρίστες και θα πρέπει να είναι όλα τα ταμεία ανοικτά. Αυτά και άλλα πολλά βιώνουμε καθημερινά οι εργαζόμενοι στα πολυκαταστήματα, στις αποθήκες, στα super market κ.α.
Ξέρουμε λοιπόν από πρώτο χέρι τι σημαίνει στον κλάδο να δουλεύεις όποτε και για όσο θέλει η εργοδοσία με προγράμματα και ωράρια λάστιχο , να σε ξεζουμίζουν όλο το χρόνο με «ασπρόμαυρες ημέρες» μαύρες Παρασκευές, Λευκές Νύχτες, και ακόμα πιο μαύρες Κυριακές και events που εξασφαλίζουν στους επιχειρηματίες του κλάδου ακόμα περισσότερα κέρδη και στους εργαζόμενους ασταμάτητη ορθοστασία, ατελείωτες υπερωρίες και εξόντωση.
Αντίστοιχα στους κλάδους της βιομηχανίας , όπου το 5νθήμερο (όπου υπάρχει) θα είναι πλέον παρελθόν αφού με το νέο νομοσχέδιο νομιμοποιείται η 6ήμερη εργασία καθώς όλα τα εργοστάσια χημικής είναι 24ης ή/και συνεχόμενης λειτουργίας.
Ήδη οι εργάτες στα εργοστάσια σακατεύονται καθημερινά καθώς τα μέτρα ασφάλειας είναι ελλειπή έως ανύπαρκτα αφού ακόμα και το πιο απλό, τα button ασφαλείας σε πολλές μηχανές δεν λειτουργούν. Αν λοιπόν τα εργατικά ατυχήματα είναι τόσο συχνά σήμερα, ας φανταστούμε τι θα γίνει όταν ένας εργαζόμενος αναγκάζεται να δουλεύει 13 ώρες! Ειδικά όταν μιλάμε για εργαζόμενους που στη βάρδια τους κάνουν τη δουλειά για 2 και 3 άτομα από την έλλειψη προσωπικού κ έχουν σε λειτουργία 3-4 μηχανές.
Δεν είναι επιλογή του εργάτη να μην βλέπει την οικογένεια του, , επειδή η παραγωγή δεν πρέπει να «σπάσει» ούτε σε γιορτές ούτε σε αργίες. Ούτε είναι επιλογή τους να δουλεύουν με τους μισθούς του 2011 την ίδια ώρα που με τις συμβάσεις μηδενικών ωρών θα πάψουν να ισχύουν κ τα ελάχιστα που έχουν απομείνει ως κατακτήσεις στους εργαζόμενους στη βιομηχανική ενώ ταυτόχρονα οι μεγαλοβιομήχανοι βγάζουν αμύθητα κέρδη στις πλάτες των εργατών.
Βέβαια οι συμβάσεις μηδενικών/ ελάχιστων ωρών αποτελεί και άλλο ένα δωράκι της κυβέρνησης στους εργοδότες στο εμπορίου και τα super market παρέχοντας εργαζόμενους μιας χρήσης που θα καλούνται για δουλειά και θα έχουν μεροκάματο μόνο στα εορταστικά ωράρια, και στις ημέρες και τα event που υπάρχει μεγάλη αγοραστική κίνηση ενώ το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων ξεχειλώνεται μέχρι τα ξημερώματα.
Το μεγαλύτερο όμως δώρο της κυβέρνησης στην εργοδοσία είναι το δικαίωμα που τους δίνει να μην καταχωρούν στο ΕΡΓΑΝΗ τις αλλαγές ή την τροποποίηση του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή της υπερωριακής απασχόλησης πριν από την έναρξη πραγματοποίησής τους λόγω εφαρμογής της ψηφιακής κάρτας.
Αν δηλαδή μέχρι σήμερα μαθαίναμε την αλλαγή του προγράμματος μας λίγες ώρες πριν πιάσουμε δουλειά ή ότι θα κάνουμε υπερωρία το μαθαίναμε στην διάρκεια της βάρδιας μας τώρα απλά θα περιμένουμε τον εργοδότη να μας δώσει το ελεύθερο να σχολάσουμε κάποια στιγμή μέσα στη μέρα άγνωστη.
Αυτά όλα είναι επιλογή μας , είναι ελευθερία ή μήπως είναι νομιμοποίηση του εργασιακού μεσαίωνα που ήδη ζούμε;
Όλοι αυτοί που δε λογαριάζουν τις ζωές μας μπροστά στα κέρδη τους όμως, έχουν έναν πολύ ισχυρό αντίπαλο με τον οποίο δεν ξεμπερδεύουν εύκολα όσα νομοσχέδια κι αν περάσουν .Και δεν είναι άλλος από τη δύναμη που έχουμε οι εργαζόμενοι με την οργάνωση μας, τους αγώνες μας, τα σωματεία μας να επιβάλλουμε το δίκιο μας, να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας. Η ΕΙΥΗ έχει πολλά τέτοια παραδείγματα με πιο πρόσφατο την αναγνώριση τριετιών εμπορουπαλλήλισας σε κατάστημα βρεφικών ειδών γνωστής αλυσίδας με σημαντική αύξηση στο μισθό της, η οποία μάλιστα είχε δεχτεί και προειδοποίηση απόλυσης την οποία ο εργοδότης απέσυρε μετά την παρέμβαση του σωματείου.
Αυτά φοβούνται οι εργοδότες και γι’ αυτό οι προστάτες τους (βλέπε κυβερνήσεις πρώην και νυν) σε κάθε αντεργατικό έκτρωμα προσθέτουν διατάξεις για τη συνδικαλιστική δράση ώστε να εξασφαλίσουν σιγή νεκροταφείου. Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο προβλέπεται μάλιστα η ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης με την επιβολή προστίμου και ποινή φυλάκισης, σε όσους ασκήσουν «ψυχολογική πίεση» ή εμποδίσουν τους απεργοσπάστες, να εισέλθουν στο χώρο δουλειάς.
Δεν θα τους περάσει! Κανένας μας να μη συμβιβαστεί με αυτούς τους όρους εργασίας , με τη ζωή χωρίς αξιοπρέπεια. Κανένας δεν πρέπει να μείνει απαθής το δίκιο είναι με το μέρος μας. Οργανωνόμαστε στο σωματείο μας, στους χώρους δουλειάς μας με συνελεύσεις συσκέψεις για να δώσουμε μια ηχηρή δυναμική απάντηση στα σχέδια τους!
Οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας για να μην περάσει αυτό το τερατούργημα!
Διεκδικούμε :
5νθήμερο -7ωρο-35ωρο
Υπογραφή και εφαρμογή Συλλογικών συμβάσεων εργασίας με αύξησης στους μισθούς.
Καθορισμένο ωράριο με βάση την Συλλογική Σύμβαση
Ξεπάγωμα και αναγνώριση των τριετιών
Μετατροπή όλων των συμβάσεων μερικής απασχόλησης σε πλήρους.
Απαγόρευση των σπαστών ωραρίων.
Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας
Αυστηρό καθορισμό πόστων και αρμοδιοτήτων ανά ειδικότητα.
Μηνιαίο πρόγραμμα εργασίας με κυλιόμενα ρεπό και σταθερές εβδομαδιαίες βάρδιες.
Μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς με ευθύνη της εργοδοσίας
Δεν πρόκειται να δουλεύουμε νύχτα με νύχτα για όσο βαστάνε τα πόδια μας προκειμένου να αυξάνονται τα ματωμένα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Ήδη αυτά τα ωράρια, εμείς οι εργαζόμενοι της Ιδιωτικής Υγείας & Πρόνοιας, τα έχουμε νιώσει στο πετσί μας με αφορμή τον COVID και δεν προτιθέμεθα να τα «μονιμοποιήσουμε».
Δεν είναι «ελευθερία» επιλογής ή να δουλεύεις ένα 8ωρο και να πεινάς ή δύο και να φεύγεις πριν την ώρα σου!
Απαιτούμε την απόσυρση του Νομοσχεδίου τώρα. Δεν θα επιστρέψουμε στο μεσαίωνα για χάρη σας!!!
Οι θέσεις της Συνδικαλιστικής Οργάνωσης του κλάδου Τροφίμων – Ποτών για το Νέο Εργασιακό Νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και της κυβέρνησης που έχει φέρει σε διαβούλευση
Με τη δράση και τις διεκδικήσεις του εγχώριου και διεθνούς εργατικού κινήματος στις αρχές του 19ου αιώνα θεσπίστηκαν όρια στην εργασία που σε ένα βαθμό προστάτευαν τους εργαζόμενους από τις ατελείωτες ώρες δουλειάς, την καταπόνηση του ανθρώπινου οργανισμού κτλ. Οι αγώνες αυτοί ήταν η συνέχεια της κατάκτησης του 8ωρου για πρώτη φορά στον κόσμο το 1886 στο Σικάγο μετά τις μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις που κάθε Πρωτομαγιά τιμά η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο.
Το 1920 με το νόμο 2269 ορίστηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας η 8ωρη ημερήσια εργασία ενώ ακολούθησαν παρόμοια νομοθετήματα ως αποτέλεσμα των διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος στη χώρα μας. Σε κλάδους που υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα διεκδικήθηκαν και επιτεύχθηκαν ακόμα καλύτεροι όροι εργασίας, όπως στους οικοδόμους το 7ωρο.
Είναι προφανές ότι μαζί με τη μείωση των όρων εργασίας διεκδικήθηκαν και αποδοχές τέτοιες που οι εργαζόμενοι με τις οικογένειές τους να μπορούν να επιβιώσουν ώστε αυτές οι κατακτήσεις να μπορούν να εφαρμοστούν και στην πράξη. Βασικό ρόλο στην εναρμόνιση των μισθών με τα ωράρια είχε η υπογραφή επιχειρησιακών και κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Τα τελευταία χρόνια όλες οι κυβερνήσεις επιτίθενται σε όλα τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα γυρίζοντας τον τροχό της ιστορίας προς τα πίσω.
Εν έτη 2023 αντί η συζήτηση να γίνεται για την περαιτέρω μείωση του εργάσιμου χρόνου λόγω και της τεράστιας προόδου της επιστήμης, της τεχνολογίας, της τεχνικής, της αυτοματοποίησης, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατία έδωσε στη δημοσιότητα για διαβούλευση νομοσχέδιο που περιέχει την αύξηση των όρων εργασίας μάλιστα σε περισσότερους τους ενός εργοδότη. Δηλαδή νομοθετείται ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να επιβιώσουμε με έναν μισθό που είναι αποτέλεσμα της αντεργατικής – αντιλαϊκής πολιτικής που έχουν εφαρμόσει όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια.
Το νομοσχέδιο επιδιώκει την περαιτέρω μείωση της αμοιβής της εργασίας με διάφορους τρόπους. Σε περιπτώσεις που υπάρχουν υπερωρίες που πληρώνονται με προσαύξηση 40% ή 60% ή 120%, τώρα αυτή η εργασία θα μπορεί να παρέχεται μέσω τρίτης εργολαβικής εταιρείας χωρίς όμως να αμείβεται υπερωριακά καθώς θα είναι εργασία σε άλλο εργοδότη. Σε περιπτώσεις εργασίας την 6η εργάσιμη ημέρα της εβδομάδα που συνήθως αμείβεται με προσαύξηση 120%, τώρα θα αμείβεται με 40% ενώ είναι πολλά ακόμα τα παραδείγματα που θα μπορούσαν να προβλεφθούν από τώρα και σίγουρα περισσότερα θα προκύψουν αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο.
Ποινικοποιεί το δικαίωμα στην απεργία και στην υπεράσπιση της από τους εργαζόμενους. Ενισχύει την εργοδοσία να φτιαξει συγκροτημένους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς καθώς είναι φανερο ότι δρα από θέση ισχύος απέναντι στους εργαζόμενους.
Η Ομοσπονδίας μας απαιτεί την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου που συνεχίζει την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα όλων των κυβερνήσεων και υποβαθμίζει τη ζωή των εργαζομένων για να αυγατίσουν τα κέρδη των λίγων. Αν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο γίνει νόμος θα είναι ένα ακόμα διαρκές έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης που θα στοιχίσει ακόμα και περισσότερες ζωές εργαζομένων καθώς είναι γνωστό ότι τα περισσότερα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα ή όπως τα λέμε εμείς εργοδοτικά εγκλήματα, γίνονται συνήθως μετά το 8ωρο που αυξάνεται η κόπωση, μειώνεται η συγκέντρωση.
Για την ομοσπονδία μας το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι τουλάχιστον απαράδεκτο. καλούμε το υπουργείο και την κυβέρνηση να το πάρει πίσω και να ικανοποιήσει τις διεκδικήσεις των εργαζομένων του κλάδου, πρώτα και κύρια με την υπογραφή κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς και τα δικαιώματα.
Δεδομένου ότι πλέον μία πολύ μεγάλη μερίδα των πολιτών πάσχουν από Σκλήρυνση κατά Πλάκας, θα πρέπει στο πλαίσιο του παρόντος νομοσχεδίου να εξεταστούν τα κριτήρια εργασίας και οι διευκολύνσεις που μπορούν και πρέπει να παρασχεθούν στους πάσχοντες.
Ειδικότερα, η Σκλήρυνση κατά Πλάκας είναι μία χρόνια φλεγμονώδης, αυτοάνοση,
απομυελινωτική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος. Κάθε άτομο με
Σκλήρυνση κατά Πλάκας παρουσιάζει διαφορετικά συμπτώματα και πρόκειται για μία
νόσο η οποία χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις και από ακανόνιστη έναρξη
και διάρκεια των συμπτωμάτων. Οι συνθήκες εργασίας και το εργασιακό περιβάλλον
των ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας χρειάζεται συχνά να προσαρμόζονται
ανάλογα με την κατάσταση της υγείας τους.
Η Κοινοτική οδηγία 78/2000 (Ν. 3304/05) περί ίσης μεταχείρισης καλύπτει όλα τα
Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ) επομένως και τα Άτομα με Σκλήρυνση κατά
Πλάκας. Κατοχυρώνει την ίση μεταχείριση και ενσωματώθηκε στην Ελληνική
νομοθεσία, με το Ν. 3304/05 / ΦΕΚ16/27-1-2005. Πιο συγκεκριμένα, απαγορεύει
κάθε είδους διάκριση – άμεση, έμμεση παρενόχληση, εντολή- στον τομέα της
εργασίας και της απασχόλησης.
Δεν θεωρεί ως άνιση μεταχείριση: τη λήψη, ή η διατήρηση ειδικών μέτρων υπέρ
των ΑΜΕΑ, με σκοπό την πρόληψη ή την αντιστάθμιση των μειονεκτημάτων
τους καθώς και τη θέσπιση μέτρων που αποβλέπουν στη δημιουργία ή τη
διατήρηση προϋποθέσεων ή διευκολύνσεων για τη διαφύλαξη ή την
ενθάρρυνση της ένταξης τους στην απασχόληση και την εργασία. Περιλαμβάνει
ειδικές διατάξεις για τα ΑΜΕΑ, όπως την πρόβλεψη για εύλογες προσαρμογές για τα
ΑΜΕΑ, όπου ο εργοδότης υποχρεώνεται στη λήψη όλων των ενδεδειγμένων κατά
περίπτωση μέτρων, προκειμένου τα ΑΜΕΑ να έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε
θέσεις εργασίας, να ασκούν αυτήν και να εξελίσσονται, καθώς και δυνατότητα
συμμετοχής στην επαγγελματική κατάρτιση, εφόσον τα μέτρα αυτά δεν
συνεπάγονται δυσανάλογη επιβάρυνση για τον εργοδότη.
Δεδομένου ότι η Πολιτεία έχει χρέος να σέβεται τα δικαιώματα των πασχόντων με
Σκλήρυνση κατά Πλάκας και γενικά των ατόμων με αναπηρία για μια υγιή, αξιοπρεπή
διαβίωση, θεωρείται απαραίτητη η λήψη ειδικού μέτρου για την παραχώρηση της
δυνατότητας στα άτομα που πάσχουν από Σκλήρυνση κατά Πλάκας να προσέρχονται
στην εργασία τους μία (1) ώρα αργότερα από την έναρξη του ωραρίου τους, λόγω
ακριβώς της δυσκολίας προσαρμογής του οργανισμού– ιδίως τις πρωϊνές ώρες – για
τις υποχρεώσεις της ημέρας.
Το ίδιο σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να ισχύει σε περιόδους κατά τις οποίες στη
χώρα μας αναπτύσσονται υψηλές θερμοκρασίες, καθώς σύμφωνα με μελέτες, μεταξύ
60% και 80% των ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας εμφανίζουν νευρολογικά
συμπτώματα μικρής διάρκειας όταν η θερμοκρασία του σώματός τους αυξάνεται. Η
ευαισθησία στη ζέστη μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και με μικρές μεταβολές της
θερμοκρασίας των εσωτερικών ιστών και ονομάζεται φαινόμενο Uhthoff. Η
ευαισθησία στη ζέστη γίνεται συνήθως πιο εμφανής καθώς αυξάνει η διάρκεια
νόσησης από Σκλήρυνση κατά Πλάκας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά τους
καλοκαιρινούς μήνες, μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα ακόμα και για την εκτέλεση
συνήθων, καθημερινών δραστηριότητων.
Μια ακόμη ψηφίδα στο αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο των τελευταίων δεκαετιών με στόχο οι ελληνικές επιχειρήσεις να καλυτερέψουν τη θέση τους στο διεθνή ανταγωνισμό.
Νομιμοποεί τον εργασιακό μεσαίωνα και κάνει την μέχρι σήμερα ζουγκλα στους χώρους δουλειάς εργασιακή κανονικότητα.
Ξεπερνάει κατα πολύ το νομοθέτημα (ν.4808/2021) του προκατόχου του.
Γυρνάει τον χρόνο 150 χρόνια πίσω όταν ακόμη το 8ωρο ήταν μακρυνό αιτούμενο των εργαζομένων.
Παλαιότερη Κυβέρνηση θεσμοθέτησε την επιβολή διοικητικών κυρώσεων «κατά δέσμια αρμοδιότητα του Επιθεωρητή Εργασίας που διενήργησε τον έλεγχο», εξουσιοδοτώντας σχετικά τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης να συμπληρώσει τις οριζόμενες παραβάσεις όσο και να εισαγάγει εξαιρέσεις. Σε εφαρμογή εκδόθηκε Υπουργική Απόφαση με θέμα την επιβολή διοικητικών κυρώσεων κατά δέσμια αρμοδιότητα του Επιθεωρητή Εργασίας, στην οποία δεν γινόταν κανείς διαχωρισμός μεταξύ των Επιθεωρητών Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία και των Επιθεωρητών Εργασιακών Σχέσεων.
Με βάση τα παραπάνω, οι Επιθεωρητές Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία προχώρησαν στην επιβολή πλήθους προστίμων για αδήλωτη εργασία, όταν αυτή προέκυπτε κατά τη διενέργεια ελέγχων για θέματα ασφάλειας και υγείας στην εργασία ή κατά τη διερεύνηση εργατικών ατυχημάτων.
Επόμενη όμως Κυβέρνηση αφαίρεσε αυτή την αρμοδιότητα από τους Επιθεωρητές Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία, διατηρώντας την μόνο για την περίπτωση παθόντα εργατικού ατυχήματος. Το ζήτημα αυτό παραμένει κι έτσι οι Επιθεωρητές Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία δεν μπορούν να επιβάλλουν πρόστιμα για αδήλωτη εργασία στην πλειονότητα των υποθέσεων που χειρίζονται και ιδίως στα τεχνικά έργα που σπανίως άλλη υπηρεσία πραγματοποιεί ελέγχους.
ΟΙ ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ 6 ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΈΡΕς ΣΕ 4 ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟ ΘΑ ΧΑΘΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑς ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΚΡΙΒΩς ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΤΩΝ. ΑΠΛΑ Α Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Ο !!!
Παρακαλώ όπως επαναφέρετε το προ 2016 καθεστώς που αφορούσε στην επιλογή ΕΝΟΣ ασφαλιστικού φορέα (με την αντίστοιχη καταβολή ΜΙΑΣ ασφαλιστικής εισφοράς) από τον εργαζόμενο που απασχολούνταν σε 2 εργοδότες.
Κύριε υπουργέ γνωρίζω ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, έχει να κάνει με το εργασιακό περιβάλλον του εργαζόμενου και όχι με τον ασφαλιστικό του βίο. Παρόλα αυτά θα σας αναφέρω το ζήτημα που πιστεύω απασχολεί πολλούς εργαζόμενους που στον ασφαλιστικό τους βίο έχουν ένσημα στα ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΕΙΙΝΑ. Με την διάταξη του 2018 η 2019 για να βγει ένας εργαζόμενος με ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΕΙΙΝΑ στη σύνταξη στα 62 θα πρέπει να έχει 4500 ένσημα από τα οποία στα ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΕΙΙΝΑ τα 3600, τα 1000 τα τελευταία 17 χρόνια. Όμως υπάρχουν εργαζόμενοι όπως εγώ που έχω 4708 ένσημα στα ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΕΙΙΝΑ από το 2018.Όμως άλλαξα εργασία επειδή η εταιρία έκλεισε, και τα ένσημά μου δεν ανήκουν πλέον στα ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΕΙΙΝΑ. Όταν πρώτα ο Θεός φτάσω στα 62 δεν θα με καλύπτει η παραπάνω διάταξη για να βγω στη σύνταξη με ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΕΙΙΝΑ, γιατί θα μου λείπουν από τα 1000 τα τελευταία 17 χρόνια. Ταπεινή μου γνώμη είναι άδικο, πιστεύω ότι μία τροπολογία η οποία θα επιτρέπει στους εργαζόμενους που έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον 4500 ένσημα στα ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΕΙΙΝΑ στο σύνολο του ασφαλιστικού τους βίου να βγαίνουν στη σύνταξη με ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΕΙΙΝΑ, μαζί τα υπόλοιπα ένσημά τους που ανήκουν σε άλλο ασφαλιστικό πακέτο. Το επάγγελμά μου είναι ΧΗΜΙΚΟΣ. Σας ευχαριστώ.
Πρέπει να γίνει κάτι, ώστε όλοι οι υπαλλήλοι των ΕΛΤΑ, που επαναπροσλήφθηκαν με το ν.2190/1994 και δεν ενημερώθηκαν για την εξαγορά του χρόνου ασφάλισης, από κάποιον και για κάποιο λόγο για την ύπαρξη του νόμου, να διεκδικήσουν τα ένσημα που τους αναλογούν. Για το λόγο αυτό, πρέπει να ψηφιστεί ένας νέος νόμος, για όλους αυτούς, να βοηθηθούν οι ταχυδρόμοι.
Γενικό σχόλιο:
Μα είναι δυνατόν να περάσουν όλα αυτά με την λογική «εμένα δεν με πιάνουν τα μέτρα»; Τι κόσμο αφήνουμε πίσω μας; Τα παιδιά μας δεν τα αγαπάμε καθόλου;
Το πνεύμα των τελευταίων εργατικών νομοθετημάτων είναι υποκριτικό εως ειρωνικό. Προσπαθεί να δώσει μια επίφαση ελευθερίας και οικειοθελούς επιλογής ενώ ταυτόχρονα επιβάλλει στον εργαζόμενο βαριούς καταναγκασμούς και κάνει την πάπια απέναντι στην φυσική αλήθεια που βιώνουμε όλοι μας, ότι δηλαδή οι πραγματικές συνθήκες εργασίας ρυθμίζονται από τις σχέσεις εξουσίας ανάμεσα σε αφεντικά και εργάτες.
Αλήθεια, πόσο «ελεύθερος» είναι ένας εργαζόμενος να αποφασίσει να μη δεχτεί συνθήκες γαλέρας;
Τόσο, όσο του επιτρέπουν το στομάχι του, η ανάγκη του για να έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του, οι λογαριασμοί που τρέχουν,τα δάνεια που τον κυνηγούν.
Η δουλειά έως τα 74 έτη έγινε πρόσφατα νόμος με την πρόφαση της συμπλήρωσης των ενσήμων για εργαζόμενους που δεν είχαν κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα. «Δουλευε με τη μαγκούρα στο χέρι» και ίσως λάβεις σύνταξη , ίσως και να την παραδώσεις απευθείας στο γραφείο τελετών.
Εκατόν σαράντα χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου, επαναφέρουν την εργασία των 13 ωρών μέσα στο 24ωρο. Και μάλιστα το διάλειμμα δεν ορίζεται ως εργάσιμος χρόνος,ούτε συνυπολογίζεται ο χρόνος της μετακίνησης προς και από την εργασία! Πόσο προοδευτικό θεωρείται το 2023 να αφιερώνεις 13 ως 15 ώρες τη μέρα σε έναν ή πολλαπλούς εργοδότες για να σου επιτρέπεται να ζεις;
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ!!
Η Ομοσπονδία μας θεωρεί ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κάθε άλλο παρά προάγει την ευημερία των εργαζομένων, αντιθέτως δυσχεραίνει τις εργασιακές σχέσεις και τη ζωή τους. Γιατί:
1. Ελαστικοποιεί περαιτέρω τον εργάσιμο χρόνο,σε πλήρη αντίθεση με την ανάγκη των εργαζόμενων να δουλεύουν με σταθερό ημερήσιο ωράριο, σήμερα είναι ώριμο το 5ήμερο-7ωρο-35ωρο, ώστε να ορίζουν στοιχειωδώς τη ζωή τους. Δυσχεραίνει τη θέση των εργαζομένων, όταν διεκδικούν το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας μέσω ΣΣΕ, απέναντι στους εργοδότες που επιδιώκουν την πλήρη ελαστικοποίηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η στάση των Φαρμακοβιομηχάνων απέναντι στην Ομοσπονδία μας, όταν συζητάμε για τον καθορισμό του ωραρίου εργασίας στην κλαδική ΣΣΕ.
2. Εδραιώνει ως κανονικότητα την ανεπάρκεια των μισθών και επομένως τον καταναγκασμό των εργαζόμενων να κάνουν 2 και 3 δουλειές για να ζήσουν, ενώ το αυτονόητο είναι ότι ο εργαζόμενος πρέπει να έχει ΜΙΑ σταθερή και μόνιμη εργασία με μισθό που να του επιτρέπει να ζει αξιοπρεπώς. Κι εδώ μπαίνουν επιπλέον δυσκολίες στη διεκδίκηση των εργαζόμενων, όπως και στον κλάδο του φαρμάκου, για ΣΣΕ με αξιοπρεπείς μισθούς.
3. Ποινικοποιεί την υπεράσπιση της απεργιακής απόφασης των εργαζομένων, ενισχύοντας στην ουσία τις πιέσεις και τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς της εργοδοσίας που προφανώς βρίσκεται σε θέση ισχύος σε σχέση με τους εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η επίθεση που δέχτηκαν οι απεργοί από τον εργοδοτικό μηχανισμό σε μεγάλη φαρμακοβιομηχανία κατά την κλαδική μας απεργία στις 5/7/2023.
Για την Ομοσπονδία μας (ΟΕΦΣΕΕ) και τους εργαζόμενους που εκπροσωπεί, το πνεύμα και το περιεχόμενο του νομοσχεδίου είναι απαράδεκτο.
Παρακαλούμε πολύ να θεσμοθετηθεί νέος νόμος για την εξαγορά χρόνου ασφάλισης όσων επαναπροσλήφθηκαν με το Ν.2190/1994 παρ.4, άρθρο 3. Πρέπει να στηρίξουμε και να βοηθήσουμε όλους εκείνους τους υπαλλήλους των ΕΛ.ΤΑ., οι οποίοι δεν ενημερώθηκαν για το προηγούμενο νόμο, από τους αρμόδιους για κάποιο λόγο, να πάρουν τα ένσημα, που δικαιούνται.
Να γίνει σεβαστή η απόφαση του ΣΤΕ για την αύξηση της ανταποδοτικής σύνταξης πέραν των 30 ετών ασφάλισης.
Να διορθωθεί η μείωση της ανταποδοτικής σύνταξης άνω των 40 ετών ασφάλισης από το 0,5% που έγινε ( ΑΠΌ ΤΟ 2% ) κατ έτος πέραν των 40 ετών και να γίνει 2,5% κατ έτος.
Οσοι εργαζόμενοι είχαν το δικαίωμα της πλήρης συνταξιοδότησης πριν το 2016 και παρέμειναν στην εργασία να τους υπολογιστεί η κύρια η επικουρική σύνταξη και το εφάπαξ τους με τον νόμο που ίσχυε την ημερομηνία που είχαν το δικαίωμα της πλήρης συνταξιοδότησής τους.
Διφορετικά για λόγους ισότητας του νόμου ( σε όλους τους συνταξιούχους παλαιοί και νέοι η σύνταξή τους υπολογίζετε με τον ίδιο τρόπο ) να καταργηθεί η προσωπική διαφορά των συνταξιούχων και η επιδότησή τους μα αναδρομική ισχύ από την 1-1-2019.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΕ 1833 ΤΟΥ 2021
ΔΕΚΑΕΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΟΦΕΙΛΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
ΟΜΩΣ:
Ούτε ευρώ δεν παραγράφηκε από τα χρέη προς τον ΕΦΚΑ!
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4997:
https://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=20220100219
(ΚΑΙ ΣΤΟ https://www.efka.gov.gr/sites/default/files/2022-12/%CE%A6%CE%95%CE%9A%20%CE%91%20219%202022.pdf?lspt_context=gdpr )
ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 1 ΠΟΥ ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 95 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4387:
https://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=20160100085
ΚΑΙ ΣΤΟ http://elib.aade.gr/elib/view?d=/gr/act/2016/4387
ΚΑΙ ΣΤΟ https://ypergasias.gov.gr/wp-content/uploads/2021/02/%CE%BD.-4387-2016.pdf
(ΑΡΘΡΟ 95 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4387: https://taxpress.gr/archives/43261 )
ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΞΕΝΕΙΤΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΘΩΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 1 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 138 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4270:
https://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=20140100143
(Άρθρο 138 – Διακοπή παραγραφής απαιτήσεων του Δημοσίου ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1:
http://elib.aade.gr/elib/view?d=/gr/act/2014/4270/main/part/4/chp/2/subchp/12/art/138/para/1/
https://www.lawspot.gr/nomikes-plirofories/nomothesia/n-4387-2016/arthro-95-nomos-4387-2016-paragrafi-axioseon-efka
https://www.lawspot.gr/nomikes-plirofories/nomothesia/egkyklios-efka-39-19102017
https://www.lawspot.gr/nomikes-plirofories/nomothesia/efka-40-2017/arthro-egkyklios-efka-39-19102017 )
ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ Β/7/35889/2582 (ΦΕΚ Β 2795/17-10-2014)
https://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=20140202795
Η ΟΠΟΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ Δ.ΕΙΣΠΡ.Δ. 1149136 ΕΞ 2014
http://elib.aade.gr/elib/view?d=/gr/egk/2014/D_EISPR__D_1149136_EKs_2014/
ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΚΑΘΩΣ ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΑΚΟΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΠΩΣ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΦΟΡΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΧΡΕΗ ΣΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ Δ.ΕΙΣΠΡ.Δ. 1149136 ΕΞ 2014.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ Δ.ΕΙΣΠΡ.Δ. 1149136 ΕΞ 2014.
«Στο άρθρο 1 ορίζεται ότι ο συμψηφισμός επιστροφών Φόρου Εισοδήματος (Φ.Ε.) και Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) με οφειλές των δικαιούχων σε Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης (Ο.Κ.Α.) διενεργείται από τους Ο.Κ.Α. Σε περίπτωση ύπαρξης οφειλών σε περισσότερους του ενός Ο.Κ.Α., το προς απόδοση ποσό της επιστροφής διαμοιράζεται και αποδίδεται σε αυτούς, αναλογικά με το ποσοστό συμμετοχής του καθενός στο συνολικό ποσό τωνοφειλών. Για την εξόφληση τυχόν υπολειπόμενου ποσού δεν απαιτείται η προσκόμιση αποδεικτικούασφαλιστικής ενημερότητας.»
ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ (Ούτε ευρώ δεν παραγράφηκε από τα χρέη προς τον ΕΦΚΑ!):
https://www.eea.gr/arthra-eea/oyte-eyro-den-paragrafike-apo-ta-chrei-pros-ton-efka/
(ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΑΝ ΠΩΣ ΑΝΑΜΕΝΕΤΟ Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΟΦΕΙΛΩΝ:
https://www.eea.gr/arthra-eea/yp-ergasias-apantiseis-gia-toys-dikaioychoys-kai-tis-proypotheseis-paragrafis-mi-vevaiomenon-ofeilon-peran-tis-dekaetias/
https://www.eea.gr/arthra-eea/antisyntagmatiki-i-diataxi-toy-arthroy-95-par-1-toy-n-4387-2016-gia-tin-eikosaeti-paragrafi-tis-axiosis-toy-efka-gia-tin-anazitisi-ofeilomenon-asfalistikon-eisforon-2/ )
ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 1 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4997 ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ:
«Η παραγραφή διακόπτεται στις περιπτώσεις της παρ. 1 τουάρθρου 138 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), περί του καθορισμού των περιπτώσεων διακοπής τηςπαραγραφής των χρηματικών απαιτήσεων του Δημοσίου, καθώς και με την κοινοποίηση πράξηςβεβαίωσης, εν ευρεία ή εν στενή έννοια, προς τον υπόχρεο.»
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΔΕΚΑΕΤΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΚΙΟΛΑΣ.