1. Από την έναρξη ισχύος του ν. 4336/2015 (Α΄ 94) μέχρι και τις 31.12.2022, οι ασφαλισμένοι του πρώην Δημοσίου που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και τις 31.12.2012 θεμελιώνουν δικαίωμα για άμεση καταβολή μειωμένης σύνταξης της περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 56 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (π.δ. 169/2007, Α΄ 210), με βάση τα όρια ηλικίας που προβλέπονταν μέχρι και τις 18.8.2015 και μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμά τους οποτεδήποτε.
2. Από 1η.1.2023 το όριο ηλικίας της περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 56 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων για τους ασφαλισμένους του πρώην Δημοσίου που α) έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και τις 31.12.2012 και β) δεν έχουν θεμελιώσει μέχρι και τις 31.12.2022 δικαίωμα για άμεση καταβολή μειωμένης σύνταξης της περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 56 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, με βάση τα όρια ηλικίας που προβλέπονταν μέχρι και τις 18.8.2015, διαμορφώνεται στο εξηκοστό δεύτερο έτος.
Με την διάταξη που προωθείται υπάλληλοι με την ίδια προϋπηρεσία έχουν
διαφορετικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορούν να συνταξιοδοτηθούν υπάλληλοι με λιγότερα χρόνια εργασίας αφού καλύπτουν τα χρόνια ασφάλισης με πλασματικά έχοντας όμως τα ηλικιακά όρια 55,56,58 έως 31-12-2022. Και κάποιοι που έτυχε να γεννηθούν λίγο αργότερα επιβαρύνονται ακόμη και με 7 χρόνια εργασίας καταργώντας τους το δικαίωμα για λήψη μειωμένης σύνταξης. Δεν είναι άδικο όλο το παραπάνω;
Στην περιπτωση μου: διορίστηκα τον 10/1987 σε ηλικία 19 ετών. Το έτος 2011 κατέθεσα αίτηση για αναγνώριση πλασματικών χρόνου τέκνων προκειμένου να συμπληρώσω 25 χρόνια ασφάλισης το 2010 και να μπορώ να δικαιωθώ πλήρης σύνταξη ως μητέρα ανηλίκου συμπληρώνοντας το 50 έτος της ηλικίας μου όπως ίσχυε τότε.
Το 2019 ζήτησα βεβαίωση από τη Περιφερειακή Διεύθυνση Συντάξεων ΝΠΔΔ για τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης μου. Η βεβαίωση που έλαβα ανέφερε ότι τα όρια ηλικίας των υπαλλήλων λειτουργών του Δημοσίου που έχουν θεμελιωμένο δικαίωμα έως 31/12/2012 αυξάνονται σταδιακά με την παρ.6 άρθρο 1 του Ν. 4336/2015 και ως μητέρα ανηλίκου τέκνου, μπορώ να δικαιωθώ σύνταξη με την συμπλήρωση του 60 έτους και 2 μηνών αναγνωρίζοντας πλασματικό χρόνο τέκνων 1 χρόνο και 10 μήνες. Με την αλλαγή δηλαδή των ηλικιακών ορίων προστεθήκαν 10 χρόνια και 2 μήνες υπηρεσίας. Εάν όμως δεν έκανα χρήση του δικαιώματος ως μητέρα ανηλίκου θα μπορούσε να μου καταβληθεί μειωμένη σύνταξη με την συμπλήρωση του 55 έτους της ηλικίας μου και με πλήρες όριο συνταξιοδότησης το 67 έτος.
Είχα σκοπό να αποσυρθώ από την υπηρεσία μου με μειωμένη σύνταξη συμπληρώνοντας το 55 έτος της ηλικίας μου τον Απρίλιο του 2023 και 35,5 πραγματικά χρόνια εργασίας. Με βάση την διάταξη που προωθείται για 3,5 μήνες, μου αφαιρείται το δικαίωμα για λήψη μειωμένης σύνταξης και θα πρέπει να εργαστώ άλλα 7 έτη δηλαδή 42,5 πραγματικής υπηρεσίας. Δεν είναι άδικο να «τιμωρούνται» όσοι εισήλθαν νωρίς στην εργασία; Και να τρέχουν να προλάβουν τα όρια ηλικίας που θα συνεχίσουν να αυξάνονται…..
– Δεν θα μπορούσε να δοθεί ακόμη μια παράταση της καταστασης μεταβατικότητας με δεδομένο ότι αυτή η νομοθετική διάταξη αιφνιδιάζει συγκεκριμένες ηλικιακές κατηγορίες οι οποίες ήταν πεπεισμένες ότι άμεσα ακόμη και σε 2 μήνες από σήμερα δηλαδή από 01-01-2023 μπορούσαν να τύχουν σύνταξης συμπληρώνοντας τα όρια ηλικίας;
– Δεν θα μπορούσαν να δικαιωθούν τώρα, άλλα και στο μέλλον, σύνταξη, άτομα που θα συμπλήρωναν τα 35 χρόνια πραγματικής εργασίας με τα ηλικιακά όρια που ίσχυαν έως τώρα;
Στο κεφάλαιο Δ’ με τίτλο συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις θα πρέπει να προστεθούν δύο διατάξεις, αφορώσες τους υπαλλήλους των υγειονομικών δομών του τέως ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και νυν των ΥΠΕ, για τους λόγους που αναλύονται κατωτέρω:
Οι εν λόγω υπάλληλοι διαθέτουν ήδη εκ του νόμου τη δυνατότητα να επιλέξουν τη συνταξιοδότηση τους είτε με τις διατάξεις του Δημοσίου είτε με τις διατάξεις του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Επιπλέον, αρκετοί εκ των υπαλλήλων απασχολούνται σε ειδικότητες που περιλαμβάνονται στον κανονισμό των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, ενώ καταβάλλουν ήδη αυξημένες εισφορές ύψους 32% οι οποίες σαφώς υπερβαίνουν τις εισφορές ύψους 23,60% για τους υπαγόμενους στον ΚΒΑΕ. Συνεπώς είτε δικαιωθούν σύνταξης με τις γενικές διατάξεις του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ είτε με τις διατάξεις για τους ασφαλισμένους στα ΒΑΕ δικαιούνται να λάβουν προσαύξηση στη σύνταξή τους με βάση το πλεονάζον ποσοστό εισφορών, ήτοι 12% ή 8,40% αντίστοιχα.
Ως εκ τούτου προτείνεται από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας η προσθήκη ενός άρθρου με τις εξής δυο παραγράφους στο κεφάλαιο Δ’ του Νομοσχεδίου.
1. Οι υπάλληλοι των υγειονομικών δομών του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, και νυν των ΥΠΕ, που απασχολούνται σε ειδικότητες που περιλαμβάνονται στον ΚΒΑΕ, δύνανται να συνταξιοδοτηθούν με τις διατάξεις του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για τους ασφαλισμένους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
2. Οι ανωτέρω υπάλληλοι καταβάλλουν υπερβάλλουσες εισφορές σε σχέση με το πρόσθετο ασφάλιστρο του 3,6% για τους ασφαλισμένους στα ΒΑΕ. Στην περίπτωση που δικαιωθούν σύνταξης δυνάμει των διατάξεων για τους ασφαλισμένους στα ΒΑΕ εξακολουθούν να λαμβάνουν προσαύξηση στη σύνταξη τους για τις υπερβάλλουσες εισφορές σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 30 του Ν.4387/2016, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
Οι κρίσιμες ρυθμίσεις του άρθρου 16 είναι άδικες για το νοσηλευτικό επάγγελμα, που χαρακτηρίζεται από μια σειρά ιδιαιτεροτήτων, που το καθιστούν εντελώς διαφορετικό από κάθε άλλη επαγγελματική απασχόληση. Η αναμφισβήτητη ιδιαιτερότητα του νοσηλευτικού επαγγέλματος, ως απασχόλησης συνδεόμενης με την παροχή υπηρεσιών υγείας στον ευαίσθητο χώρο των νοσοκομείων, καθιστά αναγκαία την καθιέρωση ενός ειδικού συστήματος συνταξιοδότησης για το νοσηλευτικό προσωπικό. Με άλλα λόγια, οι ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας και η φύση του νοσηλευτικού επαγγέλματος θα πρέπει να οδηγήσουν τον νομοθέτη στη σταδιακή απαγκίστρωση των νοσηλευτών από το γενικό πλαίσιο και στην καθιέρωση ειδικών ρυθμίσεων.
Αντί αυτού με το νομοσχέδιο «τιμωρούνται» εν τοις πράγμασι πολυάριθμοι νοσηλευτές και με βάση τα ηλικιακά τους χαρακτηριστικά οδηγούνται σε μια πρωτοφανή εργασιακή εξουθένωση, η οποία ουδόλως εξυπηρετεί την διασφάλιση του υπέρτατου αγαθού της δημόσιας υγείας. Κι αυτό γιατί είναι παραπάνω από σαφές, έως και αυτονόητο, ότι ένας νοσηλευτής και μια νοσηλεύτρια με προϋπηρεσία άνω των τριάντα (30) ετών και με ηλικία άνω των εξήντα (60) ετών αδυνατεί, πλέον, να προσφέρει στο σύστημα υγείας ενόψει του απόλυτου εργασιακού «burn out» που έχει υποστεί κατά την ήδη μακρόχρονη σταδιοδρομία του. Πλέον πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα της εργασιακής εξουθένωσης των νοσηλευτών αποτελεί η αντιμετώπιση της πανδημίας, που μετέβαλε επί το δυσμενέστερον τις ήδη επιβαρυμένες συνθήκες απασχόλησης των νοσηλευτών.
Κι ενώ άπαντες αναμέναμε την στήριξη της Πολιτείας και την έμπρακτη αναγνώριση της πολύτιμης προσφοράς των νοσηλευτών, δια της πλήρους υπαγωγής τους στο καθεστώς των ΒΑΕ, σύμφωνα και με την θετική τοποθέτηση του πορίσματος της Επιτροπής «Μπεχράκη», μεθοδεύεται η παράταση του εργασιακού βίου κατά τρόπον τουλάχιστον απροσδόκητο.
Ως εκ τούτου δηλώνουμε την ριζική αντίθεσή μας με τις εισηγούμενες ρυθμίσεις του άρθρου 16 του νομοσχεδίου, απαιτούμε την ρητή εξαίρεση των νοσηλευτών από το πεδίο εφαρμογής τους και την καθιέρωση ειδικών κανόνων, όπως για παράδειγμα την αποχώρηση (με πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα) με την συμπλήρωση 35 ετών πραγματικής υπηρεσίας, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Προσθήκη διατάξεων στο σχέδιο νόμου με τίτλο «Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις» που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση.
Στο κεφάλαιο Δ’ με τίτλο συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις θα πρέπει να προστεθούν δύο διατάξεις, αφορώσες τους υπαλλήλους των υγειονομικών δομών του τέως ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και νυν των ΥΠΕ, για τους λόγους που αναλύονται κατωτέρω:
Οι εν λόγω υπάλληλοι διαθέτουν ήδη εκ του νόμου τη δυνατότητα να επιλέξουν τη συνταξιοδότηση τους είτε με τις διατάξεις του Δημοσίου είτε με τις διατάξεις του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Επιπλέον, αρκετοί εκ των υπαλλήλων απασχολούνται σε ειδικότητες που περιλαμβάνονται στον κανονισμό των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, ενώ καταβάλλουν ήδη αυξημένες εισφορές ύψους 32% οι οποίες σαφώς υπερβαίνουν τις εισφορές ύψους 23,60% για τους υπαγόμενους στον ΚΒΑΕ. Συνεπώς είτε δικαιωθούν σύνταξης με τις γενικές διατάξεις του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ είτε με τις διατάξεις για τους ασφαλισμένους στα ΒΑΕ δικαιούνται να λάβουν προσαύξηση στη σύνταξή τους με βάση το πλεονάζον ποσοστό εισφορών, ήτοι 12% ή 8,40% αντίστοιχα.
Ως εκ τούτου προτείνεται από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας η προσθήκη ενός άρθρου με τις εξής δυο παραγράφους στο κεφάλαιο Δ’ του Νομοσχεδίου.
1. Οι υπάλληλοι των υγειονομικών δομών του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, και νυν των ΥΠΕ, που απασχολούνται σε ειδικότητες που περιλαμβάνονται στον ΚΒΑΕ, δύνανται να συνταξιοδοτηθούν με τις διατάξεις του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για τους ασφαλισμένους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
2. Οι ανωτέρω υπάλληλοι καταβάλλουν υπερβάλλουσες εισφορές σε σχέση με το πρόσθετο ασφάλιστρο του 3,6% για τους ασφαλισμένους στα ΒΑΕ. Στην περίπτωση που δικαιωθούν σύνταξης δυνάμει των διατάξεων για τους ασφαλισμένους στα ΒΑΕ εξακολουθούν να λαμβάνουν προσαύξηση στη σύνταξη τους για τις υπερβάλλουσες εισφορές σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 30 του Ν.4387/2016, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
Μητέρα εργαζόμενη στο δημόσιο με σχέση εργασίας ΙΔΑΧ & με ανήλικο (που παραμένει και σήμερα ανήλικο) και 5.500 ένσημα μέχρι 31-12-2010, ασφαλισμένη πριν την 1-1-1993 ( παλιά ασφαλιζόμενη) που θα μπορούσα να αποχωρήσω στα 55 με μειωμένη και στα 55 με πλήρη (με τον 3863/2010 αν θυμάμαι σωστά), τώρα έχω μια και μόνη επιλογή: στα 62 με 40 χρόνια υπηρεσίας. Επειδή όμως εργάζομαι από 20 ετών, αυτό σημαίνει στα 62 με 42 χρόνια υπηρεσίας.
Και χωρίς την δυνατότητα για μειωμένη σύνταξη. Απάνθρωπο δεν είναι?
Κύριε Υπουργέ,
το άρθρο 16 του παρόντος σχεδίου Νόμου, αφορά σε εργαζόμενους του Δημοσίου που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και τις 31.12.2012 δηλαδή που έχουν συντάξιμα χρόνια 35 και άνω. Θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος γίνεται με το χρόνο ασφάλισης και η καταβολή της σύνταξης στο όριο ηλικίας που ισχύει κατά το χρόνο θεμελίωσης του δικαιώματος σύνταξης.
Δεδομένου ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που προβλέπονταν μέχρι και τις 18.8.2015 «κλείνουν» αιφνιδιαστικά το 2022 και λαμβανομένου υπόψη ότι, θεσπίζεται μεταβατική περίοδος για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την 31.12.2012 το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί ΜΟΝΟ έως το τέλος του 2022, δημιουργείται μια ΑΝΙΣΗ μεταχείριση, ομοίων καταστάσεων, με αποτέλεσμα υπάλληλοι που έχουν τα ίδια έτη ασφάλισης, πλην όμως δεν έχουν το όριο ηλικίας, να βρίσκονται ΑΔΙΚΑ εκτός ρύθμισης.
– Η ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ του ΝΣΚ δεν είναι δεσμευτική, και καλώς ΔΕΝ εφαρμόζεται ούτε αναδρομικά ούτε για το τρέχον έτος και ευελπιστώ ούτε για τα επόμενα.
– Η διάρκεια της μεταβατικής περιόδου (μέχρι τέλος του 2022) είναι ΕΛΑΧΙΣΤΗ.
– Οι επίσημες διαβεβαιώσεις περί μη αλλαγής των ορίων συνταξιοδότησης, είναι πρόσφατες.
– Ο αριθμός των εργαζομένων στο Δημόσιο που πληρούν ακόμη, τις προϋποθέσεις για μειωμένη σύνταξη, είναι μικρός (άνθρωποι που δουλεύουν από πολύ μικρή ηλικία, που έως το 2010/2011/2012 ήταν ασφαλισμένοι για 25 έτη και που δεν έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί). Δεδομένων των οικονομικών συνθηκών, ο αριθμός των Δ.Υ. που πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις και που θα τις χρησιμοποιήσουν για μειωμένη σύνταξη, είναι πολύ μικρός.
– Από αυτούς τους εργαζόμενους, πολλοί έχουν ήδη χάσει προηγούμενα «όρια ηλικίας». Μετά τις σημαντικές αλλαγές στη συνταξιοδοτική νομοθεσία το 2015, ο προγραμματισμός πολλών οικογενειών είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη φάση συνταξιοδότησης κάποιων μελών τους.
– Εάν ψηφιστεί το άρθρο 16 όπως έχει, σημαίνει ότι, πολλοί ασφαλισμένοι στο Δημόσιο που εργάζονται από μικρή ηλικία «τιμωρούνται» διότι, μέχρι τα 62 που θα μπορέσουν να συνταξιοδοτηθούν ? (εάν δεν προκύψει και άλλη αύξηση των ορίων ηλικίας) θα έχουν παραπάνω από 40 έτη ασφάλισης. Τα οποία μάλιστα, δεν θα επιφέρουν αύξηση στο ποσόν της σύνταξής τους λόγω του «ανύπαρκτου» ποσοστού αναπλήρωσης από τα 40 έτη και άνω.
– Είναι ΑΔΙΚΟ επίσης, οι άντρες που το 2010 είχαν 25 έτη ασφάλισης, να δικαιούνται πρόωρη σύνταξη στα 60 ενώ οι γυναίκες στα 55.
Κατανοούμε ότι, η επιβίωση και η σωστή διαχείριση του ασφαλιστικού / συνταξιοδοτικού συστήματος είναι ευθύνη όλων των συντελεστών του και θα πρέπει να συμβάλλουν όλοι, ο καθένας όμως στο μέτρο που του αναλογεί. Χωρίς να καταστρατηγούνται διατάξεις διαχρονικού δικαίου όπως εν προκειμένου η θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Παρακαλώ, προκειμένου να υπηρετηθούν οι αρχές της Χρηστής Διοίκησης και Επιείκειας, της Ισότητας, της Δικαιολογημένης Εμπιστοσύνης του Πολίτη,
σχετικά με το άρ.16,
για τους ασφαλισμένους του πρώην Δημοσίου που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και τις 31.12.2012, να ισχύσει μια ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ :
α) ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ (π.χ. έως το τέλος του 2023/2024)
ή
β) ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ (π.χ. για όσους από το 2023 και μετά, αποκτούν δικαίωμα για άμεση καταβολή μειωμένης σύνταξης με βάση τα όρια ηλικίας που προβλέπονταν μέχρι και τις 18.8.2015, τα νέα όρια ηλικίας να αυξάνονται κατά 2 έτη για κάθε ημερολογιακό έτος, και μέχρι τη συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας του ασφαλισμένου).
Θεωρώ ότι αποτελεί κατάφωρη αδικία η εφαρμογή της προτεινόμενης ρύθμισης στο κλάδο των Νοσηλευτών και γενικά όλων των εργαζόμενων στο σύστημα υγείας. Οι συντάκτες της πρότασης αυτής, δεν έχουν λάβει υπόψη τις δύσκολες συνθήκες εργασίας των παραπάνω εργαζομένων σε σχέση με το υπόλοιπο δημόσιο, γεγονός που αναδείχθηκε όσο ποτέ κατά την περίοδο της πανδημίας. Η εξαίρεση του κλάδου αυτού, θα αποτελέσει ελάχιστο φόρο τιμής και αναγνώρισης του ρόλου, της προσφοράς και των ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας τους, από το κυβερνητικό σώμα.
Παρακαλω πολυ να δειτε με προσοχη και κατανοηση τον αποκλεισμο απο το δικαιωμα της μειωμενης συνταξιοδοτησης υπαλληλων που εργαζονται με αυταπαρνηση στα νοσοκομεια αυτης της χωρας περιμενοντας να βγουν με μειωμενη συνταξη και εχοντας ηδη εργαστει 35 χρονια αδιακοπα,γιατι κλεινουν τα 55 τους χρονια μεσα στο 2023.Ειναι πραγματικα αδικο να προσδοκας οταν τοσο εχεις δουλεψει και τελειως αιφνιδιαστικα να σου στερουν αυτο το δικαιωμα.Ας δοθει εστω μια μεταβαση και γι αυτους που εχουν την ατυχια με την μικρη αυτη διαφορα ηλικιας! ΑΔΙΚΟ και ποσο μαλλον οταν μιλαμε για τοσα χρονια σε ενα τοσο δυσκολο και ψυχοφθορο επαγγελμα οπως αυτο της νοσηλευτριας!Ευχαριστω.
Σε κάθε ασφαλιστική αλλαγή υπάρχουν εργαζόμενοι στα όρια προωθούμενων των αλλαγών που θίγονται. Θεωρώ πως οι πολιτικοί πρέπει να λαβαίνουν μέριμνα ώστε εργαζόμενοι, να μην θεωρούν τον εαυτό τους ¨παράπλευρη απώλεια¨ αυτών των αλλαγών. Εργαζόμενοι που έχουν εργασθεί και ασφαλιστεί, εγκλωβίζονται και χάνουν ασφαλιστικά δικαιώματα που είχαν όταν ξεκινούσαν τον εργασιακό τους βίο.
Η περίπτωση στην οποία αναφέρομαι είναι οι διατάξεις του «Κ ΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ – Άρθρο 16 ¨Ηλικιακές προϋποθέσεις για χορήγηση μειωμένης σύνταξης σε ασφαλισμένους του πρώην Δημοσίου που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και τις 31.12.2012¨ παράγραφος 2.
Η πρόταση μου είναι:
Όσοι α) έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και τις 31.12.2012 και β) δεν έχουν θεμελιώσει μέχρι και τις 31.12.2022 δικαίωμα για άμεση καταβολή μειωμένης σύνταξης (λόγω μη συμπλήρωσης του 56ου έτους της ηλικίας τους έστω και για λίγους μήνες) να μπορούν και μετά την 1-1-2023 να έχουν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ μειωμένης συνταξιοδότησης στα 56 -58 αφού με την προτεινόμενη διάταξη ορισμένοι εργαζόμενοι θα φτάσουν στο 62 και θα έχουν 40 ή και 41 χρόνια ασφάλισης.
Είναι άδικο υπάλληλοι που κατοχύρωσαν 25 χρόνια το 2010 το 11 κ 12 σήμερα 35 κ 36 χρόνια δουλειάς να φορτώνονται αλλά 7 χρόνια γτ δεν έχουν την ηλικία για λίγες μέρες η κ χρόνο. Ειδικά οι υγειονομικοί!! 3 φορές άλλαξαν τα όρια ηλικίας!!
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΠΩΣ ΛΑΒΟΥΝ ΥΠΟΨΙΝ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΤΙ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟ 2010, 11 ΚΑΙ 12 ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΚΑΒ ΜΕ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΙ ΨΥΧΟΦΘΟΡΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΔΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΑΝ ΤΟ ΟΡΙΟ ΗΛΙΚΙΑΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΠΑΝΕΙΛΛΗΜΜΕΝΑ.ΗΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΒΑΡΥΝΘΕΙ ΜΕ 5 ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΡΟΝΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΝΤΙΞΟΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.ΝΑ ΞΑΝΑΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΑΔΙΚΙΑ.
α) Η ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 317/2020 ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ του ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ, δικαιώνει τους άντρες ΔΥ με 25ετία και ανήλικο τέκνο το 2010-(ίσως τους πιο κραυγαλέα αδικημένους του συνταξιοδοτικού συστήματος)! Γιατί δεν την εφαρμόζετε? Η εφαρμογή των Νόμων και των δικαστικών αποφάσεων δεν είναι υποχρεωτική για όλους? και …
β)Για ποια δυνατότητα λήψης μειωμένης σύνταξης και στους εκπαιδευτικούς μιλάτε, αν δεν δοθεί και σ αυτούς το δικαίωμα να υποβάλουν παραίτηση μέχρι 31/12/2022? Γιατί θα πρέπει να παραμείνουν σχεδόν ένα έτος ακόμη, όσοι/ες έχουν δικαίωμα τώρα, όπως όλοι οι υπόλοιποι Δ.Υ?
Πού είναι η ισότητα και η δικαιοσύνη που προβλεπει το Συνταγμα ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ???
Δημοσιονομικά αν κάνετε μια αναλογιστική μελέτη ειδικά σε αυτούς που θα αποχωρούσαν με 25/ετίες το 12 58 ετών με μειωμένη ,αν υπολογίσετε την διαφορά των υψηλών μισθών τους από τους νεοδιόριστους και τα 112 ευρώ που θα πάρουν περισσότερα σε 4 χρόνια ,αφού στα 62 θα φύγουν με πλήρη ,σε σχέση με το προσδόκιμο ,θα ήταν ΚΕΡΔΟΣ για το δημόσιο να φύγουν με μειωμένη…Γιατί λοιπόν το άρθρο 16 κόβει αυτό το δικαίωμα;Μόνο πολιτικό κόστος θα έχει αυτή η απόφαση και θα κρατήσει το Δημόσιο αντιπαραγωγικούς υπαλλήλους.
Κ υπουργέ ή νομοθετική παρέμβαση του άρθρου 16 στις πρόωρες είναι αντισυνταγματική . Εφόσον η απόφαση του ΝΣΚ έκρινε ότι από το 15 έπρεπε οι πρόωρες να είχαν προσαρμοστεί η ρύθμιση δημιουργεί 2 κατηγορίες εργαζομένων με άνιση μεταχείριση. Τους τυχερούς που έπιασαν το ηλικιακό όριο μέχρι το 22 και μπορούν να αποχωρήσουν άσχετα ότι δεν το δικαιούταν βάση της απόφασης,και τους άτυχους που ακόμα και για λίγες μέρες πρέπει να παραμείνουν μέχρι και 7 χρόνια! Είναι συνταγματικό αυτό; Πρόκειται για κατάφορο διαχωρισμό.Το σίγουρο είναι ότι αν δεν υπήρχε αυτή η διάταξη πολλοί θα παρέμειναν λίγα χρόνια ακόμα για να πάρουν πλήρη σύνταξη και όχι μειωμένη. Όσοι παραμείνουν όμως υποχρεωτικά πόσο παραγωγικοί θα είναι; Η γνώμη μου είναι να αποσυρθεί η συγκεκριμένη διάταξη από το νομοσχέδιο και ίσως να επανέλθει με μεταβατική περίοδο ή σταδιακή αύξηση ορίων ηλικίας.Οι υπάλληλοι που κατέθεσαν αίτηση συνταξιοδότησης μέσα στο 22 θα μπορούσαν να αποχωρήσουν με μια διευκρινιστική εγκύκλιο προς το ΓΛΚ. Μπορεί να αφορά λίγους όμως είμαστε άνθρωποι πίσω από τους αριθμούς και νοιώθουμε πολύ απογοητευμένοι και αδικημένοι.
Ανήκω σε μια πολύ μικρή κατηγορία εκπαιδευτικών, την οποία δεν την έλαβε κανένανς υπ’οψη του και η οποία σύμφωνα με το νόμο που ισχύει, αδικείται κατάφωρα. Είμαι δασκάλα, είμαι 57 ετών , άρχισα να εργάζομαι 20 ετών και τώρα διανύω το 36ο έτος της υπηρεσίας μου. Παντρεύτηκα 20 ετών και απέκτησα δύο παιδιά, το πρώτο το 1987 και το άλλο το 1989, οπότε το 2012 μην έχοντας ανήλικο (γιατί είχαν ήδη ενηλικιωθεί) να μην μπορώ να συνταξιοδοτηθώ (όπως πολλοί άλλοι συνομίληκοί μου εκπαιδευτικοί με λιγότερα χρόνια υπηρεσίας και αναγνωρίζοντας κάποια χρόνια πλασματικά). Εγώ αδικούμαι και τιμωρούμαι σκληρά (θα πρέπει να εργαστώ μέχρι τα 62 και θα έχω τότε 41 χρόνια υπηρεσίας), γιατί απέκτησα παιδιά πολύ νωρίς και άρχισα να εργάζομαι πολύ νωρίς,, ενώ οι άλλοι , οι οποίοι απέκτησαν παιδιά σε μαγαλύτερη ηλικία επιβραβεύονται και συνταξιοδοτούνται 56,57,58 ετών (έχοντας 32,33,34 χρόνια και αναγνωρίζοντας κάποια πλασματικά). ‘Ολοι αυτοί που το 2012 τα παιδιά τους ήταν 14, 15, 16, 17 ετών ήθελαν φύλαξη , ξενύχτι, θηλασμό; Εγώ δεν έχω τα ίδια δικαιώματα με αυτούς ; Εγώ δεν έκανα παιδιά και μάλιστα πολύ νωρίς, βοηθώντας στην υπογεννητικότητα; Δεν πέρασα τις ίδιες δυσκολίες με αυτούς ; Από πότε η τύχη , η συγκυρία (πότε κάποιος απέκτησε παιδί ) και πότε είναι ανήλικο,αποτελεί κριτήριο συνταξιοδότησης και όχι πόσα έτη εργάστηκε ; Γιατί ορίστηκε σαν όριο το 2012 και όχι κάποιο άλλο ; Αλλά και γιατί να ισχύει κάποιο έτος σαν κριτήριο και όχι τα έτη υπηρεσίας; Τι άδικος νόμος είναι αυτός , ο οποίος ορίζει ότι έγώ που απέκτησα παιδί 22 ετών (και το 2012 ήταν ενήλικο) πρέπει να συνταξιοδοτηθώ στα 62 (και να με τιμωρεί), ενώ εκείνοι που έτυχε να αποκτήσουν παιδιά 30 ή 35 ετών να συνταξιοδοτούνται σε πολύ μικρότερη ηλικία και έχοντας λιγότερα χρόνια; Θεωρώ ότι οι εκπρόσωποι της πολιτείας (στα πλάισια διαβούλευσης για το ασφαλιστικό ), θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν και τη δική μας μικρή κατηγορία (για να αποδοθεί δικαιοσύνη ) και να συνταξιοδοτηθούμε και εμείς με αξιοπρέπεια, όπως με αξιοπρέπεια και υπευθυνοτητα σταθήκαμε μέσα στην τάξη 36 χρόνια. Έχουμε και εμείς τα ίδια δικαιώματα, δεν είμαστε πολίτες κατώτερης κατηγορίας.Πού είναι το βασικό άρθρο του Συντάγματος το οποίο αναφέρεται στην ισονομία και τα ίσα δικαιώματα ; Επίσης αν θελήσω να φύγω νωρίτερα, οι περικοπές που θα υποστώ σε σύνταξη , ταμέια και εφάπαξ θα είναι τεράστιες. Πως είναι δυνατόν , η πολιτεία να μας αντιμετωπίζει με ένα τέτοιο ληστρικό , αναξιοπρεπή τρόπο; Οι εκπρόσωποι της πολιτείας έχουν την ηθική υποχρέωση και καθήκον να διορθώσουν τις παραπάνω αδικίες.
Δεδομένου ότι το νομοσχέδιο λέγεται εκσυγχρονισμός ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών διατάξεων είναι μία ευκαιρία να διορθωθεί μία παράλογη αδικία .
Σε κέντρο υγείας στο ακτινολογικό εργαστήριο εργάζονται Επικουρικοί υπάλληλοι με ένσημα Βαρέα Ανθυγιεινά, Υπάλληλοι Πρώην ιατρείων ΔΕΚΟ με ένσημα Βαρέα Ανθυγιεινά, Παλαιοί υπάλληλοι διορισμένοι πριν το 2011 με ένσημα ΑΠΛΑ
Εγώ η ίδια στον ίδιο χώρο όσο ήμουν με συμβάσεις είχα ένσημα Β.Α. και από την επόμενη μέρα της μονιμοποίησης στην ιδια εργασια τα ένσημα ήταν απλά.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΩΡΟ, ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ.(ΙΔΙΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ)
Επισης και στον ιδιωτικό τομέα (διαγνωστικα κεντρα,κλινικες κ.λ.π.) τα ένσημα ήταν πάντα Βαρέα Ανθυγιεινά και οσοι συνάδελφοι διορίστηκαν στο Δημόσιο μετά το 2011 έχουν Β.Α.
Αλλωστε η εργασία στα ακτινολογικά εργαστήρια είναι αποδεδειγμένα ανθυγιεινή (επίδομα ανθυγιεινής εργασίας)
Σας παρακαλω διορθωστε αυτη την παραλογη αδικια δινοντας και στους διορισμένους πριν το 2011 την ευκαιρία να έχουν τα ίδια συνταξιοδοτικά δικαιώματα με όλους τους υπόλοιπους συναδέλφους τους εντάσσοντας τους και αυτούς τα βαρέα ανθυγιεινά η Δώστε την ευκαιρία εξαγοράς με ένα συμβολικό ποσό όπως προτείνετε στο άρθρο 19 για τους ένστολους (με διπλασιασμό χρόνου εργασίας μέχρι και 5 χρόνια).
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
ΣΕ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
Επικουρικοι υπαλληλοι: ενσημα Β.Α.
Πρωην ιατρειων ΔΕΚΟ : ενσημα Β.Α.
Ιδιωτικοι υπαλληλοι : ενσημα Β.Α.
Μονιμοι του Δημοσιου
μετα το 2011 : ενσημα Β.Α;
Ενστολοι προτεινομενο: 2πλασιασμος χρονου εργασιας μεχρι 5χρονια.
Μονιμοι υπαλληλοι προ
2011 : ΤΙΠΟΤΑ(ενσημα απλα)
Συνάδελφοι μπείτε στην διαβούλευση για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στο άρθρο 16 και αναρτήστε ένα παρόμοιο κείμενο!
ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ – ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
Με αφορμή την θέση σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση του σχεδίου
νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με τίτλο
«Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση
ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις», η Ένωση Νοσηλευτών Ελλάδος
αισθάνεται την ανάγκη να παρέμβει, ενόψει ιδίως των ρυθμίσεων του άρθρου 16 του
εισηγούμενων διατάξεων περί του προσδιορισμού των ηλικιακών προϋποθέσεων για
την χορήγηση μειωμένης σύνταξης σε ασφαλισμένους του πρώην Δημοσίου που
έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και τις 31-12-2012.
Ειδικότερα η ΕΝΕ θεωρεί ότι οι επίμαχες ρυθμίσεις είναι άκρως
αιφνιδιαστικές για τον κλάδο των νοσηλευτών, ενώ αδικούν κατάφωρα πλήθος
αυτών, οι οποίοι ευλόγως ανέμεναν την υπαγωγή τους στο μέχρι σήμερα ισχύον
πλαίσιο και ήδη προγραμμάτιζαν την έξοδό τους από τον εργασιακό βίο. Με το
εισηγούμενο νομοσχέδιο ανατρέπεται βιαίως η δικαιολογημένη προσδοκία τους για
τερματισμό της υπαλληλικής τους σταδιοδρομίας, με την αιφνίδια, άδικη και πάντως
μη αναμενόμενη προσθήκη επιπλέον έξι (6) έως επτά (7) ετών εργασίας.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι οι κρίσιμες ρυθμίσεις του
άρθρου 16 είναι προεχόντως άδικες ιδίως για το νοσηλευτικό επάγγελμα, που
χαρακτηρίζεται από μια σειρά ιδιαιτεροτήτων, που το καθιστούν εντελώς
διαφορετικό από κάθε άλλη επαγγελματική απασχόληση. Ειδικότερα, βασική και
αταλάντευτη θέση της ΕΝΕ αποτελεί, ότι η αναμφισβήτητη ιδιαιτερότητα του
νοσηλευτικού επαγγέλματος, ως απασχόλησης συνδεόμενης με την παροχή
υπηρεσιών υγείας στον ευαίσθητο χώρο των νοσοκομείων, καθιστά αναγκαία την
καθιέρωση ενός ειδικού συστήματος συνταξιοδότησης για το νοσηλευτικό
προσωπικό. Με άλλα λόγια, οι ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας και η φύση του
νοσηλευτικού επαγγέλματος θα πρέπει να οδηγήσουν τον νομοθέτη στη σταδιακή
απαγκίστρωση των νοσηλευτών από το γενικό πλαίσιο και στην καθιέρωση ειδικών
ρυθμίσεων.
Αντί αυτού με το νομοσχέδιο «τιμωρούνται» εν τοις πράγμασι πολυάριθμοι
νοσηλευτές και με βάση τα ηλικιακά τους χαρακτηριστικά οδηγούνται σε μια
πρωτοφανή εργασιακή εξουθένωση, η οποία ουδόλως εξυπηρετεί την διασφάλιση του
υπέρτατου αγαθού της δημόσιας υγείας. Κι αυτό γιατί είναι παραπάνω από σαφές,
έως και αυτονόητο θα λέγαμε, ότι ένας νοσηλευτής και μια νοσηλεύτρια με
προϋπηρεσία άνω των τριάντα (30) ετών και με ηλικία άνω των εξήντα (60) ετών
αδυνατεί, πλέον, να προσφέρει στο σύστημα υγείας ενόψει του απόλυτου εργασιακού
«burn out» που έχει υποστεί κατά την ήδη μακρόχρονη σταδιοδρομία του. Πλέον
πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα της εργασιακής εξουθένωσης των
νοσηλευτών αποτελεί η αντιμετώπιση της πανδημίας, που μετέβαλε επί το
δυσμενέστερον τις ήδη επιβαρυμένες συνθήκες απασχόλησης των νοσηλευτών.
Κι ενώ άπαντες αναμέναμε την στήριξη της Πολιτείας και την έμπρακτη
αναγνώριση της πολύτιμης προσφοράς των νοσηλευτών, δια της πλήρους υπαγωγής
τους στο καθεστώς των ΒΑΕ, σύμφωνα και με την θετική τοποθέτηση του
πορίσματος της Επιτροπής «Μπεχράκη», μεθοδεύεται η παράταση του εργασιακού
βίου κατά τρόπον τουλάχιστον απροσδόκητο.
Ως εκ τούτου η ΕΝΕ δηλώνει την ριζική αντίθεσή της με τις εισηγούμενες
ρυθμίσεις του άρθρου 16 του νομοσχεδίου, απαιτεί την ρητή εξαίρεση των
νοσηλευτών από το πεδίο εφαρμογής τους και την καθιέρωση ειδικών κανόνων, όπως
για παράδειγμα την αποχώρηση (με πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα) με την
συμπλήρωση 35 ετών πραγματικής υπηρεσίας, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Είναι δίκαιο να δοθεί ΠΛΗΡΗ και όχι ΜΕΙΩΜΕΝΗ σύνταξη στους ασφαλισμένους που αφορά η ρύθμιση οι οποίοι είναι γονείς με ανήλικο.
Κ. υπουργέ βάλτε μια μεταβατική διάταξη για τις πρόωρες ή σταδιακή αύξηση ορίων ηλικίας. Αιφνιδιατήκαμε,ματαιωθήκαμε και νοιώθουμε απόγνωση που για λίγους μήνες πρέπει να παραμείνουμε για χρόνια ακόμα.Με αυτά τα συναισθήματα θα προσέλθουμε στις κάλπες…Μια δίκαιη κυβέρνηση δεν μπορεί να τινάζει στον αέρα τις ζωές των ανθρώπων….
Με αφορμή την θέση σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση του σχεδίου
νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με τίτλο
«Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση
ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις», η Ένωση Νοσηλευτών Ελλάδος
αισθάνεται την ανάγκη να παρέμβει, ενόψει ιδίως των ρυθμίσεων του άρθρου 16 του
εισηγούμενων διατάξεων περί του προσδιορισμού των ηλικιακών προϋποθέσεων για
την χορήγηση μειωμένης σύνταξης σε ασφαλισμένους του πρώην Δημοσίου που
έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και τις 31-12-2012.
Ειδικότερα η ΕΝΕ θεωρεί ότι οι επίμαχες ρυθμίσεις είναι άκρως
αιφνιδιαστικές για τον κλάδο των νοσηλευτών, ενώ αδικούν κατάφωρα πλήθος
αυτών, οι οποίοι ευλόγως ανέμεναν την υπαγωγή τους στο μέχρι σήμερα ισχύον
πλαίσιο και ήδη προγραμμάτιζαν την έξοδό τους από τον εργασιακό βίο. Με το
εισηγούμενο νομοσχέδιο ανατρέπεται βιαίως η δικαιολογημένη προσδοκία τους για
τερματισμό της υπαλληλικής τους σταδιοδρομίας, με την αιφνίδια, άδικη και πάντως
μη αναμενόμενη προσθήκη επιπλέον έξι (6) έως επτά (7) ετών εργασίας.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι οι κρίσιμες ρυθμίσεις του
άρθρου 16 είναι προεχόντως άδικες ιδίως για το νοσηλευτικό επάγγελμα, που
χαρακτηρίζεται από μια σειρά ιδιαιτεροτήτων, που το καθιστούν εντελώς
διαφορετικό από κάθε άλλη επαγγελματική απασχόληση. Ειδικότερα, βασική και
αταλάντευτη θέση της ΕΝΕ αποτελεί, ότι η αναμφισβήτητη ιδιαιτερότητα του
νοσηλευτικού επαγγέλματος, ως απασχόλησης συνδεόμενης με την παροχή
υπηρεσιών υγείας στον ευαίσθητο χώρο των νοσοκομείων, καθιστά αναγκαία την
καθιέρωση ενός ειδικού συστήματος συνταξιοδότησης για το νοσηλευτικό
προσωπικό. Με άλλα λόγια, οι ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας και η φύση του
νοσηλευτικού επαγγέλματος θα πρέπει να οδηγήσουν τον νομοθέτη στη σταδιακή
απαγκίστρωση των νοσηλευτών από το γενικό πλαίσιο και στην καθιέρωση ειδικών
ρυθμίσεων.
Αντί αυτού με το νομοσχέδιο «τιμωρούνται» εν τοις πράγμασι πολυάριθμοι
νοσηλευτές και με βάση τα ηλικιακά τους χαρακτηριστικά οδηγούνται σε μια
πρωτοφανή εργασιακή εξουθένωση, η οποία ουδόλως εξυπηρετεί την διασφάλιση του
υπέρτατου αγαθού της δημόσιας υγείας. Κι αυτό γιατί είναι παραπάνω από σαφές,
έως και αυτονόητο θα λέγαμε, ότι ένας νοσηλευτής και μια νοσηλεύτρια με
προϋπηρεσία άνω των τριάντα (30) ετών και με ηλικία άνω των εξήντα (60) ετών
αδυνατεί, πλέον, να προσφέρει στο σύστημα υγείας ενόψει του απόλυτου εργασιακού
«burn out» που έχει υποστεί κατά την ήδη μακρόχρονη σταδιοδρομία του. Πλέον
πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα της εργασιακής εξουθένωσης των
νοσηλευτών αποτελεί η αντιμετώπιση της πανδημίας, που μετέβαλε επί το
δυσμενέστερον τις ήδη επιβαρυμένες συνθήκες απασχόλησης των νοσηλευτών.
Κι ενώ άπαντες αναμέναμε την στήριξη της Πολιτείας και την έμπρακτη
αναγνώριση της πολύτιμης προσφοράς των νοσηλευτών, δια της πλήρους υπαγωγής
τους στο καθεστώς των ΒΑΕ, σύμφωνα και με την θετική τοποθέτηση του
πορίσματος της Επιτροπής «Μπεχράκη», μεθοδεύεται η παράταση του εργασιακού
βίου κατά τρόπον τουλάχιστον απροσδόκητο.
Ως εκ τούτου η ΕΝΕ δηλώνει την ριζική αντίθεσή της με τις εισηγούμενες
ρυθμίσεις του άρθρου 16 του νομοσχεδίου, απαιτεί την ρητή εξαίρεση των
νοσηλευτών από το πεδίο εφαρμογής τους και την καθιέρωση ειδικών κανόνων, όπως
για παράδειγμα την αποχώρηση (με πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα) με την
συμπλήρωση 35 ετών πραγματικής υπηρεσίας, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Η χρήση του δικαιώματος πρόωρης συνταξιοδότησης γίνεται, κατά κύριο λόγο,
από υπαλλήλους που από τη φύση της εργασίας τους
δεν άντεχαν να εργάζονται με τα ίδια καθήκοντα σε μεγάλη ηλικία
(βαριές εργασίες, νυχτερινή εργασία κτλ).
Προτείνω από τις διατάξεις του άρθρου 16 να εξαιρεθούν οι υπάλληλοι
που κατά την τελευταία δεκαετία εργάζονταν σε ειδικότητες
για τις οποίες ήταν δικαιούχοι επιδόματος βαρέων και ανθυγιεινών κατηγορίας Α.
Το να επιθυμεί κάποιος/α να λάβει μειωμένη σύνταξη
αντί για το σαφώς μεγαλύτερο μισθό συν το επίδομα Β&Α κατηγορίας Α (150€), σημαίνει ότι όντως δεν αντέχει άλλο στη συγκεκριμένη ειδικότητα.
Στη ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ για τους ασφαλισμένους του πρώην Δημοσίου που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31-12-2012 με μειωμένη σύνταξη, ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΗΛΙΚΟ ΤΟ 2011 θα πρέπει να δοθεί και σ’ αυτούς το δικαίωμα
ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΠΛΗΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ.
1. Είμαι ασφαλισμένος του πρώην δημόσιου και έχω θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31/12/2012 με βάση αυτή τη ρύθμιση για μειωμένη σύνταξη.
Οι έχοντες ανήλικο τέκνο το 2011 γεννηθέντες από 19/8/1964 έως 31/12/1966 μήπως θα πρέπει να λάβουν πλήρη εθνική σύνταξη για λόγους ίσης μεταχείρισης;
Δεδομένου ότι ασφαλισμένοι – συνταξιούχοι με ανήλικο και λίγο μεγαλύτερη ηλικία (με ημερομηνία γέννησης έως 18/8/1964) λαμβάνουν πλήρη εθνική σύνταξη.
2. Σχετικά με την εξαγορά των πλασματικών χρόνων από την στιγμή που όλοι οι ασφαλισμένοι ανήκουμε στον ΕΦΚΑ ανεξάρτητα από τον τελευταίο φορέα πρώην Δημόσιο, ΟΑΕΕ, ΙΚΑ κ.α. , θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα σε όλους να εξαγοράζουν πλασματικά έτη όπως σπουδές, στρατός, παιδιά, ανεργία, χρόνος προεγγραφής στο πρώην ΤΕΒΕ, κενός χρόνος ασφάλισης κλπ.
Για παράδειγμα ασφαλισμένος του πρώην δημοσίου να μπορεί να εξαγοράσει πλασματικό χρόνο τον χρόνο προεγγραφής στο ΤΕΒΕ κλπ.
Προσθήκη άρθρου:
Οι κωφοί – βαρήκοοι με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω εντάσσονται στις ευνοϊκές διατάξεις του Ν. 612/1977 και στις τροποποιήσεις του όπως ισχύουν σήμερα, και του Π.Δ. 169/2007, οι διατάξεις των οποίων προβλέπουν πλήρη συνταξιοδότηση με τη συμπλήρωση 15ετίας πραγματικής προϋπηρεσίας (πλασματική 35ετία), όπως ισχύει από δεκαετιών για έτερες ειδικές κοινωνικές ομάδες.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αφού το τελευταίο εδάφιο της περ. β΄ της παρ. 2 του αρθρ. 56 του ΠΔ 169/2007 που ορίζει για την μειωμένη σύνταξη τη μείωση σε ποσοστό 30% (115,20 ευρώ) έπαψε να ισχύει στις 31-12-2021, η μείωση από 01-01-2022 θα είναι ίδια ή μπορεί να είναι μικρότερη ή και μεγαλύτερη, ανάλογα με το χρόνο που υπολείπεται μέχρι το δικαίωμα για πλήρη σύνταξη.
ΠΡΟΤΑΣΗ: Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρ. 16 να συμπληρωθεί διάταξη που να ορίζει σαφώς τον υπολογισμό της μείωσης ώστε να μη χρειάζεται καμία διευκρινιστική εγκύκλιος και να ξέρει ο κάθε υποψήφιος συνταξιούχος ποια μείωση να περιμένει.
Είμαι νοσηλεύτρια που προσλήφθηκα σε ηλικία 20 ετών.
Έχω 35 χρόνια υπηρεσίας σε δημόσιο νοσοκομείο και έκλεισα 25ετία το 2010.
Δυστυχώς όμως αποκλείομαι από το δικαίωμα μειωμένης συνταξιοδότησης επειδή κλείνω την απαιτούμενη ηλικία το Απρίλιο του 2023.
Είναι πέρα για πέρα άδικο, για τόσο μικρή ηλικιακή διαφορά, να χάνουν αυτό το δικαίωμα υπάλληλοι με τόσα χρόνια υπηρεσίας και να υποχρεούνται σε 5 ώς 7 χρόνια επιπλέον εργασίας.
Παρακαλώ να μεριμνήσετε ώστε αυτή η αδικία σε βάρος ανθρώπων που έχουν εργαστεί και προσφέρει τόσα χρόνια να σταματήσει.
Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αφορούν ανθρώπους ηλικίας 55 ως 60 χρονών οι οποίοι εργάζονται και προσφέρουν στο Ελληνικό δημόσιο για 35 και πλέον χρόνια.Οι άνθρωποι αυτοί αιφνιδιάζονται και τους δίνεται χρονικό περιθώριο ενός μήνα μέχρι 31.12.22 για να αποχωρήσουν από την εργασία τους. Θεωρούμε λοιπόν ότι είναι τουλάχιστον λογικό να τους δοθεί η δυνατότητα μέχρι 31.12.23 ,ως μεταβατική διάταξη για αυτούς τους ανθρώπους που έτσι κι αλλιώς θα λάβουν μειωμένη εφ όρου ζωής σύνταξη, με τις ηλικιακές προϋποθέσεις των 56,57,58 ετών και την 25ετια του 2012.
Ειδικά για τους αποφοίτους των παιδαγωγικών ακαδημιών 2ετους φοίτησης που μέσω της εξομοίωσης απέκτησαν πτυχία 4ετους , είναι άδικο να δίνεται η δυνατότητα για αναγνώριση 2 και όχι 4 πλασματικών ετών.
Σημειώστε τέλος ότι οι νέες διατάξεις γίνονται ήδη σημεία πολιτικής εκμετάλλευσης από κόμματα που υπόσχονται στους θιγομενους , ότι όταν αποκτήσουν ως κυβέρνηση το δικαίωμα να νομοθετούν,θα αποκαταστήσουν τις αδικίες, επιδιώκοντας έτσι να υφαρπάξουν την ψήφο τους στις επερχόμενες εκλογές.
Κύριε Υπουργέ,
Για άλλη μια φορά, όντας ενεργός πολιτικός παράγοντας της παρούσας κυβέρνησης, αποδεικνύεται ποσό απολυταρχική είναι η δράση σας. Αιφνιδιάζοντας χιλιάδες συνταξιούχους με την επέκταση του εργατικού τους καθήκοντος για 5-7 χρόνια χωρίς κάποια δυνατότητα αποφυγής ή διαπραγμάτευσης με τον νομοθετικό επαναπροσδιορισμό που τέθηκε στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Η νέα νομοθετική τομή που θέσατε αποτελεί μια συνθήκη μη βιώσιμη προς τους εργαζόμενους καθώς από μόνο του το διάστημα αυτών των χρόνων αποτελεί σημαντική απόκλιση από την αρχική τους προκαθορισμένη συνταξιοδότηση. Αρκετοί εξ αυτών δεν αντέχουν, αναλόγως το αντικείμενο εργασίας τους, σωματικά ή ψυχικά να συνεχίσουν να εργάζονται ειδικά αφού πολλοί με την απόκλιση των 5 ή 7 ετών μπορεί να φτάσουν άνω του εξηκοστού έτους της ηλικίας τους για να τους δωθεί δικαίωμα σύνταξης και μάλιστα μειωμένης. Σε μια χώρα όπου γνωρίζετε καλά τις συνθήκες εργασίας σε πολλά επαγγέλματα αλλά και τις δυσκολίες που μπορεί να τα διέπουν, εξαναγκάζεται ανθρώπους οι οποίοι ασκούν λειτουργήματα για την κοινωνία μας να παραμένουν σε αυτούς τους χώρους. Όλα όσα προαναφέρθηκαν σε συνδυασμό με την απουσία διαπραγματευτικής φύσεως της παρούσας νομοθεσίας καθιστούν την συγκεκριμένη αλλαγή μια πενιχρή προσπάθεια της αύξησης του κρατικού κέρδους λόγω ανικανότητας αναπλήρωσης των ήδη υπάρχων χωρών εργασίας αλλά και πληρωμής των συντάξεων εξαθλιώνοντας χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν καν λόγο στην συνταξιοδότηση τους. Ελπίζω να υπάρξει κάποια αλλαγή διότι για αρκετούς ανθρώπους η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί μια καταστροφή ατομικά σε όσους επηρεάζονται άμεσα από το συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο αλλά και κοινωνικά από όσους επηρεάζονται έμμεσα είτε με την δυσλειτουργεία που θα επιφέρει στον εργασιακό τομέα.
Είναι απαράδεκτο στη σύγχρονη εποχή να καταργείται το δικαίωμα στη μειωμένη σύνταξη. Τόσοι άνθρωποι έχουν δουλέψει, έχουν μοχθήσει και έχουν στηριξει το μέλλον τους σε έναν νόμο που έχει χρόνια ισχύ. Αυτή η αιφνιδιαστική κίνηση δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση δίκαια και δημοκρατική αντιμετώπιση!! Απαιτείται η άμεση κατάργηση αυτού του νόμου.
Όπως είναι φανερό, με την συγκεκριμένη απόφαση διαιωνίζεται η αδικία πολλών υπαλλήλων στους οποίους πλέον αφανίζεται το δικαίωμα μειωμένης σύνταξης. Είναι άραγε δίκαιο άνθρωποι με 34 χρόνια εργασίας οι οποίοι σύμφωνα με το παλιό νόμο θα έφευγαν με μειωμένη σύνταξη το 2023 να τους κρατάει άλλα 8 χρόνια;! Είναι καλό να αναλογιστούμε και τον ανθρώπινο παράγοντα στο θέμα του δικαιώματος μειωμένης σύνταξης και να λήξει πια αυτή η αντικειμενοποίηση των εργαζομένων και η σύγχυση τους με αριθμούς/έτη εργασίας/ένσημα και όλα τα συναφή. Είναι απαραίτητο η περίπτωση κάθε ανθρώπου όσον αφορά το δικαίωμα μειωμένης ή μη να αναλυθεί διεξοδικά και κυρίως ατομικά.
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ
Θέμα: Θεμελίωση δικαιώματος πλήρους και μειωμένης σύνταξης γήρατος μητέρων
ανηλίκων τέκνων δημοσίου τομέα
Αιτιολογική Έκθεση
Με τη διάταξη αυτή ρυθμίζεται η δυνατότητα άσκησης του ήδη θεμελιωμένου
συνταξιοδοτικού δικαιώματος μητέρας ανηλίκου τέκνου έως το 2010 για τις ασφαλισμένες
στο πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και τα πρώην Ειδικά Ταμεία, οι οποίες απασχολούνταν στον δημόσιο
τομέα ή σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ενετάχθησαν σε προγράμματα εθελουσίας
εξόδου αποχωρώντας εκ της θέσης εργασίας τους μόνο κατόπιν της ρητής προγενέστερης
νομοθετικής κατοχύρωσης του συνταξιοδοτικού τους καθεστώτος .Η ως άνω προτεινόμενη
διάταξη συνάδει με τις αρχές της χρηστής διοίκησης, της προστατευομένης εμπιστοσύνης
του ασφαλισμένου, πρωτίστως όμως της ίσης μεταχείρισης ομοίων περιπτώσεων
δεδομένης της ήδη κατοχυρωθείσας ευνοϊκής συνταξιοδοτικής μεταχείρισης των γυναικών
δημοσίων υπαλλήλων και της εξαίρεσής τους εκ της μεταγενέστερης ανατροπής του
ασφαλιστικού τους καθεστώτος δυνάμει του ν. 4336/2015.
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ
Γυναίκες ασφαλισμένες πριν την 1-1-1993 στο τ. Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων – Ενιαίο
Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών καθώς και στα τ. Ειδικά Ταμεία, οι οποίες έως τη 31η-12-
2010 είχαν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα ως μητέρες ανηλίκου τέκνου και οι οποίες
έως τη 17η.8.2015 ενετάχθησαν σε προγράμματα εθελούσιας εξόδου, [ευρισκόμενες σε
κατάσταση ανεργίας επιδοτούμενης ή μη, όλο το διάστημα ή μερικώς, μεταξύ της ένταξης
στο πρόγραμμα και της δημοσίευσης της παρούσας διάταξης], δύνανται να ασκήσουν
οποτεδήποτε το ήδη θεμελιωμένο δικαίωμα απόληψης της πλήρους και μειωμένης
σύνταξης γήρατος σύμφωνα με το ισχύον κατά την ημερομηνία ένταξής τους στο
πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου νομοθετικό πλαίσιο.
Τα οικονομικά αποτελέσματα της διάταξης αυτής ξεκινούν από τη δημοσίευσή της στην
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Κ.Υπουργέ . Σας παρακαλώ να ξαναδείτε το άρθρο 16 και να δώσετε μια περίοδο προσαρμογής έστω 6 μηνών μέσα στο 23 ή μια σταδιακή αύξηση ορίων ηλικίας στις πρόωρες γιατί μας εφνιδιάσατε.Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν μεταβατικές διατάξεις;Είναι άδικο ,άδικο για λίγους μήνες να πρέπει να παραμείνουμε μέχρι και 7 χρόνια.
Για ποια δυνατότητα λήψης μειωμένης σύνταξης και στους εκπαιδευτικούς μιλάτε, αν δεν δοθεί και σ αυτούς το δικαίωμα να υποβάλουν παραίτηση μέχρι 31/12/2022?
Επιτακτικοί λόγοι κοινωνικής δικαιοσύνης επιβάλλουν την νομοθετική πρόβλεψη για τις συνταξιούχους εργαζόμενες στο δημόσιο, μητέρες ανηλίκων κατ’ έτος 2014, που συνέχισαν αδιάλειπτα την υπηρεσία και έχουν συμπληρώσει 35 έτη εργασίας, όπως ρητώς ανεξαρτήτως ορίων ηλικίας ν. 4670.2020 συμπεριληφθούν στις ρυθμίσεις άρθρων 24 κ. επ. ν. 4670/2020, καταργούμενης κάθέ άλλης αντίθετης διάταξης. Παράλληλα μετά την αναπροσαρμογή της σύνταξής των, βάσει του συνόλου ασφαλιστικού βίου και των νέων ποσοστών αναπλήρωσης πρόβλεψη για σταδιακή επιστροφή συμψηφιστικών ποσών της μειωμένης σύνταξης που έχουν καταβληθεί.
Προτεινόμενη διάταξη:
Στο τέλος της περιπτώσεως β της παραγράφου 2 του άρθρου 28 του Ν. 4387/2016 προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Ειδικά για τους υγειονομικούς ασφαλισμένους του τ. ΕΤΑΑ η χορηγούμενη κατά τ’ ανωτέρω προσαύξηση των κοινωνικών πόρων είναι ισοδύναμη με αυτήν των ασφαλισμένων του τ. ΕΤΑΑ/ΤΣΜΕΔΕ. Η ανωτέρω ρύθμιση τυγχάνει εφαρμογής αναδρομικώς από της ισχύος του Ν. 4387/2016».
Αιτιολογική έκθεση:
Η κατάργηση του ιατρόσημου, σε συνδυασμό με την απουσία επιδότησης της σύνταξης των υγειονομικών από κοινωνικούς πόρους, έθεσε με τον Ν. 4387/2016 τους συνταξιούχους υγειονομικούς σε δυσμενή θέση συγκριτικά με τους λοιπούς επιστήμονες του ΕΤΑΑ
Η παράγραφος 4 του άρθρου 7 του νόμου 4387/2016 πρέπει να καταργηθεί. Περικοπές στην εθνική σύνταξη για τους αναπήρους είναι αντικοινωνική και άδικη.
Με το Άρθρο 16 επιχειρείται ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΗ αλλαγή ορίων ηλικίας
(επιπλέον 5 έως 7 έτη) για συγκεκριμένες ηλικιακές κατηγορίες
παλιών ασφαλισμένων.
Ο αιφνιδιασμός δεν είναι δίκαιη πρακτική.
Προτείνω:
Α) είτε μια λογική κλιμακωτή αύξηση των ηλικιακών ορίων για μειωμένη σύνταξη.
Β) είτε χορήγηση στα 40 συντάξιμα έτη χωρίς όριο ηλικίας.
Όπως βλέπετε από τα σχόλια, υπάρχει μια μερίδα υπαλλήλων
για τους οποίους ουσιαστικά ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ το δικαίωμα μειωμένης σύνταξης.
Ξαφνικά καλούνται να υπηρετήσουν 5 έως 7 χρόνια επιπλέον!
Θα πρέπει να προβλέψετε ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
ώστε να εξομαλυνθεί αυτή η αδικία.
Παρακαλώ να λάβει υπόψην ο κ. Υπουργός την δυνατότητα διαχωρισμού της δικαιούμενης ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ για χρόνο ασφάλισης ν.3163/55 και κοινες διατάξεις ΙΚΑ , με εξαιρεση των διατάξεων ΠΕΡΙ ΔΙΑΔΟΧΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ , οταν υπάρχουν αντικειμενικές αδυναμίες <> στη ΔΟΥ για …ουσιαστικα ΑΝΕΝΕΡΓΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ..κατόπιν ελέγχου βεβαιως των υπηρεσιων ΕΦΚΑ .
Η εκρεμμοτητα αυτή παγιδεύει χιλιάδες ασφαλισμένους οι ..ΟΠΟΙΟΙ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΩΣ ΩΦΕΙΛΕΤΕΣ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ -ΕΦΚΑ και ενω έχουν ασφαλιστικό χρόνο για καταβολή ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ με μεγαλα ποσοστά μεγαλύτερου του 67% δεν μπορούν να συνταξιοδοτηθούν .
Επισεις στις διατάξεις του ν.612/77 να περιληφθει τροποποιηση , στην αναφορά των παθήσεων …οτι για την εφαρμογή των διατάξεων επι των συγκεκριμένων παθήσεων …και αν στην αποφαση ΚΕΠΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΌ ΠΟΣΟΣΤΌ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΊΖΕΤΑΙ ΑΝΩ ΤΟΥ 67% ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΑΞΗ ΟΛΕΣ να εχουν εφαρμογή ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ του Ν 612/77