Οι παράγραφοι 1, 2 και 4 του άρθρου 5 του ν. 4387/2016 τροποποιούνται και προστίθεται νέα παράγραφος 5. Το άρθρο 5 του ν. 4387/2016 διαμορφώνεται ως εξής :
«Άρθρο 5
Ενιαίοι κανόνες ασφάλισης
παροχών υπαλλήλων Δημοσίου
1. Από 1.1.2017 το συνολικό ποσοστό εισφοράς κλάδου σύνταξης στον Ε.Φ.Κ.Α. ασφαλισμένου και εργοδότη ορίζεται σε 20% επί των συνταξίμων μηνιαίων αποδοχών των προσώπων της περίπτωσης α` της παραγράφου 1 του άρθρου 4, όπως αυτές ισχύουν κάθε φορά και κατανέμεται κατά 6,67% σε βάρος του ασφαλισμένου και κατά 13,33% σε βάρος του Δημοσίου και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.
2. α) Το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς των μισθωτών και των εργοδοτών, ορίζεται στο ποσό των 6.500 ευρώ αναπροσαρμοζόμενο από 1.1.2023 έως 31.12.24 κατ΄ έτος με διαπιστωτική πράξη του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κατά το ποσοστό μεταβολής του μέσου ετήσιου γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή του προηγούμενου έτους. Σε περίπτωση αρνητικής τιμής του ως άνω ποσοστού το ποσόν των ασφαλιστέων αποδοχών παραμένει στα επίπεδα του προηγουμένου έτους. Από 1.1.2025 και εφεξής το ανώτατο όριο των ασφαλιστέων αποδοχών προσαυξάνονται κατ΄έτος κατά το δείκτη μεταβολής μισθών σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη παράγραφο 4 του άρθρου 8.
β) Οι ασφαλιστικές εισφορές για τα πρόσωπα, που υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 4 του ν.3660/2008 (Α΄ 78), παραμένουν στο ύψος που προβλεπόταν μέχρι την 1-1-2017.
3. Οι εισφορές δηλώνονται από τον εργοδότη στην Αναλυτική Περιοδική Δήλωση, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις .
4. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων μετά από γνώμη του Δ.Σ καθορίζονται οι απαιτούμενες διαδικασίες για τις προσαρμογές στα πληροφοριακά συστήματα και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.
5. Όπου στην κείμενη νομοθεσία αναφέρεται ο Υπουργός Οικονομικών ως αρμόδιος για την έκδοση αποφάσεων επί συνταξιοδοτικών θεμάτων του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.), νοείται εφεξής ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, διατηρούμενης της συναρμοδιότητας του Υπουργού Οικονομικών επί θεμάτων εφαρμογής μισθολογικών διατάξεων επί συνταξιούχων κατά το π.δ. 169/2007.
Άρθρο 5 Α
Ασφάλιση Εξωκοινοβουλευτικών και Μετακλητών Υπαλλήλων
1. Τα μέλη της Κυβέρνησης και οι Υφυπουργοί που δεν είναι βουλευτές, καθώς και οι διοριζόμενοι σε οιαδήποτε θέση μετακλητού υπαλλήλου, ανεξαρτήτως σχέσεως εργασίας Δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, από την ημερομηνία διορισμού τους διατηρούν το καθεστώς ασφάλισης κύριας και επικουρικής ασφάλισης, υγειονομικής περίθαλψης και εφάπαξ παροχής, στο οποίο υπάγονταν πριν από το διορισμό τους. Ο σχετικός χρόνος ασφάλισης θεωρείται ότι έχει διανυθεί στο καθεστώς αυτό.
2. α) Για την ασφάλισή τους, και για τους κλάδους στους οποίους προκύπτει υποχρέωση ασφάλισης βάσει του προγενέστερου καθεστώτος, καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές:
i) για κύρια ασφάλιση, μηνιαία εισφορά σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 5.
ii) για υγειονομική περίθαλψη, μηνιαία εισφορά σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 41.
iii) για επικουρική ασφάλιση, μηνιαία εισφορά εμμίσθων ασφαλισμένων βάσει του άρθρου 97.
iv) για εφάπαξ παροχή, μηνιαία εισφορά εμμίσθων ασφαλισμένων βάσει του άρθρου 35.
β) Οι ανωτέρω ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται επί των συνταξίμων μηνιαίων αποδοχών, όπως αυτές καθορίζονται για τα πρόσωπα που υπάγονται στο άρθρο 5 του παρόντος.
Η εισφορά ασφαλισμένου βαρύνει τα πρόσωπα της παρ. 1 και η εργοδοτική εισφορά, όπου προβλέπεται, το αρμόδιο Υπουργείο για τα μέλη της Κυβέρνησης και τους Υφυπουργούς ή τον φορέα στον οποίο γίνεται ο διορισμός για τους μετακλητούς υπαλλήλους.
Η εισφορά ασφαλισμένου παρακρατείται από τον εργοδότη, και αποδίδεται με την εργοδοτική εισφορά στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης.
γ) Η ασφαλιστική εισφορά που καταβάλλεται σύμφωνα με τα ανωτέρω θεωρείται εισφορά μισθωτού για την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 17 και 36.
3. Εφόσον στο προγενέστερο καθεστώς ασφάλισης περιλαμβάνονται φορείς που δεν έχουν ενταχθεί στον Ε.Φ.Κ.Α. ή το ΕΤΕΑΕΠ καταβάλλονται οι προβλεπόμενες για τους φορείς αυτούς ασφαλιστικές εισφορές.
4. Εάν τα πρόσωπα της παρ. 1 κατά το αμέσως προηγούμενο πριν τον διορισμό τους δωδεκάμηνο δεν υπάγονταν στην ασφάλιση φορέα κύριας ασφάλισης της ημεδαπής, καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές για κύρια σύνταξη και υγειονομική περίθαλψη υπέρ του Ε.Φ.Κ.Α. (πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ), και για επικουρική ασφάλιση στον κλάδο επικουρικής ασφάλισης του ΕΤΕΑΕΠ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2.
5. Εάν τα πρόσωπα της παρ. 1 είναι συνταξιούχοι από ίδιο δικαίωμα, καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές για κύρια σύνταξη και υγειονομική περίθαλψη υπέρ του Ε.Φ.Κ.Α. (πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ).
6. Οι ρυθμίσεις των ανωτέρω παραγράφων εφαρμόζονται στα πρόσωπα της παρ. 1 που διορίζονται από 1/7/2019.
Σε περίπτωση που από την αναδρομική εφαρμογή των ανωτέρω ρυθμίσεων προκύψουν ποσά προς επιστροφή, το επιπλέον ποσό που έχει καταβληθεί συμψηφίζεται, μέχρι εξάλειψής του, με μελλοντικές καταβολές ασφαλιστικών εισφορών. Εάν προκύψει οφειλή, αυτή εξοφλείται σε ισόποσες μηνιαίες δόσεις, ίσες με τον αριθμό των μηνών για τους οποίους προκύπτει διαφορά, χωρίς την επιβολή προστίμων καθυστέρησης εξόφλησης.
7. Στις ανωτέρω ρυθμίσεις μπορούν να υπαχθούν και πρόσωπα της παρ. 1 που έχουν διοριστεί μέχρι 30/6/2019 και εξακολουθούν να υπηρετούν στις θέσεις, εφόσον υποβάλλουν σχετική αίτηση εντός τριμήνου από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. Στην περίπτωση αυτή υπάγονται στις ρυθμίσεις του παρόντος από 1/7/2019.».
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΠΛΟΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ
Η Προκαταβολή της ανταποδοτικής σύνταξης να δίδεται και από τούς δύο ασφαλιστικούς φορείς που πλήρωνε ο εργαζόμενος και όχι μόνον από τον ένα που ισχύει σήμερα.(αναφέρομαι σε Μηχανικούς Δημοσίους Υπαλλήλους που πλήρωναν υποχρεωτικά και ΤΣΜΕΔΕ και ΔΗΜΟΣΙΟ.
ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
ΌΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ζητείται η επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης και τούτο, διότι οι επίμαχες περικοπές αντίκεινται σε σημεία διατάξεων του Συντάγματος και στο Άρθρο 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Υπενθυμίζεται ότι το τρίτο τμήμα του ΕΣ, είχε κρίνει ότι, μη νομίμως δεν καταβλήθηκαν κατά το διάστημα 1-1-2013 εως και 31-12-2018 τα επιδόματα εορτών και αδείας, καθόσον οι διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4387/2016, κρίθηκαν ότι αντίκεινται στο Σύνταγμα. Με την κατάργηση της 13ης και 14ης Σύνταξης, επέρχεται κατάργηση περιουσιακού δικαιώματος των συνταξιούχων και παραβιάζεται η αρχή της Αναλοικότητας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα πρέπει να υποχρεωθεί το Δημόσιο, στην επιστροφή στους συνταξιούχους των κρατήσεων που είχαν καταβάλλει υπέρ της 13ης και 14ης σύνταξης, καθώς και σε αποζημίωση, εντόκως, για την πρόκληση ηθικής βλάβης.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, στο ασφαλιστικό Νομοσχέδιο προβλέπεται ότι, οι επικουρικές συντάξεις που υπέστησαν μείωση το 2016 με το Νόμο Κατρούγκαλου, θα αναπροσαρμοστούν στα προ του 2016 επίπεδα. Τούτο σημαίνει ότι οι επικουρικές ημών των Συνταξιούχων που είχαν υποστεί μείωση της τάξης του 50% και το 2012 (με το λεγόμενο PSA), ουδεμία προσαρμογή προς το καλύτερο θα έχουν. Έτσι θα παρατηρείται το γεγονός, νεώτεροι συνταξιούχοι και με λιγότερα χρόνια ασφάλισης θα λαμβάνουν μεγαλύτερη ημών επικουρική σύνταξη και τούτο σαφώς αντίκειται στις Συνταγματικές Αρχές:
α)της ισότητος και της ίσης μεταχείρισης (αν λάβουμε υπόψιν και την «ιδία» μεταχείριση των Δικαστικών και Στρατιωτικών,
β) της αναλογικότητας.
Να τεθεί διάταξη σύμφωνα με την οποία ο βαθμός του Γενικού Δ/ντού να επανενταχθεί στα Ειδικά Μισθολογικά κλιμάκια λόγω της αυξημένης ευθύνης κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Με τον Ν. 424/11 Άρθρο 2 παράγρ. 8 προβλέπεται η ένσταση του Κεφαλάιου Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) από το οποίο αφαιρούνται πόροι που εισπράττονται από τις Συντάξεις και μεταφέρονται στην βοήθεια στο σπίτι.
Επειδή η εν λόγω διάταξη δημιουργεί αδικίες σε βάρος των συνταξιούχων και παραβιάζει κατάφωρα τη Διάκριση της Κοινωνικής Ασφάλισης με την Κοινωνική Πρόνοια που οι ρόλοι των εν λόγω θεσμών είναι διακριτοί ζητείται η άμεση κατάργησή τους.
Αποσύνδεση στην από νομοθεσία επικουρικών, δεδομένου ότι πρόκειται για Μερισματικό Ταμείο όπως τα αντίστοιχα των Στρατιωτικών. Επίσης να γίνει επανυπολογισμός των μερισμάτων στην πραγματική οικονομική βάση ανταποδοτικότητας βάσει συμμετοχής.
Δημήτριος Σχοινάς
Πρώην Γενικός Διευθυντής
ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
ΌΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ζητείται η επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης και τούτο, διότι οι επίμαχες περικοπές αντίκεινται σε σημεία διατάξεων του Συντάγματος και στο Άρθρο 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Υπενθυμίζεται ότι το τρίτο τμήμα του ΕΣ, είχε κρίνει ότι, μη νομίμως δεν καταβλήθηκαν κατά το διάστημα 1-1-2013 εως και 31-12-2018 τα επιδόματα εορτών και αδείας, καθόσον οι διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4387/2016, κρίθηκαν ότι αντίκεινται στο Σύνταγμα. Με την κατάργηση της 13ης και 14ης Σύνταξης, επέρχεται κατάργηση περιουσιακού δικαιώματος των συνταξιούχων και παραβιάζεται η αρχή της Αναλοικότητας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα πρέπει να υποχρεωθεί το Δημόσιο, στην επιστροφή στους συνταξιούχους των κρατήσεων που είχαν καταβάλλει υπέρ της 13ης και 14ης σύνταξης, καθώς και σε αποζημίωση, εντόκως, για την πρόκληση ηθικής βλάβης.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, στο ασφαλιστικό Νομοσχέδιο προβλέπεται ότι, οι επικουρικές συντάξεις που υπέστησαν μείωση το 2016 με το Νόμο Κατρούγκαλου, θα αναπροσαρμοστούν στα προ του 2016 επίπεδα. Τούτο σημαίνει ότι οι επικουρικές ημών των Συνταξιούχων που είχαν υποστεί μείωση της τάξης του 50% και το 2012 (με το λεγόμενο PSA), ουδεμία προσαρμογή προς το καλύτερο θα έχουν. Έτσι θα παρατηρείται το γεγονός, νεώτεροι συνταξιούχοι και με λιγότερα χρόνια ασφάλισης θα λαμβάνουν μεγαλύτερη ημών επικουρική σύνταξη και τούτο σαφώς αντίκειται στις Συνταγματικές Αρχές:
α)της ισότητος και της ίσης μεταχείρισης (αν λάβουμε υπόψιν και την «ιδία» μεταχείριση των Δικαστικών και Στρατιωτικών,
β) της αναλογικότητας.
Να τεθεί διάταξη σύμφωνα με την οποία ο βαθμός του Γενικού Δ/ντού να επανενταχθεί στα Ειδικά Μισθολογικά κλιμάκια λόγω της αυξημένης ευθύνης κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Με τον Ν. 424/11 Άρθρο 2 παράγρ. 8 προβλέπεται η ένσταση του Κεφαλάιου Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) από το οποίο αφαιρούνται πόροι που εισπράττονται από τις Συντάξεις και μεταφέρονται στην βοήθεια στο σπίτι.
Επειδή η εν λόγω διάταξη δημιουργεί αδικίες σε βάρος των συνταξιούχων και παραβιάζει κατάφωρα τη Διάκριση της Κοινωνικής Ασφάλισης με την Κοινωνική Πρόνοια που οι ρόλοι των εν λόγω θεσμών είναι διακριτοί ζητείται η άμεση κατάργησή τους.
Αποσύνδεση στην από νομοθεσία επικουρικών, δεδομένου ότι πρόκειται για Μερισματικό Ταμείο όπως τα αντίστοιχα των Στρατιωτικών. Επίσης να γίνει επανυπολογισμός των μερισμάτων στην πραγματική οικονομική βάση ανταποδοτικότητας βάσει συμμετοχής.
Κύριε Υπουργέ,
Θα ήθελα να προτείνω την επέκταση της μεταβατικής περιόδου που προέβλεπε ο ν.Κατρούγκαλου για να αρθούν αδικίες για πολλές χιλιάδες εργαζόμενους. Π.χ. ένας ασφαλισμένος ηλικίας 55 ετών σήμερα με 33 χρόνια ασφάλισης, έχοντας ανήλικο τέκνο και 25 χρόνια ασφάλισης το 2011 δικαιούται σύνταξη στην ηλικία των 58,5 ετών και επειδή κλείνει την άνω ηλικία μετά το 2022 τον πάει για τα 62 έτη με 40 έτη εργασίας (χωρίς το στρατό).
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ (Π.Ο.Σ.Ε.Υ.Π.Π.Φ.Υ.)
ΜΕΛΟΣ ΑΔΕΔΥ
ΕΔΡΑ: ΑΘΗΝΑ-ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΡ.279-ΕΙΔ-2658
ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ 34 Τ.Κ. 10431 ΤΗΛ. 2103845732, ΦΑΞ 21038345732 Ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.poseyppedy.gr email: info@poseyppedy.gr
Αθήνα, 7-2-2020
Α.Π. 850
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
Άρθρο 24: Ενισχύονται οι συντελεστές της ανταποδοτικής σύνταξης από τα 30έτη και πάνω μέχρι τα 40.Παρ΄όλα αυτά όσο υψηλότερες είναι οι συντάξιμες αποδοχές τόσο χαμηλότερο είναι το τελικό ποσοστό (μαζί με την Εθνική Σύνταξη) που θα αποδοθεί ως σύνταξη.
Προτείνουμε :
α)Να ορισθεί ως κατώτατο ποσό σύνταξης που θα αποδίδεται το 80% των αποδοχών .
β)Τα ποσοστά αναπλήρωσης μετά τα 40 έτη να παραμείνουν στο 2,55 όπως στην τελευταία κλίμακα (37-40)
Άρθρο 27 : Απασχόληση συνταξιούχων.
Το ποσοστό μείωσης της σύνταξης σε περίπτωση απασχόλησης συνταξιούχων (30%)να έχει εφαρμογή από την έναρξη του Νόμου Κατρούγκαλου και να εξαιρεθούν όσοι απασχολούνταν ήδη πριν το Νόμου Κατρούγκαλου.
Επίσης ,Κατάργηση εισφοράς κατά 50% μετά τα 40 χρόνια .
Βάσει της διάταξης της παρ.13 του άρθρου 39 του Ν4387/2016 πολλοί είχαν αιτηθεί την μείωση. Επειδή μέχρι σήμερα δεν έχει διεκπεραιωθεί κανένα αίτημα ,να επιλυθεί το ζήτημα στο νέο Νομοσχέδιο δίνοντας το δικαίωμα ανάκλησης της αίτησης με αναδρομική ισχύ σε όσους ασφαλισμένους το επιθυμούν.
Άρθρο 45:Εισφορές επικουρικής ασφάλισης
Να επανέλθει το ποσοστό της μηνιαίας εισφοράς στο ύψος που ίσχυε κατά τις 31/12/2015 (3%για τον εργαζόμενο και 3% για τον εργοδότη με την ψήφιση του νέου Νομοσχεδίου και όχι μετά τις 31/5/2022 όπως ορίζει.
Να νομοθετηθεί ακόμη ότι θα υπολογίζεται ξεχωριστά από την κύρια σύνταξη
Επίσης:
Η προσαύξηση για τους μικροσυνταξιούχους να είναι όχι 0,075 αλλά 0,095
ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Να θεσμοθετηθεί 13η σύνταξη (το κοινωνικό μέρισμα να γίνει 13η σύνταξη).
Για την Εκτελεστική Γραμματεία
της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ (Π.Ο.Σ.Ε.Υ.Π.Π.Φ.Υ.)
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Π. ΨΥΧΑΡΗΣ Γ. ΜΠΑΚΟΥΛΑ
Κ. Υπουργε ειναι δικαιο να προστεθει στο καινουργιο νομοσχεδιο οτι οι ευεργετικες διαταξεις για τα χρονια υπηρεσιας, τα ορια ηλικιας ,η προωρη, με ανηλικο τεκνο, και αλλοι ευνοικοι οροι για συνταξιοδοτηση που ισχυουν για ολες τις εργαζομενες στο δημοσιο ιδιωτικο τομεα να ισχυουν και για τις γυναικες ιατρους δημοσιου ιδιωτικου τομεα δηλαδη να εχουν το δικαιωμα και οι γυναικες ιατροι εφοσον θελουν να κανουν χρηση των ευνοικων διαταξεων συνταξιοδοτησης οπως κανουν ολες οι υπολοιπες εργαζομενες. ευχαριστω με εκτιμηση
Ο ΣΑΣΥΔΑ είναι κάθετα αντίθετος στις διατάξεις του υπο διαβούλευση Νομοσχεδίου και θα αγωνιστεί για τη μη ψήφιση του και τη μη εφαρμογή του, συντασσόμενος πλήρως με τις απόψεις/ενστάσεις/προτάσεις της ΕΝΩΣΗΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ (ΕΑΑΑ), ήτοι:
1. Η νέα συνταξιοδοτική “μεταρρύθμιση” αποτελεί την τέταρτη προσπάθεια «μεταρρύθμισης» του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης (ΣΚΑ) στη χώρα μας από την είσοδο μας στο ΔΝΤ (2010) και την έναρξη της μνημονιακής διακυβέρνησης.
2. Μελετώντας το υπό διαβούλευση Σ/Ν, διαπιστώνουμε ότι:
α). ΔΙΑΤΗΡΕΙ τις ακραία αντισυνταξιοδοτικές ρυθμίσεις του γ’ Μνημονίου (ν.4336/2015) και του «νόμου Κατρούγκαλου» (ν.4387/2016).
β). ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ τις περικοπές ύψους 16 δισ. € του ν.4387/2016 για την περίοδο 2016-2019 και επιπλέον περικοπές 8 δισ. € (θα ανέλθουν στα 24 δισ. € μέχρι το 2022, εφόσον, με το άρθρο 25 του Σ/Ν, όπως ρητά προβλέπεται, εφαρμοστούν άμεσα οι
περικοπές επί της «θετικής» προσωπικής διαφοράς).
γ). ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ κατά παράνομο, αντισυνταγματικό και αντικοινοβουλευτικό τρόπο να νομιμοποιήσει αναδρομικά τις μεγάλες περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων του 2012, καθώς και την κατάργηση των τριών δώρων-επιδομάτων που επήλθαν με τον «νόμο Βρούτση» (ν.4093/2012). Αυτό συνιστά παρέμβαση στην ήδη εκκρεμούσα «πιλοτική» δίκη των αναδρομικών που εκδικάστηκε ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ στις 10-1-2020.
δ). ΔΙΑΤΗΡΕΙ τον διαχωρισμό (διάσπαση) της κύριας σύνταξης σε δύο διακριτά τμήματα (εθνική και ανταποδοτική) ως μόνιμη δομή στη νέα αρχιτεκτονική του Ασφαλιστικού. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις ακολούθησαν πιστά την αρχιτεκτονική που πρότειναν οι δανειστές (κυρίως το ΔΝΤ) ως μόνιμη δομή στο Ασφαλιστικό.
ε). ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ με συνέπεια την ενοποίηση που άρχισε ο «νόμος Κατρούγκαλου» (ν.4387/2016), καταργώντας όλα τα Ταμεία Κύριας και Επικουρικής Ασφάλισης καθώς και τα Ταμεία Προνοίας (εφάπαξ).
στ). ΔΙΑΤΗΡΕΙ και ΘΩΡΑΚΙΖΕΙ τον θεσμό του επανϋπολογισμού των «παλαιών» συντάξεων και ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ στην άμεση περικοπή τής «θετικής» προσωπικής διαφοράς, συμψηφίζοντάς την παράνομα με την αύξηση από την εφαρμογή των νέων ποσοστών αναπλήρωσης που διατάσσει η υπ’αριθ. 1891/2019 απόφαση του ΣτΕ.
ζ). ΔΙΑΤΗΡΕΙ την κατάργηση των κατωτάτων ορίων στις επικουρικές συντάξεις, που επέβαλε ο «νόμος Κατρούγκαλου» (άρθρο 96, παρ. 5 ν.4387/2016).
η). ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ και ΔΙΑΤΗΡΕΙ τις μεγάλες μειώσεις των κατωτάτων ορίων στις κύριες συντάξεις (από 492€ σε 384 και 345 € αντίστοιχα).
θ). ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ, μέσω του θεσμού της «προαιρετικής επικουρικής σύνταξης», την ιδιωτικοποίησή της από 1-1-2021 με τη διάταξη-«δούρειο ίππο» περί προαιρετικής ένταξης στην επικουρική ασφάλιση και το εφάπαξ (άρθρο 41 παρ. 3 του Σχεδίου Νόμου).
ι). ΔΙΑΤΗΡΕΙ ως ελάχιστο χρόνο ασφάλισης για τη χορήγηση της πλήρους εθνικής σύνταξης την 20ετία ασφαλιστικού βίου, όπως είχε θεσπίσει ο «νόμος Κατρούγκαλου» (άρθρο 7 παρ.6 ν.4387/2016).
ια). ΔΙΑΤΗΡΕΙ τον ιδιότυπο κοινωνικό ρατσισμό εις βάρος των αναπήρων-συνταξιούχων, δίνοντας συνέχεια στην πρωτοφανή σε θεσμική βαρβαρότητα διάταξη του ν.4387/2016 εις βάρος των ΑμΕΑ συνταξιούχων, οι οποίοι, ανάλογα με τα διαρκώς αναθεωρούμενα προς τα κάτω ποσοστά αναπηρίας, λαμβάνουν κλιμακούμενη τη λεγόμενη «εθνική σύνταξη».
ιβ). ΔΙΑΤΗΡΕΙ και ΕΝΙΣΧΥΕΙ τον θεσμό της σύνταξης με βάση τις αποδοχές του συνόλου του εργασιακού βίου.
ιγ). ΝΟΘΕΥΕΙ την ανταποδοτικότητα και ΜΕΙΩΝΕΙ τις συντάξεις.
ιδ). ΘΕΣΠΙΖΕΙ «κόφτη ανάσχεσης» της ανταποδοτικότητας.
3. Συμπερασματικά, το νέο Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο:
α). ΔΕΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΙ τη βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
β). ΔΕΝ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ούτε το σημερινό (χαμηλό) επίπεδο των συντάξεων και
γ). ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ τον θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης.
4. Λαμβάνοντας υπόψη μας τις επιχειρούμενες ρυθμίσεις του Σ/Ν «Ασφαλιστικής Μεταρρύθμισης και Ψηφιακού Μετασχηματισμού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.)», εκφράζουμε την έντονη δυσαρέσκεια και την αντίθεση των μελών της Ε.Α.Α.Α., ειδικά για τα άρθρα 24, 25 και 27 βάσει των οποίων εξακολουθούν να διατηρούνται και να αυξάνονται οι μειώσεις των συντάξεων και να επεκτείνονται οι προσωπικές διαφορές.
α). Συγκεκριμένα, με τα άρθρα 24 και 25, επιχειρείται:
1). Αύξηση του ποσοστού αναπλήρωσης από τα 30,01 έτη ασφάλισης έως τα 40 έτη ασφάλισης, αρχίζοντας από 1,98% για τα 30,01 έτη ασφάλισης και φτάνοντας στα 8,63% για τα 39,01-40 έτη ασφάλισης προφανώς για να δοθούν κίνητρα παραμονής των εν ενέργεια. Αποτέλεσμα η σχετική αύξηση της σύνταξης να αυξάνεται μεν αλλά λογιστικά και όχι πραγματικά καθόσον συμψηφίζεται με το ποσό την ήδη καταβαλλόμενης προσωπικής διαφοράς.
2). Μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης από 40 έτη ασφάλισης και άνω κατά 1,5% κατ’ έτος επειδή το ήδη καταβαλλόμενο ποσοστό 2% ορίζεται στο 0,50% με αποτέλεσμα :
(α). Να μειώνεται το ποσοστό αναπλήρωσης από το 8,63% που προβλέπεται για τα 40 έτη ασφάλισης κατά 1,5% κατά έτος για τα 40 έτη ασφάλισης και να φτάνει στο 1,13% για τα 45 έτη ασφάλισης.
(β). Να μειώνεται το ήδη καταβαλλόμενο ποσοστό σύνταξης από τα 45 έτη ασφάλισης και άνω, αρχίζοντας από το -0,37% για τα 45-46 έτη ασφάλισης και να φτάνει στο μείον – 34% περίπου για τα 69 έτη ασφάλισης, με αποτέλεσμα να μειώνεται το ποσό της ήδη καταβαλλόμενης προσωπικής διαφοράς και να δημιουργείται νέα προσωπική διαφορά.
(γ). Επίσης, η μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης από το 2% σε 0,50% από τα 40 έτη και άνω, θεωρούμε ότι δημιουργεί μεγάλη αδικία σε βάρος των αποστράτων οι οποίοι έχουν 40,01 έτη ασφάλισης και άνω και δημιουργείται αντικίνητρο παραμονής στο εν ενεργεία προσωπικό και ιδιαίτερα στο ιπτάμενο προσωπικό με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την Εθνική μας Άμυνα.
(δ). Ακόμη, καταστρατηγείται το γράμμα και το πνεύμα της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος με την οποία κατοχυρώνεται το δικαίωμα καθενός για ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
(ε). Επίσης με τη παρ. 2 του άρθρου 25 του ασφαλιστικού νομοσχεδίου παρατηρείται πλημμελής συμμόρφωση της Διοίκησης προς την υπαριθμ. 1128/2016 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ. Επειδή μέχρι την 31-12-2014 δεν είχαν αναπροσαρμοστεί αυξητικά οι συντάξεις των στρατιωτικών συνταξιούχων, να συμπεριληφθούν στο υπο διαβούλευση Νομοσχέδιο οι ήδη υπάρχουσες αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ.
β). Πέραν των ανωτέρω, με την πρώτη ανάγνωση του νέου άρθρου 27, διαπιστώνεται ευκρινώς ότι υποκρύπτονται ΟΧΙ αυξήσεις, ως υποκριτικά διαχέεται – είτε ως μελλοντικές προσαυξήσεις των υπαρχουσών συντάξεων είτε ως μείωση των παρακρατήσεων των συντάξεων σε όσους συνταξιούχους εργάζονται, από 60% του άρθρου 20 του ν.4387/2016 σε 30%, με το επίδικο άρθρο 27 – αλλά ΝΕΕΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ κατά 40% περίπου.
γ). Οι διατάξεις του άρθρου 27 έχουν γενική εφαρμογή, καθώς συμπεριλαμβάνουν διατάξεις ισοπεδωτικές για όλους τους συνταξιούχους-εργαζομένους, χωρίς καμία διάκριση μεταξύ μισθωτών, ελεύθερων επαγγελματιών, εργαζομένων στο Δημόσιο (πλήν της φωτογραφικής διάταξης της ηλικίας των 62 ετών κάτω από την οποία περικόπτεται το 100% της σύνταξης εφόσον κάποιος εργάζεται στο Δημόσιο) και όχι μόνο για τους νέους συνταξιούχους, χωρίς καμία μεταβατική διάταξη για τους παλιούς, κατά παράβαση κάθε έννοιας και αρχής περί ασφάλειας δικαίου, και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου, περί απαγόρευσης εφαρμογής, αναδρομικώς, δυσμενέστερων διατάξεων, εν αντιθέσει με το ν.4387/2016 (Κατρούγκαλου) που ναι μεν είχε και εκείνος την δυσμενέστατη διάταξη της περικοπής της σύνταξης κατά 60%, για τους νέους συνταξιούχους εργαζομένους, όμως δεν ήταν γενικής εφαρμογής, καθώς ορίζετο ότι οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν.4387/2016 θα παρήγαγαν αποτελέσματα για το μέλλον και μόνον για εκείνους που θα αναλάμβαναν εργασία ή θα αυτοαπασχολούντο, από τούδε και στο εξής, δηλαδή από την έναρξη ισχύος του ν.4387/2016 και εντεύθεν, ήτοι από 13-05-2016 και μετά.
δ). Τέλος, θα πρέπει να εξαιρεθούν οι πολύτεκνοι από την αναστολή ή τη μείωση της σύνταξης εάν εργάζονται (όπως αναφέρεται και στη σχετική απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου)
5. Κατόπιν των ανωτέρω και:
α). Επειδή οι περισσότεροι εκ των συνταξιούχων που συνέχισαν να εργάζονται παρά την συνταξιοδότησή τους, δεν είχαν κανένα άλλο εισόδημα παρά μόνον την σύνταξή τους, δεν έγιναν δηλαδή εργαζόμενοι από ελεύθερη επιλογή, αλλά ωθήθηκαν σ’ αυτό ένεκεν της άμεσης και επιτακτικής ανάγκης επιβίωσης.
β). Επειδή μειώνει το ποσοστό αναπλήρωσης από 40 έτη και άνω και αυτό θα δημιουργήσει στις Ένοπλες Δυνάμεις αντικίνητρο παραμονής άνω των 40 ετών σε κρίσιμες ειδικότητες (για την Αεροπορία στο ιπτάμενο προσωπικό)
γ). Επειδή δεν λαμβάνει υπ’ όψη τις ήδη υπάρχουσες αποφάσεις του ΣτΕ και του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
δ). Επειδή η περαιτέρω νέα περικοπή των συντάξεων είναι εξαιρετικά βάρβαρη και εις βάρος της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας όλων των συνταξιούχων της χώρας.
ε). Επειδή είναι πρόσχημα ότι με την θέσπιση αντικινήτρων στην απασχόληση των συνταξιούχων θα μειωθεί η ανεργία των νέων ή θα παταχθεί η εισφορο-αποφυγή των εργαζομένων–συνταξιούχων με την μείωση σε 30% της παρακράτησης της σύνταξης από 60% του άρθρου 20 ν.4387/2016.
στ). Επειδή η συγκεκριμένη διάταξη μείωσης της παρακράτησης της σύνταξης από 60% του άρθρου 20 ν.4387/2016 σε 30% του νέου αντίστοιχου άρθρου 27 δεν αφορά το 95% των συνταξιούχων αλλά είναι απλά, μία ακόμη φωτογραφική διάταξη που ευνοεί μόνον ένα πολύ μικρό ποσοστό, κάτω του 5%, κυρίως υψηλο-συνταξιούχων άνω των 62 ετών στους οποίους διασφαλίζει το 70% της σύνταξής τους.
ζ). Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 11 του ν.3865/2010 και το άρθρο 2 παρ.13 του ν.4001/2011 περί Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων, καθορίζεται μόνο για την πρώτη κατηγορία (για συντάξεις από 1400 έως 1700), ότι το ποσό της σύνταξης μετά την παρακράτηση της Ε.Α.Σ. δεν μπορεί να υπολείπεται των 1400.
Επειδή τούτο δεν ισχύει για τις υπόλοιπες κατηγορίες, προτείνουμε ο όρος αυτός να ισχύει και για τις συντάξεις όλων των κατηγοριών που προβλέπονται από τους ανωτέρω νόμους λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε πολλές περιπτώσεις την ήδη χορηγηθείσα αύξηση να την περικόπτει η παρακράτηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Η παρακράτηση της Ε.Α.Σ. έχει κριθεί αντισυνταγματική με σχετικές αποφάσεις του Ελεγκτικού συνεδρίου και του ΣτΕ.
η). Επειδή διατηρεί τις ακραία αντισυνταξιοδοτικές ρυθμίσεις του γ’ Μνημονίου (ν. 4336/2015) και του «νόμου Κατρούγκαλου» (ν.4387/2016).
θ). Επειδή επιχειρεί κατά παράνομο, αντισυνταγματικό και αντικοινοβουλευτικό τρόπο να νομιμοποιήσει αναδρομικά τις μεγάλες περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων του 2012, καθώς και την κατάργηση των τριών Δώρων-Επιδομάτων που επήλθαν με τον «νόμο Βρούτση» (ν.4093/2012).
Αυτό συνιστά παρέμβαση στην ήδη εκκρεμούσα «πιλοτική» δίκη των αναδρομικών που εκδικάστηκε ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ στις 10-1-2020.
ι). Επειδή διατηρεί και θωρακίζει τον θεσμό τού επανϋπολογισμού των «παλαιών» συντάξεων και ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ στην άμεση περικοπή τής «θετικής» προσωπικής διαφοράς, συμψηφίζοντάς την παράνομα με την αύξηση από την εφαρμογή των νέων ποσοστών αναπλήρωσης που διατάσσει η υπ’αριθ. 1891/2019 απόφαση του ΣτΕ.
ια). Επειδή διατηρεί και ενισχύει τον θεσμό τής σύνταξης με βάση τις αποδοχές τού συνόλου του εργασιακού βίου.
ιβ). Επειδή νοθεύει την ανταποδοτικότητα και ΜΕΙΩΝΕΙ τις συντάξεις, θεσπίζοντας «κόφτη ανάσχεσης» της ανταποδοτικότητας.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΟΓΟΥΣ, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΟΙ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΜΑΣ, καθόσον είναι εμφανές ότι το ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ περιέχει και νέες μειώσεις συντάξεων, και ουσιαστικά συνεχίζει την πολιτική όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων για αφαίμαξη των εισοδημάτων.
Ο
Πρόεδρος
Γεώργιος Ρούσσος
Ταξχος (Ο)ε.α.
Ο
Γεν.Γραμματέας
Ηλίας Γ. Ντούβλης
Σγός (ΥΔΚ)ε.α.
1. Η νέα συνταξιοδοτική “μεταρρύθμιση” αποτελεί την τέταρτη προσπάθεια «μεταρρύθμισης» του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης (ΣΚΑ) στη χώρα μας από την είσοδο μας στο ΔΝΤ (2010) και την έναρξη της μνημονιακής διακυβέρνησης.
2. Μελετώντας το υπό διαβούλευση Σ/Ν, διαπιστώνουμε ότι:
α). ΔΙΑΤΗΡΕΙ τις ακραία αντισυνταξιοδοτικές ρυθμίσεις του γ’ Μνημονίου (ν.4336/2015) και του «νόμου Κατρούγκαλου» (ν.4387/2016).
β). ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ τις περικοπές ύψους 16 δισ. € του ν.4387/2016 για την περίοδο 2016-2019 και επιπλέον περικοπές 8 δισ. € (θα ανέλθουν στα 24 δισ. € μέχρι το 2022, εφόσον, με το άρθρο 25 του Σ/Ν, όπως ρητά προβλέπεται, εφαρμοστούν άμεσα οι
περικοπές επί της «θετικής» προσωπικής διαφοράς).
γ). ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ κατά παράνομο, αντισυνταγματικό και αντικοινοβουλευτικό τρόπο να νομιμοποιήσει αναδρομικά τις μεγάλες περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων του 2012, καθώς και την κατάργηση των τριών δώρων-επιδομάτων που επήλθαν με τον «νόμο Βρούτση» (ν.4093/2012). Αυτό συνιστά παρέμβαση στην ήδη εκκρεμούσα «πιλοτική» δίκη των αναδρομικών που εκδικάστηκε ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ στις 10-1-2020.
δ). ΔΙΑΤΗΡΕΙ τον διαχωρισμό (διάσπαση) της κύριας σύνταξης σε δύο διακριτά τμήματα (εθνική και ανταποδοτική) ως μόνιμη δομή στη νέα αρχιτεκτονική του Ασφαλιστικού. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις ακολούθησαν πιστά την αρχιτεκτονική που πρότειναν οι δανειστές (κυρίως το ΔΝΤ) ως μόνιμη δομή στο Ασφαλιστικό.
ε). ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ με συνέπεια την ενοποίηση που άρχισε ο «νόμος Κατρούγκαλου» (ν.4387/2016), καταργώντας όλα τα Ταμεία Κύριας και Επικουρικής Ασφάλισης καθώς και τα Ταμεία Προνοίας (εφάπαξ).
στ). ΔΙΑΤΗΡΕΙ και ΘΩΡΑΚΙΖΕΙ τον θεσμό του επανϋπολογισμού των «παλαιών» συντάξεων και ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ στην άμεση περικοπή τής «θετικής» προσωπικής διαφοράς, συμψηφίζοντάς την παράνομα με την αύξηση από την εφαρμογή των νέων ποσοστών αναπλήρωσης που διατάσσει η υπ’αριθ. 1891/2019 απόφαση του ΣτΕ.
ζ). ΔΙΑΤΗΡΕΙ την κατάργηση των κατωτάτων ορίων στις επικουρικές συντάξεις, που επέβαλε ο «νόμος Κατρούγκαλου» (άρθρο 96, παρ. 5 ν.4387/2016).
η). ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ και ΔΙΑΤΗΡΕΙ τις μεγάλες μειώσεις των κατωτάτων ορίων στις κύριες συντάξεις (από 492€ σε 384 και 345 € αντίστοιχα).
θ). ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ, μέσω του θεσμού της «προαιρετικής επικουρικής σύνταξης», την ιδιωτικοποίησή της από 1-1-2021 με τη διάταξη-«δούρειο ίππο» περί προαιρετικής ένταξης στην επικουρική ασφάλιση και το εφάπαξ (άρθρο 41 παρ. 3 του Σχεδίου Νόμου).
ι). ΔΙΑΤΗΡΕΙ ως ελάχιστο χρόνο ασφάλισης για τη χορήγηση της πλήρους εθνικής σύνταξης την 20ετία ασφαλιστικού βίου, όπως είχε θεσπίσει ο «νόμος Κατρούγκαλου» (άρθρο 7 παρ.6 ν.4387/2016).
ια). ΔΙΑΤΗΡΕΙ τον ιδιότυπο κοινωνικό ρατσισμό εις βάρος των αναπήρων-συνταξιούχων, δίνοντας συνέχεια στην πρωτοφανή σε θεσμική βαρβαρότητα διάταξη του ν.4387/2016 εις βάρος των ΑμΕΑ συνταξιούχων, οι οποίοι, ανάλογα με τα διαρκώς αναθεωρούμενα προς τα κάτω ποσοστά αναπηρίας, λαμβάνουν κλιμακούμενη τη λεγόμενη «εθνική σύνταξη».
ιβ). ΔΙΑΤΗΡΕΙ και ΕΝΙΣΧΥΕΙ τον θεσμό της σύνταξης με βάση τις αποδοχές του συνόλου του εργασιακού βίου.
ιγ). ΝΟΘΕΥΕΙ την ανταποδοτικότητα και ΜΕΙΩΝΕΙ τις συντάξεις.
ιδ). ΘΕΣΠΙΖΕΙ «κόφτη ανάσχεσης» της ανταποδοτικότητας.
3. Συμπερασματικά, το νέο Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο:
α). ΔΕΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΙ τη βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
β). ΔΕΝ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ούτε το σημερινό (χαμηλό) επίπεδο των συντάξεων και
γ). ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ τον θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης.
4. Λαμβάνοντας υπόψη μας τις επιχειρούμενες ρυθμίσεις του Σ/Ν «Ασφαλιστικής Μεταρρύθμισης και Ψηφιακού Μετασχηματισμού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.)», εκφράζουμε την έντονη δυσαρέσκεια και την αντίθεση των μελών της Ε.Α.Α.Α., ειδικά για τα άρθρα 24, 25 και 27 βάσει των οποίων εξακολουθούν να διατηρούνται και να αυξάνονται οι μειώσεις των συντάξεων και να επεκτείνονται οι προσωπικές διαφορές.
α). Συγκεκριμένα, με τα άρθρα 24 και 25, επιχειρείται:
1). Αύξηση του ποσοστού αναπλήρωσης από τα 30,01 έτη ασφάλισης έως τα 40 έτη ασφάλισης, αρχίζοντας από 1,98% για τα 30,01 έτη ασφάλισης και φτάνοντας στα 8,63% για τα 39,01-40 έτη ασφάλισης προφανώς για να δοθούν κίνητρα παραμονής των εν ενέργεια. Αποτέλεσμα η σχετική αύξηση της σύνταξης να αυξάνεται μεν αλλά λογιστικά και όχι πραγματικά καθόσον συμψηφίζεται με το ποσό την ήδη καταβαλλόμενης προσωπικής διαφοράς.
2). Μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης από 40 έτη ασφάλισης και άνω κατά 1,5% κατ’ έτος επειδή το ήδη καταβαλλόμενο ποσοστό 2% ορίζεται στο 0,50% με αποτέλεσμα :
(α). Να μειώνεται το ποσοστό αναπλήρωσης από το 8,63% που προβλέπεται για τα 40 έτη ασφάλισης κατά 1,5% κατά έτος για τα 40 έτη ασφάλισης και να φτάνει στο 1,13% για τα 45 έτη ασφάλισης.
(β). Να μειώνεται το ήδη καταβαλλόμενο ποσοστό σύνταξης από τα 45 έτη ασφάλισης και άνω, αρχίζοντας από το -0,37% για τα 45-46 έτη ασφάλισης και να φτάνει στο μείον – 34% περίπου για τα 69 έτη ασφάλισης, με αποτέλεσμα να μειώνεται το ποσό της ήδη καταβαλλόμενης προσωπικής διαφοράς και να δημιουργείται νέα προσωπική διαφορά.
(γ). Επίσης, η μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης από το 2% σε 0,50% από τα 40 έτη και άνω, θεωρούμε ότι δημιουργεί μεγάλη αδικία σε βάρος των αποστράτων οι οποίοι έχουν 40,01 έτη ασφάλισης και άνω και δημιουργείται αντικίνητρο παραμονής στο εν ενεργεία προσωπικό και ιδιαίτερα στο ιπτάμενο προσωπικό με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την Εθνική μας Άμυνα.
(δ). Ακόμη, καταστρατηγείται το γράμμα και το πνεύμα της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος με την οποία κατοχυρώνεται το δικαίωμα καθενός για ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
(ε). Επίσης με τη παρ. 2 του άρθρου 25 του ασφαλιστικού νομοσχεδίου παρατηρείται πλημμελής συμμόρφωση της Διοίκησης προς την υπαριθμ. 1128/2016 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ. Επειδή μέχρι την 31-12-2014 δεν είχαν αναπροσαρμοστεί αυξητικά οι συντάξεις των στρατιωτικών συνταξιούχων, να συμπεριληφθούν στο υπο διαβούλευση Νομοσχέδιο οι ήδη υπάρχουσες αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ.
β). Πέραν των ανωτέρω, με την πρώτη ανάγνωση του νέου άρθρου 27, διαπιστώνεται ευκρινώς ότι υποκρύπτονται ΟΧΙ αυξήσεις, ως υποκριτικά διαχέεται – είτε ως μελλοντικές προσαυξήσεις των υπαρχουσών συντάξεων είτε ως μείωση των παρακρατήσεων των συντάξεων σε όσους συνταξιούχους εργάζονται, από 60% του άρθρου 20 του ν.4387/2016 σε 30%, με το επίδικο άρθρο 27 – αλλά ΝΕΕΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ κατά 40% περίπου.
γ). Οι διατάξεις του άρθρου 27 έχουν γενική εφαρμογή, καθώς συμπεριλαμβάνουν διατάξεις ισοπεδωτικές για όλους τους συνταξιούχους-εργαζομένους, χωρίς καμία διάκριση μεταξύ μισθωτών, ελεύθερων επαγγελματιών, εργαζομένων στο Δημόσιο (πλήν της φωτογραφικής διάταξης της ηλικίας των 62 ετών κάτω από την οποία περικόπτεται το 100% της σύνταξης εφόσον κάποιος εργάζεται στο Δημόσιο) και όχι μόνο για τους νέους συνταξιούχους, χωρίς καμία μεταβατική διάταξη για τους παλιούς, κατά παράβαση κάθε έννοιας και αρχής περί ασφάλειας δικαίου, και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου, περί απαγόρευσης εφαρμογής, αναδρομικώς, δυσμενέστερων διατάξεων, εν αντιθέσει με το ν.4387/2016 (Κατρούγκαλου) που ναι μεν είχε και εκείνος την δυσμενέστατη διάταξη της περικοπής της σύνταξης κατά 60%, για τους νέους συνταξιούχους εργαζομένους, όμως δεν ήταν γενικής εφαρμογής, καθώς ορίζετο ότι οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν.4387/2016 θα παρήγαγαν αποτελέσματα για το μέλλον και μόνον για εκείνους που θα αναλάμβαναν εργασία ή θα αυτοαπασχολούντο, από τούδε και στο εξής, δηλαδή από την έναρξη ισχύος του ν.4387/2016 και εντεύθεν, ήτοι από 13-05-2016 και μετά.
δ). Τέλος, θα πρέπει να εξαιρεθούν οι πολύτεκνοι από την αναστολή ή τη μείωση της σύνταξης εάν εργάζονται (όπως αναφέρεται και στη σχετική απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου)
5. Κατόπιν των ανωτέρω και:
α). Επειδή οι περισσότεροι εκ των συνταξιούχων που συνέχισαν να εργάζονται παρά την συνταξιοδότησή τους, δεν είχαν κανένα άλλο εισόδημα παρά μόνον την σύνταξή τους, δεν έγιναν δηλαδή εργαζόμενοι από ελεύθερη επιλογή, αλλά ωθήθηκαν σ’ αυτό ένεκεν της άμεσης και επιτακτικής ανάγκης επιβίωσης.
β). Επειδή μειώνει το ποσοστό αναπλήρωσης από 40 έτη και άνω και αυτό θα δημιουργήσει στις Ένοπλες Δυνάμεις αντικίνητρο παραμονής άνω των 40 ετών σε κρίσιμες ειδικότητες (για την Αεροπορία στο ιπτάμενο προσωπικό)
γ). Επειδή δεν λαμβάνει υπ’ όψη τις ήδη υπάρχουσες αποφάσεις του ΣτΕ και του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
δ). Επειδή η περαιτέρω νέα περικοπή των συντάξεων είναι εξαιρετικά βάρβαρη και εις βάρος της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας όλων των συνταξιούχων της χώρας.
ε). Επειδή είναι πρόσχημα ότι με την θέσπιση αντικινήτρων στην απασχόληση των συνταξιούχων θα μειωθεί η ανεργία των νέων ή θα παταχθεί η εισφορο-αποφυγή των εργαζομένων–συνταξιούχων με την μείωση σε 30% της παρακράτησης της σύνταξης από 60% του άρθρου 20 ν.4387/2016.
στ). Επειδή η συγκεκριμένη διάταξη μείωσης της παρακράτησης της σύνταξης από 60% του άρθρου 20 ν.4387/2016 σε 30% του νέου αντίστοιχου άρθρου 27 δεν αφορά το 95% των συνταξιούχων αλλά είναι απλά, μία ακόμη φωτογραφική διάταξη που ευνοεί μόνον ένα πολύ μικρό ποσοστό, κάτω του 5%, κυρίως υψηλο-συνταξιούχων άνω των 62 ετών στους οποίους διασφαλίζει το 70% της σύνταξής τους.
ζ). Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 11 του ν.3865/2010 και το άρθρο 2 παρ.13 του ν.4001/2011 περί Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων, καθορίζεται μόνο για την πρώτη κατηγορία (για συντάξεις από 1400 έως 1700), ότι το ποσό της σύνταξης μετά την παρακράτηση της Ε.Α.Σ. δεν μπορεί να υπολείπεται των 1400.
Επειδή τούτο δεν ισχύει για τις υπόλοιπες κατηγορίες, προτείνουμε ο όρος αυτός να ισχύει και για τις συντάξεις όλων των κατηγοριών που προβλέπονται από τους ανωτέρω νόμους λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε πολλές περιπτώσεις την ήδη χορηγηθείσα αύξηση να την περικόπτει η παρακράτηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Η παρακράτηση της Ε.Α.Σ. έχει κριθεί αντισυνταγματική με σχετικές αποφάσεις του Ελεγκτικού συνεδρίου και του ΣτΕ.
η). Επειδή διατηρεί τις ακραία αντισυνταξιοδοτικές ρυθμίσεις του γ’ Μνημονίου (ν. 4336/2015) και του «νόμου Κατρούγκαλου» (ν.4387/2016).
θ). Επειδή επιχειρεί κατά παράνομο, αντισυνταγματικό και αντικοινοβουλευτικό τρόπο να νομιμοποιήσει αναδρομικά τις μεγάλες περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων του 2012, καθώς και την κατάργηση των τριών Δώρων-Επιδομάτων που επήλθαν με τον «νόμο Βρούτση» (ν.4093/2012).
Αυτό συνιστά παρέμβαση στην ήδη εκκρεμούσα «πιλοτική» δίκη των αναδρομικών που εκδικάστηκε ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ στις 10-1-2020.
ι). Επειδή διατηρεί και θωρακίζει τον θεσμό τού επανϋπολογισμού των «παλαιών» συντάξεων και ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ στην άμεση περικοπή τής «θετικής» προσωπικής διαφοράς, συμψηφίζοντάς την παράνομα με την αύξηση από την εφαρμογή των νέων ποσοστών αναπλήρωσης που διατάσσει η υπ’αριθ. 1891/2019 απόφαση του ΣτΕ.
ια). Επειδή διατηρεί και ενισχύει τον θεσμό τής σύνταξης με βάση τις αποδοχές τού συνόλου του εργασιακού βίου.
ιβ). Επειδή νοθεύει την ανταποδοτικότητα και ΜΕΙΩΝΕΙ τις συντάξεις, θεσπίζοντας «κόφτη ανάσχεσης» της ανταποδοτικότητας.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΟΓΟΥΣ, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΟΙ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΜΑΣ, καθόσον είναι εμφανές ότι το ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ περιέχει και νέες μειώσεις συντάξεων, και ουσιαστικά συνεχίζει την πολιτική όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων για αφαίμαξη των εισοδημάτων. Η ΕΑΑΑ είναι κάθετα αντίθετα στις διατάξεις του υπο διαβούλευση Νομοσχεδίου και θα αγωνιστεί για τη μη ψήφιση του και τη μη εφαρμογή του.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο
Πρόεδρος
Σπυρίδων Καββούρης
Απτχος (Ι)ε.α.
Ο
Διευθύνων Σύμβουλος
Ιωάννης Κρανιάς
Ασμχος (Ρ)ε.α.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ (ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ)
Στο Πυροσβεστικό Σώμα, μεταξύ των άλλων κατηγοριών, υπηρετούν πτυχιούχοι μηχανικοί ως Αξιωματικοί Γενικών Υπηρεσιών (Γ.Κ.), Αξιωματικοί Ειδικών Καθηκόντων (Ε.Κ.) και Πυροσβέστες Γενικών Υπηρεσιών (Γ.Κ.).
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 2 του Ν.2084/1992, όπως μεταγενέστερα τροποποιήθηκαν, συμπληρώθηκαν και ισχύουν σήμερα, όσοι απέκτησαν ή αποκτούν, μετά την 1-1-1993, την ιδιότητα Μηχανικού – μέλους του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (Τ.Ε.Ε.) και εφόσον πριν την ημερομηνία αυτή δεν ήταν ασφαλισμένοι σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης, τότε ασφαλίζονταν υποχρεωτικά -βάσει του καταστατικού του ΤΕΕ- στο Ταμείο Συντάξεως Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ), πλέον ΕΦΚΑ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ).
Ειδικότερα για τους Πυροσβεστικούς υπαλλήλους, ισχύουν τα ακόλουθα:
Σχετικά με τον κλάδο κύριας ασφάλισης για χορήγηση κύριας σύνταξης: Είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένοι βάσει των γενικών ή ειδικών ή καταστατικών διατάξεων στον κλάδο κύριας ασφάλισης του ΕΦΚΑ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ) (Τομέας Σύνταξης Μηχανικών), σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν τον φορέα αυτό.
Σχετικά με τον κλάδο ασφάλισης για χορήγηση επικουρικής σύνταξης και για χορήγηση εφάπαξ βοηθήματος: Είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένοι στο ΕΤΕΑΕΠ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ), καθώς και στο Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων (ΜΤΠΥ).
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι, να παρουσιάζεται άνιση μεταχείριση μεταξύ των Πυροσβεστικών Υπαλλήλων. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ισχύον ασφαλιστικό πλαίσιο για το δικαίωμα συνταξιοδότησης ασφαλισμένων στο ΤΣΜΕΔΕ απαιτείται:
• είτε η συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας και 40 χρόνια ασφάλισης,
• είτε συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας ανεξαρτήτως των χρόνων ασφάλισης.
Όμως, τα καταληκτικά όρια αποστρατείας για τους Πυροσβεστικούς υπαλλήλους Γενικών καθηκόντων είναι το 60ό έτος, και για τους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους Ειδικών Καθηκόντων το 62ο έτος. Συνεπώς, οι πυροσβεστικοί υπάλληλοι Διπλωματούχοι Μηχανικοί, ασφαλισμένοι για πρώτη φορά μετά την 1-1-1993 στο ΤΣΜΕΔΕ, θα αποστρατευτούν πολύ πριν την ηλικία που οι διατάξεις του ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ προβλέπουν συνταξιοδότηση. Αποτέλεσμα αυτού είναι, όχι μόνο να μην λάβουν πλήρη σύνταξη, αλλά και να υποχρεωθούν να καταβάλουν, βρισκόμενοι εκτός εργασίας, επί σειρά ετών μετά την αποστρατεία τους, ασφαλιστικές εισφορές στο ταμείο τους μέχρι να συμπληρώσουν την προς συνταξιοδότηση ηλικία. Καταλαμβάνοντας τα ανωτέρω ηλικιακά όρια, ο εν λόγω Πυροσβεστικός Υπάλληλος Διπλωματούχος Μηχανικός, ουσιαστικά δεν αποστρατεύεται ως ευδοκίμως τερματίσαντας την θητεία του, αλλά απολύεται, τιμωρείται δηλαδή αφού δεν έχει δικαίωμα πλήρους σύνταξης. Σημειώνεται ότι, δεν προβλέπει η δυνατότητα αναγνώρισης της «μάχιμης» πενταετίας του ν.δ. 142/1974 (Α’ 320), όπως στους υπόλοιπους πυροσβεστικούς υπαλλήλους, αν και παρέχουν και αυτοί εργασία πέραν του πενθημέρου.
Επίσης, είναι δυνατόν ν’ αποστρατευθούν για λόγους υγείας, με βάση τα ισχύοντα για στρατιωτικούς, ως παθόντες ή μη στην Υπηρεσία, χωρίς όμως να λάβουν σύνταξη σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους υπόλοιπους συναδέλφους τους.
Επιπλέον, το ασφαλιστικό τους καθεστώς, δεν προβλέπει υπαγωγή σε καταστάσεις όπως της μόνιμης διαθεσιμότητας λόγω ανήκεστης βλάβης της υγείας τους, προερχόμενης από την εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων τους. Αντίθετα, για τους λοιπούς Πυροσβεστικούς υπαλλήλους, προβλέπεται ότι εφόσον υπαχθούν στις αντίστοιχες καταστάσεις, δεν θα εκτελούν καμιά υπηρεσία και θα μισθοδοτούνται κανονικά, με προσαυξημένες μάλιστα αποδοχές.
Όπως γίνεται αντιληπτό, από τα προαναφερθέντα ενδεικτικά προβλήματα, το ισχύον ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα για την συγκεκριμένη κατηγορία πυροσβεστικών υπαλλήλων, βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία και ασυνέπεια με την υπηρεσιακή τους κατάσταση, αφού ούτε κατ’ ελάχιστον λαμβάνεται υπόψη ό,τι ιδιαίτερο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς έχει η Πολιτεία θεσπίσει και εφαρμόζει για το Πυροσβεστικό Σώμα και το προσωπικό του.
Συνεπώς, δημιουργείται μια ιδιαίτερα δυσμενής και άνιση μεταχείριση μερίδας Πυροσβεστικών Υπαλλήλων. Σήμερα, στο Πυροσβεστικό Σώμα υπηρετούν σαράντα δύο (42) υπάλληλοι – μέλη ΤΕΕ ασφαλισμένοι υποχρεωτικά στον ΕΦΚΑ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ).
Κατόπιν των ανωτέρω, για τους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους Διπλωματούχους Μηχανικούς, μέλη του Τ.Ε.Ε. μετά την 1-1-1993 ασφαλισμένους υποχρεωτικά μόνο ΤΣΜΕΔΕ,
προτείνεται:
1. η δυνατότητα αναγνώρισης της «Μάχιμης» πενταετίας του ν.δ. 142/1974 (Α’ 320), με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ισχύουν και για τους υπόλοιπους υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος
2. να έχουν εφαρμογή, ως προς τις προϋποθέσεις θεμελίωσης σύνταξης, οι οικείες διατάξεις της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας που διέπει τους υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος, δηλαδή το 60ό έτος για τους υπαλλήλους των Γενικών Υπηρεσιών ή συμπλήρωση 40 συντάξιμων ετών και το 62ο έτος για τους υπαλλήλους των Ειδικών Υπηρεσιών ή συμπλήρωση 40 συντάξιμων ετών.
3. η δυνατότητα, αν και εφόσον ο υπάλληλος το επιθυμεί ακόμα ή στο μέλλον, να γίνουν δεκτές οι αιτήσεις που έγιναν από Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους ασφαλισμένους στο πρώην ΤΣΜΕΔΕ-ΕΤΑΑ προ της 1-1-2017 και η Υπηρεσία δεν διεκπεραίωσε τις απαιτούμενες διαδικασίες για την αναγνώριση στρατιωτικής θητείας -παραπέμποντας για την αναγνωριστική πράξη στο ΤΣΜΕΔΕ-, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ίσχυαν πριν την 1-1-2017, όπως συνέβη και για τους υπόλοιπους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους, προκειμένου να συμπληρώνονται τα 40 έτη συντάξιμης υπηρεσίας όπου και σε όσους απαιτείται.
4. η δυνατότητα να αποστρατευθούν για λόγους υγείας, ως παθόντες ή μη στην Υπηρεσία, σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους υπόλοιπους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους.
5. η πρόβλεψη υπαγωγής σε καταστάσεις, όπως της μόνιμης διαθεσιμότητας λόγω ανήκεστης βλάβης της υγείας τους, προερχόμενης από την εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων τους.
Απίστευτο κ.υπουργέ αυτό που συμβαίνει στη διαβούλευση με το άρθρο 11 του 4609/19 για τα επιπλέον 5 χρόνια, πολύς κόσμος σας το αναφέρει για να το διορθώσετε-εφαρμόσετε. Αλλά εσείς απαντάτε: Ναι μεν ο νόμος συζητήθηκε στις επιτροπές, εισήχθηκε στην ολομέλεια, ψηφίσθηκε από όλους σχεδόν (και από εσάς), αλλά…..συγνώμη ΛΑΘΟΣ, κακό νομοθέτημα!! Φτάσαμε στο 2020 για να το ζήσουμε κι αυτό, συν όλα τα άλλα που μας έχει φορτώσει το κράτος μας , ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια (και συνεχίζεται…)!! Και αντί να το διορθώσετε με το παρόν ΝΣ, σιωπή…. !! Μα δεν θα τα χαρίσετε, θα πληρωθούν κανονικά ΟΛΕΣ οι εισφορές, θα έχει κέρδος το κράτος από αυτές και το στράτευμα θα έχει τη δυνατότητα να ανανεώσει προσωπικό και να μην είναι γερασμένο.Γιατί δεν το υλοποιείτε, ρωτάμε οι στρατιωτικοί, οι οικογένειες τους? Πάλι υποσχέσεις για …κάποια στιγμή υλοποίησης και εμπαιγμός μετά? Μην μας αγνοείτε συνέχεια, δεν κάνει καλό σε κανέναν. Εφαρμόστε το παρακαλώ!! Είναι το λιγότερο που μπορείτε και πρέπει να κάνετε!!
1. Αποκατάσταση στελεχών των ΕΔ που εισήλθαν στις τάξεις του στρατεύματος τα έτη 1990-92 (παλαιοί ασφαλισμένοι), επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας, για την αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης και του περί δικαίου αισθήματος. Απαιτείται η κατάργηση της παρ. 4 του άρθρου 22 και η επαναδιατύπωση της παρ. 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, όπως παρακάτω:
«… αυξάνονται, σταδιακά, από 01-01-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος των στρατιωτικών, γενικά, (νέοι και παλαιοί ασφαλισμένοι), οι οποίοι συμπληρώνουν, από 01-01-2011 και μετά, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, ως εξής:
Για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης των στρατιωτικών, που συμπληρώνουν 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη.
– το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη.
– το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη.
– το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη.
– το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη.
– το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη.
Για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και το έτος 2017 (συμπλήρωση 24 1/2 ετών πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας), ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξής τους δεν επηρεάζεται από τις μεταβολές που επέρχονται με τις λοιπές διατάξεις του νόμου αυτού.
Όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 01-01-2018 και μετά, θα συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση είτε του 60ού έτους της ηλικίας τους είτε 40 ετών συντάξιμης υπηρεσίας, εξαιρουμένων όσων έχουν καταταγεί από 01/01/1993 μέχρι 31/12/1995, των οποίων ο πραγματικός συντάξιμος χρόνος προσαυξάνεται κατά 3 έτη και αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές υπολογίζονται επί της εκάστοτε αποζημίωσης που λαμβάνεται ως βάση υπολογισμού για το Επίδομα Ειδικών Συνθηκών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4472/2017 (ΦΕΚ 74 Α’) και παρακρατούνται κατά το χρόνο καταβολής του ως άνω επιδόματος, κατ’ ανώτατο όριο για μια τριετία.»2. Επαναδιατύπωση της παραγράφου 2α του άρθρου 8 του ν. 4387/2016, ως εξής:
«2α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου, κατά την τελευταία δεκαετία ασφάλισής του εφόσον έχει ασφαλιστεί σε κύριο φορέα ασφάλισης μέχρι της ισχύος του παρόντος και καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου για ασφαλισμένους, εφεξής της ισχύος του παρόντος. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια των ετών ασφάλισης που αναλογούν, κατά τις ως άνω περιπτώσεις. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, κατά το διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη, σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα.3. Ένταξη συνταξιούχων στρατιωτικών στις εξαιρέσεις του άρθρου 4 του Ν.4387/2016 (στενός πυρήνας λειτουργών του Δημοσίου), με πλήρη κατάργηση των διατάξεων που ρυθμίζουν διαφορετικά το ανωτέρω θέμα, προκειμένου να γίνει η επανασύνδεση της σύνταξης με τις αποδοχές ενεργείας. 4. Αναγνώριση ως πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας του διαστήματος που υπολείπεται μέχρι τη συμπλήρωση των συνολικά απαιτούμενων 40 ετών εργασίας (Ν.3865/2010), ως προς τον υπολογισμό του ποσοστού αναπλήρωσης του ανταποδοτικού σκέλους της σύνταξης σε περίπτωση πρόωρης αποστρατείας με πρωτοβουλία της υπηρεσίας (ευδοκίμως τερματίσαντος), χωρίς την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών που αναλογούν στον εργαζόμενο, καθότι τέθηκε εκτός εργασιακού βίου ακουσίως και χωρίς τη συναίνεσή του5. Τροποποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου υπολογισμού των στρατιωτικών συντάξεων, για την αναγνώριση από τον ΕΦΚΑ (Τμήμα Στρατιωτικών Συντάξεων) των πρόσθετων 3 συντάξιμων ετών, που προβλέπονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 42 του ΠΔ 169/2007, κατ’ επέκταση του Α.Ν. 1854/1951 (Νόμος «ΚΟΝΔΥΛΗ») που κυρώθηκε με τον Ν.2113/1952 και τα οποία αφορούν στην αποκατάσταση στελεχών προέλευσης εξ Υπαξιωματικών (προσαύξηση μηνιαίου συντάξιμου μισθού κατά 3/35), για συνταξιούχους στρατιωτικούς που είχαν ενταχθεί στο υπόψη καθεστώς έχοντας αποδεχθεί τη λήψη συνταξιοδοτικού βαθμού κατώτερου του δικαιούμενου.
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Η κοινωνική ασφάλιση αφορά, συνολικά, τη ζωή των εργαζομένων, τον κόπο και τον μόχθο ολόκληρου του εργασιακού τους βίου και ο Σ.Α.Σ.Μ.Υ. δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να την λεηλατήσει.
Τασσόμαστε στο πλευρό των συναδέλφων που πλήττονται από τις συγκεκριμένες διατάξεις, καθώς και από αντίστοιχες προγενέστερων νόμων και δηλώνουμε ότι θα εξαντλήσουμε κάθε μέσον πίεσης, προκειμένου να αποτραπούν οι υπόψη ρυθμίσεις υπό τη συγκεκριμένη μορφή τους.
Για την αντιμετώπιση των κενών που προαναφέρθηκαν και για τη στοιχειώδη βελτίωση του ισχύοντος νομικού πλαισίου, προτείνονται ως βασικά σημεία τα ακόλουθα:
α. Η παράγραφος 2α του άρθρου 8 του ν. 4387/2016 να διαμορφωθεί ως εξής:
«2α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου, κατά την τελευταία δεκαετία ασφάλισής του εφόσον έχει ασφαλιστεί σε κύριο φορέα ασφάλισης μέχρι της ισχύος του παρόντος και καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου για ασφαλισμένους, εφεξής της ισχύος του παρόντος. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια των ετών ασφάλισης που αναλογούν, κατά τις ως άνω περιπτώσεις. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, κατά το διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη, σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα».
β. Οι συντελεστές που διαμορφώνουν το ποσοστό αναπλήρωσης μετά τα σαράντα (40) συντάξιμα έτη, για λόγους δικαιοσύνης, ανταποδοτικότητας των εισφορών στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικής ισότητας, να διαμορφωθούν ως εξής:
(1) Από τα σαράντα (40) έως τα σαράντα πέντε (45) συντάξιμα έτη, σε 2,00% κατ’ έτος.
(2) Από τα σαράντα πέντε (45) έως τα πενήντα (50) συντάξιμα έτη, σε 1,50%. κατ’ έτος.
(3) Από τα πενήντα (50) έως τα πενήντα πέντε (55) συντάξιμα έτη, σε 1,00% κατ’ έτος.
(4) Πέραν των πενήντα (55) συνταξίμων ετών, σε 0,50% κατ’ έτος.
γ. Αποκατάσταση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990-92 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), με την ένταξή τους στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας προτείνεται η παρακάτω τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του σχετικού νόμου ως εξής:
«2. Για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος αυξάνονται σταδιακά, από 01-01-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, σύμφωνα με τις υφιστάμενες μέχρι τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου διατάξεις, ως εξής:
– το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
δ. Ρύθμιση θεμάτων αναγνώρισης πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας, που προβλέπονται βάσει του Ν.3865/2010, ως ακολούθως:
«Προκειμένου για τα στελέχη των ΕΔ, ο χρόνος πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας των τριών (3) ετών, που καθορίζεται με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 22 του Ν.3865/2010, αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές να υπολογίζονται με ποσοστό 6,67% επί των συντάξιμων αποδοχών, της περιόδου που επιθυμεί ο ενδιαφερόμενος και με τα οικονομικά δεδομένα που αντιστοιχούσαν τότε».
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Υπενθυμίζουμε ότι, το «δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού», καθόσον οι παράνομες μειώσεις του 2012 και η εν συνεχεία απαξίωση (μη εφαρμογή) των αποφάσεων του ΣτΕ (2014), που έχουν «πληγώσει» όσο τίποτε άλλο τον κλάδο μας, αντιθέτως με ότι ορισμένοι ίσως πιστεύουν, δεν έχουν περάσει στη λήθη του παρελθόντος.
Διαθέτουμε μνήμη, νοημοσύνη, κρίση και αποφασιστικότητα ……
Με εκτίμηση
Στέφανος Κουκουράβας
Γεν. Γραμματέας ΣΑΣΜΥ
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Η κοινωνική ασφάλιση αφορά, συνολικά, τη ζωή των εργαζομένων, τον κόπο και τον μόχθο ολόκληρου του εργασιακού τους βίου και ο Σ.Α.Σ.Μ.Υ. δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να την λεηλατήσει.
Τασσόμαστε στο πλευρό των συναδέλφων που πλήττονται από τις συγκεκριμένες διατάξεις, καθώς και από αντίστοιχες προγενέστερων νόμων και δηλώνουμε ότι θα εξαντλήσουμε κάθε μέσον πίεσης, προκειμένου να αποτραπούν οι υπόψη ρυθμίσεις υπό τη συγκεκριμένη μορφή τους.
Για την αντιμετώπιση των κενών που προαναφέρθηκαν και για τη στοιχειώδη βελτίωση του ισχύοντος νομικού πλαισίου, προτείνονται ως βασικά σημεία τα ακόλουθα:
α. Η παράγραφος 2α του άρθρου 8 του ν. 4387/2016 να διαμορφωθεί ως εξής:
«2α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου, κατά την τελευταία δεκαετία ασφάλισής του εφόσον έχει ασφαλιστεί σε κύριο φορέα ασφάλισης μέχρι της ισχύος του παρόντος και καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου για ασφαλισμένους, εφεξής της ισχύος του παρόντος. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια των ετών ασφάλισης που αναλογούν, κατά τις ως άνω περιπτώσεις. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, κατά το διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη, σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα».
β. Οι συντελεστές που διαμορφώνουν το ποσοστό αναπλήρωσης μετά τα σαράντα (40) συντάξιμα έτη, για λόγους δικαιοσύνης, ανταποδοτικότητας των εισφορών στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικής ισότητας, να διαμορφωθούν ως εξής:
(1) Από τα σαράντα (40) έως τα σαράντα πέντε (45) συντάξιμα έτη, σε 2,00% κατ’ έτος.
(2) Από τα σαράντα πέντε (45) έως τα πενήντα (50) συντάξιμα έτη, σε 1,50%. κατ’ έτος.
(3) Από τα πενήντα (50) έως τα πενήντα πέντε (55) συντάξιμα έτη, σε 1,00% κατ’ έτος.
(4) Πέραν των πενήντα (55) συνταξίμων ετών, σε 0,50% κατ’ έτος.
γ. Αποκατάσταση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990-92 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), με την ένταξή τους στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας προτείνεται η παρακάτω τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του σχετικού νόμου ως εξής:
«2. Για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος αυξάνονται σταδιακά, από 01-01-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, σύμφωνα με τις υφιστάμενες μέχρι τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου διατάξεις, ως εξής:
– το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
δ. Ρύθμιση θεμάτων αναγνώρισης πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας, που προβλέπονται βάσει του Ν.3865/2010, ως ακολούθως:
«Προκειμένου για τα στελέχη των ΕΔ, ο χρόνος πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας των τριών (3) ετών, που καθορίζεται με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 22 του Ν.3865/2010, αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές να υπολογίζονται με ποσοστό 6,67% επί των συντάξιμων αποδοχών, της περιόδου που επιθυμεί ο ενδιαφερόμενος και με τα οικονομικά δεδομένα που αντιστοιχούσαν τότε».
Υπενθυμίζουμε ότι, το «δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού», καθόσον οι παράνομες μειώσεις του 2012 και η εν συνεχεία απαξίωση (μη εφαρμογή) των αποφάσεων του ΣτΕ (2014), που έχουν «πληγώσει» όσο τίποτε άλλο τον κλάδο μας, αντιθέτως με ότι ορισμένοι ίσως πιστεύουν, δεν έχουν περάσει στη λήθη του παρελθόντος.
Διαθέτουμε μνήμη, νοημοσύνη, κρίση και αποφασιστικότητα ……
Προτεινω την εφαρμογή του άρθρου 11 παρ.1 του ν.4609/2019 για τα στελεχη των Ενοπλων Δυναμεων.
Με το άρθρο 27 του σχεδίου νόμου τροποποιούνται και πάλι οι ρυθμίσεις για την απασχόληση των συνταξιούχων (άρθρο 20 του ν. 4387/2016, άρθρο 10 του ν. 3865/2010, άρθρο 16 του ν. 3863/2010 και άρθρο 63 του ν. 2676/1999), θέτοντας περιορισμούς στην εν λόγω απασχόληση σε όλους τους συνταξιούχους και μάλιστα όταν αυτή παρέχεται και στον ιδιωτικό τομέα.
Καταρχάς θα πρέπει να τονισθεί ότι η προτεινόμενη ρύθμιση δεν εισάγεται υπό το καθεστώς μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας και ως εκ τούτου η δυσμενέστερη μεταχείριση των συνταξιούχων που είχαν αναλάβει εργασία πριν την ισχύ του ν. 4387/2016 σε σχέση με τις ρυθμίσεις που ψηφίσθηκαν με τους μνημονιακούς νόμους δεν μπορεί να αιτιολογηθεί, ούτε να δικαιολογηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Η πρόταση του Συνδέσμου μας είναι ότι θα πρέπει να καταργηθεί το άρθρο 20 του ν. 4387/2016 και όλες οι διατάξεις που θέτουν περιορισμούς στην απασχόληση των συνταξιούχων. Τούτο καθώς κάθε φυσικό πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του και στην εργασία που επιλέγει, εφόσον δεν προσβάλλονται δικαιώματα άλλων ή τα χρηστά ήθη. Τα δικαιώματα αυτά προστατεύονται από το Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρ. 5 παρ. 1 και 22 παρ. 1 ) και ως εκ τούτου η παραβίασή τους δεν είναι θεμιτή.
Η πρότασή μας είναι απολύτως συμβατή με την φιλελεύθερη φιλοσοφία και δεν προσβάλλει το δικαίωμα άλλου προσώπου στην εργασία. Θα πρέπει δε να γίνει αντιληπτό ότι η θέση περιορισμών στην απασχόληση των συνταξιούχων δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβάλλει στην μείωση της ανεργίας ειδικά των νέων, καθώς η «θέση εργασίας» που καλύπτει ο συνταξιούχος (με τις γνώσεις και την εμπειρία του) δεν μπορεί να καλυφθεί από νέο ειδικευμένο ή ανειδίκευτο άνεργο, αλλά μόνον από έναν ήδη εργαζόμενο των αυτών γνώσεων και εμπειρίας με τον συνταξιούχο.
Σε κάθε περίπτωση, εφόσον ο κ. Υπουργός επιθυμεί να τροποποιήσει το άρθρο 20 του ν. 4387/2016 θα πρέπει να μειώσει το ποσοστό από το 60% στο 30%, για όσους συνταξιούχους έχουν αναλάβει ή αναλαμβάνουν εργασία μετά την ισχύ του ν. 4387/2016(πάγια θέση μας είναι ότι και αυτοί πρέπει πλήρως να εξαιρεθούν κατά μείωσης), χωρίς να θέτει σε δυσμενέστερη θέση τους ήδη συνταξιούχους, οι οποίοι έχουν εξαιρεθεί με τον νόμο Κατρούγκαλου.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Πατσουράκος Φώτιος
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Πάσχου Αθανάσιος
Ο Α’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
Μάρκου Στυλλιανός
Ο Β’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
Διαμαντίδης Βασίλειος
Ο ΤΑΜΙΑΣ
Κυριακόπουλος Νικόλαος
Ο ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΗΜ. ΣΧ.
Πλακιώτης Ανάργυρος
ΤΟ ΜΕΛΟΣ
Κοντός Βασίλειος
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Σας παρακαλώ, να διαγραφεί η Υποπαράγραφος Β5 της παρ.Β του άρθρου 1 Ν. 4093/2012. Να εξομοιωθούν οι συντάξεις των άγαμων θυγατέρων, που έχουν ήδη θεμελιώσει δικαίωμα γονικής σύνταξης, με τις υπόλοιπες συντάξεις θανάτου.
Απελευθερώστε μας από τον βρόχο των αυστηρών εισοδηματικών κριτηρίων και του πλαφόν συνολικού ετήσιου εισοδήματος. Αφαιρούνται όλα τα εισοδήματά μας από την περιορισμένη σύνταξη που όρισε ο νόμος 4093/2012 ειδικά για μας.
Οι περισσότερες γυναίκες βρισκόμαστε στη μέση και την τρίτη ηλικία. Δεν είμαστε κοριτσάκια για να φτιάξουμε τη ζωή μας από την αρχή.
Σας θερμοπαρακαλώ, διορθώστε αυτή τη μεγάλη αδικία εις βάρος μας και αφήστε μας να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και εμπιστοσύνη στους νόμους της πατρίδας μας.
Ιωάννα Παπαδοπούλου
— Διαχειρίστρια του διαδικτυακού forum άγαμων θυγατέρων «ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ» —
Απλά μαθηματικά :30 χρόνια υπηρεσίας στρατιωτικός 3 υπηρεσίες το μήνα 1080 ημέρες, 15 ημέρες ασκήσεις το χρόνο 450, ετοιμότητα on call 60 το χρόνο 1800 ημέρες, ΣΥΝΟΛΟ πάνω από 3500 άρα 10 χρόνια .Αφού δεν πληρώνονται τουλάχιστον πρέπει να δοθούν ασφαλιστικά.Εφαρμογή του ν.4609/19 άρθρο 11.`
Θα ήθελα στην εφαρμογή του ν.4609/19 την παράμετρο της ανανέωσης του προσωπικού αλλά και του γεγονότος θετικής οικονομικής επίδρασης διότι θα έχει δώσει ότι παραγωγικότερο στα 30 εργασιακά έτη και θα παραμείνει το προσωπικό που θα έχει κάτι να δώσει ακόμη. Συγχαρητήρια γενικά για το ν/σ και αδράξτε την ευκαιρία να διορθώσετε με ορθή νομοθέτηση την εφαρμογή του άρθρου 11 του ν 4609/19. Ευχαριστώ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ (ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ)
Στο Πυροσβεστικό Σώμα, μεταξύ των άλλων κατηγοριών, υπηρετούν πτυχιούχοι μηχανικοί ως Αξιωματικοί Γενικών Υπηρεσιών (Γ.Κ.), Αξιωματικοί Ειδικών Καθηκόντων (Ε.Κ.) και Πυροσβέστες Γενικών Υπηρεσιών (Γ.Κ.).
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 2 του Ν.2084/1992, όπως μεταγενέστερα τροποποιήθηκαν, συμπληρώθηκαν και ισχύουν σήμερα, όσοι απέκτησαν ή αποκτούν, μετά την 1-1-1993, την ιδιότητα Μηχανικού – μέλους του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (Τ.Ε.Ε.) και εφόσον πριν την ημερομηνία αυτή δεν ήταν ασφαλισμένοι σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης, τότε ασφαλίζονταν υποχρεωτικά -βάσει του καταστατικού του ΤΕΕ- στο Ταμείο Συντάξεως Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ), πλέον ΕΦΚΑ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ).
Ειδικότερα για τους Πυροσβεστικούς υπαλλήλους, ισχύουν τα ακόλουθα:
Σχετικά με τον κλάδο κύριας ασφάλισης για χορήγηση κύριας σύνταξης: Είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένοι βάσει των γενικών ή ειδικών ή καταστατικών διατάξεων στον κλάδο κύριας ασφάλισης του ΕΦΚΑ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ) (Τομέας Σύνταξης Μηχανικών), σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν τον φορέα αυτό.
Σχετικά με τον κλάδο ασφάλισης για χορήγηση επικουρικής σύνταξης και για χορήγηση εφάπαξ βοηθήματος: Είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένοι στο ΕΤΕΑΕΠ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ), καθώς και στο Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων (ΜΤΠΥ).
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι, να παρουσιάζεται άνιση μεταχείριση μεταξύ των Πυροσβεστικών Υπαλλήλων. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ισχύον ασφαλιστικό πλαίσιο για το δικαίωμα συνταξιοδότησης ασφαλισμένων στο ΤΣΜΕΔΕ απαιτείται:
είτε η συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας και 40 χρόνια ασφάλισης,
είτε συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας ανεξαρτήτως των χρόνων ασφάλισης.
Όμως, τα καταληκτικά όρια αποστρατείας για τους Πυροσβεστικούς υπαλλήλους Γενικών καθηκόντων είναι το 60ό έτος, και για τους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους Ειδικών Καθηκόντων το 62ο έτος. Συνεπώς, οι πυροσβεστικοί υπάλληλοι Διπλωματούχοι Μηχανικοί, ασφαλισμένοι για πρώτη φορά μετά την 1-1-1993 στο ΤΣΜΕΔΕ, θα αποστρατευτούν πολύ πριν την ηλικία που οι διατάξεις του ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ προβλέπουν συνταξιοδότηση. Αποτέλεσμα αυτού είναι, όχι μόνο να μην λάβουν πλήρη σύνταξη, αλλά και να υποχρεωθούν να καταβάλουν, βρισκόμενοι εκτός εργασίας, επί σειρά ετών μετά την αποστρατεία τους, ασφαλιστικές εισφορές στο ταμείο τους μέχρι να συμπληρώσουν την προς συνταξιοδότηση ηλικία. Καταλαμβάνοντας τα ανωτέρω ηλικιακά όρια, ο εν λόγω Πυροσβεστικός Υπάλληλος Διπλωματούχος Μηχανικός, ουσιαστικά δεν αποστρατεύεται ως ευδοκίμως τερματίσαντας την θητεία του, αλλά απολύεται, τιμωρείται δηλαδή αφού δεν έχει δικαίωμα πλήρους σύνταξης. Σημειώνεται ότι, δεν προβλέπει η δυνατότητα αναγνώρισης της «μάχιμης» πενταετίας του ν.δ. 142/1974 (Α’ 320), όπως στους υπόλοιπους πυροσβεστικούς υπαλλήλους, αν και παρέχουν και αυτοί εργασία πέραν του πενθημέρου.
Επίσης, είναι δυνατόν ν’ αποστρατευθούν για λόγους υγείας, με βάση τα ισχύοντα για στρατιωτικούς, ως παθόντες ή μη στην Υπηρεσία, χωρίς όμως να λάβουν σύνταξη σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους υπόλοιπους συναδέλφους τους.
Επιπλέον, το ασφαλιστικό τους καθεστώς, δεν προβλέπει υπαγωγή σε καταστάσεις όπως της μόνιμης διαθεσιμότητας λόγω ανήκεστης βλάβης της υγείας τους, προερχόμενης από την εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων τους. Αντίθετα, για τους λοιπούς Πυροσβεστικούς υπαλλήλους, προβλέπεται ότι εφόσον υπαχθούν στις αντίστοιχες καταστάσεις, δεν θα εκτελούν καμιά υπηρεσία και θα μισθοδοτούνται κανονικά, με προσαυξημένες μάλιστα αποδοχές.
Όπως γίνεται αντιληπτό, από τα προαναφερθέντα ενδεικτικά προβλήματα, το ισχύον ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα για την συγκεκριμένη κατηγορία πυροσβεστικών υπαλλήλων, βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία και ασυνέπεια με την υπηρεσιακή τους κατάσταση, αφού ούτε κατ’ ελάχιστον λαμβάνεται υπόψη ό,τι ιδιαίτερο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς έχει η Πολιτεία θεσπίσει και εφαρμόζει για το Πυροσβεστικό Σώμα και το προσωπικό του.
Συνεπώς, δημιουργείται μια ιδιαίτερα δυσμενής και άνιση μεταχείριση μερίδας Πυροσβεστικών Υπαλλήλων. Σήμερα, στο Πυροσβεστικό Σώμα υπηρετούν σαράντα δύο (42) υπάλληλοι – μέλη ΤΕΕ ασφαλισμένοι υποχρεωτικά στον ΕΦΚΑ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ).
Κατόπιν των ανωτέρω, για τους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους Διπλωματούχους Μηχανικούς, μέλη του Τ.Ε.Ε. μετά την 1-1-1993 ασφαλισμένους υποχρεωτικά μόνο ΤΣΜΕΔΕ,
προτείνεται:
η δυνατότητα αναγνώρισης της «Μάχιμης» πενταετίας του ν.δ. 142/1974 (Α’ 320), με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ισχύουν και για τους υπόλοιπους υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος
να έχουν εφαρμογή, ως προς τις προϋποθέσεις θεμελίωσης σύνταξης, οι οικείες διατάξεις της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας που διέπει τους υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος, δηλαδή το 60ό έτος για τους υπαλλήλους των Γενικών Υπηρεσιών ή συμπλήρωση 40 συντάξιμων ετών και το 62ο έτος για τους υπαλλήλους των Ειδικών Υπηρεσιών ή συμπλήρωση 40 συντάξιμων ετών.
η δυνατότητα, αν και εφόσον ο υπάλληλος το επιθυμεί ακόμα ή στο μέλλον, να γίνουν δεκτές οι αιτήσεις που έγιναν από Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους ασφαλισμένους στο πρώην ΤΣΜΕΔΕ-ΕΤΑΑ προ της 1-1-2017 και η Υπηρεσία δεν διεκπεραίωσε τις απαιτούμενες διαδικασίες για την αναγνώριση στρατιωτικής θητείας -παραπέμποντας για την αναγνωριστική πράξη στο ΤΣΜΕΔΕ-, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ίσχυαν πριν την 1-1-2017, όπως συνέβη και για τους υπόλοιπους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους, προκειμένου να συμπληρώνονται τα 40 έτη συντάξιμης υπηρεσίας όπου και σε όσους απαιτείται.
η δυνατότητα να αποστρατευθούν για λόγους υγείας, ως παθόντες ή μη στην Υπηρεσία, σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους υπόλοιπους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους.
η πρόβλεψη υπαγωγής σε καταστάσεις, όπως της μόνιμης διαθεσιμότητας λόγω ανήκεστης βλάβης της υγείας τους, προερχόμενης από την εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων τους.
κ.Υπουργέ την 4/2/2020 είπατε στη συνεντευξή σας στον κ.Παπαδάκη, ότι δεν θα επηρεαστείτε καθόλου από τα αιτήματα των ομάδων, εδώ στη διαβούλευση. Τότε τι σκοπό έχει η διαβούλευση?Τυπικό να φανταστούμε? Και καλά δε λέω να αλλάξετε το σχέδιο νόμου π.χ. στο 20%, αυτό θα σας έβγαζε πραγματικά εκτός σχεδιασμού. Αλλά 3-4 διορθώσεις πρέπει να γίνουν.Και μία, η οποία είναι ηθικά και τίμια, να αλλάξει ΑΜΕΣΑ, είναι το περίφημο ΜΗ νομοθέτημένο ορθά άρθρο 11 του ν.4609/19 του ΣΥΡΙΖΑ, για την 5ετία των ΕΔ (τη 2η) ειδικότητος , το οποίο υπερψηφίσατε εσείς προσωπικά και η ΝΔ. Η λογική μου λεέι (και σεις το λέτε…) ότι το ψηφίσατε διότι είναι καλό, και ότι είναι καλό δεν είστε αντίθετοι με αυτό.Ε λοιπόν κ.Υπουργέ αφού είναι καλό, γιατί δεν το ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΕ με το παρόν νομοσχέδιο μιας που πρόκειται για ασφαλιστικό? Πάλι αυτό το έρμο των προσωπικό των ΕΔ, πάλι απ’έξω από κάθε τι καλό?Να μην πω για νυκτερινά και ΚΥΑ που δεν εκδίδονται, ημερήσιες αποζημιώσεις, για πλασματικά παιδιών-φοίτησης που είναι οι μόνοι που δεν τα δικαιούνται,τι να πρωτοπώ?Εδώ όμως είναι διαβούλευση που αφορά το ασφαλιστικό νομοσχέδιο σας και αν διαβάσατε, οι φωνές για το άρθρο που δεν εφαρμόζετε-διορθώνετε, είναι πάρα πολλές και πρέπει να τις λάβετε υπόψιν.Παρακαλώ για την επίλυση του!Σας ευχαριστώ.
Ως άγαμη θυγατέρα ετών 70, ζητώ την κατάργηση του πλαφόν και των εισοδηματικών κριτηρίων από το ποσοστό της σύνταξης του αποθανόντα γονέα, η οποία έχει μεταβιβαστεί σε μας και δεν είναι προνοιακό επίδομα αλλά νόμιμη και κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα σύνταξη. Ζητώ τη διαγραφή της υποπαρ.Β5 της παρ.Β του αρθ.1Ν 4093/2012. Επειδή η ηλικία μας και η νομοθεσία δε μας επιτρέπουν να εργαστούμε, πρέπει να ζούμε σε κατάσταση ακραίας φτώχειας;
1-Για την αποκατάσταση της νομιμότητας και της αδικίας που έχουν υποστεί οι Γενικοί Διευθυντές του Δημοσίου (οι συνολικές περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεών μας υπερβαίνουν το 60% ).
Θεωρώ αναγκαίο να συμπεριληφθούν ,είτε άμεσα είτε έμμεσα , διατάξεις που λαμβάνουν υπόψη τις αποφάσεις των αρμόδιων δικαστηρίων εν προκειμένω της ολομέλειας του ελεγκτικού συνεδρίου.
Συγκεκριμένα η Πράξη 00175: 3η/04-02-2019 του Α΄ Κλιμακίου ελεγκτικού συνεδρίου έκρινε ως μη νόμιμη την παρακράτηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης του Ν.3865/2010 βάσει της απόφασης της ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου 244/2017 που εκρίθη ως αντισυνταγματική .
Επίσης η απόφαση της ολομέλειας του ελεγκτικού συνεδρίου 1277/2018 (πρότυπη δίκη) δεσμεύει την πράξη 00316: 5η/04-03-2019 του Α΄ κλιμακίου και έκρινε τις μειώσεις κύριας σύνταξης του Ν.4093/2012 που υπέστην ως αντισυνταγματικές.
Οι ανωτέρω μειώσεις και περικοπές ελήφθησαν υπόψη κατά τον υπολογισμό της προσωπικής διαφοράς και αποτέλεσαν βάση της καταβαλλόμενης σήμερα σύνταξης μου, χωρίς ωστόσο να ακολουθήσει οποιαδήποτε διορθωτική πράξη σύμφωνα με τις εν λόγω αποφάσεις .
2-στο νομοσχέδιο δεν προκύπτει είσπραξη η διεκδίκηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης (ΤΠΔΥ και ΤΕΑΔΥ)από φορείς που επί σειράν ετών δεν κατέβαλλαν τις αναλογούσες εισφορές των εργαζομένων.
Ο τύπος υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων (ο επωνομαζόμενος VISER απο τον αυστριακό εμπνευστή του) είναι αυθαίρετος και εμπεριέχει πολλές ανακρίβειες και αδικίες και θα πρέπει να αναθεωρηθεί και να αποτελέσει δικαιότερο τρόπο απόδοσης και απονομής υπέρ των συνταξιούχων και μερισματούχων στη βάση των κρατήσεών τους.
3-.Η απόφαση της ευρωπαϊκής επιτροπής κοινωνικών δικαιωμάτων αριθμ.77 της 7/12/2012 περί παραβίασης του άρθρου 12 παρ 3 του Χάρτη του 1961 από τους Νόμους 3865/2010,3865/2010 , 4024/2011 , 4051/2012 και 4093/2012 με τους οποίους μειώθηκαν κύριες και επικουρικές συντάξεις και αποτελούν την βάση των ισχυουσών θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στον επανυπολογισμό των συντάξεων κύριας και επικουρικής ασφάλισης.
α) Να υπάρξει μέριμνα για τους Δημοσίους Υπαλλήλους που έκαναν χρήση του νόμου 1405/1983 και πλήρωσαν δύο φορές τον συντάξιμο χρόνο τους ( εξαγορά του Ιδιωτικού τομέα ασφάλισης και μεταφοράς του στο δημόσιο) Να τους αναγνωριστεί έξτρα συντάξιμος χρόνος τόσος όσος έχουν πληρώσει δύο φορές και να λάβουν μεγαλύτερο ποσοστό αναπλήρωσης.
β) Να επανέλθει στους Δημοσίους Υπαλλήλους η αυτοδίκαιη απόλυση μετά από 40 χρόνια εργασιακής ασφάλισης.
γ)Να επανέλθει το επίδομα τέκνων στους συνταξιούχους.
Κύριε Υπουργέ. Στο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο επιστρέφονται αναδρομικά οι περικοπές στις συντάξεις άνω των 1300 ευρώ, αλλά δεν υπάρχει πρόβλεψη για την αδικία που συντελείται λόγω του ελάχιστου χρόνου ασφάλισης, 20 χρόνια στο ΜΤΠΥ και 25 στο ΤΕΑΔΥ προϋπόθεση για την καταβολή μερίσματος, δηλαδή τα ίδια ταμεία από τη μια μεριά αυξάνουν τις υψηλές συντάξεις και από την άλλη μειώνουν τις χαμηλές .
Πιο συγκεκριμένα τα Επικουρικά ταμεία δεν ανταποδίδουν τις εισφορές σε υπαλλήλους που είχαν πολλά ένσημα στο ΤΕΒΕ, σε όσους συνταξιοδοτούνται πρόωρα για λόγους υγείας, αποθανόντες (συντάξεις χηρείας), διορισμένους στο δημόσιο σε μεγάλη ηλικία και πολλές ακόμη κατηγορίες ασφαλισμένων που αν και πλήρωναν τις εισφορές για χρόνια δεν δικαιούνται μέρισμα.
Κατά συνέπεια επιβάλλεται να γίνει εξορθολογισμός εισφορών – μερισμάτων έτσι ώστε όλοι οι συνταξιοδοτούμενοι να λαμβάνουν από όλα τα ταμεία ανταποδοτικά ότι τους αναλογεί χωρίς εξαιρέσεις ή να τους επιστρέφονται οι εισφορές έντοκα.
Όταν κάποιος οφείλει στα ασφαλιστικά ταμεία πληρώνει τόκους, προσαυξήσεις και αν όχι δικαστήρια και κατασχέσεις? Που είναι ισότητα, η ισονομία και το αίσθημα δικαίου που απορρέουν από το Σύνταγμα?
5 Φεβρουαρίου 2020 Αθανάσιος Κ
Κύριε Υπουργέ, στο πρόγραμμα της Ν.Δ και στις δηλώσεις του Κυρίου Πρωθυπουργού, ήταν η άμεση κατάργηση του Νόμου Κατρούγκαλου (4387/16) για τις απαράδεκτες μειώσεις των Συντάξεων, και ειδικότερα:
α. Με το τέχνασμα της προσωπικής διαφοράς, μας χρέωσε με ποσό, ανάλογα στον καθένα, από την μελλοντική μας σύνταξη, με υποχρέωση αποπληρωμής εντός 5ετίας, τις λεπτομέρειες τις γνωρίζετε.
β. Η εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων Ν.3865/10,σύμφωνα με την υπ΄αριθ΄244/2/17 Απόφαση Ολ .Ελεγκτικού Συνεδρίου ,ακυρώνετε από Φεβ. 2017 ως αντισυνταγματική, όπως αναλυτικά αναφέρεται σε αυτήν.
γ. Επίδομα Οικογενειακών Βαρών (ΕΟΒ) Το πενιχρό αυτό επίδομα των 35 ευρώ δεν γλύτωσε από τον οδοστρωτήρα του παραπάνω νόμου.(φαίνεται να έχουμε πολυτέλεια στο Δημογραφικό).
Τα σχόλια δικά σας.
Έπειτα από τα προαναφερθέντα προτείνονται να συμπεριληφθούν στο νέο Ασφαλιστικό Νόμο τα ακόλουθα:
α. Η προσωπική διαφορά να ενσωματωθεί στη βασική σύνταξη χωρίς λογιστικό συμψηφισμό με την αύξηση.
β. Να σταματήσει η κράτηση υπέρ ΕΑΣ ν.3865/10 , σύμφωνα με την απόφαση 244/2/17 Ολ.ΕΣ
γ. Να επαναχορηγηθεί το Επίδομα Οικογενειακών Βαρών, όχι ότι θα επιλύσει το πρόβλημα, αλλά πιστεύω, Κύριε Υπουργέ, ότι θα έχει μεγάλη ψυχολογική απήχηση σε όλους μας σε αυτό το σοβαρότατο πρόβλημα .-
Ευχαριστώ,
1. Αποκατάσταση στελεχών των ΕΔ που εισήλθαν στις τάξεις του στρατεύματος τα έτη 1990-92 (παλαιοί ασφαλισμένοι), επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας, για την αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης και του περί δικαίου αισθήματος. Απαιτείται η κατάργηση της παρ. 4 του άρθρου 22 και η επαναδιατύπωση της παρ. 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, όπως παρακάτω:
«… αυξάνονται, σταδιακά, από 01-01-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος των στρατιωτικών, γενικά, (νέοι και παλαιοί ασφαλισμένοι), οι οποίοι συμπληρώνουν, από 01-01-2011 και μετά, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, ως εξής:
Για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης των στρατιωτικών, που συμπληρώνουν 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη.
– το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη.
– το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη.
– το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη.
– το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη.
– το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη.
Για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και το έτος 2017 (συμπλήρωση 24 1/2 ετών πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας), ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξής τους δεν επηρεάζεται από τις μεταβολές που επέρχονται με τις λοιπές διατάξεις του νόμου αυτού.
Όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 01-01-2018 και μετά, θα συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση είτε του 60ού έτους της ηλικίας τους είτε 40 ετών συντάξιμης υπηρεσίας, εξαιρουμένων όσων έχουν καταταγεί από 01/01/1993 μέχρι 31/12/1995, των οποίων ο πραγματικός συντάξιμος χρόνος προσαυξάνεται κατά 3 έτη και αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές υπολογίζονται επί της εκάστοτε αποζημίωσης που λαμβάνεται ως βάση υπολογισμού για το Επίδομα Ειδικών Συνθηκών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4472/2017 (ΦΕΚ 74 Α’) και παρακρατούνται κατά το χρόνο καταβολής του ως άνω επιδόματος, κατ’ ανώτατο όριο για μια τριετία.»
2. Επαναδιατύπωση της παραγράφου 2α του άρθρου 8 του ν. 4387/2016, ως εξής:
«2α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου, κατά την τελευταία δεκαετία ασφάλισής του εφόσον έχει ασφαλιστεί σε κύριο φορέα ασφάλισης μέχρι της ισχύος του παρόντος και καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου για ασφαλισμένους, εφεξής της ισχύος του παρόντος. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια των ετών ασφάλισης που αναλογούν, κατά τις ως άνω περιπτώσεις. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, κατά το διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη, σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα.
3. Ένταξη συνταξιούχων στρατιωτικών στις εξαιρέσεις του άρθρου 4 του Ν.4387/2016 (στενός πυρήνας λειτουργών του Δημοσίου), με πλήρη κατάργηση των διατάξεων που ρυθμίζουν διαφορετικά το ανωτέρω θέμα, προκειμένου να γίνει η επανασύνδεση της σύνταξης με τις αποδοχές ενεργείας.
4. Αναγνώριση ως πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας του διαστήματος που υπολείπεται μέχρι τη συμπλήρωση των συνολικά απαιτούμενων 40 ετών εργασίας (Ν.3865/2010), ως προς τον υπολογισμό του ποσοστού αναπλήρωσης του ανταποδοτικού σκέλους της σύνταξης σε περίπτωση πρόωρης αποστρατείας με πρωτοβουλία της υπηρεσίας (ευδοκίμως τερματίσαντος), χωρίς την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών που αναλογούν στον εργαζόμενο, καθότι τέθηκε εκτός εργασιακού βίου ακουσίως και χωρίς τη συναίνεσή του
5. Τροποποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου υπολογισμού των στρατιωτικών συντάξεων, για την αναγνώριση από τον ΕΦΚΑ (Τμήμα Στρατιωτικών Συντάξεων) των πρόσθετων 3 συντάξιμων ετών, που προβλέπονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 42 του ΠΔ 169/2007, κατ’ επέκταση του Α.Ν. 1854/1951 (Νόμος «ΚΟΝΔΥΛΗ») που κυρώθηκε με τον Ν.2113/1952 και τα οποία αφορούν στην αποκατάσταση στελεχών προέλευσης εξ Υπαξιωματικών (προσαύξηση μηνιαίου συντάξιμου μισθού κατά 3/35), για συνταξιούχους στρατιωτικούς που είχαν ενταχθεί στο υπόψη καθεστώς έχοντας αποδεχθεί τη λήψη συνταξιοδοτικού βαθμού κατώτερου του δικαιούμενου.
Στο νομοσχέδιο θα πρέπει να προστεθεί διάταξη κατάργησης της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΑΣ) για τους συνταξιούχους του Δημοσίου, σε συμμόρφωση με την απόφαση 244/2017 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου που την έκρινε ως αντισυνταγματική.
Μπορείτε να κάνετε τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να εφαρμοσθεί ο νόμος 4609/19 άρθρο 11 για την επιπλέον πενταετία των στρατιωτικών? όπως είναι γνωστό με την ψήφιση ενός νόμου είναι ΥΠΟΧΡΈΩΣΗ από όλες τις υπηρεσίες όπως και από τον απλό πολίτη να τον εφαρμόσουν.Φανταστείτε να ψηφιστεί ένας νόμος π.χ νέος ΚΟΚ που να λέει όριο ταχύτητας το 90 και ένας πολίτης μην τον εφαρμόζει λέγοντας ότι δεν ψηφίστηκε σωστά. Από το ΑΙΩΝΙΟ «κακός νόμος αλλά νόμος» φτάσαμε στο «να μην εφαρμόζετε όποιους νόμους δε νομοθετήθηκαν σωστά». Συν τοις άλλοις όπως και η ευρύτατη πλειοψηφία ψήφισε στο πνεύμα είναι καλός νόμος για το στράτευμα διότι τα τριάντα πιο παραγωγικά εργασιακά έτη των στρατιωτικών μου προσφέρουν και αν θέλουν εξαγοράζουν τα λοιπά. Άλλωστε κοιτάξτε όλους τους στρατούς του κόσμου και θα δείτε ότι δεν μπορεί ο Μ.Ο ηλικίας του στρατού να είναι πάνω από 35.Μην αδρανείτε και σέρνεται ένα άρρωστο κλίμα αλλά όπως δείξατε στην απάντησή σας στη βουλή να νομοθετηθεί στο παρόν ορθρά. Ευχαριστώ
εφαρμογή της πενταετίας του ν.4609/19 για τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων
Ο πρωθυπουργός έχει διαβεβαιώσει πολλές φορές ότι θα σεβαστεί όλες τις δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τους συνταξιούχους.
Στις 9-2-2017 δημοσιεύτηκε η αριθ. 244/2017 απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία κρίθηκαν αμετακλήτως αντισυνταγματικές οι διατάξεις που επέβαλαν την εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων (ΕΑΣ) και τη μεταγενέστερη αύξησή της. Επιβάλλεται λοιπόν να καταργηθεί αυτή η επαχθής και παράλογη εισφορά με τις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου.
Στο Πυροσβεστικό Σώμα, μεταξύ των άλλων κατηγοριών, υπηρετούν πτυχιούχοι μηχανικοί ως Αξιωματικοί Γενικών Υπηρεσιών (Γ.Κ.), Αξιωματικοί Ειδικών Καθηκόντων (Ε.Κ.) και Πυροσβέστες Γενικών Υπηρεσιών (Γ.Κ.).
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 2 του Ν.2084/1992, όπως μεταγενέστερα τροποποιήθηκαν, συμπληρώθηκαν και ισχύουν σήμερα, όσοι απέκτησαν ή αποκτούν, μετά την 1-1-1993, την ιδιότητα Μηχανικού – μέλους του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (Τ.Ε.Ε.) και εφόσον πριν την ημερομηνία αυτή δεν ήταν ασφαλισμένοι σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης, τότε ασφαλίζονταν υποχρεωτικά -βάσει του καταστατικού του ΤΕΕ- στο Ταμείο Συντάξεως Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ), πλέον ΕΦΚΑ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ).
Ειδικότερα για τους Πυροσβεστικούς υπαλλήλους, ισχύουν τα ακόλουθα:
Σχετικά με τον κλάδο κύριας ασφάλισης για χορήγηση κύριας σύνταξης: Είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένοι βάσει των γενικών ή ειδικών ή καταστατικών διατάξεων στον κλάδο κύριας ασφάλισης του ΕΦΚΑ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ) (Τομέας Σύνταξης Μηχανικών), σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν τον φορέα αυτό.
Σχετικά με τον κλάδο ασφάλισης για χορήγηση επικουρικής σύνταξης και για χορήγηση εφάπαξ βοηθήματος: Είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένοι στο ΕΤΕΑΕΠ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ), καθώς και στο Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων (ΜΤΠΥ).
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι, να παρουσιάζεται άνιση μεταχείριση μεταξύ των Πυροσβεστικών Υπαλλήλων. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ισχύον ασφαλιστικό πλαίσιο για το δικαίωμα συνταξιοδότησης ασφαλισμένων στο ΤΣΜΕΔΕ απαιτείται:
• είτε η συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας και 40 χρόνια ασφάλισης,
• είτε συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας ανεξαρτήτως των χρόνων ασφάλισης.
Όμως, τα καταληκτικά όρια αποστρατείας για τους Πυροσβεστικούς υπαλλήλους Γενικών καθηκόντων είναι το 60ό έτος, και για τους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους Ειδικών Καθηκόντων το 62ο έτος. Συνεπώς, οι πυροσβεστικοί υπάλληλοι Διπλωματούχοι Μηχανικοί, ασφαλισμένοι για πρώτη φορά μετά την 1-1-1993 στο ΤΣΜΕΔΕ, θα αποστρατευτούν πολύ πριν την ηλικία που οι διατάξεις του ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ προβλέπουν συνταξιοδότηση. Αποτέλεσμα αυτού είναι, όχι μόνο να μην λάβουν πλήρη σύνταξη, αλλά και να υποχρεωθούν να καταβάλουν, βρισκόμενοι εκτός εργασίας, επί σειρά ετών μετά την αποστρατεία τους, ασφαλιστικές εισφορές στο ταμείο τους μέχρι να συμπληρώσουν την προς συνταξιοδότηση ηλικία. Καταλαμβάνοντας τα ανωτέρω ηλικιακά όρια, ο εν λόγω Πυροσβεστικός Υπάλληλος Διπλωματούχος Μηχανικός, ουσιαστικά δεν αποστρατεύεται ως ευδοκίμως τερματίσαντας την θητεία του, αλλά απολύεται, τιμωρείται δηλαδή αφού δεν έχει δικαίωμα πλήρους σύνταξης. Σημειώνεται ότι, δεν προβλέπει η δυνατότητα αναγνώρισης της «μάχιμης» πενταετίας του ν.δ. 142/1974 (Α’ 320), όπως στους υπόλοιπους πυροσβεστικούς υπαλλήλους, αν και παρέχουν και αυτοί εργασία πέραν του πενθημέρου.
Επίσης, είναι δυνατόν ν’ αποστρατευθούν για λόγους υγείας, με βάση τα ισχύοντα για στρατιωτικούς, ως παθόντες ή μη στην Υπηρεσία, χωρίς όμως να λάβουν σύνταξη σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους υπόλοιπους συναδέλφους τους.
Επιπλέον, το ασφαλιστικό τους καθεστώς, δεν προβλέπει υπαγωγή σε καταστάσεις όπως της μόνιμης διαθεσιμότητας λόγω ανήκεστης βλάβης της υγείας τους, προερχόμενης από την εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων τους. Αντίθετα, για τους λοιπούς Πυροσβεστικούς υπαλλήλους, προβλέπεται ότι εφόσον υπαχθούν στις αντίστοιχες καταστάσεις, δεν θα εκτελούν καμιά υπηρεσία και θα μισθοδοτούνται κανονικά, με προσαυξημένες μάλιστα αποδοχές.
Όπως γίνεται αντιληπτό, από τα προαναφερθέντα ενδεικτικά προβλήματα, το ισχύον ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα για την συγκεκριμένη κατηγορία πυροσβεστικών υπαλλήλων, βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία και ασυνέπεια με την υπηρεσιακή τους κατάσταση, αφού ούτε κατ’ ελάχιστον λαμβάνεται υπόψη ό,τι ιδιαίτερο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς έχει η Πολιτεία θεσπίσει και εφαρμόζει για το Πυροσβεστικό Σώμα και το προσωπικό του.
Συνεπώς, δημιουργείται μια ιδιαίτερα δυσμενής και άνιση μεταχείριση μερίδας Πυροσβεστικών Υπαλλήλων. Σήμερα, στο Πυροσβεστικό Σώμα υπηρετούν σαράντα δύο (42) υπάλληλοι – μέλη ΤΕΕ ασφαλισμένοι υποχρεωτικά στον ΕΦΚΑ (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ).
Κατόπιν των ανωτέρω, για τους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους Διπλωματούχους Μηχανικούς, μέλη του Τ.Ε.Ε. μετά την 1-1-1993 ασφαλισμένους υποχρεωτικά μόνο ΤΣΜΕΔΕ,
προτείνεται:
1. η δυνατότητα αναγνώρισης της «Μάχιμης» πενταετίας του ν.δ. 142/1974 (Α’ 320), με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ισχύουν και για τους υπόλοιπους υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος
2. να έχουν εφαρμογή, ως προς τις προϋποθέσεις θεμελίωσης σύνταξης, οι οικείες διατάξεις της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας που διέπει τους υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος, δηλαδή το 60ό έτος για τους υπαλλήλους των Γενικών Υπηρεσιών ή συμπλήρωση 40 συντάξιμων ετών και το 62ο έτος για τους υπαλλήλους των Ειδικών Υπηρεσιών ή συμπλήρωση 40 συντάξιμων ετών.
3. η δυνατότητα, αν και εφόσον ο υπάλληλος το επιθυμεί ακόμα ή στο μέλλον, να γίνουν δεκτές οι αιτήσεις που έγιναν από Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους ασφαλισμένους στο πρώην ΤΣΜΕΔΕ-ΕΤΑΑ προ της 1-1-2017 και η Υπηρεσία δεν διεκπεραίωσε τις απαιτούμενες διαδικασίες για την αναγνώριση στρατιωτικής θητείας -παραπέμποντας για την αναγνωριστική πράξη στο ΤΣΜΕΔΕ-, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ίσχυαν πριν την 1-1-2017, όπως συνέβη και για τους υπόλοιπους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους, προκειμένου να συμπληρώνονται τα 40 έτη συντάξιμης υπηρεσίας όπου και σε όσους απαιτείται.
4. η δυνατότητα να αποστρατευθούν για λόγους υγείας, ως παθόντες ή μη στην Υπηρεσία, σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους υπόλοιπους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους.
5. η πρόβλεψη υπαγωγής σε καταστάσεις, όπως της μόνιμης διαθεσιμότητας λόγω ανήκεστης βλάβης της υγείας τους, προερχόμενης από την εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων τους.
Κύριε υπουργέ παρακαλώ όπως λάβετε
Υπόψη τους εργαζόμενους που εργάζονται πέρα των 40 ετών δεν είναι σωστό και πρέπων
Οι εργαζόμενοι στην κλίμακα 1-15 χρόνια να έχουν συντελεστή ανταποδοτικότητας 0.75 και αυτοί
Υπερβαίνουν τα 40 να είναι στο 0.5.Θα πρέπει για πέρα των 40 χρόνων να λάμβανετε υπόψη την ηλικία που έχουν αυτοί και ότι αναγκάζονται να εργάζονται λόγω οικογενειακών αναγκών και μάλιστα από
Πολύ μικρή ηλικία.Παρακαλώ στα πλαίσια της ισότητας όπως επανεξεταστεί ο συντελεστής ανταποδοτικότητας για πάνω των 40 χρόνων εργασίας.
Δ
Κύριοι
Σας παραθέτω απόψεις μου σχετικά με τις τροποποιήσεις που πρέπει να γίνουν στις συντάξιμες αποδοχές των παλαιών συνταξιούχων, προκειμένου να συμπεριληφθούν στον νόμο για άρση αδικιών και άρση διακρίσεων. Συγκεκριμένα στα Μηνιαία Ενημερωτικά Σημειώματα πληρωμής σύνταξης στην στήλη ΠΟΣΟ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΜΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ/ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΠΑΡ. 2Α, ΑΡΘ.14 (ΠΑΛΑΙΟ ΠΟΣΟ):
α. Βασική Σύνταξη: Επί Συγκυβερνήσεως ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και για ορισμένους εκ των παλαιών συνταξιούχων, μειώθηκε το ποσό της βασικής σύνταξής του κατά Α ευρώ με τον Ν. 2093/12. Επί της ιδίας συγκυβερνήσεως αποκαταστάθηκε μερικώς η επιβληθείσα περικοπή και αυξήθηκε η βασική σύνταξη κατά 50% του Α ποσού με παράλληλη επιστροφή αναδρομικών του 50% του Α ποσού σε δόσεις. Επί συγκυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. παρόλο που δόθηκαν εφ΄ άπαξ αναδρομικά του υπόλοιπο 50% του Α ποσού, δεν αυξήθηκε το ποσό της Βασικής Σύνταξης κατά 50% του Α ποσού ως όφειλαν. Η διακριτική αυτή μεταχείρηση της ίδιας μερίδας παλαιών συνταξιούχων από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. είναι προφανής. Για άρση της αδικίας αυτής και προς συμμόρφωση με την θέση του κυβερνώντος κόμματος (της τότε αντιπολίτευσης), το οποίο υποστήριζε ως συνταγματική, ηθική και δίκαιη την αύξηση αυτή, θα πρέπει ο νόμος να περιέχει την εν λόγω αύξηση στην βασική σύνταξη και η νέα βασική σύνταξη να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό της νέας προσωπικής διαφοράς.
β. Για τους παλαιούς συνταξιούχους υφίσταται η περικοπή Έκτακτης Εισφοράς Αλληλεγγύης κάτω των 60 ετών (Ν. 3986/11 και N.4002/11) ή οποία παραμένει μόνιμα και για πάντα, σε αντίθεση με την βούληση του τότε νομοθέτη που προέβλεπε την κατάργησή της μόλις ο παλαιός συνταξιούχος συμπλήρωνε το 60ο έτος της ηλικίας του. Συνεπώς ο νέος νόμος αντιμετωπίζει διακριτικά τους παλαιούς συνταξιούχους δεδομένου ότι υπάρχουν οι παλαιοί συνταξιούχοι που τους είχε επιβληθεί η περικοπή αυτή και μόλις συμπλήρωσαν του 60ο έτος της ηλικίας τους τους αφαιρέθηκε και οι παλαιοί συνταξιούχοι που θα συμπληρώσουν μελλοντικά το 60ο έτος της ηλικίας τους και δεν θα αφαιρεθεί η περικοπή αυτή, επειδή θα έχει μονιμοποιηθεί. Για άρση λοιπόν αυτής της αδικίας και του ότι την έκτακτη εισφορά δεν νομιμοποιούμαστε να την μονιμοποιήσουμε λόγω εκτάκτου λόγου επιβολής της, θα πρέπει ο νέος νόμος να προβλέπει την κατάργησή της όταν ο παλαιός συνταξιούχος συμπληρώσει το 60ο έτος της ηλικίας του, να αυξάνει η βασική του σύνταξη ανάλογα και να προκύπτει νέα προσωπική διαφορά, η οποία θα είναι και η τελική, για να μην υπάρχει διακριτική μεταχείριση μεταξύ των παλαιών συνταξιούχων που τους είχε επιβληθεί η περικοπή όταν ήταν κάτω των 60 ετών και που τους επεστράφη μόλις πέρασαν το 60ο έτος της ηλικίας τους σε σχέση με όσους θα περάσουν μελλοντικά το 60ο έτος της ηλικίας τους και δεν θα τους αφαιρεθεί, γιατί με τον παρόντα νόμο μονιμοποιείται και θα ισχύει για πάντα.
κ. Υπουργε,
η ψηφιση του υπο διαβούλευση νομοσχεδίου αποτελεί μοναδική ευκαιρία για την αποκατάσταση της αδικίας και την άνισης μεταχείρισης που υφίστανται τα στελέχη που εντάχθηκαν στις Ένοπλες Δυνάμεις το 1990 – 1992, με την εφαρμογή του Ν.3865/2010. Αυτή συνίσταται στο γεγονός ότι αποκόπηκαν βίαια (παρότι παλαιοί ασφαλισμένοι ,είσοδο στο δημόσιο πριν το 1993) από το κύριο σώμα της κατηγορίας των παλαιών ασφαλισμένων, στην οποία μέχρι πρότινος ανήκαν και στην οποία συμπεριλαμβάνονταν όσοι κατετάγησαν από 1-1-1984 έως 31-12-1992. Κατά συνέπεια έχοντας διαφορά μόλις μερικών μηνών από την ημερομηνία κατατάξεως σε σχέση με συναδέλφους του προηγούμενου έτους, θα υπηρετήσουν έως και 10 έτη (πραγματικής υπηρεσίας) περισσότερα με δυσμενέστερες διατάξεις υπολογισμού της συντάξεως τους .
Προτείνετε
α. Η τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του σχετικού νόμου ως εξής:
«2. Για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος αυξάνονται σταδιακά, από 01-01-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, σύμφωνα με τις υφιστάμενες μέχρι τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου διατάξεις, ως εξής:
– το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
β. η υλοποίηση του άρθρου 11 του Ν. 4609/19, ο οποίος είχε υπερψηφιστεί κατά την κατάθεση του από την τωρινή κυβερνητική πλειοψηφία. Να υπάρξει κατάθεση τροπολογίας εφόσον απαιτείται για την υλοποίηση του η εναλλακτικά η ψήφισή του με ειδικό νόμο
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
είναι γνωστό ότι με τις αλλαγές που έχουν γίνει στη συνταξιοδοτική νομοθεσία από την έναρξη της εφαρμογής των ‘μνημονίων’ (2010) μέχρι σήμερα, ουσιαστικά έχει πλέον καταργηθεί η χορήγηση του επιδόματος τέκνων στους συνταξιούχους με ανήλικα ή σπουδάζοντα τέκνα, επίδομα για το οποίο οι εργαζόμενοι διαφόρων κλάδων είχαν αντίστοιχο δικαίωμα στο παρελθόν. Εξαίρεση έχει ουσιαστικά θεσπισθεί μόνο για τους λεγόμενους ‘χαμηλοσυνταξιούχους’, για τους οποίους προβλέπεται να λαμβάνουν το επίδομα τέκνων που χορηγείται ευρύτερα (δια μέσου του Ο.Γ.Α.) σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα.
Για το ζήτημα αυτό επιτρέψτε μου να σημειώσω τα ακόλουθα:
α) είναι κοινωνικά άδικο Έλληνες πολίτες, οι οποίοι έχουν εργασθεί για πολλά χρόνια και οι οποίοι με απόλυτη συνέπεια έχουν πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές και φόρους για τρείς και τέσσερις δεκαετίες, ή και για περισσότερα χρόνια, ως συνταξιούχοι να στερούνται το επίδομα τέκνων επειδή έτυχε να δημιουργήσουν οικογένεια και να αποκτήσουν παιδιά σε κάπως μεγαλύτερη ηλικία και, ως εκ τούτου, τη στιγμή της συνταξιοδότησής τους βρέθηκαν να έχουν παιδιά τα οποία δεν είχαν ενηλικιωθεί ή δεν είχαν ολοκληρώσει τις σπουδές τους. Το άδικο έγκειται στο γεγονός ότι ενώ κατέβαλαν εισφορές για πολλά χρόνια δεν απολαμβάνουν αυτά τα οποία απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι στον επαγγελματικό κλάδο από τον οποίο προέρχονται και οι οποίοι λαμβάνουν επίδομα τέκνων, παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι έχουν πολύ λιγότερα χρόνια εργασίας και, συνακόλουθα, έχουν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές και φόρους για πολύ λιγότερα χρόνια. Επιβάλλεται μάλιστα να επισημανθεί εν προκειμένω ότι και η πρόβλεψη να χορηγείται επίδομα τέκνων μόνο σε ‘χαμηλοσυνταξιούχους’ πολλές φορές αποβαίνει στην πράξη περισσότερο άδικη, αφού δεν εξετάζεται και δεν λαμβάνεται υπόψη γιατί κάποιος εντάσσεται στην κατηγορία των ‘χαμηλοσυνταξιούχων’. Σε πολλές περιπτώσεις μια χαμηλή σύνταξη είτε είναι αποτέλεσμα του πολύ μικρού αριθμού των χρόνων εργασίας (και ασφάλισης) κάποιου και της πρόωρης συνταξιοδότησής του είτε, ακόμα χειρότερα, είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι κάποιοι (αυτοαπασχολούμενοι κλπ) αν και εργάσθηκαν για πολλά χρόνια και με πολύ καλά εισοδήματα σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, συστηματικά και ενσυνείδητα απέφευγαν να δηλώνουν τα εισοδήματά τους και να καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές που αναλογούσαν στα πραγματικά χρόνια εργασίας τους και στο πραγματικό επίπεδο του εισοδήματος που είχαν, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται τελικά ως ‘αναξιοπαθούντες’. Είναι ευρύτερα γνωστά τα προβλήματα με τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή στην Ελλάδα καθώς επίσης οι στρεβλώσεις που προκαλούνται από τα φαινόμενα αυτά και για το λόγο αυτό παρέλκει η περαιτέρω συζήτηση για το ζήτημα αυτό.
β) Η ισχύουσα νομοθετική ρύθμιση, με βάση την οποίοι οι συνταξιούχοι στερούνται το επίδομα τέκνων, το οποίο θα ελάμβαναν εάν είχαν μικρότερη ηλικία και δεν είχαν αποχωρήσει από την εργασία τους και συνταξιοδοτηθεί, εισάγει απαράδεκτες διακρίσεις με βάση την ηλικία και ως εκ τούτου θα μπορούσε να διατυπωθεί η άποψη ότι συνιστά μια ιδιότυπη μορφή ‘ρατσισμού’. Το γεγονός ότι κάποιος αποκτά παιδιά σε κάπως μεγαλύτερη ηλικία δεν αποτελεί λόγο ενοχοποίησής του και τιμωρίας του με περικοπή, μετά τη συνταξιοδότηση, του επιδόματος τέκνων, που θα ελάμβανε εάν είχε μικρότερη ηλικία και βρισκόταν ακόμα στην εργασία. Αυτού του είδους οι νομοθετικές ρυθμίσεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη ρητορική που αναπτύσσεται στην εποχή μας από όλες τις πλευρές και τις προσπάθειες που γίνονται διεθνώς για αποφυγή διακρίσεων και για ισότητα στην απόλαυση των δικαιωμάτων, που θεμελιώνονται και απορρέουν από συγκεκριμένα προσωπικά χαρακτηριστικά. Ας μου επιτραπεί μάλιστα να σημειώσω εν προκειμένω ότι δεν είναι δυνατό η Ελληνική Πολιτεία να αναγνωρίζει δικαίωμα και να χορηγεί επίδομα γάμου (μια κατηγορία ‘οικογενειακής παροχής’) στα ζευγάρια του ιδίου φύλου που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης και την ίδια στιγμή να στερεί το επίδομα τέκνων (μια άλλη κατηγορία ‘οικογενειακής παροχής’) από τους συνταξιούχους που έχουν πραγματικές υποχρεώσεις και ευθύνες για ανήλικα ή σπουδάζοντα τέκνα. Η στάση αυτή της Ελληνικής Πολιτείας είναι παντελώς αντιφατική και εξ ολοκλήρου ακατανόητη.
γ) Η νομοθετική πρόβλεψη για μη χορήγηση του επιδόματος τέκνων στους συνταξιούχους αντιστρατεύεται και υπονομεύει τις προσπάθειες που γίνονται για ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας και την αντιμετώπιση του προβλήματος της υπογεννητικότητας, τόσο σε συμβολικό επίπεδο (με το μήνυμα που εκπέμπει) όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Το πρόβλημα της υπογεννητικότητας έχει εξελιχθεί σε μείζον εθνικό ζήτημα και κατά το παρελθόν έχει απασχολήσει και τη Βουλή των Ελλήνων, η οποία είχε συγκροτήσει ειδική επιτροπή για τη μελέτη του ζητήματος. Το πρόβλημα της υπογεννητικότητας έχει επιδεινωθεί ραγδαία μετά την εφαρμογή των ‘μνημονίων’ στη χώρα μας (2010) και το ζήτημα αυτό έχει βρεθεί στην επικαιρότητα επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια. Η οξύτητα αλλά και η μεγάλη σημασία του προβλήματος αυτού συνδέεται άμεσα και με την ανακοίνωση από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων στις αρχές Αυγούστου μιας δέσμης μέτρων για τη στήριξη του θεσμού της οικογένειας, χωρίς όμως να γίνεται αναφορά στο υπό συζήτηση πρόβλημα. Είναι όμως προφανές ότι η εκ νέου χορήγηση του επιδόματος τέκνων στους συνταξιούχους με ανήλικα ή σπουδάζοντα τέκνα αποτελεί ένα επιπρόσθετο μέτρο στήριξης του θεσμού της οικογένειας, τόσο σε πρακτικό όσο και σε συμβολικό επίπεδο.
δ) Το πραγματικό δημοσιονομικό κόστος που προκαλείται από τη χορήγηση του επιδόματος τέκνων στους συνταξιούχους είναι μικρό και μάλιστα βαίνει μειούμενο τα αμέσως επόμενα χρόνια ως αποτέλεσμα της σταδιακής αύξησης του μέσου όρου της (πραγματικής) ηλικίας συνταξιοδότησης όλων των εργαζομένων. Με τη σταδιακή αύξηση της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης των εργαζομένων στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα τόσο της αύξησης των ορίων της ηλικίας συνταξιοδότησης όσο και των διαφόρων αντικινήτρων που έχουν θεσπισθεί για την πρόωρη συνταξιοδότηση, ο αριθμός των συνταξιούχων με ηλικία μικρότερη των εξήντα ετών συρρικνώνεται δραστικά ενώ τείνει να μηδενιστεί (ως ποσοστό) ο αριθμός των συνταξιούχων με ηλικία μικρότερη των πενήντα πέντε ετών. Συνακόλουθα, ο αριθμός των συνταξιούχων που έχουν ανήλικα ή σπουδάζοντα τέκνα και που δικαιούνται επίδομα τέκνων μειώνεται σταθερά αλλά και το χρονικό διάστημα για το οποίο αυτοί θα δικαιούνται επίδομα τέκνων περιορίζεται συνεχώς.
ε) Αδιαμφισβήτητα το μείζον πρόβλημα στην ισχύουσα συνταξιοδοτική νομοθεσία αποτελεί η ‘ανταποδοτικότητα’ του συστήματος που έχει θεσπισθεί (σχέση εισφορών προς απολαβές), υπάρχουν όμως και άλλες ‘λεπτομέρειες’ που χρήζουν επανεξέτασης, αναθεώρησης και διόρθωσης. Μια τέτοια ιδιαίτερα αρνητική ‘λεπτομέρεια’ αποτελούσαν και οι συντάξεις χηρείας, για τις οποίες είχαν θεσπισθεί ακραίες, ‘απάνθρωπες’ και πρωτοφανείς για την ελληνική παράδοση και κουλτούρα ρυθμίσεις. Η επανεξέταση και η διόρθωση του προβλήματος που είχε δημιουργηθεί με τις συντάξεις χηρείας έχει ουσιαστικά ολοκληρωθεί, είναι όμως επιβεβλημένο ανάλογες πρωτοβουλίες να αναληφθούν και σε σχέση με άλλες ‘λεπτομέρειες’, όπως είναι η χορήγηση του επιδόματος τέκνων στους συνταξιούχους με ανήλικα ή σπουδάζοντα τέκνα, ζήτημα για το οποίο έχουν θεσπισθεί ρυθμίσεις παντελώς πρωτόγνωρες και ξένες για την ελληνική πραγματικότητα και κουλτούρα.
Ενόψει όλων των ανωτέρω και με δεδομένο τον παντελώς άδικο χαρακτήρα της νομοθετικής πρόβλεψης με βάση την οποία οι συνταξιούχοι στερούνται το επίδομα τέκνων, σας παρακαλώ να επανεξετάσετε το ζήτημα και να προτείνετε προς τη Βουλή των Ελλήνων την επαναφορά / την εκ νέου τη χορήγηση του επιδόματος τέκνων στους συνταξιούχους με ανήλικα ή σπουδάζοντα τέκνα.
Από τα σχόλια εντός της Διαβούλευσης, προκύπτει ότι για τους παλαιότερους σε έτη υπηρεσίας υπαλλήλους, δεν ισχύουν πολλές από τις ευνοϊκές διατάξεις που απολαμβάνουν νεότεροι. Αποτέλεσμα αυτής της στρέβλωσης είναι να συνταξιοδοτούνται υπάλληλοι με λιγότερα έτη υπηρεσίας και να μην μπορούν να φύγουν εκείνοι που έχουν περισσότερα από 35-40 έτη πραγματικής υπηρεσίας. ΄Ετσι υπάλληλοι που θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα το 2010, δεν μπορούν να εξαγοράσουν πλασματικά έτη ασφάλισης, ενώ όλοι οι υπόλοιποι, μπορούν. Το παραπάνω θέμα επιβάλλεται να λυθεί, εξάλλου θα αποφέρει έσοδα στα ταμεία. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι λογικό να κρατούνται σε ομηρία υπάλληλοι με 40 έτη και τα νέα παιδιά να μην βρίσκουν δουλειά.
Σε συνέχεια προηγούμενου σχολίου και προκειμένου να εξειδικεύσω τις σκέψεις μου, συμπληρωματικά προτείνονται:
1. Αποκατάσταση στελεχών των ΕΔ που εισήλθαν στις τάξεις του στρατεύματος τα έτη 1990-92 (παλαιοί ασφαλισμένοι), επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας, για την αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης και του περί δικαίου αισθήματος. Απαιτείται η κατάργηση της παρ. 4 του άρθρου 22 και η επαναδιατύπωση της παρ. 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, όπως παρακάτω:
«… αυξάνονται, σταδιακά, από 01-01-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος των στρατιωτικών, γενικά, (νέοι και παλαιοί ασφαλισμένοι), οι οποίοι συμπληρώνουν, από 01-01-2011 και μετά, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, ως εξής:
Για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης των στρατιωτικών, που συμπληρώνουν 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη.
– το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη.
– το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη.
– το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη.
– το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη.
– το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη.
Για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και το έτος 2017 (συμπλήρωση 24 1/2 ετών πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας), ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξής τους δεν επηρεάζεται από τις μεταβολές που επέρχονται με τις λοιπές διατάξεις του νόμου αυτού.
Όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 01-01-2018 και μετά, θα συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση είτε του 60ού έτους της ηλικίας τους είτε 40 ετών συντάξιμης υπηρεσίας, εξαιρουμένων όσων έχουν καταταγεί από 01/01/1993 μέχρι 31/12/1995, των οποίων ο πραγματικός συντάξιμος χρόνος προσαυξάνεται κατά 3 έτη και αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές υπολογίζονται επί της εκάστοτε αποζημίωσης που λαμβάνεται ως βάση υπολογισμού για το Επίδομα Ειδικών Συνθηκών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4472/2017 (ΦΕΚ 74 Α’) και παρακρατούνται κατά το χρόνο καταβολής του ως άνω επιδόματος, κατ’ ανώτατο όριο για μια τριετία.»
2. Επαναδιατύπωση της παραγράφου 2α του άρθρου 8 του ν. 4387/2016, ως εξής:
«2α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου, κατά την τελευταία δεκαετία ασφάλισής του εφόσον έχει ασφαλιστεί σε κύριο φορέα ασφάλισης μέχρι της ισχύος του παρόντος και καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου για ασφαλισμένους, εφεξής της ισχύος του παρόντος. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια των ετών ασφάλισης που αναλογούν, κατά τις ως άνω περιπτώσεις. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, κατά το διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη, σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα.
3. Ένταξη συνταξιούχων στρατιωτικών στις εξαιρέσεις του άρθρου 4 του Ν.4387/2016 (στενός πυρήνας λειτουργών του Δημοσίου), με πλήρη κατάργηση των διατάξεων που ρυθμίζουν διαφορετικά το ανωτέρω θέμα, προκειμένου να γίνει η επανασύνδεση της σύνταξης με τις αποδοχές ενεργείας.
4. Αναγνώριση ως πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας του διαστήματος που υπολείπεται μέχρι τη συμπλήρωση των συνολικά απαιτούμενων 40 ετών εργασίας (Ν.3865/2010), ως προς τον υπολογισμό του ποσοστού αναπλήρωσης του ανταποδοτικού σκέλους της σύνταξης σε περίπτωση πρόωρης αποστρατείας με πρωτοβουλία της υπηρεσίας (ευδοκίμως τερματίσαντος), χωρίς την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών που αναλογούν στον εργαζόμενο, καθότι τέθηκε εκτός εργασιακού βίου ακουσίως και χωρίς τη συναίνεσή του
5. Τροποποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου υπολογισμού των στρατιωτικών συντάξεων, για την αναγνώριση από τον ΕΦΚΑ (Τμήμα Στρατιωτικών Συντάξεων) των πρόσθετων 3 συντάξιμων ετών, που προβλέπονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 42 του ΠΔ 169/2007, κατ’ επέκταση του Α.Ν. 1854/1951 (Νόμος «ΚΟΝΔΥΛΗ») που κυρώθηκε με τον Ν.2113/1952 και τα οποία αφορούν στην αποκατάσταση στελεχών προέλευσης εξ Υπαξιωματικών (προσαύξηση μηνιαίου συντάξιμου μισθού κατά 3/35), για συνταξιούχους στρατιωτικούς που είχαν ενταχθεί στο υπόψη καθεστώς έχοντας αποδεχθεί τη λήψη συνταξιοδοτικού βαθμού κατώτερου του δικαιούμενου.
6. Διαμόρφωση των συντελεστών που διαμορφώνουν το ποσοστό αναπλήρωσης μετά τα σαράντα (40) συντάξιμα έτη, για λόγους ανταποδοτικότητας των εισφορών, ως εξής:
Α. Από τα σαράντα (40) έως τα σαράντα πέντε (45) συντάξιμα έτη, σε 2,00%.
Β. Από τα σαράντα πέντε (45) έως τα πενήντα (50) συντάξιμα έτη, σε 1,50%.
Γ. Από τα πενήντα (50) έως τα πενήντα πέντε (55) συντάξιμα έτη, σε 1,00%.
Δ. Πέραν των πενήντα (55) συνταξίμων ετών, σε 0,50%.
1. Αποκατάσταση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990-92 (παλαιοί ασφαλισμένοι), με την ένταξή τους στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας, για την αποκατάστασητης Συνταγματικής τάξης και του περί δικαίου αισθήματος.Απαιτείται η κατάργηση της παρ. 4 του άρθρου 22 και η επαναδιατύπωση της παρ. 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, όπως παρακάτω:
«… αυξάνονται, σταδιακά, από 01-01-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος των στρατιωτικών, γενικά, (νέοι και παλαιοί ασφαλισμένοι), οι οποίοι συμπληρώνουν, από 01-01-2011 και μετά, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, ως εξής:
Για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης των στρατιωτικών, που συμπληρώνουν 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας .
– το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη.
– το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη.
– το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη.
– το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη.
– το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη.
– το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη.
Για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και το έτος 2017 (συμπλήρωση 24 1/2 ετών πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας), ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης τους δεν επηρεάζεται από τις μεταβολές που επέρχονται με τις λοιπές διατάξεις του νόμου αυτού.
Όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 01-01-2018 και μετά, θα συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση είτε του 60ού έτους της ηλικίας τους είτε 40 ετών συντάξιμης υπηρεσίας, εξαιρούμενων όσων έχουν καταταγεί από 01/01/1993 μέχρι 31/12/1995, των οποίων ο πραγματικός συντάξιμος χρόνος προσαυξάνεται κατά 3 έτη και αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές υπολογίζονται επί της εκάστοτε αποζημίωσης που λαμβάνεται ως βάση υπολογισμού για το Επίδομα Ειδικών Συνθηκών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4472/2017 (ΦΕΚ 74 Α’) και παρακρατούνται κατά το χρόνο καταβολής του ως άνω επιδόματος, κατ’ ανώτατο όριο για μια τριετία.»
Άκουσα σήμερα 4/2 τον κ.Υπουργό στον Αντένα να λέει ότι δεν θα επηρεαστεί καθόλου από τα αιτήματα των ομάδων εδώ στη διαβούλευση…Τότε εδώ η ΚΡΑΥΓΗ των στρατιωτικών ειδικά για την εφαρμογή της πενταετίας του ν.4609/19(Με σωστή νομοθέτηση στο παρόν) δε σας λέει κάτι? Αν επιδείξετε αδράνεια είναι η χειρότερη επιλογή!Λύση όπως το είπατε ορθή νομοθέτηση στον παρόντα νόμο. Ευχαριστώ!
Κύριε Υπουργέ,
Θα ήθελα να προτείνω την επέκταση της μεταβατικής περιόδου που προέβλεπε ο ν.Κατρούγκαλου για να αρθούν αδικίες για πολλές χιλιάδες εργαζόμενους. Π.χ. ένας ασφαλισμένος ηλικίας 52 ετών σήμερα με 29 χρόνια ασφάλισης , έχοντας ανήλικο τέκνο και 25 χρόνια ασφάλισης το 2011 δικαιούται σύνταξη στην ηλικία των 67 ετών, ενώ ένας ασφαλισμένος 56 ετών σήμερα με τις ίδιες προϋποθέσεις δικαιούται σύνταξης σε πολύ χαμηλότερη ηλικία από τα 67 έτη.
Ένας άλλος τρόπος διευθέτησης αυτής της αδικίας είναι να μειωθούν οι ηλικίες συνταξιοδότησης για κάποιες κατηγορίες ασφαλισμένων, οι οποίοι έχουν αυτή τη στιγμή ηλικίες 50-55 ετών και πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης.
Επίσης θα μπορούσε να ισχύσει η εθελουσία έξοδος, ειδικά στους Δημοσίους Υπαλλήλους εφόσον συμπληρώνουν π.χ. πάνω από 32 χρόνια ασφάλισης.
Γενικότερα είναι πολύ άδικο να πάρει κάποιος μισθωτός σαφώς μικρότερη σύνταξη μετά την ηλικία των 62 ετών, έχοντας συμπληρώσει περισσότερα έτη ασφάλισης από κάποιον που είναι ήδη συνταξιούχος από τα 50 του, έχοντας καταβάλλει σαφώς λιγότερες ασφαλιστικές εισφορές.
Σας ευχαριστώ.
Κύριε Υπουργέ,
α) μην χάσετε την ευκαιρία να διορθώσετε τις αδικίες που προέκυψαν από τους προηγούμενους νόμους. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στο άρθρο 20 του νόμου 3865/2010 σύμφωνα με το οποίο για να προσμετρηθούν τα διπλά συντάξιμα χρόνια πρέπει να συμπληρωθούν 25 έτη πραγματικής υπηρεσίας. Είναι παράλογο εφόσον κάποιες κατηγορίες στρατιωτικών πληρώνουμε διπλές κρατήσεις επί σειρά ετών, τα έτη αυτά να μην προσμετρώνται άμεσα αλλά μόνο μετά την παρέλευση 25 ετών.
β) Δώστε την επιλογή σε αυτούς που θέλουν να παραμείνουν μετά τα 40 χρόνια να παραμείνουν και ταυτόχρονα σε αυτους που θέλουν να φύγουν νωρίτερα, να μπορούν να φύγουν με μειωμένη σύνταξη.
Κ.Υπουργέ νομίζω ότι η εικόνα του υπουργείου σας όσον αφορά το άρθρο 11 του Ν.4609/19 σας εκθέτει. Εκθέτει το υπουργείο σας ΥΠΕΚΥ,τον ΕΦΚΑ (υπηρεσία σας είναι), το ΥΕΘΑ, τις επιτροπές της Βουλής, τους Βουλευτές που ψήφισαν τον εν λόγω νόμο, το νομοθετικό μας πλαίσιο (άραγε δεν γνωρίζαν ΟΛΟΙ ότι απαιτείται ειδικός νόμος?). Εκθέτει και εσάς ως υπουργό, διότι επιτρέπετε σε μια υπηρεσία να απαντάει ενώ γνωρίζει την νομοθετική εξουσία και υπάρχει ασάφεια εφαρμογής του? Πως γίνεται υπηρεσία-φορέας να απαντά αρνητικά και το υπουργείο σας, να απαντά σε Βουλευτική ερώτηση: «Οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου μας μελετούν και επεξεργάζονται το ανωτέρω θέμα, έτσι ώστε σε συνεργασία και με τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΦΚΑ, να εξευρεθεί η προσφορότερη λύση». Τι είναι αυτό τώρα? Και ενώ μέχρι τώρα το κυβερνητικό έργο, με δυσκολίες βέβαια προχωρά, το σχέδιο νόμου που βλέπουμε, δεν συμπεριλαμβάνει καν διόρθωση για τα λάθη που επικαλείται το υπουργείο σας και ο ΕΦΚΑ, επί του άρθρου 11 του ν.4609/19, προαποφασίζοντας ουσιαστικά την κατάργηση του. Άκουσα προσεκτικά τις δηλώσεις σας στη Βουλή στην ερώτηση του Βουλευτή ΚΚΕ κ.Παπαναστάση και από ότι καταλαβαίνω δεν είστε αρνητικός στο να εφαρμόσετε τον 4609/19, υπό προϋποθέσεις όμως, σύμφωνα με αυτό: http://www.poes.gr/enimerosi/ypoyrgos-ergasias-i-epipleon-pentaetia-ton-stratiotikon-den-nomothetithike-sosta-den
στη Βουλή παραδέχεστε ότι έχει ψηφιστεί (και το υπερψηφίσατε και σεις, αν είναι δυνατόν), ένα κακό νομοθέτημα που είναι ΛΑΘΟΣ!! ? Είναι αυτά σοβαρά πράγματα? Δείχνει σοβαρό κράτος, σοβαρή νομοθέτηση και εφαρμογή της? Και εντάξει έγινε λάθος, ΔΙΟΡΘΩΣΤΕ ΤΟ λοιπόν, τι περιμένετε, ολόκληρο νομοσχέδιο μπροστά σας, δικό σας, που είναι ΚΑΙ ειδικό μιας και πρόκειται για ασφαλιστικό νομοσχέδιο!! Εδώ μιλάμε για άρθρο νόμου που πρέπει να διορθώσετε λάθη (των Υπουργείων- φορέων). Εισάγετε το λοιπόν στο παρόν σχέδιο νόμου, να τελειώνει, να υπάρξει δικαιοσύνη με την εφαρμογή του. Είπατε για αναλογιστικές μελέτες, γιατί δεν πραγματοποιήθηκαν τόσο καιρό? Αλλά μήπως δεν θέλετε να δώσετε την 2η 5ετία? Τότε απαντήστε ευθέως, ότι δεν επιθυμείτε να την δώσετε, αν είναι όντως έτσι. Γιατί τόσος εμπαιγμός και αδιαφορία για το προσωπικό των Ε.Δ.-Σ.Α. τις οικογένειες τους, τη ζωή τους όλη εν τέλει? Για 2 αθλητικές ομάδες (δεν έχω κάτι μαζί τους) ήρθε άρον-άρον τροπολογία σε ένα απόγευμα, σε άσχετο νομοσχέδιο και εδώ που είναι δικό σας, γιατί να μην γίνει? Ο κ. Πρωθυπουργός τι λέει για όλα αυτά, ο οποίος ήταν θετικός στην εφαρμογή του? Πως ζητάτε μετά από εμάς τους πολίτες να είμαστε εντάξει, απέναντι σε σας και τις υποχρεώσεις μας, που συνεχώς αυξάνονται?
Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ, εφαρμόστε το άρθρο 11 του ν.4609/19, όπως πρέπει, διορθώνοντας μία τεράστια αδικία για τα στελέχη των ΕΔ και κατ’ επέκταση τις οικογένειες τους. Μην ξεχάσετε τις ΕΔ-ΣΑ, αφού ο ίδιος από το βήμα της Βουλής, αναφέρατε ότι η ΝΔ ανέκαθεν ήταν και είναι κοντά στις ΕΔ. Αποδείξτε το λοιπόν!! Σας ευχαριστώ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ακούστε το σώμα των στρατιωτικών που ζητά την εφαρμογή της νομοθετημένης (έστω κακή νομοθέτηση-αυτό διορθώνεται με το παρόν) πενταετία του νόμου 4609/19.Αλήθεια τι μπορεί να απαντήσει η δικαιοσύνη αν κάποιος ζητήσει το αυτονόητο:την εφαρμογή του νόμου, θα του πούνε φταίνε οι κακοί βουλευτές δεν νομοθετήσανε καλώς με πλειοψηφία και από την τότε αντιπολίτευση ? Δηλαδή θα φτάσουμε στο σουρεαλιστικό να έχουμε συνταγματικό νόμο αλλά μη εφαρμόσιμο…Τι θα απαντάει ο πρωθυπουργός αν του λένε ψηφίζετε νόμους που δεν εφαρμόζονται?
Διορθώστε το τώρα αφού η πολιτική βούληση υπάρχει βάση των απαντήσεων της Πολιτικής ηγεσίας υπουργείων και πρωθυπουργού που το ψήφισε.Επίσης έχει και τόσες ευεργετικές συνέπειες και για τον ίδιο το στρατό αλλά και εισπρακτικά οφέλη(κόστος εξαγοράς). Άλλωστε οι ΕΔ αυτό που χρειάζονται ποιο πολύ είναι τα τριάντα πρώτα πιο παραγωγικά έτη υπηρεσίας του προσωπικού και δίνεις την ευκαιρία να ΑΝΑΠΝΕΥΣΕΙ χτυπώντας την κακή δημοσιουπαλληλίστικη νοοτροπία. ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΩΝΗ των στρατιωτικών πρέπει να την ακούσετε!Ευχαριστώ!
ΔΙΚΤΥΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΤΑ
κ. Υπουργέ
καταθέτουμε τις παρακάτω παρατήσεις στο σχέδιο νόμου που έχετε καταθέσει για την κοινωνική ασφάλιση.
Το σχέδιο νόμου είναι συνέχεια ουσιαστικά του Ν. Κατρούγκαλου, δεν αλλάζει τη φιλοσοφία του, αφού ο πυρήνας της αντιδραστικής ασφαλιστικής μεταρρύθμισης παραμένει, με βασικότερο την καθιέρωση της εθνικής σύνταξης και την χωρίς κρατική εγγύηση της ανταποδοτικής και τα χαμηλά ποσοστά αναπλήρωσης μέχρι τα 30 χρόνια εργασίας.
Όμως παραμένουν σε ισχύ όλοι οι αντιασφαλιστικοί μνημονιακοί νόμοι, που επέβαλαν σύνταξη στα 67 χρόνια. Ένα μέτρο άκρως αντιπαραγωγικό, για να μιλήσουμε στην γλώσσα σας.
Ορισμένες ευνοϊκές παρεμβάσεις, όπως η άμεση καταβολή της κύριας, επικουρικής και εφάπαξ, ΕΑΝ γίνουν πράξη θα είναι καλοδεχούμενες.
Άρθρο 24
Για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης να λαμβάνεται υπόψιν ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών της καλύτερης πενταετίας στη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου, που καταβλήθηκαν εισφορές.
Να υπάρχει προσαύξηση στην σύνταξη των εργαζομένων στα Βαρέα που καταβάλλουν επιπλέον ασφάλιστρο του Ν. 3660-2008.
Ανώτατο όριο ηλικίας για την σύνταξη τα 60 χρόνια. Σύνταξη σε ηλικία 55 χρονών σε όσους εργάζονται στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας και στα 25 χρόνια εργασίας στα Βαρέα χωρίς όριο ηλικίας.
Η σύνταξη να είναι στο σύνολο της εγγυημένη από το κράτος. Να είναι πιο δίκαιη και να εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση.
Το ύψος της δημόσιας καθολικής σύνταξης για όλους να είναι συνάρτηση με το μισθό και τα χρόνια εργασίας . Το ύψος του μισθού και της σύνταξης πρέπει να διασφαλίζουν μια αξιοπρεπή ζωή.
Να τεθεί πλαφόν για το ανώτερο και κατώτερο ποσό σύνταξης.
Κατώτερος μισθός 900 ευρώ. Κατώτερη σύνταξη στα 700 ευρώ για να ζούμε με αξιοπρέπεια.
Η κατώτερη μειωμένη σύνταξη να διασφαλίζεται με 15 χρόνια εργασίας και όχι στα 20 χρόνια. Κατώτατος μισθός στα 900 ευρώ και ανάλογες αυξήσεις με βάση τα χρόνια προϋπηρεσίας μέχρι τα 30 χρόνια εργασίας και την ιδιαιτερότητα της εργασίας.
Τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης έχουν προβληθεί κατά την άποψη μας δυσανάλογα σε σχέση με την πραγματική έκταση που τα χαρακτηρίζουν, αφού από τα 15 έως τα 30 χρόνια δεν αλλάζει τίποτα και παραμένουν καθηλωμένα στα απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα του Ν. Κατρούγκαλου, τα οποία καταγγέλλατε ως Ν.Δ.
Τα ποσοστά αναπλήρωσης να αυξηθούν για όλους από τα 15 έως τα 30 χρόνια. Τα ποσοστό αναπλήρωσης να είναι τέτοιο ώστε στα 30 χρόνια εργασίας και στα 25 στα βαρέα να δίνουν συνολική σύνταξη όχι κάτω από το 80-85 τοις εκατό του μέσου όρου των μηνιαίων αποδοχών της καλύτερης πενταετίας στη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου.
• Για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος να δοθούν κίνητρα. Στα 25 χρόνια εργασίας όποιος έχει τρία παιδιά φεύγει με πλήρη σύνταξη από την εργασία και η μητέρα και ο πατέρας σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
• Όποιος-α συμπληρώνει το 55 έτος της ηλικίας να εργάζεται με μειωμένο ωράριο κατά 1,5 ώρα την ημέρα, χωρίς μείωση των αποδοχών.
Άρθρο 48
ΟΧΙ στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες.
Οι εργοδότες όχι μόνο δεν πρέπει να έχουν μείωση των εισφορών, αλλά θα πρέπει να πληρώνουν- επιβαρύνονται και τις εργατικές εισφορές. Δεδομένου ότι αυτοί αποσπούν την υπεραξία από τον εργαζόμενο. Κράτος και εργοδότες να καταβάλουν το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών.
• Εάν προχωρήσετε στην ενσωμάτωση του ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ, να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που θα ορίζει ότι τα αποθεματικά του ταμείου θα παραμείνουν σε αυτόνομο λογαριασμό για το εφάπαξ.
• Η ασφαλιστική-συνταξιοδοτική δαπάνη του κράτους να αυξάνεται από το 0,5 στο 1 τις εκατό τουλάχιστον του ΑΕΠ κάθε χρόνο.
• Το Σ.τ.Ε έκρινε παράνομες τις περικοπές του Ν. Κατρούγκαλου για τις επικουρικές συντάξεις. Γιατί η επιστροφή των αναδρομικών να γίνει από την ημερομηνία της απόφασης –Οκτώβριο του 2019- και όχι από την ήμερα έκδοσης του νόμου που έγιναν παράνομα οι περικοπές. Αυτό είναι δίκαιο κ. Υπουργέ;
• Να προβλεφτεί στο νομοσχέδιο η καταβολή της 13ης κα 14ης σύνταξης.
Γνωρίζουμε ότι με όσα προτείνουμε αμφισβητούνται οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και ΤΙΠΟΤΑ δεν θα κάνετε δεκτό.
Γνωρίζουμε όμως και κάτι ακόμα, όταν η αδικία γίνεται νόμος η αντίσταση σε αυτή είναι καθήκον. Για να πάρουμε πίσω τα δικαιώματα που κατακτήσαμε ως τάξη με αιματηρούς αγώνες δεν έχουμε άλλο δρόμο από την Αντίσταση και τον Αγώνα.
Αθήνα 3 Φεβρουαρίου 2020
Ισχυρα κινητρα για τους εργαζομενους γονεις 3 και ανω τεκνων.
Συνταξιοδοτηση και των δυο γονεων στα 25 χρονια εργασιας.
Χρειαζεται τολμη και θεληση για την υλοποιηση της συγκεκριμενης προτασης για την αντιμετωπιση του δημογραφικου.
Ευχαριστω
Εφαρμογή του άρθρου 11 παρ.1 του ν.4609/2019 για τα στελεχη των Ενοπλων Δυναμεων.
Απ΄ότι φαίνεται από διάφορα σχόλια της διαβούλευσης, κυριαρχεί η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ από όλους, άντρες και γυναίκες, που θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα ΤΟ ΕΤΟΣ 2010. Γιατί αυτοί να αναγκάζονται σε πολυετή παραμονή (στις περισσότερες περιπτώσεις πάνω από 40 έτη υπηρεσίες) και να συνταξιοδοτούνται πολύ νεότεροι; Γιατί μόνο αυτοί, απ΄όλους τους υπόλοιπους, να μην μπορούν να αναγνωρίσουν πλασματικά έτη; Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να κρατάτε σε ομηρία υπαλλήλους με πάνω από 35-40 πραγματικά έτη υπηρεσίας και να μην έχουν δουλειά οι νέοι!!!
Δανείζομαι το σχόλιο συναδέλφου που με εκφράζει απόλυτα ότι δηλαδή έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για την αποκατάσταση των στρατιωτικών που εισήλθαν στις τάξεις του στρατεύματος τα έτη 1990-92 (παλαιοί ασφαλισμένοι), με το να συμπεριληφθούν στις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης που διαταράχθηκε βίαια με την απαράδεκτη αποκοπή τους από το σώμα των παλαιών ασφαλισμένων (Ν.2084/1992). Πρόκειται για μια απολύτως ανάλγητη ρύθμιση που πρέπει έστω και τώρα να αρθεί!
Αποκατάσταση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990-92 (παλαιοί ασφαλισμένοι), με την ένταξή τους στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας, για την αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης και του περί δικαίου αισθήματος. Αναλυτικότερα προτείνεται: Κατάργηση της παρ. 4 του άρθρου 22 και η επαναδιατύπωση της παρ. 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, ως εξής:
«… αυξάνονται, σταδιακά, από 01-01-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος των στρατιωτικών, γενικά, (νέοι και παλαιοί ασφαλισμένοι), οι οποίοι συμπληρώνουν, από 01-01-2011 και μετά, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, ως εξής:
Για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης των στρατιωτικών, που συμπληρώνουν 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
– το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη.
– το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη.
– το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη.
– το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη.
– το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη.
– το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη.
Για όσους/ες θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και το έτος 2017 (συμπλήρωση 24 1/2 ετών πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας), ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξής τους δεν επηρεάζεται από τις μεταβολές που επέρχονται με τις λοιπές διατάξεις του νόμου αυτού.
Όσοι/ες θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 01-01-2018 και μετά, θα συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση είτε του 60ού έτους της ηλικίας τους είτε 40 ετών συντάξιμης υπηρεσίας, εξαιρουμένων όσων έχουν καταταγεί από 01/01/1993 μέχρι 31/12/1995, των οποίων ο πραγματικός συντάξιμος χρόνος προσαυξάνεται κατά 3 έτη, με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές υπολογίζονται επί της αποζημίωσης που λαμβάνεται ως βάση διαμόρφωσης για το Επίδομα Ειδικών Συνθηκών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4472/2017 (ΦΕΚ 74 Α’) και παρακρατούνται κατά το χρόνο καταβολής του ως άνω επιδόματος, κατ’ ανώτατο όριο για μια τριετία.»
Αγαπητέ κ. Υπουργέ
Θα πρέπει να δοθεί η επιλογή της εξόδου με μειωμένη σύνταξη στα 62 η με πλήρη σύνταξη στα 67, και στους Δημοσίους Υπαλλήλους που συμπληρώνουν το 2015 και εφεξής, 25 χρόνια συνολικής υπηρεσίας (πραγματικής υπηρεσίας η και εξαγοράς πλασματικών ετών).
Με εκτίμηση