1. Θεσπίζεται το πρόγραμμα δανείων «Σπίτι μου», αντικείμενο του οποίου είναι η παροχή χαμηλότοκων ή άτοκων στεγαστικών δανείων προς τους δικαιούχους με σκοπό την απόκτηση πρώτης κατοικίας.
2. Δικαιούχοι του προγράμματος είναι άτομα ηλικίας, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για τη χορήγηση δανείου, από είκοσι πέντε (25) έως τριάντα εννέα (39) ετών, ή σύζυγοι ή πρόσωπα που συνδέονται με σύμφωνο συμβίωσης, εφόσον ο ένας (1) εκ των δύο (2) είναι ηλικίας, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για τη χορήγηση δανείου, από είκοσι πέντε (25) έως τριάντα εννέα (39) ετών, υπό τις εξής προϋποθέσεις, οι οποίες πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά:
α) διαθέτουν συνολικό ετήσιο εισόδημα όχι μικρότερο από δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ και όχι μεγαλύτερο από αυτό το οποίο, ανάλογα με την οικογενειακή τους κατάσταση, αντιστοιχεί στο εισοδηματικό κριτήριο που ορίζεται για τη λήψη επιδόματος θέρμανσης με την απόφαση που εκδίδεται κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 1 του άρθρου 79 του ν. 4756/2020 (Α΄ 235), και
β) δεν διαθέτουν ακίνητο κατάλληλο για την κατοικία τους.
Πολύ θετική πρωτοβουλία και συγχαρητήρια, είναι άκρως απαραίτητο μέτρο.
Κατά τη γνώμη μου μερικές βελτιώσεις θα ήταν οι παρακάτω:
Στην παράγραφο 2.β. να γίνει πολύ συγκεκριμένο τι σημαίνει «δεν διαθέτουν ακίνητο κατάλληλο για την κατοικία τους». Δηλαδή μέχρι πόσα τ.μ. είναι κατάλληλο ένα ακίνητο για μια 3τεκνη/πολυμελή οικογένεια.
Στην παράγραφο 2.α. να μπουν ακριβώς οι ίδιοι όροι για τη χορήγηση του επιδόματος θέρμανσης φέτος. Π.χ.» στο ετήσιο συνολικό οικογενειακό εισόδημα δεν περιλαμβάνεται το εισόδημα εκείνο, το οποίο αθροιστικά απαλλάσσεται από το φόρο εισοδήματος και από την εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν.4172/2013.
Ενώ είναι θετική η προσπάθεια επεξεργασίας ενός δανειακού μηχανισμού για την απόκτηση Α κατοικίας, είναι προφανές από την εισαγωγική μας τοποθέτηση ότι ένα οριζόντιο κριτήριο με βάση ηλικιακό όριο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει μια ολοκληρωμένη στρατηγική. Τα κριτήρια θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και την καταλληλότητα των περιοχών και τον στόχο προσέλκυσης ή αποκατάστασης ορισμένων στεγαστικών αναγκών.
Οι συντάκτες του παρόντος, θα έπρεπε να αναρωτηθούν πόσα τρίτεκνα ή πολύτεκνα ζευγάρια υπάρχουν κάτω των 39 ετών.. οι οποίοι είναι δικαιούχοι του προγράμματος, εάν επιθυμείτε πραγματικά να στηρίξετε την οικογένεια και το δημογραφικό πρόβλημα της ελλάδας, δείξτε το έμπρακτα χωρίς όρια ηλικίας για τρίτεκνους και πολύτεκνους.
Μετά από 11 ολόκληρα χρόνια που το Κράτος δεν έχει υλοποιήσει νέα στεγαστικά προγράμματα δεδομένου ότι ο ΟΕΚ καταργήθηκε το 2012 αλλά το 2011 δεν είχε εκπονηθεί στην ουσία κανένα στεγαστικό πρόγραμμα, οι διατάξεις που εισάγονται με το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ δυστυχώς δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες στήριξης των ανέργων, των εργαζομένων .
Οι εισαγόμενες διατάξεις αποκλείουν το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού αφού περιορίζει την παροχή δανείου μόνο στις ηλικίες 25-39 εφόσον καλύπτουν τα οικονομικά κριτήρια και είναι και παντρεμένοι.
Ιδιαίτερα απογοητευτικό είναι το γεγονός ότι ενώ τα ¾ του δανείου προέρχεται από τις ανταποδοτικές εισφορές όσων εργαζομένων συνεισέφεραν μέσω της παρακράτησης της εισφοράς υπέρ ΟΕΚ δυστυχώς η συντριπτική τους πλειοψηφία αποκλείεται λόγω ηλικίας.
Εξόχως απαράδεκτο είναι το γεγονός ότι δεν έχει προνοήσει το Κράτος να συμπεριλάβουν διατάξεις για τους εργαζόμενους Δημοσίους υπαλλήλους ορισμένου και αορίστου χρόνου οι οποίοι συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να πληρώνουν τις εισφορές υπέρ του ΟΕΚ αλλά αποκλείονται λόγω των ηλικιακών/οικονομικών περιορισμών.
Η κατάργηση της ανταποδοτικότητας των εισφορών θα πρέπει να εξεταστεί από τα αρμόδια δικαστήρια. Επί της ουσίας το Κράτος για το δανειοδοτικό πρόγραμμα δεν εισφέρει στο παραμικρό.
Ενώ δηλαδή το Κράτος δεν εισφέρει καθόλου, διαχειρίζεται τα κεφάλαια των εργαζομένων αποκλείοντας ένα μεγάλο ποσοστό αυτών ενώ εντάσσει στους δικαιούχους και όσους δεν1 έχουν εισφέρει στο ελάχιστο μέσω των εισφορών τους.
Επί παραδείγματι μια/ένας υπαλληλος αορίστου χρόνου στο Δημόσιο ετών 40 παρότι πλήρωνε και θα συνεχίσει να πληρώνει εισφορές για τη στέγαση δεν θα είναι δικαιούχος.
Αλλά ακόμα και εάν είναι εντός των ηλικιακών κριτηρίων το πιο πιθανόν είναι να μην είναι δικαιούχος λόγω εισοδήματος αφού το οικογενειακό εισόδημα θα ξεπερνάει το εισοδηματικό πλαφόν .
Η τελευταία παράγραφος αποτελεί μια γενική διατύπωση που θα πρέπει να τροποποιηθεί όσον αφορά τι εννοείται με τη λέξη κατάλληλος έτσι ώστε να μην επιδέχεται ερμηνειών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την χορήγηση των δανείων σε «γνωστούς». Νομοθετείται μια απροσδιόριστη και ευρεία έννοια η οποία όμως είναι και το καθοριστικό κριτήριο για την έγκριση του δανείου ενώ για την εξειδίκευση της καταλληλότητας εξουσιοδοτείται ο Υπουργός Εργασίας.
Για την δανειοδότηση όμως με κονδύλια εισφορών εργαζομένων θα πρέπει να καθιερωθεί και ο ενδελεχής έλεγχος περί περιουσιακών και οικονομικών στοιχείων των αιτούντων. Δηλαδή εάν κάποιος π.χ όντως δεν έχει στην ιδιοκτησία του κανένα σπίτι αλλά έχει καταθέσεις στις Τράπεζες μεγάλου ύψους τότε γιατί να τον δανειοδοτήσει η ΔΥΠΑ από εισφορές εργαζομένων μάλιστα ?
Αλήθεια ένα ζευγαρι 23-24 ετών που δουλεύει και έχει και το ελάχιστο αναγκαίο σύμφωνα με τις υπό ψήφιση διατάξεις εισόδημα γιατι να μην εχει το δικαιωμα να δανειοδοτηθεί ;. δεν αποτελεί άραγε νεο ζευγαρι για να δανειοδοτηθει?
Κωνσταντίνος Λιβέρης για την ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΦΩΝΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΑΕΔ
Δεν είναι σαφής η έννοια του κατάλληλου ακινήτου. Επίσης, στις εξουσιοδοτικές διατάξεις του άρθρου 26, δεν αναφέρεται σε κανένα σημείο η λέξη κατάλληλο – παρά μόνο η έκφραση «κατοικία ικανή για τη στέγασή τους». Θεωρούμε πως η ασάφεια αυτή θα δημιουργήσει προβλήματα στη διαδικασία εφαρμογής του νέου θεσμού
Εξαιρετικά αναγκαίο για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας και του δημογραφικού προβλήματος της Ελλάδας είναι :
ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΗΛΙΚΙΑΚΆ ΚΑΙ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΆ ΚΡΙΤΉΡΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΝΕΟΥΣ ΠΟΥ ΘΈΛΟΥΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΉ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΈΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥΤΕΚΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ
Είναι άδικο να υπάρχουν ηλικιακά όρια στα δάνεια για την στέγαση των πολυτέκνων οικογενειών.
Να αυξηθούν τα οικονομικά κριτήρια για την ένταξη στο πρόγραμμα δανειοδότησης για πρώτη κατοικία. Να συνυπολογιστούν και προηγούμενες φορολογικές δηλώσεις όχι μόνο για ένα έτος
Καλησπέρα!!Είμαστε πενταμελεις οικογένεια και μας ενδιαφέρει το πρόγραμμα,να αποκτήσουμε ένα σπίτι ποιο λειτουργικό και με παραπάνω χώρους πέρα των 55-60 τετραγωνικών που ζούμε και κατασκευής 1900μχ.βρισκομαστε σε νησί και η ανοικοδόμηση που γίνεται αφορα ανεξάρτητους οικονομικά ανθρώπους.μπορει να υπάρξει αγορά ενός οικοπέδου και κατασκευή μιας κατοικιας στα τετραγωνικά που χρειαζόμαστε??στα όρια του δανείου που χορηγείται??
Η επέκταση του ηλικιακού ορίου μέχρι τουλάχιστον τα 45 έτη, εκτιμούμε ότι είναι αναγκαία λαμβάνοντας υπόψη αντίστοιχα και τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης.
Κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι εκτιμούμε ότι ελοχεύει ο κίνδυνος να αυξηθούν οι τιμές των ακινήτων-δεν αναφέρεται κάποιο μέτρο προστασίας για αυτό- όπως επίσης οι δικαιούχοι δεν προστατεύονται από τους όρους που η κάθε τράπεζα μπορεί να ορίζει-επίσης δεν αναφέρεται κάποιο προστατευτική δικλίδα.
Επιπλέον, θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας ότι η συγκεκριμένη παροχή δεν αφορά τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού (ΕΚΟ) και δεν μπορεί να αποτελεί για αυτούς μία εναλλακτική επιλογή ως στεγαστική πρόταση.
Όσον αφορά το β) «Δεν διαθέτουν ακίνητο κατάλληλο για την κατοικία τους»,
εκτιμούμε ότι χρειάζεται να προσδιοριστούν πιο ειδικά κριτήρια όσον αφορά το τι προσδιορίζεται ως «κατάλληλο» ή «ακατάλληλο» ακίνητο. Για παράδειγμα, τα τετραγωνικά μέτρα του ακινήτου, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του(φθορές κτλ) που να αποδεικνύονται από σχετικά έγγραφα αρμόδιων τεχνικών/υπηρεσιών, ο αριθμός των ατόμων που καλείται να διαμείνει στο κάθε ακίνητο.
Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι θεωρούμε αδιανόητη τη μη συμπερίληψη των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους στο εν λόγω νομοσχέδιο.
Κρίνεται επιβεβλημένη η συμπερίληψη της αναπηρίας σε κάθε Πρόγραμμα της Στεγαστικής Στρατηγικής με διακριτό τρόπο.
Λαμβάνοντας υπόψη:
• την παρ. 6 του Άρθρου 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας», συνταγματικές επιταγές και απαιτήσεις της εθνικής μας νομοθεσίας, όπως :
• τον ν.4488/2017, ο οποίος αναφέρει στο άρθρο 68 «Νομοπαραγωγική διαδικασία, ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων και παραγωγή επίσημων στατιστικών για τα ΑμεΑ» τα εξής: «1. Κατά το στάδιο της νομοπαραγωγικής διαδικασίας τα αρμόδια όργανα συνεκτιμούν τα δικαιώματα των ΑμεΑ, όπως αυτά περιγράφονται στη Σύμβαση και κατά τη διάρκεια της κατάρτισης σχεδίων νόμου, συνεργάζονται με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και με το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 70 και τελούν σε διαβούλευση με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ […]»
• τον ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012), με τον οποίο η χώρα μας κύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλο που τη συνοδεύει, γεγονός που συνεπάγεται την εφαρμογή της σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο,
προτείνουμε τα εξής:
Το συνολικό ετήσιο εισόδημα της παρ. 2, του άρθρου αυτού, το οποίο εντάσσεται στις προϋποθέσεις ώστε να καταστεί κάποιος δικαιούχος του προγράμματος δανείων «Σπίτι μου», σε περίπτωση που αφορά σε άτομο με αναπηρία ή χρόνια πάθηση με ποσοστό αναπηρίας 50% και άνω βάσει ΚΕΠΑ ή από υγειονομική επιτροπή πιστοποίησης/γνωμάτευσης αναπηρίας ή άλλη αρμόδια αρχή, η οποία εξακολουθεί να ασκεί τις αρμοδιότητές της, πρέπει να είναι προσαυξημένο κατά 20% λόγω του επιπλέον κόστους που επιφέρει η αναπηρία/ χρόνια πάθησή τους.
Να αυξηθεί το όριο ηλικίας ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών.
Οικογένεια χωρίς παιδιά όριο 25-39 ετών,
Οικογένεια με 1 παιδί 25-40 ετών,
Οικογένεια με 2 παιδιά 25-41 ετών,
Οικογένεια με 3 παιδιά 25-42 ετών,
Οικογένεια με 4 παιδιά 25-43 ετών κ.ό.κ.
Με την προτεινόμενη διάταξη αποκλείονται οι νέοι που έχουν δουλέψει σκληρά για να εξασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα. Τα εισοδηματικά όρια είναι ιδιαίτερα χαμηλά για κάποιον που θα κληθεί να αγοράσει ένα σπίτι και να αναλάβει ένα δάνειο. Δυστυχώς με την παρούσα της μορφή η χρήση της διευκόλυνσης θα περιοριστεί από τους νέους που μπορούν να αναλάβουν ένα δάνειο επειδή έχουν την οικονομική δυνατότητα, χωρίς όμως να δηλώνουν το 100% του πραγματικού εισοδήματός τους.
Τρομερά προβληματικό το 2β. στο Μέρος Β’. Θα φέρει χαμό. Τι σημαίνει να μη διαθέτουν ακίνητο κατάλληλο για κατοικία τους;;
Αυτό σίγουρα είναι χοντρό θέμα και πρέπει να υπάρξουν διευκρινήσεις.
Ποιος θα κρίνει αν το σπίτι ενός εκ των συμβαλλομένων είναι κατάλληλο για ιδιοκατοίκιση ή όχι . Μπορεί να χρίζει ανακαίνησης, να είναι δεσμευμένο, να είναι μικρό, ή πολύ μεγάλο (ασύμφορο) να είναι στου διαόλου τη μάνα , σε κανα βουνό και πολλά άλλα που δεν μου έρχονται τώρα.
Για την χορήγηση δανειων με χαμηλό επιτόκιο είναι πιο δίκαια τα εισοδηματικά κριτήρια από το εξοικονομώ για νεους. Επίσης το «δεν διαθέτουν ακίνητο κατάλληλο για την κατοικία τους.» θα πρέπει να αφορά μόνο ακίνητα όπου κάποιος κατέχει 100% κυριότητα.
Θα πρέπει να διευρυνθούν τα εισοδηματικά κριτήρια για την χορήγηση στεγαστικού δανείου με χαμηλό επιτόκιο στους νέους. Θα πρέπει να επιβραβευτούν όσοι νέοι μέσα από δύσκολες συνθήκες και σκληρή δουλειά μπόρεσαν να εξασφαλίσουν ένα πιο καλό εισόδημα και να έχουν και αυτοί πρόσβαση σε πρώτη κατοικία με ευνοϊκούς όρους.
Σαν πολύτεκνος πατέρας τεσσάρων (4) τέκνων που περιμένω το πέμπτο, αναφέρω: πως η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης είναι θετική αλλά όχι επαρκής και σίγουρα δεν έχει λάβει ειδική μέριμνα για εμάς τους πολύτεκνους. Επικράτησε και πάλι η λογική του «τρία ή περισσότερα παιδιά». Σε ό,τι αφορά τα κριτήρια επιλεξιμότητας που περιλαμβάνουν ηλιακά και εισοδηματικά κριτήρια, διεκδικουμε την ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ (για ΟΛΟΥΣ τους πολύτεκνους) και την ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ (βάσει πλήθους παιδιών) των μέτρων, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ΕΙΣΟΔΙΜΑΤΙΚΟ, ΗΛΙΑΚΟ ή ΑΛΛΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ για τις πολύτεκνες οικογένειες, σύμφωνα και με την νομολογία του ΣτΕ.
Να υπάρξουν ευνοϊκότεροι όροι για τις πολυτεκνες οικογένειες, άρωντας αν είναι δύνατο τα εισοδηματικά και ηλικιακά κριτήρια.
Θα μπορούσε να βελτιωθεί σε κάποια σημεία:
Να διευρυνθεί το όριο ηλικίας για πολύτεκνους και τρίτεκνους, αφού ένας από τους σκοπούς του νομοσχεδίου είναι η αντιμετώπιση του δημογραφικού.
Υπάρχει και άλλη κατηγορία πολιτών η οποία χρειάζεται στήριξη, την οποία δεν έχει ποτέ στηρίξει η πολιτεία, και αυτό είχε και έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο δημογραφικό. Αναφέρομαι στους γονείς στους οποίους με δικαστική απόφαση έχει αφαιρεθεί η επιμέλεια των παιδιών τους – απαράδεκτο αυτό από μόνο του αν φυσικά δεν συντρέχουν σοβαροί λόγοι κακοποίησης ή παραμέλησης των παιδιών (ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΉΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ). Για τον λόγο αυτό συνήθως δεν ξανακάνουν παιδιά καθώς πλέον του αρνητικού βιώματος υπάρχουν σοβαρά αντικίνητρα για τεκνοποίηση.
Αρκετοί λοιπόν από τους γονείς αυτούς, ενώ πριν τη δικαστική απόφαση συχνά δεν είχαν στεγαστικό πρόβλημα καθώς είχαν ιδιόκτητη κατοικία, μετά τις απαράδεκτες δικαστικές αποφάσεις αφαίρεσης της επιμέλειας χωρίς σοβαρό λόγο, διατάχθηκαν να φύγουν και από την κατοικία τους για να την παραχωρήσουν στον γονιό που ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια.
Στους γονείς αυτούς λοιπόν η πολιτεία έχει δημιουργήσει διάφορα προβλήματα, όπως διάλυσης της οικογένειάς τους (γιατί μόνο με το δικαίωμα επικοινωνίας που διατηρούν τους έχει ουσιαστικά αφαιρεθεί το δικαίωμα οικογενειακής ζωής), ταυτόχρονα δε και στεγαστικό πρόβλημα σε πολλούς από αυτούς.
Ακριβώς λοιπόν επειδή τους έχει δημιουργήσει στεγαστικό πρόβλημα η πολιτεία, θα πρέπει όχι απλά να τους δώσει δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα ανεξαρτήτως ηλικίας, αλλά να τους δώσει προτεραιότητα συμμετοχής, ιδιαίτερα δε σε όσους είναι και ταυτόχρονα θύματα γονικής αποξένωσης, ώστε να υπάρχει κίνητρο να ξαναγίνουν γονείς.
Πέραν από την προφανή θετική επίπτωση του προτεινόμενου μέτρου, υπάρχουν και άλλες. Η διευκόλυνση απόκτησης νέας οικίας θα βοηθήσει στην επαναδιαπραγμάτευση της από κοινού ανατροφής και της εναλλασσόμενης κατοικίας, καθώς θα υπάρχει ξεχωριστό παιδικό δωμάτιο. Επίσης, αν γνωρίζουν τα δικαστήρια ότι η συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων έχει προτεραιότητα έναντι άλλων δικαιούχων, θα αποφεύγουν από εδώ και στο εξής να προκρίνουν τη μονογονεϊκή επιμέλεια και θα προκρίνουν ευκολότερα την συνεπιμέλεια, που είναι ευνοϊκότερη, ιδιαίτερα δε για τα παιδιά αλλά και για τους γονείς αφού επιμερίζοντας τα βάρη μεταξύ των γονέων θα μπορούν να ξαναγίνουν γονείς.
Δυστυχώς ακόμα και μετά την θέση σε ισχύ του Ν.4800/21 περί συνεπιμέλειας αρκετές δικαστικές αποφάσεις ακόμα συνεχίζουν να αναθέτουν την επιμέλεια σε έναν μόνο γονιό, δηλαδή το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει αλλά και να αναπαράγεται.
Από το νομοσχέδιο πρέπει να αφαιρεθούν τα ηλικιακά και εισοδηματικά κριτήρια για τους πολυτέκνους.
Οι προτεινόμενες πρόσθετες παροχές σε πολύτεκνες οικογένειες απορρέουν από την προβλεπόμενη πρόσθετη μέριμνα που ο συνταγματικός νομοθέτης θεσμοθέτησε με την παρ. 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος που παρέχει ειδική φροντίδα στις πολύτεκνες οικογένειες, αφού η διάταξη αυτή ορίζει:
«2. Πολύτεκνες οικογένειες έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος»
Η παραπάνω Συνταγματική διάταξη δεν αποτελεί απλώς κατευθυντήρια διάταξη, αλλά Συνταγματική επιταγή με άμεσα κανονιστικό περιεχόμενο, που επιβάλλει στον κοινό νομοθέτη να θεσπίσει ειδικά μέτρα υπέρ των πολυτέκνων οικογενειών.
Για την υλοποίηση της ως άνω Συνταγματικής επιταγής, η Ολομέλεια του ΣτΕ με σωρεία αποφάσεών της έχει αποφανθεί ότι:
• Δεν είναι Συνταγματικά ανεκτή η λήψη μέτρων εναντίον των πολυτέκνων ή η θέση τους σε ήσσονα μοίρα (ΣτΕ 2773/1991, 2781/1991, κ.ά).
• Η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων, αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικοτέρου δημοσίου συμφέροντος, προ του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητας των Ελλήνων απέναντι στο νόμο υποχωρεί, λόγω του δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Σ.τ.Ε.: 2216/1975, 4062/1990, 4069/1990, 4070/1990, κ.ά.).
Επίσης πρέπει να υπάρχει πρόνοια και για όσους ήδη έχουν στεγαστικά δάνεια και είναι πολύτεκνοι με ανήλικα τέκνα, των οποίων τα δάνεια θα μπορούν να εντάσσονται αναδρομικά στα προβλεπόμενα από τα νομοσχέδιο.
Τέλος πρέπει να διευκρινιστεί τι σημαίνει «ακίνητο κατάλληλο για την κατοικία τους» διότι π.χ. η κατοχή καταλλήλου ακινήτου σε άλλη γεωγραφική περιοχή από τον τόπο μόνιμης κατοικίας δεν θα πρέπει να προσμετράται, όταν η διαμονή γίνεται με ενοίκιο.
Καλά όλα αυτά… Εμείς όμως που έχουμε πάρει δάνεια και ανήκουμε στην ηλικία αυτή και τηρούμε και τα εισοδήματικα κριτήρια για το παραπάνω πρόγραμμα θα πληρώνουμε στην τράπεζα 4% το στεγαστικό… Επίσης τα χρήματα αυτά μαζεύτηκαν από τις έκτακτες εισφορές υπέρ ανεργίας του 2011… 2% επί τον αποδοχών μας… Και τώρα κάνετε με αυτά προεκλογική καμπάνια…
Θα έπρεπε να αυξηθεί το όριο του κόστους των σπιτιών.Τα σπίτια που είναι έως 200000 στην Ηλιούπολη,οπου κατοικώ εγώ, χρειάζονται οπωσδήποτε μεγαλη ανακαίνιση.με αλλά λόγια,δεν αξίζει η αγορά τους.
Πολύ θετικό μέτρο. Καλό θα ήταν να επεκταθεί σε μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων στο προσεχές μέλλον.
Θα πρότεινα τις εξής βελτιώσεις:
1. Όπως έγραψαν και άλλοι πριν από εμένα, να διευρυνθεί το όριο ηλικίας για πολύτεκνους και τρίτεκνους, αφού ένας από τους σκοπούς του νομοσχεδίου είναι η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος ενώ και οι ηλικιες τεκνοποιησης εχουν αυξηθεί μεχρι και τα 45-50.
2. Υπάρχει και άλλη κατηγορία πολιτών που αντιμετωπίζει προβλήματα στην καθημερινοτητα και η οποία χρειάζεται στήριξη, την οποία όχι μόνο δεν στηρίζει με κανένα μέτρο η πολιτεία, αλλά αντιθέτως την κυνηγάει συστηματικά εδώ και δεκαετίες, και αυτό είχε και έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο δημογραφικό και ευρυτερα στην οικονομία. Αναφέρομαι στους γονείς στους οποίους με δικαστική απόφαση έχει αφαιρέσει την επιμέλεια των παιδιών τους – απαράδεκτο αυτό από μόνο του αν φυσικά δεν συντρέχουν σοβαροί λόγοι κακοποίησης ή παραμέλησης των παιδιών (ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΉΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ). Για τον λόγο αυτό συνήθως δεν ξανακάνουν παιδιά καθώς πλεον του αρνητικού βιώματος υπάρχουν σοβαρα αντικίνητρα για τεκνοποηση.
Αρκετοί λοιπόν από τους γονείς αυτούς, ενώ πριν τη δικαστική απόφαση συχνά δεν είχαν στεγαστικό πρόβλημα καθώς είχαν ιδιόκτητη κατοικία, μετά τις απαράδεκτες δικαστικές αποφάσεις αφαίρεσης της επιμέλειας, διατάχθηκαν να φύγουν και από την κατοικία τους για να την παραχωρήσουν στον γονιό που ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια.
Στους γονείς αυτούς λοιπόν η πολιτεία έχει δημιουργήσει διάφορα προβλήματα, όπως διάλυσης της οικογένειάς τους (γιατί μόνο με το δικαίωμα επικοινωνίας που διατηρούν τους έχει ουσιαστικά αφαιρεθεί το δικαίωμα οικογενειακής ζωής), συνεπώς και δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία, ταυτόχρονα δε και στεγαστικό πρόβλημα σε πολλούς από αυτούς.
Ακριβώς λοιπόν επειδή τους έχει δημιουργήσει ΚΑΙ στεγαστικό πρόβλημα η πολιτεία, θα πρέπει όχι απλά να τους δώσει δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα ανεξαρτήτως ηλικίας, αλλά να τους δώσει προτεραιότητα συμμετοχής, ιδιαίτερα δε σε όσους είναι και ταυτόχρονα θύματα γονικής αποξένωσης, ωστε να υπαρχει κινητρο να μπούν στην διαδικασία να ξαναγίνουν γονείς.
Πέραν από την προφανή θετική επίπτωση του προτεινόμενου μέτρου, υπάρχουν και άλλες θετικές επιπτώσεις. Η διευκόλυνση απόκτησης νεας οικίας θα βοηθήσει στην επαναδιαπραγματευση της απο κοινού ανατροφής και της εναλλασσόμενης κατοικίας, καθώς θα υπάρχει ξεχωριστό παιδικό δωμάτιο. Επίσης, άλλη μια θετική επίπτωση είναι ότι αν γνωρίζουν τα δικαστήρια ότι η συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων έχει προτεραιότητα έναντι άλλων δικαιούχων πολιτών, θα αποφεύγουν από εδώ και στο εξής να προκρίνουν τη μονογονεϊκή επιμέλεια και θα προκρίνουν ευκολότερα την συνεπιμέλεια, που είναι ευνοϊκότερη, ιδιαίτερα δε για τα παιδιά αλλα και για τους γονείς αφου επιμεριζοντας τα βαρη μεταξυ των γονεών και πρωην συζυγων θα μπορούν να ξαναγινουν γονείς.
Πολύ θετικό μέτρο. Καλό θα ήταν να επεκταθεί σε μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων.
Θα πρότεινα τις εξής βελτιώσεις:
1. Όπως έγραψαν και άλλοι πριν από εμένα, να διευρυνθεί το όριο ηλικίας για πολύτεκνους και τρίτεκνους, αφού ένας από τους σκοπούς του νομοσχεδίου είναι η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος ενώ και οι ηλικιες τεκνοποιησης εχουν αυξηθεί μεχρι και τα 45-50.
2. Υπάρχει και άλλη κατηγορία πολιτών που αντιμετωπίζει προβλήματα στην καθημερινοτητα και η οποία χρειάζεται στήριξη, την οποία όχι μόνο δεν στηρίζει με κανένα μέτρο η πολιτεία, αλλά αντιθέτως την κυνηγάει συστηματικά εδώ και δεκαετίες, και αυτό είχε και έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο δημογραφικό και ευρυτερα στην οικονομία. Αναφέρομαι στους γονείς στους οποίους με δικαστική απόφαση έχει αφαιρέσει την επιμέλεια των παιδιών τους – απαράδεκτο αυτό από μόνο του αν φυσικά δεν συντρέχουν σοβαροί λόγοι κακοποίησης ή παραμέλησης των παιδιών (ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΉΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ). Για τον λόγο αυτό συνήθως δεν ξανακάνουν παιδιά καθώς πλεον του αρνητικού βιώματος υπάρχουν σοβαρα αντικίνητρα για τεκνοποηση.
Αρκετοί λοιπόν από τους γονείς αυτούς, ενώ πριν τη δικαστική απόφαση συχνά δεν είχαν στεγαστικό πρόβλημα καθώς είχαν ιδιόκτητη κατοικία, μετά τις απαράδεκτες δικαστικές αποφάσεις αφαίρεσης της επιμέλειας, διατάχθηκαν να φύγουν και από την κατοικία τους για να την παραχωρήσουν στον γονιό που ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια.
Στους γονείς αυτούς λοιπόν η πολιτεία έχει δημιουργήσει διάφορα προβλήματα, όπως διάλυσης της οικογένειάς τους (γιατί μόνο με το δικαίωμα επικοινωνίας που διατηρούν τους έχει ουσιαστικά αφαιρεθεί το δικαίωμα οικογενειακής ζωής), συνεπώς και δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία, ταυτόχρονα δε και στεγαστικό πρόβλημα σε πολλούς από αυτούς.
Ακριβώς λοιπόν επειδή τους έχει δημιουργήσει ΚΑΙ στεγαστικό πρόβλημα η πολιτεία, θα πρέπει όχι απλά να τους δώσει δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα ανεξαρτήτως ηλικίας, αλλά να τους δώσει προτεραιότητα συμμετοχής, ιδιαίτερα δε σε όσους είναι και ταυτόχρονα θύματα γονικής αποξένωσης, ωστε να υπαρχει κινητρο να μπούν στην διαδικασία να ξαναγίνουν γονείς.
Πέραν από την προφανή θετική επίπτωση του προτεινόμενου μέτρου, υπάρχουν και άλλες θετικές επιπτώσεις. Η διευκόλυνση απόκτησης νεας οικίας θα βοηθήσει στην επαναδιαπραγματευση της απο κοινού ανατροφής και της εναλλασσόμενης κατοικίας, καθώς θα υπάρχει ξεχωριστό παιδικό δωμάτιο. Επίσης, άλλη μια θετική επίπτωση είναι ότι αν γνωρίζουν τα δικαστήρια ότι η συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων έχει προτεραιότητα έναντι άλλων δικαιούχων πολιτών, θα αποφεύγουν από εδώ και στο εξής να προκρίνουν τη μονογονεϊκή επιμέλεια και θα προκρίνουν ευκολότερα την συνεπιμέλεια, που είναι ευνοϊκότερη, ιδιαίτερα δε για τα παιδιά αλλα και για τους γονείς αφου επιμεριζοντας τα βαρη μεταξυ των γονεών και πρωην συζυγων θα μπορούν να ξαναγινουν γονείς.
Θα πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα για ζευγάρια που ένας εκ των δύο οι και οι δύο είναι χρόνιοι ασθενείς
ΤΟ ΟΡΙΟ ΗΛΙΚΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ. ΣΑΝ ΟΡΙΟ ΗΛΙΚΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΙΤΕΚΝΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ, ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΩΣ 52 ΕΤΩΝ. ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ
ΤΟ ΟΡΙΟ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΙΤΕΚΝΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕΧΡΙ 52 ΕΤΗ. ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ