Στην παράγραφο 5 του άρθρου 8 του ν. 4387/2016 ο πίνακας των ποσοστών αναπλήρωσης αριθμείται σε πίνακα 1, αντικαθίσταται το εδάφιο πριν τον πίνακα 1, προστίθεται νέο εδάφιο και πίνακας 2. Το άρθρο 8 του ν. 4387/2016 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 8
Ανταποδοτική σύνταξη
1. Οι υπάλληλοι-λειτουργοί του Δημοσίου και οι στρατιωτικοί, οι οποίοι θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις, δικαιούνται ανταποδοτικό μέρος σύνταξης, που προκύπτει με βάση τις συντάξιμες αποδοχές της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, το χρόνο ασφάλισης, όπως ορίζεται στο άρθρο 15 του παρόντος, και τα κατ’ έτος ποσοστά αναπλήρωσης, όπως αυτά προκύπτουν από τον πίνακα ο οποίος ενσωματώνεται στην παράγραφο 5, σύμφωνα με τις διατάξεις των επόμενων παραγράφων.
2. α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια του συνολικού χρόνου ασφάλισής του. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου.
Για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές του ασφαλισμένου για κάθε ημερολογιακό έτος, προσαυξανόμενες σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 4. Στις περιπτώσεις συνταξιοδότησης με τις προϋποθέσεις των διατάξεων του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α` της παρ. 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ/τος 169/2007, είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά, καθώς και για όσα από τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/1977 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύον κάθε φορά είτε με βάση τις διατάξεις του ν. 2084/1992, ως συντάξιμες αποδοχές επί των οποίων θα υπολογιστεί το ποσοστό αναπλήρωσης των 35 ετών λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου κατά τη διάρκεια της συνολικής ασφάλισής του.
β. Για το χρόνο ασφάλισης που αναγνωρίζεται πλασματικά, κατόπιν καταβολής του προβλεπόμενου ποσού εξαγοράς, ως συντάξιμες αποδοχές ορίζεται το ποσό που θα αποτελούσε τον ασφαλιστέο μηνιαίο μισθό-εισόδημα αν εκλαμβανόταν ως μηνιαία εισφορά το ποσό που καταβλήθηκε για την εξαγορά κάθε μήνα ασφάλισης.
3. Για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης των προσώπων των περιπτώσεων β` και γ` της παραγράφου 1 του άρθρου 6, ως συντάξιμες αποδοχές λαμβάνεται υπόψη ο, σύμφωνα με την περίπτωση α` της παραγράφου 2, μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών, όπως αυτές ισχύουν κατά περίπτωση με βάση τις διατάξεις της ίδιας παραγράφου, που προκύπτει από το ασφαλιστικό έτος 2002 και έως την έναρξη καταβολής της σύνταξης του υπαλλήλου – λειτουργού του Δημοσίου ή του στρατιωτικού.
Αν δεν προκύπτει χρόνος ασφάλισης (πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ασφάλισης ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος), τουλάχιστον πέντε (5) ετών από την 1.1.2002 μέχρι την έναρξη καταβολής της σύνταξης του υπαλλήλου – λειτουργού του Δημοσίου ή του στρατιωτικού, τότε για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών αναζητείται χρόνος ασφάλισης (πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος) και κατά το πριν την 1.1.2002 χρονικό διάστημα και μέχρι τη συμπλήρωση συνολικά έως πέντε (5) ετών ασφάλισης.
Για συντάξεις με έναρξη καταβολής από 1.1.2021, αν δεν προκύπτει χρόνος ασφάλισης (πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ασφάλισης ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος), τουλάχιστον δέκα (10) ετών από την 1.1.2002 μέχρι την έναρξη καταβολής της σύνταξης του υπαλλήλου – λειτουργού του Δημοσίου ή του στρατιωτικού, τότε για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών αναζητείται χρόνος ασφάλισης (πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος) και κατά το πριν την 1.1.2002 χρονικό διάστημα και μέχρι τη συμπλήρωση έως δέκα (10) ετών ασφάλισης.
4.α. Η αναπροσαρμογή των συνταξίμων αποδοχών, για το διάστημα έως και το 2024, διενεργείται κατά τη μεταβολή του μέσου ετήσιου γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Η προσαύξηση των συνταξίμων αποδοχών για το διάστημα από το 2025 και εφεξής διενεργείται με βάση το δείκτη μεταβολής μισθών, που υπολογίζεται από την ΕΛΣΤΑΤ.
β. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, και Οικονομικών καθορίζονται οι αναγκαίες λεπτομέρειες και η διαδικασία της εφαρμογής του δείκτη μεταβολής μισθών της ΕΛΣΤΑΤ για την αναπροσαρμογή των συνταξίμων αποδοχών.
5. Το τελικό ποσό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης υπολογίζεται για το σύνολο του χρόνου ασφάλισης, με βάση το ποσοστό αναπλήρωσης του κατωτέρω πίνακα, που προσαρτάται στο τέλος της παρούσας και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της. Το ποσοστό αναπλήρωσης για κάθε έτος ασφάλισης εντός εκάστης κλίμακας ετών, αντιστοιχεί στο ποσοστό που αναγράφεται στην τρίτη στήλη του πίνακα.
Έως 30-09-2019 τα ποσοστά αναπλήρωσης για κάθε επιμέρους περίοδο ασφάλισης αποτυπώνονται στον ακόλουθο πίνακα 1:
| ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΕΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ | ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗΣ | |
| ΑΠΌ | ΕΩΣ | |
| 0 | 15 | 0,77% |
| 15,01 | 18 | 0,84% |
| 18,01 | 21 | 0,90% |
| 21,01 | 24 | 0,96% |
| 24,01 | 27 | 1,03% |
| 27,01 | 30 | 1,21% |
| 30,01 | 33 | 1,42% |
| 33,01 | 36 | 1,59% |
| 36,01 | 39 | 1,80% |
| 39,01 42 και περισσότερα | 2,00% | |
Από 1-10-2019 τα ποσοστά αναπλήρωσης για κάθε επιμέρους περίοδο ασφάλισης αποτυπώνονται στον ακόλουθο πίνακα 2:
| ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΕΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ | ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗΣ | |
| ΑΠΌ | ΕΩΣ | |
| 0 | 15 | 0,77% |
| 15,01 | 18 | 0,84% |
| 18,01 | 21 | 0,90% |
| 21,01 | 24 | 0,96% |
| 24,01 | 27 | 1,03% |
| 27,01 | 30 | 1,21% |
| 30,01 | 33 | 1,98% |
| 33,01 | 36 | 2,50% |
| 36,01 | 40 | 2,55% |
| 40,01 ΚΑΙ ΑΝΩ ΚΑΤ ΕΤΟΣ | 0,50% | |
Το συνολικό ακαθάριστο ποσό της ανταποδοτικής σύνταξης, όπως αυτό προκύπτει σύμφωνα με το παρόν άρθρο, δεν μπορεί να υπερβαίνει το ακαθάριστο ποσό των συντάξιμων αποδοχών, όπως αυτές ορίζονται στις παραγράφους 2 και 3.
6. Πρόσωπα τα οποία είναι συνταξιούχοι των ενταχθέντων στον Ε.Φ.Κ.Α. φορέων, τομέων και κλάδων, κατά την ημερομηνία ένταξής τους στον Ε.Φ.Κ.Α., εφόσον οι συντάξεις τους είναι της αυτής αιτίας, δικαιούνται από τον Ε.Φ.Κ.Α. σύνταξη ίση με το άθροισμα των καταβαλλόμενων συντάξεων από τους ενταχθέντες στον Ε.Φ.Κ.Α. φορείς, τομείς και κλάδους. Αν οι συντάξεις προέρχονται από διαφορετικές αιτίες, ο Ε.Φ.Κ.Α. εξακολουθεί να καταβάλλει αυτές χωριστά.
7. Οι διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 14 του π.δ/τος 169/2007(Α΄ 210) και της παραγράφου 5 του άρθρου 55, καθώς και κάθε άλλη διάταξη που παραπέμπει σε αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τα πρόσωπα των περιπτώσεων β΄ και γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 6».
Διαπιστώνεται μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης και άρα αναδρομική και στο μέλλον μείωση σύνταξης για όσους έχουν χρόνο ασφάλισης άνω των 45 ετών. Προφανώς η ρύθμιση αυτή δεν αποτελεί συμμόρφωση σε όσα ορίζουν οι πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Θα πρέπει τα ποσοστά αναπλήρωσης από 40 έτη ασφάλισης και άνω να αυξάνονται κατά 2%, όπως προέβλεπε ήδη ο Νόμος
Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990 – 1992 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
Αθήνα 6 Φεβ. 2020
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Αξιότιμοι κύριοι του Επιτελείου του Υπουργείου Εργασίας.
Επιθυμούμε να σας γνωστοποιήσουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις των μελών του Σωματείου μας, με τη νομική επωνυμία «Σύνδεσμος Αποφοίτων Σχολής Ικάρων», ύστερα από μελέτη του νομοσχεδίου που αναρτήθηκε πρόσφατα για διαβούλευση και το οποίο αφορά στη διαμόρφωση του νέου ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού.
ΠΡΟΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Πριν την καταγραφή των παρατηρήσεων και των επιχειρημάτων για την υποστήριξη των θέσεών μας, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι η Ομοσπονδία με την επωνυμία «Πανελλήνια Ομοσπονδία Στρατιωτικών (Π.Ο.Σ.)», της οποία το Σωματείο μας είναι μέλος και η οποία εκπροσωπεί όλους του Κλάδους-Βαθμούς-Ειδικότητες και Εξειδικεύσεις των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.), υπέβαλε προτάσεις βελτίωσης του νομοσχεδίου αναφορικά με το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό θέμα των Ειδικών κατηγοριών των Ε.Δ, με τις οποίες το Σωματείο μας (Σύνδεσμος Αποφοίτων Σχολής Ικάρων) συντάσσεται και συμφωνεί.
Ως γνωστό, «Ειδικές Κατηγορίες» προσωπικού των Ε.Δ. θεωρούνται: οι Ιπτάμενοι, οι υπηρετούντες στα Υποβρύχια, οι Αλεξιπτωτιστές, το προσωπικό Υποβρυχίων Καταστροφών και Υποβρυχίων Αποστολών γενικότερα, οι Εκκαθαριστές Ναρκοπεδίων και Ναρκαλιευτές. Αντίστοιχες κατηγορίες προσωπικού – πλην Ιπταμένων σε μαχητικά αεροσκάφη και προσωπικού Υποβρυχίων – υπάρχουν στην Αστυνομία (εξουδετέρωσης εκρηκτικών μηχανισμών, αντιτρομοκρατικών αποστολών κλπ), όπως επίσης στο Λιμενικό (Ιπτάμενοι, καταδυτικών αποστολών κλπ).
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το κόστος για την εκπαίδευση ενός Ιπταμένου στα αεροσκάφη F-16, μέχρι να καταστεί αυτός ετοιμοπόλεμος, κοστίζει στο Κράτος 5.000.000 $. Για να ξοδεύει αυτά τα χρήματα η Πολιτεία, σημαίνει ότι κρίνει αναγκαία την επιχειρησιακή αυτή επένδυση ανά Ιπτάμενο για την Ακεραιότητα, την Άμυνα και την Ασφάλεια της Χώρας. Τίθεται συνεπώς το ερώτημα: «έχει λογική η δραματική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των Ιπταμένων με Μαχητικά αεροσκάφη μετά την αποστρατεία τους ?????»
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Κατ΄ αρχάς, θα θέλαμε να εκφράσουμε τη βαθειά ικανοποίηση και την ευαρέσκειά μας, που η Πολιτεία αναγνωρίζει την οικονομική πίεση που δέχτηκαν οι εργαζόμενοι όλων των κατηγοριών στα χρόνια των μνημονίων. Η προσπάθεια που γίνεται τώρα, να εξισορροπηθεί εμπράκτως το βιοτικό επίπεδο του μεγαλύτερου αριθμού των πολιτών (κυρίως από τα 30 μέχρι τα 40 έτη ασφάλισης), με αύξηση των συνταξιοδοτικών αποδοχών, μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Είθε οι αυξήσεις αυτές να συνεχιστούν στα αμέσως επόμενα χρόνια, ως αποτέλεσμα βελτίωσης της ελληνικής οικονομίας.
Κύριε Υπουργέ, κάθε Έλληνας πολίτης, αντιλαμβάνεται πλήρως τη σημασία για την Άμυνα και την αξία της προσφοράς όλων των προαναφερθεισών ειδικοτήτων εκ του συνόλου του προσωπικού των Ε.Δ. και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ουδόλως επιχειρείται με την παρέμβασή μας, υποβάθμιση της αξίας και του ρόλου του κάθε στελέχους – μέλους των Ε.Δ. Αντιθέτως, πιστεύουμε ακράδαντα, ότι ο κάθε Αξιωματικός-Υπαξιωματικός, ως και ο απλός Στρατιώτης, άνδρας ή γυναίκα, είναι πολύτιμο κεφάλαιο της Εθνικής μας Άμυνας.
Ο λόγος όμως που επισημαίνουμε εκ παραλλήλου με την Π.Ο.Σ. κάποιες παρατηρήσεις (η Π.Ο.Σ. υποβάλλει γενικότερες παρατηρήσεις, ο Σύνδεσμός μας πιο εξειδικευμένες), είναι ότι θέλουμε να καταδείξουμε την τελείως ιδιαίτερη αποστολή των Ιπταμένων των Μαχητικών Αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α.) οι οποίοι αποτελούν το προσωπικό εκείνο που λειτουργεί σε εξουθενωτικές συνθήκες και σε καταστάσεις stress πραγματικού πολέμου. Είναι συνεχής η εμπλοκή του για την αντιμετώπιση των Τουρκικών προκλήσεων, από το 1962, αλλά και σταδιακά με συνεχώς αυξανόμενη ένταση από το 1974 μέχρι σήμερα και όλοι οι αρμόδιοι υποτίθεται ότι γνωρίζουν τι σημαίνει αυτό.
Δεν είναι σωστό να τονίζουμε και να επαναλαμβάνουμε την επικινδυνότητα των αποστολών και τον βαθμό απωλειών ζωής στην εκτέλεση του καθήκοντος. Αυτά μπορούν να αναζητηθούν στα αρχεία ασφαλείας πτήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας και να ανεύρετε άμεσα μέσω του ΓΕΑ. Επιλέξαμε επάγγελμα – λειτούργημα και για αυτό γαλουχηθήκαμε στη Σχολή Ικάρων, δηλαδή, πρωτίστως για να υπηρετήσουμε αξίες και αρχές και όχι για να βιοπορισθούμε.
Ωστόσο η ανάληψη υψηλού ρίσκου κατά την εκτέλεση της Αποστολής και ο διαχρονικά αξιοσημείωτος αριθμός απωλειών ζωής, αποτελεί πραγματικότητα και στατιστικό αναμενόμενο. Όλο αυτό το πραγματικό σκηνικό έχει άμεσο αντίκτυπο στον ψυχισμό των στελεχών, αλλά και συνέπειες στις οικογένειές τους, οι οποίες βιώνουν άγρυπνα τις δύσκολες συνθήκες τις οποίες ένα στέλεχος εκ των Ειδικών Κατηγοριών υποχρεούται να αντιμετωπίσει. Επομένως η όποια ανταπόδοση στη σύνταξη δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως λογιστική πράξη και συγκριτική διαδικασία σε σχέση με άλλους κλάδους εργαζομένων, αλλά να στηρίζεται σε βασικές αρχές και αξίες με τις οποίες θα λειτουργήσει αποτελεσματικά η Άμυνα και η Ασφάλεια της χώρας.
Βέβαια από σκοπιάς ορθολογισμού και αντικειμενικότητας, αρμόδιος φορέας για να προβεί σε ενέργειες και να υποβάλλει προτάσεις για την υποστήριξη του ασφαλιστικού αυτής της ειδικής κατηγορίας, του εν ενεργεία δηλαδή προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι η φυσική Ηγεσία της Π.Α. και κατ’ επέκταση το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΠ.ΕΘ.Α.).
Συνεπώς οι παρατηρήσεις που σας υποβάλλονται εν προκειμένω, δεν αποσκοπούν και δεν θα πρέπει να θεωρηθούν ως παρεμβάσεις στο έργο και την ευθύνη των προαναφερθέντων αρμοδίων φορέων, πλην όμως αγγίζουν τους εν ενεργεία Αξιωματικούς Ιπταμένους, διότι αυτοί μετά την ολοκλήρωση της καριέρας τους θα ενταχθούν στο «ανταποδοτικό» ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό σύστημα που αυτήν την περίοδο σχεδιάζεται και προωθείται προς ψήφιση.
Μιας όμως και μιλάμε για το προφίλ της «ανταποδοτικότητας» του νόμου, ας επισημάνουμε εξ΄ αρχής, ότι για την ανταποδοτικότητα των συντάξιμων αποδοχών, δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνο οι καταβαλλόμενες εισφορές, αλλά και η αξία και η σημασία της προσφοράς του κάθε Κλάδου ή Κατηγορίας εργαζομένων στην ασφάλεια, στην κοινωνική ευημερία και στην εθνική οικονομία.
Ας ληφθεί δε σοβαρά υπόψη ότι οι ετοιμότητες ελάχιστου χρόνου αντίδρασης (5 λεπτών ή 2 λεπτών) των πληρωμάτων των Μαχητικών αεροσκαφών, είναι μια κατάσταση έντονου stress, που την βιώνει ο κάθε Ιπτάμενος καθημερινά, κατ’ ελάχιστον για μια 15 ετία στη συνολική καριέρα του και μάλιστα στην πρώτη γραμμή άμυνας των νησιών του Αιγαίου, μακριά από την οικογένεια και το σπίτι του, ενώ για το σύνολο της λοιπής καριέρας του, έχει συμπληρώσει τουλάχιστον μισό – επί πλέον του κανονικού – εργασιακό βίο (ήτοι σύνολο 1 ½) λόγω υπερωριών που δεν τυγχάνουν οικονομικής ή άλλης αποζημίωσης (πχ αδείας κλπ). Η διαχρονική ανταπόδοση της Πολιτείας για αυτή την προσφορά, ήταν η αναγνώριση των πτητικών εξαμήνων ως πραγματική υπηρεσία, εξαιρουμένων βεβαίως των πέντε ετών εκστρατείας που αθροίζουν στον δικό τους εργασιακό βίο, όλες οι άλλες ειδικότητες (των μη Ειδικών Κατηγοριών προσωπικού), πλην Ιπταμένων.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ
Ως προς αυτές καθ’ αυτές τις παρατηρήσεις επί του Σχεδίου Νόμου, παραθέτουμε τα ακόλουθα:
Α. Παρατηρήσεις για τα άρθρα 24 και 25
Εδώ και 70 χρόνια, όταν η πενόμενη Ελλάδα, μετά τον τραγικό Β΄ΠΠ και τον οδυνηρό Εμφύλιο, μέτραγε τις πληγές της, δεν παρέλειψε να αναγνωρίσει την προσφορά, το έργο και τη θυσία αυτών που πολέμησαν στο μέτωπο της Αλβανίας, στη Μ. Ανατολή και στην Αφρική, και έτσι, με τον Α.Ν. 1854/1951, καθιέρωσε ως διπλάσια στην ειρήνη και τριπλάσια στον πόλεμο (πραγματικά και όχι πλασματικά) τα εξάμηνα (πτητικής-υποβρύχιας υπηρεσίας) και κατ’ επέκταση τα χρόνια υπηρεσίας των Ιπταμένων της Π.Α. και του Προσωπικού των Υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού.
Με άλλους δύο σχετικούς νόμους (Ν. 148/1975 και Ν. 1282/1982), η Πολιτεία αναγνώρισε παρόμοια ασφαλιστικά δικαιώματα σε άλλες κατηγορίες προσωπικού των Ε.Δ. που προαναφέρθηκαν πιο πάνω και τελικά όλες οι σχετικές αναφορές, προβλέψεις και διατάξεις, ενσωματώθηκαν στο Π.Δ 169/2007 (κυρίως στα άρθρα 41, 42, 43, όπως και σε άλλα), όπου στις αποδιδόμενες συντάξεις υπήρχε προσαύξηση ως ποσοστό επί του μισθού του Σμηναγού για κάθε πτητικό εξάμηνο.
Η ανταποδοτική σύνταξη που παρέχει το νέο σχέδιο νόμου ειδικά στους αποστρατευόμενους των ειδικών κατηγοριών μετά την 1-10-2019 και με 60 για παράδειγμα χρόνια πραγματικής υπηρεσίας λόγω πτητικών εξαμήνων (τα 60 έτη αποτελούν το Μ.Ο. ετών των περισσοτέρων αποστρατευθέντων, τουλάχιστον μέχρι τώρα), θα είναι στο 60 % επί του συνόλου του συνταξιοδοτικού μισθού, με συντελεστή αναπλήρωσης 0,5% / έτος, ενώ αντιθέτως σημειώνεται, ότι οι ασφαλιστικές προβλέψεις με το Ν. 4387/2016, παρείχαν ανταποδοτική σύνταξη 85% επί του συνόλου του συνταξιοδοτικού μισθού, με συντελεστή αναπλήρωσης 2% / έτος, μετά τα 39 έτη υπηρεσίας. Ήτοι με τις προβλέψεις του νέου νομοσχεδίου, προκαλείται μια σημαντικότατη μείωση κατά 25% σε σχέση όχι με τις συνολικές περικοπές από την έναρξη των μνημονίων, αλλά σε σχέση με τις προβλέψεις του νόμου 4387/2016 που ήταν και αυτές μειωμένες σε σχέση με την προ μνημονίων εποχή. Συνεπώς δεν θεωρούμε ότι το αποτέλεσμα αυτό συμπλέει με τις εξαγγελίες του κυρίου Πρωθυπουργού και του κυρίου Υπουργού Εργασίας.
Οι συνολικές μειώσεις των συντάξιμων αποδοχών των Ιπταμένων στα μαχητικά αεροσκάφη (μεσοσταθμικά) από την έναρξη της κρίσης (αρχές 2010) μέχρι 31-12-2018, οπότε από την επόμενη μέρα (1-1-2019) άρχισε η εφαρμογή του Ν.4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου), ήταν 60%, ενώ με την εφαρμογή του αναφερθέντος νόμου και την ολοκλήρωση καταβολής της αρνητικής προσωπικής διαφοράς που αυτός προβλέπει (στο έτος 2023) και παρά την προσπάθεια βελτίωσης, η μείωση συνεχίζει και πάλι να υφίσταται αλλά σχεδόν στο ήμισυ (δηλ. στο 30%), σε σχέση με τις καταβαλλόμενες στην Τράπεζα αποδοχές (αποφορολογημένη σύνταξη).
Επειδή το Κράτος βρέθηκε σε εξαιρετικά κρίσιμη οικονομική δυσπραγία και παρότι πριν την εφαρμογή του νόμου αυτού (4387/2016) εφαρμόστηκε ακόμη μεγαλύτερη μείωση, λόγω του καθαρού προ φόρων πλαφόν στην καθαρή προ φόρων σύνταξη των 2.000 €, όλοι οι Έλληνες και μαζί με αυτούς και το προσωπικό των Ε.Δ., δεχτήκαμε τις μειώσεις αγόγγυστα, ως ηθική οφειλή μας προς επιβίωση του Κράτους και με την ελπίδα βέβαια, ότι επίκειται γρήγορη έξοδος της Χώρας από τις δημοσιονομικές της περιπέτειες.
Βέβαια ως είναι ευνόητο, το μεγαλύτερο μέρος των μειώσεων στις μηνιαίες καταβαλλόμενες (αποφορολογημένες) αποδοχές, για να μην πούμε το σύνολο αυτών – όχι βέβαια καθ’ υπερβολή – επωμίστηκαν οι Ειδικές Κατηγορίες προσωπικού των Ε.Δ. και ειδικότερα οι Ιπτάμενοι των Μαχητικών αεροσκαφών, των οποίων η καθαρή (προ φόρων) σύνταξη, υπερέβαινε το πλαφόν των 2.000 € λόγω πτητικών εξαμήνων.
Τελικά όμως, με τις προβλέψεις του νέου σχεδίου νόμου επανέρχονται οι μειώσεις στις συνταξιοδοτικές αποδοχές (των αποστρατευομένων μετά την 1-10-2019), στα επίπεδα των αποδοχών που ίσχυαν, όταν εφαρμόστηκε το πλαφόν των 2.000 € που προαναφέρθηκε. Δηλαδή στο -60% σε σχέση με τις αποδοχές του 2009.
Αν ήταν εμφανές και αδιάψευστο, ότι οι περίπου 2.000 Ιπτάμενοι των Μαχητικών αεροσκαφών που έπαιρναν προ κρίσης μεσοσταθμικά 2,500 € (αποφορολογημένα μηνιαίως), έφεραν τη Χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο, τότε θα ήταν δικαιολογημένη η οικονομική διόρθωση (μείωση) κατά -30% που επιφέρει ο Ν. 4387/2016 σε σχέση με το έτος 2009, αλλά και ο νέος νόμος κατά -60%.
Όμως δυστυχώς τέτοια θεώρηση, προσέγγιση και κριτική δεν θα έπειθε, όχι μόνο τα στελέχη των Ειδικών Κατηγοριών των Ε.Δ., αλλά και ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία.
Ένα άλλο σημείο αδικίας που κατέδειξε η εφαρμογή του νόμου 4387/2016, ήταν η ισοπέδωση των προσαυξήσεων σε όλες τις Ειδικές Κατηγορίες προσωπικού των Ε.Δ. εις βάρος των Ιπταμένων της Π.Α.
Δηλαδή, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στο ΠΔ 169/2007, ενώ οι Ιπτάμενοι μαχητικών αεροσκαφών είχαν προσαύξηση της σύνταξης κατά 0,9% Χ του βασικού μισθού του Σμηναγού για κάθε εξάμηνο μέχρι το 27ο και για τα επιπλέον έτη ο συντελεστής αυξάνετο στο 1,8%, η αντίστοιχη πρόβλεψη για τους Ιπταμένους των Ελικοπτέρων του Σ.Ξ. και του Π.Ν. ήταν 0,6% μέχρι το 27ο εξάμηνο και για τα επιπλέον έτη ο συντελεστής αυξάνετο στο 1,2%. Η πρόβλεψη αυτή έγινε για διαφοροποίηση των Ιπταμένων των Μαχητικών αεροσκαφών, από τα μέλη πληρωμάτων των συμβατικών αεροσκαφών και Ελικοπτέρων τα οποία συμπλήρωναν συντάξιμα πτητικά εξάμηνα ή δεκαοκτάμηνα όχι για το σύνολο της καριέρας τους, αλλά για περιορισμένο αριθμό ετών.
Με το νόμο 4387/2016, δεν υφίσταται αυτή η διάκριση και απλά προσαυξάνεται το ίδιο, για όλες τις κατηγορίες προσωπικού, ο συνταξιοδοτικός μισθός, κατά 2% ετησίως, για διανυθείσα υπηρεσία άνω των 39 ετών.
Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου επιτείνει την αδικία, αφενός με τη ΜΗ διάκριση των Ειδικών Κατηγοριών σε σχέση με τις ιδιαιτερότητες των επιχειρησιακών Αποστολών τους και αφετέρου με την μείωση του συντελεστή αναπλήρωσης του συνταξιοδοτικού μισθού, μετά τα 40 έτη υπηρεσίας, από 2% σε 0,5%.
Οι αλλεπάλληλες μειώσεις των πάσης φύσεως αποδοχών (μισθών, συντάξεων κλπ) από τις αρχές του 2010 και εντεύθεν – και μάλιστα σε ιδιαίτερα υψηλότερα ποσοστά σε σχέση με τις περισσότερες κοινωνικές ομάδες – δημιούργησε στα στελέχη των Ε.Δ. και προπαντός στους Ιπταμένους των Μαχητικών Αεροσκαφών, εικόνα απαξίωσης από την Πολιτεία προς αυτούς, γεγονός που είχε σαν επακόλουθο την παραίτηση 200 περίπου Αξιωματικών που κατευθύνθηκαν και απορροφήθηκαν σχεδόν στο 100% από τις αεροπορικές εταιρείες ως Airliners.
Επισημαίνουμε για μια ακόμα φορά, σκοπίμως, ότι ο N. 4387/2016 όπως προαναφέρθηκε, δεν επανέφερε τις πάσης φύσεως αποδοχές στα επίπεδα του 2009, αλλά μειωμένες ως προς το έτος αυτό, περίπου στο 30%, αντί των συνολικών μειώσεων στο επίπεδο του -60% που είχαν επέλθει σταδιακά και μεσοσταθμικά στις Ειδικές Κατηγορίες προσωπικού των Ε.Δ., από τις αρχές του 2010, μέχρι 31-12-2018.
Αν όμως μετά την ψήφιση του νέου σχεδίου νόμου, εφαρμοσθούν οι συντελεστές αναπλήρωσης 0,5% μετά τα 40 έτη Υπηρεσίας, που όπως ειπώθηκε αυτό σημαίνει ότι για μεσοσταθμική συνολική συντάξιμη υπηρεσία 60 ετών, η μείωση των αποδοχών θα είναι κατά 25% μεγαλύτερη σε σχέση με τη μείωση που επέφερε ο Ν. 4387/2016, τότε θα μιλάμε για πρόσθετα μέτρα περικοπών, αφού οι συντάξεις, θα προσεγγίσουν και πάλι τις συνολικές απώλειες στο επίπεδο αποδοχών που ίσχυε μέχρι την 31-12-2018 (-60% σε σχέση με το 2009).
Η εκτίμηση του Συνδέσμου, αν εφαρμοσθούν οι προβλέψεις αυτές, είναι ότι η μαζική έξοδος από την υπηρεσία των Ιπταμένων με Μαχητικά αεροσκάφη, θα είναι αναπόφευκτη και συνεπώς το επιχειρησιακό κόστος για την Π.Α. θα είναι τεράστιο, καθότι οι εξερχόμενοι με παραίτηση πολύ πριν την ολοκλήρωση της καριέρας τους, είναι οι πλέον έμπειροι και αξιοποιήσιμοι από την Υπηρεσία, όχι μόνο για τις επιχειρησιακές αποστολές αλλά και για την εκπαίδευση των νεωτέρων.
Ας ληφθεί δε σοβαρά υπόψη ότι για τους μετά το έτος 1990 εισερχόμενους στην Π.Α. Ιπτάμενους, αλλά και για όλα τα στελέχη των Ειδικών Κατηγοριών, δεν αναγνωρίζεται πλέον αυτόματα και δικαιωματικά όπως παλαιότερα, το κάθε πτητικό εξάμηνο ως ολόκληρο έτος πραγματικής υπηρεσίας, παρά μόνο αν ο ενδιαφερόμενος καταβάλλει διπλό ποσοστό εισφορών (6,67% Χ 2 = 13,34%) επί των συνολικών αποδοχών του, μη συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της εισφοράς του εργοδότη.
Για τους παλαιότερους συνταξιούχους Ιπταμένους Μαχητικών αεροσκαφών, πέραν του αισθήματος αδικίας, θα προκληθεί για άλλη μια φορά, αίσθημα απαξίωσης εκ μέρους της Πολιτείας για την προσφορά τους, αλλά και θα αποδειχθεί προσχηματική η διαχρονική βερμπαλιστική προβολή της προσφοράς των στελεχών των Ε.Δ και ιδιαίτερα των Ελλήνων Αεροπόρων, με τη συνεχή παρουσία και αναχαίτιση της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και στην ευρύτερη περιοχή.
Διαβάζοντας κάποιος αναγνώστης προσεκτικά τα παρατιθέμενα σχόλια και τις παρατηρήσεις πιο πάνω, ειδικά αυτές που αφορούν στους συνταξιούχους Ιπτάμενους Μαχητικών αεροσκαφών, ενδεχομένως να σκεφθεί ότι υπάρχει ανακολουθία και λανθασμένη προσέγγιση στους συλλογισμούς, αναφορικά με τους απόστρατους αυτής της κατηγορίας.
Πιο συγκεκριμένα, με το άρθρο 25 του σχεδίου Νόμου, τροποποιείται το άρθρο 14 του Ν. 4387/2016 και πιο συγκεκριμένα η παράγραφος 2β αυτού (του άρθρου 14), η οποία εφεξής θα καθορίζει τα εξής: « Από 1.1.2019, αν το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων αυτών είναι μεγαλύτερο εκείνου που προκύπτει από τον υπολογισμό τους σύμφωνα με την παράγραφο 1, το επιπλέον ποσό εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο, συμψηφιζόμενο κατ` έτος και μέχρι την πλήρη εξάλειψή του, με την εκάστοτε αναπροσαρμογή των συντάξεων….»
Συνεπώς μπορεί να προκληθεί ο συλλογισμός και η απορία: «Μα γιατί εξανίστανται οι απόστρατοι Ιπτάμενοι των Μαχητικών Αεροσκαφών αφού με την προαναφερθείσα διάταξη συνεχίζουν να παίρνουν τις αποδοχές που καθορίστηκαν με το Ν. 4387/2016 ??? ».
Ο προαναφερθείς συλλογισμός είναι λανθασμένος και εκ παραλλήλου άδικος, διότι:
Αφενός, η διαφορά της παλαιάς με τη νέα σύνταξη (μεσοσταθμικά 500 €) θα είναι πλέον θετική διαφορά, που σημαίνει ότι μάλλον για το επόμενο του βίου των αποστράτων δεν θα υπάρξει καμία αύξηση. Αλλά ως γνωστό και στον πλέον απλό άνθρωπο, στασιμότητα των μισθών με τον πληθωρισμό μαραθωνοδρομούντα, σημαίνει απώλεια της αγοραστικής δύναμης και συνεπώς μείωση συντάξεων. Αυτό όμως το ενδεχόμενο, που κινδυνεύει να γίνει πραγματικότητα, πόρρω απέχει από τις δεσμεύσεις του κυρίου Πρωθυπουργού.
Αφετέρου, τα επίπεδα των συντάξεων στις περισσότερες κοινωνικές ομάδες, περίπου θα εξομοιωθούν με την απόδοση αυξήσεων σε αυτές και την καθήλωση των συντάξεων που επαναπροσδιορίστηκαν με θετική προσωπική διαφορά. Συνεπακόλουθα στο τέλος της ημέρας, δεν θα υπάρχει καμία διαφορά στους απόστρατους Ιπταμένους Μαχητικών αεροσκαφών. Συνεπώς η κατάσταση αυτή διερμηνεύεται ως εσκεμμένη και τιμωρητική στάση της Πολιτείας, ως προς την αναγνώριση της ιδιαιτερότητας της Αποστολής τους και την ανάλογη ανταμοιβή της προσφοράς τους.
Με τις καταγεγραμμένες μέχρις στιγμής διατάξεις του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου, οι εν ενεργεία Αξιωματικοί Ιπτάμενοι Μαχητικών αεροσκαφών θα συνταξιοδοτούνται με πολύ μικρότερή σύνταξη, όπως προαναφέρθηκε, σε σχέση με τους προ της 30-9-2019 αποστρατευθέντες. Αυτός όμως ο σχεδιασμός είναι εντελώς λανθασμένος, διότι οι εν ενεργεία Ιπτάμενοι Μαχητικών αεροσκαφών, πέραν του Αξιώματος που φέρουν, είναι παράλληλα και Έλληνες πολίτες με οικογένειες και υποχρεώσεις και συνεπώς δεν πρόκειται να εξαντλήσουν τον βίο τους μόνο με τις μισθολογικές αποδοχές στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, αλλά και στη συνέχεια με τις συντάξιμες αποδοχές. Συνεπώς το θέμα των συντάξιμων αποδοχών είναι κάτι που απασχολεί ιδιαίτερα τους εν Ενεργεία Αξιωματικούς και σαφώς όχι μόνο τους απόστρατους.
Συνεπώς, ο όποιος διορθωτικός σχεδιασμός υιοθετηθεί για τις αποδοχές των Ιπταμένων με Μαχητικά αεροσκάφη, θα πρέπει να συμπεριλάβει στις ίδιες διατάξεις, τους εν ενεργεία και τους εν αποστρατεία Αξιωματικούς. Δεν πρέπει να διαλάθει την προσοχής μας, ότι οι απόστρατοι προέρχονται από τους εν ενεργεία Αξιωματικούς και διατηρούν την ιδιότητα αυτή δια Βίου.
Πριν από καιρό και σίγουρα πριν τη δημοσίευση οποιασδήποτε πληροφορίας για το κυοφορούμενο σχέδιο νέου ασφαλιστικού νόμου, περιήλθαν στη γνώση μας σχόλια δυσαρέσκειας από απόστρατους Ανώτατους Αξιωματικούς, μη ανήκοντες στις Ειδικές Κατηγορίες προσωπικού των Ε.Δ., για τη συνταξιοδοτική διαφορά μεταξύ του βαθμού τους και ενός π.χ. Σμηνάρχου Ιπταμένου εν αποστρατεία, που μπορεί να προσεγγίζει τα 300-400 €. Η απάντηση και ως προς αυτό το σημείο έχει ιστορική και ηθική συνέπεια και συνέχεια:
Οι όποιες μισθολογικές ή συνταξιοδοτικές διαφορές των Ειδικών Κατηγοριών προσωπικού των Ε.Δ. είναι θεσπισμένες, αναγνωρισμένες και αξιολογημένες από την Πολιτεία εδώ και 70 χρόνια (Α.Ν 1854/1951).
ΣΗΜ. Θα ήταν μια εξαιρετική επιλογή και ευκαιρία, αντί άλλων επιχειρημάτων, για τον κύριο Υπουργό, να ζητήσει να πετάξει μια «ήπια» πτήση με F-16 για να διαπιστώσει ιδίοις όμασι και αισθήσεσι, το πραγματικό ή το υπερβάλλον σκέλος των παρατεθεισών παρατηρήσεων και σχολίων μας.
Μία άλλη αδικία την οποία αναφέρουμε, παρότι δεν σχετίζεται με το νέο σχέδιο νόμου, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει αντι-σχόλιο για τις μέχρι τώρα εκτεθείσες παρατηρήσεις του Συνδέσμου μας, είναι η σύγκριση των μισθών και των συντάξεων των Αξιωματικών που διετέλεσαν Αρχηγοί Κλάδων και Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ με τις αποδοχές των Ειδικών Κατηγοριών.
Όντως, ένας καλοπροαίρετος και δίκαιος κριτής, που γνωρίζει τη Λειτουργία, το Έργο και τις Ευθύνες των Κλάδων των Ε.Δ., δεν θα μπορούσε να παραθέσει αδιάσειστα στοιχεία και επιχειρήματα για να αναιρέσει την αδικία αυτή.
Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει αριθμός απόστρατων Αξιωματικών που συνταξιοδοτούνται ως εξομοιούμενοι Αρχηγοί Κλάδων (διοικητική εξίσωση), ενώ οι πραγματικώς διατελέσαντες Αρχηγοί είναι αρκετά λιγότεροι των συνολικά αμειβομένων. Η εξομοίωση βαθμών και συντάξεων σε αυτή την περίπτωση δεν επιφέρει ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη, παρά μόνο εξασθένηση της αξίας των θεσμών, εξίσωση των πάντων προς τα κάτω και τελικά απαξία της οφειλόμενης τιμής και της ευθύνης που επί της ουσίας ανέλαβαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους, οι πραγματικώς ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΕΣ Αρχηγοί.
Ο Σύνδεσμος πιστεύει ακράδαντα ότι η Πολιτεία πρέπει να δείξει εμπράκτως την τιμή και την αναγνώριση προσφοράς και ευθύνης των ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΩΝ Αρχηγών Κλάδων και ΓΕΕΘΑ, ως και της κοινωνικής κατάταξης που τους αρμόζει, επαυξάνοντας στο άμεσο μέλλον, τις εν υπηρεσία και τις συντάξιμες αποδοχές τους, υψηλότερα από τον καλύτερα αμειβόμενο Αξιωματικό των Ειδικών Κατηγοριών, εκ του προσωπικού των Ε.Δ.
Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι το προσωπικό των Ε.Δ. είναι το υψηλότερα ιστάμενο στη συνείδηση, στην κρίση, στην υπόληψη και στην εκτίμηση του Ελληνικού λαού. Ωστόσο, δεν παύουν να υπάρχουν κακόβουλοι που θέλουν με πείσμα να απαξιώσουν τη συνολική προσφορά του και την αφοσίωσή του στο καθήκον. Για αυτούς του λίγους – ευτυχώς – απαράδεκτους επικριτές του έργου των Ε.Δ. και για την έντονη δυσφορία που δείχνουν ως προς τις απολαβές του προσωπικού, επιθυμούμε ως Σύνδεσμος να παραθέσουμε ένα περιστατικό με Πολιτική και Κοινωνική Αξία.
Όταν λοιπόν οι «εργατικοί» στην προσπάθειά τους να κατακρίνουν την πολιτική της Θάτσερ για τις περιστολές των κρατικών δαπανών, την κατηγόρησαν ότι κάνει διακρίσεις στους στρατιωτικούς και τους παρέχει υψηλές αμοιβές, εκείνη τους απάντησε : « ….όποιος νομίζει ότι οι στρατιωτικοί είναι οικονομικά ευνοημένοι σε σχέση με τις άλλες κοινωνικές ομάδες και τάξεις, δεν έχει παρά να φορέσει στολή και θα αμείβεται με τον ίδιο μισθό…..».
Τέλος πρέπει να τονιστεί η ανάγκη διόρθωσης μια άλλης ανακολουθίας στην καριέρα σχεδόν όλου του προσωπικού, η οποία επηρεάζει τις συντάξιμες αποδοχές κυρίως των Αξιωματικών που δεν ανήκουν στις Ειδικές Κατηγορίες των Ε.Δ., οι οποίοι απομακρύνονται από την Υπηρεσία με πρόωρη αποστρατεία και παρά τη θέλησή τους.
Πιο συγκεκριμένα τα Ανώτατα Συμβούλια των Κλάδων των Ε.Δ. ενίοτε αποφασίζουν την πρόωρη αποστρατεία των στελεχών (συνήθως μεταξύ 33 και 36 ετών), χωρίς να οφείλονται οι αποφάσεις αυτές – όχι σπάνια – σε αξιολογικά κριτήρια ή τοιαύτα επίδοσης – απόδοσης των στελεχών στο κύριο έργο τους.
Αυτά τα στελέχη θεωρούμε ότι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα σε οποιοδήποτε χρόνο μετά την αποστρατεία τους, να εξαγοράζουν τα υπόλοιπα μέχρι τα 40 έτη υπηρεσίας, προκειμένου να τύχουν καλλίτερου ποσοστού αναπλήρωσης της σύνταξής τους.
Β. Παρατηρήσεις για το άρθρο 27
Στο άρθρο 27 προβλέπεται ότι: «για τους συνταξιούχους του Ε.Φ.Κ.Α., οι οποίοι έχουν ήδη αναλάβει η αναλαμβάνουν από της δημοσιεύσεως του νόμου εργασία ή αποκτούν ιδιότητα ή δραστηριότητα υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α., οι ακαθάριστες συντάξεις κύριες, επικουρικές και προσυνταξιοδοτικές παροχές καταβάλλονται μειωμένες σε ποσοστό 30% για όσο χρονικό διάστημα απασχολούνται ή διατηρούν την ιδιότητα ή την δραστηριότητα».
Για του συνταξιούχους που αναλαμβάνουν εργασία μετά την ψήφιση του νόμου, η διάταξη είναι εξαιρετική, διότι αφενός μειώνει την περικοπή από το 60% που προβλέπει ο Ν. 4387/2016 στο 30% και αφετέρου συνεχίζει να επιβάλει αυτή τη ελαττωμένη μείωση (30%), ως μέτρο δικαιοσύνης και κοινωνικής ασπίδας για την ανεργία.
Για τους συνταξιούχους όμως που είχαν ήδη αναλάβει εργασία πριν την ψήφιση του νόμου και μάλιστα πριν την εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 4387/2016, δημιουργείται μια κατάσταση που τους αδικεί κατάφορα, γιατί ελαττώνει τις συντάξεις τους, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τις δεσμεύσεις του κυρίου Πρωθυπουργού αλλά και του ίδιου του κυρίου Υπουργού Εργασίας.
Πιο συγκεκριμένα: Για τους παλιούς εργαζόμενους ο Ν. 4387/2016 παρέπεμπε στις διατάξεις του Ν. 2676/1999 (άρθρο 63), όπως αυτός αντικαταστάθηκε με το Ν. 3863/2010 (άρθρο 16).
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι έχουμε ένα συνταξιούχο που εργάζεται πριν την θέση σε ισχύ του Ν. 4387/2016, με ακαθάριστη σύνταξη 1.500 € και με ορισμό των 30 ημερομισθίων του ανειδίκευτου εργάτη στα 1.ΟΟΟ €. Τότε, σύμφωνα με το άρθρο 16 του Ν. 3863/2010, προκύπτουν τα ακόλουθα:
Αν αυτός εργαζόταν στον ιδιωτικό τομέα, θα είχε ελάττωση της σύνταξης κατά 70%, μόνο για το ποσό που ξεπερνά τα 30 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Δηλαδή 1.500 – 1.000 = 500 Χ 70% = 350 € περικοπή της ακαθάριστης σύνταξης.
Αν την ίδια περίπτωση την εξετάσουμε για ένα αυτοαπασχολούμενο, τότε αυτός θα είχε ελάττωση κατά 30% για το ποσό που ξεπερνά τα 60 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη(2.000 €). Στην προκειμένη όμως περίπτωση η ακαθάριστη σύνταξη είναι μικρότερη από τα 60 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη και συνεπώς δεν επιβάλλεται καμία μείωση.
Συγκρίνοντας όμως τις προβλέψεις του υπό διαβούλευση σχεδίου με τις δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις, διαπιστώνουμε ότι με το νέο ασφαλιστικό καθεστώς, ο ίδιος εργαζόμενος θα υποστεί μείωση στην ακαθάριστη σύνταξή του κατά 450 €, δηλαδή περικοπή και όχι αύξηση σύνταξης όπως διατείνεται το Υπουργείο για όλους τους συνταξιούχους.
Συνεπώς, αν οι δημοσιονομικές συγκυρίες εξελίσσονταν επί τα χείρω, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, θα υπήρχε κάθε λόγος να εφαρμοσθεί η πρόβλεψη αυτή σε όλους τους εργαζόμενους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα (νέους – παλιούς), χωρίς εξαιρέσεις. Με δεδομένη όμως τη βελτίωση των οικονομικών της Χώρας και την έξοδο από τα μνημόνια, δεν έχει κανένα νόημα η εφαρμογή των διατάξεων αυτών στους παλιούς συνταξιούχους, πέραν βέβαια της ανακολουθίας που δημιουργείται σε σχέση με τις κυβερνητικές εξαγγελίες. Άρα οι παλιοί εργαζόμενοι (πριν την εφαρμογή του Ν. 4387/2010), πρέπει να εξαιρεθούν από τις προβλέψεις του σχεδίου νόμου και να συνεχίσουν να υπάγονται στις ήδη υφιστάμενες νομικές διατάξεις.
Ένα άλλο αρνητικό σημείο των προβλέψεων του νέου σχεδίου νόμου είναι η πλήρης περικοπή των συντάξεων για τους συνταξιούχους που καταλαμβάνουν θέσεις της Γενικής Κυβέρνησης. Δηλαδή στο σχέδιο νόμου αναφέρεται : «Ειδικότερα για συνταξιούχους οι οποίοι έχουν ήδη αναλάβει ή αναλαμβάνουν από της δημοσιεύσεως του νόμου εργασία ή αποκτούν ιδιότητα ή δραστηριότητα σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α. αναστέλλεται πλήρως η καταβολή των κύριων , επικουρικών συντάξεων και των προσυνταξιοδοτικών παροχών εφόσον δεν έχουν συμπληρώσει το 62ο έτος της ηλικίας».
Κατά κανόνα, οι προσλαμβανόμενοι από την Κυβέρνηση συνταξιούχοι ή οι διοριζόμενοι σε Διοικητικές- Κυβερνητικές θέσεις, είναι άτομα με εξειδικευμένες γνώσεις, κατάλληλα πτυχία και μοναδικές εμπειρίες που απέκτησαν στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου και οι οποίοι μπορούν να αξιοποιηθούν μετά τη σύνταξή τους σε θέσεις λειτουργίας της Κρατικής Μηχανής, με εξαιρετικά αποτελέσματα, λόγω του πρότερου επαγγελματικού τους προφίλ. Συνήθως στις θέσεις αυτές δεν μπορούν να αξιοποιηθούν άτομα της ελεύθερης αγοράς εργασίας, ειδικά όταν δεν διαθέτουν πέραν της γνώσης και την εξειδικευμένη στον τομέα εμπειρία.
Για να εφαρμοσθούν οι προβλέψεις του σχεδίου νόμου σε τέτοια φυσικά πρόσωπα (συνταξιούχους), ως και για να έχουμε εκδήλωση ενδιαφέροντος εκ μέρους τους, θα πρέπει ή να λαμβάνουν συνολικές αποδοχές μεγαλύτερες (άθροισμα μισθού + σύνταξης) για τους άνω των 62 ετών, ή αν είναι κάτω των 62 ετών, θα πρέπει ο μισθός τους να είναι αρκούντως μεγαλύτερος της σύνταξης και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που να συνάδει με το μέγεθος της ευθύνης και των αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνουν.
Σε αντίθετη περίπτωση ως προς τα προαναφερόμενα, η Κυβέρνηση θα βρεθεί σε θέση αμηχανίας, διότι ή δεν θα βρίσκει κατάλληλα άτομα, ηλικίας κάτω των 62 ετών για να τα αξιοποιήσει καταλλήλως ή θα αναγκάζεται να προσλαμβάνει άτομα (συνταξιούχους) άνω των 62 ετών.
Ωστόσο, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, ότι οι συνταξιούχοι που αξιοποιούνται σε κυβερνητικές θέσεις, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα.
Συνεπώς καμία ουσιαστική προστασία δεν εξασφαλίζεται με τις προβλέψεις του σχεδίου νόμου για την καταπολέμηση της ανεργίας. Άρα και οι συνταξιούχοι που καταλαμβάνουν θέσεις της Γενικής Κυβέρνησης, πρέπει να ενταχθούν στην πρόβλεψη του πρώτου εδαφίου της παραγράφου «α» του άρθρου 20 του Ν. 4387/2016, το οποίο τροποποιείται με το άρθρο 27 του σχεδίου νόμου (ήτοι να παραμείνει για όλους η μείωση της ακαθάριστης σύνταξης/συντάξεων κατά 30%, εξαιρουμένων βέβαια εντελώς των πριν το Ν. 4387/2017 εργαζομένων συνταξιούχων, όπως αναλύθηκε πιο πάνω).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ – ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
Ολοκληρώνοντας ως Σύνδεσμος, το σχολιασμό μας επί του νέου ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού σχεδίου νόμου, αναφέρουμε ότι γνωρίζουμε, αναγνωρίζουμε, σεβόμαστε και ευαρεστούμεθα για την πρόθεση του Κυρίου Υπουργού, να διαμορφώσει το σχέδιο νόμου με νέες προβλέψεις αναφορικά με τις Ειδικές Κατηγορίες.
Επί πλέον, για κάθε μία ομάδα (Α και Β) παρατηρήσεων που εκτέθηκαν πιο πάνω, εισηγούμεθα τα ακόλουθα:
Α. για τα άρθρα 24 και 25
Κατ΄ αρχάς, κρίνεται επιβεβλημένο, όπως οι νέες διατάξεις συμπεριλάβουν τα εν ενεργεία ομού με τα εν αποστρατεία στελέχη. Και επιπλέον:
Ως προς τη σχολιασθείσα εξαγορά χρόνου υπηρεσίας: Για τα πρόωρα αποστρατευόμενα στελέχη, προτείνουμε να ενταχθεί ως παράγραφος ή εδάφιο στο άρθρο 24 (δια του οποίου τροποποιείται το άρθρο 8 του Ν. 4387/2016), η εξής πρόβλεψη: «Οι αποστρατευόμενοι με απόφαση του αρμόδιου Ανώτατου Συμβουλίου, με συντάξιμη υπηρεσία μικρότερη των 40 ετών, μπορούν να εξαγοράσουν το υπόλοιπο της διανυθείσας υπηρεσίας και μέχρι του ορίου αυτού».
Ως προς τα ποσοστά αναπλήρωσης των συντάξιμων αποδοχών: Μια γενική πρόταση, η οποία θα μπορούσε να τύχει πρόσθετης επεξεργασίας από τους τεχνοκράτες του Υπουργείου και να τεθεί στο άρθρο 25 (ή αλλού), θα ήταν ενδεχομένως η ακόλουθη:
«Για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων που εμπίπτει στις προβλέψεις των άρθρων 41, 42, 43 (σ.σ. ή και άλλων) του Π.Δ 169 /2007, πριν την κατάργησή τους με τον 4387/2016, συνεχίζεται ο προσδιορισμός των συντάξιμων αποδοχών τους, σύμφωνα με τις προβλέψεις του πίνακα 1, του παρόντος νόμου. Ως συνολικές συντάξιμες αποδοχές (βασική Σύνταξη) θεωρείται το άθροισμα του Συνταξιοδοτικού Μισθού, επαυξημένου κατά το γινόμενο των πτητικών εξαμήνων επί τους συντελεστές που προβλέπονται στο άρθρο 43 του ΠΔ 169/2007».
Β. για το άρθρο 27
Στην παράγραφο «α» του άρθρου 20 του Ν. 4387/2016, η οποία τροποποιείται με τις προβλέψεις του νέου σχεδίου νόμου:
Να διαγραφεί από την πρώτη γραμμή του πρώτου εδαφίου η φράση «..έχουν ήδη αναλάβει ή..».
Να προστεθεί στο τέλος του πρώτου εδαφίου, μετά τη λέξη δραστηριότητα, η ακόλουθη πρόταση: « Οι συνταξιούχοι που έχουν ήδη αναλάβει εργασία ή αυτοαπασχολούνται, πριν τεθεί σε εφαρμογή ο Ν. 4387/2016, συνεχίζουν να διέπονται από τις διατάξεις του Ν. 2676/1999, άρθρο 63, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 3863/2010, άρθρο 16 ».
Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου «α» που αναφέρεται στους συνταξιούχους οι οποίοι αξιοποιούνται σε θέσεις της Γενικής Κυβέρνησης, να διαγραφεί από το σχέδιο νόμου.
Κατόπιν όλων των παραπάνω και πριν κλείσουμε τον σχολιασμό και τις παρατηρήσεις μας, θα θέλαμε να αναφέρουμε ένα σοβαρό θέμα ως τελευταίο (για να παραμείνει χαραγμένο στη σκέψη του αναγνώστη ως βασική εντύπωση για τη συνέπεια του Κράτους έναντι των πολιτών). Με τις αποφάσεις 1125 έως 1128/2016 του ΣτΕ, έχουν κριθεί αντισυνταγματικές οι διατάξεις του Ν. 4307/2014, άρθρο 86, παραγρ. 2, 3 και ως εκ τούτου ζητούμε και αναμένουμε τη συνέπεια του Κράτους στο να επαναφέρει τις συντάξιμες αποδοχές των στελεχών στα επίπεδα του Ιουλίου 2012.
Άλλωστε η ίδια η Κυβέρνηση διακηρύσσει ότι σέβεται τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Πόσο μάλλον της ολομέλειας του ΣτΕ.
Ευχαριστούμε θερμά που ακούσατε τις απόψεις μας και είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πρόσθετη πληροφορία και επεξήγηση.
Μετά Τιμής,
Εκ του ΔΣ / Σ.Α.Σ.Ι. / «ΙΚΑΡΟΣ»
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Ευάγγελος Γεωργούσης
Επίτιμος Διοικητής Διοίκησης Αεροπορικής Εκπαίδευσης
Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990 – 1992 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990 – 1992 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990 – 1992 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990 – 1992 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990 – 1992 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
Για τον υπολογισμό της συνταξης αυτών που συνταξιοδοτήθηκανπριν το ετος 2016 και για τον υπολογισμό της σύνταξης αυτών που συνταξιοδοτήθηκανμετά το έτος 2016, να ισχύει η ανταποδοτικότητα με βάση το σύνολο των εισφορών τους, υπολογιζομένη με τον ιδιο τρόπο για ολους τους συνταξιούχους, ανεξάρτητα απο την χρονική στιγμή της αποχώρησής τους απο την εργασία.
Για τους συμβολαιογραφους ειδικά να συνυπολογιζονται οχι μονο οι ασφαλιστικές εισφορες που κατέβαλαν απο τα εισοδήματά τους, αλλά και οι κοινωνικοί πόροι που κατέβαλαν υπέρ του τέως Ταμείου Νομικών.
Πανελληνιος Σύλλογος Συνταξιούχων Συμβολαιογραφων
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ
Από τα ποσοστά αναπλήρωσης ανά έτος, όπως παρουσιάζονται στους σχετικούς πίνακες του άρθρο 24 παράγραφος 5 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, προκύπτει το διάγραμμα 1, όπου παρουσιάζονται παραστατικά και από κοινού για σύγκριση τα ποσοστά του νόμου 4387/16 (Κατρούγκαλου) και τα ποσοστά του νέου νομοσχεδίου, καθώς και η μεταξύ τους διαφορές.
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ
Από τα ποσοστά αναπλήρωσης ανά έτος, όπως παρουσιάζονται στους σχετικούς πίνακες του άρθρο 24 παράγραφος 5 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου προκύπτει ότι: α) Το ποσοστό αναπλήρωσης ανά έτος του νόμου 4387/16 αυξάνεται με ομαλό ρυθμό μέχρι τα 40 συντάξιμα χρόνια και μετά μένει σταθερό στο ανώτατο ποσοστό 2%. β) Με το νέο νομοσχέδιο ενώ το ποσοστό αυξάνεται με μεγαλύτερο σχετικά ρυθμό από τα 30 μέχρι τα 40 συντάξιμα χρόνια, μετά τα 40 χρόνια μειώνονται απότομα. Για όσους έχουν 30 έως 40 συντάξιμα χρόνια υπάρχουν αυξήσεις στα ποσοστά ανά έτος από 0,55% έως 0,91%, ενώ σε όσους έχουν περισσότερα από 40 χρόνια το ποσοστό αναπλήρωσης ανά έτος μειώνεται απότομα κατά 1,5% (δηλαδή από 2% γίνεται 0,5%). Αυτό στερείται αντικειμενικής λογικής, αποτελεί άνιση μεταχείριση σε βάρος συνταξιούχων με περισσότερα συντάξιμα χρόνια και είναι πολλαπλά άδικο για όσους έχουν πάνω από 40 συντάξιμα χρόνια διότι:
1) Όσοι έχουν πάνω από 40 συντάξιμα χρόνια πλήρωσαν και αναλογικά περισσότερες ασφαλιστικές εισφορές.
2) Η μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς συνταξιοδοτήθηκε σε ηλικία πάνω από 65 ετών, ενώ είχαν τη δυνατότητα να συνταξιοδοτηθούν πολύ νωρίτερα, με συνέπεια να επιβαρύνουν τα ταμεία λιγότερα χρόνια, διότι είναι μειωμένος ο συνταξιοδοτικός βίος (σύμφωνα με το προσδόκιμο όριο ζωής), ενώ είναι σημαντικά αυξημένος ο εργασιακός βίος.
3) Οι περισσότεροι από αυτούς και ιδιαίτερα αυτοί που έχουν πολύ περισσότερα από 40 χρόνια (43,44, 45 κλπ) συνταξιοδοτήθηκαν μετά το 2010, με αποτέλεσμα να έχουν χάσει το 38-55% του εφάπαξ και να έχουν πάρει μόνο περικομμένες συντάξεις σε σχέση με εκείνους που συνταξιοδοτήθηκαν πριν το 2010, λόγω των μνημονιακών περικοπών συντάξεων και μισθών του 2011, αλλά κυρίως του 2012, οι οποίες ως γνωστόν έκαναν μεγαλύτερες περικοπές στις μεγαλύτερες συντάξεις και άρα και στις συντάξεις αυτών που είχαν περισσότερα συντάξιμα χρόνια. Αυτό θα μπορούσαν να το είχαν αποφύγει αν είχαν επιλέξει να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα. Δημιουργείται η αίσθηση ότι αδικούνται ή ίσως και τιμωρούνται όσοι επέλεξαν να εργαστούν περισσότερα χρόνια.
4) Πιστεύω ότι για λόγους δικαιοσύνης θα έπρεπε να καθιερωθεί ένας συντελεστής σχετικός με την ηλικία συνταξιοδότησης του καθενός. Ένας τέτοιος συντελεστής, θα αποκαθιστούσε μερικώς την αδικία που έγινε σε όσους συνταξιοδοτήθηκαν σε μεγάλη ηλικία ενώ θα μπορούσαν να είχαν φύγει νωρίτερα.
5) Το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης για κάποιον που είχε πάνω από 43 συντάξιμα χρόνια ήταν πάνω από 90% (όπως στη δική μου περίπτωση). Τώρα με το νέο νομοσχέδια το σύνολο του ποσοστού που προκύπτει από το ανταποδοτικό μέρος, αλλά και την εθνική σύνταξη είναι αρκετά μικρότερο, ανάλογα με τις συντάξιμες αποδοχές.
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ.
Δυστυχώς οι αδικημένοι είναι για ακόμη μια φορά όσοι προσέφεραν τα περισσότερα όλα αυτά τα χρόνια στο ασφαλιστικό. Είναι αυτοί που εργάσθηκαν πάνω από 40 έτη.
Όπως διαπιστώνει όποιος διαβάζει τα ποσοστά αναπλήρωσης όσοι έχουν από 30 μέχρι και 33 έτη έχουν συντελεστή 1,98/έτος, όσοι έχουν από 33,1 έως 36 έτη έχουν συντελεστή 2,50/έτος, όσοι έχουν από 36,1 έως 40 έτη έχουν συντελεστή 2,55/έτος και τώρα οι σκληρά εργαζόμενοι που έχουν από 40,1 έτη και πάνω έχουν συντελεστή 0,50/έτος.
Η αλλαγή του ποσοστού αναπλήρωσης για πάνω από 40 έτη ασφάλισης από 2,00% σε 0,5% θίγει τον ανταποδοτικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος και δεν ευθυγραμμίζεται με την απόφαση 1891/2019,όπου το ΣτΕ κρίνει ως αντισυνταγματικό τον τρόπο υπολογισμού της αναπλήρωσης κύριων συντάξεων, καθώς θεωρεί ότι τα ποσοστά που αναπληρώνουν τη σύνταξη είναι εξαιρετικά χαμηλά, κυρίως για όσους εργαζόμενους έχουν πολλά χρόνια ασφάλισης -πάνω από 30 έτη- και κατέβαλλαν πολύ υψηλές εισφορές.
Υπό τα δεδομένα αυτά, τα συγκεκριμένα ποσοστά αναπλήρωσης παραβιάζουν την αρχή της ανταποδοτικότητας, η οποία αποτελεί έκφανση της αρχής της αναλογικότητας, υπό την έννοια της υπέρβασης του ανεκτού ορίου μέχρι του οποίου είναι επιτρεπτή, κατά το Σύνταγμα, η έλλειψη ανταποδοτικότητας εισφορών – παροχών.
Πιστεύω ότι εδώ έχουμε μια κατηγορία εργαζομένων που αδικείται πάρα πολύ γιατί προσφέρουν πολλά στο ασφαλιστικό σύστημα και λαμβάνουν δυσανάλογα πολύ λίγα λόγω των μειωμένων ποσοστών αναπλήρωσης μετά τα 40 έτη ασφάλισης.
Καταθέσαμε ένα κείμενο στη δημόσια διαβούλευση για το ασφαλιστικό και δεν βλέπουμε να έχει αναρτηθεί.
Μπορούμε να γνωρίζουμε τους λόγους της μη ανάρτησης.
Ευχαριστούμε
ΔΙΚΤΥΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΤΑ
Οι συντελεστές αναπλήρωσης που προβλέπονται στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση τροποποιούνται και από 2% ετησίως για την πέραν των 40 ετών περίοδο ασφάλισης γίνονται 0,5% ετησίως, με αποτέλεσμα να μειώνονται και μετά τα 44,5 έτη ασφάλισης να γίνονται αρνητικοί κατά 1,5% ετησίως έναντι του νόμου Κατρούγκαλου.
Ο υπουργός κ. Βρούτσης είπε από τηλεοράσεως ότι θα διορθώσει αυτή την αδικία για τους ένστολους, αλλά όχι για τους υπόλοιπους, διότι δεν επιθυμεί να εργάζεται κάποιος περισσότερο από 40 χρόνια, ώστε να δημιουργούνται θέσεις εργασίας για τους νεότερους. Αυτό θίγει όλους τους παλιούς συνταξιούχους ελεύθερους επαγγελματίες Μηχανικούς που η νομοθεσία του ΤΣΜΕΔΕ προέβλεπε την αύξηση της συντάξεως για την πέραν των 40 και μέχρι τα 45 έτη εργασίας αλλά και τους παλαιούς Δικαστικούς, Γιατρούς, Δικηγόρους και Πανεπιστημιακούς συνταξιούχους.
Είναι βέβαιο ότι αν δεν προχωρήσετε σε διόρθωση και για ανωτέρω, θα ακολουθήσει νέα χιονοστοιβάδα δικαστικών προσφυγών. Οι σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας εφαρμόζονται για όλους και όχι επιλεκτικά.
Δεν είναι που οι παλαιοί στρατιωτικοί συνταξιούχοι δεν θέλανε ή απέφυγαν δια της πλαγίας οδού να υπηρετήσουν για 40 χρόνια, είναι ότι ουδέποτε τους δόθηκε η δυνατότητα για κάτι τέτοιο.
Η Δ/νση συντάξεων του Γ.Λ.Κ με το 13725/0092 από 26-1-2011 εξαιρετικά επείγον έγγραφο της, τους το είπε, ότι όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης μέχρι την 31-12-2010. όποτε κι’ αν αποχωρήσουν από την υπηρεσία, [ακόμα και μετά την 1-1-2015, έτος που αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης σε βασική και αναλογική], ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης τους θα ισχύει όπως ίσχυε πριν το νέο ασφαλιστικό νόμο 3865/10, δηλαδή με το π.δ 169/2007.
Κατόπιν το 2016 έρχεται ο ν.4387/16 για να πει με το άρθρο 1, ότι θέληση της πολιτείας είναι η ισότητα, η κοινωνική δικαιοσύνη και η αλληλεγγύη των γενεών και προς εκπλήρωση όλων αυτών των υψηλών και ωραίων, με το άρθρο 14 επανυπολογίζει τις συντάξεις του π.δ 169/2007 , και έτσι από πλήρεις των 35/35=1 μεταπίπτουν σε μειωμένες των 35/40=0,875.
Κεκαλυμμένος σκοπός ήταν βεβαίως η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης και ο ν. 4387/16 στα 35 χρόνια έδινε 33% αναπλήρωση ενώ στα 40, 42%. Τώρα εκεί που νομίζαμε ότι έχουμε τελειώσει με αυτά τα κεκαλυμμένα, το καινούργιο νομοσχέδιο κανονίζει για τα 35 χρόνια αναπλήρωση 37% τη στιγμή που για τα 40 χρόνια, πολύ καλά κάνει και δίδει 50%.Ωστόσο κατά τα προαναλυθέντα και τα 35 χρόνια 50% αναπλήρωση έπρεπε να έχουν.
Προτεινόμενη ρύθμιση πρακτικής εναρμόνισης συγκρουόμενων δικαιωμάτων θα ήταν, ειδική περιοχή ετών ασφάλισης 34-36 με αναπλήρωση 7,75% ώστε να σηματοδοτηθεί ότι τα 35 χρόνια για μερίδα συνταξιούχων, ήσαν τα μέγιστα που επιτράπηκε να διανύσουν.
Τα ποσοστά αναπλήρωσης μετα τα 40 έτη (0,5 ανά έτος) είναι πολύ χαμηλά.Οι εργαζόμενοι πέραν των 40 ετών είναι συνήθως υψηλόμισθοι και ως εκ τούτου πληρώνουν υψηλότερες εισφορές. Επίσης συνταξιοδοτούνται σε μεγαλύτερη ηλικία και ως εκ τούτου σε συνδυασμό με το προσδόκιμο όριο ζωής πιθανόν να πληρώνονται για λιγότερο διάστημα από κάποιους που αποχωρούν σε μικρότερη ηλικία. Επίσης ίσως δεν είναι σύμφωνο με την απόφαση του ΣτΕ περί χαμηλών ποσοστών αναπλήρωσης.
Επί των άρθρων 8 και 28 του ν.4387/2016 που αφορούν στον υπολογισμό της ανταποδοτικής σύνταξης:
Σε συμμόρφωση με τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας επιχειρείται βελτίωση των ποσοστών αναπλήρωσης για τα έτη ασφάλισης 31 έως και 40. Αδικαιολόγητα όμως μειώνονται τα ποσοστά αναπλήρωσης από το 41ο έτος και πάνω, με αποτέλεσμα τα ποσοστά αναπλήρωσης από το 45ο έτος ασφάλισης και άνω να είναι μειωμένα σε σχέση με τα σήμερον ισχύοντα. Αυτό θα οδηγήσει σε μειώσεις (έστω και ως προσωπική διαφορά) και των ήδη χορηγηθεισών συντάξεων. Είναι προφανές πως η μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης για τα πλέον των 40 ετών ασφάλισης αντίκειται στην κρίση της υπ’αριθμ.1891/2019 απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (σκέψη 30), η οποία κατέληξε πως το θεσπισθέν στο άρθρο 8 σύστημα ποσοστών αναπλήρωσης παραβιάζει την αρχή της ανταποδοτικότητας, η οποία αποτελεί έκφανση της αρχής της αναλογικότητας, υπό την έννοια της υπέρβασης του ανεκτού ορίου μέχρι του οποίου είναι επιτρεπτή, κατά το Σύνταγμα, η έλλειψη ανταποδοτικότητας εισφορών – παροχών.
ΑΙΤΗΜΑ: Να παραμείνει το ισχύον ποσοστό αναπλήρωσης 2% για τα 41 και άνω έτη ασφάλισης.
Θέσπιση κατωτάτου ορίου σύνταξης γήρατος, αναπηρίας και θανάτου
Λόγω της καταργήσεως του κατωτάτου ορίου, παρουσιάζεται συχνά το φαινόμενο χορηγήσεως πολύ χαμηλών συντάξεων που είναι πολύ κατώτερες του ορίου του φτώχειας, ιδίως σε συντάξεις αναπηρίας ή θανάτου.
ΑΙΤΗΜΑ: ΘΑ πρέπει να επανέλθει το κατώτατο όριο σύνταξης όλων των κατηγοριών στο ποσόν των 500 ευρώ, έστω με τη θέσπιση ηλικιακού ορίου των 60 ετών για τη χορήγησή του.
Η ανταποδοτική να υπολογίζεται με τις εισφορές των 5 ή 10 τελευταίων χρόνων.Έτσι το κράτος θα κερδίζει χρόνο και κατά συνέπεια χρήματα.
Η μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης από τα 40,01 έτη και άνω από 2,00% σε 0,5% οδηγεί σε μείωση σύνταξης σε σχέση με τον προηγούμενο νόμο ν.4387/16.
Αποτελεί αντικίνητρο παραμονής για όλο το εν ενεργεία προσωπικό των ειδικών δυνάμεων και ειδικότερα για τους καταταγέντες από 1/10/1990 και ύστερα αλλά και για τους μελλοντικούς οι οποίοι καταβάλλουν διπλές εισφορές αναγνώρισης συντάξιμου χρόνου.
Αιτούμεθα το ποσοστό αναπλήρωσης για 40,01 έτη και άνω να παραμείνει ως έχει με τον προηγούμενο νόμο ν.4387/16, δηλαδή στο 2,00% αναπλήρωσης ή στο 2,55% του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, για κάθε χρόνο που αναγνωρίζεται μετά τα 40,01 έτη.
Η μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης από τα 40,01 έτη και άνω από 2,00% σε 0,5% οδηγεί σε μείωση σύνταξης σε σχέση με τον προηγούμενο νόμο ν.4387/16.
Αποτελεί αντικίνητρο παραμονής για όλο το εν ενεργεία προσωπικό των ειδικών δυνάμεων και ειδικότερα για τους καταταγέντες από 1/10/1990 και ύστερα, αλλά και για τους μελλοντικούς, οι οποίοι καταβάλλουν διπλές εισφορές αναγνώρισης συντάξιμου χρόνου.
Αιτούμεθα το ποσοστό αναπλήρωσης για 40,01 έτη και άνω να παραμείνει ως έχει με τον προηγούμενο νόμο ν.4387/16, δηλαδή στο 2,00% αναπλήρωσης ή στο 2,55% του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, για κάθε χρόνο που αναγνωρίζεται μετά τα 40,01 έτη.
Αξιότιμε κ. Υπουργέ
Η πρόβλεψη του νομοσχεδίου (άρθρο 24) σύμφωνα με την οποία τα ποσοστά αναπλήρωσης μετά το τεσσαρακοστό (40ο) έτος εργασίας και ασφάλισης μειώνονται κατακόρυφα και σταθεροποιούνται στο επίπεδο του 0,5% είναι πρωτοφανής, παντελώς άδικη και εξευτελιστική. Ας μου επιτραπεί δε να σημειώσω εν προκειμένω ότι το ζήτημα δεν αφορά μόνο στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, τα οποία λόγω της ιδιαίτερης επικινδυνότητας της αποστολής τους, ‘συγκεντρώνουν’ τελικά πολλά συντάξιμα έτη, ως αποτέλεσμα του διπλασιασμού του πραγματικού χρόνου υπηρεσίας τους σε θέσεις αυξημένης επικινδυνότητας, αλλά και πολλούς άλλους εργαζομένους, και ιδιαίτερα ανώτερα στελέχη του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, που και για πολλά χρόνια εργάζονται (πραγματικά) αλλά και για πολλά χρόνια υφίστανται (υψηλές) κρατήσεις επί των αποδοχών τους για ασφάλιση (και φορολογία).
Είναι δε παντελώς άδικη και εξευτελιστική η πρόβλεψη αυτή επειδή η περίοδος του εργασιακού τους βίου (μετά το 40ο έτος) στην οποία αναφέρεται η ρύθμιση είναι σχεδόν πάντοτε αυτή με τις υψηλότερες αποδοχές και συνακόλουθα με τις υψηλότερες κρατήσεις για κοινωνική ασφάλιση (αλλά και φορολογία). Παράλληλα οι εργαζόμενοι που εγγίζουν ή και υπερβαίνουν τον υψηλό αυτό αριθμό ετών σχεδόν πάντοτε εξαντλούν και τα ανώτατα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση, και κατά τεκμήριο (με βάση το προσδόκιμο ζωής) θα επιβαρύνουν για μικρότερο χρονικό διάστημα το συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας μας, σε σύγκριση με όσους αποχωρούν με λιγότερα χρόνια εργασίας και, ως εκ τούτου, επιβαρύνουν (κατά τεκμήριο) για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα το συνταξιοδοτικό σύστημα. Το τελευταίο ισχύει ιδιαίτερα για όσους συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα στη δεκαετία του 2010 αλλά κυρίως πριν από αυτή.
Είναι κατανοητή η μέριμνα της πολιτείας για τους ‘μη έχοντες’ γενικώς αλλά θα πρέπει να μη λησμονείται ότι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ δεν πρέπει να εκφυλίζεται σε ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ των πάντων. Πέραν τούτου, αρκετοί από αυτούς που πολλές φορές εμφανίζονται ως ‘ταλαίπωροι’ και με λίγα χρόνια εργασίας και ασφάλισης, στην πράξη έχουν εργασθεί αδιακόπως και για πολλά χρόνια με ιδιαίτερα καλό εισόδημα (πχ τεχνίτες), αλλά κατά τρόπο συστηματικό απέφευγαν να εμφανίζουν και να δηλώνουν επίσημα και πλήρως την εργασία τους ώστε να αποφεύγουν την καταβολή εισφορών και φόρων. Με άλλα λόγια, τα λίγα χρόνια ασφάλισης σε αρκετές περιπτώσεις ασφαλισμένων δεν είναι αποτέλεσμα ανεργίας αλλά απάτης σε βάρος της πολιτείας και του κοινωνικού συνόλου. Το φαινόμενο αυτό ήταν εκτεταμένο τις προηγούμενες δεκαετίες αλλά είναι λίαν αμφίβολο εάν στην πράξη θα περιορισθεί και στο μέλλον. Με τις υπό συζήτηση ισοπεδωτικές δε προβλέψεις για τα ποσοστά αναπλήρωσης στις περιπτώσεις όσων έχουν εργασθεί για περισσότερα από σαράντα χρόνια, στην πράξη και ουσιαστικά επιβραβεύονται όλοι αυτοί οι ‘πονηροί’ και ‘μάγκες’ και τιμωρούνται οι συνεπείς και έντιμοι απέναντι στην πολιτεία και στο κοινωνικό σύνολο.
Ενόψει όλων των ανωτέρω παρακαλώ να διορθώσετε τις σχετικές προβλέψεις και η ρύθμιση που θα μπορούσε να υιοθετηθεί (για να είναι ευρύτερα αποδεκτή) είναι να προβλεφθεί μια σταδιακή / κλιμακωτή μείωση του ποσοστού και να σταθεροποιείται στο επίπεδο του 0,5% μετά τη συμπλήρωση του πεντηκοστού (50ου) ή του πεντηκοστού πέμπτου (55ου) έτους εργασίας, ώστε να καλύπτονται και τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων
Η μειωση των στρατιωτικων συνταξεων , λογω μειωσης των μισθων των εν ενεργεια συμφωνα με το αρθρο πρωτο Ν 4093 /2012 , Γ-Γ1 Υποπ. σε συνδ με το αρθρο 34 πδ169/2007 , δεν ειναι μονο αντισυνταγματικη ,,ειναι και παρανομη ,ΕΠΕΙΔΗ ,,δεν αναφερεται σε μειωση συνταξης ,,παρα μονο σε περιπτωση αυξησης των μισθων ,,αυξανεται παραλληλα και η συνταξη .Γραμματικη ΚΑΙ ΡΗΤΗ ερμηνεια .
NA ΚΑΘΟΡΙΣΘΕΙ Ο ΑΚΡΙΒΗς ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟς ΤΥΠΟς ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΗς ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗς ΣΥΝΤΑΞΗς , Μαλλον ειναι εφαλμενος ο υπολογισμος ,της προσωπικης διαφορας ,,μετα την αφαιρεση των κρατησεων των αντισυνταγματικων νομων 4024, 4051, 4093/2013 , Δεν υπαρχει συμμορφωση προς τις οριστικες αποφασεις του ΣτΕ , οπως επισης γινεται και η κρατηση της περιθαλψης , Απο ποια διαταξη του Ν κατρουγκαλου , ρυθμιζεται αυτη η περιπτωση ,,υπολογισμου , της προσωπικης διαφορας μετα απο τις προαναφερομενες μειώσεις ;;
Οι συντελεστές αναπλήρωσης που προβλέπονται στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση τροποποιούνται και από 2% ετησίως για την πέραν των 40 ετών περίοδο ασφάλισης γίνονται 0,5% ετησίως, με αποτέλεσμα να μειώνονται και μετά τα 44,5 έτη ασφάλισης να γίνονται αρνητικοί κατά 1,5% ετησίως έναντι του νόμου Κατρούγκαλου.
Ο υπουργός κ. Βρούτσης είπε από τηλεοράσεως ότι θα διορθώσει αυτή την αδικία για τους ένστολους, αλλά όχι για τους υπόλοιπους, διότι δεν επιθυμεί να εργάζεται κάποιος περισσότερο από 40 χρόνια, ώστε να δημιουργούνται θέσεις εργασίας για τους νεότερους. Αυτό θίγει όλους τους παλιούς συνταξιούχους ελεύθερους επαγγελματίες Μηχανικούς που η νομοθεσία του ΤΣΜΕΔΕ προέβλεπε την αύξηση της συντάξεως για την πέραν των 40 και μέχρι τα 45 έτη εργασίας αλλά και τους παλαιούς Δικαστικούς, Γιατρούς, Δικηγόρους και Πανεπιστημιακούς συνταξιούχους. Σε όλες τις αρχικές δημόσιες ανακοινώσεις εγένετο μνεία οι νέοι συντελεστές αναπλήρωσης να συμμετέχουν για τουλάχιστον τα 42 έτη με αυξητικό ποσοστό και όχι να πέφτουν από το 2% σε 0,5% κάτι τελείως αντίθετο στις αποφάσεις του ΣΤΕ. Αν πράγματι υπάρχει τεράστιο δημοσιονομικό κόστος και δεν υπάρχει χώρος για μέχρι τα 45 έτη , τα 42 έτη πρέπει να συνεισφέρουν κατ’ελάχιστον με 2% στους συντελεστές αναπλήρωσης σαν ελάχιστο δείγμα εξομάλυνσης της κατάστασης και αν υπάρχει χώρος να προχωρήσετε και περαιτέρω.
Είναι βέβαιο ότι αν δεν προχωρήσετε σε διόρθωση και για ανωτέρω, θα ακολουθήσει νέα χιονοστοιβάδα δικαστικών προσφυγών. Οι σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας εφαρμόζονται για όλους και όχι επιλεκτικά.
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ, στα πλαίσια της ισότητας και δικαιοσύνης μεταξύ των Στρατιωτικών για όσους έχουν καταταγεί πριν το 1990 και αποστρατεύονται αυτεπάγγελτα ως «ευδοκίμως τερματίσαντες» την υπηρεσία, παρά την θέληση τους με 35 χρόνια, χωρίς να έχουν την 5ετή πλασματική υπηρεσία (Μάχιμη) και επιθυμούν να παραμείνουν στην υπηρεσία να έχουν την δυνατότητα της παραμονής μέχρι τη συμπλήρωση 40 χρόνων υπηρεσίας ή το 58 έτος της ηλικίας τους, για να τυγχάνουν πλήρους και όχι μειωμένης συντάξεως βάση των ποσοστών αναπλήρωσης, διαφορετικά να υπολογίζεται το υψηλότερο επίπεδο ποσοστού αναπλήρωσης των 40 ετών.
Συμφωνώ και με το σχόλιο:
ΝΑ ΔΟΘΕΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΤΑΓΕΙ ΠΡΙΝ ΤΟ 1990 ΕΑΝ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ
ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 58 ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΤΑΓΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1990 ΚΑΙ ΜΕΤΑ . ΚΑΙ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Με σεβασμό
Χαίρετε
Υπαρχει δυσμενής διάταξη σε βαρος τωνξένων πολιτών της ΕΕ συμφωνα με την οποία αφαιρείται ενα ποσοστο της ταξης του 2% για καθε χρονο που ο αλλοδαπος συνταξιουχος δεν ηταν κατοικος Ελλαδας τα τελευταία 40 χρονια.
Ακομα και αν ειναι κατανοητη μια τετοια διαταξη για καποιους που δεν συμπληρώνουν τον χρονο πλήρους Συνταξης, εφαρμόζεται και σε εκεινους που δικαιουνται κανονικα ΠΛΗΡΗ συνταξη και με πληρη ΙΣΟΤΙΜΙΑ με τον Ελληνα Εργαζομενο ο οποιος εχει εργαστει τα ιδια ακριβως χρονια και με τα ιδια ακριβως ενσημα εντος Ελλάδος.
Ευνόητο ειναι οτι ειναι μαι διακριση σε βαρος των αλλοδαπων υπηκοων ΕΕ και οχι μονο αυτων.
Οι μειωση αυτη παραμενει ακομα και οταν ο αλλοδαπος εχει συμπληρωσει το 40ο ετος παραμονης του στην χωρα.
Ετσι η συζυγος μου Φινλανδικης υπηκοοτητας, η οποία είναι μονιμος κατοικος Ελλαδας επί 34 χρονια και εχει καταθεσει τα ιδια ακριβως ενσημα με μια Ελληνιδα για τα ιδια χρονια εργασιας που εξασφαλιζουν και στις δυο πλήρη σύνταξη, θα λαμβανει κουτσουρεμένη σύνταξη κατα 12% από την Ελληνιδα συναδελφό της.
Αυτο οπως προανεφερα ειναι και άδικο (εφοσον κατέβαλαν τις ιδιες ακριβως εισφορες στο Ελληνικο κρατος για τον ιδιο χρονο εργασιας, αλλά αποτελει και διακριση σε βαρος των Ευρωπαίων πολιτων.
Για τη βελτίωση του ισχύοντος νομικού πλαισίου, προτείνονται ως βασικά σημεία τα ακόλουθα:
α. Η παράγραφος 2α του άρθρου 8 του ν. 4387/2016 να διαμορφωθεί ως εξής:
«2α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου, κατά την τελευταία δεκαετία ασφάλισής του εφόσον έχει ασφαλιστεί σε κύριο φορέα ασφάλισης μέχρι της ισχύος του παρόντος και καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου για ασφαλισμένους, εφεξής της ισχύος του παρόντος. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια των ετών ασφάλισης που αναλογούν, κατά τις ως άνω περιπτώσεις. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, κατά το διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη, σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα».
β. Οι συντελεστές που διαμορφώνουν το ποσοστό αναπλήρωσης μετά τα σαράντα (40) συντάξιμα έτη, για λόγους δικαιοσύνης, ανταποδοτικότητας των εισφορών στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικής ισότητας, να διαμορφωθούν ως εξής:
(1) Από τα σαράντα (40) έως τα σαράντα πέντε (45) συντάξιμα έτη, σε 2,00% κατ’ έτος.
(2) Από τα σαράντα πέντε (45) έως τα πενήντα (50) συντάξιμα έτη, σε 1,50%. κατ’ έτος.
(3) Από τα πενήντα (50) έως τα πενήντα πέντε (55) συντάξιμα έτη, σε 1,00% κατ’ έτος.
(4) Πέραν των πενήντα (55) συνταξίμων ετών, σε 0,50% κατ’ έτος.
γ. Αποκατάσταση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990-92 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), με την ένταξή τους στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
δ. Ρύθμιση θεμάτων αναγνώρισης πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας, που προβλέπονται βάσει του Ν.3865/2010, ως ακολούθως:
«Προκειμένου για τα στελέχη των ΕΔ, ο χρόνος πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας των τριών (3) ετών, που καθορίζεται με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 22 του Ν.3865/2010, αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές να υπολογίζονται επί των συντάξιμων αποδοχών, που ανατρέχουν στην περίοδο που επιθυμεί ο ενδιαφερόμενος και με βάση τα οικονομικά δεδομένα που ίσχυαν τότε».
Οι συντελεστές αναπλήρωσης που προβλέπονται στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση τροποποιούνται και από 2% ετησίως για την πέραν των 40 ετών περίοδο ασφάλισης γίνονται 0,5% ετησίως, με αποτέλεσμα να μειώνονται και μετά τα 44,5 έτη ασφάλισης να γίνονται αρνητικοί κατά 1,5% ετησίως έναντι του νόμου Κατρούγκαλου.
Ο υπουργός κ. Βρούτσης είπε από τηλεοράσεως ότι θα διορθώσει αυτή την αδικία για τους ένστολους, αλλά όχι για τους υπόλοιπους, διότι δεν επιθυμεί να εργάζεται κάποιος περισσότερο από 40 χρόνια, ώστε να δημιουργούνται θέσεις εργασίας για τους νεότερους. Αυτό θίγει όλους τους παλιούς συνταξιούχους ελεύθερους επαγγελματίες Μηχανικούς που η νομοθεσία του ΤΣΜΕΔΕ προέβλεπε την αύξηση της συντάξεως για την πέραν των 40 και μέχρι τα 45 έτη εργασίας αλλά και τους παλαιούς Δικαστικούς, Γιατρούς, Δικηγόρους και Πανεπιστημιακούς συνταξιούχους.
Είναι βέβαιο ότι αν δεν προχωρήσετε σε διόρθωση και για ανωτέρω, θα ακολουθήσει νέα χιονοστοιβάδα δικαστικών προσφυγών. Οι σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας εφαρμόζονται για όλους και όχι επιλεκτικά.
Σύμφωνα με τις αιτιολογικές εκθέσεις,προκειμένου να υπάρξει ισονομία και ισότητα μεταξύ των συνταξιούχων, τόσο ο ν 4387/16 τόσο και ο υπό διαβούλευση παρών, σμίγουν δύο διαφορετικούς ασφαλιστικούς κόσμους σε έναν, στον οποίο όμως για την περίπτωση των στρατιωτικών στο παλαιό κόσμο δεν μπορούσες να παραμείνεις στην υπηρεσία για περισσότερο από 35 χρόνια, στο δε νεότερο κόσμο δεν μπορείς να αποχωρήσεις πριν τα 40 χρόνια. Η μίξη δίνει έναν πίνακα αναπλήρωσης , κοινό και για τους δυο κόσμους όπου δίδεται για τα 35 χρόνια αναπλήρωση 37% και για τα 40 χρόνια 50%.
Όμως ισότητα και ισονομία σημαίνει και ισότητα δικαιωμάτων και εφόσον δικαίωμα στα 40 χρόνια οι παλαιοί συνταξιούχοι στρατιωτικοί δεν είχαν, σημαίνει ότι στο όνομα της ισοτιμίας και προς χάριν της ισονομίας θα πρέπει στα 35 χρόνια και αυτοί να έχουν το δικαίωμα όπως τυγχάνουν αναπλήρωσης 50%
Αψευδείς μάρτυρες των ισχυρισμών μου είναι όλοι οι προισχύσαντες του ν 4387 ασφαλιστικοί νόμοι, με τον τελευταίο ν 3865/10 που εισήγαγε τον θεσμό της βασικής και αναλογικής σύνταξης να αναφέρει ρητά στην παράγραφο 3 του άρθρου 1, ότι αναλογική σύνταξη είναι το ποσό της σύνταξης που αναλογεί στις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται για τον χρόνο ασφάλισης που διανύεται από 1-1-2011 από τους στρατιωτικούς που θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης μετά την 1-1-2015. Η παράγραφος 1 του άρθρου 20, του ιδίου νόμου ορίζει ότι ειδικά για τους των Ενόπλων Δυνάμεων, Σωμάτων Ασφαλείας και Πυροσβεστικού Σώματος, τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα δεν θίγονται όταν έχουν θεμελιώσει δικαίωμα σύνταξης μέχρι την 31-12-2010. ενώ οι προαναφερόμενοι που θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης από 1-1-2015 και μετά με την παράγραφο 4 του αυτού άρθρου, τη σύνταξη τη δικαιούνται στα 40 συντάξιμα χρόνια εκτός και αν πρόλαβαν να γίνουν 60 χρονών.
Εξ όλων αυτών συμπεραίνεται ότι αν κάποιος στρατιωτικός είχε θεμελιώσει δικαίωμα σύνταξης μέχρι την 31-12-2010, απουσία του ν 4387/16, όποτε και να έβγαινε στη σύνταξη με το παλαιό καθεστώς των 35/35 θα έβγαινε, και ουδέποτε θα συμμετείχε του θεσμό της βασικής και αναλογικής σύνταξης, που για την τελευταία το άρθρο 4 του ν 3865/10 δημιούργησε πίνακα με 40 χρόνια επειδή σε αυτόν θα συμμετείχαν οι συνταξιούχοι όλων των κλάδων και εκ των στρατιωτικών μόνο όσοι δεν θεμελίωναν δικαίωμα μέχρι την 31-12-2010, και υποχρεωτικά έτσι 40 χρόνια συντάξιμης υπηρεσίας έπρεπε να έχουν.
Θέληση του νομοθέτη του 2010 ήταν ότι για τους στρατιωτικούς να υπάρχουν δύο κόσμοι και στον κόσμο της βασικής και αναλογικής σύνταξης να υπάγεται μόνο ο νέος κόσμος.
Προτεινόμενη ρύθμιση απαλοιφή του επανυπολογισμού των συντάξεων των στρατιωτικών με το ύψος της σύνταξης της 31-12-2014 σταθερό μέχρι την 1-1-2023.
Η αλλαγή του ποσοστού αναπλήρωσης για πάνω από 40 έτη ασφάλισης από 2,0% σε 0,5% θίγει τον ανταποδοτικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος.Να διαμορφωθούν αναλογικά ποσοστά αναπλήρωσης,να μην χρηματοδοτούν οι υψηλές συντάξεις με διάφορα τρικ τις χαμηλές.Το κράτος να αναλάβει την υποχρέωση του να στηρίζει προνοιακά τους χαμηλοσυνταξιούχους που δεν έχουν άλλα εισοδήματα να ζήσουν. Όσοι έχουν λίγα χρόνια ασφάλισης να παίρνουν ακριβώς ότι τους αναλογεί, αυτό θα είναι και αντικίνητρο στην εισφοροδιαφυγή και θα συμβάλει καθοριστικά στη μελλοντική υγεία του ασφαλιστικού συστήματος.
Μπορεί να θέλετε να απλοποιήσετε την ασφαλιστική νομοθεσία (και δίκιο έχετε) όχι όμως σε βάρος των αυτοαπασχολουμένων συνταξιούχων πριν 12/5/2016,επαναλαμβάνοντας και διευρύνοντας τον νόμο Κατρούγκαλου , χωρίς μεταβατική περίοδο ώστε να μπορέσουν να αποφασίσουν τι θα κάνουν.
Επειδή το μείζον πρόβλημα της κρατικής λειτουργίας είναι η λερναία ύδρα της
γραφειοκρατίας που τροφοδοτείται πρωτίστως από την κακή νομοθέτηση(νόμοι,εγκύκλιοι κ.λ.π.) ΠΡΟΤΕΊΝΩ απλά ,εύκολα ,λογικά και μάλλον αποδεκτά από όλους η μείωση των καταβαλλομένων συντάξεων να μην υπερβαίνει το 10 % (αντί του 30 %) για μισθωτούς και μη μισθωτούς.
Αποψεις και Αιτηματα Συνταξιούχων Συμβολαιογράφων
σχετικά με την αναπροσαρμογή των συντάξεών τους, κατά τα όσα προβλέπονται από τις διατάξεις του Ν. 4387/2016 (Κατρούγκαλου) και τα όσα θα προβλεφθούν στο νέο ασφαλιστικό σύστημα.
Η καθιέρωση της ανταποδοτικότητας ειναι ενα πολύ θετικό μέτρο που ανταμείβει μεταξύ άλλων ελευθέρων επαγγελματιών και τους συμβολαιογράφους, καθόσον λαμβανονται υποψη οι εισφορες που καταβληθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού τους βίου.
Πράγματι, κατά το περι δικαίου αίσθημα, οι συνταξιμες αποδοχές πρεπει να καθοριζονται ανάλογα με το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών που κατέβαλε ο κάθε συνταξιούχος κατα την διαρκεια του εργασιακού του βιου, σε συνδυασμό με τα συντάξιμα χρόνια του. Οι συντάξιμες αποδοχές ΔΕΝ πρεπει να εξαρτώνται απο το τυχαίο γεγονός της χρονικής στιγμής της συνταξιοδοτήσεως.
Δυστυχώς όμως συμβαίνει το εξης παράλογο και άδικο: Οι συμβολαιογραφοι, που αποχωρησαν απο την υπηρεσία πριν τον Ν. 4387/2016, λαμβανουν απο το Ταμείο Νομικών (ΕΦΚΑ – ΤΟΜΕΑΣ ΝΟΜΙΚΩΝ) με σαραντα (40) και πλεον χρονια υπηρεσίας πλήρη σύνταξη ποσού μόλις 923 ευρω και ενδεικτικά συμβολαιογραφοι με 35 χρονια υπηρεσίας λαμβανουν σύνταξη μόλις 800 ευρω, ενώ αντιθέτως συνταξιοδοτηθέντες μετά τον ως ανω Νομο λαμβάνουν συνταξεις υψους 2.500 ή 3.000 ευρω ή και πολύ μεγαλύτερες.
Αυτό συμβαίνει διοτι η ανταποδοτικότητα των εισφορών εφαρμοζεται μονο για τους συνταξιοδοτηθέντες μετά τον ως ανω Νομο και όχι για τους συνταξιοδοτηθέντες πριν απο τον Νόμο αυτό.
Με τον τροπο αυτό, παραβιάζονται βαναυσα οι συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας, διοτι υπάρχει προφανώς άνιση μεταχείριση εις βάρος των παλαιών συνταξιούχων.
Ειδικά δε για τους συμβολαιογραφους θα πρεπει να συνυπολογιζονται οχι μονο οι ασφαλιστικές εισφορες που κατέβαλαν απο τα εισοδήματά τους, αλλά και οι κοινωνικοί πόροι υπέρ του τέως Ταμείου Νομικών (που υφίσταντο μέχρι την κατάργησή τους με τις διατάξεις του του Ν. 4387/2016), τους οποιους απέδιδαν με τον κόπο τους και την ευθύνη τους.
Η βούληση του νομοθέτη είναι να ισχύσουν για την αναπροσαρμογή των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων οι ίδιοι κανόνες, που προβλέπονται για τον υπολογισμό της σύνταξης των νέων συνταξιούχων.
Οι συμβολαιογράφοι κατέβαλλαν ανέκαθεν ασφαλιστικές εισφορές αναλογικές επί των δικαιωμάτων τους, ανερχόμενες για το Ταμείο Νομικών (ΤΝ ή ΤΑΝ), σε ποσοστό 9% επί της ακαθάριστης αμοιβής τους, δηλαδή σε ποσοστό τουλάχιστον 18% επί των καθαρών κερδών τους, δεδομένου ότι για το επάγγελμά μας έχει προ πολλών ετών καθοριστεί συντελεστής καθαρού κέρδους το ποσοστό 50%. Για δε την επικουρική ασφάλιση στο ΤΑΣ, οι συμβολαιογράφοι κατέβαλλαν 6% επί της ακαθάριστης αμοιβής τους, δηλαδή ποσοστό τουλάχιστον 12% επί των καθαρών κερδών τους, δεδομένου του ανωτέρω συντελεστή καθαρού κέρδους 50%. Δηλαδή συνολικά για τα δυο Ασφαλιστικά Ταμεία, οι συμβολαιογράφοι απέδιδαν 30% των καθαρών κερδών τους, πράγμα που δεν συνέβαινε για κανένα άλλο κλάδο εργαζομένων.
Επιπλέον, οι συμβολαιογράφοι τροφοδοτούσαν τα Ταμεία και με αναλογικούς (κοινωνικούς) πόρους, οι οποίοι στην ουσία είναι εργοδοτικές εισφορές των συμβολαιογράφων, οι οποίες τροφοδοτούν τις συντάξεις και των δικηγόρων, των υποθηκοφυλάκων, των δικαστών κλπ. Μαλιστα, οι συνταξιοδοτηθέντες πριν το έτος 2016 συμβολαιογράφοι είναι οι βασικοί δημιουργοί των εσόδων του Τ.Ν., προερχομένων από Κοινωνικούς Πόρους (Ιδρυτικός Νομος του Ταμείου Νομικών 4429/1929).
Σε κάθε περίπτωση, η ανταποδοτικότητα πρεπει να ισχυει οχι μονο για τον υπολογισμό της σύνταξης των αυτών που συνταξιοδοτούνται μετά τον Ν 4387/ 2016 αλλά να ισχύει και για την αναπροσαρμογή της σύνταξης των συνταξιοδοτηθέντων προ του Νομου αυτού. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή είναι εντελώς αδιανόητη και κατάφωρα άδικη, δεν συνάδει με τις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της ισοτητας και της αναλογικότητας και αποστερεί τους συνταξιούχους από βασικά κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα.
Για ολους τους ανωτερω λόγους
Με την επιφυλαξη παντος νομιμου δικαιώματός μας
Αιτούμεθα
Για τον υπολογισμό της συνταξης αυτών που συνταξιοδοτήθηκαν πριν το ετος 2016 και για τον υπολογισμό της σύνταξης αυτών που συνταξιοδοτήθηκαν μετά το έτος 2016, να ισχύει η ανταποδοτικότητα με βάση το σύνολο των εισφορών τους, υπολογιζομένη με τον ιδιο τρόπο για ολους τους συνταξιούχους, ανεξάρτητα απο την χρονική στιγμή της αποχώρησής τους απο την εργασία.
Να συνυπολογιζονται οχι μονο οι ασφαλιστικές εισφορες που κατέβαλαν οι συμβολαιογραφοι απο τα εισοδήματά τους, αλλά και οι κοινωνικοί πόροι που κατέβαλαν οι συμβολαιογραφοι υπέρ του τέως Ταμείου Νομικών.
Θεσσαλονικη 3-2-2020
Μετά τιμής
Ευάγγελος Σαρρής τεως Πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείου Θεσσαλονικης, Αννα Αβραμίδου, Ιωάννα Σωσσίδου, Ευάγγελος Βαντσίδης, Αρετή Παπαϊωάννου, Eλένη Μουτσέλου, Κατερίνα Ευθυμιάδου, Δανάνη Καφκοπούλου, Στέφανος Παρασκευόπουλος, Αθανάσιος Νίκας, Ελένη Κετικίδου, Εμμανουήλ Μαντζουρίδης, άπαντες τεως συμβολαιογραφοι Θεσσαλονικης, Ιφιγένεια Χατζηδανδή τεως συμβολαιογραφος Καβάλας και
Ευδοκία Τσαντήλα τεως συμβολαιογράφος Θράκης
Κύριε Υπουργέ,
Στη συζήτησή σας με τον δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα στις 30/1/2020 φάνηκε ότι ένας από τους στόχους στο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό είναι, με τη χρήση του ποσοστού αναπλήρωσης να προκαλέσετε, την παραμονή των εργαζομένων στην εργασία τους έως και τα 40 χρόνια και την συνταξιοδότηση των εργαζομένων που συμπλήρωσαν τα 40 έτη με αντικίνητρο τη μείωση αυτών (0,5% πάνω από τα 40 έτη), ώστε να δημιουργηθεί χώρος εργασίας για νέους εργαζόμενους.
Επιπλέον δηλώσατε τη συμπάθειά σας στην κατηγορία των εργαζομένων που επηρεάζονται από αυτή σας τη ρύθμιση (Ιπτάμενοι όπως είπατε και ναρκαλιευτές) και ότι παραμένει ένα ανοικτό θέμα για αυτούς δηλ. η μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης πάνω από 40 έτη. Η μελλοντική αντιμετώπιση του θέματος όπως είπατε, δεν μπορεί να εξασφαλίσει και τη ρύθμισή του γιατί, όπως λέει ο λαός, « όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος», άλλωστε κύριε Υπουργέ, έχουμε εμείς οι στρατιωτικοί την εμπειρία παλαιότερων υπουργών που υποσχέθηκαν αλλά είτε δεν πρόκαμαν (τα είχαν τα νομοσχέδια στο συρτάρι τους όπως ένας υπουργός της ΝΔ) είτε τα έστειλαν στις «ελληνικαί καλένδαι».
Κύριε Υπουργέ ανήκω σε αυτή τη ομάδα για την οποία εκφράσατε τη συμπάθειά σας (Ιπτάμενος της Πολεμικής Αεροπορίας) και θα σας ενημερώσω για ορισμένα πράγματα που μας αφορούν προκειμένου να πράξετε αναλόγως ώστε η συμπάθειά σας να είναι και έμπρακτη.
1. Αποσυνδέθηκε η σύνταξη των συνταξιούχων από το ειδικό μισθολόγιο των εν ενεργεία στρατιωτικών, χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες του στρατιωτικού επαγγέλματος που περιγράφω παρακάτω:
α) Οι στρατιωτικοί είναι η μοναδική κατηγορία εργαζομένων που δεν έχουν δικαίωμα να εργασθούν όσα χρόνια επιθυμούν καθόσον αποστρατεύονται χωρίς τη θέλησή τους (αντιμετωπίζονται σαν να επιθυμούσαν οι ίδιοι να τερματίσουν τον εργασιακό τους βίο). Υπάρχουν κατηγορίες στρατιωτικών που αποστρατεύτηκαν με λίγα χρόνια υπηρεσίας γεγονός που επηρέασε οικονομικά τη ζωή τους (σπουδές παιδιών, μόνιμη διαμονή κλπ). Η κρίση της περιόδου που διανύουμε κατέδειξε τη μειωμένη δυνατότητα εξεύρεσης εργασίας.
β) Στον εργασιακό τους βίο κάθε χρόνο είναι σε κατάσταση μετάθεσης γεγονός που συνεπάγεται :
1) Δυσκολία στον οικονομικό προγραμματισμό (ενοίκια, οικιακός εξοπλισμός, ζημιές από τη συχνή μετακίνησής του, μη δυνατότητα εργασίας της συζύγου κλπ) άρα και σοβαρός περιορισμός της δυνατότητας αποταμίευσης για το μέλλον.
2) Μη συνοχή της οικογένειας αναλόγως της δυνατότητας μετακίνησης του/της συζύγου ή των παιδιών (εργασία του/της συζύγου στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα, φροντιστήρια και πανελλήνιες εξετάσεις παιδιών κλπ)
3) Αλλαγές του εργασιακού και σχολικού περιβάλλοντος [επηρεάζει σοβαρά πέραν του στρατιωτικού τον/τη σύζυγο [νέοι συνάδελφοι και διοικητική υπαγωγή καθώς και τα παιδιά (νέοι συμμαθητές και φίλοι)]
4) Αλλαγές τόπου διαμονής (επηρεάζει πέραν του στρατιωτικού και τον/τη σύζυγο και τα παιδιά)
γ) Συχνές υπηρεσίες που απομακρύνουν τους στρατιωτικούς από την οικογένεια ιδιαίτερα σε περιόδους που οι άλλες οικογένειες επιδιώκουν να είναι μαζί όπως περίοδοι Χριστουγέννων, Πάσχα κλπ. Επισημαίνεται ότι η περίοδος κρίσης που υφίσταται με την γείτονα χώρα και η συνεχής ετοιμότητα επηρεάζει πέραν του δέοντος τις οικογένειες στρατιωτικών.
δ) Απλήρωτες υπερωρίες (ετοιμότητες, συνεχείς ασκήσεις, έκτακτα περιστατικά, εργασία σαββατοκύριακου και αργίας κλπ)
ε) Μη δυνατότητα αντίδρασης σε γεγονότα και αποφάσεις που επηρεάζουν εργασιακά ή οικονομικά την οικογένεια (απεργία, συνδικαλισμός)
Τα παραπάνω καταδεικνύουν αυτό που προανέφερα ως «ιδιαίτερες συνθήκες του στρατιωτικού επαγγέλματος» και πως επηρεάζεται η ζωή του απόστρατου από την ζωή του εν ενεργεία στρατιωτικού. Αυτός είναι και ο λόγος που ήταν συνδεδεμένα τα μισθολόγια των εν ενεργεία στρατιωτικών με τους εν αποστρατεία. Αυτό φαίνεται ότι δεν έγινε αντιληπτό από την πολιτική Ηγεσία όχι μόνον τώρα αλλά και στο παρελθόν και ο στρατιωτικός δεν αντιμετωπίζεται ως ένας δημόσιος
λειτουργός με ειδικά καθήκοντα.
2. Ο λεγόμενος Νόμος «Κατρούγκαλου» ήρθε και έκανε ότι πάτε να κάνετε και εσείς τώρα πλην όμως, όταν επισημάνθηκε στο επιτελείο του τότε Υπουργού, το άδικο ποσοστό αναπλήρωσης, αυτό έδειξε ευελιξία και το άλλαξε σε 2% από 0,5% για πάνω από τα 40 έτη υπηρεσίας.
3. Με το παρόν νομοσχέδιο φαίνεται ότι η Κυβέρνηση που στηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία συνεχίζει να εφαρμόζει την εσφαλμένη τακτική της κυβέρνησης του Κυρίου Σαμαρά δείχνοντας την αντίληψή της για το αξίωμα του στρατιωτικού καθόσον :
α. Δεν νομίζω ότι γίνεται κάτι από λάθος γιατί φανήκατε στις 30/1/2020 ότι είστε πλήρως ενημερωμένος
β. Η προσπάθειά σας να βάλετε μία τάξη, στο ομολογουμένως τεράστιο χάος που αφορά στο ασφαλιστικό, δεν δικαιολογεί τις αδικίες με την ένταξη όλων των επαγγελμάτων στο ίδιο καλούπι. Το ΠΔ 169/2007 άλλωστε προβλέπει ότι «ο χρόνος υπηρεσίας των στρατιωτικών που τελούν σε κατάσταση πτητικής ενέργειας λογίζεται διπλάσιος σε καιρό ειρήνης και τριπλάσιος σε καιρό πολέμου». Δεν νομίζω να γίνεται τυχαία καθόσον οι Ιπτάμενοι θρηνούν περίπου το 10% των συναδέλφων τους από κάθε σειρά της Σχολής Ικάρων (πεσόντες εν ώρα υπηρεσίας) ενώ λόγω της συνεχούς κρίσης που έχουμε εδώ και χρόνια με τη γείτονα χώρα :
1) Συντηρείται μία κατάσταση πολέμου στο Αιγαίο (αναχαιτίσεις και εμπλοκές).
2) Η Πατρίδα εμπιστεύεται στους Ιπτάμενους πανάκριβο υλικό όπως είναι το αεροπλάνο ή το ελικόπτερο για να το χειρίζονται σε αντίξοες συνθήκες και στα όριά του ενώ οι ηλικίες αυτών είναι πολύ μικρές.
γ. Επιπλέον, κύριε Υπουργέ, σε σχέση με ότι προανέφερα στην παράγραφο 1, οι στρατιωτικοί δεν είχαν (και συνεχίζουν να μην έχουν) και τους καλύτερους μισθούς ακόμη και την περίοδο των «παχιών αγελάδων» ενώ σήκωσαν δυσβάσταχτο και δυσανάλογο βάρος με τις μειώσεις της περιόδου κρίσεως (κυρίως με την κυβέρνηση του κυρίου Σαμαρά).
Το παρόν νομοσχέδιο εκτιμώ ότι θα φέρει δυσάρεστα αποτελέσματα στην προσπάθεια εξοικονόμησης οικονομικών οφελών και τούτο διότι οι παραδόσεις που θα σπάσουν (όλοι οι στρατοί του κόσμου είναι γεμάτοι με παραδόσεις), θα μειώσουν κατακόρυφα τα κίνητρα εισαγωγής Ιπταμένων στη Σχολή Ικάρων και θα αυξήσουν τις πρόωρες αποστρατείες αυτών ενώ η αναπλήρωσή τους με άλλους έμπειρους, απαιτούν τεράστια ποσά για την εκπαίδευσή τους. Εδώ πρέπει να συνεκτιμηθεί η αξιοπρέπεια και η υπερηφάνεια αυτών στοιχεία που διαφοροποιούν μισθοφόρους από στρατιώτες της Πατρίδας. Η μικρή μας χώρα δεν έχει ανάγκη από τέτοιου είδους αλλαγές στην περιοχή που βρίσκεται και με αυτούς τους γείτονες που έχει.
4. Τέλος επισημαίνω ότι τον όρο «διπλά χρόνια» που έχει ως αποτέλεσμα την υπέρβαση των 40 ετών, άλλες χώρες τον αντικαθιστούν με πολύ μεγαλύτερους μισθούς άρα και συντάξεις καθόσον δεν κάνουμε ή κάναμε όλοι το ίδιο επάγγελμα ή για να το πω καλύτερα δεν έχουμε προσφέρει ή θα προσφέρουμε όλοι τα ίδια.
5. Για τους λόγους που περιέγραψα παραπάνω κύριε Υπουργέ, εισηγούμαι ότι για τα σώματα στρατιωτικών που αναφέρονται στο ΠΔ 169/2007 πρέπει ο νόμος να περιλαμβάνει ποσοστό αναπλήρωσης 2% για όσους συμπληρώνουν 40 έτη και πάνω.
Με εκτίμηση
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ από 20 ετών πρόσληψη και 30 ετών παραγωγικής θητείας(50 ΕΤΏΝ) και εξαγορά μάχιμης πενταετίας και πενταετίας του νόμου 4609/19 που λογικά θα διορθώσετε ώστε να είναι εφαρμόσιμο με το παρόν.Αυτό είναι το μοντέλο που μπορεί να δώσει ώθηση στις ΕΔ.
α) Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο του SERFRANS της σελίδας 4 και ημερομηνία 29/1/2020.
β) Απίστευτο και όμως αληθινό. Το ΣΤΕ αποφάσισε οτι τα ποσοστά αναπλήρωσης είναι χαμηλά και οτι πρέπει να αυξηθούν. Η κυβέρνηση δια του υπουργού Κου Βρούτση δήλωσε οτι θα κάνει σεβαστή την απόφαση του ΣΤΕ και οτι θα ανεβάσει τα ποσοστά αναπλήρωσης για όλους τους εργαζομένους πάνω απο τα 30 έτη ασφάλισης. Ο Κος Βρούτσης αντίθετα προς την απόφαση του ΣΤΕ και την δήλωσή του για αύξηση των ποσοστών αναπλήρωσης προτείνει με το νέο νόμο όσοι έχουν ασφάλιση πάνω απο 40 χρόνια η αναπλήρωσή τους κατ’έτος να μειωθεί αντί να αυξηθείή να παραμείνει η ίδια. Απο το 2% κατ’έτος πέφτει στο 0,5%. Ενέργεια για την οποία η κυβέρνηση με διάφορα λογιστικά τρικ προσπαθεί να ποδείξει το αντίθετο Π.χ με τον προηγούμενο νόμο τα 45 έτη ασφάλισης είχαν αναπλήρωσηγια τα πρώτα 40 χρόνια 42,8% συν 2% κατ’έτος σύνολο 52,8%. Τώρα με τον νέο νόμο τα 40 χρόνια έχουν 50,01% συν 0,5 κατ ετος συνολο 52,51% λιγότερο απο τον προηγούμενο νόμο του 52,8% και αποκρύπτουν οτι θα έπρεπε η συνολική αναπλήρωση να είναι τουλάχιστον 60,01%
γ) Να δοθεί έξτρα μπόνους αναπλήρωσης σε όσους Δ.Υ έχουν ενταχθεί στον νόμο 1405/83 (Να ενταχθούν στο άρθρο για αυξημένες εισφορές).
δ) Να υπάρξεί διάταξη της εθελουσίας συνταξιοδότησης ανεξάρτητη του ορίου ηλικίας με 40 χρόνια ασφάλισης ή τα 38 χρόνια και όριο ηλικίας 60 ετών
ε) Η εθνική σύνταξη (που είναι χαμηλή και άδικη) να καταβάλεται ανάλογα με τα χρόνια ασφάλισης και με γενναία αύξηση πάνω απο τα 40 χρόνια ασφάλισης
Η σχεδον εκμηδενηση του ποσοστου ανταποδοσης ανω των 40 ετων ειναι φανερα αδικος προς τους στηριξαντας το ασφαλιστικο συστημα επι μισο αιωνα.Αναγκαια η διορθωση
Ευχαριστω
Από την έως τώρα διαδικασία της διαβούλευσης αλλά και από την παρουσίαση του κ. Υπουργού στα ΜΜΕ διεφάνη ότι αφενός δεν είναι επιθυμητή η παραμονή στην εργασία πέραν των 40 ετών και ως εκ τούτου δεν πρέπει να πριμοδοτείται αφετέρου δε η μη απονομή συντάξεων μικρότερων των προβλεπόμενων από το Νόμο Κατρούγκαλου. Η παρακάτω προτεινόμενη λύση έχει τα εξής πέντε πλεονεκτήματα:
1. Μετά τα 40 χρόνια υπηρεσίας υπάρχει μείωση του ρυθμού του ποσοστού αναπλήρωσης, χωρίς όμως να επηρεάζεται αρνητικά η απονεμόμενη σύνταξη σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς
2. Δεν δημιουργείται νέος κύκλος προσωπικών διαφορών
3. Υπάρχει μικρή αύξηση σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς αλλά αυτό επηρεάζει πολύ μικρό αριθμό συνταξιούχων και με πολύ μικρή αύξηση (0,48%).
4. Δημιουργούνται κίνητρα παραμονής στις θέσεις τους για τους αμειβόμενους με επίδομα επικίνδυνης εργασίας
5. Οι συταξιοδοτούμενοι που έχουν υποβάλλει αιτήσεις συνταξιοδότησης μετά την 1-10-19 δεν θα λάβουν μικρότερες συντάξεις λόγω μειωμένης αναπλήρωσης.
β. Οι συντελεστές που διαμορφώνουν το ποσοστό αναπλήρωσης μετά τα σαράντα (40) συντάξιμα έτη, για λόγους δικαιοσύνης, ανταποδοτικότητας των εισφορών στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικής ισότητας, να διαμορφωθούν ως εξής:
(1) Από τα σαράντα (40) έως τα σαράντα πέντε (45) συντάξιμα έτη, σε 1,00% κατ’ έτος ήτοι.
Ετη ποσ. Αναπλήρωσης αύξηση
40 50,78 7,98
41 51,78 6,98
42 52,78 5,98
43 53,78 4,98
44 54,78 3,98
45 55,78 2,98
(2) Από τα σαράντα πέντε (46) έως τα πενήντα (50) συντάξιμα έτη, σε 1,50%. κατ’ έτος. ήτοι.
Ετη ποσ. Αναπληρωσης αύξηση
46 57,28 2,48
47 58,78 1,98
48 60,28 1,48
49 61,78 0,98
50 63,28 0,48
(3) Από τα πενήντα (51) και άνω 2,00% κατ’ έτος, μέχρι την συμπλήρωση του 100%, ήτοι:
Ετη ποσ. Αναπλήρωσης αύξηση
51 65,28 0,48
52 67,28 0,48
53 69,28 0,48
54 71,28 0,48
55 73,28 0,48
56 75,28 0,48
57 77,28 0,48
58 79,28 0,48
59 81,28 0,48
60 83,28 0,48
61 85,28 0,48
62 87,28 0,48
63 89,28 0,48
64 91,28 0,48
65 93,28 0,48
66 95,28 0,48
67 97,28 0,48
68 99,28 0,48
68,3 100 0,12
Στο άρθρο 24, η παρ 5 δεν είναι κατανοητή. Ένας που βγαίνει τώρα στην σύνταξη το ανταποδοτικο μέρος αυτής θα υπολογιστεί όλο με τα νέα ποσοστά η όχι;
Κύριε Υπουργέ,
Σύμφωνα με την παρ. 4.α. «…. Η προσαύξηση των συνταξίμων αποδοχών για το διάστημα από το 2025 και εφεξής διενεργείται με βάση το δείκτη μεταβολής μισθών, που υπολογίζεται από την ΕΛΣΤΑΤ.».
Μολαταύτα η ΕΛΣΤΑΤ έχει ήδη ενημερώσει από τις 3 Μαρτίου 2017 ότι «…οι διαθέσιμες στατιστικές της ΕΛΣΤΑΤ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατάρτιση του εν λόγω συντελεστή…»
Σε κάθε περίπτωση εάν η Αρχή δεν δύναται να εξάγει τον εν λόγω δείκτη έως σήμερα, δεν πρέπει να συμπεριληφθεί με την ελπίδα εύρεσης μελλοντικών μεθοδολογιών που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες.
Να υπάρξει λοιπόν πρόβλεψη επί της διάταξης, εφόσον ευρεθεί η δυνατότητα μόνο τότε να τεθεί σε καθεστώς έναρξης, αποφεύγοντας μελλοντική ανασφάλεια των ασφαλισμένων και περαιτέρω αναμονής νομοθετικών ρυθμίσεων για το έτος 2025.
Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990 – 1992 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ 40 ΕΤΗ ΑΠΟ ΤΟ 2% ΣΕ 0,5%, ΠΛΗΤΤΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ.
ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗΣ 0,5% ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΤΟΣ ΠΕΡΑ ΤΩΝ 40 ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗΣ ΣΤΟ 2,55% ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑ 40 ΕΤΗ
Από τό νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο προκύπτει ότι οι αλλαγές στούς συντελεστές αναπλήρωσης και η αύξηση ξεκινούν από 30,01 χρόνια και μετά .Γιατί δεν γίνεται αύξηση και για τους έχοντες 30 συντάξιμα χρόνια τα οποία δεν είναι και λίγα χρόνια ασφάλισης και οι συνταξιούχοι αυτής της κατηγορίας έχουν πληρώσει αρκετά μεγάλες εισφορές. Κυρίως στρατιωτικοί έχουν πληρώσει για 5 έτη μάχιμης πενταετίας μόνο 8400 ευρώ (το οποίο δεν είναι ένα ευκαταφρόνητο ποσό)και ξεχωριστά όσο ήταν ε.ε είχαν αρκετά μεγάλες κρατήσεις από το μισθό τους για τα 30 αυτά χρόνια ασφάλισης τους;Άλλωστε είναι δίκαιο κοινωνικά και νομικά για μία ημέρα ασφάλισης να υπάρχει τόση μεγάλη αύξηση στους συντελεστές αναπλήρωσης(1,21% για 30 χρόνια ασφάλισης και 1,98% για 30,01 χρόνο ασφάλισης);Ποιά η διαφορά των εχόντων 30 χρόνων ασφάλιση με των εχόντων 30,01 και υπάρχει τόση μεγάλη διαφορά στο συντελεστή αναπλήρωσης;Τελικά είναι λίγα τα 30 χρόνια ασφάλισης και εργασίας και πόσο δίκαιο νομικά και ηθικά είναι όταν κάποιος συνταξιοδοτείται με άλλα συνταξιοδοτικά δεδομένα και στην συνέχεια της συνταξιοδοτικής του πορείας αλλάζουν τα δεδομένα αυτά και βρίσκεται σε μειονεκτική θέση απέναντι των άλλων συνταξιούχων χωρίς να ευθύνεται ο ίδιος;
ΘΕΜΑ: « ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ –ΑΡΘΡΟ 24:
ΜΕΙΩΜΕΝΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 40 ΕΤΩΝ-ΠΛΗΡΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΣΤΑ 35 ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ 40 ΕΤΗ»
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Με αφορμή την πρόσφατη ανακοίνωση -προς διαβούλευση- του ν/σ για το «νέο Ασφαλιστικό», η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας και η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού εκφράζουν την έντονη δυσαρέσκεια & αντίθεσή τους:
1. Στις διατάξεις του άρθρου 24 , κατά το μέρος κατά το οποίο στην παράγραφο 5 του άρθρου 8 του ν. 4387/2016 και ο πίνακας των ποσοστών αναπλήρωσης που αριθμείται σε πίνακα υπ’ 1, αντικαθίσταται το εδάφιο πριν τον πίνακα 1, και προστίθεται νέο εδάφιο και πίνακας 2.
Ειδικότερα:
Mε το νέο Νομοσχέδιό μειώνεται το ποσοστό αναπλήρωσης από 2.00% σε 0,5% για τα επιπλέον των 40 ετών υπηρεσίας και εντέλει ουσιαστικά μειώνεται η σύνταξη από 30% έως 50%, σε σχέση με το ισχύον συνταξιοδοτικό σύστημα Ν.4387 /2016. Σε οικονομικά μεγέθη παρατηρείται μείωση από 300 έως 600 ευρώ το μήνα μεσοσταθμικά.
Η ανωτέρω ρύθμιση δεν περιποιεί τιμή σε σας αλλά κυρίως σ’ εκείνους όπου στη ζωή τωνόρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.(Καβάφης 1903). Ποιοι είναι αυτοί, oι ολίγοι τον αριθμό, αλλά οι εκλεκτότεροι εκ των συναδέλφων μας, της «μάχιμης», της «πρώτης γραμμής», των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Aσφαλείας:
α)οι ανιχνευτές – εξουδετερωτές αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών – Τ.Ε.Ε.Μ.,
β) οι Συνοδοί εκπαιδευμένων σκύλων για την εξεύρεση εκρηκτικών μηχανισμών, γ)οι υπηρετούντες στην Ειδική Κατασταλτική Αντιτρομοκρατική Μονάδα – Ε.Κ.Α.Μ. δ) οι υπηρετούντες ως Ιπτάμενοι και Μηχανικοί, υποβρύχιοι , ειδικών Δυνάμεων και όμοιοί τους.
2. Στις διατάξεις του άρθρου 24 , κατά το μέρος κατά το οποίο, παραμένει η διάταξη της 40ετίας, του Ν.4387/2016, για τους παλιούς συνταξιούχους. Οι προ του ν. 387/16 υπολογισμένες συντάξεις, ήταν πλήρεις καθώς η ολοκλήρωση του ασφαλιστικού βίου είχε όριο τα 35 έτη εργασίας, επιπλέον δε υπήρχαν και ενσωματωμένες ρήτρες και όρια ηλικίας, ειδικώς για τις στρατιωτικές συντάξεις, ήτοι τα 52 ή τα 55 χρόνια για την πλειοψηφία των συναδέλφων, δηλαδή δεν μπορούσες να υπερβείς αυτά τα έτη, εκ της φύσης της αποστολής σου και εκτός των άλλων και η ίδια η Υπηρεσία σε αποστράτευε αυτεπαγγέλτως λόγω ορίου ηλικίας, ή ένεκεν προαγωγής νεότερού σου.
Σήμερα, η παραπάνω πλήρης σύνταξη των 35 ετών με 80% αναπλήρωση, με την 40ετία, έγινε σύνταξη του 37,3%, δηλαδή ακρωτηριάστηκε-αποδεκατίστηκε, λαμβανομένων υπόψιν των μεταγενέστερων διατάξεων του ν.4387/16, αναμετράται δε η 35ετία άοπλη και ανίσχυρη με τα 40 χρόνια, που ποτέ δεν δόθηκε η ευκαιρία στους παλιούς συνταξιούχους να διανύσουν, καθώς με το Ν.4387/2016, θεσπίστηκε ότι απαιτούνται 40 έτη για να δοθεί και πάλι μόνον το 50% της αναπλήρωσης.
Τοιουτοτρόπως η παλαιά πλήρης στρατιωτική σύνταξη με ικανοποιημένο το κλάσμα 35/35, μετατρέπεται αυτομάτως από πλήρη σε ελαχίστη-μειωμένη, και μάλιστα κατά το ποσοστό του 12,7%, ήτοι το 20% και πλέον της ανταποδοτικής σύνταξης.
Η ανωτέρω νέα απαλλοτρίωση της σύνταξης/περιουσίας του παλιού συνταξιούχου έγινε απροειδοποίητα και δια βίου, χωρίς καμία μεταβατική διάταξη, κατά παράβαση κάθε έννοιας και αρχής περί ασφάλειας δικαίου, περί δικαιολογημένης μπιστοσύνης του διοικούμενου, περί κατοχύρωσης συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, περί απαγόρευσης εφαρμογής, αναδρομικώς, δυσμενέστερων διατάξεων ως η ανωτερω
Επειδή στο πλήρες δεν χωράει τίποτε περισσότερο ή λιγότερο, θα ήταν προτιμότερο να μην προσβάλλετε άλλο τους αποστράτους μέλη μας, που αποχώρησαν από την ενεργό δράση με το νομικό καθεστώς της κατοχύρωσης πλήρους σύνταξης στα 35 έτη, οδηγώντας τους σε νέους πίνακες, και ρυθμίσεις 40 ετών εργασίας, που δεν τους αφορούν, καθώς δεν τους δόθηκε ούτε θα τους δοθεί η δυνατότητα να διανύσουν, γυρίζοντάς τους από νόμο σε νόμο, κάθε λίγο και λιγάκι, θεσπίζοντας και από ένα νέο ασφαλιστικό Νομοσχέδιο αμέσως μετά τις εκλογές ή τις αποφάσεις του ΣΤΕ, το ξέρουμε πιά ότι δεν αρκούν οι κριθείσες αντισυνταγματικές διατάξεις του παλιού νομοσχεδίου για να σταματήσετε το πετσόκομμα των συντάξεών μας, αφού το κάθε νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που εισάγετε προς ψήφιση, νομιμοποιεί τις παρανομίες και τις αντισυνταγματικές διατάξεις του προηγούμενου, καταργώντας στην ουσία και τα δικαστήρια που τις έκριναν αντισυνταγματικές, γιατί άραγε να υπάρχουν και δικαστήρια, ώστε εν τέλει να μην μπορεί να τύχει πλέον καμίας δικαστικής προστασίας ο κάθε συνταξιούχος που προσφεύγει στη δικαιοσύνη, κατά παράβαση και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Μετά από τα παραπάνω και επειδή:
1.Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο «τιμωρεί», όσους έχουν περισσότερα από 40 έτη χρόνια ασφαλιστικού βίου (ή 12.000 ημέρες ασφάλισης), αντί να τους τιμά, ειδικώς δε εκείνους που έθεσαν την ίδια τους την ζωή, στην διάθεση της Πατρίδας, ως προαναφέρθηκε. Συγκεκριμένα νοθεύεται για μία ακόμη φορά η Αρχή της αναλογικότητας και της ανταποδοτικότητας των εισφορών, κατά παράβαση και των πρόσφατων αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ: 1890-1891/2019.
2. Με την κατάργηση της πλήρους κατοχυρωμένης σύνταξης των 35 ετών με 80% αναπλήρωση, και την θέσπιση της 40ετίας για να δοθεί μόνον το 50% της αναπλήρωσης, και για την 35ετία το 37,3% αυτής, καταστρατηγείται κάθε έννοια και αρχή περί ασφάλειας δικαίου, περί δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου, περί απαγόρευσης εφαρμογής, αναδρομικώς, δυσμενέστερων διατάξεων, για τον παλιό συνταξιούχο.
ΑΙΤΟΎΜΕΘΑ :
1. Το ποσοστό αναπλήρωσης για 40 έτη και άνω να παραμείνει ως έχει με τον προηγούμενο ν.4387/2016 , δηλαδή στο 2,00% αναπλήρωσης ή στο 2,55 % του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, για κάθε χρόνο που αναγνωρίζεται μετά τα 40 έτη.
2. Οι καταβαλλόμενες στρατιωτικές συντάξεις πριν την έναρξη της ισχύος του ν.4387/16, λόγω της εκπλήρωσης των στόχων των 35/35=1 λαμβανομένου υπόψιν και των περιορισμών που τότε το ασφαλιστικό καθεστώς έθετε, ιδίως για τους στρατιωτικούς συνταξιούχους, είσοδος -έξοδος από το Σώμα με συγκεκριμένα ηλικιακά όρια, αλλά και αυτεπάγγελτη αποστρατεία λόγω προαγωγής νεότερου, κάτι που έχει αλλάξει σήμερα, να συνεχίζουν να καταβάλλονται ως έχουν, και να αντιστοιχούν πλήρως στα ποσοστά αναπλήρωσης του 40/40=1 του Ν.4387/2016 κοκ, ήτοι και τα 35/35 να έχουν ποσοστό αναπλήρωσης 50% και όχι 37,3%, για τους παλιούς συνταξιούχους, να αντιστοιχούν δηλαδή στα 40/40=50% αναπλήρωσης των νέων συνταξιούχων, οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να παραμείνουν στην υπηρεσία, μέχρις συμπληρώσεως 40ετίας και που θα συνταξιοδοτηθούν από της δημοσίευσης του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου και εντεύθεν.
Στη σκέψη 30 της 1891/2019 ΣΤΕ σε Ολομέλεια, κρίνεται ότι τα ποσοστά αναπλήρωσης του ν 4387/16 δεν είναι συνταγματικά, ενόψει του ότι το υψηλότερο ποσοστό αναπλήρωσης 42% που δίνει θα έπρεπε να είναι 50% προκειμένου να ικανοποιηθεί η θεωρία που λέει ότι οι εισφορές που δίδονται θα πρέπει να ανταποδίδονται σαν παροχή κατά τουλάχιστον 50%.
Επειδή, στον επανυπολογισμό της σύνταξης που έγινε με τον ν 4387/16, το ύψος της σύνταξης της 31-12-2014 έχει υπολογισθεί με ανώτατο όριο ετών τα 35 έτη, και ο έχων 35/35 είχε εκπληρώσει στο μέγιστο την υποχρέωση του προς τον ασφαλιστικό νόμο και ανέμενε το μέγιστο που τούτος ανταπέδιδε ή κάθε φορά νεώτερος θα ανταποδίδει, και επειδή επί πλέον σύμφωνα με το άρθρο 20 του ν 3865/10 εκ των Ενόπλων Δυνάμεων, Σωμάτων Ασφαλείας και Πυροσβεστικού Σώματος, αυτοί που θεμελίωναν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την 31-12-2010, έστω και αν αποχωρήσουν μετέπειτα δεν θίγονται στον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης τους από τυχόν συνταξιοδοτικές μεταβολές, βγαίνει το συμπέρασμα ότι τα 35 χρόνια της υπολογισμένης με 35/35 χρόνια σύνταξης, είναι ισόκυρα των 40 χρόνων των με τον ν 4387/16 υπολογισμένων συντάξεων.
Επομένως κατά τα προεκτεθέντα στην πιο πάνω 1891/2019 ΣΤΕ συνάγεται πως οι συνταξιοδοτηθέντες με το καθεστώς των 35/35 στρατιωτικοί από την στιγμή που εντάσσονται μέσω του επανυπολογισμού στο ν 4387/16 ή στον παρόντα, θα πρέπει να απολαμβάνουν το υψηλότερο ποσοστό αναπλήρωσης του 50%, στη σχέση εισφορών/παροχών στα 35 έτη, επειδή στον συντάξιμο μισθό της 31-12-2014 αυτά ήσαν τα περισσότερα που ο ασφαλισμένος στρατιωτικός είχε να καλύψει και με αυτά τα χρόνια θα έπρεπε να θεωρείται ότι έχει κατακτηθεί το υψηλότερο ποσοστό αναπλήρωσης.
Το παρόν νομοσχέδιο συμμορφώνεται στη ΣΤΕ και δίνει στα 40 χρόνια την αναπλήρωση του 50%, δεν την δίνει όμως ως θα έπρεπε και στα 35 χρόνια του συνταξιούχου στρατιωτικού με τα 35/35, παρά μόνο δίδει 37%.
Έτσι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο γίνεται νόμος που αναδρομικά ρυθμίζει για τους παλαιούς συνταξιούχους, ήδη περαιωθείσες στο παρελθόν ασφαλιστικές σχέσεις κατά τρόπο που το οικονομικό αποτέλεσμα γίνεται πτωχότερο, διότι στη σύγκριση τους με τα νεοεισαχθέντα 40 χρόνια, τα 35 χρόνια βγαίνουν ελλειποβαρή και τυγχάνουν 37% αναπλήρωσης αντί της αρίστης και συνταγματικά ανεκτής του 50%.Ένας νόμος που ρυθμίζει με τρόπο επαχθέστερο τετελεσμένη έννομη σχέση, μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο αν υπάρχει δημοσιονομική στενότητα και κίνδυνος βιωσιμότητας, που όμως αυτοί ακυρώνονται σαν αιτίες στην περίπτωση που ο ίδιος νόμος προβλέπει αυξήσεις για άλλη άλλη μερίδα ασφαλισμένων.
Προτείνεται στην κλίμακα με τα έτη ασφάλισης να γίνει ειδική στάση ώστε να επισημανθεί ότι τα 35 χρόνια είναι τα υψηλότερα για τους με 35/35 αποχωρήσαντες και το ποσοστό αναπλήρωσης σε αυτή την περιοχή ετών ασφάλισης, κατ΄εξαίρεση να είναι ιδιαίτερα υψηλό.Στην αντίθετη περίπτωση το βάρος της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης και πάλι επιρρίπτεται μονομερώς στις πλάτες των παλαιών ασφαλισμένων, αν και καθένας εξ αυτών ξεχωριστά έχει συνεισφέρει πόρους στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα αξίας πολλών χιλιάδων ευρώ, μέσω κρατήσεων και μειώσεων των συντάξεων τους.
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ.
Αποκατάσταση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990-92 (παλαιοί ασφαλισμένοι), με την ένταξή τους στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας, για την αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος.
Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990 – 1992 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Προτείνεται η τροποποίηση του ποσοστού αναπλήρωσης για εργαζόμενους με συντάξιμο χρόνο πάνω από 40 έτη. Το ποσοστό που προτείνετε 0.5% οδηγεί σε μείωση των συντάξιμων αποδοχών.
Με εκτίμηση
Για τη στοιχειώδη βελτίωση του ισχύοντος νομικού πλαισίου, προτείνονται ως βασικά σημεία τα ακόλουθα:
α. Η παράγραφος 2α του άρθρου 8 του ν. 4387/2016 να διαμορφωθεί ως εξής:
«2α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου, κατά την τελευταία δεκαετία ασφάλισής του εφόσον έχει ασφαλιστεί σε κύριο φορέα ασφάλισης μέχρι της ισχύος του παρόντος και καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου για ασφαλισμένους, εφεξής της ισχύος του παρόντος. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια των ετών ασφάλισης που αναλογούν, κατά τις ως άνω περιπτώσεις. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, κατά το διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη, σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα».
β. Οι συντελεστές που διαμορφώνουν το ποσοστό αναπλήρωσης μετά τα σαράντα (40) συντάξιμα έτη, για λόγους δικαιοσύνης, ανταποδοτικότητας των εισφορών στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικής ισότητας, να διαμορφωθούν ως εξής:
(1) Από τα σαράντα (40) έως τα σαράντα πέντε (45) συντάξιμα έτη, σε 2,00% κατ’ έτος.
(2) Από τα σαράντα πέντε (45) έως τα πενήντα (50) συντάξιμα έτη, σε 1,50%. κατ’ έτος.
(3) Από τα πενήντα (50) έως τα πενήντα πέντε (55) συντάξιμα έτη, σε 1,00% κατ’ έτος..
(4) Πέραν των πενήντα (55) συνταξίμων ετών, σε 0,50% κατ’ έτος..
γ. Αποκατάσταση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990-92 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), με την ένταξή τους στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
δ. Ρύθμιση θεμάτων αναγνώρισης πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας, που προβλέπονται βάσει του Ν.3865/2010, ως ακολούθως:
«Προκειμένου για τα στελέχη των ΕΔ, ο χρόνος πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας των τριών (3) ετών, που καθορίζεται με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 22 του Ν.3865/2010, αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές να υπολογίζονται με ποσοστό 6,67% επί των συντάξιμων αποδοχών, της περιόδου που επιθυμεί ο ενδιαφερόμενος και με τα οικονομικά δεδομένα που αντιστοιχούσαν τότε».
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
1. Η παράγραφος 2α του άρθρου 8 του ν. 4387/2016 να διαμορφωθεί ως εξής:
«2α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του σφαλισμένου, κατά την τελευταία δεκαετία ασφάλισής του για όσους έχουν ασφαλιστεί σε κύριο φορέα ασφάλισης μέχρι ισχύος του παρόντος και καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου για τους εφεξής ασφαλισμένους. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια των ετών ασφάλισης που αναλογούν, κατά περίπτωση. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, κατά το διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα.
2. Οι συντελεστές που διαμορφώνουν το ποσοστό αναπλήρωσης μετά τα σαράντα (40) συντάξιμα έτη, για λόγους δικαιοσύνης, ανταποδοτικότητας των εισφορών στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικής ισότητας, να διαμορφωθούν ως εξής:
α) Από τα σαράντα (40) έως τα σαράντα πέντε (45) συντάξιμα έτη, σε 2,00%.
β) Από τα σαράντα πέντε (45) έως τα πενήντα (50) συντάξιμα έτη, σε 1,50%.
γ) Από τα πενήντα (50) έως τα πενήντα πέντε (55) συντάξιμα έτη, σε 1,00%.
δ) Πέραν των πενήντα (55) συνταξίμων ετών, σε 0,50%.
3. Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990 – 1992 (κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
4. Ρύθμιση θεμάτων αναγνώρισης πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας, που προβλέπονται βάσει του Ν.3865/2010, ως ακολούθως: «Προκειμένου για τα στελέχη των ΕΔ, ο χρόνος πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας των τριών (3) ετών, που καθορίζεται με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 22 του Ν.3865/2010, αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους.Οι ανωτέρω εισφορές υπολογίζονται επί της εκάστοτε αποζημίωσης που λαμβάνεται ως βάση υπολογισμού για το Επίδομα Ειδικών Συνθηκών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4472/2017 (ΦΕΚ 74 Α’) και παρακρατούνται κατά το χρόνο καταβολής του ως άνω επιδόματος, κατ’ ανώτατο όριο για μια τριετία».
Δώστε κίνητρα τους ελεύθερους επαγγελματίες ώστε νa συνεχίσουν να εργάζονται και μετά τα 40 έτη ασφάλισης. Μη μειώνετε τους συντελεστές αναπλήρωσης μετά τα 40 έτη ασφάλισης και εξασφαλίστε έτσι πρόσθετες εισφορές από εκείνους που θα έχουν σαν κίνητρο την υψηλότερη σύνταξη κατά 2% ετησίως εφόσον θα συνεχίσουν να εργάζονται και μετά τα 40 έτη.
ύριε Υπουργέ,
Η παράγραφος 2α του άρθρου 8 του Ν.4387/2016 να διαμορφωθεί ως εξής:
«2α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου, κατά την τελευταία δεκαετία ασφάλισής του για όσους έχουν ασφαλιστεί σε κύριο φορέα ασφάλισης μέχρι ισχύος του παρόντος Νόμου και καθ’ όλη τη
διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου για τους εφεξής ασφαλισμένους. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών δια των ετών ασφάλισης που αναλογούν, κατά περίπτωση. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, κατά το διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα.
β. Οι συντελεστές που διαμορφώνουν το ποσοστό αναπλήρωσης μετά τα σαράντα (40)συντάξιμα έτη, για λόγους δικαιοσύνης, ανταποδοτικότητας των εισφορών στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικής ισότητας, να διαμορφωθούν ως εξής:
1) Από τα σαράντα (40) έως τα σαράντα πέντε (45) συντάξιμα έτη, σε 2,00%.
2) Από τα σαράντα πέντε (45) έως τα πενήντα (50) συντάξιμα έτη, σε 1,50%.
3) Από τα πενήντα (50) έως τα πενήντα πέντε (55) συντάξιμα έτη, σε 1,00%.
4) Πέραν των πενήντα (55) συνταξίμων ετών, σε 0,50%.
γ. Ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που κατετάγησαν τα έτη 1990-92
(κατηγορία παλαιών ασφαλισμένων), στις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του Ν.3865/2010, για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής ομαλότητας και του περί δικαίου αισθήματος, επί της βάσης της Αρχής της Αναλογικής Ισότητας.
δ. Υπαγωγή των στρατιωτικών συνταξιούχων στις εξαιρέσεις της παραγράφου 3 του άρθρου 4 του Ν.4387/2016 (Ασφαλιστικό Καθεστώς Δημοσίου), ως ανήκοντες στον στενό πυρήνα λειτουργών του Δημοσίου και απένταξή τους από τον ΕΦΚΑ (Καθεστώς Κοινωνικής Ασφάλισης).
ε. Ρύθμιση θεμάτων αναγνώρισης πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας, που προβλέ-
πονται βάσει του Ν.3865/2010, ως ακολούθως:
«Προκειμένου για τα στελέχη των ΕΔ, ο χρόνος πρόσθετης συντάξιμης υπηρεσίας των τριών (3) ετών, που καθορίζεται με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 22 του Ν.3865/2010, αναγνωρίζεται ως συντάξιμος με την καταβολή του
συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου/ης και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι ανωτέρω εισφορές υπολογίζονται επί της εκάστοτε αποζημίωσης που λαμβάνεται ως βάση υπολογισμού για το Επίδομα Ειδικών Συνθηκών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4472/2017 (ΦΕΚ 74 Α’) και παρακρατούνται κατά το χρόνο καταβολής του ως άνω επιδόματος, κατ’ ανώτατο όριο για μια τριετία».