1. α) Δικαιούχος του επιδόματος γάμου είναι κάθε εργαζόμενος σύζυγος, χήρος ή διαζευγμένος, καθώς και ο άγαμος γονέας, ανεξαρτήτως φύλου.
β) Δικαιούχος του επιδόματος παιδιών είναι κάθε εργαζόμενος γονέας, φυσικός ή θετός, ή εκείνος στον οποίο έχει ανατεθεί η επιμέλεια του παιδιού με δικαστική απόφαση.
γ) Οι ρυθμίσεις της παρούσας παραγράφου δεν θίγουν τις προϋποθέσεις χορήγησης των ανωτέρω επιδομάτων που δεν συνδέονται με το φύλο του εργαζόμενου, τα οποία κατά τα λοιπά χορηγούνται με βάση τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις. Επίσης, οι ρυθμίσεις της παρούσας παραγράφου δεν επεκτείνονται επί των προϋποθέσεων χορήγησης της οικογενειακής παροχής των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ, η οποία εξακολουθεί να χορηγείται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 του ν.3205/2003 (Α΄ 297), όπως κάθε φορά ισχύουν.
2. Το εδάφιο δ΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του από 20/23.12.1959 β.δ. (Α΄ 279), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής: «δ) Αν η επιμέλεια των παιδιών έχει ανατεθεί με δικαστική απόφαση σε τρίτο πρόσωπο, το επίδομα καταβάλλεται στο τρίτο αυτό πρόσωπο, έστω και αν δεν εργάζεται».
Είμαι συμβασιούχος ορισμένου χρόνου σε Ελληνική Πρεσβεία σε Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Συνάδελφοί μου μόνιμοι υπάλληλοι παίρουν επίδομα γάμου και ανήλικων τέκνων. Εμείς οι συμβασιούχοι γιατί δεν το δικαιούμαστε, μήπως θα πρέπει να κάνουμε μήνυση στο ΥΠΕΞ που μας απειλεί κάθε 2 χρόνια ότι δεν θα μας ανανεώσει τη σύμβαση……
Βοήθεια και σε μας σας παρακαλούμε, κάνε κάτι και για την ισότητα των υπαλλήλων συμβασιούχων και μονίμων.
Αρθρο 21, 1α, πρέπει να προστεθεί και όποιος έχει συνάψει Σύμφωνο Συμβίωσης.