1. Η παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 997/1979 (ΦΕΚ 287 Α), όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 1 του άρθρου 56 του ν. 1140/1981 (ΦΕΚ 68 A) και αντικαταστάθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 1902/1990 (ΦΕΚ 138 A), αντικαθίσταται ως εξής:
« 1. Στην ασφάλιση του Ταμείου υπάγονται υποχρεωτικά:
α) Τα πρόσωπα τα οποία παρέχουν εργασία, για την οποία ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ ή άλλο φορέα κύριας ασφάλισης μισθωτών και δεν υπάγονται υποχρεωτικά για την εργασία τους αυτή στην ασφάλιση άλλου φορέα επικουρικής ασφάλισης, ανεξαρτήτως της ονομασίας και της νομικής μορφής του, επιφυλασσόμενης της περίπτωσης α΄ της παρ. 1 του άρθρου 58 του ν. 3371/2005 (ΦΕΚ 178 Α).
Εάν κάποιο πρόσωπο, εκτός από την εργασία που παρέχει και για την οποία ασφαλίζεται σε άλλο φορέα επικουρικής ασφάλισης, εξαιρούμενο κατά τα ανωτέρω από την ασφάλιση του Ταμείου, παρέχει και άλλη εργασία του ιδίου ή διαφορετικού επαγγέλματος προς άλλο εργοδότη, η οποία δεν δημιουργεί υποχρέωση ασφάλισης σε άλλο φορέα επικουρικής ασφάλισης, ανεξαρτήτως της ονομασίας και της νομικής μορφής του, υπάγεται ως προς την εργασία αυτή στην ασφάλιση του ΕΤΕΑΜ.
β) Οι συνταξιούχοι του Δημοσίου και των κάθε φύσης φορέων κοινωνικής ασφάλισης, οι οποίοι παρέχουν εργασία που υπάγεται στην ασφάλιση του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ ή άλλου φορέα κύριας ασφάλισης μισθωτών. Ως προς το συντάξιμο του χρόνου ασφάλισης των προσώπων αυτών, καθώς και τις προϋποθέσεις θεμελίωσης νέου συνταξιοδοτικού δικαιώματος, έχουν ανάλογη εφαρμογή οι κατά περίπτωση διατάξεις της γενικής νομοθεσίας που ισχύουν για τoν φορέα κύριας ασφάλισης».
2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 3 του ν. 997/1979, όπως έχει συμπληρωθεί με την παρ. 2 του άρθρου 56 του ν. 1140/1981 (ΦΕΚ Α 68) και το άρθρο 22 του ν. 1276/1982 ( ΦΕΚ Α 100), καθώς και η παράγραφος 6 του άρθρου 3 του ν. 997/1979, όπως έχει προστεθεί με την παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 1759/1988 (ΦΕΚ 50 Α), καταργούνται.
Χρόνος ασφάλισης που πραγματοποιήθηκε μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και για τον οποίο δεν έχει εκδοθεί απόφαση ακύρωσής του είναι ισχυρός.
Κατ’ εξαίρεση, στις περιπτώσεις στις οποίες έχει εκδοθεί απόφαση για ακύρωση χρόνου ασφάλισης στο ΕΤΕΑΜ, σύμφωνα με την ανωτέρω καταργούμενη παρ. 6, αλλά δεν έχουν εισπραχθεί από τον ασφαλισμένο οι ασφαλιστικές εισφορές που του επιστρέφονται ή και μέρος αυτών, ο αντίστοιχος χρόνος ασφάλισης παραμένει ισχυρός στο ΕΤΕΑΜ. Η σχετική απόφαση για τον χρόνο ασφάλισης που παραμένει ισχυρός, εκδίδεται μετά από αίτηση του ασφαλισμένου.
3. Οι παράγραφοι 3, 4 και 5 του άρθρου 3 του ν. 997/1979 αναριθμούνται σε 2, 3 και 4.
4. Ασφαλισμένοι φορέων και τομέων επικουρικής ασφάλισης που συνταξιοδοτούνται από το Δημόσιο ή από φορέα κύριας ασφάλισης με καθεστώς ίδιο ή εξομοιούμενο με αυτό του Δημοσίου, καθώς και του Τομέα «ΤΕΑΠ-ΕΛΤΑ» του ΤΑΥΤΕΚΩ, μπορούν να θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα και στον επικουρικό φορέα – τομέα τους με την ίδια προϋπόθεση με την οποία θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα στο φορέα κύριας ασφάλισής τους, συμπληρώνοντας τον απαιτούμενο συντάξιμο χρόνο με αναγνώριση κάθε προϋπηρεσίας που συμπίπτει με συντάξιμο χρόνο στο Δημόσιο ή το φορέα κύριας ασφάλισης τους κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 20 παρ. 3 και 4 του ν. 3232/2004.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που πλήττει άμεσα μια κατηγορία συναδέλφων με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) οι οποίοι βρίσκονται πλησίον της συνταξιοδότησης με 35 χρόνια υπηρεσίας και εγκλωβίστηκαν από τον ασφαλιστικό νόμο του 2010.
Σε δηλώσεις κατά τον μήνα Νοέμβριο 2010 του κ. Αναπληρωτή Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης δόθηκε η αίσθηση ότι υπάρχει η βούληση να αρθεί η αδικία η οποία έχει συντελεσθεί εις βάρος των συναδέλφων Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) που είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ και ο ασφαλιστικός νόμος του 2010 «φορτώνει» εμμέσως με 1-2 επιπλέον χρόνια εργασίας (μέσω της πρόβλεψης ορίου ηλικίας). Οι συνάδελφοι αυτοί οι οποίοι εργάζονται από νεαρή ηλικία, με διαφορά ακόμη και 1 μήνα χάνουν από την 1/1/2011 το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν χωρίς όριο ηλικίας.
Οι δηλώσεις του κ. Αναπληρωτή Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης αναφέρονταν σαφώς στην διατήρηση του δικαιώματος συνταξιοδότησης με 37 έτη εργασίας ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας για όσους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ, συμπληρώνουν έως τα τέλη του 2010 τα 35 έτη εργασίας και ασφάλισης, και ότι η κυβέρνηση σχεδίαζε να νομοθετήσει για την άρση αυτής της αδικίας πριν από το τέλος του 2010.
Τη ρύθμιση-τροποποίηση της διάταξης του νόμου που ψηφίσθηκε το 2010 και που καταργούσε, με τη λήξη του 2010, τη δυνατότητα συνταξιοδότησης με 37 έτη εργασίας ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, φερόταν σύμφωνα με δημοσιεύματα να έχει ήδη αποφασίσει το υπουργείο Εργασίας σε συνεννόηση με τις διοικήσεις των Ταμείων αλλά και με το υπουργείο Οικονομικών (για το δημοσιονομικό σκέλος).
Η «αποκατάσταση» της αδικίας θα γινόταν με τροπολογία η οποία θα προέβλεπε την παράταση της 37ετίας συνταξιοδότησης, μέχρι 31/12/2012 χωρίς όριο ηλικίας για όσους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ συμπληρώνουν έως τα τέλη του 2010 τα 35 έτη εργασίας και ασφάλισης. Την τροπολογία επρόκειτο να συμπεριλάβει η ηγεσία του υπουργείου στο παρόν νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ).
Προτείνω ότι χρειάζεται να προστεθεί νέα παράγραφος στο άρθρο 46 του υπάρχοντος σχεδίου νόμου που να δίνει τη δυνατότητα στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ, εφόσον είχαν 35 έτη ασφάλισης μέχρι την 31/12/2010 να επιτρέπεται να συνταξιοδοτηθούν με 37ετία χωρίς όριο ηλικίας.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.