1. Έργο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας είναι η επίβλεψη και ο έλεγχος της εφαρμογής των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας και της τήρησης των όρων των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η έρευνα της ασφαλιστικής κάλυψης και παράνομης απασχόλησης των εργαζομένων, η συμφιλίωση και επίλυση των εργατικών διαφορών καθώς και η παροχή πληροφοριών σε εργαζόμενους και εργοδότες σχετικά με τα πλέον αποτελεσματικά μέσα για την τήρηση των κείμενων διατάξεων.
2. Για την εκτέλεση του έργου του, το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε) έχει τις εξής αρμοδιότητες:
α. Να επιθεωρεί και να ελέγχει τους χώρους εργασίας με κάθε πρόσφορο μέσο, να προβαίνει σε κάθε είδους αναγκαία εξέταση και έλεγχο σε όλες τις επιχειρήσεις πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα και γενικότερα σε κάθε ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο εργασίας ή εκμετάλλευσης ή χώρο όπου πιθανολογείται ότι απασχολούνται εργαζόμενοι, εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζεται διαφορετικά από ειδικές διατάξεις, και να επιβλέπει την τήρηση και εφαρμογή:
αα) των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας της σχετικής ιδίως με τους όρους και τις συνθήκες εργασίας, τα χρονικά όρια εργασίας, την αμοιβή ή άλλες παροχές, την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων, τους ειδικούς όρους και συνθήκες εργασίας των ευπαθών ομάδων εργαζομένων (όπως ανήλικοι, νέοι, γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή λοχείας, άτομα με αναπηρία), καθώς και ειδικών κατηγοριών εργαζόμενων,
αβ) των κάθε είδους συλλογικών συμβάσεων εργασίας,
αγ) των διατάξεων της ασφαλιστικής νομοθεσίας της σχετικής με την ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων, την αδήλωτη εργασία και την παράνομη απασχόληση
αδ) των διατάξεων σχετικά με τη νομιμότητα της απασχόλησης των εργαζομένων υπηκόων τρίτων χωρών και
αε) της νομοθεσίας για την προώθηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης στον τομέα της απασχόλησης και στην εργασία.
β. Να ερευνά, να ανακαλύπτει, να εντοπίζει και να διώκει, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, παράλληλα και ανεξάρτητα από άλλες Αρχές, τους παραβάτες των υπό στοιχεία αα έως αε υποπεριπτώσεων της περίπτωσης α της παραγράφου 2 της παρούσας διάταξης.
γ. Να καταγράφει, να αξιολογεί και να αναφέρει προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης τις ελλείψεις ή τις παραλείψεις που δεν καλύπτονται από την ισχύουσα νομοθεσία, καθώς και τα τυχόν προβλήματα που δημιουργούνται κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας και να ενημερώνει σχετικά τις καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
δ. Να ερευνά οποιαδήποτε ώρα κατά τη διάρκεια της ημέρας ή της νύχτας τους χώρους εργασίας, όταν κρίνει αναγκαίο, χωρίς προειδοποίηση προς τον εργοδότη, και να έχει ελεύθερη πρόσβαση σε οποιοδήποτε από τα τηρούμενα βιβλία, μητρώα, έγγραφα, αρχεία και κάθε άλλου είδους στοιχείο της επιχείρησης, να λαμβάνει αντίγραφα καθώς και να έχει πρόσβαση στη δομή της παραγωγικής διαδικασίας. Να προβαίνει σε δειγματοληψίες και αναλύσεις δειγμάτων από τους χώρους εργασίας, να λαμβάνει φωτογραφίες ή να μαγνητοσκοπεί και να προβαίνει σε μετρήσεις επιβλαβών φυσικών, χημικών και βιολογικών παραγόντων στο περιβάλλον εργασίας, με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων και τον εντοπισμό νέων και αναδυομένων κινδύνων που προκαλούνται από την εισαγωγή νέων τεχνολογιών και τις αλλαγές στην οργάνωση της εργασίας. Στον εργοδότη που αρνείται την κατά τα προηγούμενα εδάφια πρόσβαση ή την παροχή στοιχείων ή πληροφοριών ή παρέχει ανακριβείς πληροφορίες ή στοιχεία, επιβάλλονται οι διοικητικές κυρώσεις της περ. Α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του παρόντος νόμου, όπως ισχύουν κάθε φορά.
ε. Να ερευνά τα αίτια και τις συνθήκες εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, να προτείνει μέτρα για την πρόληψή τους, να συντάσσει σχετικές εκθέσεις με επισήμανση των παραβάσεων της εργατικής νομοθεσίας που εμπλέκονται σε αυτά και σχετίζονται με την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων και να υποβάλλει μηνυτήρια αναφορά όταν προκύπτουν ευθύνες.
στ. Να εξετάζει κάθε καταγγελία και αίτημα που υποβάλλεται σε αυτό και να παρεμβαίνει άμεσα στους χώρους εργασίας.
ζ. Να ελέγχει την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην εργασία και απασχόληση και ειδικότερα του νόμου 3896/2010 (ΦΕΚ Α’ 207), καθώς και την τήρηση των διατάξεων για την προστασία της μητρότητας και των διατάξεων συμφιλίωσης επαγγελματικού, οικογενειακού και προσωπικού βίου.
η. Να ελέγχει την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φύλου, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετησίου προσανατολισμού κατά τα ειδικότερα προβλεπόμενα στα άρθρα 19 και 22 του νόμου 3304/2005 (ΦΕΚ Α’ 16), όπως αυτός ισχύει κάθε φορά. Να ελέγχει την τήρηση των προβλεπόμενων στο άρθρο 10 του ν. 3304/2005 περί ευλόγων προσαρμογών για τα άτομα με αναπηρία και να παρέχει συμβουλές και υποδείξεις προς τους εργοδότες και τους εργαζομένους σχετικά με τους όρους της ίσης μεταχείρισης (εύλογες προσαρμογές, πρόσβαση σε όλα τα είδη και όλα τα επίπεδα του επαγγελματικού προσανατολισμού, της επαγγελματικής κατάρτισης, διαμόρφωση των όρων και των συνθηκών εργασίας κ.α.).
θ. Να αναπτύσσει δράσεις στο πλαίσιο του σχεδιασμού και της υλοποίησης έργων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, λαμβανομένων υπόψη και των αναγκών των ατόμων με αναπηρία, προκειμένου να εκσυγχρονιστεί η λειτουργία του, να υποστηρίζεται αποτελεσματικότερα το έργο του και να διευκολύνονται εργοδότες και εργαζόμενοι στις συναλλαγές τους με το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.
ι. Να ελέγχει στο πλαίσιο άσκησης των αρμοδιοτήτων του και την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας περί απαγορεύσεως του καπνίσματος και να επιβάλλει στις επιχειρήσεις τις προβλεπόμενες κυρώσεις, σε περίπτωση παραβιάσεώς της.
ια. Να κυρώνει, να εγκρίνει ή να απορρίπτει τους εσωτερικούς κανονισμούς εργασίας επιχειρήσεων, κατά τις διατάξεις του ν.δ. 3789/1957 (ΦΕΚ Α’ 210), να εγκρίνει ή να απορρίπτει παραπόνα οργανώσεων εργαζομένων κατά διατάξεων κανονισμών εργασίας σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 2 του ν.δ. 3789/1957 και να επεκτείνει την υποχρέωση κύρωσης εσωτερικών κανονισμών σε επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες που απασχολούν προσωπικό ανώτερο των σαράντα (40) ατόμων. Εφέσεις κατά ποινών που επιβάλλονται στους εργαζομένους με βάση τους κανονισμούς εργασίας, που έχουν κυρωθεί κατά τη διαδικασία του ν.δ. 3789/1957, εκδικάζονται από την αρμόδια Επιτροπή Εργασίας.
ιβ. Να συνδράμει συμβουλευτικά, σε όλα τα επίπεδα και εφόσον ζητηθεί, εργαζόμενους και εργοδότες για τη διεξαγωγή συλλογικών διαπραγματεύσεων και επίλυση συλλογικών και ατομικών διαφορών εργασίας.
ιγ. Να υποστηρίζει τους εργοδότες και εργαζόμενους με την παροχή πληροφοριών, συμβουλών και υποδείξεων προς αυτούς, σχετικά με τα πλέον αποτελεσματικά μέτρα για την τήρηση των κειμένων διατάξεων.
ιδ. Να συντάσσει την ετήσια έκθεση, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της Χώρας μας που απορρέουν από την υπ’ αριθμ. 81 Διεθνή Σύμβαση Εργασίας (ν. 3249/1955, ΦΕΚ Α’ 139), την οποία ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ανακοινώνει και αποστέλλει στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας. Να προβαίνει στα πλαίσια του έργου του στη συστηματική συλλογή και επεξεργασία των στατιστικών στοιχείων σχετικά με τα εργατικά ατυχήματα και τις επαγγελματικές ασθένειες, σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Συνθηκών και Υγιεινής της Εργασίας (Γ.Δ.Σ.Υ.Ε.) και την Ελληνική Στατιστική Αρχή και σύμφωνα με την ευρωπαϊκή μεθοδολογία και νομοθεσία και κατά τα πρότυπα και τα πορίσματα της Eurostat.
ιε. Να συνεργάζεται και να ανταλλάσσει στοιχεία και πληροφορίες με τις αρμόδιες υπηρεσίες των Γενικών Διευθύνσεων Διοικητικής Υποστήριξης, Εργασίας και Συνθηκών Υγιεινής της Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, οργανώσεις κοινωνικών εταίρων, επιστημονικούς φορείς στον τομέα της εργασίας καθώς και συναφείς Υπηρεσίες του εξωτερικού.
ιστ. Να ενημερώνει και να συνεργάζεται με τον Συνήγορο του Πολίτη, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 8 περ. α και 10 του άρθρου 25 του νόμου 3896/2010 (ΦΕΚ Α’ 207), να ενημερώνει το Τμήμα Ισότητας των Φύλων της Διεύθυνσης Όρων Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για θέματα του νόμου 3896/2010, να συνεργάζεται με το Τμήμα Ισότητας των Φύλων της Διεύθυνσης Όρων Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, το Συνήγορο του Πολίτη και τη Γενική Γραμματεία Ισότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, για την ενημέρωση και για την εφαρμογή από τους Επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων των ρυθμίσεων του νόμου 3896/2010. Για το σκοπό αυτόν τα σχετικά στατιστικά στοιχεία τηρούνται ανά φύλο.
ιζ. Να προβαίνει σε κάθε άλλη συναφή ενέργεια και πράξη για την εκτέλεση του έργου του.
Στο άρθρο 2 παρ. δ να προστεθεί η φράση:Στον εργοδότη ΠΟΥ ΕΜΠΟΔΊΖΕΙ ΤΗΝ ΕΊΣΟΔΟ ΤΟΥ εΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ….
Στο ίδιο άρθρο παράγρ. ε να γίνει διόρθωση και να γραφεί η φάση: μόνο των σοβαρών και θανατηφόρων ατυχημάτων …
Στο ίδιο άρθροπαράγρ. ιδ να γίνει διόρθωση και να γραφεί:μόνο των σοβαρών και θανατηφόρων ατυχημάτων
Στο άρθρο 2 παρ. δ να προστεθεί η φράση:Στον εργοδότη ΠΟΥ ΕΜΠΟΔΊΖΕΙ ΤΗΝ ΕΊΣΟΔΟ ΤΟΥ εΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ….
Στο παρόν άρθρο (παρ.2, εδάφιο ι) διαφωνούμε έντονα με την αρμοδιότητα ελέγχου της αντικαπνιστικής νομοθεσίας από τους Επιθεωρητές Εργασίας καθώς είναι μέτρο αναποτελεσματικό και λανθασμένο.
Το κάπνισμα πρέπει να ελέγχεται για λόγους δημόσιας υγείας και όχι στα πλαίσια της εργατικής νομοθεσίας και της σχέσης εργοδότη – εργαζόμενου. Σε κάθε περίπτωση το παρόν εδάφιο αποτελεί υποβάθμιση του ρόλου του Επιθεωρητή Εργασίας και ζητάμε να διαγραφεί.
Η περιγραφή των αρμοδιοτήτων στο άρθρο 2 δεν συμβάλει στη καλύτερη λειτουργία του Σ.ΕΠ.Ε. επειδή είναι υπερβολικά λεπτομερές και ταυτοχρόνως γενικόλογο και αόριστο. Η ρύθμιση του άρθρου 7 του ν. 2639/98 είναι σαφής και περιεκτική και για το λόγο αυτό προτιμότερη.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν:
Η περίπτωση θ της παραγράφου 2 που αναφέρεται στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, για το οποίο αφ’ ενός μεν δεν απαιτείται νομοθετική ρύθμιση και αφετέρου προσδίδεται έμφαση στην ειδική ειδοποίηση έργων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης από το Σ.ΕΠ.Ε., ενώ το ίδιο θέμα δια να έχει αποτελεσματικότητα πρέπει να καλύπτει όλες τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Εργασίας, υποσύνολο του οποίου είναι αυτές του ΣΕΠΕ.
Η περίπτωση ιγ που αναφέρεται «στην υποστήριξη εργοδοτών και εργαζομένων με την παροχή πληροφοριών, συμβουλών και υποδείξεων προς αυτούς» γεγονός που μειώνει την ποιοτική ευθύνη του Υπουργείου Εργασίας να παρέχει αξιόπιστη πληροφόρηση σε κάθε ενδιαφερόμενο για τα θέματα της αρμοδιότητάς του.
ΤΕΧΝΙΚΗ-ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΕΠΕ
ΑΡΘΡΟ 2, παρ. 2ιδ & 2ε
Η δράση του Υπουργείου μας κατά τη γνώμη των ενεργών τεχνικών κ Υγειον/κών επιθεωρητών του ΣΕΠΕ πρέπει να εστιάζεται σε δύο πόλους:
1) Πρόληψη ατυχημάτων
2) Επιβολή κυρώσεων στους παραβάτες εργοδότες
Όσον αφορά αυτούς τους δύο πόλους η έρευνα ενός ατυχήματος δεν έχει νόημα να γίνεται για ΟΛΑ τα ατυχήματα για τους ακόλουθους λόγους:
Α) Η πρόληψη των ατυχημάτων γίνεται μέσω των ελέγχων που προγραμματίζονται σε κεντρικό επίπεδο και βασίζονται έως σήμερα στην στατιστική ανάλυση ικανού ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ επί του συνόλου των εργατικών ατυχημάτων, τα οποία στο συντριπτικό τους ποσοστό καταγράφονται από τις υπηρεσίες του ΙΚΑ (ΤΟ ΣΕΠΕ καταγράφει πλήρως όλα τα θανατηφόρα & σοβαρά ατυχήματα και μέρος των υπολοίπων, πολύ ελαφρών μικροατυχημάτων, τα οποία δυσχεράνουν σημαντικά έως σήμερα κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, την προγραμματισμένη δράση του ΣΩΜΑΤΟΣ). Η πρόληψη βασίζεται ΟΡΘΑ έως σήμερα σε στοχευόμενους ελέγχους στους κλάδους ΣΤΑΚΟΔ στους οποίους γίνονται τα Θανατηφόρα και τα Σοβαρά ατυχήματα.
1) Θα ρωτήσει τώρα, κάποιος, ελέγχονται ΟΛΑ τα εργατικά ατυχήματα στην Ελλάδα?
ΝΑΙ, διότι μέσω του θεσμού του ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ & ΓΙΑΤΡΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ο εργοδότης οφείλει να καταγράφει, να περιγράφει και να λαμβάνει μέτρα πρόληψης για όλα τα ατυχήματα, που συμβαίνουν στους εργασιακούς χώρους, σύμφωνα με το θεσμικό νόμο του ΣΕΠΕ ν.1568/1985 (κωδικοποιήθηκε με το Ν.3850/2010).
ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ το ΣΕΠΕ δεν πρέπει να ασχοληθεί με την έρευνα και την στατιστική επεξεργασία όλων των ατυχημάτων. Σε όλο τον κόσμο η στατιστική ανάλυση ενός πληθυσμού νοείται ότι γίνεται μέσω αντιπροσωπευτικού δείγματος του πληθυσμού (Βασικά μαθήματα Στατιστικής στα Οικονομικά Πανεπιστήμια και στα Πολυτεχνεία, παγκοσμίως). Επομένως θα πρέπει κατ’ αρχάς η στατιστική επεξεργασία να περιοριστεί σε δείγμα του συνόλου των εργατικών ατυχημάτων από το οποίο θα εξαχθούν μέσω των αρχών της στατιστικής συμπεράσματα για όλα τα ατυχήματα. Η στατιστική επεξεργασία αυτού του δείγματος των ατυχημάτων φυσικά και προκύπτει βάσει παραμέτρων που προκύπτουν από την έρευνα του ατυχήματος , η οποία γίνεται ήδη από τον Τεχνικό και Υγειονομικό επιθεωρητή εργασίας.
Β) Η έκθεση αυτοψίας ενός εργατικού ατυχήματος αποτελεί και μηνυτήρια αναφορά. Ποιος ο λόγος μίας μηνυτήριας αναφοράς για ένα μη σοβαρό ή μη θανατηφόρο εργατικό ατύχημα όταν σε αυτήν την περίπτωση ο εργοδότης είναι σίγουρο ότι θα αθωωθεί καθώς:
1) Ο παθών δεν θα θέλει να κινηθεί ενάντια στον εργοδότη του
2) Ο παθών δεν θα έχει υποστεί σοβαρή βλάβη λόγω του τραυματισμού του
Γίνονται όλα αυτά που περιγράφουμε σήμερα?
ΝΑΙ, όπως θα διαπιστώσετε από τις εξαιρετικές εκθέσεις πεπραγμένων που δημοσιεύονται στο ΙΝΤΕRΝΕΤ κάθε χρόνο από το ΣΕΠΕ, στις οποίες παρουσιάζονται πλήθος στοιχείων από την ανάλυση που γίνεται σε ΔΕΙΓΜΑ επί των εργατικών ατυχημάτων.
Απογραφικός Μηχανισμός του συνόλου των εργατικών ατυχημάτων θα πρέπει να είναι το ΙΚΑ, ο κύριος ασφαλιστικός φορέας των εργαζόμενων, ο οποίος θα πρέπει να κάνει πλήρη καταγραφή όλων τα ατυχημάτων και μάλιστα να δημοσιεύει και τις σχετικές μελέτες για το ΚΟΣΤΟΣ των εργατικών ατυχημάτων στη ΧΩΡΑ μας .
Το ΣΕΠΕ δεν είναι απογραφικός μηχανισμός ατυχημάτων και ούτε πρέπει να γίνει. Με την ελεγκτική του δράση (κατασταλτική κατόπιν των σοβαρών εργατικών ατυχημάτων και προληπτική) μειώνει τα σοβαρά και θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στη Χώρα μας και συμβάλει στην μείωση του οικονομικού κόστους (καταβολές μισθών, αποζημιώσεις, αναπηρικές συντάξεις κλπ) που αντιστοιχεί σε κάθε ατύχημα, προς όφελος των ελλήνων φορολογουμένων και της κοινωνίας της εργασίας
Υ.Γ
1. Σε ποινική υπόθεση κατόπιν σοβαρού εργατικού ατυχήματος το 2010, επιδικάστηκε εξωδικαστικά σε συγγενείς α- βαθμού του θύματος το ποσό των 200.000€ με βάση έκθεση αυτοψίας-καταπέλτη Τεχνικών Επιθεωρητών Εργασίας. Πολλαπλασιάστε αγαπητοί συντάκτες του Σ/Ν, αυτό το ποσό, με τον αριθμό των αποζημιώσεων κατόπιν , είτε, αποφάσεων πολιτικών δικαστηρίων , είτε με εξωδικαστικό συμβιβασμό εργοδότη-εργαζομένου και θα καταλάβατε το σημαντικό ρόλο που επιτελεί στην χώρα μας, σε βάθος χρόνου, το αξιόμαχο στελεχιακό δυναμικό του ΣΕΠΕ, όταν ασχολείται επιμελώς με την έρευνα αποκλειστικά σοβαρών ατυχημάτων.
2. Άμεση Τροποποίηση του άρθρου 43 παρ. 2α του Ν. 3850/2010, ως εξής :
«Επιπλέον ο εργοδότης οφείλει:
α) Να αναγγέλλει στις αρμόδιες Επιθεωρήσεις Εργα¬σίας, στις πλησιέστερες αστυνομικές αρχές εντός 24 ωρών, όλα τα ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ εργατικά ατυχήματα και εφόσον πρόκειται περί σο¬βαρού τραυματισμού ή θανάτου, να τηρεί αμετάβλητα όλα τα στοιχεία που δύνανται να χρησιμεύσουν για εξακρίβωση των αιτίων του ατυχήματος»
Σημείωση από τους συντάκτες του σχολίου:
Κριτήρια για το χαρακτηρισμό ενός ατυχήματος ως σοβαρού ιδίως είναι :
Ως σοβαρό θα πρέπει να νοείται οτιδήποτε από τα κατωτέρω εφόσον πραγματοποιείται κατά την εκτέλεση εργασίας και οφείλεται σε έλλειψη μέτρων ασφάλειας και εφόσον ο τραυματισμός ανήκει στα κατωτέρω:
1. Κατάγματα εκτός των καταγμάτων σε δάκτυλα χεριού, τον αντίχειρα, καθώς και τα δάκτυλα των ποδιών
2. Ακρωτηριασμός
3. Απώλεια όρασης (προσωρινή ή μόνιμη)
4. Έγκαυμα στο μάτι από χημικές ουσίες ή από καυτά ρινίσματα μετάλλου ή οποιαδήποτε τραυματισμό από υλικά που διεισδύουν στο μάτι
5. Ηλεκτροπληξία ή ηλεκτρικό έγκαυμα που οδηγεί σε αναισθησία , ή που απαιτεί ανάνηψη των αισθήσεων ή την είσοδο και νοσηλεία στο νοσοκομείο για περισσότερο από 3 ημέρες
6. Οποιοδήποτε άλλο τραυματισμό που οδηγεί σε υποθερμία, θερμοπληξία, αναισθησία ή απαιτεί ανάκτηση των αισθήσεων του παθόντα.
7. Οποιοδήποτε τραυματισμό που απαιτεί νοσηλεία στο νοσοκομείο για περισσότερο από 3 ημέρες.
8. Αναισθησία που προκαλείται από ασφυξία ή έκθεση σε επικίνδυνες ουσίες ή βιολογικούς παράγοντες
9. Απώλεια συνείδησης που προκύπτει από την απορρόφηση οποιασδήποτε ουσίας με εισπνοή, κατάποση ή μέσω του δέρματος
10. Οποιοδήποτε τραυματισμό (π..χ εγκαύματα) από έκρηξη σε εξοπλισμό εργασίας ή σε υλικό παράγοντα στο χώρο εργασίας, ή κατά τη διάρκεια εργασίας σε κλειστό χώρο ή περιορισμένο χώρο.
[Πηγή:Αγγλική Επιθεώρηση Εργασίας, http://www.hse.gov.uk/, ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΕΧΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ]
Με εκτίμηση,
Σαπουντζάκης Κων/νος (ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘ/ΤΗΣ ΚΕΠΕΚ ΑΘΗΝΩΝ-ΚΡΗΤΗΣ, ΣΕΠΕ)
Κορωναίος Γέωργιος (ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΕΠΕ, ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡHΤΗΣ)
Γνωρίζουμε ότι το μέτρο ελέγχου και εφαρμογής της αντικαπνιστικής νομοθεσίας ελέγχεται από τους Δήμους μέσω των οργάνων αυτού(Δημοτική Αστυνομία). Ο εκάστοτε επιχειρηματίας οφείλει να τοποθετήσει σχετικές πινακίδες καπνιστικής και αντικαπνιστικής ένδειξης. Ο έλεγχος όμως της τήρησης των οδηγιών αυτών δεν είναι εφικτό και ειδικά σε μεγάλες εκτάσεις όπως των ξενοδοχειακών εκτάσεων.
Πλέον της πιθανής εισπρακτικής δυνατότητας του μέτρου δεν διαπιστώνουμε ουδεμία άλλη χρησιμότητα αυτού και ως εκ τούτου προτείνουμε την αφαίρεση της παραγράφου αυτής.
Η παράγραφος (ε) πρέπει να συμπληρωθεί ως εξής: «Να ερευνά τα αίτια και τις συνθήκες ΤΩΝ ΣΟΒΑΡΩΝ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΩΝ εργατικών ατυχημάτων και…». Οποιαδήποτε υπόνοια ότι οι Επιθεωρητές μπορεί να επιφορτιστούν με τη διερεύνηση εργατικών ατυχημάτων πέραν των σοβαρών και των θανατηφόρων, θα προβεί εις βάρος του κύριου και βασικού έργου της Επιθεώρησης, όπως αυτό ορίζεται στην 81 Διεθνή Σύμβαση Εργασίας (ν. 3249/1955, ΦΕΚ Α’ 139), που είναι φυσικά η ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ, ώστε: α) να εξασφαλίζεται η εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, β) να παρέχονται πληροφορίες και τεχνικές συμβουλές σε εργοδότες και εργαζόμενους και γ) να εντοπίζονται ελλείψεις και καταχρήσεις που θα οδηγήσουν σε βελτιώσεις της υφιστάμενης νομοθεσίας. Η διερεύνηση των σοβαρών και θανατηφόρων ατυχημάτων έχει ως κύριο στόχο ακριβώς τον εντοπισμό τέτοιων ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΕΛΛΕΙΨΕΩΝ. Σημειώνεται ότι η υποχρέωση διερεύνησης των ατυχημάτων δεν αναφέρεται πουθενά στην 81 ΔΣΕ.
Για τον ίδιο λόγο, η παρ. (ιδ) πρέπει να συμπληρωθεί ως εξής: «Να προβαίνει στα πλαίσια του έργου του στη συστηματική συλλογή και επεξεργασία των στατιστικών στοιχείων σχετικά με τα εργατικά ατυχήματα που αναγγέλλονται στις υπηρεσίες του ΣΕΠΕ σύμφωνα με το άρθρο 43, παρ. 2, περ. α’ του Ν. 3850/2010 και τις επαγγελματικές ασθένειες…». Σύμφωνα με το άρθρο 14 της 81 ΔΣΕ, «η επιθεώρησις εργασίας δέον να ειδοποιήται περί των ατυχημάτων εργασίας και των περιπτώσεων επαγγελματικών ασθενειών, υφ’ ας περιπτώσεις και καθ’ όν τρόπον προβλέπει η εθνική νομοθεσία».
Όσον αφορά στην παρ. (ι), ο έλεγχος της εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας περί απαγορεύσεως του καπνίσματος εντελώς των αρμοδιοτήτων του Σ.ΕΠ.Ε και θα αποβεί εις βάρος του κύριου ελεγκτικού έργου του. Κατά συνέπεια, η παράγραφος πρέπει να απαλειφθεί.
Στο θεσμικό πλαίσιο της Εργατικής Νομοθεσίας για την Ασφάλεια & Υγεία των Εργαζομένων (παράγρ. 1 άρθρου 42 του Ν.3850/2010) υπάρχει διατύπωση, η οποία κάνει έστω και αποσπασματικά αναφορά και για την ασφάλεια και υγεία τρίτων (μη εργαζόμενων), ως εργοδοτική υποχρέωση.
Προφανώς ορθά και λογικά η συγκεκριμένη αυτή εργοδοτική υποχρέωση είναι απαιτητή και πρέπει να παραμείνει ως διατύπωση, ενώ ως υποχρέωση κατά περίπτωση ελέγχεται από τις καθ΄ ύλην αρμόδιες άλλες υπηρεσίες (π.χ. Πολεοδομίες, Δημόσιας Υγείας κ.α.). Δεν αποτελεί όμως αντικείμενο ελέγχου των υπηρεσιών του Σ.ΕΠ.Ε., οι οποίες έχουν αρμοδιότητα για θέματα συσχετιζόμενα με τους εργαζόμενους, αλλά όχι όμως και με τρίτους – μη εργαζόμενους.
Επειδή λοιπόν δεν πρέπει να δημιουργείται σύγχυση και να γίνεται πολλές φορές (ίσως και σκόπιμα) αυθαίρετος συσχετισμός των θεμάτων Ασφάλειας & Υγείας των Εργαζομένων με αντίστοιχα ως προς τρίτους (μη εργαζόμενους), προς αποφυγή κάθε είδους παρεξηγήσεων ή εμπλοκών σε περιπτώσεις τέτοιας φύσης διαφόρων καταγγελιών, προτείνω την εξής ρητή προσθήκη (με κεφαλαία γραμματοσειρά στο υπάρχον κείμενο του σχεδίου νόμου) και συγκεκριμένα στην παράγραφο 2στ του άρθρου 2 του σχεδίου:
2. Για την εκτέλεση του έργου του, το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε) έχει τις εξής αρμοδιότητες: ………… στ) ΄΄Να εξετάζει κάθε καταγγελία και αίτημα που υποβάλλεται σε αυτό και να παρεμβαίνει άμεσα στους χώρους εργασίας, ΕΦ΄ ΟΣΟΝ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΦΟΡΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ Ή ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΕΧΕΙ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΡΙΤΟΥΣ – ΜΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ΄΄.
Προφανώς και δεν είναι δυνατή η διερεύνηση όλων όσων αναγνωρίζονται σήμερα ως εργατικά ατυχήματα. Επειδή ούτως ή αλλιώς η αυτοψία διαβιβάζεται στην αστυνομία, καλύτερα θα ήταν να ενισχυθεί η διακοπή λειτουργίας και αναστολή δραστηριότητας καθώς και το πρόστιμο παρά όσα προτείνονται.
Να προστεθεί ο έλεγχος στα λατομεία και στα μεταλλεία που αυτή τη στιγμή στο χώρο της υγιεινής και της ασφάλειας βρίσκονται σε τραγική κατάσταση
Παρατηρήσεις επί του άρθρου 2.
1. Η διατύπωση «να ερευνά τα αίτια και τις συνθήκες εργατικών ατυχημάτων» δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση «όλων των εργατικών ατυχημάτων». Αυτό θα συνέβαινε αν η φράση ήταν «να ερευνά τα αίτια και τις συνθήκες των εργατικών ατυχημάτων».
2. Κάντε κάτι για να δηλώνονται οι Επαγγελματικές Ασθένειες.
3. Κάντε κάτι για να αναφέρουν τα Νοσοκομεία της χώρας τα περιστατικά νοσηλείας εργαζομένων – θυμάτων σοβαρών εργατικών ατυχημάτων.
4. Όπως έχει δείξει η εμπειρία μεγάλο ποσοστό των καταγγελιών είναι αβάσιμες, εκ του πονηρού ή έχουν σχέση με διαφορές «αστικού δικαίου» μεταξύ ιδιωτών. Νομίζω ότι οι τηλεφωνικές καταγγελίες (μιλώντας τουλάχιστον γι’ αυτές που δέχονται τα ΚΕΠΕΚ)θα πρέπει να φιλτράρονται.
5. Για τους ελέγχους σχετικά με το κάπνισμα, νομίζω ότι θα πρέπει να γίνονται μόνο από Τεχνικούς & Υγειονομικούς Επιθεωρητές (ΤΕ & ΥΕ) και μόνο στις περιπτώσεις που υπάρχει κίνδυνος για την υγεία των εργαζομένων.
6. Για όσα αναφέρονται στην παράγραφο ιε: όλα σωστά αρκεί σ’ αυτά να συμμετέχουν και Επιθεωρητές εκτός Αθηνών.
7. Επειδή ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα είναι η παράνομη απασχόληση – εισφοροδιαφυγή, προτείνω όπως οι ΤΕ & ΥΕ (αφού βέβαια εκπαιδευτούν κατάλληλα) ελέγχουν ή είναι σε θέση να ελέγχουν και τα θέματα αυτά.
8. Προτείνω την δημιουργία βάσης δεδομένων – κοινής πλατφόρμας για όλες τις Υπηρεσίες ΙΚΑ – ΣΕΠΕ – ΟΑΕΔ κτλ, με τμήμα των στοιχείων του taxis, όπου οι παραπάνω Υπηρεσίες θα έχουν μια βασική εικόνα των επιχειρήσεων (ΑΦΜ, έδρα, υποκαταστήματα, τηλέφωνα, ΣΤΑΚΟΔ δραστηριότητας). Σε κάποια ετήσια δήλωση στην εφορία επίσης να γίνεται δήλωση του μέσου αριθμού εργαζομένων κατά την προηγούμενη χρονιά. Στην πλατφόρμα αυτή οι παραπάνω Υπηρείες θα βάζουν δεδομένα σχετικά με την απασχόληση (Τεχνικός Ασφαλείας, Γιατρός Εργασίας, έλεγχοι, πρόστιμα , κτλ). Περιτό νομίζω να γράψω περισσότερα για τη χρησιμότητα αυτού του εργαλείου.
Σας ευχαριστώ.
Όχι μόνο δεν υπάρχει κανένα όραμα για το πως θα έπρεπε να λειτουργεί η Επιθεώρηση, αλλά ενώ από την μία αμφισβητούν τα προσόντα μας βάζοντας στο παιχνίδι και τους Εμπειρογνώμονες (αλήθεια από ποιόν θα αμοίβονται, πως θα επιλέγονται, τι θα γίνει σε περίπτωση που ο Διευθυντής του πρώην ΚΕΠΕΚ διαφωνεί με την έκθεσή του εμπειρογνώμονα,γνωρίζει κανείς ότι υπάρχουν και οι Ειδικοί Επιθεωρητές, ότι η πολιτεία εφόσον θεωρεί ότι οι Επιθεωρητές δεν είναι πλήρεις πρέπει να τους εκπαιδεύσει μιας και είναι οι μόνοι επαγγελματίες για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, κ.α.), από την άλλη καλούμαστε να καλύψουμε την μη εφαρμογή διατάξεων της νομοθεσίας περί απαγόρευσης του καπνίσματος από άλλες υπηρεσίες που αρνούνται ή δεν θέλουν να την εφαρμόσουν (βλέπε Δημοτική Αστυνομία, Υγειονομικό, Λιμενικές αρχές).
Επίσης δεν καταλαβαίνω ότι παρόλες τις παρεμβάσεις δεν έγινε κατανοητό ότι πρέπει να διερευνόνται τα αίτια ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ.
Σχετικά με τη διερεύνηση των εργατικών ατυχημάτων (παράγρ. 2 ε):
Αν παραμείνει ως έχει η παραπάνω διάταξη, το μόνο που θα επιτευχθεί είναι όλοι οι Τεχνικοί και Υγειονομικοί Επιθεωρητές να ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με τη διερεύνηση των αιτίων εργατικών ατυχημάτων (και επαγγελματικών ασθενειών), να συντάσσουν εκθέσεις αυτοψίας και να παρευρίσκονται διαρκώς στα Δικαστήρια (προσθέτοντας και το χρόνο των πολλών ως γνωστόν αναβολών) για την εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων. Επομένως τελικά εις βάρος ποίου έργου θα λειτουργήσει η κατάσταση αυτή; Προφανώς του ελεγκτικού! Δηλαδή σε βάρος του έργου, που υποτίθεται ότι το εν λόγω Σχέδιο Νόμου θέλει να ενισχύσει.
Υπάρχει λοιπόν ουσιώδης αντίφαση και δεν έχει νόημα λοιπόν να διερευνώνται όλα τα εργατικά ατυχήματα και να συντάσσονται εκθέσεις, ακόμη δηλαδή και για τα μικροατυχήματα. Συμπερασματικά, πρέπει να διερευνώνται και να συντάσσονται εκθέσεις αυτοψίας μόνο για τα σοβαρά και θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα ή και αυτά που υπάρχει παραγγελία Ανακριτικών Αρχών. Τα άλλα όμως, τα μη σοβαρά εργατικά ατυχήματα, θα μπορούσαν να ερευνώνται αποκλειστικά και μόνο ως εσωτερική υπηρεσιακή διαδικασία, με κάθε πρόσφορο τρόπο (όχι κατ΄ ανάγκη αυτοψία, μπορεί και με απλές μόνο περιγραφές), για να καταγραφούν ορισμένα γενικά στοιχεία γι αυτά, τα οποία μπορούν να αξιοποιούνται στατιστικά ή σε επερχόμενους ελέγχους για σχετικές υποδείξεις προς τις επιχειρήσεις, ενώ δεν συντάσσονται, ούτε ζητούνται εκθέσεις αυτοψίας γι΄ αυτά.
Σχετικά με τους ελέγχους της κείμενης νομοθεσίας περί απαγορεύσεως του καπνίσματος (παράγρ. 2 ι):
Είναι αδιανόητο να εμπλέκονται οι υπηρεσίες του Σ.ΕΠ.Ε. μ΄ ένα θέμα που αφορά στην ολότητά του τη Δημόσια Υγεία με την ευρύτερη έννοια και επομένως αρμόδιες για την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας είναι οι υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας και οι αντίστοιχες στις Περιφέρειες ή/και τους Δήμους. Η διάταξη αυτή οδηγεί σε αποπροσανατολισμό του έργου, που πρέπει να επιτελεί το Σ.ΕΠ.Ε., σε φθορά των επιθεωρητών εργασίας, με αύξηση της γραφειοκρατίας που συνεπάγονται οι συγκεκριμένοι έλεγχοι, αλλά και σε ενδεχόμενες εμπλοκές σε αντιπαραθέσεις τρίτων (π.χ. πολίτες – καπνιστές και μη καπνιστές, ιδιοκτήτες σχετικών καταστημάτων κ.α.). Ο ρόλος των επιθεωρητών εργασίας είναι εντελώς διαφορετικός και όχι αστυνόμευσης κοινωνικών συμπεριφορών και συνηθειών, όπως είναι το κάπνισμα και που ήδη έχει δημιουργήσει κοινωνικές πολώσεις και αντιδράσεις.
Είναι λοιπόν εντελώς άτοπο ένα τέτοιο θέμα να τίθεται σ΄ ένα σχέδιο Νόμου για την αναμόρφωση του Σ.ΕΠ.Ε., ως να αποτελεί μείζον συστατικό της ζητούμενης αναμόρφωσης.
Δίχως άλλο, η συγκεκριμένη παράγραφος πρέπει να αφαιρεθεί.
Θεωρώ ότι όταν διατυπώνεται το έργο και οι αρμοδιότητες ενός φορεα λαμβάνεται υπόψη η αποστολή του,το όραμά του και με ποιόν συγκεκριμένο και μετρήσιμο τρόπο θα πετύχει.Στο συγκεκριμένο σχέδιο δεν υπάρχουν καθορισμένοι στόχοι και σκοποί στο ελεγκτικό έργο του επιθεωρητή,δεν έχουν εντοπιστεί τα κρίσιμα για την υπηρεσία θέματα που προκύπτουν από την αξιολόγηση τόσο των εσωτερικών αλλά και των εξωτερικών παραγόντων.Δεν μπορεί λοιπόν ένας επιθεωρητής εργασίας να εμπλέκεται με διάφορα άσχετα πεδία (βλέπε κάπνισμα, έλεγχος ωραρίων γιατρών,διακοπής συμβάσεων τεχνικών και γιατρών κλπ)και ο κύριος ρόλος του που είναι η εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας να περνάει σε δεύτερο στάδιο.Με αυτόν τον τρόπο δεν μιλάμε για αναβάθμιση αλλά για υποβάθμιση του ΣΕΠΕ!!!!!!
Άρθρο2 παρ. 2ε
Υπάρχει ήδη πλήρης τεκμηρίωση για τις προτεινόμενες αλλαγές
(οι αλλαγές επισημαίνονται με ΚΕΦΑΛΑΙΑ)
ε. Να ερευνά τα αίτια και τις συνθήκες εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, να προτείνει μέτρα για την πρόληψή τους, να συντάσσει σχετικές εκθέσεις ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ Ή ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ Ή ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΑΚΡΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ με επισήμανση των παραβάσεων της εργατικής νομοθεσίας που εμπλέκονται σε αυτά και σχετίζονται με την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων και να υποβάλλει μηνυτήρια αναφορά όταν προκύπτουν ευθύνες.
Άρθρο2 παρ. 2ι
Το κάπνισμα αποτελεί πράγματι έναν (από τους πολλούς) επιβλαβή παράγοντα για την υγεία των εργαζομένων αλλά η συγκεκριμένη διάταξη προσπαθεί ολοφάνερα να εξυπηρετήσει την τρέχουσα συγκυρία. Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να αφαιρεθεί ή τουλάχιστον να τροποποιηθεί επικεντρώνοντας μόνο στην υγεία των εργαζομένων και όχι να υπονοεί δράσεις (εκτός στοχοθεσίας του ΣΕΠΕ) ως προς την προστασία της υγείας των τρίτων από το κάπνισμα.
Το μέλλον των ΚΕΠΕΚ:
δεν χρειάζεται να σπαταλάμε φαιά ουσία και να παραθέτουμε σειρά από νόμους και ευρωπαικές οδηγίες για να αποδειχτεί ότι τα 3 παρακάτω άρθρα:
[αρ 17,παρ 11 (εμπειρογνώμονες],σε συνδυασμό με το αρ.2.παρ.2ε (εκθέσεις αυτοψίες για ΟΛΑ τα ατυχημάτα)] και το αρ.29,παρ.6 (ελεγχος ωραριου γιατρών εργασίας και διακοπή παροχης υπηρεσιών γιατρών-τεχνικών, αποκλειστικά και μόνο για το ΩΡΑΡΙΟ!!!!!!)
αποτελούν το ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ, για να αναλάβουν στο μέλλον οι ΙΔΩΤΙΚΕΣ εταιρείες ΕΞΥΠΠ και τα γραφεία έκδοσης πιστοποιητικών, iso9000 και ohsas18000, , το ελεγκτικό έργο του ΣΕΠΕ.
ΤΑ ΚΕΠΕΚ θα μετατραπούν:
1.Σε γραμματειακή υποστήριξη των εξυππ και η δουλεία τους θα είναι να καταχωρούν στατιστικά στοιχεία με 1500 αχρηστους κωδικούς για την περιγραφή του κάθε εργατικού ατυχήματος.
2.Οι υπαλληλοι των ΚΕΠΕΚ Θα παραφυλάνε , κρυμμένοι πισω από θάμνους για να δούνε , εάν πήγε ο γιατρός και ο τεχνικός των εξυππ, στην επιχείρηση και έαν δεν πήγε στην ώρα του θα τον ρουφιανεύουν για να χάσει την δουλειά του
΄Ελεγχος εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου (άρθρο 2 παρ2 πρ.ι): Πρόκειται για μια άστοχη και ατυχή διάταξη που αναγορεύει ένα ζήτημα που αφορά αποκλειστικά τη δημόσια υγεία σε αντικείμενο εργατικού ενδιαφέροντος. Νοθεύει το ρόλο του Επιθεωρητή Εργασίας που είναι κατεξοχήν κοινωνικός και συνίσταται στον έλεγχο εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας, στην εξισορρόπηση των αντιτιθέμενων συμφερόντων των κοινωνικών εταίρων και στην διασφάλιση της εργασιακής ειρήνης, που προβάλλει ιδιαίτερα καθοριστικός για την εμπαίδωση της κοινωνικής ειρήνης εν γένει τη δεδομένη οικονομική και κοινωνική συγκυρία. Μια πολιτεία που θέλει να είναι ευνομούμενη πρέπει να διαθέτει ή να είναι σε θέση ν’ αποκτήσει τους κατάλληλους ελεγκτικούς μηχανισμούς και λειτουργούς για την επιβολή της έννομης τάξης.
Σε κάθε περίπτωση η εισαγόμενη διάταξη παραγνωρίζει το ρόλο που επιφυλάσσουν στον Επιθεωρητή Εργασίας οι κείμενες διατάξεις και η 81 ΔΣΕ, υποβαθμίζοντας αδικαιολόγητα το έργο τους.
Είμαστε διατεθειμένοι να προσφύγουμε στη ΔΟΕ για να διαφυλάξουμε τη βασική αποστολή και το ρόλο του Σ.ΕΠ.Ε.
Αν το ΣΕΠΕ (Οι επιθεωρητές Ασφάλειας και Υγείας δηλαδή) δεν υπερφορτωθούν με την εξέταση και τη διερεύνηση του συνόλου των εργατικών μικροατυχημάτων που δηλώνονται στο Ι.Κ.Α. (πολλά από τα οποία δεν αναφέρονται σε αληθινά γεγονότα αλλά ισχυρίζονται ότι συνέβησαν οι εργαζόμενοι κατά την προσέλευση στην εργασία τους για να εξασφαλίσουν 1-2 ημέρες άδεια)και εάν εκ των πραγμάτων δεν ελαττωθεί ή συρρικνωθεί σημαντικά το ελεγκτικό έργο και οι προγραμματισμένοι έλεγχοι από τους επιθεωρητές, πως θα προκύψει η ανάγκη για τους … εμπειρογνώμονες του άρθρου 17, που θα αναλάβουν τελικά μέρος (υπεργολαβικά κατά κάποιο τρόπο),της δουλειάς των επιθεωρητών. Αχ αυτές οι κακές γλώσσες, τι διαδίδουν!!!
To ίδιο είναι οι τεχνικοί επιθεωρητές από maximum 20 εκθέσεις έρευνας που συντάσσουν το χρόνο ο καθένας στα κεντρικά ΚΕΠΕΚ μέχρι σήμερα και τις αποστέλλουν στη συνέχεια στα αστυνομικά τμήματα(Σημείωση:μόνο για τα σοβαρά και θανατηφόρα ατυχήματα συντάσσονται εκθέσεις μέχρι σήμερα), να χρειάζονται στομέλλον να συντάξουν 300 το χρόνο? Δεν θα προλαβαίνει κανένας να πραγματοποίήσει ελεγκτικό έργο. Ο αριθμός του συνόλου των εργατικών ατυχημάτων που δηλώνονται στο Ι.Κ.Α. (και που το 90% είναι της πλάκας), ανέρχεται σε 30.000 έως 40.000!!! Είπε κανείς τίποτα? Πνιγόμαστε! Φέρτε γρήγορα τους εμπειρογνώμονες να συνδράμουν και να μας σώσουν!
Στο νόμο βέβαια αυτό δεν φαίνεται,είναι καμουφλαρισμένο. Στα προεδρικά διατάγματα και τις υπουργικές αποφάσεις όμως που θα ακολουθήσουν θα φανεί. Τότε όμως θα είναι αργά. Ετσι τουλάχιστον διαδίδεται.
Είναι τραγικό στην παρούσα χρονική συγκυρία, τη στιγμή που κατά γενική ομολογία στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας υπηρετεί ένας μεγάλος αριθμός επιστημόνων με υψηλά προσόντα (απόφοιτοι πολυτεχνείων, πανεπιστημίων με masters και διδακτορικά), η πολιτεία να θέλει να τους χρησιμοποιήσει για να εξετάζουν καταγγελίες να…κυνηγούν και να βάζουν πρόστιμα στα μπάρς και τις καφετέριες επειδή δεν υπάρχουν άλλοι ελεγκτικοί φορείς και υπηρεσίες ή επαρκής αριθμός δημοτικών ή αστυνομικών οργάνων.
Ορθολογικώτατη αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού και πόρων!!! Με βάση τις αρχές του σύγχρονου management!!! Σε ποιά Ευρωπαϊκή χώρα και με μισθούς Επιθεωρητών Εργασίας μεταξύ 20.000-30.000 € το χρόνο θα γινόταν κάτι τέτοιο? Από την άλλη στους νυχτοφύλακες και οδηγούς των ΕΛΠΕ κια του ΟΠΑΠ (τα κοματόσκυλα δηλαδή)που λίγοι από αυτούς έχουν απολυτήριο γυμνασίου, η πολιτεία δίνει μέχρι σήμερα μισθούς πλέον των 100.000 Ευρώ, το χρόνο, σύμφωνα με τα όσα αποκαλύπτουν τα ΜΜΕ τις τελευταίες ημέρες.
Αν αυτό δεν είναι σήψη και ηθική χρεωκοπία τότε τι είναι?
@γιωργος καλπουζος
και όμως, η πρότασή μου να μην εξετάζονται τα εργατικά ατυχήματα με 2-3 ημέρες αναρρωτική άδεια πήρε αρνητική ψηφοφορία.
προφανώς αυτοί κάτι θα ξέρουν παραπάνω…
ΥΓ.: ίσως αγνοώ τον πραγματικό πόνο που κάνει το σπάσιμο του μανικιούρ ή τα παραπατήματα από την 12ποντη γόβα.
Ζητώ ταπεινά Συγνώμη.
Προτείνω όπως:
Αρ. 2, παρ ια, να τροποποιηθεί ως εξής:
ια. Να κυρώνει, να εγκρίνει ή να απορρίπτει τους εσωτερικούς κανονισμούς εργασίας επιχειρήσεων, κατά τις διατάξεις του ν.δ. 3789/1957 (ΦΕΚ Α’ 210), να εγκρίνει ή να απορρίπτει παραπόνα οργανώσεων εργαζομένων ή εργαζομένων με έννομο συμφέρον, κατά διατάξεων κανονισμών εργασίας σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 2 του ν.δ. 3789/1957 και να επεκτείνει την υποχρέωση κύρωσης εσωτερικών κανονισμών σε επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες που απασχολούν προσωπικό ανώτερο των σαράντα (40) ατόμων. Εφέσεις κατά ποινών που επιβάλλονται στους εργαζομένους με βάση τους κανονισμούς εργασίας,εκδικάζονται από την αρμόδια Επιτροπή Εργασίας.
ποιος θεωρει οτι πρεπει να γινονται εκθεσεις για ολα τα εργατικα ατυχηματα? Σε ποια χωρα του κοσμου οι επιθεωρησεις απασχολουνται με τα παραπατηματα και τα κοψιματα κατά την κοπη μαρουλιου στα σουπερ μαρκετ? Ποια είναι η ωφελεια απο τη σύνταξη εκθέσεων για ολα τα ατυχηματα?
Με τον ιδιο τροπο που η αστυνομια η οι εισαγγελίες έχουν καταστει ανενεργες (απασχολουμενες με το ελασσον αντί με τα οντως σοβαρα ζητηματα) έτσι και οι επιθεωρησεις θα μετατραπουν σε μια ακομα πηγη παραγωγης περιττης σκουπιδο-γραφειοκρατίας. Οι δε επιθεωρητες θα καταληξουν ενας σωρός αποβλακωμενων που θα καταστρεφουν τα φαια τους κυτταρα συντασοντας σκουπιδοχαρτα που δεν θα εχουν την παραμικρη ωφελεια για κανεναν. Και αναρωτιομαστε μετα γιατι σοβαρες υποθεσεις καταληγουν να εκδικαζονται 10 χρονια μετα ή και ποτε? Εμ, αν οι επιθεωρητες, η αστυνομια και οι εισαγγελεις απασχολουνται με το καθε γλιστρυμα που να μεινει χρονος για κατι αλλο?
Η προταση μου ειναι να αντικατασταθουν αυτοι που παραγουν τέτοιους νομους αν οχι απο επιθεωρητες εργασιας τουλαχιστον απο περιπτεραδες, σκουπιδιαρηδες, ταξιτζηδες, ανθρωπους της λαικης αγορας κλπ. Ανθρωπους που ενδεχομενως θα διαθετουν τον κοινό νου, καλυτερη επαφη με την πραγματικοτητα και φυσικα τη διακριτικη ικανοτητα να μπορουν να αντιληφθουν τη διαφορα ενος σοβαρου απο ενα μη σοβαρο ατυχημα!
Θεωρώ (βλ. σχόλιό μου στο άρθρο 1)ότι πρέπει να προταχθούν οι ρητοί ΣΚΟΠΟΙ και ΣΤΟΧΟΙ του ΣΕΠΕ. Αξιωματικά πρέπει να διασφαλίζονται οι όροι ανεξαρτησίας, αξιοπιστίας, ομοιογένειας, συντονισμού και σχεδιασμού (με απολογισμό)του ΣΕΠΕ, με (επ)ανάδειξη των προληπτικών δράσεων. Ο ρόλος των Επιθεωρητών πρέπει να είναι σαφής και καθαρός (βλ. 81 ΔΣΕ), με θέσπιση προτεραιοτήτων και ιεράρχηση καθηκόντων, ώστε να διασφαλίζεται το περιεχόμενο (με μετρήσιμα αποτελέσματα) των απαιτητών δράσεών τους με επιμέλεια, επαγγελματικότητα, πιστότητα, αντικειμενικότητα και νομιμότητα (βλ. Επιθεώρηση Εργατικού Δικαίου, σελ. 976, 979/2006). Η διάχυση των καθηκόντων (επανάληψη του Ν. 2639/1998) προς γραφειοκρατικές αγκυρώσεις, η εισαγωγή οριακής νομιμότητας πρακτικών (να μαγνητοσκοπεί…, μέσον 2.δ), οι γενικές διατυπώσεις (να ερευνά τα εργατικά ατυχήματα…, 2.ε. Να προστεθεί σαφής διατύπωση ότι ερευνώνται όλα αλλά συντάσσονται Εκθέσεις για τα σοβαρά και θανατηφόρα ΕΑ ή γιαυτά που υπάρχει παραγγελία Ανακριτικών Αρχών), τα εμβόλιμα τρίτα θέματα (πχ. έλεγχος καπίσματος…, 2.ι. Πέραν της συγκυρίας δεν συνδέεται άμεσα με τις ελεγκτικές προτεραιότητες ενός Κλιμακίου δυο Επιστημόνων Επιθεωρητών, ίσως μόνον ως 31η παρατήρηση σε βιομηχανική εγκατάσταση),κ.λπ., δίνουν την αίσθηση μιάς υποβάθμισης και νόθευσης του ρόλου των Επιθεωρητών.
Το ΣΕΠΕ πρέπει να ασχολείται ΜΟΝΟ με τα σοβαρά και θανατηφόρα ατυχήματα.
Δεν είναι δυνατό να ασχολείται με ατυχήματα με 2-3 μέρες αναρρωτικής άδειας.
Πρέπει να μπει ένα ΟΡΙΟ.
Επίσης, πρέπει να ασχολείται ΜΟΝΟ για την ασφάλεια των εργαζομένων και ΟΧΙ τρίτων (π.χ οικοδομές)
Και σαφώς δεν έχει καμιά αρμοδιότητα με τον αντικαπνιστικό νόμο.
Το κάπνισμα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το ρόλο του επιθ/τή εργασίας, μας υποβαθμίζει και συγχέει το ρόλο μας στον πολίτη.Δηλ. σε μία καφετέρια δύο επιθ/τές τι θα κάνουν θα ελέγχουν για ανασφάλιστους, ρεπό και παράλληλα θα γράφουνε και τον κόσμο που πίνει καφέ????????
H υποβάθμιση του ΣΕΠΕ συνεχίζεται με την νέα δικαιοδοσία του να ελέγχει τον αντικαπνιστικό νομο. Αντι να ασχολείται με σοβαρές καταγγελίες θα «κυνηγαει» ενθεν και ενθεν τους αντιπάλους τους τσιγάρου.
Το ΣΕΠΕ πρέπει να γίνει καθαρά ελεγκτικός μηχανισμός και μάλιστα «ειδικός προανακριτικός».
Δε μπορεί οι εισαγγελείς να γίνουν εργατολόγοι και να ελέγχουν ποιά ΣΣΕ είναι εφαρμοστέα και αν εφαρμόζεται.
Επιπρόσθετα πρέπει να διαχωριστεί το ζήτημα της τήρησης, ενημέρωσης κλπ αρχείου εργασιακών σχέσεων [προγράμματα εργασίας και ετήσιες καταστάσεις] με ενοποίηση του αρχείου ΙΚΑ-ΣΕΠΕ-ΟΑΕΔ και τη δημιουργία ενός Κέντρου Εξυπηρέτησης Εργοδοτών και Εργαζομένων, στα πρότυπα των ΚΕΠ, ώστε σε ένα μέρος, μία φορά ο εργοδότης να υποβάλει συμβάσεις εργασίας, μία κατάσταση και βεβαίως τα προγράμματα εργασίας.
Ο φορέας αυτός θα πρέπει να ελέγχει ώστε η βάση δεδομένων του να είναι πλήρης από τυπική άποψη. Ο ελεγκτικός μηχανισμός θα ελέγχει αν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα.
Σε δουλειά να βρίσκεστε και να βολεύετε ημετέρους…
Για παράδειγμα, δηλητηρίαση από χημικά που μπορεί να πάθει δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος παράνομα κρατήθηκε σε μέρα διαδήλωσης με επεισόδια σε κεντρική υπηρεσία κάποιου υπουργείου, ενώ ο ΣΕΠΑ δεν επεμβαίνει για δημοσίους υπαλλήλους….
Υπάλληλος της ΤτΕ, που παθαίνει ατύχημα από μηχανή που πέφτει πάνω του ενώ είναι πεζός σε διάβαση, ακριβώς κάτω από την υπηρεσία του, μόνο και μόνο για να «χτυπήσει κάρτα» και αντί ο φορέας απασχόλησης να αποζημιώσει τον υπάλληλο ως έχων την ευθύνη του εργατικού ατυχήματος και να διεκδικήσει τα λεφτά από την ασφάλεια του οδηγού της μηχανής, μαζί με το κόστος του από την απώλεια του έργου του υπαλλήλου που έμεινε εκτός εργασίας για 7 εβδομάδες με σπασμένα τα πλευρά του, αφήνει την ασφλιστική εταιρεία να αλωνίζει…..
Ποιος άραγε διαπλέκεται με όλα αυτά και πως αποτιμάται η βλάβη για τον έλληνα φορολογούμενο? Φυσικά κανένα κόστος δεν υφίσταται για τους κυβερνώντες, οι οποίοι απλώς απασχολούνται, χωρίς κανάνα αποτέλεσμα και με κανένα όφελος για το δημόσιο συμφέρον….
Θα πρέπει να γίνει ψηφιακή καταχώρηση όλων των εργαζομένων, και καταχώρησή τους σε κάθε ΑΦΜ όπου εργάζονται. Και οι ελεγκτές να είναι εφοδιασμένοι με ένα laptop, έτσι ώστε να μπορούν εύκολα να ανακαλύπτουν την αδήλωτη εργασία.
Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ερμηνευτή αλλά και εφαρμοστή των νόμων είναι το ότι,σχεδόν πάντα τα τελευταία χρόνια χάνεται μέσα στην πολυλογία του κειμένου των νόμων που ψηφίζονται,αλλά και την,εν πολλοις, αοριστολογία των διατάξεων τους ή ακόμη και μιας διάταξης του.
Νομίζω ότι με πολύ λιγότερα λόγια περισσότερο περιεκτικά και όχι τόσο πολύ περιπτωσιολογικά θα μπορούσαν να περιγραφούν οι αρμοδιότητες του ΣΕΠΕ.
Λυπούμαι αλλά παρατηρείται, σχεδόν σε όλους τους νόμους, η αδυναμία αυτών που συντάσουν τα προσχέδια τους, να πουν αυτό που θέλουν να πούν με λίγα λόγια.
Δυστυχώς αυτό δείχνει μη ύπαρξη γνώσεων.
Σύμπτωμα αυτής της κατάστασης είναι και η αντιγραφή σχεδόν πάντα, παλαιότερων κειμένων νόμων αλλά και η υπέρβαση βασικών αρχών του δικαίου από τους συντάκτες.
Η συγκεκριμένη διάταξη επιβεβαιώνει αυτή τη θέση.
Υπάρχει μεγάλη δυσκολία σ΄αυτήν την περίπτωση να γίνει χρήσιμη διαβούλευση.
«Να ελέγχει στο πλαίσιο άσκησης των αρμοδιοτήτων του και την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας περί απαγορεύσεως του καπνίσματος και να επιβάλλει στις επιχειρήσεις τις προβλεπόμενες κυρώσεις, σε περίπτωση παραβιάσεώς της»…με ποιόν τρόπο συνάδει ο έλεγχος του καπνίσματος με τον έλεγχο τήρησης της εργατικής νομοθεσίας και πώς νοείται η αναβάθμιση του ΣΕΠΕ?
Πώς η υπηρεσία ενημερώνεται για τα κατασκευαστικά-οικοδομικά έργα και για την έναρξη των εργασιών τους στην περιοχή της δικαιοδοσίας της(θα πρέπει να υπάρχει-τηρείται βάση δεδομένων με τα έργα που ξεκίνησαν και είναι σε εξέλιξη και ο πιθανός χρόνος ολοκλήρωσης); Αυτό προκύπτει μόνο από τις δηλώσεις των ιδιοκτητών ή των επιβλεπόντων; Αυτές γίνονται και πώς αυτό διασταυρώνεται;
Ήτοι:
1. Έργα με πολεοδομική άδεια
2. Ανακαινίσεις,διαρρυθμίσεις,ελαιοχρωματισμοί κλπ με άδεια μικρής κλίμακας ή εργασίες του άρθρου 22 του ΓΟΚ(χωρίς σκαλωσιά)που δεν εκδίδεται καν οικοδομική άδεια και γίνονται χωρίς καμμία σύμβαση ή με αυτεπιστασία από τον ιδιοκτήτη.
Θα πρέπει να υπάρχει ενημέρωση και αρ. πρωτ. της Υπηρεσίας για να ξεκινήσουν οι όποιες εργασίες.
Ο αριθμός θα πρέπει να είναι ανηρτημένος σε εμφανές σημείο, και να γίνονται έλεγχοι από κλιμάκια είτε απροειδοποίητα είτε προγραμματισμένα.Δύο τουλάχιστον ή τρείς επιθεωρήσεις ανά έργο. Τουλάχιστον μία στο τέλος για το κλείσιμο ή μετά από προσωρινή παύση εργασιών πχ γιατί μπορεί να έχει ολοκληρωθεί η φάση κατασκευής του μεγαλύτερου τμήματος του έργου και απομένει ο περιβάλλων χώρος, ή το υπόγειο.
Τί γίνεται με την τήρηση βιβλίου εργαζομένων στην οικοδομή;
ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΘ/ΣΗ ΣΕΠΕ:
Εκτός από τις αναφορές και αξιολογήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής slic για τις διάφορες χώρες της ΕΕ που υπάρχουν στον ιστότοπο http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=153&langId=en&intPageId=685,
η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, (International Labour Organization), που είναι ένας αυτόνομος διεθνής διακρατικός οργανισμός , δεν αναφέρει πουθενά ότι πρέπει να γίνονται εκθέσεις αυτοψίας για όλα τα εργατικά ατυχήματα. Σημειώτεον, ότι οι οδηγίες που έχει δώσει ο ILO αφορούν μόνο την δομή της έκθεσης αυτοψίας (περιγραφή ατυχήματος, φωτογραφίες, μαρτυρικές καταθέσεις, δέντρο αιτιών εργατικού ατυχήματος, λίστα παραβάσεων εργατικής νομοθεσίας κλπ).
Είναι προφανές , ότι σε περίπτωση που γίνει υποχρεωτική η σύνταξη εκθέσεων για όλα τα εργατικά ατυχήματα, δεν θα μπορεί να υλοποιηθεί σε καμία περίπτωση ούτε ο προγραμματισμός των προληπτικών ελέγχων του ΣΕΠΕ (π.χ οι περισσότεροι προγραμματισμένοι έλεγχοι που αφορούν την ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΘ/ΣΗ, διενεργούνται σε επιχ/σεις υψηλής επικινδυνότητας) ούτε και ο προγραμματισμός των λοιπών δράσεων του ΣΕΠΕ (π.χ πανευρωπαϊκές εκστρατείες ελέγχων σε συγκεκριμένους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας)
Η περίπτωση ι στην παράγραφο 2 πρέπει να διαγραφεί ή τουλάχιστον να μην αφορά τους Κοινωνικούς Επιθεωρητές.Δεν είναι δυνατόν ο Κοινωνικός Επιθεωρητής να ελέγχει θέματα ασφάλειας και υγιεινής καθώς δεν έχει και την γνώση να εκτιμήσει τον βαθμό κινδύνου.Επιπλέον μια τέτοια διάταξη πολύ πιθανόν να φέρει σε σύγκρουση τον Επιθεωρητή τον πελάτη και τον επιχειρηματία και ως συνέπεια την απομάκρυνση του Επιθεωρητή από τον κύριο στόχο του που είναι η εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και η εργασιακή ειρήνη
αρ. 2, παρ ε, να τροποποιηθεί ως εξής :
«Να ερευνά τα αίτια και τις συνθήκες των εργατικών ατυχημάτων και να συντάσσει εκθέσεις αυτοψίας (που ισοδυναμούν με μηνυτήριες αναφορές) για τα ΣΟΒΑΡΆ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΗΦΌΡΑ ατυχήματα, οι οποίες θα προωθούνται στις κατά τόπους αρμόδιες εισαγγελικές αρχές για την άσκηση ποινικών διώξεων στους υπαίτιους των σοβαρών και θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων »
Σημείωση:
παραθέτω το παρακάτω κείμενο από την αναφορά της ευρωπαϊκής επιτροπής αξιολόγησης της Ελλάδας (η αξιολόγηση έγινε το 2006), που αναφέρεται στις ποινικές κυρώσεις στο ΣΕΠΕ, και κυρίως στις εκθέσεις αυτοψίας των θανατηφόρων κ σοβαρών εργατικών ατυχημάτων
Η επιτροπή πουθενά δεν λέει ότι πρέπει να κάνουμε εκθέσεις αυτοψίας για όλα τα αναγγελθέντα ατυχήματα και μάλιστα τονίζει ότι είναι αρνητικό σημείο , το γεγονός ότι δεν λαμβάνουμε σχεδόν ποτέ την δικαστική απόφαση κατόπιν των εκθέσεων που υποβάλλουμε στις εισαγγελίες, κάτι το οποίο τόνισαν ΚΑΙ όλοι οι
ενεργοί επιθ/τες στις συζητήσεις που είχαν με στελέχη της ευρωπαϊκής επιτροπής, γι’ αυτό και καταγράφηκε ως αρνητικό σημείο.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ (σελ 24, της αναφοράς της επιτροπής αξιολόγησης SLIC)
«Court Action – is normally resorted to where serious contraventions of OSH regulations are observed (e.g. fatal accidents, total disregard of enforcement orders), as well as obstruction or violence on inspectors.Where such cases are encountered, the inspector concerned draws up a report which is forwarded to his / her superior, who in turn decides upon the merits of this case and forwards the necessary documentation to the Public Prosecutor,who ultimately decides in favour or not of initiating a formal legal action. In the
absolute majority of cases, an action is taken by the Public Prosecutor, and only those cases which, in the opinion of the Public Prosecutor do not have sufficient grounds to secure a conviction, are not appointed in Court (e.g. insufficient evidence).
Upon appointment of the case, the necessary witnesses are called in to testify including the labour inspector involved in this case. However, the outcome of such cases is rarely relayed to the LIs by the Prosecutors’ Office and as a result statistics on successful convictions are largely not available.»