Άρθρο 21
Επέκταση απαγορεύσεων σε δανειστές και τρίτους
1. Μετά το άρθρο 9 του ν. 3758/2009 (ΦΕΚ 68 A’) προστίθενται τα ακόλουθα άρθρα:
«Άρθρο 9Α
Απαγόρευση ενημέρωσης
1. Σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δεν είναι δανειστές ή σε εταιρεία που δεν εμπίπτει στην περίπτωση 3 του άρθρου 3 απαγορεύεται η κατ’ επάγγελμα ενημέρωση οφειλετών και γενικά κάθε όχληση αυτών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις. Οι διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1 και 4 και 5 του παρόντος νόμου ισχύουν και για τους δανειστές.
2. Όταν η ενημέρωση έχει ανατεθεί σε Εταιρεία, οι χρονικοί και ποσοτικοί περιορισμοί εφαρμόζονται αθροιστικά για τον δανειστή και την εταιρεία.
3. Μετά την έναρξη δικαστικών πράξεων, της αναγκαστικής εκτέλεσης ή και κατά τις προπαρασκευαστικές ενέργειες αυτών των διαδικασιών ενώπιον των δικαστηρίων απαγορεύεται η κατ’ επάγγελμα ενημέρωση του οφειλέτη. Για τους δανειστές εφαρμόζεται το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1.
Άρθρο 9Β
Επικοινωνία δικηγόρων με οφειλέτες
1. Ο πληρεξούσιος δικηγόρος του δανειστή μπορεί να επικοινωνεί με τον οφειλέτη με σκοπό την επιδίωξη εξώδικου ή δικαστικού συμβιβασμού και να προτείνει διακανονισμό πληρωμής σε οποιοδήποτε στάδιο. Ο δικηγόρος έχει υποχρέωση να ανακοινώνει το όνομά του, τα στοιχεία επικοινωνίας με αυτόν, τα στοιχεία του δανειστή και το ύψος της οφειλής. Εφόσον ο οφειλέτης έχει ορίσει δικηγόρο ή άλλο εκπρόσωπό του ο δικηγόρος του δανειστή οφείλει να επικοινωνεί με αυτόν. Κατά την επιδίωξη αυτή απαγορεύεται η επικοινωνία από πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό του δικηγόρου και δεν είναι δικηγόρος ή ασκούμενος δικηγόρος. Ο δικηγόρος έχει υποχρέωση να απέχει από περαιτέρω επικοινωνία με τον οφειλέτη αν αυτός δηλώνει απροθυμία γι’ αυτήν.
2. Ο δικηγόρος δεν επιτρέπεται να ασκεί άμεση ή έμμεση πίεση, ψυχολογική ή μη, προς τον οφειλέτη, να απευθύνεται σε αυτόν με περιφρονητικό τρόπο ή να τον εκφοβίζει, να ενεργεί με δόλιο τρόπο, να προκαλεί στον οφειλέτη απώλεια δικαιωμάτων ή επιπλέον επιβαρύνσεις. Το άρθρο 5 περ. 1 έως 21 εφαρμόζεται αναλογικώς.
3. Κατά τις δικαστικές ή εξωδικαστικές ενέργειες είσπραξης της απαίτησης ο δικηγόρος οφείλει να συμμορφώνεται προς τις επιταγές σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και να κατανοεί τη δύσκολη θέση του οφειλέτη. Απαγορεύεται να παρευρίσκεται στις πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, εκτός αν λόγοι ανωτέρας βίας το επιβάλλουν ή αν έχει λάβει σχετική άδεια από τον οικείο δικηγορικό σύλλογο.
4. Οι υπάλληλοι του άρθρου 11 υποχρεούνται για κάθε παράβαση του παρόντος νόμου από δικηγόρο να προβαίνουν σε αναφορά προς τον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο, προκειμένου να τηρηθούν οι οικείες διατάξεις».
Άρθρο 21
Το άρθρο 21 βρίσκεται σε πολύ σωστή κατεύθυνση και ενισχύει ουσιαστικά την προστασία του οφειλέτη σε σχέση με τον υπό τροποποίηση νόμο. Ειδικότερα:
1) Με το α. 9Α παρ. 1 εδ. β θεσπίζεται υποχρέωση και των δανειστών, που στην πλειοψηφία τους είναι πιστωτικά ιδρύματα, να τηρούν τις διατάξεις των άρθρων 4 παρ.1 και 4 και 5 του υφιστάμενου νόμου. Είναι γεγονός ότι μια σημαντική παράλειψη του ισχύοντα νόμου είναι η μη υπαγωγή των πιστωτικών ιδρυμάτων στους κανόνες και τις αρχές που διέπουν την επικοινωνία των Εταιριών ενημέρωσης με τους οφειλέτες. Έχει παρατηρηθεί ότι τα πιστωτικά ιδρύματα οχλούν τηλεφωνικά τους οφειλέτες με συχνότητα μεγαλύτερη από μια φορά ανά ημέρα ασκώντας έντονη ψυχολογική πίεση στους τελευταίους, και αυτό επειδή δε δεσμεύονταν από το νόμο.
2) Από το συνδυασμό των διατάξεων του α. 9Α παρ. 1 εδ. 1 και του α. 9Β συνάγεται ότι ο πληρεξούσιος δικηγόρος του δανειστή έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί με τον οφειλέτη μόνο με σκοπό την επίτευξη εξώδικου ή δικαστικού συμβιβασμού. Ο περιορισμός αυτός αφενός προστατεύει τον οφειλέτη από την παράλληλη όχληση του τόσο από Εταιρίες ενημέρωσης όσο και από δικηγορικά γραφεία και αφετέρου, σε συνδυασμό με όλους τους κανόνες που θέτει το α. 9Β, απαγορεύει στους δικηγόρους να ακολουθούν πρακτικές που δε συνάδουν με το δικηγορικό λειτούργημα.
3) Σημαντική, επίσης, καινοτομία του νομοσχεδίου είναι η κατ’ επάγγελμα ενημέρωση μετά την έναρξη δικαστικών ή εκτελεστικών πράξεων.
Να καταργηθούν, ΕΛΕΟΣ!
Ποιές νοούνται ως προπαρασκευαστικές ενέργειες;
To 9Β όχι μόνο δεν πρέπει να καταργηθεί αλλά να αυτηροποιηθεί. τα τελευταία έτη, πολλά δικηγορικά γραφεία και εταιρίες έχουν υποκαταστήσει τις εισπρακτικές, ευτελίζοντας το δικηγορικό λειτούργημα ενεργώντας ως δοσατζήσες, όπως εύστοχα επεσήμανε ο συνάδελφος. Κανένας δικογορικός σύλλογος δεν τόλμησε να αντιμετωπίσει το φαινόμενο και προφανώς κανένας Κώδικας Δεοντολογίας δεν αρκεί για κάθαρση του χώρου. Προσωπικά ντρέπομαι που συνάδελφοί μου αντί να ασχολούνται με την ουσιαστική δικηγορία, καταντούν εισπράκτορες των τραπεζών που απειλούν και εξευτελίζουν ανθρώπους κατ΄ επάγγελμα. Προτείνω να ισχύσουν οι ίδιες κυρώσεις του α. 22 για τις εταιρίες και για τους δικηγόρους, μέσω ελεγκτικών διαδικασιών στις οποίες θα συμμετέχουν και οι δικηγορικοί σύλλογοι.
Προτείνω την κατάργηση του 9Β. Ο κάθε Δικηγόρος γνωρίζει πλήρως τον τρόπο που θα διενεργήσει την όχληση. Φοβάμαι πως η διάταξη, αν παραμείνει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί καταχρηστικά από άτομα που μπορεί να υποδύονται (να παριστάνουν) τους δικηγόρους.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΩΣ ΑΝΩ.
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΜΗΝ ΜΑΣ ΔΙΑΣΥΡΕΤΕ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΓΥΡΟ ΜΑΣ. ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
να διασφαλιζεται πως εκεινος που καλει ειναι οντως δικηγορος.να μην χρησιμοποιεουνται νομικα τεχνασματα η οροι που μπερδευουν τον οφειλετη να γινεται παραλληλα και γραπτη ενημερωση.
θα ήθελα να παρατηρήσω ότι ο Κώδικας Δεοντολογίας δεν είναι δεσμευτικός ως νόμος αλλά soft law και δε δεσμεύει ούτε τη διοίκηση ούτε τα πολιτικά δικαστήρια. αντιθέτως μια τέτοια διάταξη χρειάζεται καθώς απαξιώνεται το επάγγελμα με τόσα δικηγορικά γραφεία που δεν είναι δικηγόροι αλλά… δοσατζίδες και εισπράκτορες. πρέπει να μπει μια τάξη στον κλάδο.
το άρθρο 9β στο άρθρο 21 είναι περιττο, γιατί όλα προβλέπονται στον Κώδικα Περι Δικηγόρων και στα σχετικά με την δεοντολογία του επαγγέλματός τους – προβλήματα θα δημιουργήσει
όμως οι ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ είναι θεσμικά απαράδεκτες. ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΤΕ ! ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟ ΑΝ …ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ… ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΗΡΕΥΤΕΣ ΘΥΜΑΤΩΝ … ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ Ή ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ (ΘΕΜΙΤΟ Ή ΑΘΕΜΙΤΟ) ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΙΣΠΡΑΞΗ .
ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΘΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ … ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ…
ΤΟΛΜΗΣΤΕ Κ.Κ. ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΣΩΣΤΟ : ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΨΕΤΕ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΕΤΟΙΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ …
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΕΔΩ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ:
ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΕΚΧΩΡΗΣΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ -ΕΔΡΕΥΣΟΥΣΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ – ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΛΠ. – ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ ΜΕ ΡΗΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΝΟΜΟΥ ΑΥΤΗ Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, Η ΟΠΟΙΑ ΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ Λ.Χ. ΜΙΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΚΛΠ.
Το άρθρο 9Β είναι πολλαπλώς απαράδεκτο 1ον) Είναι ανεπίτρεπτο σε νόμο περί Εταιρειών Ενημερώσεως να περιλαμβάνονται διατάξεις που αφορούν το Δικηγορικό Επάγγελμα. Η εξομοίωση αυτή δημιουργεί την πεποίθηση στον οφειλέτη ότι Δικηγόροι και Εταιρείες ενημερώσεως είναι το ίδιο πράγμα 2ον) Όπως επισημαίνει ο κ. Μίχος οι δικηγόροι δεσμεύονται από τον Κώδικα Δεοντολογίας και σας βεβαιώ ότι ο έλεγχος των Συλλόγων είναι πολύ πιό αποτελεσματικός και εξειδικευμένος. Θα ισχύουν και τα δύο; Τότε δημιουργείται θέμα άνισης μεταχείρισης – αντισυνταγματικότητας 3ον) Η είσπραξη των απαιτήσεων είναι απολύτως νομική διαδικασία και η ειδοποίηση των οφειλετών αποτελεί υποχρέωση των Δικηγόρων στα πλαίσια του άρθρου 37 του Κώδικα Δεοντολογίας για την αποφυγή μείωση των δαπανών 4ον) Το άρθρο 38 του Κώδικα Δεοντολογίας επιβάλλει την ενημέρωση του αντιδίκου με με ιδιαίτερο τρόπο. Μάλιστα προς αποφυγή παρανοήσεων οι δικηγόροι αποφεύγουμε να συζητάμε οι ίδιοι εκτός αν υπάρχει δικηγόρος του οφειλέτη οπότε συζητάει μόνο δικηγόρος όπως επιβάλλει και ο Κώδικας Δεοντολογίας 5ον) Όσον αφορά τα μέλη της γραμματείας τα οποία ενημερώνουν οφειλέτες είναι παράλογο να αποκλείονται και να ανατίθενται μόνο σε Δικηγόρους ή Ασκουμένους Δικηγόρους τα καθήκοντα αυτά. Αλλωστε κανένα σοβαρό Δικηγορικό Γραφείο δεν χρησιμοποιεί «τηλεφωνήτριες» για την εργασία αυτή αλλά έμπειρα στελέχη γραμματείας. Προσωπικώς αρνούμαι ότι είναι δυνατόν συνάδελφος (και ασκούμενος) να υποχρεωθεί να εκτελεί χρέη γραμματέως. Είναι αντίθετο προς τον Κώδικα Δεοντολογίας. 5ον) Θεωρώ αδιανόητο να ρυθμίζεται με νόμο η οργάνωση των Δικηγορικών Γραφείων καινα παρακάμπτεται το Ν.Π.Δ.Δ. «Δικηγορικός Σύλλογος» Είναι προφανές ότι ο συντάκτης της διατάξεως αυτής αγνοεί εντελώς τον τρόπο λειτουργίας των Δικηγορικών Γραφείων αλλά και του Δικηγορικού Συλλόγου (τουλάχιστον κατ’ ουσίαν)
Το άρθρο 9Β στο άρθρο 21 περιττεύει, καθώς τα σχετικά προβλέπονται ήδη από το άρθρο 38 του Κώδικα Δεοντολογίας του Δικηγορικού Λειτουργήματος, δημιουργεί δε και διάφορες αποδεικτικές δυσχέρειες που θα δημιουργήσουν προβλήματα στους Δικηγόρους που ενεργούν στο πλαίσιο της εντολής τους.