Άρθρο 20
Καταγραφή των επικοινωνιών και οχλήσεων
1. Στο τέλος του άρθρου 6 του ν. 3758/2009 (ΦΕΚ 68 A’) προστίθενται παράγραφοι 7 και 8 που έχουν ως ακολούθως:
«7. Οι Εταιρείες τηρούν ηλεκτρονικό αρχείο στο οποίο καταγράφονται όλες οι τηλεφωνικές επικοινωνίες προς τον οφειλέτη, και ειδικότερα η ημερομηνία, η ώρα, η οφειλή για την οποία έγινε η επικοινωνία και τυχόν δήλωση του οφειλέτη για άρνηση περαιτέρω επικοινωνίας. Τα στοιχεία αυτά καταστρέφονται μετά την πάροδο έξι μηνών από την τελευταία επικοινωνία. Τα ανωτέρω στοιχεία απαγορεύονται να χρησιμοποιηθούν για οποιονδήποτε σκοπό πέραν του ελέγχου της εκτέλεσης της σύμβασης από τον δανειστή ή της τήρησης των διατάξεων του παρόντος νόμου. Οι Εταιρίες οφείλουν να παρέχουν, μετά από αίτηση του οφειλέτη ή, εφόσον έχει υποβληθεί σχετική καταγγελία, της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, εντός δέκα ημερών και χωρίς επιβάρυνση αντίγραφο με τα στοιχεία των τηλεφωνικών επικοινωνιών που προέβησαν προς τον συγκεκριμένο οφειλέτη.
8. Οι εταιρείες παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών οφείλουν να χορηγούν χωρίς επιβάρυνση στον οφειλέτη ή, μετά από καταγγελία και αίτημα του οφειλέτη, στον Γενικό Γραμματέα Καταναλωτή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, και εντός δέκα ημερών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, κατάσταση με τα συνδετικά δεδομένα συγκεκριμένων τηλεφωνικών παροχών προκειμένου να ελεγχθεί καταγγελία για παραβίαση των διατάξεων του παρόντος νόμου καθώς και τα στοιχεία του κατόχου της τηλεφωνικής παροχής από την οποία πραγματοποιήθηκε η επικοινωνία με τον οφειλέτη».
2. Στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 7 του ν. 3758/2009 (ΦΕΚ 68 A’) προστίθεται εδάφιο που έχει ως ακολούθως:
«Αν η Εταιρεία κατά τη λειτουργία της παύσει να πληροί τις προϋποθέσεις εγγραφής στο Μητρώο, ο Υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας με αιτιολογημένη απόφαση του διατάσσει τη διαγραφή της από το Μητρώο».
3. Η παράγραφος 3 του άρθρου 8 του ν. 3758/2009 (ΦΕΚ 68 A’) αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«3. Υπό τις προϋποθέσεις που ορίζει ο Ν. 2472/1997, οι Εταιρείες καταγράφουν υποχρεωτικώς το περιεχόμενο κάθε τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον οφειλέτη. Το περιεχόμενο της καταγραφής δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί σε βάρος του οφειλέτη, δικαστικώς ή εξωδίκως, και διατηρείται από τις Εταιρείες υποχρεωτικώς για τρεις μήνες. Με την πάροδο των τριών μηνών η καταγραφή καταστρέφεται εκτός αν αιτηθεί τη διατήρησή της ο οφειλέτης ή μετά από καταγγελία αυτού η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Κατά την έναρξη της επικοινωνίας ενημερώνεται ο οφειλέτης για την καταγραφή της συνομιλίας, τη χρονική διατήρησή της και ότι η καταγραφή γίνεται για τη διασφάλιση των δικών του δικαιωμάτων και μόνο. Υπεύθυνος επεξεργασίας του σχετικού αρχείου είναι ο δανειστής, ο οποίος μπορεί να αναθέτει την τήρησή του στην Εταιρεία. Η διατήρηση της καταγραφής επιτρέπεται και όταν οι Εταιρείες προβαίνουν, στο πλαίσιο ανάθεσης από τους δανειστές, σε ρύθμιση ή διακανονισμό οφειλής, μετά από ενημέρωσή του, για το σκοπό παροχής αποδεικτικών στοιχείων της πραγματοποιηθείσας εμπορικής συναλλαγής. Στην περίπτωση αυτή οι Εταιρείες υποχρεούνται να κοινοποιούν εντός δέκα ημερών στον οφειλέτη πρακτικό του διακανονισμού. Δεν επιτρέπεται η κατά τον παραπάνω τρόπο σύναψη ρύθμισης ή διακανονισμού που επιδεινώνει τη θέση του οφειλέτη ή δεν μπορεί προδήλως να τηρηθεί με βάση τα εισοδήματα και τις δυνατότητες του οφειλέτη. Η επικοινωνία με τον οφειλέτη και ο διακανονισμός με αυτόν δεν οδηγούν σε αναγνώριση της οφειλής εκ μέρους του οφειλέτη. Οι Εταιρείες υποχρεούται να χορηγούν ηλεκτρονικά αντίγραφα των καταγεγραμμένων επικοινωνιών με τους οφειλέτες στην Γενική Γραμματεία Καταναλωτή στο πλαίσιο του ελέγχου σχετικών καταγγελιών μέσα σε δέκα ημέρες από τότε που θα τους ζητηθεί».
4. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 9 του ν. 3758/2009 (ΦΕΚ 68 A’) αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Απαγορεύεται η εκχώρηση απαιτήσεων του δανειστή στις Εταιρείες, σε δικηγόρους και δικηγορικές εταιρείες. Σε περίπτωση εκχώρησης απαίτησης Δανειστών προς τρίτους ο εκδοχέας που δεν έχει έδρα στην ελληνική επικράτεια οφείλει να ορίσει αντίκλητο σε αυτή κατά το άρθρο 142 Κ
Άρθρο 20
Ιδιαίτερα θετική είναι η καθιέρωση της καταγραφής της επικοινωνίας με τον οφειλέτη και η υποχρέωση των Εταιριών να τηρούν σχετικό ηλεκτρονικό αρχείο, το οποίο μάλιστα, σύμφωνα με τις παρ. 1 και 3 δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εις βάρος του οφειλέτη. Με τη ρύθμιση αυτή θεσπίζεται ο απαραίτητος μηχανισμός για τον ουσιαστικό έλεγχο των πρακτικών ενημέρωσης, ώστε οι οφειλέτες να τυγχάνουν έμπρακτης και πραγματικής προστασίας. Η τήρηση ηλεκτρονικού αρχείου εξασφαλίζει στον οφειλέτη τη δυνατότητα απόδειξης τυχόν παρανομιών των εισπρακτικών εταιριών ούτως ώστε να επιβληθούν στις τελευταίες οι προβλεπόμενες από το νόμο κυρώσεις. Εντούτοις, θεωρούμε σημαντική την παρακάτω τροποποίηση :
– Το εδ. β της παρ. 3 πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «Το περιεχόμενο της καταγραφής δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί σε βάρος του οφειλέτη, δικαστικώς ή εξωδίκως, και διατηρείται από τις Εταιρίες υποχρεωτικώς για έξι μήνες.»
Αιτιολόγηση
Το διάστημα διατήρησης του περιεχομένου της καταγραφής θα πρέπει να ανέρχεται τουλάχιστον σε έξι μήνες, ούτως ώστε ο οφειλέτης να διαθέτει επαρκή χρόνο για να αποδείξει το περιεχόμενο καταγγελίας του σε περίπτωση παράβασης του νόμου.
«7. Οι Εταιρείες τηρούν ηλεκτρονικό αρχείο στο οποίο καταγράφονται όλες οι τηλεφωνικές επικοινωνίες προς τον οφειλέτη, και ειδικότερα η ημερομηνία, η ώρα, η οφειλή για την οποία έγινε η επικοινωνία και τυχόν δήλωση του οφειλέτη για άρνηση περαιτέρω επικοινωνίας. Τα στοιχεία αυτά καταστρέφονται μετά την πάροδο έξι μηνών από την τελευταία επικοινωνία”.
Σχετικά με την «τυχόν δήλωση του οφειλέτη για άρνηση περαιτέρω επικοινωνίας» βλ. σχετικό σχόλιο στο Άρθρο 19, Παράγραφος 2.
Δεδομένου ότι τα στοιχεία αυτά αποτελούν μέσα απόδειξης σε περίπτωση επίδικης διαφοράς μεταξύ οφειλέτη – Εταιρείας, ο χρόνος τήρησης των στοιχείων αυτών πρέπει να ακολουθεί τις διατάξεις περί παραγραφής.
Επιπλέον, δεδομένου ότι η αμοιβή της Εταιρείας προσδιορίζεται συνήθως ως ποσοστό επί των καταβλητέων από τους οφειλέτες ποσών, συνεπεία της ενημέρωσής τους, τα στοιχεία αυτά ενδέχεται να πρέπει να προσκομισθούν σε περίπτωση φορολογικού ελέγχου.
«3. Υπό τις προϋποθέσεις που ορίζει ο Ν. 2472/1997, οι Εταιρείες καταγράφουν υποχρεωτικώς το περιεχόμενο κάθε τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον οφειλέτη. Το περιεχόμενο της καταγραφής δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί σε βάρος του οφειλέτη, δικαστικώς ή εξωδίκως, και διατηρείται από τις Εταιρείες υποχρεωτικώς για τρεις μήνες. Με την πάροδο των τριών μηνών η καταγραφή καταστρέφεται εκτός αν αιτηθεί τη διατήρησή της ο οφειλέτης ή μετά από καταγγελία αυτού η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Κατά την έναρξη της επικοινωνίας ενημερώνεται ο οφειλέτης για την καταγραφή της συνομιλίας, τη χρονική διατήρησή της και ότι η καταγραφή γίνεται για τη διασφάλιση των δικών του δικαιωμάτων και μόνο. Υπεύθυνος επεξεργασίας του σχετικού αρχείου είναι ο δανειστής, ο οποίος μπορεί να αναθέτει την τήρησή του στην Εταιρεία. Η διατήρηση της καταγραφής επιτρέπεται και όταν οι Εταιρείες προβαίνουν, στο πλαίσιο ανάθεσης από τους δανειστές, σε ρύθμιση ή διακανονισμό οφειλής, μετά από ενημέρωσή του, για το σκοπό παροχής αποδεικτικών στοιχείων της πραγματοποιηθείσας εμπορικής συναλλαγής. Στην περίπτωση αυτή οι Εταιρείες υποχρεούνται να κοινοποιούν εντός δέκα ημερών στον οφειλέτη πρακτικό του διακανονισμού. Δεν επιτρέπεται η κατά τον παραπάνω τρόπο σύναψη ρύθμισης ή διακανονισμού που επιδεινώνει τη θέση του οφειλέτη ή δεν μπορεί προδήλως να τηρηθεί με βάση τα εισοδήματα και τις δυνατότητες του οφειλέτη…”.
Η διάταξη αυτή, η οποία απαγορεύει τη χρήση του περιεχομένου της καταγραφής σε βάρος του οφειλέτη (π.χ. σε περίπτωση απειλής προς υπάλληλο της Εταιρείας) αντιβαίνει στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει το εν γένει δικαίωμα δικαστικής προστασίας.
Για την καταστροφή μετά την πάροδο 3 μηνών ισχύει το ανωτέρω σχόλιό μας περί στοιχείων απόδειξης.
Επιπλέον, σκόπιμο είναι, για πρακτικούς λόγους (όχι μεγάλος πρόλογος στην επικοινωνία), να αναγνωριστεί δυνατότητα ενημέρωσης του οφειλέτη δια του τύπου, βάσει του ν. 2472/1997.
Οι Εταιρείες στην περίπτωση διακανονισμού λειτουργούν ως αντιπρόσωποι της Τράπεζας. Εφόσον συμφωνηθεί διακανονισμός, η Τράπεζα είναι αυτή που θα ενημερώσει τον οφειλέτη για την οφειλή του, όπως διακανονίστηκε, και όχι οι Εταιρείες.
Το ζήτημα του διακανονισμού στο οποίο προβαίνουν οι Τράπεζες δε μπορεί να ρυθμιστεί νομοθετικά στο πλαίσιο του νόμου για τις Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών. Πρόκειται για ζήτημα για το οποίο υπάρχει πλήρες νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο.
Νομίζω ότι η ύποχρεωτική Καταγραφή θα πρέπεινα είναι απαραίτητη και δεν χρειάζεται να υπάρχει ενημέρωση.Αλλά θα πρέπει να λειτουργεί ισόνομα για όλους.Δεν είναι δυνατόν να μπορεί να βρίζει ο οφειλέτης που χρωστάει και απλά δεν θέλει να πληρώσει τις υποοχρεώσεις του. Και μιλάω έχοντας εμπειρία.Επίσης δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα των ωρών της κοινής ησυχίας όταν σήμερα οι περισσότεροι ακόμη και το δημόσιο εργαζόμαστε με συνεχόμενο ωράριο έως τις 4 και 5 η ώρα.Μήπως θα πρέπει να πλωρωνόμαστε και να καθόμαστε η να μας πάνε σε διακεκομμένο εξοντωτικό ωράριο που θα μας κρατάει τουλάχιστον 12 ώρες νμακρυά από τα σπίτια μας. Είναι λογική αυτή?
ΕΛΕΟΣ !!!!!!!!!!!!!!
Αναφορικά με τα προηγούμενα σχόλια, θα πρότεινα μην βάζουμε όλες τις εταιρείες στο ίδιο καζάνι..
Επίσης, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι ο νόμος αυτός προστατεύει τον οφειλέτη υπέρ του δέοντος, καθώς ορίζει ρητά ότι «Το περιεχόμενο της καταγραφής δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί σε βάρος του οφειλέτη, δικαστικώς ή εξωδίκως» κι επομένως ο οφειλέτης μπορεί να ισχυριστεί ότι ο υπάλληλος της εταιρείας του μίλησε με αγενή και προκλητικό τρόπο, ενώ στην πραγματικότητα είναι ο οφειλέτης εκείνος που πολύ συχνά (στην προσπάθειά του να αμυνθεί) γίνεται εριστικός και αγενής.
Παρόλα αυτά, στο σύνολό του, ο νόμος έχει σωστή βάση, καθώς θα αναγκάσει όλες τις εν λόγω εταιρίες να ανταποκρίνονται σε ορισμένο επίπεδο επικοινωνίας.
Πρέπει με κάθε τρόπο να περιοριστούν οι «δραστηριότητες» των εισπρακτικών εταιρειών.
Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει. Ενοχλούν σε ώρες κοινής ησυχίας και τελευταια και κατα το Σαββατοκύριακο.
Αν ενημερώσεις σε έναν ότι κινείσαι με το νόμο μετα από λίγο σε παίρνει κάποιος άλλος απο την ίδια εισπρακτική και σε αναγκάζει να λες τα ίδια και τα ιδια και το παιχνίδι συνεχίζεται.
Τους λες ότι εχεις εξουσιοδοτήσει δικηγόρο και σου απαντάνε οτι δεν τον αναγνωρίζουν κι οτι πρεπει να μιλανε μονο μαζι σου. Παρολα αυτα τηλεφωνουν παντου, οπουδήποτε μπορει να σε βρουν.
Αυτα πρεπει να σταματησουν και μαλιστα ΧΤΕΣ.
Ο κοσμος αυτοκτονει δεν το βλεπετε κυριοι της κυβερνησης???
Εκτιμώ ότι στην παράγραφο 8, πρέπει να προβλεφθεί από πλευράς Εταιρείας, οτι κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, πρέπει να γνωστοποιούνται στον οφειλέτη, το όνομα της Εταιρείας, το όνομα του υπαλλήλου και το τηλέφωνο στο οποίο μπορεί ο οφειλέτης να επικοινωνήσει με την Εταιρεία. Έτσι δεν θα χρειάζεται καμμία περαιτέρω πρόβλεψη για τις εταιρείες τηλεφωνίας να παρέχουν στοιχεία κατόπιν αιτήσεων κλπ, κλπ, …
καταγραφη επικοινωνιων με συγκαταθεση οφειλετη παντα μ ερωτηση και αμεση γωνστοποιηση απο την αρχη της συνομιλιας για ν αποφευχθουν αφ ενος παρανομες συμπεριφορες των εταιρειων αφ ετερου διασφαλιση πωσ σε ενδεχομενες παρανομες συμπεριφορες ο οφειλετης να μπορει να χρησιμοποιησει την καταγραφη ωσ αποδεικτικο στοιχειο.να μεγαλωσει το δικαιωμα οχλησης του οφειλετη απο 2 εργασιμες που ειναι τωρα σε μεγαλυτερο
Απαραίτητη είναι η καταγραφή των συνομιλιών καθώς εξακολουθούν κάποιες απαράδεκτες και προσβλητικές συμπεριφορές εκ μέρους των εισπρακτικών και πρέπει να ελεγχθούν. Ιδανικό θα ήταν αν υπήρχε σχετική υποδομή ωστε αυτή η καταγραφή να πραγματοποιείται και να αποθηκεύεται κατευθειαν σε κρατική βάση δεδομένων και όχι απο τις εταιρίες αυτές οι οποίες συνηθισμένες στην παρανομία, πολύ πιθανόν να εξαφανίσουν ή παραποιήσουν δεδομένα για να υποστηρίξουν τη θέση τους.
Πιστεύω ότι η καταγραφή των κλήσεων, οχλήσεων προς δανειολήπτες, θα πρέπει να διατηρείται τουλάχιστον για ένα έτος και όχι για μόνο έξι μήνες. Επίσης σε περίπτωση που δεν τηρηθεί οτιδήποτε αναφέρει ο νόμος σαν περιορισμό προς τις «εταιρείες» αυτές, να τους αφειρείται η άδεια με συνοπτικές διαδικασίες και να τους επιβάλεται υψηλό πρόστιμο.
Εάν δηλωθεί από τον οφειλέτη σε στιγμή πραγματοποίησης κλήσης ενημέρωσης ότι δεν επιθυμεί άλλη ενημέρωση στο μέλλον τότε να σταματάνε οι ενοχλήσεις από την εισπρακτική εταιρεία και για όσο διάστημα επιθυμεί ο οφειλέτης.
Επειδή λειτουργούν, σκέφτονται και πράτουν πονηρά ώστε να ξεφεύγουν από το γράμμα του νόμου όπως, όταν ζητήσουν τον οφειλέτη και τους ρωτήσουν τι τον θέλουν απαντούν «για προσωπική του υπόθεση» όλοι καταλαβαίνουν ότι ο άνθρωπος που ζήτησαν χρωστάει, δε θα πρέπει να λένε τίποτε και επειδή αυτό δε γίνεται, να καλούν μόνο στο κινητό του ενδιαφερόμενου ή στο σπίτι. Αυστηρά να απαγορευτεί να καλούν οπουδήποτε αλλού, ειδικά εργασία και συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα. Εάν κάτι τέτοιο δεν απαγορευτεί τότε οι εταιρείες αυτές θα συνεχίσουν να είναι μια σύγχρονη μάστιγα.