1.Η παράγραφος 4 του άρθρου 4 ν. 1569/1985 (ΦΕΚ 183 A’) αντικαθίσταται ως εξής:
«Αν για οποιονδήποτε λόγο λήξει ή λυθεί η πρακτοριακή σύμβαση, η ασφαλιστική επιχείρηση καταβάλλει στον πράκτορα κάθε έτος και για χρονικό διάστημα τριών ετών για τις συμβάσεις ασφάλισης ζημιών την ετήσια προμήθεια που αναλογεί στην παραγωγή του, η οποία εξακολουθεί αυτό το διάστημα να παραμένει στην επιχείρηση στο μέτρο που θα την δικαιούταν αν δεν είχε λυθεί η σύμβαση. Για τις συμβάσεις ασφάλισης ζωής η ασφαλιστική επιχείρηση καταβάλλει κάθε έτος και για χρονικό διάστημα δέκα ετών στον πράκτορα το εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) της ετήσιας προμήθειας που του αναλογεί σύμφωνα με τον τελευταίο όρο του προηγούμενου εδαφίου. Τα δικαιώματα επί των παραπάνω προμηθειών μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο ειδικής ή καθολικής διαδοχής. Σε περίπτωση θανάτου του ασφαλιστικού πράκτορα, η ασφαλιστική επιχείρηση καταβάλλει την προμήθεια στα πρόσωπα που ο πράκτορας όρισε ειδικά ως δικαιούχους ή αν δεν όρισε δικαιούχους στους κληρονόμους του. Δεν οφείλεται προμήθεια αν η σύμβαση λύθηκε με καταγγελία εκ μέρους του ασφαλιστή που οφείλεται σε σοβαρό παράπτωμα του πράκτορα που τελέστηκε με δόλο και συνεπάγεται αστική ευθύνη του. Η εταιρεία υποχρεούται να παρέχει στον πράκτορα ή τον δικαιούχο που αυτός όρισε ή τον καθολικό ή ειδικό διάδοχο των απαιτήσεών του κάθε έτος αναλυτική κατάσταση με τα εισπραχθέντα ασφάλιστρα από συμβάσεις ασφαλίσεων της παραγωγής του και την προμήθεια που σύμφωνα με τα παραπάνω του αναλογεί».
2. Το δεύτερο, τρίτο και τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 4 ν. 1569/1985 (ΦΕΚ 183 A’) ισχύουν για τις ασφαλίσεις ζωής που συνάπτονται από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου.
Άρθρο 11 παρ.1
Όπου Πράκτορας και Μεσίτης; Οι Μεσίτης Ασφαλίσεων δεν έχουν ασφαλιστήρια ζωής; Με αυτούς δεν θα ισχύει το ίδιο;
Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο του ΑΓΓΕΛΟΥ και υπερθεματίζω.Νομίζω ότι το ν/σ κινείται γενικά προς τη σωστή κατεύθυνση για την εξυγίανση, επί τέλους, της ασφαλιστικής αγοράς.Με το συγκεκριμένο άρθρο, δε, προστατεύεται τόσο ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής όσο και ο πολύπαθος ασφαλισμένος.
ΑΠΟΡΩ ΓΙΑ ΠΙΟ ΛΟΓΟ ΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΝΤΑΙ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟΥΣ.
ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΕΩΣ ΓΝΩΣΤΟ ΠΩΣ ΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ» ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ.
ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ Ο ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΤΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΖΗΜΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ.
ΜΕ ΤΗ ΠΑΡΟΧΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ 10 ΕΤΗ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.
1) ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
2) ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ Ο ΜΟΧΘΟΣ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗ
3) ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΙΑΤΙ Η ΦΗΜΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΗΣ
ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΕΛΙΔΑΣ ΣΤΟΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΛΑΔΟ ΣΕ ΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ
ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΧΕΛΩΝΑΣ ΠΟΥ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ
Παρακαλώ εξετάστε την δυνατότητα οι Ασφαλιστικές να μπορούν να δημιουργήσουν εταιρία τύπου «Τειρεσία» για να μπορούν να εξασφαλίσουν πως πράκτορες που εξαπατούν μία εταιρία και τους πελάτες της να μην μπορούν να αλλάξουν εταιρία.
Πρόταση σχετικά με την καταγγελία σύμβασης διαμεσολαβητή για σπουδαίο λόγο:
Αν ο ασφαλιστής θεωρήσει ότι συνεργαζόμενος ασφαλιστικός διαμεσολαβητής έχει υποπέσει σε σοβαρό παράπτωμα που τελέστηκε με δόλο και συνεπάγεται αστική ευθύνη, τότε θα μπορεί να προσφύγει σε ειδική επιτροπή, η οποία μετά από έλεγχο των στοιχείων θα μπορεί να γνωμοδοτήσει να μην οφείλεται προμήθεια, στον εν λόγω διαμεσολαβητή.