1. Ο εργοδότης που απασχολεί παράνομα διαμένοντες πολίτες τρίτων χωρών των οποίων η απασχόληση:
α) συνεχίζεται ή επαναλαμβάνεται συστηματικά ή/και
β) απασχολεί ταυτόχρονα σημαντικό αριθμό παράνομα διαμενόντων πολιτών τρίτων χωρών ή/και
γ) η απασχόληση τους συνοδεύεται με ιδιαίτερα καταχρηστικούς όρους εργασίας,
τιμωρείται, ανεξάρτητα από την επιβολή διοικητικών κυρώσεων, με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον πέντε (5) μηνών.
2. Όποιος απασχολεί παράνομα διαμένοντες ανηλίκους που είναι πολίτες τρίτων χωρών τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.
3. Όταν η απασχόληση παράνομα διαμένοντος πολίτη τρίτης χώρας έχει διαπραχθεί από εργοδότη, ο οποίος χρησιμοποιεί την εργασία ή τις υπηρεσίες παράνομα διαμένοντος πολίτη τρίτης χώρας, γνωρίζοντας ότι είναι θύμα εμπορίας ανθρώπων, επιβάλλεται σε αυτόν η προβλεπόμενη ποινή της παραγράφου 3 του άρθρου 323Α Π.Κ, εκτός αν για τον ίδιο απασχολούμενο και την ίδια πράξη έχει ήδη ασκηθεί σε βάρος του εργοδότη ποινική δίωξη ή έχει ήδη καταδικασθεί βάσει του ίδιου άρθρου του Π.Κ.
4. Η ποινική δίωξη ασκείται σε κάθε περίπτωση αυτεπαγγέλτως.
5. Το Σ.Ε.Π.Ε. υποβάλλει, εφόσον συντρέχει μια από τις περιπτώσεις των παραγράφων 1, 2 και 3, μηνυτήρια αναφορά στις αρμόδιες εισαγγελικές Αρχές.
Ως προς το άρθρο 10 του Σχεδίου Νόμου: Με το συγκεκριμένο άρθρο προβλέπονται ειδικές ποινικές κυρώσεις για μία σειρά περιπτώσεων, έτσι όπως αναφέρονται στην αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου (σελ. 9-10) και στην Οδηγία (αιτιολογική σκέψη αρ. 22 και άρθρο 9 της Οδηγίας). Έπ’ αυτού θα πρέπει να διευκρινιστεί το εξής:
Το έγκλημα του άρθρου 10 του Σχεδίου Νόμου αποτελεί παραλλαγή και μάλιστα διακεκριμένη μορφή του βασικού, όπως περιγράφεται στο άρθρο 86§4 Ν. 3386/2005, σύμφωνα με το οποίο «Οποίος απασχολεί υπήκοο τρίτης χώρας που στερείται άδειας διαμονής τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Σε περίπτωση υποτροπής επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών»;. Σε κάθε δε περίπτωση ίσως θα πρέπει αν όχι στο κείμενο του Νόμου, αλλά τουλάχιστον στην αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου να αναφερθεί πως το άρθρο 86§4 Ν. 3386/2005 εξακολουθεί να ισχύει, απλώς με την προτεινόμενη διάταξη ορισμένες περιπτώσεις, λόγω της σοβαρότητάς τους, υφίστανται διαφορετική (βαρύτερη) ποινική μεταχείριση.
Ως προς την πρώτη περίπτωση, του συγκεκριμένου άρθρου, σύμφωνα με την οποία: «Ο εργοδότης που απασχολεί παράνομα διαμένοντες πολίτες τρίτων χωρών των οποίων η απασχόληση: α) συνεχίζεται ή επαναλαμβάνεται συστηματικά ή/και», η διατύπωση κρίνεται ασαφής. Η ασάφεια έγκειται στην ερμηνεία της αναφορικής αντωνυμίας «των οποίων», δηλ. στο γεγονός αν η συνεχής ή επανειλημμένη απασχόληση αφορά συγκεκριμένους παράνομα διαμένοντες πολίτες τρίτων χωρών ή αν αφορά μια συνεχή και συστηματική πρακτική παραβίασης της απαγόρευσης του άρθρου 3 του Σχεδίου Νόμου. Δηλαδή, αν κάποιος αναγνώσει όλη την διάταξη, του δίνεται η εντύπωση πως αφορά περιπτώσεις κατά τις οποίες έχει διαπιστωθεί απασχόληση συγκεκριμένων παράνομα διαμενόντων πολιτών και αυτή η απασχόληση συνεχίζεται ή επαναλαμβάνεται συστηματικά. Συγκεκριμένα, η αρχή της πρότασης κάνει λόγο για απασχόληση παράνομα διαμενόντων πολιτών των οποίων η απασχόληση συνεχίζεται ή επαναλαμβάνεται.
Από την αιτιολογική σκέψη 22 της Οδηγίας, όσο και με το άρθρο 9 της Οδηγίας αλλά και από την αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου, προκύπτει πως η περίπτωση αυτή αφορά την κατ’ εξακολούθηση ή κατά σύστημα παράβαση της απαγόρευσης του άρθρου 3. Το ίδιο προκύπτει και από το αγγλικό κείμενο της Οδηγίας ((a) the infringement continues or is persistently repeated;) και την αρ. 22 αιτιολογική σκέψη του αγγλικού κειμένου «To guarantee the full effectiveness of the general prohibition, there is therefore a particular need for more dissuasive sanctions in serious cases, such as persistently repeated infringements). Συνεπώς, η προτεινόμενη διατύπωση του άρθρου 10 «των οποίων η απασχόληση: α) συνεχίζεται ή επαναλαμβάνεται συστηματικά ή/και», δεν αποδίδει ορθά το νόημα της Οδηγίας και δημιουργεί σύγχυση, αφού η διάταξη του Σχεδίου Νόμου αναφέρεται σε συνεχιζόμενη ή συστηματικά επαναλαμβανόμενη απασχόληση, ενώ η διάταξη της οδηγίας αναφέρεται σε συνεχιζόμενη ή συστηματικά επαναλαμβανόμενη παράβαση (εννοείται της απαγόρευσης του άρθρου 3). Από την άλλη, ο όρος κατ’ εξακολούθηση παραβίαση μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση με την έννοια του κατ’ εξακολούθηση εγκλήματος του άρθρου 98 Π.Κ.
Με βάση τα ανωτέρω, προτείνεται η επαναδιατύπωση της συγκεκριμένης περίπτωσης κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να έρχεται σε συμφωνία με την αντίστοιχη διατύπωση της Οδηγίας. Για αυτό προτείνονται τα εξής:
1) Στο άρθρο 2 της Οδηγίας να προστεθεί περ. (ιβ) και να δοθεί ο κάτωθι ορισμός: «κατ’ εξακολούθηση: Η συνεχής ή συστηματικά επαναλαμβανόμενη παράνομη απασχόληση»
2) Η αρχή της παρ. 1 του άρθρου 10 να αναδιατυπωθεί ως εξής: «1. Ο εργοδότης ο οποίος, α) κατ’ εξακολούθηση παραβιάζει την απαγόρευση του άρθρου 3 του παρόντος νόμου ή β) απασχολεί ταυτόχρονα …».
Με τις ανωτέρω προτεινόμενες ενέργειες, i) αφενός διευκρινίζεται πως η έννοια της εξακολούθησης είναι διαφορετική από την έννοια του κατ’ εξακολούθηση εγκλήματος, αφού η μεν δεύτερη αποτελεί στοιχείο της επιμέτρησης της ποινής και χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις πραγματικής συρροής, η δε πρώτη έννοια αποτελεί στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του (διακεκριμένου) εγκλήματος αυτού, ii) αφετέρου παρέχεται πληρέστερη και νομοτεχνικά αρτιότερη διατύπωση, η οποία είναι σύμφωνη και εκφράζει το πνεύμα της Οδηγίας.
Δηλαδη καποιος που στην ουσια εμπορευεεται ανηλικους και τους αναγκαζει να δουλευουν ολη μερα ολο το χρονο αντιμετωπιζει ποινη φυλακισης 6 μηνων????? Με τετοιεσ γελοιες ποινες δεν θα εξαλοιφτει ποτε το προβλημα… Αν ομως σε καθε τετοια περιπτωση καταδικαζοταν σε δημευση περιουσιας? Οταν πιανονταν 2-3 και εχαναν τα παντα οι υπολοιποι θα προβληματιζονταν περισσοτερο απο το να υποστουν 6 μηνες δωρεαν διακοπες στις ελληνικες φυλακες.