1. Στο τέλος της παρ. 1Α του άρθρου 31 του α.ν. 1846/1951 (Α΄179), όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 1Α του άρθρου 138 του ν. 4052/2012 (Α΄41), την παρ. 2 του άρθρου 75 του ν. 4144/2013 (Α΄ 88) και την παρ. 1Α του άρθρου 18 του ν. 4242/2014 (Α΄50), προστίθεται εδάφιο ως ακολούθως:
«Οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ–ΕΤΑΜ, καθώς και τα μέλη οικογενείας τους, όπως αυτά αναφέρονται στο άρθρο 33, για την περίοδο από 1.3.2015 έως 29.2.2016 καλύπτονται από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ για παροχές ασθένειας σε είδος, εφόσον έχουν πραγματοποιήσει τουλάχιστον πενήντα (50) ημέρες ασφάλισης είτε το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, είτε κατά το τελευταίο δεκαπεντάμηνο, χωρίς να συνυπολογίζονται οι ημέρες που πραγματοποιήθηκαν κατά το τελευταίο ημερολογιακό τρίμηνο του δεκαπενταμήνου».
2. Στους ασφαλισμένους των περιπτώσεων Α, Β και Γ της υποπαραγράφου Α.3. της παραγράφου Α του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 (Α΄ 85) καθώς και στα προστατευόμενα μέλη αυτών , σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία του οικείου φορέα, παρατείνεται το δικαίωμα παροχών ασθένειας σε είδος μέχρι 29-2-2016 με τις ίδιες προϋποθέσεις που ορίζονται από τις ανωτέρω διατάξεις.
3. Η ασφαλιστική κάλυψη των ασφαλισμένων του Ο.Α.Ε.Ε., ηλικίας άνω των 30 και έως 65 ετών που διέκοψαν την άσκηση του επαγγέλματός τους, έχουν κάνει χρήση των διατάξεων της παρ. 8 του άρθρου δεύτερου του ν. 3845/2010 (Α΄ 65) και παραμένουν άνεργοι και ανασφάλιστοι, παρατείνεται για ένα έτος και μέχρι την 29-2-2016, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχουν οφειλές προς τον ΟΑΕΕ ή έχουν ρυθμίσει τις οφειλές τους και τηρείται η ρύθμιση.
4. Η ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων που έχουν κάνει χρήση των διατάξεων της παρ.4 του άρθρου 5 του ν.2768/1999 (Α΄273), της παρ.2 του άρθρου 35 του ν.3996/2011 (Α΄ 170), της παραγράφου Α2 του άρθρου 138 του ν.4052/2012 (Α΄ 41) και της παρ.3 του άρθρου 75 του ν.4144/2013 (Α΄ 88), της παρ.1Β άρθρου 18 του ν.4242/2014 (Α΄50) παρατείνεται μέχρι την 29η Φεβρουαρίου 2016. Κατά τα λοιπά, ισχύουν τα αναφερόμενα στις διατάξεις της παρ.4 του άρθρου 5 του ν.2768/1999 και ο Ο.Α.Ε.Δ. υποχρεούται να καταβάλλει την προβλεπόμενη εισφορά στους οικείους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
5. Στο τέλος της παραγράφου 1Β του άρθρου 31 του α.ν. 1846/1951(Α΄ 179), όπως συμπληρώθηκε με την παράγραφο 26 του άρθρου 20 του ν. 4019/2011 (Α΄216) και με την παρ. 4 του άρθρου 75 του ν. 4144/2013 (Α΄88), και την παρ.1Γ άρθρου 18 του ν.4242/2014(Α΄50), προστίθενται εδάφια ως εξής:
«Οι εργαζόμενοι της επιχείρησης με την επωνυμία «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΡΟΧΑΙΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.» καθώς και τα μέλη οικογένειας τους που αναφέρονται στο άρθρο 33 του α.ν. 1846/1951 (Α΄179) για την περίοδο από 1/3/2015 έως 29/2/2016 καλύπτονται από τον ΕΟΠΠΥ για παροχές ασθένειας σε είδος, χωρίς την προϋπόθεση της συμπλήρωσης των απαιτούμενων ημερών ασφάλισης .
Οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, καθώς και τα μέλη οικογένειας τους που αναφέρονται στο άρθρο 33 του α.ν. 1846/1951 (Α΄179) για την περίοδο από 1/3/2015 έως 29/2/2016 καλύπτονται από τον ΕΟΠΠΥ για παροχές ασθένειας σε είδος, χωρίς την προϋπόθεση της συμπλήρωσης των απαιτούμενων ημερών ασφάλισης».
Δεδομένου του γεγονότος της οικονομικής κρίσης του 2008 που προηγήθηκε των μνημονίων του 2010 και συνεχίστηκε εντεινόμενη με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές των μνημονίων, μεγάλο μέρος των εργαζόμενων στους οποίους εντάσσονται και οι ελεύθεροι επαγγελματίες μηχανικοί ασφαλισμένοι στο ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ, αντιμετωπίζουν μαζική ανεργία ή διευρυμένες συνθήκες υποαπασχόλησης με τη συνακόλουθη αδυναμία καταβολής εισφορών, άρα και εκ των πραγμάτων τίθονται εκτός ασφαλιστικού συστήματος και πρόσβασης στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη. Προηγούμενες νομοθεσίες για ρυθμίσεις οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία, έχουν παράξει συνθήκες αποκλεισμού και υπερχρεωσης για τους εργαζόμενους με χαμηλά ή και μηδενικά εισοδήματα. Οι προϋποθέσεις μη οφειλής τρεχόντων ή ετών μετά το 2008 (παγκόσμιας οικονομικής κρίσης), αλλά και προϋποθέσεις υπάρχουσας ρύθμισης οφειλών για την παροχή υγειονομικής κάλυψης, έρχεται σε σύγκρουση με την οικονομική δυνατότητα μεγάλου μέρους της κοινωνίας, μέρος της οποίας είναι και οι μηχανικοί ασφαλισμένοι στο ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ, των οποίων η ασφαλιστική εισφορά για τη σύνταξη και την υγεία δεν είναι διαχωρισμένη, και δεν μπορεί να καταβάλλεται η καθε μία ξεχωριστά, με αποτέλεσμα όσοι δεν μπορούν να καταβάλουν το ογκωδέστερο τίμημα της εισφοράς για τη σύνταξη να στερούνται την πρόσβαση στο ασφαλιστικό σύστημα. Τα ποσά που ζητούνται δε ως ετήσια ασφαλιστική εισφορά υπερβαίνουν το ετήσιο εισόδημα των ασφαλισμένων, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η ρύθμιση οφειλών αλλά και η καταβολή ποσών για την κάλυψη της προϋπόθεσης περί μη οφειλής των ετών προ του 2011 κατά την επιταγή του νόμου 4254/2014. Επίσης οι ελεύθεροι επαγγελματίες ακόμα και με εισοδήματα κάτω των ορίων της φτώχειας, δεν αναγνωρίζονται ούτε ως άνεργοι, αλλά ως πλήρως απασχολούμενες ατομικές επιχειρήσεις χωρίς δικαιώματα και πρόσβαση στο σύστημα παροχών της χώρας (ΟΑΕΔ, επιδόματα)
Με ποιο τρόπο μπορούν άτομα που διαβιούν με εισόδημα κάτω του ορίου της φτώχειας να καλύψουν υπέρογκα ποσά οφειλών (πολλαπλάσιων των εισοδημάτων τους)προηγούμενων ετών μαζί με τις τοκογλυφικές επιβαρύνσεις τους για να μπορέσουν να αποκτήσουν πρόσβαση στην υγεία?
Εφόσον υπάρχει η πρόθεση ανακούφισης της κοινωνίας από τα καταστροφικά αποτελέσματα της κρίσης και στην υγεία τους, οι οικονομικές προϋποθέσεις που τίθονται αποτελούν τελικά τροχοπέδη, παράγοντας εκ νέου σύνολα εργαζομένων, υποαπασχολούμενων και ανέργων που για ακόμα μια φορά θα στερούνται την πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας, για το οποίο χρεώνονται μεν, αλλά δεν τους παρέχεται δε. Παρακαλείστε να επανεξετάσετε το σκεπτικό υπο το οποίο τίθονται προϋποθέσεις για την πρόσβαση στα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα μας όπως η εργασία και η υγεία, και να άρετε όλες τις οικονομικές προϋποθέσεις για τα άτομα που αποδεδειγμένα στερουνται εισοδημάτων. Μόνο η πρόσβαση στην υγεία χωρίς προϋποθέσεις για όσους δεν έχουν επαρκή εισοδήματα, μπορεί να λειτουργήσει βοηθητικά στην κοινωνία που μαστίζεται από ανεργία, φτώχεια και αποκλεισμό.
Ευχαριστώ.
Σε ότι αφορά στον ασφαλιστικό οργανισμό του ΙΚΑ η ανανέωση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε άτομα με βαριά αναπηρία που είναι έμμεσα ασφαλισμένα στο βιβλιάριο των γονέων τους συνταντάει τεράστια εμπόδια. Σύμφωνα με το άρθρο 33 του ν. 1846/51 και συγκεκριμένα την παρ. 3 του άρθρου 33 «∆ύναται κατά τας διατάξεις Κανονισμού ή ιατρική περίθαλψις να παρέχηται εν’ όλω ή εν’ μέρει εις τα τέκνα και μετά την συμπλήρωσιν του κατά την παρ. 1 ορίου ηλικίας, εφ’ όσον είναι ανίκανα προς πάσαν εργασίαν.».
Η διάταξη αυτή εκτός τους ότι είναι απαράδεκτη ως προς την ορολογία και αντίκειται στη νέα δικαιωματική προσέγγιση των θεμάτων αναπηρίας δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στην ανανέωση του ασφαλιστικού βιβλιαρίου των έμμεσα ασφαλισμένων ατόμων με βαριές αναπηρίες, αφού τα μέλη των Υγειονομικών Επιτροπών ΚΕΠΑ , ορθά δεν αναγράφουν στις Γνωματεύσεις Αναπηρίας τον αναχρονιστικό και αδόκιμο όρο «ανίκανος προς εργασία». Οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΙΚΑ επικαλούμενοι την ως άνω διάταξη όταν δεν αναγράφεται ο όρος ¨ανίκανος προς εργασία¨ δεν προχωρούν στην ανανέωση του βιβλιαρίου τους. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ατόμων με βαριά αναπηρία που λήγει ο χρόνος ασφάλισής τους και επειδή στις γνωματεύσεςι αναπηρίας του δεν αναγράφεται ο όρος «ανίκανος προς εργασία¨ οι διοικητικοί υπάλληλοι δεν το θεωρούν. Οι οικογένειες έρχονται σε προστριβές με τους υπαλλήλους τόσο του ΙΚΑ όσο και του ΚΕΠΑ. Οι διενέξεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα για μεγάλο χρονικό διάστημα άτομα με βαρικές αναπηρίες που έχουν ανάγκη καθημερινής φαρμακευτικής αγωγής να μένουν χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Δοθείσης της ευκαιρίας του παρόνοτς νομοσχεδίου και δεδομένου ότι τα άτομα με βαριά αναπηρία είναι από τα πρώτα θύματα της ανθρωπιστικής κρίσης θα πρέπει να απαλοιφθεί με νομοθετική διάταξη η απαράδεκτη προϋπόθεση που τίθεται με την τελευταία παράγραφο του άρθρου 33
του ν. 1846/1951.
Βάσει των ανωτέρω, προτείνουμε την άμεση τροποποίηση του ως άνω αναγκαστικού νόμου, ο οποίος συντάχτηκε σε παρελθούσα εποχή που υπερίσχυαν πλήθος αναχρονιστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις για την αναπηρία.
Την ανωτέρω πρόταση έχει καταθέσει και η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία με σχετικό έγγραφό της στο γραφείο του Αναπηληρωτή Υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων.