Αρχική Μέτρα ανακούφισης για τα ΑΜΕΑΆρθρο 10: Tροποποίηση του άρθρου 27 του ν.1902/1990

Άρθρο 10: Tροποποίηση του άρθρου 27 του ν.1902/1990

Η περ. δ’ της παρ.5 του άρθρου 27 του ν.1902/1990 αντικαθίσταται ως εξής: Ο ασφαλισμένος θεωρείται ανάπηρος ή μερικά ανάπηρος κατά την έννοια των προηγούμενων εδαφίων, έστω και εάν η πάθηση ή βλάβη ή εξασθένηση σωματική ή πνευματική είναι προγενέστερη της υπαγωγής του στην ασφάλιση, εφ` όσον όμως η μεταγενέστερη της ασφάλισης αναπηρία φθάνει τουλάχιστον το 40% της κατά περίπτωση αναπηρίας. Το άρθρο 9 του ν.3863/2010 (ΦΕΚ 115, Α΄) καταργείται αφ’ ης ίσχυσε.

Σχόλια
  • 9 Ιουνίου 2015, 10:04 | ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ (ΕΣΑμεΑ)

    Το άρθρο 9 του ν. 3863/2010 καταργείται διότι , σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, δεν κατέστη δυνατό να εφαρμοστεί στην πράξη. Συγκεκριμένα αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση ως γενικός και αόριστος ο όρος «ουσιώδης επιδείνωση» της προϋπάρχουσας αναπηρίας.
    Η βασική καινοτομία όμως του εν λόγω άρθρου 9 του ν. 3863/2010, το οποίο καταργείται, είναι ότι το δικαίωμα της συνταξιοδότησης των ατόμων που υπάγονται στην εργασία με προϋπάρχουσα την αναπηρία επεκτείνεται από το ΙΚΑ (όπου ίσχυε με το άρθρο 27 του ν. 1902/1990) σε όλους τους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Σαφές βέβαια είναι ότι το άρθρο αυτό δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί για τους λόγους που αναφέρονται ορθώς στην αιτιολογική έκθεση.
    Με το παρόν επίσης άρθρο 10 τροποποιείται η παρ. 5 δ του άρθρου 27 του ν. 1902/1990 ως προς τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης του ατόμου με προϋπάρχουσα αναπηρία αφού προβλέπει ότι η μεταγενέστερη της ασφάλισης αναπηρία φτάνει στο 40%.
    Βάσει των ανωτέρω προτείνουμε το άρθρο 10 να διατυπωθεί ως εξής:
    «Η περ. δ’ της παρ.5 του άρθρου 27 του ν.1902/1990 αντικαθίσταται ως εξής :
    Ο ασφαλισμένος θεωρείται ανάπηρος ή μερικά ανάπηρος κατά την έννοια των προηγούμενων εδαφίων, έστω και εάν η πάθηση ή βλάβη ή εξασθένηση σωματική ή πνευματική είναι προγενέστερη της υπαγωγής του στην ασφάλιση, εφ` όσον όμως η μεταγενέστερη της ασφάλισης αναπηρία φθάνει τουλάχιστον το 40% της κατά περίπτωση αναπηρίας.
    Από τις ρυθμίσεις του ως άνω εδαφίου εξαιρούνται οι ασφαλισμένοι που η προϋπάρχουσα αναπηρία τους αξιολογείται με ποσοστό αναπηρίας 80%. Οι ασφαλισμένοι που η αναπηρίας τους προϋπάρχει της υπαγωγής τους στην ασφάλιση και αξιολογείται με ποσοστό τουλάχιστον 80% δικαιούνται σύνταξη αναπηρίας εφόσον πληρούν τα υπόλοιπα κριτήρια που θέτει ο Κανονισμός του ασφαλιστικού τους ταμείου, ανεξαρτήτως της επιδείνωσης ή όχι της προϋπάρχουσας αναπηρίας τους.
    Η παρούσα ρύθμιση έχει ισχύ για τους ασφαλισμένους των ασφαλιστικών ταμείων αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς του Δημοσίου. Το άρθρο 9 του ν.3863/2010 (ΦΕΚ 115, Α΄) καταργείται αφ’ ης ίσχυσε».

  • 8 Ιουνίου 2015, 17:00 | Μιχάλης Κορωναίος

    Εξήγηση στο άρθρο. Δε μιλάει για επιδείνωση κατά 40 % στην ήδη υπάρχουσα. Μιλάει για νέα επιβάρυνση, άλλου είδους αναπηρίας, που ίσως και να είναι λόγω της προϋπάρχουσας. Η νέα αναπηρία πρέπει να είναι τουλάχιστον 40 %. Εγώ, έτσι το καταλαβαίνω.

  • 8 Ιουνίου 2015, 10:19 | Φωτιου Χρηστος

    Εμεις με βαριες αναπηριες (80% και ανω) δεν μπορουμε να περιμενουμε 15 χρονια για συνταξιοδότηση διοτι οι παθησεις μας π.χ. η αιμορροφιλια μας επιβαρυνει συνεχως την υγεια μας (π.χ.νεα αιματωματα στις ηδη υπαρχουσε αλλοιωμενες αρθρωσεις) και δυστυχως και η λοιμωξη του hiv και η θεραπεια της δεν μας αφηνουν περιθωρια για καθημερινη ενασχοληση λογω των παρενεργειων και το πιο σημαντικο λογω του ρατσισμου που υπαρχει στους χωρους εργασιας για μολυσματικες ασθενειες! Εγω προσωπικα εχω δουλεψει με νυχια και με δοντια (πηγαινα στην εργασια μου με αιματωματα στα ποδια και με αφορητους πονους) και ηδη εχω συμπληρωσει 10+ χρονια εργασιας. Οταν πηγα να ρωτησω για συνταξη αναπηριας μου ειπαν ναι δικαιουστε αλλα πρεπει να συμπληρωσετε αλλα επιπλεον 5 χρονια full εργασιας και τωρα δεν δικαιουμε λογω του μεγαλου ποσοστου προυπαρχουσας αναπηριας δηλ. μας τιμωρουν επειδη γεννηθηκαμε αναπηροι!
    Απο τι στιγμη που υπαρχει επιδεινωση εστω και απο το 67% στο 80%(το οποιο θεωρειται βαρια! αναπηρια) θα επρεπε να δικαιουμαστε συνταξη και να μην μασ παιζουν με τα νουμερα!

  • 7 Ιουνίου 2015, 11:30 | ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ

    κ. Ψυχάρη, το ποσοστό 25% που το βρήκατε; Διαβάζω τον προγενέστερο νόμο και δεν λέει κάποιο νούμερο, μόνο για «ουσιώδη επιδείνωση» λέει.

  • 7 Ιουνίου 2015, 09:41 | Ψυχάρης Π

    Το ποσοστό 25% στις νέες παθήσεις ή στην επιδείνωση της προϋπάρχουσας πάθησης(προ της ασφάλισης), πρέπει να ισχύσει, όπως σήμερα.

  • 6 Ιουνίου 2015, 22:34 | ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ

    Επανέρχομαι στο προηγούμενο σχόλιο για να πω ότι, ακόμα κι αν δεν κατάλαβα καλά πριν (γιατί δεν είναι σαφής η διάταξη) και το 40% επιδείνωση αφορά το 40% επί της ήδη υπάρχουσας πάθησης, τότε και πάλι κάποιος που έχει 67% αναπηρία, θα πρέπει να αποδείξει ότι η κατάστασή του επιδεινώθηκε κατά 67 επί 40 διά 100 = 26.8%. Δηλαδή να αποκτήσει ποσοστό αναπηρίας 93,8% προκειμένου να βγει σε αναπηρική σύνταξη. Το νούμερο αυξάνεται όσο αυξάνεται και το ποσοστό , δηλ. κάποιος με προυπάρχουσα αναπηρία 70 θα πρέπει να δείξει επιδείνωση κατά 70 επί 40 διά 100 = 28%, δηλ να αποκτήσει ποσοστό αναπηρίας 98% κ.ο.κ.

    Σε κάθε περίπτωση, όπως και να το υπολογίσουμε, η κατάσταση μοιάζει εξωφρενική για όσους έχουν μια βαριά αναπηρία προγενέστερη όπως ο κ. Φωτίου.

    Γι αυτό εμμένω στο προηγούμενο σχόλιό μου: Πιστεύω πως πρέπει να προστεθεί η διάταξη:

    «Οι έχοντες ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω μπορούν να βγουν σε αναπηρική σύνταξη οποτεδήποτε, εφόσον έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων, ακόμα και εάν η πάθησή τους ήταν προγενέστερη της ασφάλισης»

  • 6 Ιουνίου 2015, 22:24 | ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ

    Διάβασα προσεκτικά τη διατύπωση του νόμου και πιστεύω ότι θα δημιουργήσει προβλήματα ασυμβίβαστου. Και εξηγούμαι.

    Με αυτή τη διατύπωση, κάποιος που γεννήθηκε ή απέκτησε πολύ μικρός μια αναπηρία 67% (όσο ήταν ανήλικος δηλαδή), και εν συνεχεία κατάφερε να βρει μια εργασία, δεν θα μπορέσει ποτέ να ζητήσει αναπηρική σύνταξη αφού το 67% δεν θα μπορεί ποτέ να γίνει…107% (67+40) ώστε να βγει σε αναπηρική σύνταξη. Θα πρέπει δηλαδή να εργάζεται μέχρι τα βαθιά του γεράματα για να βγει σε σύνταξη γήρατος.

    Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν προστατευτικές διατάξεις, και ειδικά για κάποιες παθήσεις αρκούν 15 χρόνια εργασίας για να βγουν οι ΑμεΑ με 67% και άνω σε αναπηρική σύνταξη. Πως θα συμβιβαστούν αυτά τα δυο αντίθετα μεταξύ τους δεδομένα;

    Πιστεύω πως πρέπει να προστεθεί μια διάταξη που να λέει: «Οι έχοντες ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω μπορούν να βγουν σε αναπηρική σύνταξη οποτεδήποτε, εφόσον έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων, ακόμα και εάν η πάθησή τους ήταν προγενέστερη της ασφάλισης».

    Είναι ο μόνος τρόπος για να συμβιβαστούν τα ασυμβίβαστα και για να μην αναμένουμε ότι θα εργάζονται κανονικά μέχρι το γήρας όσοι έχουν 67% και άνω αναπηρία (πως θα μπορέσουν, άλλωστε; κι αν απολυθούν; κι αν καταρρεύσουν και δεν αποδίδουν στην εργασία τους; )

    Συμφωνώ και με τον κ. Φωτίου που θίγει το ίδιο θέμα στην ουσία. Εχει κάποιος 67% αναπηρία, χειροτερεύει και γίνεται 80% και δεν θα μπορεί να βγει σε σύνταξη επειδή δεν πήγε σε 107% αναπηρία; Αυτή η διάταξη θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι προσπαθεί να λύσει.

  • 5 Ιουνίου 2015, 23:11 | ΗΡΑΚΛΗΣ

    ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗΣ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΟΡΙΑ ΕΝΣΗΜΩΝ Η ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΒΙΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ 67% ΝΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 62 ΕΤΗ ΑΛΛΑ ΑΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΕΝΣΗΜΑ ΠΧ 4500 Η 5500 ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ Η ΜΗ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΒΑΘΜΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

  • 5 Ιουνίου 2015, 19:18 | Φοτιου Χρηστος

    Ειμαι βαρια αιμορροφιλικος και με ΗΙV και HCV λογω μολυνσης απο παράγωγα αιματος. Πριν το ενιαιο πινακα προσδιορισμου αναπηριας του 2012 ειχα αναπηρια 67%. Μετα λογω και του hiv και hcv, εχω 80% και πάνω. Ομως με το 40% δεν δικαιουμαι συνταξη αναπηριας λογω του υψηλου ποσοστου (67%) προγενεστερης αναπηριας. Ειναι πολυ αδικο ειδικα για την δικη μας περιπτωση οπου η μολυνση προκληθηκε λογω υπαιτιοτητας του δημοσιου νοσοκομειου και μονο!
    Τουλαχιστον οσοι εχουμε απομεινει να δικαιουμαστε συνταξη αναπηριας απο τη στιγμη που εχουμε συμπληρωσει καποια χρονια εργασιας (5 ετη και πανω). Ειναι πολυ αδικο η αναπηρια μας να πηγαινει απο το 67 στο 80% και πανω και να μην δικαιουμαστε συνταξη. Ειδικα για την κατηγορια μας να γινει καποια ειδικη προβλεψη. Δεν ζηταμε πολλα, παραμονο να δικαιωθουμε οσο μπορουμε απο την στιγμη που δεν ηταν δικη μας υπαιτιοτητα η μολυνση!
    Και για οσους πιστευουν οτι ειναι ευκολη η εργασια με ολες αυτες τις παθησεις, να δοκιμασει να παρει τα φαρμακα με τις τοσες παρενεργειες που προκαλουν και να παει να πει στον εργοδοτη του απο τι πασχει και αν τον κρατησει να μας το πει!
    ειδικα οι μολυσματικες ασθενεις οπως ο HIV και η ηπατιτιδα, πρεπει να εχουν τελειως διαφορετικη αντιμετωπιση!!! Ο κοσμος φοβαταν παντα και θα φοβαται να ερχεται σε επαφη με εμας και κανεις δεν μπορει να τον κατηγορισει αδικαιολογητα!

Σχόλια